장음표시 사용
81쪽
MEDICARUM LIB. . 37 idem foramen, modb quini, vel seni; modbvero deni nervi. At in thorace dispar fuit ratio:prodeuntibus illic nervis separatirn,qu0rum principium etiam tantum discrepabat
ab exitu: ut nervus, transiturus, perforamen quintae vertebrae, inciperet plerumque circa primam, aut secundam. Quem Ordinem e tiarn in aliis palum vidimus observatum.
Sed prope os sacrum, quaesivimus quidem curiose, sed non invenimus, pilosa illa silamenta quae depingit Andraeas Lauren tius, scriptor alioqui minime infidus Occurrere quidem nobis nervi, illic magis, quam alibi dissoluti sed interim compaci i, tam presse uniti ut ab aqua tepida, licet aliquandiu, in illa detinerentur nequaquam
ita dissueret,conglomerata ipsorum compa ges uti idem asserit auctor. Nisi forte intel lexerit, per filamenta sua, teretes illos ne vos in quos dispescitur evidenter CXtrema spinalis hujus medullae pars. Sed ad polypum ut revertar, cpnstabatis,eX alba, ac concreta pituit inclusa membraneo involucro: Minhaerens suis radicibus,carneis cordis fibris, assurgebat bifido trunco, ob
iuratum non minuS arteriam aOrtam, quam
venosam. Quarum nobilissimarum viarum obstacula, impedimento fuere ne deinceps vel aerem libere attraheret vel fuligines debite expelleret cor Nedum exacte se clau-
82쪽
38 BsERVAΤIONVM derent valvulae, postlegrexsum spiritus vita lis. Cuitamen usu, istas ibidem loci destia navit sollicita natura. Unde factum, ut partim ob exclusum aerem; partim vero ob retentas fuligines; &spiritus , plus aequo dissipatos Linfirmare tu , Usque eo cordis robur ut nequiverit amplius suum ossicium facere multo minus spiritus vitales ut par erat quibuscunque partibus impartiri. Quorum calore ac fotu ubi carendum fuit refrixit inde confestim
corpus emarcuit animus: torpuit tam vehementer cerebrum ut tandem perierit, a gravixsima apoplexia.
oculi procidentia. MAle vocant nonnulli, quamlibet oculi
procidentiam, sive ο--ν, sive 'κφυ-
λωμα Pauli AEginetae lib. III cap. XXVI. lib. VI cap. 1X. Loquitur quippe illic , de illa procidentiae specie, quam produxit, Vel rupta, vel elevata oculi tunica cujus etiam meminit Cornelius Celsus, lib.VII cap.V ΙΙ. in ipso inquit oculo, attollitur nonnun quam summa tunica sive ruptis, intus, ali quibus membranis , sive laxatis similis figura fit acino unde id υλώ Graeci VΟ-
83쪽
M pDICARUM LIB. I. sAt longe aliud procidentiae genus, contigit nobis subinde videre , post Victorem Trincavellium;ac Fabricium Hildanum qui
idem quoque memoriae consecrarunt. r tuberantiam videlicet, non membranae
veae elevatae , vel instar acini, vel capitis musci sed tumorem totius oculi pes,ndea tem se tam late , ex sede sua, ut deturpet faciem universam. Quem deformem excidentis oculi, prolapsiam, siquidem lubet reducere ad nome1x aliquod antiquitati usitatum videbis euna PauloAEginet ' πε ν vocari;l. ΙΙ I.c.XXLI.ia Exprimuntur inquit oculi,&exerti perma ianent causa est, vel strangulatus, Vel dolores, Equi frequenter accidunt, ex partu quos. solvunt uteri purgationeS. Sed Aetio , ac Cornelio Celso, vocatur idem vitium M vim, tumor videlicet, ob magnum inflammationis metum , oculos sede sua propellens Celsus lib. VI cap. r. verum addit Aetius, procidere usque eo Oculum; ut apalpebris contegi haud possit: im,vergere interdum ad malas, ipsas percilia. Lib. VI I. cap. XXIV.
Ex suppressis menstruis, inciderat filia
cujusdam vitrarii, in immodicum narium proiiuvium quo intempestive, ab iracundia, suppresso convertebatur protinuS, mnis,impediti sanguinis,impetus,in oculum dextrum;
84쪽
6o AsERVAT IONVM dextrum; qui inde usque adeo intumuit ut sede sua propulsus , deformaverit , mirum in modum, totam faciem. Cujus vitium uti auferret, nihil non nobiscum molitus fuit, vir jure magni nominis , Vopiscus Plem pius sed si1ccessu minus prospero.
Induerat quippe jam tum naturam carci nomatis, una cute livida, tubere inaequali.& pure tam acri ut vitiata forent indema rium ossa; vires preteterea, adeo fracti ut
nihil profuerint etiam saluberrima consilia: nisi forte lubuisset oculum excidere : quod tamen crudele auxilium,licet succedat non nunquam feliciter equidem haud facile sua
serim nisi constent vires. At enim, sublata e vivis aegra, vidimus eVia denter procidentiam hanc originem traxisse, ectumore pone oculum delitescente quo adaperto, occurrebant passim vena lacerae; membranae distentae ossa carie insecta S tantum sanguinis cum extra, tum intra cere brum, effusum ut nulli mirum videretur,
periisse virgine, tot hostibus circumventam. Inconsiderate itaque agit, quisquis sata git coercere, qualecunque sanguinis pror u vium distinguenda sunt caute loca: vitan da obnixe, quae hic signantur, brevia satius enim naturam liberare, quam Onerare: praestat interdum , sanguinem aliquamdiu fluere quam indiscriminatim inhibere.
85쪽
Encanthis cancrosa.Γκ- ς est Cornelio Celso , a Paulo AEdnetae,iuberculum, enascens, in oculi angulo quem - nominat, Diffus Ephe sus lib. I 1. cap. V. dividitur autem in beni gnam , ac cancrosam. Illa ut occurrit frequenter, sic haec non nisi raristime. Vidimus tamen eam luce clarius, in naupego Hornano cui ex fluxu lachrymali per oleum vitrioli, intempestive suppresso, usque e luxuriavit glandulari a narium parte oculis adposita ut ejus excrescentia cooperirit, non tantum malam sed dege neraverit quoque in perniciosissimum carci noma. Quod tentavit quidem filo compre hendere, convenienter serro exscindere Cornelius Sasboutius, lithotomus, ac chi rurgus satis felix sed acquisiverat jam tum, eam malignitatem hic tumor ut vix potu rit attingi, quin protinus, profunderet plurimum languinisci ac proinde necesse fuit,
solis lenientibus uti quibus citium aegri magis fuit dilatum qitam ablatum. Vide rint itaque illi, quibus acria medicamenta infrequenti usu quam facile committatur error nulla arte deinceps emendabilis.
86쪽
6 OBsERVATIONVMCAΡvT XXX Vulnus pupillae sanatum. vidit tamen indefec Uantumvi raro, cius naturae perscrnasci homini, aqueum l
scrutator GalenUS, re squeum humorem eXOculo, per vulnus effusum lib. I. symp. caus. c. ΙΙ.
videre id ipsum deinceps alii sed felicio res utrisque sunt illi, id in se, qui vident ipsi. Sagitta decidens ex altiori loco , discidit cujusdam equitis filio, tam late pupillam:
ut effunderetur non tantum aqua, Oculo inclusa sed concideret quoque membranau-vea hebescente inde usquc eo visus acie, ut ne admotum quidem candelete conspiceret lumen. Unde plurimum consternari parentes; &frequentius ingemiscere familiares sed pro stratos haud parum ereXimVS, Corum CXCm plin quibus regenerata aqua, restituisset, a missi luminis,usura, ac proinde non abicie dum animum sed ex aliis exemplum capiendum, nobis quod ex usu siet. Non minus virium esse naurae nunc, quam olim. Eandem manere rerum faciem secula quidem, de personas interire sed causas, eventus identidem recurrere. Quae profecto monita, tantum valuere,
apud egrum ut nihil non admiserit remediorum;
87쪽
MEDICAR vM LIB. L 3diorum inter Fae primas facile tenuere, collyria, cum anodyna tum eXsiccantia: quibus similiter usque adeo benedixit Deus: ut inducta vulneri cicatrice, brevi succreverit iterum oculo, aqua deperdita,&pulsa caligine, redierit rursus, gratissimum visus, OLficium verum naturali imbecillius ob cica
tricem uveae, a Vulnere, relictum.
INter caecitatis genera eminet evidenter -υρωας, fave obscuratio visus Ru duplex est; altera cerebro propria altera verb, a consortio aliarum partium prior species, ut est plane immedicabilis sic contra cur tu interdum posterior. Potissima autem, hujus caecitatis, caussa statuitur, humor tur gens vel a bile flava, aut atra vel a veneno potui dato. Manente in hac caecitate, pupilla temper clara, ac pellucida licet interim nihil cernat oculus: Ob vitium, nervo visorio, in trinsecus objedium vel ab humore eo uberius affluente; vel a cerebro pluS aequo agi
Non temere ergo Dictator noster, Hippocrates, lib. I. praed. 'τ --λει G.5M . . Oculi occlusio, in acutis, mala Si o
luidem enim a bile ita a veta plerorum o
88쪽
64 Ops ERV ΑΤΙONVM acutorum morborum, caussia, laedatur cereia brum, non modb qua similare verum ob turentur, quoque organa, visui destinata: videbis ejuscemodi aegro, aut raro, aut nun quam restitui ademptum visus lumen.
Vultis hanc rem clari iis Θ legite, sed non
Quasi diceret, convulsionem, quam mania induxit bilis atra, privare hominem, omni, lucis, usura. Quippe -- ον ipsi appellatur, non quodlibet obscurum sed, quod vel ex tinctioni est proximum; vel quod caret o mni lumine. Non secus ac Lucianus, ἀφρουρον λυχνίδεον, deficientem lucernam ipse Hippocrates , - - --ον, spiritum ita obscv rum, Mevanidum; ut sit verus, mortis, index.
Vir olim splendidus , sed id temporis,
inops, exceptus hilariore convivio, incaluit Usque adeo , a vino: ut instar musti dolia suarumpentis quoquo versus exitum moli renturhumores, plus nimio, in ipso concutati. Quaerentes exitum, modo per omitum, modo per dejectionem alvi modo e ro per nares e quibus ut estuse profluxit san guis sic doluit impense caput cum febre intensa praecordiis aestuantibus; spiritu gra vi oculis flammeis; mente tam Vehemen ter perturbata ut vel caecus vidisset, bilem ipsi summopere turgere.
89쪽
MEDI ARV LIB. L ueCujus impetuosum, quo instingeremus, raptum, infudimus ilico Clysterem; ex soluta prius brachii vena, propinavimus
medicamenta, cum cathartica, tum intem
periem corrigentia. Quorum ope, inhibi in quidem fuit, sed non tam stricte, effera haec vis; quin converterit se nihilominus, in nervum opticum inducendo illi pessimam illam caecitatis speciem quam ψυγm no minant Graeci. In qua licet omnia oculo sint pura, nihil tamen vident aegri Vide
Galenum comm. II in prorii cap. II. AEtium tetr. LI. serna III cap. XLVI LI.
Cui pertinacissimo vitio, quamlumviS pro tinus,animose, cum Roberto Verhoevio, ac Nicolao Fontano,obviam itum:cum per ferrum candens tum per stybium potui datum; utique percucurbitulas scarificatas sternu tamenta valida filum, per cervicem , tra jectum insanguisugas assiXas non minus temporum, quam oculorum venis. Nequiit tamen redintegrari visus sive ob morbum penitius jam impressum sive ob vehemen tiam alicujus veneni quod aeger adseverabat medicis, a se adsumptum. Cujus,licet voluerit, exactam haberi rationem nequiit tamen eb unquam perduci, ut ejus exprimeretna turam; nedum a quo datum satagens clam potius mussitare , quam palam detegere,
90쪽
66 Ons ERVATIONUM CAPvΤ. XXXII. Dolorcapitis, a natura devictus. Cornelius Tect or, vir pleni habitus, eX- carnificatus aliquandiu, ab intolerabili
capitis dolore contorquebatur tandem,tam Vehementer, a contactione nervorum ut nihil proficiente arte medica, necesse fuerit implorare naturae opem quae etiam tam
sedulas tulit suppetias ut pulso, per nares, plurimo pure, brevi liberaverit hominem,
non tantum a dolore; crum etiam a partiunaci , horribilis illius convulsionis, causa. Iuxta illud Hippocratis Capite dolenti,
vehementer laboranti, pus vel aqua, Vel sanguis, per nares, aut aures, aut os effluenS, morbum solvit. lib. V I. aph. X. Quod ipsum , benignae naturae, Uxi lium, etiam aliis vidimus adlatum climper porriginem; tum per VernaeS, amari bus, excretos. Quos hic licet silentio prae terierim, non possum tamen non emi
nisse, salutaris illius porriginis, quae assinem Casparis Baritet, summi nostri secuti, chim
Oratoris, tum Poetae, liberavit ossiciose abii Veterata cephalaea expulsa,per insensibilia cutis foramina , viscida pituita : adhaerescente, instar glutinis, capillorum radicibus:&producente paullatim,veram porriginem: