라틴어-한국어 사전 검색

abrenuntiō

1변화 동사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: abrenuntiō, abrenuntiāre, abrenuntiāvī

  1. 포기하다, 부인하다
  1. I renounce.

활용 정보

1변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntiō

(나는) 포기한다

abrenuntiās

(너는) 포기한다

abrenuntiat

(그는) 포기한다

복수 abrenuntiāmus

(우리는) 포기한다

abrenuntiātis

(너희는) 포기한다

abrenuntiant

(그들은) 포기한다

과거단수 abrenuntiābam

(나는) 포기하고 있었다

abrenuntiābās

(너는) 포기하고 있었다

abrenuntiābat

(그는) 포기하고 있었다

복수 abrenuntiābāmus

(우리는) 포기하고 있었다

abrenuntiābātis

(너희는) 포기하고 있었다

abrenuntiābant

(그들은) 포기하고 있었다

미래단수 abrenuntiābō

(나는) 포기하겠다

abrenuntiābis

(너는) 포기하겠다

abrenuntiābit

(그는) 포기하겠다

복수 abrenuntiābimus

(우리는) 포기하겠다

abrenuntiābitis

(너희는) 포기하겠다

abrenuntiābunt

(그들은) 포기하겠다

완료단수 abrenuntiāvī

(나는) 포기했다

abrenuntiāvistī

(너는) 포기했다

abrenuntiāvit

(그는) 포기했다

복수 abrenuntiāvimus

(우리는) 포기했다

abrenuntiāvistis

(너희는) 포기했다

abrenuntiāvērunt, abrenuntiāvēre

(그들은) 포기했다

과거완료단수 abrenuntiāveram

(나는) 포기했었다

abrenuntiāverās

(너는) 포기했었다

abrenuntiāverat

(그는) 포기했었다

복수 abrenuntiāverāmus

(우리는) 포기했었다

abrenuntiāverātis

(너희는) 포기했었다

abrenuntiāverant

(그들은) 포기했었다

미래완료단수 abrenuntiāverō

(나는) 포기했겠다

abrenuntiāveris

(너는) 포기했겠다

abrenuntiāverit

(그는) 포기했겠다

복수 abrenuntiāverimus

(우리는) 포기했겠다

abrenuntiāveritis

(너희는) 포기했겠다

abrenuntiāverint

(그들은) 포기했겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntior

(나는) 포기된다

abrenuntiāris, abrenuntiāre

(너는) 포기된다

abrenuntiātur

(그는) 포기된다

복수 abrenuntiāmur

(우리는) 포기된다

abrenuntiāminī

(너희는) 포기된다

abrenuntiantur

(그들은) 포기된다

과거단수 abrenuntiābar

(나는) 포기되고 있었다

abrenuntiābāris, abrenuntiābāre

(너는) 포기되고 있었다

abrenuntiābātur

(그는) 포기되고 있었다

복수 abrenuntiābāmur

(우리는) 포기되고 있었다

abrenuntiābāminī

(너희는) 포기되고 있었다

abrenuntiābantur

(그들은) 포기되고 있었다

미래단수 abrenuntiābor

(나는) 포기되겠다

abrenuntiāberis, abrenuntiābere

(너는) 포기되겠다

abrenuntiābitur

(그는) 포기되겠다

복수 abrenuntiābimur

(우리는) 포기되겠다

abrenuntiābiminī

(너희는) 포기되겠다

abrenuntiābuntur

(그들은) 포기되겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntiem

(나는) 포기하자

abrenuntiēs

(너는) 포기하자

abrenuntiet

(그는) 포기하자

복수 abrenuntiēmus

(우리는) 포기하자

abrenuntiētis

(너희는) 포기하자

abrenuntient

(그들은) 포기하자

과거단수 abrenuntiārem

(나는) 포기하고 있었다

abrenuntiārēs

(너는) 포기하고 있었다

abrenuntiāret

(그는) 포기하고 있었다

복수 abrenuntiārēmus

(우리는) 포기하고 있었다

abrenuntiārētis

(너희는) 포기하고 있었다

abrenuntiārent

(그들은) 포기하고 있었다

완료단수 abrenuntiāverim

(나는) 포기했다

abrenuntiāverīs

(너는) 포기했다

abrenuntiāverit

(그는) 포기했다

복수 abrenuntiāverīmus

(우리는) 포기했다

abrenuntiāverītis

(너희는) 포기했다

abrenuntiāverint

(그들은) 포기했다

과거완료단수 abrenuntiāvissem

(나는) 포기했었다

abrenuntiāvissēs

(너는) 포기했었다

abrenuntiāvisset

(그는) 포기했었다

복수 abrenuntiāvissēmus

(우리는) 포기했었다

abrenuntiāvissētis

(너희는) 포기했었다

abrenuntiāvissent

(그들은) 포기했었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntier

(나는) 포기되자

abrenuntiēris, abrenuntiēre

(너는) 포기되자

abrenuntiētur

(그는) 포기되자

복수 abrenuntiēmur

(우리는) 포기되자

abrenuntiēminī

(너희는) 포기되자

abrenuntientur

(그들은) 포기되자

과거단수 abrenuntiārer

(나는) 포기되고 있었다

abrenuntiārēris, abrenuntiārēre

(너는) 포기되고 있었다

abrenuntiārētur

(그는) 포기되고 있었다

복수 abrenuntiārēmur

(우리는) 포기되고 있었다

abrenuntiārēminī

(너희는) 포기되고 있었다

abrenuntiārentur

(그들은) 포기되고 있었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntiā

(너는) 포기해라

복수 abrenuntiāte

(너희는) 포기해라

미래단수 abrenuntiātō

(네가) 포기하게 해라

abrenuntiātō

(그가) 포기하게 해라

복수 abrenuntiātōte

(너희가) 포기하게 해라

abrenuntiantō

(그들이) 포기하게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 abrenuntiāre

(너는) 포기되어라

복수 abrenuntiāminī

(너희는) 포기되어라

미래단수 abrenuntiātor

(네가) 포기되게 해라

abrenuntiātor

(그가) 포기되게 해라

복수 abrenuntiantor

(그들이) 포기되게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 abrenuntiāre

포기함

abrenuntiāvisse

포기했음

수동태 abrenuntiārī

포기됨

분사

현재완료미래
능동태 abrenuntiāns

포기하는

수동태 abrenuntiandus

포기될

예문

  • Unum mendacii, cum hoc, quod in baptismo abrenuntiare nos Satanae et omnibus operibus eius promisimus, minime inplemus; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:12)

    (베다 베네라빌리스, , , 1:12)

  • Qui cum crescente fidei feruore saeculo abrenuntiare disponeret, non hoc segniter fecit; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 1:3)

    (베다 베네라빌리스, , , 1:3)

  • EO tempore Naiton rex Pictorum, qui septentrionales Brittaniae plagas inhabitant, admonitus ecclesiasticarum frequenti meditatione scripturarum, abrenuntiauit errori, quo eatenus in obseruatione paschae cum sua gente tenebatur, et se suosque omnes ad catholicum dominicae resurrectionis tempus celebrandum perduxit. (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 21:2)

    (베다 베네라빌리스, , , 21:2)

  • Quare igitur, inquies, propter Ciceronis libros praedictus doctor tam graviter flagellatus et correctus est, ut sub ostentatione sacramenti cogeretur omnino saecularium librorum lectioni abrenuntiare? (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 11:4)

    (피에르 아벨라르, , 11:4)

  • Ductores Christiani exercitus decreverunt, si Christo Domino, qui verus est Deus et Dei Filius, credere concesseris, et gentilium spurcitiis abrenuntiaveris, tui fieri milites, et Antiochiam civitatem in manu tua restituentes, tibi sicut domino et principi servire parati sunt. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 88:7)

    (, , 88:7)

유의어

  1. 포기하다

    • abdicō (폐지하다, 없애다)

파생어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%

SEARCH

MENU NAVIGATION