뜻

1. to put out of union, disjoin, disunite

예문

• disparis enim mores disparia studia sequuntur, quorum dissimilitudo dissociat amicitias; (M. Tullius Cicero, Laelius de Amicitia 94:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 94:6)

• Ut scias per se expetendam esse grati animi adfectionem, per se fugienda res est ingratum esse, quoniam nihil aeque concordiam humani generis dissociat ac distrahit quam hoc vitium. (Seneca, De Beneficiis, Liber IV 83:1)

  (세네카, 행복론, 83:1)

• "Diu denique deliberaverat secum Thrasyllus, quod nec clandestinis colloquiis opportunum repperiret locum, et adulterinae Veneris magis magisque praeclusos aditus copia custodientium cerneret novaeque atque gliscentis affectionis firmissimum vinculum noni posse dissociari perspiceret, et puellae, si vellet, quanquam velle non posset, furatrinae coniugalis incommodaret rudimentum;" (Apuleius, Metamorphoses, book 8 1:12)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 1:12)

• Hinc cum decennali bello Graecia desudaret, ne peregrinus poenas dissociati regalis matrimonii lucraretur, huius modi grassante pernicie, telis Apollinis periere complures (qui sol aestimatur). (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 3:1)

• ' commotis per haec mentibus et inter se suspectis, tironem a veterano, legionem a legione dissociant. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 28 28:18)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 28장 28:18)