장음표시 사용
211쪽
menter haec opinio probari: inquit enim, In ipsis aMem concilist, ἔν 'iresbyteros,' Diaconos praesentes ese oporter, omnes, quotquorsit os existimanti non igitur auctoritas a iure tributa facit presbyteros , & diaconos in Concilio praesentes, 5: Iudices: sed laesio si qua est dat eis facultatem, ut possint eam in Concilio proponere: S ob hanc causain praesentes esse,quod etiam laicis permitteretur,
ut patet ex uerbo omnes, quotquot.
Accedit,quia inferius subdit Canon,non licere ali- uibus sine Metropolitani ,& Episcoporum consensuiquid agere, quibus constat permissum esse iudicium
de omnibus causis. Nec ab his rationes dissenti ut graues, S bene perspecR: nam illi tantum iudicandi habent, & decidendi facultatem, qui tenentur ire ad Concilia, sed Abb ates, Scalij presbyteri non sunt compellendi δε necessario non tenentur adesse. c. iscopus a. I 8.disi. Nec omittendum, nam si haberet presbyteri 1latuendi facultatem,cur illis si non accessissent nulla a iure imposita poena est Z cum Metropolitanus si neglexerit uocare Concilium canonicis pqnis subiaceat C. quoniam 38. dist. Episcopi non accedentes commvnjone fratrupriuentvrc.si quis autem ead .dill.esset enim tur pusimudictu Presbyter os melioris esse conditionis Episcopis. Consona est superioribus ratio, quς ab absurdo sumitur: nam si presbyteri, uel silo iure, uel M etropoli tan ielectione ius statuendi haberent,nimis lata uia pateret fraudibus: nam stante presbyterorum multitudine, uel etiam Metropolitani consensu magna sacerdotum collecta
212쪽
lecta manu etia sperto pp paucitate, & minore Episcoportun consensu quicquid uellent statuerent: quo nihil
absurdius fingi potest. Accedit rursius, na tenentur Episcopi omnibus Abbatibus, praesbyteris,diaconis,& clericis denuntiare intra sex menses, quae in Prouinciali concilio statuta suerunt c. fina.dist. 18. at ii in Concilio
praesentes esse deberent,si potestas statuendi illis tributa esset, cur lex uellet illis publicari, quae ipsi statueruntὶ Coniecturis uarijs posset haec probari sententia: sed
unam tantum referre :saris sit. Concilium hoc Prouinciale constat, ut reliqua corpora mystica ex capite,&membris: at caput Metropolitanus est, membra Episcopi, presbyteri uero, oc Abbates extra corporis mystici considerationem uagantur. Praeter argumenta relata Caperius, quibus non fuci, sed ueritatis color adest, accedunt scriptorum grauissimorum auctoritates hoc aperte sentientium glo. in c. propter ij, in uerbo connuni dist. I 8. Io.ab ImOl.m .graue de praebed.3c ibi Butr.Abb.i d c S: Famag in prelud. c. unde Cociliti Prouinciale dicatur, qui iquit Episcopos tantu necessario uocandos,qd ipsi tantii uocales sunt in eo, & hoc ita communiter teneri tradit lacobatius intracta.de Concit.pag. 77. si ergo his rationibus nihil potest considerari firmius, si grauitatem desideras 1, si claritatem, nihil illustrius, ut pene oculis certissimis, acis dissimis teitibus huius opinionis splendor pateat; quis
erit tamaueritate auersus, qui contrariam sententiam
non dicam constanter auerere, sed secum ipse tacite audeat ueram esse suspicariZNec
213쪽
. Nec obstant ea, quae a quibusdam exaduerso propo
nuntur in libello de Concilio Prouinciali, dum nitum tur primo auctoritate Concilis Toletani quarti . cap. 3. ubi cautum fuit, presbyteros tantum probabiles admitti, diaconos uero penitus excludi. Vnde colliguntpresbyteros probabiles adiudicandi potestatem, seu sua aiunt)ad uotum decisi uum esse admittendos: sed si ij, qui hςc scripserunt diligenter illius canonis uerba perlegissent, nauem suam ad hos profecto scopulos non
appulissent. Canonis uerba haec sunt. et ocentur poss piscopos presbyteri, quos causa probauerit introire: nullus se inter eos ingerat diaconorum. subdit canon. has ingredientur diacones probabiles, quos ordo poposcerit interesae . Non igitur excluduntur penitus diacones , sed admittuntur suo tamen loco, uitatur ordinum confusio , ponuntur diacones in conspectu Episcoporum . Manifeste igitur apparet, & presbyteros , & diaconos ad. Proponendas quaerelas, ad docendum de statu ecclesiae , non ad iudicandum admitti . Nec me secundo mouet Concilijd araconen. cap.decimum teritu, cuius capitis meminit Burchar. lib. I. cap. 68. ubi scribitur,
quod epistolae tales a Metropolitano ad patres sint dirigendae: ut non solum, cathedralis ecclesiae presbyteros uerum etiam diocesanos ad Concilium trahant EMox in eodem Concilio, Nebridius nomine proprio subscribit, cum sacerdos esset, non Episcopus . ianae etiam subseriptio in Toletana Synodo & Parisiensi re peritur ab his facta, qui Episcopi non sunt. Ego tamen ad hoc argumentum diluendum, non multum laboris
214쪽
boris ponendum arbitror: iampridem enim didici, i ciuile esse,nisi tota lege perspecta, &praetermissis non nullis uerbis argumentari: quod in hoc argumento accidit. Audiamus itaque canonis uerba, quae ita conce pia sunt. Et aliquos etiam desilys ecclesis siculares. Distinguendum est igitur quos iam in concilio adesse, ut 1laruant. c. licui olim de accusatio. & d. c. de concilijs di stinct. I 8. quosdam ut considant, &hi sunt, quos M tropolitanus duxerit honorandos. Alij uero adsimi, ut proponant, ii quid sit, in quo se laesos exilliment. C. propter i. diis I 8. ut proponant quaerelas, & de statu eccletiarum doceant, hi stant presbyteri, diacones, etiam laici. Et de his, qui hac ratione adstant, loquitur ille can on, quod inconcussa ratione probatur, cum
ibi de secularibus quoque fiat mentio, quos nemo di'xerit potestatis iudicandi, & decidendi esse participes. Nec me mouet illa Nebridij sacerdotis subscriptio: di dici enim duplicem esse sitbscriptionem, quaedam sit, scriptio est, quae dat robur, & firmitatem rei Cibscriptς : alia cit, quς indicat tantum praesentiam , & asesensiun subscribentis:& haec potestatem non indicat. Huius generis fuisse illam sitbscriptionem Nebridi j verosimile est : eiusdem generis fuit subscriptio in concilio Toletano 8. in quo Abbates,& Comites,&n Onτnulli feculares Libscripserunt. Vel responderi potest, quod Nebridius loco Episcopi destincti aderat: uel ad
Eniscopatum erat electus: non tamen consecratus, N
ob hanc ratione dicitur ecclesiae minister, S: hoc fateri necesse est,cu dicatur dece Enisco nos in eo concilio in
215쪽
ter suisse, qui sunt computato Nebridio . Vel etiam dici potest eum fuisse ex gratia ad missum, quod fieri posse
tradit Iacobacius, in tracta. de Concit. pag. 77. Quarto di m astertur Diui Hieronymi auctoritas in epistola ad Rusticum Narbonensem, ibi. Predyteri ab initio Iudices negotiorum e se mandati ursi, presbierisacerdotum interes e doleant f cnci s. Resporidendum est Iudices esse in negoti, plebis , Sinteresse Concili s, ut doceant, &quaerela Sproponaot iuxta formam cap. propter I. dista 8. Nec me latet auctores alios in hanc lententiam afferri , quibus cum nulla certa auctoritas ab Ecclesia tradita sit, respondendum esse non arbitror. Sed longe grauiora quaedam sunt argumeta pro hac
sententia, quae neglecta a coeteris, pr termissa ab omnibus nobis hanc rem intuentibus Occurrerunt. Primo enim urget auctoritas c. sicut olim de accus,
tion. ibi perferant adosetropolitanum, stes sessi Maneos,m ad alios. at qui alij possunt esse, nisi Abbates, & selectiores Presbyteri λ Vrgeo angustius, quia ad eos sit delatio, qui habent iussfatuendi, ut probatur ibi , prouida deliberatisne procedant, des q:ιae saluerint faciant obseruari, igitur Abbates habent ius iudicandi, ut 1iatuendi. Deinde argumentamur a congruo. si Abbates ad maiora admittuntur , cur a minoribus debent expelliZS ad generalia Concilia, in quibus de fide agitur, & de grauissimis causis maiores Abbates admittuntur . ergo, S c. Et haec sul,q mihi in hac qone i mete uenerui.Vnde dicere maiores Abbates,qui habet Episcopalia ilignia admitti ad Prouinc.Conc.dbere, cu ni Episc. ςquiparetur.
216쪽
tractatoriasignificet, rectituitur cap.placuit, ut quotiscunque. Diti. I 8.C P. VII D Prouinciale concilium inuitati Episcopia Metropolitano, tenentur accedere, uel excu- sationem suam intractatoria subscribere: ita enim legendum ellinc. placuit ut quotiescunque dist. I 8. Significat tractatoria eam epistolam, perquam piscopi inuitabantur ad Concilium, ut ex multis Pr uincialibus concili poteli colligi, in qua siil,scribere
renebantur, qui tulit excirsationis impedimento muniti erant: quod non intelligens Gratianus Decreti a ctor rem mutauit, & expunxit antiquam lectionem restituitque, Lxcusationes as literatorie confici ibant. Apparet autem.ex Concilio Carthaginensi V. unde illud caput acceptum est, aliter uerba filisse concepta cap. I o. in hunc ferme modum . Vuodsi non potuerint occurrere, excusa nones sitas in tra Italori ulcribant, uelppou aduentum tracita tori aliquae nectitates repente forsitan ortae δε erint insirationem impedimenti siti apudbuum Primatem reddiderint:
217쪽
a Fartolo. in l. I. de ossi. eius in exemplo textus ,sed ἀposterioribusscriptoribus non recte dyendi. CAP. VIII.
VM dicitur in l. i. ss. de offic. eius, quod ea, quae specialiter constitutione Principum tribuuntur,non transferuntur mandata Iurisdictione. Exemplum ponit glo. in uerbo. constitutione, CX l. I. C. ne lic. potentio. quae lex est Diocletiani Imperatoris. Eam tamen Barto. reprehendit, quia noua lex est:&illius legis auctor Diocletianus fiat, longe post Papinianum huius legis auctorem, qui storuit sub Seue ro, &occisus fuit a Bassiano Seueri filio. Non desunt tamen posteriores Interpretes, qui defendunt non esse nouum ad antiquiorem legem nouum exemplum pomnere, ut constat fuisse factum a Bariolo eodem in l. I. C. de edend. ubi ponit exemplum ad illam legem uinptum, ex clem. prima de usur. Neque hoc esse absurduaiunt, licet uerba legis primae ad prς sens tempus referantur: ut constat ex uerbo tribuuntur: lex cnim semper loquitur. l. Ariani C. de hqretic. Haec Dec.&posteriores. Sed mihi semper uisum suit sine tot subtili latibus glossam recte defendi potuisse: inquit enim dic. l. prima C. ne lic. potentio.Diuum Claudium consultissimusrincipem istius rei Rectorem prouinciae disceptatore, dc si res postularet ultorem specialiter fecisse. Diuus au-
218쪽
tem Claudius fuit quintus Romanorum Princeps, qui specialiter Rectores Prouinciarum I udices fecit contra eos, qui potentiorum patrocinia aduocassent. Vndo exemptu optime conuenit legi no1Ιrς cum Diuus Claudius longo sane interuallo Papinianum praecesserit. Obstat tamen unum: appellatur enim ibi Claudius p rens nocter uideturque ex hoc non posse commode intelligi de Claudio illo, qui quintus Imperator fuit. Sed didici non esse nouum in iure, ut antecessores Princia pes parentes appelletur. Immo hic peculiaris Diocleti, ni mos est, qui fuit illius legis auctor, ut apparet ex l. in
magistratus C. de magistr. conueni. ibi,Diuum Traianum parentem no Irum. & ini. edicto. C. si aduer. fisci ibi, Diuum Agarcum parentem nostrum. Mini. dissentientis C. de re pud.ibi,Diuus. -- acus pater no
219쪽
quo C. de edend. , quomodo sumendum sit argumentum a contrario sensu in ea uiuen.
moEc. in auth. si quis in aliquo C. de edend. colutigit ex eo textu exactionem fieri debcre ex primo instrumento producto: non autem ex OI iginali, cuius erat in exemplo facta mentio, atque
noc auctoritate illius Auth. ibi nulla ex hac memoerias at exactis:dictio enim ex significat causam immediatam l. eo rempore 3.fin. ubi Bar. st. de pecul. l. non dubium C. de legib. Confirmaturque ex illa dictione nisi dum dicitur, nisi aliud documentum proferatur:dactio enim liqc ponit ex ceptionem a regula, & debet intelligi in casu, in quo regula loquitur c. peccatum de regu. tur. Dyn. in Rub. de Tegu. iur. lib. c. notaturque in l. actione. C. de transai Libi, non tollitur actio de dolo, ni pecialiter remittatur.ergo ubi profertur documentum originale,exactio debet fieri ex primo exeplo producto. Mihi alia opinio pidetur longe uerior,ut ex originali fiat exactio, quia textus subdit, nisi aliud documentum, aut alia probatio exhibeatur. si probatio per testes proferatur, non fiet sane exactio immediare ex memoria, sed ex probatione testium, quia tex. in- quit, uel probatio igitur pariter dicendum est, si profer tur originale documentu: una enim determinatio plura respiciens aequaliter determinat l. Quamuis C: de impub. dictio nisi utrunq. determinat nisi proferatur do
220쪽
cumentum, vel alia probatio: sed si probetur per testes
fiet condemnatio testibus,ergo si probetur per origina te siet condenatio ex originali. Secundo obligatio noinducitur instrumento, sed probatur: est enim in eo cosensus partium, Ut probetur. Vnde ex eo contensu par tium in consequentiam ex originali instrumento debet condemnatio sequi. Nec obstant ea, quae in contrarium afferuntur, nam ad dictione ex facilis est responsio: significat enim occalione l. I.F. ex incendio , ubi Bar.ff. de incend. ruin. naufra. Significat etiam causam media tam l. ex contractibus .ff. de actio. M obligat. ubi actiones dicuntur oriri ex contractibus, & tamen constat eas oriri immediate ex obligationibus. Ad secundum puto in hac re multos errare, qui ab istis dictioniabus ut de limitibus non bene argumentum a contrario sensit colligunt: dictio enim nisi excipit in genere, non in specie, te argumentum, quod a contrario sensu colligitur , dicitur referri ad genus, n On ad speciem, UI Optime probatur in l. si quis vinum de triti. vin.& ol. lega. ibi mulsium uini appellarione non continetuν, nisi paterfamili Ghoc sienserit, non debet argumentum colligi,ergo si paterfamibassensit proprie continetur, esset enim falsissimum, quia proprietas uerbi ad uoluntarem patrisfamilias non pertio et t. labeo de suppel. lega. ibi ex communius uerba exaudienda unt. Immo nec ab auctoritate Senatus pendet l. a. de usuis. ear. rer. quae usus. Sed bene pomtest ita argumentum colligi, ergo si paterfamilias nocsenserit, continetur: ita sumendum est in hac Auth. ut