장음표시 사용
491쪽
ritibus sia is immortalibus innumerabiles animus pro creare scut angelos P it, quibus immortalitus sine ullo malorum periculo,ae metu constit:exmζει uit α-men inenarrabile opus,quemadmodum infinitum mim dinem erearet animarum,quis pri. fragitibus er,mbecillh corporibus illuntas, non brueret inter bonum, mal-s med iis,ut con tintibus ex utristi nuturis uirtutem propoueret; ne immortulitatem delimae asseque
rentur,ae molliter sid ad istud aeternae vitae ineloqui bile praemium fimma cum difficulture,ae muris Daeboribus peruenirens. Ergo ut eas grauibus,m nexibi, tibia membru indueret, quoniam consistere in medio inani non poterans ponderibu grauitute corporis deosm prementestim istis,ae domauu primo cundendum esse decreuit. Itaq; imeffabili virtute,aepotentia praeclara mundi opera molitus est,si 'ensis in altitudinem leuibus elementis, grauibus in ima δε- pressis; coele hasrmauit; ' terrera m bruit. Non est necesse nune exequi singula, quoniam is secundo libro uniuersa executisimus . Lumna igitur psit in
eoelo, quorum mederationes σ elaritatesin motus aptissime ad utilitates uiuentiu temperauit. Terrae audirem, quum fidem uoluit ese, foecunditatem uaria p-gnenri,ac proferendi dedit ut ubertate frugum,et herbarum uiuenti pro natura, us,cuis generi aura moniam ad nistraret. Tinm perfectis ommbus, quae ad conditionem mundi pertinebam,ho nem finxit ex ipsi terra,quam illi a principio in babitumium prae parauit idest stiritum sum turrem metore indui et inuoluit.
492쪽
T IB. VII.,ut compactus ex reblis diuersi ac re pugnantibus,bonum, ae malύ mperet: sicut sterra
ipse ferunda est ad f/les parientis ita corpus bo
nis: quod assuetum e terra,vnerandi copiam, seculis retems procreandae lobulis acrepit: ut quoiviam franti materia formiatus, is aberna uere uon poterat peracto temporalis uitae statio cederet illud, quod fragile,ais imbecisim gereba perpetua sumessione reis' uouaret. Car igitur eum mortutem finxi fragile, cum illius causa mundwm ad motiPrimum ut in mire uis animar Igueretur Jm ms terram maiantudine oppleret fideinde ut proponeret homini uirtute, idest relerantiam malorum, ac laborum,per qrsa pose sit praemium immortalitatis adlisii Nam quia homo ex duabus rebus cono corpore, atq; anima, quor Ualierum terrenum est,alterim coeli duae uitae ho ni attributae Ara uva temporali quae corpori assigris tur altera simpiterna, quae ansmae sibiacet. Illam nais fando am mus hanc assequimur laborando;ne λα-raelitas homini ut ante diximus)siue ulla displuvidite constiret. Illa terrena est,sicut corpus; ideo sinis
fur. baee uero coelestissimi animi et ideo ter nam nobabet. Illam primam nescientes amepimu6,bane stamindam scientes. uirtuti enim, on naturae datur; quia uoluit nos Deus utrem uobis in Aila comparare. Ioarcubane praesentem dedit,u illam ueram, perpetuam
porali non est summιm bonum: quoniam sicut Mors-ιute diuina uobis data est ire rursum divina necessituae soluitur. Ire quod sinem habet, Fum m bonum non
493쪽
DE, DIVINO PRAEMIO. habet. In illa uero stiritali,qiuim per mos ipsi acquivimus, smmum bonum continetur : quia nec malum potest habere,nec sinem inius rei argumentum natura,
ratio curporis praebet. Caetera nant animita irab mu uerguns,quia terrena Aminee cuiuia inmor- extitutem,quae de caelo est. Homo autem rectus in cae
tum sterilat; sa propositu illi est immore litus, nec α-men uenit,nisi tribuatur homni a Deo. Nam nihil istaterest inter ius , rum,siquidem omnis homo natus, mortalis feret. ergo inmoraeliares non finquela naturae sed merces,prae vimque uirtutis est. Denis, homo non 'lim,quam natus est, re ctus ingredi tur,sid quadrupes primo; quia ratio corporis, π hu rus praesintis uitae communis s uobis cum mutis animalibus post deinde consirmatis uiribus erigitur et lingua eius in eloquim Foluitur; mutum animal esdefinit. Quae ratio docet, mortalem nasii hominem; postea uero immorulem fert,cum coeperit ex Deo uim uer idestiushtiam sequi; quae continetur in Dei cultu; cum excireuerit hominem Deus ad aste bim coeli, aesio χιod tum si cum homo coelesti linaero purisim-tus,exponit insentiam cum omm labe uitae priorq; incremento diuini uigoris amrpto , sit homo perfictus, ae plenus. Erlo quia uirtutem propossit homini Deus; licet arum, corpus consociatusim; renun coturaria μn re impugnans inuicem. Animi bona, mista sim corpor is idest op fugi,uoluptatum interdictio. do&Υis, mortisq; contemptus. Item corporis bona, maia sns animi ,hoe est cupiditas, libido; quibus opes appetuntur,σ si lintes uariarum uolutatum, quibus
494쪽
ener rus animus extinIutur. Ideo mors est, rubrum, e sapientem in omnibus malis es; quoniam malorsi uictrix estΝrtitudo: ustis autem is diuit s An bono.
v in ponsatae. Haec enim bonae corporatia, σ terrena sunt. Illi autem terrenam uirum qum,nee ut mmmortalitatem queun ,quia si uolupretibus dediderunt, quae sunt uirtutis mi M. I tuque uitabo temporatu
illi aeternae debet es Fabieriti, sint cinrpus animae.
Qui uis erio animae sulum moluerit,uirum corporis
contemna Mors est; nec aliter eriti ad Fam ιm bonum poterit,msi,quae sam ina, destexerit. QEi autem corporis uirum fuerit amplexin, cupiditates μα- is aerram deiecerit illam siperiorem uirum consi qui non post A. Sed qui mausu bene uiuere is aetaeris m ; male uiuet ad tempus; re afficietur omnιbus molestiis, laboribus,quandiu fuerit ira terra ut habeat diui min caelestesiolatum. Et qui maluerit bene uiuere ad tempus, muli uiuet is aeternum damnabitur erum sintentia Dei ad aeternam paenum,quia tam Iesbbus bonis terrenis praepositi. Propterea iv ur coli se Deus expetit, honorari ab homne tunquam pater, At uirtutem,ae sapientiam aenea quae Fola immoris
litatem parit. Na quia missus abus praeter ipsim δε- nare eam potest,quia bolus possidet pietutem hom=us; qui Deum honoraueri hoc licietur praei mo,ut sit in aeternum beatus, sitq; apud De , cum Deost . GF Nes nune aliquis eo' cons a ut imi ad ipsius culpam pertiuere,qui er bon m imbruit, malum. Cur enim malum uoluit es, si id odio habet'cur non bonam rentu sed ut nemo pectaret re diceret m.
495쪽
D A DIVINO PRAEMIO.I-ῖQSanquam hoc in omnibus sire prioribus libris docuer id iam superius, quis leuiter amgerm: dimen sabinde admouend- est quia omnis ratio in eo positus. Nulla. n. virtus ese poterat, nisi diuersa=olet. nec omnino apparere uis boni potest, si ex mali comparatione. Adeo malum,nihil aliud est,quam boni interpretatio. Sublato itatur malo,etiam bonum disti αα oese est. Si laurim manum, aut pedem ampureueris nec corpus erit integrum nee uidi ipsa constabit. Adeo ad compagem. Oprporis temperandum, aptissim cum dextris Distra iunmtum. Item si partas mimus paris; nemo ludet. Si unwm optirem circo dederis; nemo ste-mndum putabit Abiadi omni cirrensium uoluptuae. QSos prosecto qui prius instituit,amfor unius coloris
fuit sid alterum et,quasi aemulum psit ut posset esse
certumen, aliqua im spectaculo gratia. Sie Deus q-m bonum constitueret, m uirtutem daret; fuit etiam diuersa,cum quibus illa configerent si dest bo, shq pugna; nulla uictoria est. Tolle certamen; ne virtus quidem quicquam est. insim moltu μι hominuister si, quam uarijs artibus constituta certam INemo tamen 'rtior,velocior, praestantior habereturs
aduersari rum, cum quo nuntendere non haberet. Unti
autem abest uictoria abesse hine gloriam simul,
praemwm,uease est. Vt igitur uirtutem ipsam exercitatione asduri roboraret, eamq; seceret de malorum mnDictatio persissim; hiruns simi dedit; gant ruisne altero retinere uin Fam non postst. Ergo diuersi rus est; cui emnis ratio ueritatis innititur. Non me praeteri quid hoe loco a peritioribus possit opponi. Si b.-
496쪽
m sine malo esse non potest quomodo primum bo in nem dicis οφnsem Deisn in βu bo fuisse,atilposlia in Aou bouosuturumlDiscutienda uobis haec quaestio s. quod in prioribus libris praeternis; ut bie inplerem.
Diximus DGius,ex elementis repugnantibus bο--nis constare naturam. γAS.n. quae terra est 'comprobensibile est teporale,brutum,ais tenebrosiam est. Αniram uero, a de caelo est tenuis,aeternusnsibili illusiris
est. Quae quia inter si odiisraria sunt mors est,homisnem bo in malo esst Abiem m. Animae adscribitur Γonum, quia dilFlubilis est: corpori malum, quia fra-nle est. Qusonia tur Aoriaει ooniuncti sint cora
resse estime separari alterutro possunt; nisi qurim ista
separare sum. Denis boni, tiq; uotitia sim homini primo dare est. Qia perceptu,serim de loco sinctu pulsis est; in quo malu non est. Ubi cum esset in bouo tunis tum,id ipsim bonam esst,ignorabat. Postquam uero
acrepit boni, si s intelligentiam jam neses erat,eum ira beatitudinis loco morari religitusq; est in hunc comm em orbem, ut ea utraq; si mal experiretur,quor mituram pariter agnouerat. Apparet erio idcirco datum esphomm sapieriam; ut bonum disserrat a misto; ut ab incommodis commodae,ab intitilibus utilia dilhnluat ut habeat iudicium conoderatiam, quid m-uere, quid appetere,quid fugere,quidsequi debeat.Sapientia litur constare sine malo non potest. vixitq; ille princeps generis humani, g diu in Folo bono βit, uelutissens,bom,ac mali nesicilis. At enim postea ho ne nem
497쪽
DE DIVINO PRAEMIO sed id fieri non potest,quandiu anima domatio ad poris indum est. Qu/- uero fictum fuerit corporis, animaeq; dissidi: tunc mali a bono separabitur.
Et sicut corpus interit,anι manet; itu mali interibit in bonum perma sit. Tunc homo acrepto inm- mortulitatis indumento, erit sapiens, expers mali,scut Dem. Qui ergo si uos in bom esse rentum; id potissimum des)derat,ut sine corpore uiuamus; in quo est malim. μοdsi tollatur aut sapientia ho-m,ue
dixi, i sorpus adimetur sapientia, ut ignoret matur corpu6,ut non stentiat. Nunc aut quu homo e sapientia sit instructus,ut siriat, e corpore,ut stentiat utruque pariter in hac uim Dem esse uoluit; ut ratio uirtutissapienti es conflaret. Plit ires homnem inter utrunq; medii , ut haberet licentiam uel mali uel b ni sequendi. Sed malo adnusMit apparentia quaedam bona id est uariis, delectabile di se auitates , ut earuisterebris induceret hominem ad latens malim. Eono autem admiscuit apparentia quaedam mala, id est e r-ω π nustriose laboretiquorum asterita te, ae moles lia offnsus animsis refugeret a ' bono latenti.
Hic ergo sapientiae 4 Π de yderatur, ut plus menis te uideamus,quim mrpore, quodpauci admod- β-rere possvns : qηiaer Mirmi di poli ac rara est, uoluptas cummunis,acplibum Im necesse est, sapien- rem pro stulto haberi, qui dim appetit bona,quae non
ceruuntur, dimitit e maniblis, quae uidentur: dum uidit mala, quae no astici tur,inmrrit in mala,quae ante oculos μι. QSod acridit uobis, cum nes crucia in
498쪽
TI B. VII. mum nos onmpellinur; ut prodire fide, atque abne-gito Deo uero, Dijs mortuis,morti'lis libemur, Haec ratio est,cur hominem Deus m moraelem secerit, σmalis sibiecerit licet ipsius musa mundum aedifmget,
scilicet ut uirtutem creperet, ei virtus silia kmmortalirutem daret. Virtus utilem cui eskndmim,veri Dei cultus est. Nune fotum rationem
breui circii riptione signemus. iorirco mondus si bis est, ut nasinmar : ideo nascimur,ut quo 'mus fi-μrem mundi, ae uostri Deum : ideo agnoscimus, ut colamus t ideo culimG, ut immoraeliti rem pro laborurum mercede crepiamus, quoniam maximis laboribus ultus Dei conssui: ideo praemo immorditiditis afficimur,ut si les angelis efficti PFmmo patri, ae Dommmo in perpetuum serviamus, oe simus aeternum deo rignum. Haec Amma rerum est,hoe arranum Dei,hoem larium mundi. a quo μι alieni, qui sequentes praesintem uolupretem terrestribus, fragilibus μbonis addixerunt, animus ad coelestus gemens, Fantatibκε mertiferis , mnquam tum 'eoeno ue demerserant. Quaeramus nune vicissm, an in cultu Deorum
ratio ulla Abibit qui se multi Fim, si ideo rentum aό
bOmnibus coluntur,ut praeshivi illis opes,utctoria ,honores , π qvae alia non rusi ad praesens ualent si finemus gignimur si in bomimbus procreandis prouidentia missa uersatur si c bisinetipsis, aeuoluptutis nostrae grana scimur; si nihil post mortem simus: quid postsi esse tum siperocliu ,rum isau rem uianiam, ghumanu res est, ham mundus j tqui,cu fit incredi-
499쪽
DE DIVINO ΡRΑΕΜΙΟ.&li magnitudiu rem mirabili ratione constructus,tu men rebus ineptis uacet.Cur.n. ensoru stiritus citens nubes' cur e cens βIPrat mimiruri multans t imbres indunt 'ut fruges terra produciti ut uarios foetus alati Cur denis omnis natura rerum laboret, nequid destearn rerum,quibus uim hominis Asbuetur, si est inanissi ad rubilum intriimus, si mhil est ira nobis maioriris emolumenti Deo in Od est dictis nos, epulandum est feripos,ut nό ob aliquam maximam ratio nem uerit constitutum,quod videra muxima ratione costire: quae potest esse ratio in his erroribus prauarum religionum in is hae persuasio philosiophorum, qua putans animas interiretprosecto milla. in id enim babent dicere,cur dii bo nibus rem diligenter suis quaesitemporibus exhibeant8An ut illis β''nurum diis ιs,m odorem thuris, sam inem pecudum y quaenes immortalibus gram esepossvns,quiasura fragratia nes Gi esse in expertibus corporum,quia hae ad Um corporalium dare Avi. Et tamen si ea desdeis raren sibi ipsi posens exhibere,cum vellent. Sive igitur
intereunt animae; sive in aeternum mirentiquam rationem continet cultus Deorlim aut qlio mundus constitutus e it cur, aut quando, i quo que, quatenus homines, aut quamobrem procreati cur nasilintur,inter- n sumedumt,renouuntur' Quid Dis ex cultibus eorum assequuntur, qui post mortem nihil futuri Avitquid praemiis quid pollirenturiquid renantur aut ho- rubus, aut diis di m ' Vel si manent animae post
mertem quid de buseriunt, Actuque sun quid illu
etus est thesuro animarum ipsi illi ex quo βnte ori-
500쪽
unturiquomodo, i quare, aut unde mlii siviti tu si, ut si ab illa rer- μmma,quam si perius comprehend-κε, aberraueris omnis ratio insereat in ad nilhilsi omnia reuoluuntur. Quam sim mum quia pΗ-lsephi non coprehenderui; me ueritatem eoprebedere potueruns; quis ea fre, quibus sim ipsa oon't, o uiderint expliouerint sed diuers, ae diues illaemnia protulerunt,non annectentes nee musas reru, Ne consiquennis, e rationesiui Ammam illam, quaerontinet uniuersa, compingerens, implerens. Faracile est aurem docere,pene umuersam ueritutem per phi
phiam nos evertimus,ut amdemici βlen quibus ad Mmnia restondere propositum est quod est polim mlumari: illudere sed doremus, nullam fictum fuisse ta uiam,nee phil phον- que quum tum inanem,qui non uiderit aliqxid ex vero. sed du contradicendi stum dio isseniunt di fa etiam fisa defendum; alioruetiam uera si buertum: non tantum elapsa illis ueritus
est,quam si quaerere simulabans; sed ipsi eam potis
mam βο uitio perdiderum. Quod si extitist aliquis, qui uerireremstasam perfngulo perst is di sam colliseret in unum,de redigeret in corpus is pro- fm no disentiret i uobis. Sed hoe nemo Acer nisi ne ri peritus,ac sciens potest.Verum autem non nisi eius scire est,qui sit doctus ae Deo. Neq; enim postst aliter repudiare quaesis sns,eligere, ac probare quae vera. sed si uel id efficeret, cerissime philoisbaretur . et quis non post divinus6bmonsis illa defindere, renunsi se ueritus itastraret βο tu G. Quare incredib,