뜻

1. to put out of union, disjoin, disunite

예문

• itaque interfecto Sulpicio posteaquam vidit Cinnano tumultu civitatem esse perturbatam neque sibi dari facultatem pro dignitate vivendi, quin alterutram partem offenderet, dissociatis animis civium, cum alii Sullanis, alii Cinnanis faverent partibus, idoneum tempus ratus studiis obsequendi suis Athenas se contulit. (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 2 2:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 2장 2:1)

• "Diu denique deliberaverat secum Thrasyllus, quod nec clandestinis colloquiis opportunum repperiret locum, et adulterinae Veneris magis magisque praeclusos aditus copia custodientium cerneret novaeque atque gliscentis affectionis firmissimum vinculum noni posse dissociari perspiceret, et puellae, si vellet, quanquam velle non posset, furatrinae coniugalis incommodaret rudimentum;" (Apuleius, Metamorphoses, book 8 1:12)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 1:12)

• Hinc cum decennali bello Graecia desudaret, ne peregrinus poenas dissociati regalis matrimonii lucraretur, huius modi grassante pernicie, telis Apollinis periere complures (qui sol aestimatur). (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 3:1)

• ' commotis per haec mentibus et inter se suspectis, tironem a veterano, legionem a legione dissociant. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 28 28:18)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 28장 28:18)

• res adversae discordiam peperere, iis qui e superiore exercitu erant causam suam dissociantibus; (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER IV, chapter 37 37:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 37장 37:3)