Francisci Xaverii Alegrii ... Institutionum theologicarum libri 18. In quibus omnia catholicae Ecclesiae dogmata, praecepta, mysteria, sacramenta, ritus adversus paganos, haereticos, et recentiores philosophos asseruntur, et explicantur. Tomus primus

발행: 1789년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

PROL. III. s XC. III. S. XX. 27

nomine pro hypostasi usus; non ut Ariani. Verumtamen de Spirito Sancto periculose nimis , ac parum piε docet , dum hunc inserioris gloriae asserit, quam sint Pater , Filius . Εjus scriptorum

exstat nihil.

a. Status Atheniensis Philosophus sententias quasdam ad vitae perfectionem spectantes in unum volumen congessit , quod Latinitate donavit Bussinus , in quo inquit Hieronym. in ep. ad Ctesiphontem nulla Prophetarum , nulla Patriarcharum , nulla Apostolorum , nullast mentio Christi; sed juxta dogma Pythagoricum , qui hominem exaequant Deo, 8c de ejus dicunt esse substantia , multa de pers ctione dicuntur. Russinum ibidem accusat Hieronym. , quod Iibrum hunc Sixti II. Rom. Pontiscis nomine vulgaverit, quod &. Augustis nus quandoque credidit, Se postea retractavit. t. a. Retrare cap. Gelasius eum tanquam ab Haereticis scriptum, Sc falso Sancti Sixti nomine praenotatum inter Apocrypha rejecit. Sed de hoe dico mus postea in Rusino.

S. XXI.

Methodius seu Patarae, seu Tyri, sive utriusque urbis Episeopus,

ut voluit Natalis, Eces. Sac. IV. cap. o. a. ν. quamvis trans. Iationis Episcoporum ea aetate vix ullum exstet exemplum, scripsit

de Resurrectione contra Origenem, ex quo libro fragmentum habetur apud Epiphan. haer. 64. Extat ejus Symposium sive decem Vir. ginum convivium , & orationes de Simeone, & Anna , 8c de Ramis Palmarum . De prima dubitavit Iacobus Gretaerus in Trai . de Cruce . Utraque sincerum Methodii opus creditur. Nonnulla in eo inveniuntur paradoxa , S a communi Christianorum sensu aliena. In his animas ante corpora fuisse creatas , dc his tanquam indumentis uti rhomines nonnullos post resurrectionem in terris semper habitaturos

in naturali quadam beatitudine i Angelos eorpore pr os , di fit iarum hominum amore captos: Beatos Deo non nisi post generalem Resurrectionem fruituros . Ad haec Spiritum sapientiae intellectualem, Sanctum, Unigenitam vocat . Paulum non Virginem , sed viduum suisse censet . Id tamen ante ipsum asseruerat Clem. Alexandrinus aP. Euseb. in 3- hin. c. 3α, & non improbabile existimavit Orige nes in cap. I. Ep. ad Romani, cui simile est quod habetur in Ignatii Martyr. ad Philadelph. , non certae tamen authoritatis.

S a S. XXII.

312쪽

276 P R O L Ε G. III. S .E C. IV. I. XXII. S. XXII.

Victorinus Ep. O arnobius . I. Primi sub nomine exstat in Biblioth. PP. Commentarius in Apo calypsim , qui tamen ejus non est graviorum Criticorum judicio , nam Millenariorum ibi consulatur error, cui Victorinus lavit. Unde ejus opera Gelasius inter Apocrypha recenset . Nullos alios Sacrae Scripturae liberos Commentariis illustravit, de quibus Hieronym. αμισι. Scrias est. l. c. 7.. opera grandia sensibus , sed Verborum compositioni Tiliora . Quippe quum non aeque Latine, ac Graece peritus

esset, quae intelligebat , eloqui non poterat . . . & licet ejus libris eruditio deesset, non tamen deerat eruditionis voluntas. Diocletiano,& Maximian. Imperantibus Martyr obiit, non Pictaviensis, ut anu-quitus credebatur, sed Petabionensis in Stiria Episcopus , quarto set

culo ineunte.

a. Arnobius , Numida, Rhetor. Laelantii praeceptor sub Diocletiano floruit. Christianam Religionem, quam prius acerrimε impugna-Verat , deinde professus , elegantissimos libros septem contra Gentes scripsit. Stylus ejus gravis , acer, vehemens , sed interdum, uti adnotavit Hieronym. Ibidem cap. γρ. O epist. /3. ad Paulinum. inaequalis, & nimius, praeterea absque ulla operis sui partitione eo susus. Multa item in eo cavenda admonuit idem Hieronym. in ep. ad Tranquit. 76.

S. X X II L

Lactantius.

Christianorum Latinorum eloquentissimus septem Divinarum Institutionum libros contexuit, itemque de Ira Dei, de opificio Dei, de Mortibus Persequutorum , nonnullas Epistolas , & levioris momentialia. In omnibus suis scriptis , inquit Hieronym., Catia. Scrip. Ecc. e. δε. quod item de Arnobio dici potest, felicius aliena destruxit , quam nostra adstruxerit. De Spiritu Sancto, de Angelis , de ultimo judicio eadem tradit, atque Arnobius. Uterque nimirum Rhetor potius quam Theologus diserth quidem loquutus est , quae didicerat , sed non multa di tacerat ex penitiori Theologia .

S. XXIV.

313쪽

Easmus. Episeopus Caesariensis in Palaestina . multae. ae, variae temonis, subactissimi judicii, & elegantis styli vir, multa scripsit. quae magni apud Sapittites. semper simi habita se Praecipua sunt Chroni conrah Abrahamo usque ad , arm. Christi ,3I8., quia Latinum fecit. 8c addidit Blethnyin. usOe ad annum Christi 379. Authentici Graeci non nisi pars invenitur. Liber contra Hieroclem Gentilem. De Praeparatione Bumgelica libri quindecim. De Demonstratione Evangelica libri ao. , ex quibus Solum supersunt quindecim . Historia Ecclesi stica in libris decem. usque ad arm. . Christi. 31 Constantini viges,mum. Vita . ipsius C instantini libri quatuor. Contra Marcellum Aneyranum 'libri quinque apiorum tres postremis inscribuntur de Mystica Τheologia. De Martyri tam Palaestinae Traestatus. Consonantia quatuor Evangeliorum . Tractatust de locis terrae san e . cui titulus Go-ἀasticon. Hanc veriae in Latitrum s. addiditque Hieronym. Hic Index Topographicus invenitur cum eruditis notis Boniserit , & Claria ei insertus cuidam Collectiohi , Tractatuum ad Scripturarum . studium spectantium inter opera Menochit. De caetero optis , dixit Photist , Eusebii gravis in historia , non adeo in dogmate aut horitas , Multi

Critici, quos inter Natalis, . N. Petavius .mnquam Arianismi fautorem damnant. Enim vero Arii personae, atque Eusebii Nicomediensis addictissimus fuit, aliisque ejus. seeta praecipuis, Sicut contra subin senosior Athanasio . In multis suorum librorum locis parum decenter de Filio Dei; il rem videtur wd.jinveniuhiun contraria alibi e per quae priora corrigi, aut initem emolliri possunt. Socrates historiae Ecclesiasticae continuator, Gelasius GyEicenus, aliique quum antiqui, tum recentiores cum Huetio eadem patrocinantur. In Nartyrologiis Latianorum Usuaedi, Addociis. 8e Notherii ad diem a L. Iunii sic legitur. In Palaestina Si Eusebial Ep. 8 Cons uiri excellentissim, ingenii , 8c Historiographil. quae . Verta aperte Caesariensem demonstrant, non Ε sebium Samosetanum , aut alium Caesareae tu Cappadocia Episcopum, uti voluit Natalis Alexander. Praeterea in quodam M. S. Breviario Ecclesiae. Lemovicensas in Gallia ad , primam ejusdem festi lectionem haec habentur : Hic. qiuim, aliquando Ariana haeresi laborasset, ad Synodum Nicoenam accedens, spirisu saneti . inspiratus , Patrum sente tiam sequutus est. ac deinceps usque. ad mortem sanctissime in side thodoxa vixit. Quae quidem seu vera, seu falsa sint, evincunt Ia-

314쪽

men non alium ab Eusebio Caesariensi eum suisse, de quo sestum iblum diem colebat plebs Christiana. Sed de his disputent alii. S. .. XXV.

i I. Cajas Aquilinus Iuvencus, Hispan bPresbyter, quMuor Evam gelia vereibus Heroicis pene ad verbum expressit . Exstat hoci opus in a. tomo Chori Poetarum Veterum Latinor Ejus cum laude meminit diversis in locis IIieronym.. De Scriptu Ecc. ε- ct ibi ad Magnum. O in Comm. ad cap. a. Mam. dc versus quandoquo

a. Iulius Firmicus Maternus λ, cujux nec Hieronym. . nee aliquit priscorum meminit, volumea scripsit de terraru prcsianarum . Religi num, quod Constantini filiis nuncupavit) Illam octo de Astronomi libros ante baptismum scripserat, de quibus alibi diximus - .. 3. Antonius Monachorum Coenohithrum Pater scripsit Epistolam ad Arsenoitas, sexque alias, 'quidi habentur In Biblioth. Vet. PP. . qui quid de iis nonnulli dubitent- Duos vero sermonum libros qui in eadem Biblioth. habentur, quos eidem . Antonio attribuit Trithemius, falso ejus nomen praeseserunta avr P

Inter multa. & notissima a Patris. hujus scripta, mutat etiam uise niuntur supposita. aut distat. 'quae discemere, Theologismi oportet Et I. quidem . ut ab eo quod magis colurovertitur. incipiamus, dinhium est Symbolum: Quicumque, quamvis . ab Septimo saeculo usque ad primens Athanasio tributumi fuerit. Eedide i hoc alibi dicendum S. 3β. n. II. Dubiae sun Epistolaei Liberii ad Athanasium, hujus responsio. III. De Expositione sides duiatap Bellarmin. IV.Ejus certi non est disputatio cum Ario' habita in Concilio Nicoeno. neque V. disputatio cum eodem habita. Laodiceae. jussu Constantii . Hanc Bellarin. Vigilio Tapsensi tribuitia ..VI.tr Athamatii noni est liber de Unita Deitate Trinitatis. 8c sequentei decem , qui eidem Vigilio ab nonnullis adscribuntur , sed alteri qui .inscribitur Confinio seu libellus fidei, nec est Athanasii, nec igilii, quamvis Vigilio anti qui oris scriptoris videatur. VII. Quinque Dialogi ,de . Trinitate. Dia

315쪽

ilogus inter' Macedonianum. l& Catholicum, de tracta tua sequentes I9. Athanasii non 'sunt. Nonnulli Tl odoreto; quidam eos Maximo mari. adscribunt. VIII. Nec Athanasii sunt Quaestiones ad Antiochum, neque quaestiones Anonymae , neque Interpretatio Parabolarum Evam gelii, neque Exhortatio ad Monachos, neque Epistolae ad Marcum . ad Felicem , ad Serapionem e quium id dicat Natalis Alexand. ad Sac. IV. cap. 6. art. δ. Nec liber adversus hypocrisim Meletii Aihanasii est , aut historia de Melchisedech , aut Passionis Imaginis Berythen sis , aut homiliae de Cruce, & de Annuntiatione . quam tamen Jegitimam NataIis existimat, sicut δέ librRm de vita Antonii, quem tamen sicut se vitam Sanctae Syncleticae alia,communiter rejiciunt. Su posititii plane sunt Iractatus de Definitionibus, de naturali comis munieatione risentiae Divinarum Personarum . Athanasius, inquit Photius . in omnibus suis scriptis dilucido dicit. Ad earum tamen Epistolarum, quae secessum excusat Suum .igratiam , & venustatem,

neque hic liber nimirrum de Virginit te )i nec alius ejus. qui quidem

uachius 'Antiochenus, Lucifer CesariιM . . cyrii. Gerosolym. I. Preter alia opera , quorum fragmenta sunt apud Theodoretum

stachius contra Origenem , quem Graeco latinum edidit Leo Allatim . In omnibus suis operibus, inquit Soromen. , l. a. hist. Ecc. cap. ιρ. quum ob priscum eloquutionis genus, & gravitatem sententiarum , tum ob verborum elegantiam, N in rebus explicandis venustatem magnopere probatur. Nihilominus de Christo parum digno nonnunquam loquutus videtur; sed pro his, inquit Facundus uermianensis , l. δι. cap. I. quae necdum orto Nestorio secura simplicitas Ioquebatur, ejus non est condemnanda doctrinari quost litem de Ante Niconis Prisupra diximus ex Hieronymo ν

aia Luciferi Calaritani Episcopi exnant libri de Regibusi Apostatis , de non parcendo delinquentibus in Deum , de moriendo pro Filio Dei. de non conveniendo cum Haereticis. Librorum ejus duorum ad Con- tantium August. meminit Hieronym- De Script- EG. cap. gr. ) DoLucifero dictum est etiam supri prol. praee. ' i- 3. Cyrilli Hierosolymitani Episcopi . qui plurima, ut inquit Theodore tus, Dialom ad variis in locis contra Arianos certamina subiit, exstant Catecheses, sive populares Instructiones a 3., quarum I 8. ad Illuminatos. N. . Mynagogicae ad recens Baptizatos . rivetus critici Sacri.

316쪽

18o PROLE G. III. SAEC. IV. s. XXVII.

c. δ. corruptas , aut nonnihil interpolatas putat . Huic respondit Nat. Alex.; ad Sac. .. c. s. an. I 3. tamen duriuscula nonnulla esse apud Cyrillum , aut pro rudis populi captu, non satis explicata , negari non potest, neque vero hoc satis est, ut vitiata dici possint.

S. XXVIII.

r I. Hilarius Pictaviensis , acerrimus Arianorum hostis Iibros du decim de Trinitate scripsit, Quintilianum, inquit Hieronym. 8c si Io imitatus, & numero. Item Commentaria in f psalmos plures , Sin Matthaeum: librum contra Ursacium, S Valantem, quorum se gmenta Nicolaus Faber edidit: librum adversus Constantium Aug. alium contra Auxentium, & Epistolam ad Abram filiam . Hieronym. Laetam hortatur ut ΙΙilarii libros inoffenso decurrat pede . . . in qu hus fidei pietas non vacillat . Tum de stylo ejus loquens. Epist. ad Paulin. Hilarius , inquit , Gallicano cothurno extollitur , &quum Graeciae floribus . ornetur, longis periodis interdum involvitur, &a lectione simplicium statrum procul est . . . Hebraei sermonis ignarus suit, Graecarum quoque litterarum quamdam aurulam ceperat; sed ab Heliodoro Presbytero familiari suo , quae intelligere non poterat , quomodo ab Origene essent dicta, quaerebat. Quia vero in hoc psalmo i 16 γ Commentarium Origenis invenire non potuit, opinionem magis insinuare suam , quam inscitiam voluit confiteri . Haec Hieronymus In pras in a. lib. Comm. ad Galatas ) qui de alibi ipsum eloque tiae Rhodanum vocat . Sunt apud Hilarium obscuriora , Sc dissicilia

nonnulla . Nam I. Μoisem nondum mortuum esse putavit . II. Animam Adami ante corpus creatam . III. Matrimonium causa fornicationis dissolvi . IV. Divinitatem in morte Christi a Corpore recessisse. V. Animam Christi, & carnem omnis doloris expertem. VI. Etiam Deiparam divini judicii severitatem experturam . VII. Spiritum Sanctum creaturam se nuncupare non audere , quasi dubitahi indus, dixit ad calcem lib. I 1. VIII. Divi Petri negationem benignius i

serpretatur . t

a. Hilarius Sardus R. Ec. Diaconus scripsit vivente Damaso Commentaria in Pauli Epistolas , quae aliquando Ambrosii credita sunt , aliquando Rhemigii Lugdunensis . Petavius haec Hilario adimit I. Quoniam homo . Luciferianus , ut erat Hilarius , - Damasum non laudasset ejus Schismatis improbatorem. II. Quoniam Hilarius Rebaptizantium errore deceptus, quem propterea Hieronymus, orbis Deucalionem appellavit eum errorem non damnasset , uti author ille s

317쪽

FROLE G. III. s XC. Tv. s. XXVIII. assi

eit I. cap. I. ad Corinth. Natalis Alex. ad Sac. .. c. s. hri. 34. respondet ea Hilarium scripsisse postquam ab Luciferiano Schism te , & ah errore conversus fuerat . Hanc autem conversionem non probat, nisi quoniam ab Augustino Sanctus appellatur . Haec tamen probatio elumbis est . Ipse quoque Bellarminus Natali favet . Commentaria in Epist. ad Hebraeos Hilarii Diaconi opus non esse existDmat Natalis Alexander ; huic tamen attribuit Quaestiones in vetus , ac novum Testamentum , quae habentur inter opera Augustini . Porro quum in quaestionibus his , tum in Commentariis multa sunt P lagianum errorem redolentia , quae adnotarunt Bellarminus , Posse-vinus , & Iansenius I prensis . Hilarii patrocinium Natalis suscipit , fatetur tamen esse inibi aliqua durius dicta, Se quae , si per se sola spectentur, hanc ingenerare suspicionem possint. Pluribus item nee- vis, ait infra opus illud nimirum Quaestionum infuscatur. Melchisedechum Spiritum Sanctum esse asserit, aliaque habet a veritate λdel aliena, dora, & harbara . 3. Phaebadius Agennensis in Aquitania Episcopus Senioris The dosii tempore librum scripsit adversus Arianos , 8c formulam fidei ab eis in Sirmiensi Synodo propositam . Exstant ejus opera in Bibliotheca P.P. S seorsim Pitisi cura, ac diligentia. Vivebat adhuc quum Scriptorum Ecclesiasticorum catalogum texuit Hieronymus .

t S. XXIX.

- notheus, Victorinus, Titus, Optatus, Pacianus, Ephrem, Idativs, Philastrius, Damasus .

I. Dorothei Martyris nomine exstat Synopsis de vita , 8c morte Λpostolorum , Prophetarum , & discipulorum Christi . Cujuscujus opus illud sit ita putidis scatet mendaciis , ut nedum Martyrem . sed nec sana mente praulitum authorem habuisse videatur . Cesaiarem, cujus meminit, Paulus, immo sceminam quamdam Iuniam nomine . Episcopos facit , Eunuchum Reginae Candacis , unum ex Ia. discipulis.

a. Marius Victorinus Aser , insignis Rhetor , Constantii tempore ad fidem conversus, cujus Aug. meminit in 8. Cons. libros quatuod de Trinitate adversus Arianos edidit , dialectico more , & valde obscuro, inquit Hieronymus in Catalogo. Cap..II a. 3. Titus Bostrorum in Arabia Petraea Episcopus floruit juxta P tavium L. 1. hist. eap./1. Iuliano, & Ioviano Impp. Hujus meminit Sozomenus , qui & eum Iuliani artibus urbe pulsum Bostrensi commemorat . Scripsit adversus Manichaeos Itbr. 3, qui habentur in Bibliot.

318쪽

α81 PROLE G. m SEC. IV. XXIX.

Bibliot P.R Tribuuntur quoque eidem Commentaria in iLueam . sed

haec recentioris authoris opus esse liquet apertissime . Patres eninaihi allegantur Tito posteriores , qui , ut testatur Hieronymus Devia . Valente Imperator vivere desiit. 3. S. Optati Mileuitani habemus libros sex ad Parmenianum de Schismaidi Donatistarum . In Bibliotheca P. P. inveniuntur septem sed Hieronymus In Catalogo septem non agnovit , sed solum sex, & Optatus ipse solum sex librorum proponit argumenta initio libri primi . Baronius eum sub Damasi Pontificatu scripsisse putat ;εed in secundo libro mentio fit Siricii , qui Damaso successit : P tuit autem incaepisse sub Damaso . M ad Siricium pervenisse , vesab aliquo Exscriptore id fuisse additum . Septimus etiam liber ex

diversa operis Partitione nasci potuit sed tamen ut optato tribu tur , obstant nonnullae sententiae Ecclesiasticae , 8c ipsius Opiati doctrinae parum conformes circa Adami peccatum , quae tamen benigno intelligi possunt . Haec opera etiam separata inveniuntur cum

doctis annotationibus Gabrielis Albaspinaei Episcopi Aurelianensis. 4. Pacianus Barcinonensis Episcopus obiit Theodosio Μagno regnante Tres scripsit Epistolas ad Sempronianum Novatianum , aliam hortationis ad Poenitentiam , dc sermonem quemdam de Baptismo ad Catechumenos, quae omnia exstant in Bibliotheca P. Ρ Videatur Bibliotheca Hispana Nicolai Antonii. I. Ephremus Edessanae Ecelesiae in Syria Diaconus tractatum ed dii de Spiritu Sancto, historiam vitae Suae ad Monachos , Orationem de virtutibus. 'itiis ad Monachos. Metini nos , tractatuar de Humilitate, M sermones unde quinquagintae quorum meminit Photius .

Biblioth. cod. δεε. qui etiam ait . apud Syros plus mille legi ite tamentum , Uvα extremam ad fratres alioquinionem . Praeter haec antiquitus cognita. εc in Bibliotheea P. Pia excussa, in separata edistrione per Petrumlinem in m. Maronitam e Soc. Ies. procurata ad dita sunt Commentaria super plures antiqui , dc Novi Testam. li-hros, signatim super libros Machabaeorum . ex quo patet adversus Recentiorea Baereticos eos jam pridem in Canonicorum numerum ha-hitos esse. Sequuntur Sermones 36. adversus Marcionem . Valenti, num . Novatianum , aliosque haereticos , qui illi esse putantur , in quibus I*hrem. quum Graecas litteras non attigisset , multifidos t men craecorum errores consutavit , Omnesque haereticorum fraudes infirmas esse ostendit .. quod est apud Theodoretum. L. hist. e. 6. In tomo operum 6. habentur tractatu& octo adversus de rebustaei scrutatores , in quibus Aria, Eunomii, Aetii errores impugnan-- et det libem arbitrio libri quatuor , de Paradiso sermones Ia, P mnetici 76, de diversis I 8; hos tamen postremos alterius authorix

319쪽

este Mitor pumi. In omnibus Sancti Diaconi scriptis , inquit vus, jure quis miretur , quam alia penetret vis persuadendi , quam tum ab his duxi lueunditatis, qua denique assectuum copia refoti sint. Oratio tamen ejus figurae nil mirum si ad consuetum homiliarum

usum , di inesaboratum dicendi genus vergant. Non enim in auth rem . sed in Interpretem est culpa conserenda. Quapropter non tam dictionis humilitas despicienda est, quam illud suspiciendum , quomodo per tantam verborum' vilitatem ., Mnta MIus atque utilitas in tigentes refundatur ..:6. Sub nomine Hacii habetur in Bibliotii. Patrum Tractatus quidam Neo tra. Narivadum , aut Varimaduin Arianum quem tamen oc .culatiores Critici Vigilii Tamensis esse existimant . r. radastrii Episcopi Brixienns exstat Index , aut Catalogus Η- resum ante, dc post Christi adventiun . Nonnumquam ille tamen imeter haereses recenset opiniones aliquas , quae haereticae dicendae non

sunt, ut non Semel adnotaramus -

8. Εκ Epistolis Papae Damasci tributis habetur legitima quae inscri-hitur ad Episcopos Illiriae, ει quae hahentur' apud Hieronymum G. ealogo C. δερ. Reliquae censentur Apocryphae, sicut etiam gesta Romanorum Pontificum . Index librorum qui habetur in cap. Sacrosanrudist. 8c Gelasio tribuitur . a nonnullis creditur a Gelasio in eptus, sed ab Damaso ad Sua rasque tempora dei eps perductus -

S. XXX.

I. Exstant ejus opera cum notis Frontonis Ducaei, nimirum Homuliae undecim in uexaemeron , sive opus seκ dierum; duae tamen ublimae Basilii non sunt. Novem enim tantummodo ei tribuunt Hiero nymus ψι- P. πιε. & Suidas . Gregorius item oenus Basilii Frater diserte tradit nihil eum de formatione hominis tetigisse . de qua ramen in his addititiis agitur a Praefatione in Psalmos eadem Augustini est opinio. Commentaria in prima 16. Isaiae capita suspecta vi dentur Erasmo; sed probabilius Basilii esse existimantur. Basilii non est Epistola ad Eustachium. De regulis brevioribus, ac diffusis, qliae in a. tomo inveniuntur, dubitat Bellarminus; ejus tamen argumenta satis efficacia non putat Natalis Alex. Exstant sub ejus nomine in Biblioth. P.P. Miurgiae duae , dc 3. alia in lingua AEgyptia inventa Cum Arabica interpretatione, quam Latinam fecit Victor. Scialachus Maronita, apseque , 8c postea Reinautius edidit in sua istumiarum

Comm

320쪽

Compilatione Orientalium m. III 6. Et quidem Lyturgiam a Basilio confectam non est dubium s an autem exstet ; an sit ex iis , quae circumseruntur aliqua liquido non constat . Frustra igitur torquentur Theologi in explicando . quo sensu Basilius Eucharistiam vocaverit άιπιτ-α - Ωγιου amo; , ὰcta Στου χιΠs , quum sint ea verba de sumpta ex Liturgia , quam Basilii esse non est adeo certum, . . Sed de his nos alibi ex Ioanne Damasceno . & Epiphanio . Basilii esse creduntur tres ad Amphilochium Epistolae , quamvis in prima matris monium causa fornicationis dissolvi posse , tenere videatur . Hane enim opinionem multis aliis communem fuisse . & usque ad tempora Concilii Tridentini a Graecis propugnatam liquet. ex hist. Babistiscini Cardin. Tractatus de Exercitatione Grammatica Basilii non est , sed quaedam Moscopuli Synopsis. Liber de Iaudibus Εremi pars .esse creditur cujusdam opusculi Petri Damiani . Liber de Virginitate ad Letojum Mitilenensem Gregorii Nyssent esse putatur: Basilii ceditis non est , sicut nec libri quibus titulus. Consolatio in adversis. Et Poenae prescriptae in Nonachos delinquentes . Eminet porro in Basilii libris, inquit Photius, b. Cod. 6 ινι. non modo ille adeo solennis ipsi assectus lenior sed pura etiam perspicuitas, nisi quod in

quaestionibus quibusdam emphaseos aliquid ab eo adspersum videtur . a. Gregorius Nissenus Basilii frater scripsit contra Eunomium ora. tiones duodecim , in quibus, teste Photio validioribus rationibus manus conserens vi eum expugnat, & omnia impietatis fundamenta su vertit . Oratio magna Catechetica , Iiber de Anima, & Resurrectione Gregorii sunt, quamvis in hoc de aeternitate poenarum cum Origene sentire videatur, nisi alicujus Origenistae manu opus intes latum .d catur . Appendix ad calcem orationis Catecheticae incipiens: Quoniam autem Severus , Theodori Baithuensis esse existimatur . Sunt ibi de quaedam Euthychianae loquutiones , quae tamen benigna .inte pretatione non carent. De orationibus in I heodorum Martyrem . Mde adeuntibus Ilierosolymas dubitant Bellarmin. , & Greteterus ; legi timas putant Baron. , Natalis Alex. , 8c alii. Epistola ad Letoium de Virginitate , & vita Gregorii Nazianreni legitima habentur . De prima tamen ab nonnullis dubitatum est . quoniam adulteris, aeque ae Sodomitis , S Bestialibus eandem imponit poenam, & se conjugatum esse fatetur. Sed in hoc nihil est absurdi, quum ipsum conjugatum fuisse sit, & habeatur Gregorii Naetianteni ad eum data Epistolae occasione mortis uxoris ejus Theosebiae . De propagatione i Angelorum, ut ipse loquitur . & hominum in statu innocentiae paradoxa Dpin tur e triduum mortis Christi computat ah institutione Eucharistiae . Orationes duae de Creatione hominis Gregorii non sunt , neque tractatus de differentia Essentiae , Hispostaseon , neque vi a , Sororis

SEARCH

MENU NAVIGATION