De linguae latinae in Germania per 17. saecula amplius fatis, ab ipso tempore, quo Romanorum arma et commercia nonnullum eius vsum intulerunt, ad nostram vsque aetatem, commentarii, auctore Iacobo Burckhard ..

발행: 1713년

분량: 651페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ADDENDA ET

studiosos, ut plurimos in Academiis aleret, X plurimis beneficiis eos ad cerate idem de C polo, Marchione Badensi, ea d. pag. praedicatur: De reliquis Principibus referuntur, quae citatis capitibus a me prolata magnopere e iam confirmant. id quod de florentissimis Germaniae riuitatibus & generosissimis famihi, simul intellectum volo: inter eas omnino excellit Noriberga inter has Comites de Stoμberg, & Dalburgiorum familia. Ad summam, ne de singulis denuo Maecenatibus agam, E- numeratio ista sic comparata est, ut spondeum, re, ut neminem legisse eam poeniteat; quo facto, quilibet fatebitur, spero, me secum tam , quod tam munificos & bonis litteris perbenevolos riincipes, ac indulgentissimos

Patriae Patres suspexerit vere aureum in Commentariis meis summo iure nuncupasse.

Munii Mineruam a Scionio Romam allatam esse, p. ueis scripsi fidem hac in re habens ipsScioppio: quip pe qui in praefatione Grammaticae Philosophicae, bene seio Petri Scauenti plurimis locis e schedis ipsius au -

loris, qui omnia paullo ante mortem accupatius reco

gnouisse & emendasse dicitur, insigniter auste, & Am-

ticam Sanctianam ipse Romam ex clarissima Europa academia, quae δεμ anticae em attulise me glorior. At in prioris editionis praefatione idem adurmasse Sciop-vium postea deprehcndi quod celeb. PereZonium prae sit. in Sanctii Mineruam adfirmasse, eadem pag. scripsi: Feraen. Henr. Ducem Alcaiaum 9 Tartess Coma ebum Salviantica Romam secum ritu64se Mineruam.

Quid permovetit Scioppium. ut soli 1ibi adscriptum

82쪽

CORRIGENDA.

voluerit, quod alteri iam acceptum retulerat ; an glotriae Ducis, cuius laudes fuse celebrauerat, hac in re it uiderit forsan, exputare non queo. . A l fingula veroa emen lanis quod attinet, haec secun dum 1equentem Ollabum ut corrigas, est, quod etiampatque etiam abs te contendo, benevole Lector. Copiveorum minor ut esset, licet exoptaturus essem voti compotem me tamen fieri non posse, noui: eam igitur tali: tum deprecaturus, scias velim, correctioni attendere me non potuisse, quum opusculum longinquioris vr- his, eiusque florentissimae, ossiciuam exercuerit. ope rarum festinationi paullo maior emendandorum n merus tribuendus vi datum. instantes enim nundinae casvrgebant; siquidem eiusmodi ossicina est, cuius operis diu feriari haud contingit, dum typorum nitor fatis.

uam commendat.

In ipso contextu corrigenda. 16 legebarbari um. p. a v. 18 At. P ys Vir. V. multo. p.38 U.ao Latina. R. Ss U.aῖ taebent. p cs v. I Parentis. p 69 v. I3 su fuere. p 83 v. 8 Maximus,

83쪽

ADDENDA ET CORRIGENDA.

. Io post Henrichmannus adde- P. 3 9 v. I Luce torum. p. 328 U. 9 Huttenuό. p. 3s7 V. a hac. p. 386 U a Linienses. pag 39o v. quanto. y OO v I Cratonig. P. 4Ι3 V. a, is ν. a 6 v 3 Disciplina. p. sis v. a libello. P. εS9 VI adductam. v. aI seminari viderentum p 46 V 3 erko. V.26 mature. P. 66I v. vlt. delabi. P. so1 v. 18 vhosse M. Haec sunt grauiora errata sensum quodammodo turbantia, festinanter perlegendo a me adnotata. caue itaque, credas, me iusta ac debita cum attentione Cum-mentarios typis exscriptos perlegisse,& omnia errata adnotasse mihi videri. singula capita diligenter perlegere haud vacabat. Quaedam studio praetermisi: quae scilicet attentum lectorem sine mca admonitionc Obseruaturum, & benevole eorrecturum, putabam: quamuis mihi persuadeain, me talia in ipso etiam L llabo indicasse. eiusmodi certe existimo di pilosophia, deblat averant, furientis, si senseri , incomparibsit, lym

fluisitis iam, firmitauiosus, quatriennium, plebei, Iabe- flentis. Quibusdam in locis periodos etiam, harumque membra accuratius Hylincta atque incisis pervellem,

privsertim pag. 7 V. II. P. 1s. v. 13. P. 26 v. 3. p. 3s v. 22. p. m V. a. p. 236 V. 3.

Reliqua per se quemlibet emendaturum & s sphalmata obseruaueri quae non tam operarum, quam au

choris festinationi, siue etiam hallucinationi, tribuenda visa fuerint, ea condonaturum esse, confido. Si vero Nomina propria diuerso modo interdum scripta a nimaduerteris, Lector; sie habeto, id non negligentia, sed industria plerumque a me factum esse; quandoquidem ipsos auctores in nom nibus suis seribendis varias, saepius obseruaui : quorum numero sunt Θm ferus, Stromerus Aurhachim, Iulius Pytagius. Ceterum iterum iterumque te moneo, ut me eum existimes; qui humani nihiI ab se aueenum putet, & qui praeter

euem satis Latine linguae cognitionem, magnum ex adesuerso in eam amorem a que stadiam, nullam prae se fierat cruditionem.

84쪽

LINGUAE LATINAE IN GERMANIA FATIS COMMENTARII.

De Latina tinguae per diuturna se a crebraque commercia in Germaniam is

ιranslato,s per quatuor amplius saecula continuato ibi Uu. ab uso sit,

cet tempore isti, quo Populo Romano cum Germanis res esse coepit, ad horum usque in Romanas prouincias ac ipsam Daliam urbemque irruptiones. E Latinae linguae in Germania nostra fatis acturus, a Caroli M. temporibus, siue etiam ab S culo pos Christum natum XV. Commentarii mei si facerem initium, cautas, quibus instituti ratio probari posset, inuenturum me existimo, Λ easque

85쪽

E DE LINGUAE LATINAE

easque non leues adeo atque infirmas. Ε - εnimuero ad tempora, quibus Populo Roma, no cum Germanis res fuit, quod attinet, satic haberent forsitan lectores, si1 Tacitum ita, quentem adducerem a): Litterarum secre A ta viri pariter ac feminae ignorant. Quum4 vero, deuicta denique imperiosa Orbis Domina, RomanRm nomen scptemtrionalibus gentibus minus horribile amplius esse coepe at; dchae ipsae in prouincias Romanas effrenatius irrumpentes, vallaverant omnia, mi uersam fere Italiam ita depopulati, ut ipsa Roma sordes indueret atque squalorem: nutila fere in ipso Latio Latinae linguae exstiteret vestigia: nullus saltem eius cultus atque ele-

gantia. Quis igitud, quae io, in Germania, terris adhuc informi, aspera coelo, cultu aspectuque etiamnum tristi maxime ac barba talia esset quaesiturus t Lux autem, quae huic , dimperante Carotio M. in litterarum studiis qu. oborta est, tantopere obscurata est iterum l

. uma ope dii cullse: demum lunt atque peiurus compressae. accedit, quod laudatus Imperator melius, de rerum doctrina, quam de Ro-

de Moribus Germanon cap. 9, I. I.

86쪽

IN GER M. FATIS CAP. I. 3

berem omnino, uti dixi, quibus, cur fecerim ita, declarare possem, raetiones; illos,quasi imitaturus, qui de Latinae lis Antis atque tur, eapite, strictim repetiero, Operae pretium quam o Oresianam religionem fuerint con G ω ., Mersi: atque ea propter, quo citius aut serius 'it hae sint imbuti, eo vetusta aut recentia ma- . -gis sermonisliuius putanda esse, dicit, eXordia. sed tamen neminem Germanorum Romanam linguam calluisse ante tempora V . . 'flatuere, absurdum fore, continuo addit. Lm- tum in pretio aut magno quodam usu, Pt nunc sit, eam linguam ante religionis nostra primor- νdia liberis Germaniae gentibus fuisse, inficiari profitetur b): in qua postrema adfirma tione quemlibet adsentientem sibi habitu--gum Conringium, arbitror. At frustra pla- ' ne aetiarum eum censeo, qui Romanae linguae Usition. Tacita e Morib. Germ. quin est I-- P- ο . .

87쪽

4 DE LINGUAE LATINAE

vel 3 leuissimum usum inuesti iretrus presset apud Germanos, quam cum Roma commercium quod quam habuerint. Niquis Latinam linguam in Germania, siue pud Celtas, exstitisse prius statuerit, quam ipsa Italia. At mihi non de praestantissilinguae originibus, quas complures apud Cetas Germanosue inuestigandas putarunt sed de adinventae iam, & a diuinis ingeniis, quae Latium protulit, excultae usit,in praesens sermo em Sexcentesimum re quadra

mom ahmum egit Prbs Roma, quum primum Cimirorum arma audistit c). Tametsi nul. lam plane Germanorum habuisse antea R manos notitiam, credendum facile non est praesertim quum Cimbros Germanicam gentem esse Ex Arporum habitu conieceranios Vtut erit, maximo Teutonum ac Ambronam exercitu a C. Mario ad Aquas Sextias ad internecionem redacto , atque Cimbris non procul Vercedis ab eodem Mario eiusque col- Lutatio Catulo deletis ; Germai Italiam adeundi libido tantopere non agita-

Q Tacitus de M. G. cap. 37. d) Plutarchus in vita Marii.

88쪽

IN GER M. FATIL CAP. I. s

, 3 bellique cum ipsis for x nam non tentave-ll runt denuo prius, quam U. Iucra Gyaras tem. pore: quando in uicti exercseatissimique in

, sibi visi, pausiatim Rhenum transire

t re eonsueuerant, in Galliam magna eorum multitudo Arioviso duce venerat. quod Po- pulo Romano periculosium visum erat, quum homines feros ric bis aras non temperaturos. bi existimaret, quin, quum omnem Galbam cum sient 'ut ante Cimbri Temoni que fecissent, in prouinciam exirent,--θ-Daliam contenderent e). Iulius Caesar igitur Ariovisti sp tus, ut ipse loquitur, mature reprimendos statuit: eoque superato, Rhenum Vipse primus Romanorum ponte facto semel . . iterumque transiit, Germanos lacessens ; sed: mox regressus est, quum non fuerint, qui ab 'ipso vincerentur : siqu1dem omnes in siluas ,

i.ac paludes diffugerant f . Sellum itaque est, quod, si non magnum xit: qui sub Augusto atque Tiberio imperato

J Q C. Iul. Caesar. de Bello Gall. I, c p. 33, 36.

89쪽

s Db LINGUAE LATINAE

Bra longinqua consuetudine multa nos V g ; sic fortissimum ducem Arminium, quem νς' . era barbarum ingenio promptum fuisse, ipsi Romani testantur h , Latine locutum esse constat i): utpote qui assiduuῬprioris Romanorum militiae comes, riuitatis ius, eques remque consecutus fuerat gradum: dum Romanis in castris ductor popularium meruerat. Fuisse quoque in eiusdem Arminii exercitu

mantes, qui Romana linguae scientes fuerint, Commemorat, qui res ab lanimo hoc duce gestas memoriae prodidit k . Vt de Barbara illa G.

cunque etiam illa fuerit, Latino cremove pro hibuisse victorem, perhibent l . Fieri enim aliter non potuit, quamga cum Romanis consuetudine lingua ho-

rum adsuefierent paullatim Germani :

h) Velleius Paterculus, Histor. II, c. υ8, 3. 2. i) Cornel.Tacitus Annal. II, c. io, f. q. γγ ibid.

firmari, imperatorum dicta accipere; poste quam vagis olim incursibus I pei disiectas Ca- iteruas bellauerant. vid. B. Rhenan. lib. I. Rer. German.

90쪽

IN GER M. FATIS CAP., L

praesertim posteaquam Variana clade complures splendidissime natos, senatorium per militiam auspicantes gradum, fortuna ita depresserat, ut alium ex Romanis pasorem, alium custodem casae fecerit VNd Germa- . nos l l . Accedit id, quod Maxivium est, quod iis, qui ad flumina fines lite Germaniae incolebant, colloquia ac liberi cum Romanis congressus saepius fuerint concessi. Postquam scilicet Romani inprouinciarum suarum tutelam custodias disposuerant ubique per Germani ae flumina, & in ipso etiam ho

stico , D si , ductu validissimis quibusdam l

nationibus eius superatis, munitissima castella exstruxerant: eam tum in Grmaniapacem a

fuisse, adfirmant, ut mutati homines, alia te ira, ctriam summitus molitusque solito vide retur mJ. Quid Z quod uintilium V. rum mediam ingressum Germaniam, vetat inter viros pacis gaudentes dulcedine, iurisdim aioribus, agendoque pro tribunali ordini -' .ma traxisse, enarrant; Germanosque in summa feritate versiurissimos fictas litiumseries simulantes, sprouocantes alter alterum Axuria, gratias egisse Varo, quod lites istas ffa finiueris r re auod feritas

SEARCH

MENU NAVIGATION