Menandri quatuor fabularum, Herois, Disceptantium, Circumtonsae, Samiae fragmenta: Quatuor ...

발행: 1908년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

DISCEPTANTES.

κριτὴν τουτου τινα

10 ζητουμεν ἴσον εἰ η σε μηδὲν κωλυει, διάλυσον ἡ ιος.

κάκισe ἀπολουμενοι, ὁ&ας λέγοντες περιπατεῖτε, 'φθέρας

6. Υα0θ υxu per me licet, prOprie quod bene verta λ).11 biclλυσοvJ inter se reconciliandi vim hoc verbum habet in sermone foron si ipsorum litigantium sat

32쪽

DISCEPTANTES.

καὶ ἐάδιον μαθεῖν, - πάτερ, δὸς τὴν χαριν.l μὴ καταφρονησῖὶς, προς θεῶν ἐν παντι δεῖ καιρ τὸ δίκαιον ἐπικρατειν παντΩχου, καὶ τον παρατυγχανοντα τουτου του μέρους ἔχειν προνοιαν κοινόν ἐστι τῶ βίφ

στάντων.

ΛΑΟΣ. μετρίφ γε συμπεπλεγμαι ήτορι. 20 τι γαρ μετεδίδουν l

ἐμμενεῖς ουν, εἰπέ μοι, oh αν δικάσω;

πάντως.

33쪽

DISCEPTANTES.

2125 30

μικρον ' ανωθεν, ου τα πρὸς τουτον μονον

πραχθένθ' et σοι καὶ σαφη se πράγματα. ἐν δάσει το πλησίον τῶν χωρίων τουτων ἐποίμαινον τριακοστην σως, βέλτιστε, ταυτην ημέραν αυτὸς μονος, καὶ ἐκκείμενον παιδάριον ευρον νηπιον,εχον δέραια καὶ τοιουτονί τινα

κοσμον.

περι τουτων ἐστίν.

23 sqq. Oratione qua Sequuntur laudat Quintilianus' intor sapoetarum opera, quae praecipue sint utilia loquentiae studentibu S. 23. vu 0εv mente Suppl. pe4

34쪽

λέγε. ΛΑΟΣ. λέγω. ἀνειλόμην, ἀπηλθον ααδ αυτ ἔχων τρέφειν ἔμελλον ταυτ ἔδοξέ μοι τοτε, 35 ἐν νυκτὶ βουλὴν δ' - ίπερ απασι γίγνεται - διδους ἐμαυτ διελογιζόμην ἐμοὶ τί παιδοτροφίας καὶ κακον ποθεν δ' ἐγὼ τοσαυτ Ἀναλώσω τί φροντίδων ἐμοί;

τοιουτοσί τις ἄν ἐποίμαινον πάλι 40 εωθεν. ηλθεν ἔτος - ἔστι δ' Ἀνθρακευς εἰς τὸν τοπον τὸν αὐτὸν ἐκπρίσων ἐκεῖ στελέχη προτερον δέ μοι συνήθης γεγονει. ἐλαλουμεν αλληλοις σκυθρωπὸν οντα με ἐδων τί συννους, ε φησί ,,Λαος; - ,τί si ἐγωι περίεργος εἰμι Ρ - καὶ τὸ πραγιι ,ἐτ λεγω, ῶς εἶρον, ς νειλομην ο δε τοτε μεν εὐθυς, πρὶν εἰπεῖν παντ, δεὶς ,ούτω τί σοι ἀγαθὸν γένοιτο, Λαερ παρ Ἀκαστον λέγων

36 q. suol τ παiboτpo pia C alκακuivi quid mihi cum liberorum educandorum molestiis Figuram quae v bi buci dicitur ossiciunt

35쪽

DISCEPTANTES. 23Mἐμοὶ το παιδίον δός osτως εὐτυχής,50 ,,ούτως ἐλευθερος - γυναῖκα φησὶ ,γαρ Μεχω τεκουσι δ' ἀπέθανεν ὁ παιδίον ταυτην λέγων et νυν ἔχει το παιδίον.

κατέτρι νε λιπαρουντι καὶ πείθοντί με 55 ὐπεσχομην. δωκ' ἀπηλθεν, μυρία εὐχοριενος αγαθά' λαμβάνων μου κατεφίλειτα χειρας.

μετα τῆς γυναικὸς περιτυχων μοι νυν α γνωτα τοτε συνεκτεθέντο τουτω - μικρα δε

36쪽

DISCEPTANTES.

60 ην ταυτα καὶ ληρος τις, οὐθέν - ἀξιοῖ απολαμβάνειν καὶ δεινα πάσχειν φησ' τι ob αποδίδω- αὐτὸς δ' ἔχειν ταυτ αξιω. ἐγω δέ r αυτον φημι δειν ἔχειν χάριν οὐ μετέλαβεν δεομενος' εἰ μη πάντα δε 6 τουτω δίδωμ, υκ ἐξετασθηναί με δεῖ

εἰ καὶ βαδίζων εἴρεν εἰ ἐμοὶ ταυτα καὶ

ην κοινὸς Ερμης, τὸ μεν αν ἔτος ελαβεν αν, t δ' ἐγω μονου δ' εὐροντος, οὐ παρων τοτε αnαν Ἀχειν ιει σε δεῖν, ἐμε δ' ,1 ὁ εν; 20 τὸ πέρας, δέδωκά σοί τι τῶν μων κων' εἰ τους αρεστον ἐστί σοι, καὶ sν εχε,

εἰ δ' ου ἀρέσκει, μετανοεις δ αποδος πάλιν , καὶ μηδὲν ἀδίκει μηδ' ἐλάττου πάντα ετ με παρ Ἀκόντος, τὰ δὲ κατισχυσαντά με

60. 'pol etiς turpe hoc esSemendacium, satis enim pretiosa eas illa crepundia, O appa rebit.

67. εi flv oivo 'Epsuhς si amborum hoc fuisset pluato p sive lucrum fortuna oblatum. 68 sq. rations soluta sic haec poSSunt enuntiari: 0 δέ, πεibri

37쪽

DISCEPTANTES.

καλῖς οἰκουν ἐγὼ μετα ταsτα μονος εὐρο οὐτοσὶ τὸ παιδίον, καὶ παντα ταυθ' νυν λεγει ὀρθῖς λεγει, καὶ γεγονεν οὐ τως, ἁ πάτερ 80 ου αντιλέγω. δεομενος, ετευων γαῖελαβον ταμ αυτου τουτ' αληθῆ γαρ λεγει. ποιμην τις ἐξηγγειλέ μοι, προ ον οὐτοσὶ ἐλάλησε, τῶν τουτε συνεργων, αμα τινὰ κοσμον συνευρειν αυτον ἐπὶ τουτον, πάτερ 85 αὐτὸς πάρεστιν οὐτοσί - τὸ παιδίονδος μοι, γυναι. - Multor prasbo si infantulum.)τὰ δεραι καὶ γνωρίσματαουτος ' ἀπαιτεῖ, α' αυτ φησι γαρταυτ ἐπιτεθηναι, κοσμον, οὐ σοὶ διατρο ν ην καὶ ἐγὼ συναπαιτω κυριος γεγενημενος

76. καλλοῦ optimo habet nunc signisscat, ut in hilocloonis Aris

88. tarpo 'qui odii aliquid si contumolias habet compositum, quod non inest simplici voci τροφη Sic alibi apud nostrum est:

38쪽

DISCEPTANTES. 90 τουτου - δ' ἐπόησάς με δους - νυν γνωστέον ,

ου εἴρεσις του ἔστιν, ἀλλ' αφαίρεσις. βλέηγον δ' ἐκεῖσε, πάτερ ισως ἔσθ' οὐτοσὶ γεγονως περ ιιας, καὶ τραφεις ἐν ἐργάταις

39쪽

DISCEPTANTES.

105 περο νεται ταυτ , εἰς δε τὴν αὐτου φυσιν βλέψας ἐλευθέριον τι τολμησε ποεῖν, θηρον λέοντας, πλα βασταζειν, τρέχειν ἐν αγῖσι τεθέασαι τραγωδους, ῬIδ' οτι

νυν ταυτα κατέχεις παντα Νηλέα τινα

1l Πελίαν e ἐκείνους ἔρε πρεσβυτης ἀνὴρ

ovτας p). Sed conferri potost Domus Aristophaneus iuvene genΘrOSOS venari iubens potius quam in foro tempus erant δ). 108 120. Etiam in Samia argumentum e noti SSima quadam tragicorum fabula ducitur 33. Hanc matoriem in Tyro dramate tractavit Sophoclos: Tyro sptuno peperit om0llos oleum et etiam; qui cum expositi uisaent infanteS, POStea diu σκὰφης ivo Sunt agniti tost Aristotolo ). Quas si nunc respicitur fabula Sophoclea, est notatu dignissimum id quod hinc ossicitur: stiam onandri astato prisci huius poetae dramata usquis adeo in vulgus nota fuisse. Sed quoniam cum nostro loco neque quas ristoteles de puUrorum agnition tradidit congruunt, lico conciliari possint fortaSSO, nequo Apollodori fabulam enarranti verba, hic enim ab equisonooducatos ait 'i, Syriscus noster ab opilione , - quod itom no grave quidem os discrimen, diacrimen

dotur otiam post Sophoclis Saepius poetis tragicis argumentum praebuisse Tyrus Neptuniquo ut

40쪽

DISCEPTANTES.

ἔδωκε δ' αὐτοις πηρίδιον γνωρισματων, 115 ἐξ οὐ μαθόντες πάντα τα καθ' αυτους σαφῖς ἐγένοντο βασιλεῖς οἱ τόν οντες αἰπολοι.

εἰ δέ γε λαβων ἐκεῖνα aος πέδοτο, αὐτὸς να κερδάνει δρα χιια δωδεκα,

ἀγνῖτες αν τὸν πάντα διετέλουν χρονον 120 οἱ τηλικουτοι καὶ τοιουτοι et γένει.

ρὐ δη καλος ἔχει τὸ μεν σῖμ ἐκτρέφειν ἐειε τουτο, του βίου ὁ τῆς σωτηρίας ἐλπίδα λαβοντα Λαον φανίσαι, πάτερ. γαμ*ν ἀδελφην τις δια γνωρίσματα

126 ἐπέσχε, μητέρ' ἐντυχὼν ἐρρυσατο ,

εσωσ' ἀδελφόν οντ ἐπισφαλῆ φυσει τον βίον πάντων τ προνοία δεῖ, πάτερ,

Numerus duodenarius non certam nunc ob cauSam OmmΘmoratur,

Sed exempli causa dicitur, ut alibi' vibεκ' ' pQς καὶ ἐκ o similia dicuntur ad indicandum numerum, rotundum ).125 cppυσατο Verbum poeticum neque in dictione comica praetΘrea obvium, uno loco in cantico Aristophani excopto i). Nunc a Syriaco cum ipsi rebuS, de quibus Sermo est, e tragoedia desumtum aΗΘ patet. Dicitur βυσασθαi, βυσiah de iis a quibus vi hostili arcetur.

SEARCH

MENU NAVIGATION