Variarum ambiguitatum iuris libri tres, auctore Caesare Costa I.C. Maceratense, Campanorum archiep

발행: 1573년

분량: 282페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

181쪽

Vasarum Ambig

gitimae Institui. de par. pote s diciturq; legitima suspiacio,quae iusta c.cum speciali de appellat. Tertio quia patris hqreditas tantum, omni iure dicitur debita, reliquae non ita Plin. in Paneg. ad Traianum pag. parua impressioneTraianum, &Neruam laudat, qui statuerat vigesimam non solui de haereditate patris, &ita inquit. Vigesima reperta est tributum tolerabile, facile haer dibus duntaxat extraneis, domessicis grave. Itaque illis irroga-gatum est, ijs remissum uidelicet auod manifestum erat quanto cum dolore laturi, seu potius non laturi homines essent, diarios aliquid , des abradi bonis, qugsanguine, gentilitate, sacrorum denique societate meruissent, quae , nunquam , ut aliena , 2 steranda ,sed uisiva semper possessa, ac deinceps proximo cuiquetra mittenda coepissent. Hinc apparet iustam haereditatem non dici eam, quae omni iuri naturali, & ciuili debeatur : sed omnem legitimam. Arbitror itaque iustam haereditatem significare legitimam, quae ab intestato ob

uenit.

Testamentaria uero potest ne legitima dici ' Res asmodum controuersa est, uideturque Iurisconsultus affirmare proprie dici in l. lege obuenire, de uerbo. signi. st ibi lege obuenire non improprie testamentarias quis Δ-xerit , uidenturque scriptorum calumniosae responsiones, qui dicunt aliud esse non improprium, & aliud proprium, ut non improprium sit medium quoddam Bello. lib. tertio, cap. septimo. Supputa. qui putat hoc Drobari in l. I. de suis, delegi. ibi non improprie inte latus is dicitur , qui cum fecerit tectamentum haeredes non ha-ιuit , qui haereditatem adirent . Sed hanc Belloni in-

182쪽

Liber Secundus. 88

terpretationem apertissime oppugnat eadem lex ,

quam ipse adducit, iunci. L proximus Inltitutio. delegit. agnat. succeis ubi dicitur proprie intestatus, qui alibi no improprie dicitur ind. i. de suis, & legit. haeclopinio quod testamentaria dicatur proprie legitima

probatur ratione illius l. lege obuenire. Nam cum lex Ia. tabularum potuisset testandi facultatem adimere, Confirmauerit tamen, uidetur ipsa lex haereditatem dare, quae ratio ita deducitur a Bartol. Veronen. in illius legis explicatione, iuuaturque haec opinio auctoritatel. pen .st. de leg. a. ibi Gallus Aquilius inuituit, alienosposthumos legitimos haeredes feripse . Postremo accedit. cap. ius quiritum l. distin. ibi agitur de legitimis haereditatibus clauduntur autem sub illis uerbis etiam testamentariae,ut ibi notatur. Fateor tamen magis peculiarem, de usurpata

in iure significationem huius uerbi esse, ut legitima ha reditas dicatur ab intestato.l. 3 .f. de illo ff.pro soc. Hinc legitimi tutores dicuntur ad differentiam eorum, qui in testamento dantur, & passim in iure haeres legitimus dicitur, qui ab intestato succedit t. si quis ita. de haered. insitu. l. illud ff. de acquir. haered. l. nec isI. hae- , ires eod. non tamen sequitur, ergo i

stamentaria impropriel sitima dicitur.

183쪽

Variarum Ambig.

Qius 16. dissimc. emendaturque cap. Iacobus de consecra

iis dictiin. prima. C P . XX. RATIANVS Monachus Decreti auctor in

c.Osius s6. distinct. ex Damaso Pontefice ro fert Presbyteroru filios summos Sacerdotes quandoque electos fuisse , numeratque plures, inter quos Milicem iij. Celassium, & Agam tum , quos co stat post Damasium Pontificatum adeptos fuisse . Sed Gratianus iusta defensione non caret, prima enim parScapitis usque ad Foelicem a Damasio sumpta est, qui uitas Pontificum omnium, qui ante se fuerunt conscripsit,ex cuius lib. illa exempla usque ad FHicem sumpta 1unt, & ab Iuone lib. 3. in Panormia referuntur. Gratianus uero ea addidit,quae postea in alijs uitis Pontificum inuenit. An potius, quia cum post Damasum alij posteriorum Pontificum uitas collegissent, Damalo ta quam primo auctori integer liber adscribitur. Vnde

Gratianus Damasu citans,reprehensione dignus no est Idem tamen auctor in . c.Iacobus de consecra. dist. I.

ita ex sexta synodo refert. Iacobus frater domini fecundum carnem, cui primum credita est ierosolomitana Ecclesia;νssius Caesariensiis Epistopus, cuius claritas per totum orbem refurust inscripturis, addiderunt nobis misis celebrationem. Memini Cardinalem Syrtetum illum canonem mendosum esse,& a Graeco abhorrentem conqueri solitum,& tum lite

rarum

184쪽

Libero Secundus. 89

rarum mutatione , tum etiam interpunctionibus nori suo loco possitis sensum mutatum fuisse , isque u ram illius canonis lectionem hanc esse dicebat , ηυ Basilius Caeseriensis Episeopus , cuius claritas per totum orbem refulsit , in sicripturis ediderunt nobis misiae celebrationem. Neque enim Iacobus, & Bassilius primi missam inuenerunt l, sed rem traditionibus obseruatam, inscri

pturam retulerunt.

EPISTOL M INTER C L RAS COD.

de summa Trinita. ἔν fide Cathol. ueram gygermanam eis ex cyraecis Faratistis . Iudiciumque fustiniani de Romana E clesia ex eius epistola

quae hodie des

deratura

m T. XXI.

VO liuore, atque improbitate haeretici homines Romanae Ecclesiae semper detraxe rint, nemo eis, qui non intelligat, atque hoc agunt silmma impudentia,& temeritate, usque adeo, ut non desuerint, qui epillo lam inter claras, aloanne Pontifice scriptam Iuliin iano Principi sub titulo de summa Trinita. in Codice litam ueram esse negauerint. Quori in opinionem stultam conuellit Alciatus uir& ingenio singulari, & antiquarum rerum cognitiC- ne prcstans lib. quarto Parergon cap. 23. aliis mat

185쪽

Variarum Ambig.

si in antiquisCodicibus eam inuenisse, egoque in Codicis Paratillis Graecis illius mentionem factam inu nio, sub titu. desumm. trini: &fid. Cathol. his uerbis

δοξου πίστεως γραφέντα , α - του ἐπιστολή υα τέτακνα . iau ς ita in La

tinum uerti possu nt. Epi toti ps ad Iufiinianum contines ea, quae ab ipso de side ortiadoxa scripta sunt, quaes, in ea epi-Hola referuntur. Sub eod. tit. erat Graeca Iustiniani epistola ad Constantinopolitanum Archiepiscopum, quae hodie desideratur , in qua Romanae Ecclesiae in haereticis refellendis , &- ad ueras opiniones reducen- dis iudicium commendat.

186쪽

Liber Secundus. 9O

autem uocat Praetor,Lini. de bono. possesn ua declaratione in illis uerbis, dc . I. . redes quidem ipse Aricia iure l. ael non sunt. l

lF FICILIS est sane inteipretatio textus in

3. quos autem Insti. de bon posse. nescio an ulla in iure dissicilior pars, in quo explica do hoc ordine agemus, prius quae seerit Imperatoris mens exprimemus, deinde reliquorum commenta, &alienissimas declarationes obseruabimus .Dixerat Imperator in superiori parte Praetorem iuris emendandi M impugnandi gratia, bonorum eossessionem obtuliLse , quin etiam quandoque confirmandi iuris gratia. Nam uocat institutos haeredes ad bonorum postessionem secundum tabulas, de ab intestato suo magnatos ad successionem uocat. Cum ergo multipliciter tam suos, quam agnatos Praetor ad bonorum possessionem uocet,dubitari poterat,an eode iure uocaret, ita ut lex, cum lex ciuilis ilios ita uocet, ut eos inscios , & imuitos legis tantum opera, absque illorum destinatio ne , aut facto faciat haeredes ipso iure, ita Pr tor, haec enim est illorum uerborum germana expositio,

187쪽

Vatiarum Ambig.

ipso iure haeredes iam de idem in l. pen. ff. de bon. lidisti, quanquam enim hic ipso iure quippe juus haeres deprehendatur, sit igitur ipso iure hqrea , qui sola legis auctoritate , ut suus haeres emcitur . Quaelitum fuit cum hi qui a

Praetore uocentur , confirmandi iuris ciuilis gratia possint ipso iure haeredes heri, si sui sint iuris ciuilis opera, an illi quoque quia solo Prς tore uocantur, ut emancipati pariter ipso iure efficerentur haeredes . Suadebatque hoc prima fronte dubitandi ratio, cum di. catur quandoque Praetorem Iescindere emancipationem l. sed cum patronos bonorum possessiones is debon. posse. ibi quamuis desierunι sui Leredes ese, propter aequi

tatem tamen rescindit eorum capitis diminutionem Praetor. C on

erarium placuit Praetorem non facere ipso iure haerede, neque aliquem inuitum obligare haereditati, nam Praetor aequitate mouetur l. I. ff. de minor. l. quod ii Fpho si V de eo quod cer. loc. Vnde bonorum possessionis beneficium inuito non datur l. 3 inuito st de bon. posses subijciturque in contextu, quia Praetor haeredem sucere non poteth, non mirum est igitur si non facit que inuitum ii redem,cum nec directa quidem Iura tribuat his, quos ineflectu per bonorum possessionem hqredes constituit. Expositiones uero, quaei reliquis eskVruntur, prorsus alienae sunt, nam exponunt quidam ipse iure, idest sola animi dessinatione quouis modo demonstrata, absque aliquo facto iudiciario, cuius expositionis meminit Ron gal. ing quos autem nume. I Sed nos ostendimus aliam esse istonim uerborum stignificationem, dicuntur enim ipso iure fieri, quae limpli-

188쪽

Liber Secundus. 9 i

ci legis opera absque aliquo facto a nobis demonstrato fiunt. Longe uero alienior est illa interpretatio , quam Roncages. inuexit,haeredes quidem ipso turenon hunt, idest ipso iure Praetorio, hoc est ea iuris parte, quae esti Praetore praescripta, secus autem est ex alijs partibus iuris in contextu enumeratis: fiunt enim haeredes abseque facto sistemni, quod exigitur in agnitione, 'uam uis enim aliae iuris partes factum aliquod minus solem ne exigerent. At nos paulo sipra docuimus ipso iure dici haeredem, qui sine aliquo facto etiam non solemni haeres fit sola legis opera l. in suis E de suis Mlegit. l. pen. prope fin. ff. de bon. I i ,. . lib. Et ex his rectius

uidetur

mens illius Paragraphi

189쪽

Variarum Ambig.

corum libros legum, ἔν qua seueritate id Imperamus use a teres prohibuermi, restituiturque lex H. C. desium.. a Trinita. 2χside Otholi.

ETER ES Principes haereticorum libros legi ab orthodoxis simima seueritate prohibuerunt, quod ex l. 3. C. de summ. Trini. & fide catho. liquet, quae hodie in Latinis Codicibus desideratur, cum Nicephorus lib. I . cap. 36. histiiriae suae iulius mentionem faciat, necnon Photius Patriarcha in Nomacon Cneti tu . I a. cap. 3 . Placuit illius legis uerba referre prout in Graecis Paratillis legitur, his uerbis. 6omburantur scripta Porphyrij, aborumque aduersus Christianos, ilcm 'MIHony, atque ea omnia , quae adnodis Nicaena crEphesina, di sentiunt, quarum fidem egredi non licet. βuicunque autem libros,quos diximus habent,aut legunt, Ultimose licio a ffciantur. Et Episivi quidem ac clerici Nessoriani asacrosanctis Scclesiys elyciontur . Laici uero hau nodi anathematitentur , orthoὰoxque eorum nomen sine metu in publicum edant. Hactenus lex. Huiusque conlii tutionis integre ex te

tia synodo Ephesina meminit Anto. Augusti. uir diligetissimus in Collectione Graecarum Codicis constitutionu sub tit.de sum. trini. Ex qua apparet,legetes libros haereticorum Nestorij,& Porphyrij, summo supplicio fuisse astechos, librosque haereticorum comburi debere . Idemque i Theodosio statutum suit alibi in l. dam

nato

190쪽

2 Libet, Secundus: sa

nato C. de haeret. his uerbis, quos diligenti requ3HAudio iut publice comburi decemimus . Necnon idem statuerunt Valens, & Martianus in l. quicunque prope lin. C. cod. iii in il li s uerbis, Omnes vero charis, ac libera, qui funectum futhicaetisfuerint dogma complexi,incendio concrementur, ut facinorose peruersitatis me Iigia ita flammis combusta pereant. Con- 1lantinusque, cuius Cassiodorus meminit ex Socrate lib. histor. Ecclesiast. a. cap. I s. idem cauit in Epistola sua his uerbis , Super haec autem si qua consiriptis ab Ario faciareperitur, igni tradatur: minon solum praua eius doctrina depe reat sed netve eivspsint remanere commenta.Nec desunt etiam in hac re externa exempla, olim quoque impio'rum hominum libros igni traditos fuiste. Nam cum Protagoras Abderites in principio libri sui posuisset,ve 'mys neque ut sint, neq; ut nonsent habeo dicere, Atheniensivim iussu eius libri in concione combusti sitia ut resert Coelius Rhodigin .lita ,r a. Antiqua. lection. cap. I . Nec , , t line ratione, nam licereti- i. :

corum libri, cum is ire ii I .b infecta radice des edat, in legentium animis relinquunt aculeos ,& icos paulatim inficiunt:congruumque est, ut impiorum hominum Om inis prorsus memoria sintercidat. ob ,

SEARCH

MENU NAVIGATION