Ministrorvm Tigvrinae Ecclesiae, ad confvtationem D. Iacobi Andreae, pro defensione Brentiani testamenti aeditam, apologia

31쪽

R AE I .nm Dominum Iosiam Simierum misit Libent quidem ab his reeensen is abstinerem, ne quis ti gloriationi vanae tribuat, ni me cause nostrae de sum, em ipsa nostri aduersari, improbitas,ad haes. ad alia eius generis exponeda adigeret. Initium earum literarum est huiusmodi Salutem in ChrGH, Garissime vir, tuae literae fuerunt mihi mul tis uominibus gratae,' quod Reuerendum Do minum Vergerium eorίm omplectentam exhibuerant cir ὰ te quem propter sudium iuuanda Ecclesiae, quo te ardere monumenta ista tua testi scantur, plurimum diligo) scriptaesint , in occatamnem contrahendae eum genero tuo Iosia Sim-lero iuuene docto dederint. Et post aliqua de Ver gerio scripta , concluditin hae verba epistolamitiuaeso autem te metollegas tuos , ' nos er eccle-

fetum nos vicissim vobis quoque praestamus Bene aesticiter Vale. Tubingae sexto Iunis a n Domini misi mo quingentesimo quinquagesi

Ex quibus ane liquidὸ elaret Bremium isto adhuc tempore nondum eo in nos nostraque assectum fili se animo,quo efferbuit postea, etiam nonprouocatusci nobis. Vnde vehementer admirabar, eum quis mihi sis adeὸ humanum exhibuerat que ego Lamicum fingularem colebam, tam repente

32쪽

pia impetere dum anno domini M. Dαπ.st in mestringeret. Sed hae alterius suu argi menti Redeo itaque adeaeptam nostra expolitio πε

rti coronam in decus iure dixeris, Ecelsin Tiguriusm m nos, qui eius ministrifumus, ad extrem ivsqueDae,itae die amore cir gratiasiuulari prο- feeutus est quodiere a nobis diei, eiusdem plur mi ad nosseriptis literis demonstraripoterat. Idem iste ob anui re i M. D. x XXV. m MEcelsam nostram legato, D. Nicola Rhegio,ministru Verbipostulabat,euim opera cir labore KLebenuinua ditionis in Alstia Eeelesiae reformarentur ebrionstituerentur Missus igitur ad eum fuit vir singulari eruditione em pietate praeditus, D Sr D. Era mus Fabritius noster in ministerio coia zz. lega. qui annis eireiter tribus in dimidio,isitus Ioel Eeclefijs cir eius elementiae seruiuit Successit ei

in libras Erbius, qui ii em Ecclesiis summa fide in studio iudefessu praefuit lanee Aviuis sublato Gedorgio Principe loe redere iussis ess Idem tam eu

33쪽

reus, hoc ipsum aliquot celebrium ciuitatum Eccbe τοῦ iri. i. se factitarunt quae ipse etiam ex Tiguriua Eccle ministros a Luangeli praecones a e muti Ῥoluerunt quod '

equidem nun uam facturifuissent homines Mnesierit sed aptidimnes fuisset de nosia Ecclesie

cum gere cirῬriare debeant. At qua ratio iubetv plus flet mereantur creentatae in impudentes m ima quadruplato is caltim nia,quam tot tam roramque virorum istus jure er Ecclesartim e

Lebrium gratisim te imonia Nam i mirepta narrationis ferispergamus,auno chris nati Μ.M.xo amplisi mus celeberrcinat iureati Adigi fianae Vinaeistorum Senatus ab Eccleo Tigurina dιctorem testulauit. Itaq ita lue missu est,ir eximiae extiditicris atque lietati s II. Ioannes Halterus, omnis ita et cc ἄega noster Eluzu: fidelissimus, qui illi H adfinem belli Germanici micremisso fibi munere constans persitit, donec a nostris reuocatus cmum re jt: ne multo pos ad amplis imi e ub Bemensis Gnatu postulatio

34쪽

sdsmqva eum laude celebratur uuam verὸVeἱem doctrina confestonem terque professu fit, ciretiamnum oce σβriptissuta profiteantur,nemo

es qui ignoret. die frico aeterum ut ad Illustrisi Principem Georgium

B .hit is i r te ergi Comitem redeamus solebatis,cumsidicium. nuo ram Milo Germanico, propter doctrinam Interimisticam Ecelsae fere omnes periclitarentvrfrequenter Tigurum diuertere. Tune Ner nobiscuis pius non minus libere es familiariter quam piem erudite de religione conferebat quando nos iuisio semper pium es unanimem nobiscum in sim plici Veritatis doctrina consensum aperte depraehendebamus. Cum aute ano Domini M. D. XLIX. ad nos enisi,memini eum Naehementer de Ioan ne Brentio eonquestum fuisse. Nam non absique ea a metuo dicebat)ne intueatu IVirtenberbaeo= eum eonfusionem aliquam inuehat, em hominespes

a sectora Dei simplicitate abducat. Et eum istoricromemoratione qui eius inpietate em fide Christi

feruor erat grauiter commoueretur, addebat: Nemo quantumutis doctus aut eruditus, ios exstatione quam modὸ tenemus, dimouebit Speramus item. I Deum omnipotentem nos eorroboraturum , t ias Veritate agnita in finem sique perseueremus,pro-lhibiturum denique, te nouis hominum commentis feducamur. Et hae quidem ex eius ore nonnulli no

35쪽

Georglyin doctrina fide m rei romue, quam nos tum adm profitemur, constantia, laticero eoncordiae v- M.

Iam inter Lutherum G nos, qui in Heluetis Christumpraedicamus,sedu lὸ quidem agente,non aut Ora ab siquegraui multorum piorumst hicione qui ut rebantur,neis nimio pati e concordiae sudio ab reptus in Lutheri partes nimii m inelinaret, erenusum insectarum atque persticuam nouis dicem diformultis implicaret , me obscuriorem redderet, adeoque propriam eta prius ab e tragitam do is nam non pristina I)κeritate atque constantia pro diearet illegi aurbiniteris erim serio ψωΤαία Ῥtfui probe memor aueret,ne ritat promun dic tu astutius hine inde essendo, ineonstantiae notam fibjpsi inureret. Hoc enim non posse absque graui praeiurierofern ipsum ero hac agendo plu rim, im derogaturumsuae exsimationi: ex quo nois psit nongrauu remora Dei verbo obi ci eum multorum fandalo quod tandem multi s perditionem

pariat. Nam ipsum si ita pergat bi si contraditacturum,qui crevibus abunde constet olim ali

ter scripserit cir locutus sit. Exemplum laterartim penes nos habemus,qtia datae fuerunt Richeniustaeas. Feb.avno J S. Poteram hiatus generita multans ivt Ulortu hoor.

nequam ex ad Reere, quantine breuitam causa que dicta

36쪽

indisinis atque seopus propositus est, ut impugeatistem Iacobi Andrea Olummam arguerem,qua nos

in Ecclesias, ab ipso infumeomplicibus bene errecte plantatas. insidiose cirsubdolesubrepsisse Leit., eas nostra doctrina euerteremus, m a regia Veritatis via abduceremus. Etenim abunde hactenus demon gratum est,nos iam inde ab initio refo/mationis Tigurime recta per Niam regiam mersiisse, e per eandem eos quoque,qui nostrae fidei creditisunt,duxisse, nee quenquam per nos fuisse sedu-Liu. Fuit enim Ecelsa Tigurina mox ab ipso privaritio reformationisi, quoJmo Zi repetum Ecclesia vere Christiana es orthodoxa, em talem ess ηθη solum vulgus Christianorum hominum,

sed principes quo te Di es qai in Ῥrb binuele herrimis magistratu gerebant Suotierunt. Cuna denique quae apud nos est Ecclesia inter superioris Germaniae Ecclesiis prima omnium vere reformata erinc HRISTO DE S V per Bnceram EA iuangeli praedicationem aedi'uta sit multi s aliis reformandi occisionem praebuerit multa, item ipsa plantarit,eta insuper in erae fidei plicitate pacifice cir quiete abri rixis et eontentionibus mitιnem diem sibi si sempρ eonstans perseuerauerit. iurὸ quidem em non ab ρ graui causia de aduersa riorum improbitate ros querimur,qui dos a talamiquaria ali que huic cohaerentibus iotiis συγtehac auditis di ιtationum portentis vi bene

constitutu

37쪽

passi ros esse, i velis posterum qi. iesceri O pacis beneficio niposiimus. Enimuero haesua eat a iis flammati demus Ecclesiarum ministris, qui phe er pers leua Veritatis doctrinasuae curae commissos d ei iam in vera fide relisientia stituu es ii em sedulo hortantur e tot em correptione iusta emlijs consolationibus confirmant in hoc nominu ancto quam illi eae nece sitis e occi ratis v tihmfaciunt. dumfamosae uribusseraptis atque infreni conuitiandi libidine illoiarum fi dia remorantur , cir super immerentes

pro Nise. blasthemis horribilium dogmatum

authoribus traducunt atqtae diFamant. Iudicene ergo pii omnes, quid de hoe nostri aduersarii institatuto sentiendum sit, quid item eius malitiosae gararulitati es petulanti maledirentiae tribui debeati Deus equidem, qui instras er erus tu exess duo tempore ei procul die bro retratare, quemadmodu aliorum eius similium petulatinum iampridem ia

tus est.

Etenim hue imprimis pretinet, qtiodi robus Tiguribi ille quailruplator, i doctrinam simul e ritele 'ohsuhisam nostram na nobiscum amphin gratiet, nos Axi nisque Latrocissimarum blasphemiarum disseminais e

38쪽

tores, adeo Ῥt manifesos IEs V ΗRis Trahoster, quos boni omnes detestari infugere debe ant,omnibus inuisos erexinos reddat,nos Arianos esse ealumniatur, qui eum Ario haeretis Domna nostris Esv c HRISTI Deitatem impie negem F. sius equidem loco doctrinam nostra mirabilisphissi aperuertit, ex ea consequentias non mini sal is qua impudentes foedi mim prorsus is tolerabiti Uerborum avi morum offuuione eos texictolus nimir m in boo num intentus,ut tam nobis sis quam alijs inuitis at g reluctantibuF, nos Arianos esse persuadeat. Et ne quidpraetermittat inue es. Lutheri Naticinium adducit , qui olim praeflixeriti uirum futum,ut quidam devexa aterna Dominino

multoties repetitam inculeat,quasi nouum quid erprius inauditum eontineat. Ideoque eaplis quam

insolente verbi in exultat. liqui minim/iis

pus erat hostiam multis agere contra nos , quiprophetiam hae multo elusiorem fideque digniorem extare iam pridem nouimus. quam D. Apostoluse Euangelista Ioannes in epistola siua Catholiea prodidit: Venturos tru,qui I US CBJUS T V Id uoad ebus Deitatem em Inmanitatem abnegent. Est autem iam ridem impleta haec prophetia. ab impi, quotidie amplius impletur.

39쪽

stondemus: Si ista de quibusdam diei qtii extra Ti

gurinamEcclesia,Ῥel etiam extra Helvetiae no strae pnes degunt, et ni Sacramenti quidem articulo isse nobiseum sentiunt atque dolent, insuper Ner ad Arianismum defecerunt, licebit nobis opinor eum Ioanne Apostolo dicere3 Enobis egregi sunt edes non erant ex nobks: Nam si fuissent ex nobhs,perma sisent Ῥtica, nobisicum me ius Uautem de nobia

ui Tigurinae Ecclesiae ministri fumus, illudfri Pit Iacobus Andreas,nois Arianosnctos esse attrnos illum ex eius stiritus funestione istud dicere restondemus,quem ipse nobis insinuarestagit, da foliasui libriprose omnia illius mentione non tangas'ergit mimplet,quamsed λδ commaculat is mulci or uo impuro e impudenti Mendacijstiritum nunquam non Nersatur evomit. t verisiim;

te consirmatu proverbium: Ex abundantia cordis os loquitur. Nam no minus impudens qua a sumstia Mud metici ecmentum est,quo nos, qui Tigurinae Ecclesiae ministri fumus, Arianosfactos esse mentitur hars vel ex hoe no in licto,eeu flamma inferanali per Satanum omnis inviaiae, maledicentia emtintentionis authore accens, m ex eius uacibia

40쪽

erampente, abuηδε eonfiat eorgatis omnibus, quis iste stiritus fit, quo tire agitatus, hoe tam atroci in non minus mendatissimo conuitio chartassuas coulfureauit.

test, vel Mnum aliquemmqnstret, qui inter Tigurinae Ecessue ministros vel unquamsuerit Ara nus, vel aliquando factussit, et Arianicum quid etiamnum sentiat oqimur avis'iret. Aut inem dat altem in Tigurina Ecessa unquam exteris hominibus oeum datumsuisse, qui aliquid huius velis sitarint. Bernardini m quidem Ochinum. hominem Italum hae labe infectum fuisse non rogarem,sed virus istud toto illa tem're,stio internos Nixit,ita eaelauit. t eo demum a ijs de causis relegato resiuerimus, quese mori rum Elanetito aluisset uultuque vero alij es dis'utandi modo eausa aliquid huius proponere di sunt,hos a nobis illico repressero ab errore quo tenebantur,re uatos isse Debuntur, quotquot unquam 1nter nos versatifunt. n. sui, tertim flvenerabilis Doctor praepositus

Ferueto rianos tantoster detestatur scuti reuera cunctis

ista. hominibus ebristianis abominatisui esse debent)quae obsecro istum eras mouet, i praecipui Aria nae haeresis instauratoris Michaelis Serueti istant,vicem tam acerbe doleat,qui Genetiae ex legettiamο amplissimi Senatus decreto ecundum Leges dininas