장음표시 사용
261쪽
Beguardi, Beguina, ac Dia ista
I. DEDardi, 8t Beminae Fratricellorum proles, matre nequam silla I nequior authorem habuisse videtur Hermannum Pongilupum. cujus ante annos trigintae mortui cadaver Bonifac. VIII. ex mari . di comburi jussit . Hujus , & suorum turpia conventicula . ει miscuam sibidinem , narrah Trithemius I cronis. IAUaugienM Tomoa. IIermanno successit Gerardus Segarellus Parmensis quem D plessius T. r. de novis ere r. par /. Parisiensem Do rem socii , alii rudem, atque illiteratum fuisse dicunt Dia .illae regna dis stinguebat Patris in Lege veteri . Filii ad sua usque tempora, in quihus Sp. s. regnum incoepit, in quo omnia voluit esse ' communia, etiam uXores , & omnia quaeque turpissima , dummodo ex charitatefierent, peccatum non esse docuit. - . a. Hujus , armo I 3-. combusti auditor filii Dulcinus , qui eum Margarita - scorto , asisque multis suae sectis gentibus in Alpina expeditione a Cleni. V. adversus eos indicta captus P eu dem habuit exitum anno I 3os. Inter eosdem recentiores Gno sticos magni fuerunt nominis Iacobus Iustus , ει Bogonates , quos Berninus Beguardorum authores nominat , de quibus tamen . Praetonomen nihil aliud promit Beguardorum hos errores . recenset , dat atque Clem. V. in edita contra eos constit. quae t habetur in eap. Nos trum de Haeret. I. Hominem in hac vita posse fieti imp eabilem , sive qui peccare nullo modo possit. II. - odi perfectos milli potestati subesse . III. Beatitudinem persectam in hac vita o tinoi posse , IV. immo 'omnem naturam intellectivam esse ' in senaturaliter beatam hec supernaturali aliquo lumine ad Deum videndum indigere. v. Carnalem quamvis copulam , , quum sit secum dum naturam, Peccatum, non esse. VI. Virtutum exercitationem im perfectorum esse itemque Eucharisiue cultum, Passionis Domini. aut quorumcumque aliorum insta Divinitatem meditationem . ω i.
262쪽
Amaltas, Lothardi, Asculanus, nardus, Marcilius , Iansinus , ct Palamita.
i. Amaldus de Villanova natione Hispanus, professione Μedicus , non ignobilis Philosophus circa ann. m. 13ao. Parisiis errores uos vulgare caepit, inquit Longius, onoe. cuirensi edito libro de speculatione adventus ChriSti. in quo , praeter alia , docebat humanitatem verbi esse per omnia Divinitati aequalem . II. In omnibus Ecclesiae membris Apost fiam regnare., III. iacrificium Altaris nihil prodesse . IV. Deum non Comminari damnationem peccantibus , n si cum aliorum scandalo. V. Ad annum I 336. Christum ad judicium venturum. Quum autem Parisiis pro Haeretico haberetur . fugit in Siciliam, ex qua ad Clem. V. a Rege Friderico orator missus , in mari decessit, quum tamen errores suos retractasset, ut ex M. S. Avenione reperto ann. t 249. Probat Rainald . . a. Walterus natione Natandinus, Fratricellorum Princeps, inquit B semius per . Hamoniam, & Brabantiam multos decepit , ivide
Girovagi quidam hypocritae , qui Lothardi, sive Deum laudantea dri
Cebanint ann. circiter I 3I . orti sunt di rus porro quum Latina nesciret. Theutonico idiomate plures lihellos scripsit . in quibus I. Daemonem injuria coelo pulsum effutiebat. II. Sacramenta omnia n gabati. III. Deum nec punire , nec scire quidem quae ini Subterraneis fiunt. IV. Dei param, si virgo permansit, Angelum PePeri β. . V. Ecclesiam , jejutatum, Festa , Sanctorum invocationem tollebRt Haec suia prosequitur Trithemius . Porro quum plusquam 3- . peri Austriam, & hemiam Sectatores haberet homo deterrimus , Coloniae combustus est . sicut postmodum discipulorum Suorum Plurimi .
3.iFraneiscus Stabili Ceccus Asculanus dictus Caroli Calabriae. Ducis Astrologus, & Joannis XXII. Rom. Pontificis Medicus fuit. Bononiae accusatus est quod siderum influxui humana, omnia . immo Christi Domini ortum, vitamque tribueret , quodque, apud ipsum . Daemones quidam, quos primae Sphcerae diceruint. & excantari , dc
mira edete dicerentur; innocens tamen a cognita accusatori nequiyia repertus est. Deinde vero Florentiae Inquisitoris Minoritae sententia flammis est traditus . Porro errores de quibus Bononiae accusatus fuerat , eum non docuisse constat ex ejusdem Iibro de Sphcer. c. a. . N
Ecclesiae correctioni submittit . Haereticus igitur non est hahendus .
4. Erravit item in pluribus gravissimε Ehardus quidam Germanus
263쪽
is. ordine Praedic., cujus sententias recenset in quadam sua 'Epistola Ioann. XXII. , ad iacta tamen earum retractatione . Ubi Catholita
seripsit, inquit Trithem, de Scripti Em. satis prostrida, atque
utilia dogmata edidit. i. si1'.
Damnavit quoque praelaudatus Pontifex Marsilii Patavini . 8t Ioannis Iandunt Perusini librum, qui Desensor Paeis Mascribit in
quo Ludovici Bavari adulatores turpissimi asserebam Christum de necessitate Augusto, ac Tiberio fuisse sisditum', Ac trinutum pen disse. II In coelum abemtem . nullum in terris . Eeelasiae capud re Inuisse. III. Presbyteros, S Episcopos, & Papam jurisdictione: pa res esse. IV. Imperatorem posse Papam instituere, deponere M. V. Ecclesiam non habere vim coactivam, nisi de Principum saecularium Consensu , 8c privilegio .c 6. Palamitae auctorem habuerunt Gregorium Palamam nactone Gri cum . professione Monachum , ae deinde Episcopum Thessalonicen. sem circa ann. Christi 133o. Ipso autem doctore Monachi orantes depresso, ac versus umbilicum detorto capite , supernum quoddam lamen se videre jactabant , et similem quem in Thabore Apostoli conspeXerant . Huic insaniae errores admiscebam substantiam ipsam Dei. seu quid Deus sit , a millo Angelico, aut humano intellecta videri posse. II. Lumen illud in Thabore visum , quoque justi in coelis heantur, esse quidem increatum quid, ac divinum , ab Dei tamen substantia distinctum. III. Errahant . quod increatum, ac divinum lumen, quo justi beantur, carneis oculis conspici posse docebant. Palamae acerrimus impugnator fuit Barlaamus , εc ipse ae nactus , nec erroris omnino expers, dum virtutem divinam quicquam esse asseruit a Deo distinctum, de quibus videndus Peruvius ea ra. Theolog. Dogmatum lib. i. - 7. His addunt plures Dominicum Savium Asculanum ex impura Flagellantium secta , Ioannem de Mercuria Ciste ensem, Nicolaum de Ultricuria, Ludovicum Guidonem Augustinianum , quorum priamus pertinax truncato capite occubuit ; reliqui errores suos a P risiensi Facultate damnatos retractarunt . Notandum vero Parisiemsem Facultatem plures anter Theologicos errores , nonnullas etiam Philosophicas opiniones damnasse, quae hodierna die summo plausu , ac Sapientum consensione docentur. 8. Damnatus etiam sint eodem saeculo, nimirum an. 13 6. Spirae Benholdus Rorbarchus Germanus, qui ad reliquos Beguardorum ex rores addidit Christum in Cruce de sua salute sermε desperasse, rematri maledixisse. Beguardorum sectam apud ΛΙlobroges suscitarunt deinde quidam , quibus Gesupinorum nomen est impositum , Rut
264쪽
te canum exercere non erubescebant, uti Prateolus citH. Mus. scribit. Omitto Martinum Consalvum Hispanum, NicolaumCalabrum. Berengarium M. Noni cone cisteretensem , t Bartholomaeum Iano veetium , M alios multos particularium quorundam errorum privatos artifices , , potius quam haeresiarchas', neque hoc nomen ullomodo tribui posse crediderim Raimundo Milio. Quamvis enim multae me rint in ejus libris damnatae sententiae ab Greg. XI. ; ipse tamen , quidquid de ejus vita, & sanctitate sit, aut martyrio, Catholicae ce tε fidei addictissimus fuisse videtur, suaque scripta omnia Bom. Ε clesiae judicio. Supposuisse . Lullistae ab eo dicti sunt, ipsius sectato res qui eum Spiritu divino afflatum , & Aug. , atque alii L antiquis Doctoribus praeserendum egiitiebant, de quibus videnda quae ex T dingo, & Natali Alexandro dicemus in protegomeno tertio. - 9. Fuit alter Rai mundus ex Ord. Praedicatorum Tarraga dictus , ex Iudaismo ad fidem conversus , quam multis, & gravissimis erro ribus corrupit. ob quos ejus libri jussu Gregor. XI. flammis traditi sunt, quos de Invocatione Daemonum, de Alchymia, ac de Naturae
secretis scripserat. Ipse autem an resipuerit, an in suis erroribus Objerit, incertum mihi est.
Dioecesi Lincolniensi Parochus in Pontificem , & Monachos , ab quibus offensum se credebat, furere coepit 137 , ipsi famVente Lancastriae Duee, &Angliae optimatibus quam plurimis. Quum igitur Greg. VI. ex ejus libris capita sive articulos a I9. 'excerptos , di damnatos ad Angliis Episrupos transmisisset, ut authorem de iis interrogarent, ille in Lambesitana Primum Synodo subdola interpretatione sucum fecit, deinde in Lugdunensi sub Guillielmo concepta
ruethorum Armula Huravit , sed statim ad eadem docenda, ac praedicanda reversus . tandem in Festo S. Thomae Cantuariensis quem ore blasphemo proscindere parabat, aptoperi correptus, biduo post vivis excessit ann. 138 . Scripsit Trialogum , quo Veritatem, Menda-erum, Zc Sapientiam loquentes inducit, Commentaria item in Psalmos, Cantica, & Evangelia, nec non orationes publicas de sestis per annum . Scripturas sacras Anglica , & communi lingua vulgavit . Praeterea opusculum Bichardo Regi obtulit pro suppressione Mon Chorum, quos ' o. erroribus obnoxios demonstrare nitebatur.
- a. Ex his decerpti errores 43. in Constantiensi Concilio damnati
265쪽
rent, qui ad haec universim capita reduci queunt. Negabat I. prae sentiam realem Christi in Euciaristia . II. Arbitrii iiDertatem . omnia fato tribuens. III. Pontificis, & Praelatorum omnium authorit
tem.' IV. Consessionem auricularem . V. Votorum , & Institutorum Nonasticorum omnium utilitatem . VI. Deum, dixit, nonnumquam teneri ad obediendum memoni, neque mundum amplificare, aut minuer , nec animas ultra certum numerum creare, aut quicquam ad
nihilum redigere Sse. 3. Praecipui ejus discipuli fuerunt Ioannes Oidcastellus , qui corporis Christi praesentiam admittebat quidem , sed cum substantia panis conjunctam: Guillielmus Albus, qui festa omnia sustulit: Guillielmus V Vinderbius, qui Ecclesiasticorum possessiones , & annuos quoque proventus impugnavit: VValterus Brutus , qui bellum omne illicitum esse docuit, M Apostolorum, ac Patrum scripta rejecit. His similia Ioann. Eduarden. Guillielmus Tailesius, Robortus Ookius, Samtorius, Combrigius, es Antonius Personius , in quibus in diversas sectas abierunt V Vichlessistae, quos inter Puritani sola fide contenti, bonorum operum necessitatem ad salutem negarunt. Ex V Vichle Lutherus, atque alii nati sunt posteriorum temporum Haeretici.
Ioannes Hus, ct Hieronymus Pragensis.
t. Toannes IIus ab oppido Bohemiae, ubi natus, erat, nomenso J titus, es in Hagensi Academia artium Magister , ac deinde Rector ex V Vichlessianorem librorum , quos primo impugnaverat lectione, in errorem lapsus, haeresim suam V Venceslao regnante vulgare ooepit ann. circiter 24o8. Socium habuit Hieronymum Pragensem perspicacis ingenii virum, Docti rem Theologum , Iacob;llum Nisniensem, magni nominis oratorem, S Petrum Dresdensem , mi aliorum erroribus , communionis sub utraque specie necessitatem a nexuit, ingentesque postmodum in Bohemia turbas excitavit . Cr scente in dies Haeret corum numero VVencestat Regis desidia, plures divisae sunt sectae , quorum alia Thaboritae . alii Horebitae dicti sunt, qui, tamen conjunctis copiis , 'non solum perversis doctrinis , verum etiam serro, ac fiammis Catholicos . 6c maximε Ecclesiasticos Misectabantur. Thaboritarum Dux fuit Ioannes Zisha, quo mortuo sProcopium Ducem quidam sibi constituerunt; alii sine duce, aut capite vagantes , pari crudelitate saeviebant sub Orphanorum nomine
266쪽
Presbyter Stanicensis, natione Moravus. qui uxorem publice ser tur duxisse. Communes gentis errores hos recenset Silvius idem. I. Pontificis . M Episcoporum jurisdictionem negabant . II. Purgatorium. III. Cultum imaginum . a V. Confessionis. Confirmationis, es Extremae Unctionis Sacramenta. V. Templa, divinum ossicium , vestes . omnem sacram suppelectilem, coemeteriaque exsecrabantur . VI. Suffragia pro mortuis irridebant. VII. Jejunium Ecclesiasticum . s stivitates , S Vota , atque instituta Nonastica. VIII. Verbi puedicvtionem cuique liberam esse dicebant. IX. Nullam esse peccati reliturisdictionem , aut potestatem. X. Calicis communionem esse ad salutem necessariam. Haec quidem partim ex citato Silvio, partim ex Actis Conc. Constantiensis, in quo ann. I I . Uussitarum , di Hie ronymi Pragensis errores damnati, atque uterque flammis addictus , Neque tamen aut omnes simul errores praedictos, ipsi docuerunt, aut ab eorum sectatoribus universim propugnati sunt omnes.
I. Intelligentium secta eo tempore emersit, ita dicta , quod eius generis homines Se reliquis sapienti s jactarent, di a Deo edoctos. Alithores fuere Ioannes Cantorius, ἐκ V Villiemus I idernissemius Ca melitanus, Belga uterque. Horum insigniores fuerunt Agidius quidam, & V Villielm. Docuit I. aegidius se Salvatorem mundi esse aper quem Christus agnoscendum. esse . sic ut per Christum Pater. ΙΕDaemones. & damnatos omnes a poenis quandoque liberandos. III. Carnales actus esse delectationes Paradisi. atque ad Dei voluntatem reserendos. IV. Oratione, jejunium. castitatem , Purgatorium , MEcclesiae praecepta rejecit . v. Vetus destamentum Patri, novum Filio , aliudque, sub quo ipse esset, Spiritui Sancto tribuebat , sub quo Evangelium Christi abolendum esset . His addidit .VVillielmus neminem pro se mereri , sed solum pro omnibus Christum . II. Omnes in Christo solum resurrexisse. IlI. Neminem peccata remiti re, nisi solum Christum . IV. Exteriorem hominem non posse in teriorem maculare. Haec tamen, ina pia dogmMa coram Petro de M'bocco Cameracensi Episcopo injuravit uterque anno D. IAII. a. Recensetur hic a nonnullis inter hujus saeculi Haereticos Ioannes Exiguus , qui occasione mortis ab Ioanne Burgundiae Duce , Lud
vico Duci Aurelianensi illatae docuisse dicitur, quemlibet Tyrannum licite , ac meritorie a quoIibet subdito occidi posse etiam per D
267쪽
eultas insidiD. 8e subtiles fraudes, blanditias , vel adulationes noctobstante juramento aut cons ederatione . Hanc autem. assertionem quamvis Constantiensis Synodus merito damnaverit; nomen vero ain thoris reticuit , quod Ioannem Exiguum nil tale docuisse , hancqud illi calumniam, atque Burgundiae Duci tab Ioanne Gersone utrique insensissimo affictam suisse Dux ipse coram Patribus conquestus est a. 3. Dammatae quoque sunt in eodem Concilio propositiones a se excerptae ex opusculo quodam Matthaei Grahonis Saxonis Ord. Praed. quas ipse tamen & Ecclesiae judicio subjecerat , ει damnatas promptissime tetractavit. Non ergo haereticis accensendus est. Nec a tem Augustinianus quidam Nicolaus nomine, qui damnatas nonnullas suas opiniones ab Clem. V., ejuravit. Detestati quoque sunt pristinos er rores suos Augustinus de Roma Augustinianus, & Petrus Episcopus Oxomensis . Hispaniis de . quibus videndus Natalis Alex. - 4. Eodem saeculo exeunte , in Bohemia Gnosticorum quoddam M. nus emersit, qui Fossarii dicti sunt, quod in fossis, atque speluncis promiscua libidine abutebantur . de quibus Trithemius Gmn. θον rahemiensi . I9o o. fuisse scribit, nec tamen in eos animadversum fuisse commemorat . Mendicantes item nonnulli dogmata . quaedam Episcopis , 8c Parochis injuriosa tuebantur pro Mendicantium ordinum privilegiis, quae in Cone. Basileensi damnata sunt Damnatus item est. 8c igni traditus Hermannus Ruisvichius, qui Angelos , 3e materiam non a Deo creatam esse dicebat , mortalem animam, falsa Evangelia, Christum seductorem, inferos fabulam ..8c quae non ex
his principiis turpissimus Religionis osor
a. FSlebit in Saxonia natus , atque in Magdeburgensi ι Collegio hin. . . L manioribus, litteris eruditus, Ersordiae pri num Philosophiae , mox Iuris studio deditus, quum socium in agrq, imo oblecta anumi causa processerant fulminis ictu extinctum conspexisset . vix im
incolumis , terrore , ut ipse est. & agone mortis inhitae circamvalla tus Vovit coactum . ias nec sarium votum. quo .se Eremitarum S. Moordini adstrinxit annos natus duos, & viginti. V vitem bergae deinde Theologiae lauream assumpsit, incitatusque a Staupitio , Generi sui ordinis in Germania Vicario concionari coepit adversus nonnullarum Indulgentiarum promulgationem ab Leone X. in subsidium Vaticani
268쪽
31 PROLE G. II. ST C. XVI. s. . I.
aedificii conerasarum . quam Albertus Moguminus Episcopus, non ex Augustiniano Ord. cuiquam, ut fieri consueverat, sed Ioanni Teinelio ex Ord. Praed. demandaverat. Doctrinam deinde Suam 93. thesi-hus defendendam assumpsit , atque ad Leonem Pont. transmisit , a quo Romam , uti se purgaret, Vocatus, aegra corporis valetudine se excusavit additis litteris facultatis Vitembergicae, ac testimonio de suae sidet integritate. Quum tamen interim, & Missam . abrogasset , di venenum latius serperet, Thom. de Vio Card. Cajetanus Legatus
missus ab Leone est, a quo ille spontaneam revocationem exigente, aut excommunicationem comminante , ad Papam primum, mox ad
Generale Concilium appellavit . atque Augusta elapsus V Vitem he gam rediit. Tandem Leo edita gravissima Const. incip. Exurgat Deus Lutheri sententias 4 I. proscripsiti, ac damnavit , die I . Iun. ann. 13ao. , & Contumacem excommunicavit, atque Haereticum ab omni- hiis haberi voluit alia data postr. Kal. Ian. ann. I 2I. Scripsit Lu-t us libellum , cui titulus t Adversus execrabilem Bullam Antichristi, item de Consessione secreta, de votis Monasticis, de abroganda Nissa , de Captivitate Babilonica , pluresque alios Tractatus, opuscis la, de Epistolas petulantia, scurrilitate, mendaciis, obscoenitatibus ,
ει contumeliis resertissimas. a. Lutheri errores praecipui, ac veluti caeterorum innumerorum capita hi fuerunt . I. Liberum arbitrium per peccatum prorsus extimctum. II. Hominem sola side justificari. III. Vota omnia prorsus tot ienda , atque vitanda. IV. Omnia etiam ljustorum opera , quantum
vis bona, atque honesta videantur, esse peccata mortalia , V. Purga torium, atque Indulgentias vana esse, M nova commenta, sicut VI. Primatum Rom. Pontificis, VII. Tria tantum esse Sacramenta , Baptismum, Cinnam, Poenitentiam. Caeterum . VIII. Per haptismum
non prorsus peccatum ablui. IX. in Altari verum panem, & verum vinum absque haeresi credi posse . X. Nullum Sacramentum ex se gratiam conserre. XI. Missam , Transubstantiationem, Consessionem auricularem, satisfactionem meras esse nugas. His imbutus doctrinis, quibus tamen innumeras passim contradictiones adnexuit, infeliciss mus Apostata, quum novem Sanctimonialium Virginum Raptorem Leonardum: Κoppen pro suggestu Iaudasset, earum quamdam Na garitam Bore sibi matrimonio copulavit, dignum scilicet ollae operculum. Ex ea tribus siliis susceptis Ioanne, Martino , 8c Paulo I 3. Kalend. Martii an. I 46. ex hac vita migravit Issebii.
269쪽
- - S. II. . Euinnus, ct acola sidius. c. I. 'Quae Lutherus in Saxonia , eadem tempestate agebat apud IIebvetios Utricus Zuinglius, in ejusdem regionis Bregiorum pago natus ε& Claronensis primum , mox Eremitanae, ac Tigurinae Ecclesiae P Sior. Hic, quum Asseclas suos . non Zuinglianos. sed Lutheranos V cari aegrὶ admodum ferret, haeresis nimirum palmam sibi praeripi diniens, testatus saepe est se nihil ab Luthero accepisse , cui propterea usque ad mortem suit insensissimus. Singulares ejus errores hi su Tunt . I. In Eucharistia non veram Christi corpus esse , sed quamdam ejus figuram . II. Sanctorum invocationem esse Christo injuriosam. III. Sacras imagines delendas. IV. Baptisma neque gratiam e Eferre , nee peccatum originis delere , quod nullum est . V. Nullana Christianum teneri, nisi ad ea quae Christus praecepit per sese . VI. Ciborum delectum esse illicitum. Circa Purgatorium . Indulgentias a Consessionem , Iustificationem. Vota, Matrimonium , & Sacramenta reliqua eadem seruit, quae Lutherus , atque ut ille , uxorem etiam duxit. Tandem quum per annos Ia. errores suos dissemimsset , ad que etiam armis tueri decrevisset, contra Catholicos Helvetios dimicans in acie occisus est die Octob. II- ann. IIII. I. a. Adjutorem habuit Ioannem cicolampadium , qui primum Cinmitis Palatini filiorum paedagogus fuit, deinde Sanctae Birgittae Mornachus. Post annos aliquot excucullatus uxorem duxit , ex qua tressitos suscepit. Scribit idem se , quum Monasterio exire dubitaret , ab Spiritu Sancto ut exiret . marivi moveri atque impelli solitum . Zuinglio in omnibus adhaesit , atque ut ille Tiguri . ita hic Basileae veluti Episcopalem sedem fixit, ubi comperta sodalis morte, magno mcerore affectus , ac vix mensem integrum superstes ε vivis excessit, a Theodoro Beχa, magnus Iesu Christi Apostolus, ab Luthero S thanae discipulus appellatus. ὀ
. . camisadius , Melanshon , Onander , Erentius , ' . . Sch refridius. . :- 1. Carolatadius vitembergicus Archidiaconus ex auditis de Iaith ro, ipso abSente, atque inscio , in opus erupit, uxorem primus dum ens , ea Solennitate, ut de ejus nuptiis Missam propriam Sacris ΟΘdin,
270쪽
dinibus injuriosissimam ejus discipuli ediderint. Imagines e templis
sustulit , Christi realem praesentiam in Eucharistia cum Zuinglio negavit. Hinc Luthero insensus, Titemberga ortamundam secessit , aqua postmodum , atque omnibus Saxoniae finibus Lutheri opera ejectus, ac deinde supplex revocatus, contra atque ille de quo Tullius, ex Archiniacono, atque Oratore factus arator, vitam summo labore, ac miseria sustentabat . Tandem e Saxonia in Helvetiam se transtu lit, ubi a Tigurinis, Diaconus secundum novum ritum ordinatus . . post Zuinglii, 3e Oecolampadii mortem . ad ministerium, & praediscationem admissus, peste demum Sublatus est
ι a. Philippus Melanethon Brettae Palatinatus inferioris oppido natus, anno aetatis a 2. Luthero adhaesit, cujus doctrinam contra Parusienses Theologos defendit , ac nonnihil emolitit. Hinc ejus sectat res postmodum molles Lutherani dicti sunt , ac rigidioribus insensi'. Dicti etiam Consessionis tae, quod Meliseihon Augustanae Consessionia author fuerit, quam Carolo Va Imperatori obtuliti .ann. I 3Ο. Item Adiaphoristae, sive Indisserentes , quod Melane hon , ut utrisque sucum faceret, Romanos ritus, constitutiones , ac decreta , absque Salutis discrimine quemlibet ampleim , aut rejicere posse docebat. Ejus libros Lutherus pro Canonicis haberi voluit c Melancthonis porro.nullas suit singularis, ac suus error. Partim quidem Lutheri , partim Zuinglii, partim Buceri dogmati . favens, in multis cum Catholicissentiens Beligionis Protheus , inter omnia fluctuans, nihil certi tenens , atquelut nubes sine aqua', omni vento doctrinae huc , illuc
delatus, usque ad mortem perstitit, quae ipsi contigit ann. I' 6o 3. Andreas Osiander in Brandemburgensi territorio natus . atque Lutheri primum, in omnibus Sectator , rati ipso postea diScessit rimcens , hominem non aliquo inhaerente Dei dono, sed per eandem
justitiam 'qua Deus justus est , sanctum esse ἔ mortem Christi . nihil nobis profuisse . Quae quidem quum Philippus, di alii Lutherani non approbarent, nec Philippi Augustanam Consessionem ipse reciperet . ab .se invicem divisi sunt, atque Osiander quidem paroxismo corre
q. Ioann. Brentius Suevus, atque ex Praesbytero, & Canonico Wi-tembergensi uxoratus, quum Lipbero adhaesisset , nec Philippi confessionem amplecteretur , aliam ispe confecit , ac Tridentini Conc. Congregationi proposuit . Singulares Brentu errores fuerunt. I. Eva gelium noVam legem non imponere . , aut instituere , II. Baptismum ad certam verborum sermulam alligari non debere, nec omne Peccat rmittere .. III. Corpus , Christi haud secus , ac Divinitatem ubique esse. Hujus sectatores hine Ubiquistae appellati. GasPar. Sc Mescidius nobili. genere in Silesia natus. Catholico.