뜻

1. 낭독자 (특히 낭독하도록 교육된 노예)

1. reader (especially a slave trained to read aloud)

예문

• dicitur mihi tuus servus anagnostes fugitivus cum Vardaeis esse. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER QVINTVS: AD Q. METELLVM ET CETEROS, letter 9 3:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 3:1)

• nam puer festivus anagnostes noster Sositheus decesserat meque plus quam servi mors debere videbatur commoverat. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 12 9:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 9:2)

• namque in ea erant pueri litteratissimi, anagnostae optimi et plurimi librarii, ut ne pedisequus quidem quisquam esset, qui non utrumque horum pulchre facere posset, pari modo artifices ceteri, quos cultus domesticus desiderat, apprime boni. (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 13 3:2)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 13장 3:2)

• Nemo in convivio eius aliud acroama audivit quam anagnosten, quod nos quidem iucundissimum arbitramur; (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 14 1:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 14장 1:1)