장음표시 사용
231쪽
tri aequalem asseruui non tamen Spiritum Sanctum . quem creaturam, Si Patris. ac Filii ministram virtutem esse ruebatur. Hunc prin pterea Epiphanius hares. - κνευματομαχest . id est . Spiritus Sancti hostem appellavit. Haeresim hano multis confirmaverunt Μ cedoniam in I iampsacena sua Pseudo Synodos clamnata vero est in Alexandrina, Illyrica, Romana, atque Oecumenica II. Constantino- solitana I. sub Damaso ae Theodiato seniore ann. Christi 383. - a. A. Ius his panto posterior, invidia in Eustathium Sebastenues Episcopum cibi praelatum 4 in eam audaeiam processit ut Episcoporum ordinem sustulerit. eos dicens reliquis Presbyteris dignitate, ae jurisdictione pares. Docebat praeterea vivorum orationes, S pia opera nihil defunctis prodesse , jejunia , , alia poenalia opera ab Ε elesia eliminanda, saeut de Paschatis eelebrationem, Se omnem remis poralium honorum possessionem. Quae de Aerio Ponti eo ex Epiphanio, es. =1. 3 atque aliis diximus , Aetio tribuit Berninus apud
Lancisium, nominis fortasse similitudine deceptus. 3. Fuit autem Aetius ab Aerio, ut patria, ita genere , scriptis , atque errore diversos, in coelasnia plope Aminthiam natus, ut est apud Socratem, I. a. c. prim aurificae artis professor postea Alexandriae leviter eruditus , atquel ab Iaeontio Antiocheno , sive ,
ut voluit Epiphanius hares. 'o. a Georgio Alaxandrino Diaconus ordinatus. Hic quum in divinarum rerum ratione Geometricis figuris explicanda summo in otio a prima luce usque ad vesperam sedens pertinaci opera studioque incumberet . . . adversus Dei pilium,oc Spiritum Sanctum Iiriguam acuit. Sed a nonnullis ad Constantium delatus in subjectam Tauro monti regionem relegatus est . meebat primo cum Ario Filium Patri Ommno esse clissimilem apud Epipha Dium. II. Spiritum Sanctum Filii facturam esse. III. Verbum clivinum' animam non assumpsisse, sed vicem animae supplevisse Divini tatem. IV. Baptismi formam, ac methodum immutavit. v. Sanct rum reliquias contemnebat. II. Fidem sine operibus ad salutem sus-ficere propugnabat. VII. Attributorum omnium divinorum rationem notionemque eandem esse , unde ut quidam ejus sectator inquit apud Nyssenum Orotion. ra. contra Eunomium. si aeternum significantes , vitam significamus. 8e vitam Essentiam dicere veritatis
selmo compellit, ipsius divinae Essentiae significativum est ingenitum, sive aeternum. Quum ergo genitum sit verbum , ab divina Essentia
. 4. Praecoci Aetii dioelpuIi fuerunt Eunomius, 3c Eudoxius, qu tum discipuli in duas deinde sectas divisi sunt Theophronianorum , ει Eutychianorum. Eunomius genere Cappadox in urbe Dacora nis tus Prisco patre primum Poedagogus , deinde Constantinopoli miles s
232쪽
ae tandem Alexandriae Aetii auditor . atque scriba sophisticum e u disserendi stylum imitatus ad Episcopatum Cyzicenum destinatus dicitur apud Socratem cap. I. Inde jussu Constantii exul secessit in Pamphyliam, ubi Valcnte Imperatore vivere desiit . Eud-xius Arabissi in minori Armenia natus. Caesarium Martyrem habuit parentem. Quum autem ob vitae licentiam , ad Clericatum admissus non tuisset, ad Arianos transfugit, ac post tempus aliquod Antioch nus Episcopus factus est. Ibi Eunomium in Eleusii locum ordinavit. Deinde tu Seleuciensi Synodo depositus. errorem abjurasse Visus est.& in Constantino Iitanam sedem aditum sibi fecit. Theophroniam . atque Eutychium Eunomii discipulos fuisse scribit Socrates, I. s. c. a . nec amplius de iis quicquam . Porro Aelianos euam Eunomia nos, atque Anomaeos dictos suissa constat ex Theodoreto. I. . . c. . atque etiam Trogloditas sive in speluncis degemes , quoniam Theodosii Imperatoris edicto, ab locis Omnibus pulsi , ad eas co fugere nonnulli eorum coacti sint . Eosdem & Gothicos appelIatos Censet Danaeus, de har. c. s. . quod Gothoram mmem eum Ulphi Ia Episcopo suos iu errores adduxerint, quod scriptum e L ab ZOmeno. l. o. c. Donique sevcrissimis Theodosii Imp. legi, bus , primum Ecclesiis , atque urbibus pessi , ac demum extii
ollinaris. Helvidii. aliorumque errores . r. Apollinaristae ab Apollinari dicti sunt Laodicenae Ecclesiae Prae bytero, ejusque filio cognomine ejusdem Ecclesiae Lectore . Uterque propter nimiam cum Epiphanio Sophista familiaritatem ab Ecclesia pulsus est per Titeodotum Episcopum, qui mox poenitenus, ac V niam deprecantes iterum ad communionem admisit. Georgius deinde Theodoti successor . quod eosdem Athanasii amicitiam cola te inRllexisset. Ecclesia rursum expulit, nec ullis precibus ad ipsos itarum MIMittendos adduci pinuit. sicut nec Vitalem ejusdem Ecclesiae Pro byterum. Inde conceptum in Georgium odιum, in totam Eccl iam evomuerunt. Scripsit Apollinuis anulo quum solutR oratione , tum
ligata io Ecclasi e Militatem, A Mei desensionem, suitque e.m ob
rem Athanasio, Basilio. Nazianzeno, Epiphynioque charissi s , Risque Hieronymi praeceptor, ui j iis πηνα ad Pomm. testatur. Erravit autem postmodum L quod verbum carnem Finς aulina sim is να asseruit , cujus Divinitas vicem suppleverit. II. Carnem ipsam e testem suisse, immo ipsi Verbo comu hant,aium . teεις Athina iis ,
233쪽
r96 PROLE G. II. ST C. IV. s. VI.
. s. de Incam. a . Apoliin. III. In nonnullis scriptis trium per Sonarum proprietates confundebat, unde etiam quibusdam Sabellianus visus est , inquit Theodoretus. I. . . c. ro. IV. Sicut ex co Pore corpus , ita animam ex anima nasci ae simili cum brutis ratione subsistere docuit, ut est apud Hieronymum. in praefat. l. .
in Istii. st alibi. Damnati sunt Apollinaris errores in Synodis Romana, & Antiochena ann. 373. , & 378. Vitalis ejus socius de eadem haeresi accusatus , Damaso dc Gregor. Nagianzeno ficta sidei su scriptione sucum secit, sed mox detecta fraude damnatus est, ut ipse testatur Gregorius. ep. a. ad Ger 2. Ηclvidiani, inquit Augustinus in Ilib. de Dres. cap. δή. eκorti sunt ab Helvidio qui Gennadio teste Auxentii Ariani discipulus fisit, & S. Hieronymo cbaevus atque ita Virginitati B. Dei genitricis contradicunt, ut eam post Christum alios etiam filios de viro suo Ioseph peperisse contendant . Inde alio nomine Antidico, larianitae dicti sunt. Alii cum Epiphanio char. t. putant hos non ab Elvidio . aut Helvidio, sed ab Apollinari initium duxisse, dc primo quidem in Arabiam , deinde in IIispaniam, & Galliam irrepsisse aut re illo Helvidio, cujus patrorinium erroris sere nullus Episcolvirum SuScepit praeter Bonosum Sardi censem, cujus causa in Conc. Capuano Anisio Illyrici Episcopo demandata est. 3. Collyridiani errore ex diametro opposito ita dicti sunt , quod ut Epiphanius Dres. ρ. inquit, in ejusdem Mariae nomine, sta io anni die, collyridas quasdam panis nimirum placentam , vel oleo frixam , vel sub cinere coctam ) veluti in sacrificium offerebant .
Errorem hunc, aut Superstitiosum ritum E Thracia, ac superiore Scythia in Arabiam irrepsisse, idem scrilrit , per quasdam mulierctrias pietatis larva deceptas. . Ad hoc item saeculum reserendi videntur Metangismonitae, aut
Netangaei ita dicti juxta Augustinum, Mn e. st. ) quod Filium
in Patre corporea quadam inclusione sicut vas, in vase, esse somniabant a voce graeca αγγιος, μετα . Haeresis haec incerto authore nata est eo tempore , quo circa divinas proprietates innumeri suere errores , atque estraenata opinandi licentia. Nirum autem quid in uir
que simile viderit Danaeus , c. st. ut ex Metangismo natum di- eat monstmsum illud ipsius verba sunt Scholasticorum dogma de circuminsessione divinarum personarum. Nimirum, quae ignorant homines isti, blasphemant . . His suppares fuerunt Massaliani, qui ctiam Psalliani, & Euchitae, de Sanatici , & Ρneumatici, 8c Enthusiastae dicti sunt . Hi Da- doem , Sabbam, Hermem, Simeonem , & Adelphum unde ipsis quoque nomen ) authores habuisso dicuntur prope finem quarti sin
234쪽
culi , atque Epiphand aetate, qui Hares. sto. eorum Faeresi h po
stremam recenset, aitque in Mesopotamia natam. Etrores docetrant varios. Nam I. baptismum rejiciebant . II. Omnium bonorum operum necessitatem negabant , praeter Orationem , cui dumtaxat vim omnem, & meritum salutis tribuebant. III. Sathanam ajebant. a nativitate in unoquoque hominum habitare. IV. Se sesos spirituales esse , & Prophetis, Angelis, immo Christo pares. His alia absurdi sima , & scelestissima aggerebant dogmata , quae apud Epiphanium videri possunt. si mrte ejusdem , non plurium sectarum delirame ea sunt . ut credidisse videtur Berninus . . 6. His alios obscurioris nominis Haereticos acceἀset author idem . ει Gottius Tract. de Uict. a . hares. c. 1K ex Augustino , Sc-Philastro. Et primo quidem Seleucianos, aut Hermianos ab Herma, . 8c Seleuco Galatis ita appellatos . Hi materiam Deo .coaeternam di--cunt i I. animas ab Angelis De as. II . Malum aliquando a Deo, ali . quando a materia ortum ducere . IV. Christum in Ascensione car--nem exuisse . atque eam in Sole collocasse .i V. Paradisum ineom aeum quae fuisse . VI. Baptismi Sacramenturi ,3 8e camis resurrectio
r. Proclianos his adnectit Philaster har. 16. a Proclo quodam
ain:nuncupatos , qui praeter reliquos Seleucianorum errores , hun aetiam 4 a uerunt. Christum nec de Virgine natum, nec in vera ea ne venisse H Hos etiam accusat Philaster, , quod Sapsentia Iesu Filii Syrach ., tanqu- Salomonis libro uterentur, quo tamen jam Cath Iica Ecclesia . quanquam Salomonis esse non credat , utitur ut Ca- nonaeo, ut alibi fumabituro Proclum hunc in Galatia errores suos disseminasse, idem author.testatur.
8. His addendi Patriciani a Patricio quodam Romano dieii , ut ast apud Augustinum, a. coni. asi. Leg. O Prop. c. ra. quorum insaniam in partibus Numidiae ac Mauritaniae incaepisse tradit A thor Praedistinati cap. ει. Docebam autem ait Augustin. , ca nem non a Deo, sed a Diabolo conditam, eamque propterea sic detestabantur , ut quidam eorum perhibeantur etiam morte sibi illata carere carne, voluisse. Ex quibus Patricianos coenosum quemdam Ma cionitarum, & Manichaeorum rivulum jure censet Gottius . Trin. de Vim adυ. har. c. XI. 9. Patricianisi subnexuit Gottius idem Passa Ἀnchitas, Ascitas, sive Ascodrugitas, Aquarios, Coluthianos, N. Florianitas , de quibus Mipse jam egerat, ic nos quoque temporum rationem sequuti supra disseruimus. Ilis accensendi videntur Mundi-aeternales , & Nudi-pe dales, incerti temporis, & incerti authoris monstra, quorum primi mundum in eodem statu aeternum permansurum , alii nudis pedibus
235쪽
1VR 'R O L BG. It S RC. IV. ζ s. ' VI. deambulandum semper esse dicebant, ita illud Dei V Mouem in1-
iesii gentes: solve .calceamentum M.' i 2: .
Primitianus. Lovinianus, O alti ejusdrin saeculi
r. Gnosticorum haeresim in Oriente jam pridem grassantem . in Hispaniam invexit quarto saeculo desinente Narcus quidam Fgypto profugus, Memphis ortus Severo Sulpicio. a. hist. ac Hieron mo in Isia. c. . o. testibus . Hunc porro Baroruus ex iis Gnosi cis suisse existimat A qui ab Epiphanio detecti, atque expulsi Fg pio fuerunt , cumque in Hispaniam ann. 38 I. appulisse arbitratur . Sed ante id contigisse vero similius est . Nam Concilium Caesaraugustanum , in quo primum Instantius Sc Salvianus damnati sunt . habitum communiter censetur anα Christi 38o. ετ. Γαρλάμ. Ar te hunc igitur annum hos in Hispaniam appulisse constat . Ibi priamum Agapem , divitem quamdam staminam , deinde Helpidium Rhinitorem, tum Priscillianum, Virum nobilcm , divitem , facundum , sed acri, dc inquieto ingenio, 6c Nagicis artibus, atque Astronomiae deliriis imbuto discipulos habuit Nanus . His postea aecesserunt Imstantius. & Salvianus, a quibus Priscillianus adhuc Laicus. Abulensis Episcopus ordinatus est. Primus Hyginus Cordubensis Episcopus Priscilliani , suorumque errores ad Ithacium Emeritensem detulit , quo agente Priscillianus, & sui in Caesa tingustana Synodo damnati
sunt: mox a Gratiano Imperatore . quem Ithacius accusarus CDn senerat, suis sedibus pulsi. deinde ad. easdem restituti , donec Gratiano occiso, & agente Ithacio apud successorem Maximum , Priscilialianus cum aliis capite plexus est: Eutrochia Matrona. Instantius . aliique exilio mulctati, Ambrosio, Nartino, aliisque Sanctissimis Episcopis Ithacium damnantibus, quod . ut ait citatus Sulpiti la cit. sine modo , & ultra quam oportuit Instantium , Sociosque ejus lacessensi facem quamdam nascenti incendio subdiderit, Sc exasperaverit malos , polius quam compresserit. a. Negabant I. Priscillianistae distinctionem Personarum . II. Arbitrii libertatem. humana omnia siderum motibus, Si fatali necessitati tribuentes. III. Natrimonii Sacramentum. IV. Carnis Resurrectionem , quod concretionem corporis animae dignitati incongruam esse existimarent , uti Leo ep. ι s. c. R. testatur. V. Docebant Christum
non esse Filium Dei , nisi quia filius est Virginis. VI. Animas esse divinae substantiae partes. VII. has ajebant cum Origene in poenam
236쪽
praecedentium precMorum in corpora fuisse detrusas . VIII. Diabolum nee unquam bonum suisse . nec opus Dei , si t ne ae humanorurn corporum mrmationem . IX. Carnium esum prohiberint. X. Diebus Dominicis . atque in . Natali Domini jejunandum esse dicebant XI. Scripturas Apocryphax recipiebant veris corruptis . XII. Meadacium etiam juramento confirmare licere praedicabant.. 3. Eodem serme tEmpore circiter ann. Christi 381. Iovinianus e Miaiolanensi . vel Romano , ut aliis visum . Nonasterio prosectus sacrarum Deo virginum, & virorum multorum eorda seduxit docens Virginitatem Nuptiis non praestare. His addidit abstinentiam ab cibis quibusdam, sive Ecclesiasticum jejunium nihil ad salutem pr desis; nec posse peccare hominem semel post baptismum renatum .
Peccata omnia . Omniaque merita, atque adeo praemia omnia etiam
a Deo justis coIlata paria esse dicerit. Iovinianum acerrimis lucta
q. Doctor hic Sane . in suo Catalogo plures obscurioris nominis Haereticos adnectit. de quibus breviter dicemus. Fuerunt enim quidam dicti Adelophagi,. quod Christiano coram aliis cibum sumere illicitum haberent. II. Rhetoriani ab Rhetore quodam iugyptio ninmen sortiti. qui omniam hietareticorum dogmata probanda . aut toleranda esse dicebant , quod in omnibus aeque Deus coleretur. Hoc in errore deprehenditus fuisse Themistius Rhetor apud Cassiodorum . hist. inpari. l. t. C. Pa. Symmaonas apud Prudentium, l. a.)Lam Petius apud Damascenum , de hares. n. ρδ. atque hodie etiam multi , qui Adiaphori sive indifferentes dici volunt. III. Theopaschitae, qui & Τheopassiani Deum Passum, mortuumque di-
Centes, quorum error a supra memorato Patri passianorum nihil di fert. Ejus tamen patrocinium Susci meus sequentibus temporibus Petrus Gnaphaeus, thetias Ilo Antiochenae Ecclesiae invasos, celebriorem reddidit . II. Triformit quorum hic error fuit apud Mig. R. de hares. c. quod Dei substantiam ex tribus divinis personis tamquam in partibus conflari, & coalescere existimabant. Nec co sucidendi Triformit cum Teii itis, ab quibus ει origine. dc tempore. & errore multum discrepant, ut suo loco adnotavimus. V. ΗΡ drothetiae, qui apua Augustinum res. ε. . )i aquam Deo come nam nec ab ipso factam asserebant. VI. Melitonii. qui corpus h minis . non animam ad imaginem c Dei factum arbitrabantus . Melito morum autem unde natus sit error, non apparet. Danaeus pro libito v detur hoc ipsis nomen appinxisse . imh Est alia haeresis ,. inquit Avigustinus . de haresi pr. quae mundos infinitos , & innumerabiles credit. Hos Danaeus Ophaeos; author Praedestinati c. pr. Ametris
237쪽
tas appellat. Huic somnio potius , quam haeresi Fontenellius qui quam author fuerit, aut ullus Recentiorum Nevutonianorum similis. genus hominum vanum potius . quam malum . VIII. Tertullii qui
ammas impiorum post mortem tin Daemones verti commenti Sunt , vel in corpora animalium suis meritis congrua transmigrare . Erro
rem huic similem Tertulliano tribuit Augustinus, heres. c. Ps. unde aliqui Tertullianistas hos vocant; potius tamen Origenis quam Tertulliani sectatores fuisse . patet ex iis quae de utroque alibi pH-leg. s. diximus . IX. Liberatores ita dicti , quod opinarentur; teste Aug., de hares. ρ. Christo ad inferos descendente, & praedicante , omnes eatenus incredulos ei fidem praestitisse , atque . inde fuisse a Domino liberatos, ex loco Petri sortasse prave intellecto .X. Nativitarios. qui apud Aug. c. eo. mundem sempiterne n tum non intelligentes Filium , i putant illius nativitatem a tempore sumpsisse initium. Hi tamen is Arianis discernendi. non sunt . . XI. Luciferiani a Lucifero Calaritano in Sardinia Episcom nomen duxerunt, de quo alibi. An ejus sectatores Schismatici solum . an etiam IIaeretici dicendi sint non satis liquet. Schismaticos dunt, Xat, non Haereticos censeri voluit Augustinus, cap. 8s. nec aliuo quicquam evincitur, ex Hieronymi adversm , ipsos Dialogo , unde
Gottius Cardin. de υicr. adv. Λares. c. 67. Apparet, inquit, Luci serianos etiam Episcopos poenitentes in Ecclesiam quidem , sed non ad Episcopalem dignitatem admittendos esse existimasse, qui nimius rigor disciplinae, non fidei error videtur nisi aliud adjiciatur. Fuit autem inter Luci serianos Hilarius quidam Romanus Presbyter , qui Arianos rebaptirandos esse: credidit. 8c scriptis editis clocuit . Hic profecto, & si qui luerunt hujusmodi . non Schismatici modo , V rum & IIaeretici fuerunt procul dubio. XII. Paterniani a Paterno quodam ignobili authore appellati. ut est apud Aug. inferiores humani corporis partes non a Deo, sed a Diabolo factas opinabantur. XIII. Teriuilianistae dicti sunt a Tertulliano quod aliqua Tertulliani dogmata proPugnarent, ut animas corporeas esse, atque essigiatas, quod
ille in lib. de Anima e. aa. docuit. Item quod easdem ex anima Adami propagatas, & cum carne in utero seminatas censuerit , in quo errore idem' Augustinus ci Hares. δε. ) quandoque veluti d hi tabundus . Praeterea quod animas impiorum in Daemones converti clixerit. Id tamen apud Tertullianum non legitur , & Augustinum pro Origene Tertullianum scripsisse verosi milius est. Sunt qui Tertullios cum Tertullianistis confundant. Nam Aug. Tertulliis non aIlum, quam hunc postremum errorem tribui.
238쪽
x. Α- Beliani, sive . Aheloitae genus hominum suit, teste Aug. c. IX tr. in agro Hipponensi, qui non l. miscebantur uxoribus ἐει eis tamen ex suae sectae decretis sine uxorihus vivere non lice bat. It autem dicebantur. quoniam Abelum Adamii Filium: se imitari putabant, quem uxorem habuisse credebant , ea tamen usum non suisse, quod nulla ejus siliorum mentio in Scripturis fiat. a. Pelagius in Britania, natus , atque in Syriam prosectus , S M nasticam: vitam professus . deinde Presbyter .:ut scribit Augustinns , c. 33. vel ut aliis placet etiam Episcopus:ordinatus errores Suos disseminare coepit. Innoc. I. , & Theodosii Iunioris aetate ann. cir citer Christi 4I ., ob quos in Palaestina Synodo damnat oest . . Usus deinde simulatione ab Synodo Diospolitana fuit absolutus anno 416. Quum tamen ab quibusdam Africanis Episcopis ad Innocentium Pontificem delatus fuisset . ab eo damnatus est .IPelagius ad Innocen
tium datis litteris se purgare conatus cst cum Ecclesia Catholica sentire seisimulans. Dein paulo post,mortuo Innocentio Romam adiit. Zorimus Innocentii successor haesitare visus est hominis fraudulentae
prosessione deceptus . Mox datis ad Africanos Episcopos litteris veritate comperta, Pelagium, Coelestiumque ejus discipulum solenni edicto damnavit, quod idem in Conciliis Carthaginensi . Mileuitano , Ephesino , & Αrausicano factum est. Pugnarunt egregie,adversus Pelagi tun Hieronymus , Augustinus. Lupusque. & Germanus in Angliam missi, quo se post Rom. Pontificis sententiam Pelagius receperat a
Negavit I. internae gratiae nobiscum cooperantis necessitatem ad salutaria opera, totam illorum facultatem uni libero, arbitrio tribuens. II. Siquam admittebat gratiam , ea solum erat , quae in lege , doctrina, Sc externa praedicatione. vel etiam quae interius ita visorum immissione, aut mentis illuminatione consistit, nee ad simpliciter, sed
ad sacilius posse, eamque ex meritis dari docebant, nec pro ea Deum orandum dicentes cum prosano Poeta: Deus Dei vitam, det opes; aequum uni animum ipse para . III. Mortem primi hominis non peccati originalis poenam , sed me ram naturae conditionem , ac desectum fuisse. IV. Negabat origin
239쪽
eetua e putilis Ara istini doctrinam de Gratia . Be Praedenti, omimpugnavit, cui respondit S. Prosper in eo. qui comm Vincentianas objectiones inscribitur libro . De Vincentio autem harum objectionum authore magna est Iisi inter Criticos 4 Natalis cum Norisio eas tribuunt Vincentio Lirinensi viro disertissimo, qui aureum illud Commonuorium adverius Haereseon noritates scripsit . Repugnant Baronius, ει Gortius. Berninus Objectionum illarum authorem putat Vinccntham a S. Victine . in 'uem Augustinus librum scripsit de Origine Animae. L profuitia quum senescente jam Augustino, invenis esset, potuit adhuc ipost At gustini oditum scribere Us, quibus Trosper respondet, Objetiiones. Porro impiniae doctrinae , ac libri inutho ni Mescire mo malim . Potius quam scire . Gennadius certe IIassiliensis Semipes innis savet, Augusim. , ubique insensi d prehenditur, quod item de Severo Sulpicio nonnulli putant de qui-χus alibi. Nec mirum tot. tantosque viros aut ejus fuasse sententia
aut eiusdem insimulatos, quum melagianismus usque ad Felicis Iv. tempora. ec Arausicanam secundam Synodum on. σών. bene
notus, atque discussus. Sc a scriptus non fuerit tarano quum ad haec usque tempora de vera Semipelagi aruanis vindiae i multii bilem. . 6. Coepit eodem sernae tempore: quoSestnihel ana 4 Praedesti 1ia- morum Leresis , si tamen haeresis Potiusquam privatin quorumdam e ror dicend3 est. Dei hac re Sigehinus in Chronis. - - . ./ν. Asserebant. inquit, non li., quod Emci pie viventinus: pro ait hon rum opemm labor, Sa ad mortem praede ati sunt, nec tinpiis . ait quod improbe vivant. si a Deo prinlestinati Gerram ad vitam. Hic error ex disrina Augustini prave intellecta origmem habuisse quia busdam videtur. Aut rem Simberius non prodida . Iansemus nochaeresim , neque errorem fuisse P at, Sed mera xi, pumnque Augustini doctrinam, quam Faustus, Ec allia Semipelagiani , sut erroneam condemnabant. Sunt qui Lucistum Prestinerum a Fausto illo det tum, auctorem assignent, de quo in a. Armsi cana Synodo. Iactans Sirmondus in diss. adversus Iansenium existimat, Primos eum erro rem docuisse Adrumetinos in Africa Monachos 4 quos Augustinus ipse, deinde etiam Evodius ruprehendit. Natalis Alex. dissert. aec. in prima, & secunda propositione bene probat Ρraedestina tianam haeresim neque apud Adrumetinos Asricae Monachos, neque vivente Augustino in Gallia ortum habuisse . In 3. fatetur dogmata illius seciae convenire cum objectionibus, ει calumniis, quibus Mas silienses S. Augustini ει discipulorum ejus doctrinam diffamarunt. Di . probat cottra Ianseritum non fuisse imaginariam haerestin Praedestinatianam, se in ea vete fuisse Lucidum, quamvis paucos, aut nul bos hahuerit Secta res. Errorem hunc medio sere 9..saeculo Tursus
240쪽
revixisse visus est in Godmcalco MMacho, l&. deamo quinto in Ti.
Vigilantius, Theodorus Mopsuratenus , atque Nestorius . .
I. Vigilantius, quem nonnulli Hispanum p Hieronymus autem Uigilant. & Gennadius De viris . Musi. e. is. GaIlum ' sutia
se scribunt, Ecclesiae Certὰ Barcinonensis Presbyter , in Palaestinam prosectus familiari Hieronymi consuetudine est usus. Deinde in patriam redux Hieronymum ipsum Origenismi accusavit, ac deinde in apertos contra fidem errores prolapsus, est. Docuit enim I. Martyrum reliquias Veneratione dignas non esse, nec eorum cultum quicquam prodesse credentibus , nec ad eorum Sepulchra vera unquam miracula facta suisse . II. Sanctos in patria pro viatoribus non orare. III. Virginitatem, & Ecclesiasticorum continentiam, di Monasticam vitam damnabat. Contra hunc, quem scepe. Dormitantium appellat ,
.multa scripsit Hieronymus . . . i.
a. Theodorus patria Antiochenus, quum prius Causidicum egisset, Ioannis Chrysostomi,. cujus condiscipulus suisse dicitur, hortatu ad saera frudia . se contulit 8e Monasticam vitam professus est. Ε Co nobis iob sacrae eruditionis praestantiam Mopsuestiae Episcopus factos Apollinaris, atque: Arii haeresim scriptis Q S praedicatione consutarit. Postea tamen suo nimium indulgens ingenio in eum errorem incidit, ut diceret Filium Dei Deum Verbum, Filium David dici non posse nisi abusivis propter Dei Verbi templum, nimirum humanitatem , quae est ex Davia , ut habetur in II. Constantinop. Synodo. collat. .. Eam ob rem ab Episcopatu depositus , ejusque scripta in V. Oecumenica Synodo damnata sunt. Quod ad ipsum attinet , in dubio est an errore deposito in Ecclesiae Catholicae communione decesserit. Favere ipsi videtur Berninus , contra aliis pugnantibus quos sequitur Gottius Card. Theodoretus eum usque ad finem vitae magnum Ecclesiae Doctorem fuisse scribit sed hunc sub Sozomeni nomine mendacii arguit Gregorius , ut alibi adnotavimus . 3. Nestorius natione Syrus prius ad Iauram S. Euprepit prope Antiochiam Nonasticam vitam professus, atque inde ob eximiae sanctimoniae famam ab Theodosio Imperatore. ad Constantinopolitanam Sedem evocatus, primum quidem ardentius, quam par erat, in Isae reticos invectus . ut uni, inquit Lirinensis , . In Comm. I . n. ιδ. errori suo aditum patefaceret , cunis arum haereseon blasphemias imsectabatur . Praeceptorem habuisse Theodorum Mopsuestenum non