장음표시 사용
31쪽
ossicium ab Augusto tunc temporis ei nondum oblatum fuit Etenim is cui aliquanto post Sua Sponte munus quoddam obtulit Augustus, paulo antea si ipse Se paratum StendiSSet, procul dubio libenter fuisset receptu S. Haec autem Friedrichi coniectura i , quamquam ad carmen
interpretandum non est necessaria, mihi non sic temere Spernenda esse UidetUr.
Habetur quidem apud Suetonium in vita Hor ex litteris Augusti: nunc occupiatissimus et in iram/s Ioratium nostrum abducere a te cupio , sed ex his verbis me iudice non recte efficitur id postea Scripsisse Principem Cum, Ut ait Narstentus, ipse non sufficeret propter infirmitatem, et cum
Horatius ea esset aetate, ut Per valetudinem Se excusare posset. ' Nam Primum nemo negabit eum propter Principatus novitatem tunc Supra modum fuiSSE OCCUPAtUm.
Deinde quod attinet ad infirmitatem, idem Suetonius invita divi Augusti ): Graves, inquit, et periculOSAS Ualetudines Per omnem iram aliquot eXpertus est. U Et iterum
alibi 'i: de reddenda republica bis cogitavit primum OStopyreSSum Statim Antonium . . . . ac rursus taedio diuturnae valetudinis . Longius rem persequi operae Pretium non St. I CL Mnemos i l. p. I 33 s ubi haec habet arstentus: Friedrichius
Suspicatus Strip. 6a Horatium hanc odam scripsisSe cum reCUSASSet epistularum officium ab Augusto sibi oblatum, et huc referenda esse quae canit in fine cur tabidenrice. q. S. Verum ipse repudiaSSet, opinor, Suam Coniecturam, si ex Suetonii loco in vita Horatii non prima tantum et postrema, Sed etiam media citaSSet, cum totus sic se habeat Augustus quoque epistularum munus ei obtulit, ut hoc ad Maecenatem scripto significat: ante ipse Sufficiebam Scribendis epistulis amicorum, nunc occusatissimus et in mus Horatium nostrum a te abducere cupio Q. . . Ac ne recuSante quidem aut SuccenSuit quicquam aut amicitiam suam ingerere desiit. Igitur
Augustus non in medio vitae patio hoc officium obtulit. a CL Suetonius v. d. Aug. C. s. 3 Cf. b. C. 8.
32쪽
Ut ea quae sentio Summatim complectar imprimis persuasum mihi est Horatium profecto antequam inciperet pangere hanc dam, in animo habuisse continentiae virtutem canere. Nequaquam id interpretum inventum est. Deinde censeo eum esse usum dicendi ratione vix poetica, quae parum mihi placet. Quod non tribuere velim cum Jurentias ipsius poetae animo iocoso, qui alibi quidem hic vero non comparuit, sed explicari non posse existimonis ut fecit ferme temeyerus ' eo quod suscepit plus
oneris Horatius quam valuit Portare. Cecinit eleganter Saepenumero, versiculisque lepidissimis est allocutus amicos suos et amicas libere enim volitare hinc inde cupiebat et callebat, sine frenis, Sine ConSilio; simul autem atque carminis argumentum artis finibus circumscriptum habet, simul atque Seipsum vinculis con- Strinxit, praestare nequit quae Sunt PraeStanda.Longum Sane est exemplis quae dixi illustrare, neque PrOPOSit nostro Consentaneum. At hoc ita esse omnibus
patet in multis carminibus, de his tantum agoi neque non in ipso celeberrimo Carmine Saeculari. Idipsum toque facile conspicitur in reliquis dis Romanis, de quibus iam dicendum est.
33쪽
Angustam amice pauperiem pati Robustus acri militia puer
Condiscat et Parthos feroces vexet eques metuendus hasta
Uitamque sub divo et trepidis agat
In rebus illum ex moenibus hosticis Matrona bellantis tyranni Prospiciens et adulta virgo Suspiret: eheu, ne rudis agminumi, Sponsus lacessat regiuS Sperum Tactu leonem, quem CrUenta Per medias rapit ira caedeS. Dulce et decorum est pro patria mori: Mors et fugacem persequitur virum:
Is Nec parcit imbellis iuventae Poplitibus timidoque tergo.Virtus, repulSae nescia Sordidae, Intaminatis fulget honoribus Nec sumit aut ponit securesa Arbitrio popularis aurae. Virtus, recludens immeritis mori Caelum negata tentat iter via Coetusque vulgares et udam Spernit humum fugiente Penna.
34쪽
22as Est et fideli tuta silentio
MercES: vetabo, qui Cereris Sacrum Vulgarit arcanae, sub isdem Sit trabibus fragilemve mecum Solvat phaselum Saepe Diespitergo Neglectus incesto addidit integrum:
Raro antecedentem sceleStum Deseruit pede poena claudo.
Monet eliger sidas de Antan de Zweiten de dem
Ende de ersten entspriclit is S unverkennbar, das eskeiner eitere Begrundun bedarf. Quae verba libenter mea facio. Et licet de recentiorum tantum opinionibus agendum nobis sit, notare tamen est operae Pretium, alterius rei gratia, de qua postea erit Sermo, etiam antiquo commentatores, ut Diomedem, Porphyrionem, vel negaSSe novam hinc incipere Odam, neque novissimos interpretes evidenti huic nexu contradixisse. Ouibus praemissis ad primam Stropham accedam US. Miram admodum explanationem intrusit Cl. V. Momm- senus. Etenim post alia multa, quae de recte restituta ab Augusto re militari dicenda esse censuit, hoc loco, ita hos vertit versus simit nappem Aushommen sicli gern
35쪽
Apposite autem arstentus: Vide, inquit, quomodo verba Latina ad hodiernas Germanorum rationes et formulas inversa Sint. ' Recte. Atque Mommsenus ab altera parte nimis hic Germanus, ab altera magna Sua celeberrimaque in Romanorum historia eruditione abutitur ut multa denuo absconditas effodiat significationes. Quantam si omni-Seno credas, operam adhibuisse Horatium neceSSe est, ut uno alterove versiculo neglegenter quasi conscripto tot Principis laudes congregaret congregatasque condensareti Scilicet duobus prioribus cum celebraverit novam legionum formam, tertio et quarto versibus restitutas Equitum cohortes ab eo indicari audacter perhibet vir doctus. Ad talia deducimur, si opinione praeiudicata Horatium non solum ad
summum artis poeticae fastigium Provectum ESSE, Sed inSUPer, ut ita dicam, summarium quoddam totius Pene eorum temporum historiae in carminibus suis recondidisse arbitramur.Momm senum igitur si audis in huius da initio palam monentur Romani milites ut modesto stipendio sint contenti, clam laudatur princeps Augustus. Quae explicatio ProrSus quidem convenit cum doctissimi viri sententia de toto cyclo. Inestne autem ea in ipso carmines Exstat carmen quoddam in Libro I - ad Lollium' - de quo postea Pluribus, ubi redeunt eadem verba Quis vero putet ibidem talem iisdem verbis vim tribuisse poetam Z Attamen consulto eum illic iterasse illud pauperiem pati ' valde probabiliter per-
36쪽
2 hibebimus ij. Sed finge poetam talia docere voluisse tum
simul stolidissimum, ni fallor, nexum admittas neceSSE St. Vide mihi hosce verSUS
3Sit Contentus parvo suo stipendio miles' et 3Partho feroces vexet eques metuendus hasta Il
Mirabilem sane cohaerentiam i Extremum hoc epitheton: o metuendus hasta ' defendere equidem nolim, nec Ornans 'vocare velim potiu quam Superfluum quamvis igitur displiceat mihi locus ille quod ad formam, quia nimis artificiosus mihi videtur, nihilominus Horatium in unum consuisse quasi ineptum Prorsus sartorem adeo diversa qualia sumit
h. Sententia cristoro.Quomodo igitur tuenda est sana totius Strophae Significatios Primum nulla, nulla prorsus Arum rerUm, quae verbis continentur, Singulariter ita est premenda quasi de ea praecipue hic agat poeta. Itaque non inquirendum est', qualem intellegat Pauperiem, neque quare de puero loquatUr, non de viro neque rogandum unde feroces illi Parthi subito prodierint, quasi in singulis his rebus carminis ratio consistat Oui haec omnia scire cupiet turbabitur Sagacissimi iam interpretes omnem operam SVam in C POSUErunt, ut singula penitus explanarent, sed frustra fuerunt. Nonne hinc est colligendum, poetam universe tantum et per exempla, distincte indicasse, quid boni, quid laude digni iam laudare cupereti Sicut in prima da nunc quoque certum habuit propositum, et, ut statim quid sentiam
appareat, antequam rationem reddo opinionis meae, haec Pauca Sunt Praemittenda non Servari posse credo carminisi CL pag. 3 sqq.
37쪽
unitatem qualemcumque nisi praesumimus et omnino tenemus poetam inde ab initio irtutem latissimo quodam Sensu ante oculos habuisse. Neque eum singula, quae miSSiSambagibus attigit, attigisse nisi ob propositum supra dictum ut celebraret eam animi vim, ex qua emanant illa Omnia, quae viri Romani in civibus Re Publicae Romanae antiquitus essent admirati fortitudo, magnanimitaS, Ummus
amor Patriae, Summu ContemPlus ilium rerUm, Summa denique deorum reUerentia.
Nolumus igitur inscribere alteram dam cum L. PoePPel- mannio j osei lapser, ille Ehrsuchi bar, flegi homine Treu , quia talis inscriptio partem tantum, et ne hanc quidem recte prorsus indicat. Nolumus cum P. Doeriualdi i hanc carminis arbitrari summam ni gweiten edictit
wahre Uerdiens Suchende, egenuber. VSed verbo dicam, ne tot opinionum taedeat lectorem: nolumus tripartito dividere, dissecare carmen hoc ere Unum, nec premere quidquam niSi ipsam irtutem, vel cetera quatenus virtutis signa atque indicia sunt. Iam, ut admodum quidem prosaice Sed verissime, ni fallor, rem declaremus, poetam ad finem dae primae postquam Pervenit, iam acturum de virtute et tanquam dubitantem unde inciperet, ab his odivitias operosiores exordium secundae odae sumpsisse credo. Et ita virtutis laudem incohavit ut proponeret ueris Suis verum militem
38쪽
26 voluptatibus haud facile fingat qui in mediis periculis et
aerumnis indigentiam pro nihilo ducit, eo quod aliorum omnium immemor maiora petit Consulto dixi: Suis fueris.
Etenim quo saepius et attentius tres primas strophas legebam, eo magis PerSuadebatur mihi Horatium nequaquam hic oblitum fuisse eorum, Coram quibUS Sermonem Uum haberet. - Virginibus puerisque canto Virgines modo eximaS, nonne facile conceditur valde esse idoneos versus hos ut iuvenum animos permoveant Vix enim ut taceam de iis qui iam sunt: altran kait ' - vix ego credere possum milites, qui ad maturam aetatem pervenerint, inflammari talibus versiculis Pueri vero, quorum animus et Sensus, rebus fictis totus Patet, quia eorum vita res ipsas nondum experta est laete haec accipient, facile
allicientur Homerica illa dictione cogitatione iam rapientur in campum: Sub divo et trepidis in rebus , depingent
sibi utique simoenia illa hostica , trementem matronam , trementem virginem adultam, depingent sibi ante omnia Seipso tanquam asperos leones ' imaginem illam quantum dilectam quos per medias rapit ira aedes . Haec si ita XPlices, propositum Poetae, quod Supra indicavimus, imprimis intuens, Exhortandi et moυendi,
Optime eum munere Suo functum Sse, Spero fore ut non
neges. Si deinde ad proprium huius carminis consilium attendas, ut ad virtutem, qualem intellegunt Romani, alliciatur, Perducatur iuUentus, eum non male carmen incoli ASSE, aeque est fatendum.
Ostendit enim pueris virtutis fructus ipsis plerumque dulcissimos, appetendos, belli laudem et rei militaris gloriam insignem. Quibus laete capti parati magis erunt ad audienda
reliqua Quantas autem dissicultates et obscuritates provo-CEmUS, Si cum Monamseno pro pueris illis adultos substituamuS et quae poeta n Ers tantum depinxit, is ite
39쪽
intellegendum esse arbitremur, nemo ut Pinor non idet. Tum solum, si pravam illam interpretandi rationem sequimur, oritur quaestio illa subtilis et otiosa, utrum pauperies hic Proponatur ut optimus vivendi finis, an ut ad ulteriorem finem conducens; quare Ut unum, quare ut alterum philosophanturque plus commentatores quam unquam fecit Horatius. Hinc miserrimum illi id si hineininterpretieren quod carmini intellegendo maxime OCet. c. citcte contra dicimDιr, resecu=ntur. At, dicat quispiam, si tin Era tantum pauperiem laudaverit, non multum valebit exhortatio. Umbram PerSequeretur, re vera nihil effecturus. Cui respondeo hilariam. Primum me multum dubitare, homo ne quem lautius liberaliusque vivere nemo nesciebat,
Serto Sit auSUS Pauperiem, eamque angustam' aliis exanimo commendAre.
Deinde me non putare Horatium eam tam magni fecisse; contrarium fere saepe poetice laudavit ij, ideoque angustam pauperiem i. e. indigentiam, nunquam docuit appetendam.
Sic igitur haec intellegenda duco dum aliquis Puer erit animum et corpuS praeparet ut postea in Proelio pauperiem pati possit. Non igitur facio cum Nauckio: Durch die Armut unddurch die rauli ductit gestahi moge de Romische Jungsing ubinem Schrechen de Feinde heranwaclisen ' i. Sed multo melius,reppelius: Nichi durch die Armut oder vielmeli durcii das Ertrage de Armut bird de junge Romer de Schrecken de Feinde fonder classi Illud , desiderare quod Siatis est .a In decima libri sui editione audacius et pressius sic habet: daSZes de scharm Felddiens ist, durch de de durch densethemerstarkteΚnab Entbelirun lerne soli, Springi vo Sethst in die Augenu.
40쪽
28er Armut tragen an und das e de Feinde furchtharisird, si eides irkun eine Ursache Hucusque enim
CV eo ConSentio Uerum non cum eodem addere velim
hanc esse causam: dierurast des,orpers, die StrengerΚriegsdiens vertetht.' Corporis robur est quidem utriusque rei proxima condicio, nequaquam AUtem Ultima stuSct, quae hic praecipue erat laudanda. Facile fieri potest ut qui iuvenis exercendo se ludis gymnasticis vires suas mirum in modum Uxerit, nequaquam tamen pauperie aut belli sit patiens Sola autem virtus facit ut quis iam ante proelium pueritiae aetate abstineat a voluptatibus, mollitiemque fugiat ita ut aptus fiat qui postea occasione data sustineat etiam indigentiam. Etenim non suffcit ut polleat aliquis viribus robustis. Non quidem OrPUS eiuS, UerVm animus Succumbet, quod maius est, si rebus multis in bello cogetur carere, quibus erat ASSuefactus. Atque haud secus intellegendum duco illud condiscat .
Parthi feroces quid hoc loco sibi velint non nimis subtiliter inquirendum esse consequitur ex iiS quae SVPradixi Neque alia de causa nomine indicatam esse gentem illam, nisi quod fama ferocitatis prae ceteris populi Romani hostibus excelleret. Si quis hic quoque occulte Horatium Augusti partes agere credat, luculenter ostendat velimus Sententiam Uam, antequam eam Sequamur. Etenim quid constet in historia de harum rerum statu, OStea dicemus ubi de carmine, erit agendum. Pueri reipublicae regendae callidas artes nullo modo intellegebant, nouerant vero optime quantopere timendi essent Parthi, qui Crassum antea, nuper Antonium penitus Profligassent. Eosdem