뜻

1. weakening, invalidating
2. refuting, disproving

예문

• defensionis autem primum infirmatio causarum, aut non fuisse aut non tantas aut non sibi soli aut commodius potuisse idem consequi, aut non eis se esse moribus, non ea vita, aut nullos animi motus aut non tam impotentis fuisse. (M. Tullius Cicero, Partitiones Oratoriae, chapter 35 1:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 35장 1:1)

• inquit, quae ignorantiae caecitas, quae alienatio mentis, quae debilitas sensuum, quae infirmatio [0442C] rationis, tuo intellectui nubem apposuit, animum exsulare coegit, sensus hebetavit potentiam, mentem compulit aegrotare, ut non solum tuae nutricis familiari cognitione tua intelligentia defraudetur, verum etiam tanquam monstruosae imaginis novitate percussa, in meae apparitionis ortu, tua discretio patiatur occasum? (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:5)

  (, 8:5)