뜻

1. 보호, 방어, 대피소, 지킴

1. A means of protection; protection, defence or defense.

예문

• inquit, et circumspiciens tutamenta sermonis, (Apuleius, Metamorphoses, book 1 8:6)

  (아풀레이우스, 변신, 1권 8:6)

• ut qui romani principatus imperio barbaras nationes et cives in mortalium tutamenta subegit, delirantis evi familiam sub triumphis et gloria sui Henrici reformet in melius. (Dantes Aligherius, Epistolae 62:4)

  (단테 알리기에리, 62:4)

• adeoque pluteos ac vineas Romanorum operuerat ut ea sola ignibus aliquotiens coniectis ab hoste etiam tutamentum fuerit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Book XXI 656:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 656:2)

• et collocavit in ea viros Iudaeos et munivit eam ad tutamentum regionis et civitatis et exaltavit muros Ierusalem. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Maccabaeorum, 14 14:37)

  (불가타 성경, 마카베오기 상권, 14장 14:37)

• Nam quosdam fratrum ex monasterio suo, qui eum gratia germanae caritatis ad regiam urbem secuti sunt, in tutamentum coepit obseruantiae regularis habere; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 2:2)

  (베다 베네라빌리스, , , 2:2)