뜻

1. 끝나다

1. to come to an end, be at the last

예문

• contra auspicia profectus - iussit mergi pullos, qui cibari nolebant - infeliciter adversus Carthaginienses classe pugnavit, et revocatus a senatu iussusque dictatorem dicere Claudium Gliciam dixit, sortis ultimate hominem, qui coactus abdicare se magistratu pbstea ludos praetextatus spectavit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Libri XVIIII Periocha 29:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 29:3)

• Et in ultimo spiritu constitutus, sic ait: " Tu quidem, scelestissime, de praesenti vita nos perdis; sed rex mundi defunctos nos pro suis legibus in aeternam vitae resurrectionem suscitabit ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 7 7:9)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장 7:9)

• summisque lamentationibus atque ultimo lavacro procurant, peractisque feralibus officiis frequenti prosequente comitatu tradunt sepulturae. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 27:10)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 27:10)

• Sed ubi fraudis extremae lapsa decipulo laqueos insidiarum accessit tunc illa uxor egregia sororem mariti libidinosae furiae stimulis efferata primum quidem nudam flagris ultimo verberat, dehinc, quod res erat, clamantem, quodque frustra paelicatus indignatione bulliret, fratrisque nomen saepius iterantem, velut mentitam atque cuncta fingentem titione candenti inter media femina detruso crudelissime necavit. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 24:5)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 24:5)

• Nam si molle est, quod ultimo specillo contingitur, intra carnem adhuc vitium est: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber V, chapter 28 29:239)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 28장 29:239)