Justificatio seu defensio Censurae Facultatis S. Theologiae Academiae Lovaniensis, contrà assertiones quasdam professorum ibidem Societ. Nominis Jesu. De scriptura sacra, praedestinatione, & gratia Christi. Iussu reverendissimorum & illustrissimorum

발행: 1683년

분량: 242페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

a putprimum dignhatis existimationes sed quod earum constitutiones velut aspiritu Dei profectas

atque ex omni parte Verissimas , reverenter .c incuncta ter amplecteretur. Aliud ergo est, liberum esse canonicum vel canonicam habere Scripturae sacrae authoritatem . aliud veracitatis suae a Spiritu , . q. . Sancto obtinere testimonium. idque spectas. ivit. Dii se Augustinum arbitrantius, quando libros.' 8 ouo1dana historicos , a prophetis licet conscriptos, quia in libris Paralipomenon noni aro citentur, ideo existimat in Canonis au thoritatem non esse receptos, quod etsi se. Cundum seriem veritatis , cui & sacri Scrip rores illi testimonium perhiberent , humana tamen diligentia tantum industriaque abs que peculiari Spiritus Sancti inspiratione conscripti forent. Sentiens vidchcc pro- pheticum non hic suffcere testimonium veritatis , sed adess,debere Spiritum Sanctum verbi sui authorem ac inspiratorem alio . quin existere non posse scripturae canonicae authoritatem ac majestatem. Quare non placet, nec satisfacit quod vel per fictionem superior illa propositio acci

pienda dicatur cujus quidem nullum hodio' in scripturis exstet exemplum ut de secundo Nachabaeorum libro securis esse nobis am Iiceat9 non tamen sit ejus impossibilis.casus, s Duo ita placuisset, esst enim conditiona-

eam propositionem , quae contradictionem non implicet. Nam ut hanc fictionem alia fi-

tione subsistere posse donemus, nunquam tamen par libri ejus erit cum caeteris autho' i

22쪽

ritas. Vmmo enim Dei probatus veritatem quidem habebit infallibilem, verbi tamen

Dei authoritatem cum hominis, non Dei, si verbum eoque nec scripturae sacrae,

thoritate habebit sed quid hic fictione opus, si nullum ejus ustuam exstat exemplum'Cum tamen has regulas tropositiones constituere se prosemres in praelectionibus suis fateantur ut scriptura quid sit ac quomo- dba cineris distinguatur , intelligi queat. nisi quia exemplum aliquod, in quo habere Iocuta tertia regula pollat, extitere senserint , in secundo videlicetiactabaeorum libro, quem etiam nominare non dubitarenta nisi quod ad mitigandam novitatis ORfensionisque invidiam, dubitandi particulam adjecerint sero textiam hanc assertio, item priores duo velut adqs 'usdam omnino jactae videntur' Quare prudenter ab eis factum imprimis, quoa parenthesim illam de secundo Macha. lasorum libro tolli ubenti ita enim Apolo gire verba ivterpretari inaluimus, nam ut certam non esse opinationem illam significare tantum Voluerit. Deinde quod struis pulum illum, quem de Canone Iudaeorum duersus eundem librum prior Apologia injiciebar tollendum nunc dissimulandumque putarint rium quia haereticorum sit nostri Ny s contra libri ejus authoritatem argumentum tum quia eius imbecillitatem

Salomonis nec non MDaniel Propheta, sae πη- Quo bagiographo. appellarunx,

23쪽

' 14 Caput/rimum p ast i, quos testis Hieronymus est in Iudaeorum ea . lib. Reg. non e non fuisse computatos et vel si eum vidi si h int duobus libris metimur, certe Xtra hunc numerum audith,in obias , nec prior minus quam posterior Machabaeorum est liber , quos prothde necessis erit in similem venire suspicionem. Iam quod ad priores duas assertiones attinet, quas certas prilis haberi Apologia dolebat, nunc auteni probabiles tantum esctes, qderatius sentit ut donemus non fuisse sacris scriptoribus nova inspiratione revelatione Opus , qua de rebus conscribendi. aliunde prilis satis cognitis, ab integro edocerentn sicut iri Christi gestis dictisque usu venit, quorum pleraque Matthaeus Ioannes oculis suis auribusque hausere nun tamen aliud nihil

Circa eos aut caeteros facros historicos peratam putamus Spiritus sancti assistentiam quam ut eorum Voluntatem ad fulcipiendam scriptionem semel excitaret, ac intel-

lectum gubernaret, ne falsum aliquid scrierent

Nam ii rum& auditorum etiam, qua

alioqui norant , non 'mnia semper eorum mentibus occurrebant, quae proinde neces se erat in memoriam eis peculiari ac reno . vata illuminatione revocari , quemadmodum facturum sanctum Spiritum Apostolis suis Christus promisit. Ille, inquit, suggeret vobis omnia quaecumque dixero vobis et ut videlicet corum essent animo praesentia, se certissime etiam scirent ego illa sic, &χodem modo facta , vel dicta, Praeterea inter

24쪽

tam varia gesta&verba quoniam describi omnia Spiritus lanctus nolebat delectus habenaus nato, qualem in suo Evangelio Ioannes avioscit Euna cervi piliandunt non est humana tantum industria absque singulari Spiritus sancti inspiratione filisse facium. Iam ad orationem ipsam rescripturae fabri- na sabd attinet, ac texendi, struendiquiermonis modum , omnino is videtur Spiritui sancto immediate tribuendus, ut non de

Prophetis modo , sed etiam Historiographis sacris dici potuerit, manum eo. Mafuisse stribae velociter scribentis quod de

secundi Machabaeorum libri authore, prior Ite e r Apologia disertis verbis his negabat. Certe ει pi R.

de Evangelistis loquebatur Augustinus,cum eas . - de Chrisso diceret , dicta eum factaque sua, per Apostolos tanquam caput per manus conscripsisse, de tota generatim Scriptura sacra per Dei ministros Spiritu Sancto . . qui in eis operabatur , impletos, ahquam,psius digitos omnem utriusque testamenti consectam nobis esse scripturam. Alioqui enim quomodo Verum erit quod aitAposto, alus, moem scripturan divinitus esse in atam, si neque res ipsa , neque se modii rit a Deo inspiratus. Neque enim ad hoc saxis inprimam ill minspiratam esse scriben, si voluiitatem ac mentem ne aberret , uni opus est dirigi Nam ut scribendi, unias, etiam cum Dei assistentia conjuncta , a scri-IN ipso plurimum distat ita quoque οὐ untates , ac scripti piliis inspirationes. Accipiamus enim prophanum script m.

25쪽

as Capinprimm quem in Ecclesita utilitarent, ad rem gestam aliquam eqscribendam excitet Deus , cui Min scribendi cursu ita assistat, ut ne labi eum, inquam patiat' , in caeteris humana tau tum industris uti permittat; An secundum Apostoli mentem, divinitus erit hujus inspirata scripturari an praeba inspiratione peculiare nihil habebit sacra docanonica historia Non id sane dicendum putamus. Quare

non satisfacit illa distinctio, qua dupliciter aliquid ex divina inspiratione scribi posse

dicitur, non tam explicando quam elude

do Apostolico loco adhibita. Aliud enim scripturam inspirari , aliud ex inspirati ne scrini: quando illud ad remin scriptum ipsum pertineat, hoc ad solum referri possitscridendi propositum ac voluntatem Calli-d vero atque ingeniose ab eis sectum :Quod quae contra secundum Maeliabarorum librum in prior Apologia ex sua persona produxerant argumenta nunc quoniam invidiosum id sibi esse videbantur, simul etiamnis . .. . Praedarmini scriptis admoniti) ex Calviniri n. ii, potius opponunt persena , ac proinde pro causae commodo diluunt atque dissolvunt addentes Catholicorum hanc esse ad ea responsi0nem. Verum ut eis crederemus, nomina eorum exprimere debuerant, ne desetanthim locuti existimarentur. Quamquam, an hoc sibi Calvinus fundamentum, ut a junt, statuat, non liquet. Nam eius antido eum, cum haec scriberemus, ad manum noli erat in in P. Bellarmini scripto, unde hoc; Cylaini argumentum reperisse videntur,

26쪽

D seri iura Sina. γ' non satis etiam hoc apparet. Nos certe putamus es iter respondendum: as. Inspirationem scilicet Spiritus S . non excludere quaerendi, legendi, meditandi, auto dinandi sermonis curam ac studium non magis quam precationis atque jejunii que admodum enim post orationem ac praemissi m jejunium cita dc post meditationis laborem atque industriam, rem, quam scribi velit, etiam ante non ignoratam, α δε- msermonis stro turam ac ordinem suggerere vixit β potest, id quod non historicis tam

tum sacris, sed Prophetis etiani evenire interdum potui Mexistimamus. Neque enim istii inter scribendum tunc demum mysterio rum ac futurorum semper revelationem accipiebant, cum de multis certum ac evidens sit anteriorem in eis fuisse revelationem, posteriorem scriptionem. Cei te in Ecstacire raptu positi, non simul ea quae videbant in litteras mittere poter ni In his ergo postea describendis, cur non ut in c*teri r bus sensu, experientia, aut lectione cognitis, humanae industriae relictus locus aliquis

cogitari queat postea tamen inter eribe dum suggerente post meditationis laborem Spiritu sancito quaenam horum oc quomodo

stribi vellet Mirare non debet Ieremiae in Drem. 36 adictandi facilitate sine praevia cura exemplum vel ad omnia prophetica scripta ex . tendi, vel secundo obstare Machabae una Maii . a. libro, quominus a Spiritu sancto dictatus intelligatur suggerente videlicet eo etiam

post medit onis, industriaeque Maia Ham

27쪽

α Caput primum. laborem, quaenam e multis a quibus quaeque verbis 1cribi ac exprimi vellet. Sed quid hac, inquiunt, sermonis inspiratione

opus, maxime, ubi idoneum Scriptorem liquem in exprimendi,quod sentiat,

cultate instructum , Spiritus sanctus, inter veniat ' Nam ut non deest in necessariis , ita in suffcientibus non redundat .Respondemus ' imprimis quod ad res sacras scribendas non invenit aliquem Spiritus S. , sed facit ido- neum. Ubi si replicent Dei munere facitu

quemquam prius idoneum mespondemus facultatem istam Midoneitatem non tam in ..habituali aliquo inhaerente perseVerante- que dono, quam in praesenti positam inspi- ratione Divina , qua Spiritus Sanctus ani .

mos eorum, quos ad hoc ossicium delegerit, interscribendum, amat atque imbuit, fug-. gerens eis ac mentibus eorum repraesentansi quid, quo ordine ac loco quibus verbis scribi aut enunciari velit ouae non detur ni

si quibus d quando opus est. Ut enim non deest in necessariis Deus, it' ut superioribus utamur verbis insuffcien- tibus minimeque necessiariis no redundat nec dissiuit Alioqui enim si anteriorem aptitu dinem, scribendi facilitatem etiam Dei munere donatam inlagiographis omnibus requirimus , certe in Propsetis vel maxime, quos ad sublimiora scribenda magis esse oportet instructos inod si ita est, non em

ergo nec istis sermonis atque verborum ne-

gessaria inspiratio , quando videlicet idonei Jam sint ad ea, quae norint, describenda,

28쪽

sibique abunde suificiant, ut 1bla. eis Spiritus anet assistentia directioque necessaria sit, nec-ubi fortassis humana fragilitate i.

hantur aut peccent. Certe multa in eis occurrunt historica, quae vel experientia , vel auditione percepera't, laraque arcana Amystica,quae serietiore iam revelatione n

rant.priusquam se ad ea scribenda componerent. Quare si caeteris scriptoribus ante ior multas suffecit , cur non Sc in Prophetis aut si in istorum scriptis verba omnia 8c orationis structuram peculiari quodam inspirationis modo, a Spiritu Sancto esse

Volumus, Causa non est cur non de de caeteris sacris Scriptoribus idem dicamus esse Iudicium , patiamurque Spiritum sanobini sublimiori ac excellentiori modo scribis Sc Amanuensibus, quam homines , uti. Ubi nec styli inter scriptores sicros obstare no'

bis diversitas debet, quo minus a spiritu

Sancto dc ipse profectus putetur. Nam haec ipsa varietas etiam inter Prophetas invenitur, eloquentiusque Isaias aulicus scripsit, quam Pastor Ec rusticus Amos , quorum tamen vel ba singula, totusque sermo a s ritu Sancto inspiratus conceditur. Sed nimirum utebatur his organis Deus , servata cuiusque qualitate ac conditione, ut in ipsa varietas sapientiae etiam imus consilio 1 serviebat. Quae vero de synonimis substituendis verbis δε translatione in aliamisi gua urin prior Apologia objiciuntur,eo dena. Prophetisse scriptita aediluuistiti ''plo . cuius nimiri uri verba omnia immedia-

29쪽

- Ἀ- fatentura spiritu Sancto dictata Pol-

quod secundi Machab .libri Scriptor veniam petere se dicat , si minus convenienter hist xiae di erit, videri non debet in Spiritus sat mredundare injuriam. Neque enim falsitatis aut erroris Micujus,

sed minus accurati tantum sermonis, veniae petitio est, cujusmodi u apud Paulum reperire est, qui dum sermonis confitetur imperitiam, quid aliud , quam eius veniam quodammodo poscit Verum ibi non aliud quam incita quaedams sed mira dignatione - humanae in cillitatis accommodatii genium; intelligenda sit admonitio, ne quis verborum Morationis hamilitat otiensius a sacra lectione resiliat. - . At neque superioribus obstat, quod B. 1 - Ambrosus plurimos quidem laborasse di

cat,&Evangeliuin ordinare conatos,sed se

Ios quatuor Evangelistas absque ullo scripsisse conatu atque molimine . Loquitur enim de humano conatu qui frustraneus sit , nec facilem felicemque reperire potuerit ex,

tum qualem tamen habuerint ouatuor Evangelistae, non habuerit Basilides aliique complures, qui re ipsi Evangelium conati sunt scribere sed conati tantum , praestare autem , Dei gratia destituti non potuerunt. ubi non negat Ambrosius quin ante scrip tionem adhibere curam de industriam aliis quam Apogoli potuereartiri rerum ac ordinis stahuendi meditatione , sed quod eoe p. tum semel ab eis scribendi opus , summa fa

30쪽

mine ad finem decurrerit, Maandente videlicet mentibus eorum Spiritu Sancto quid potissimum, quo ordine, quibus verbis per scriberent id quod nostram plane consi mat sententiam. Haec enim ejus sunt verba super illud Prooemii LucteEvangelistae, quoniam multi eo tisun. yc.Conati utiq illi sunt, qui implere nequiVerunt, ergo muiros cce

sisse, nec implesse etiam S. Lucas testimonio ocupletiore testatur, dicens , plurimos esse

sonatos .Qui enim conatus est, ordinare suo labore conatus est,nec implevit.Sine Conatu

enim sunt donationes diDei gratia,quae ubi se iniuderit,rigare consuevit,ut non egeat, sed redundet Scriptoris ingenium. Non conatus est Matthaeus, non conatus est Marcus, non conatus estIoannes,non conatus est Lucas; sed divinospiritu ubertatem dictoriam rerumDe omnium ministra, te sine molimine coepta compleverunt. Caeterum ad Anomaeorum rarasmi errorem quod attinet, quam illae alsertiones ac potissimum tertia, ut stis concepta est verbis, non procul ab eo discedere visa nobis haud injuria fuerit Iudicium hic adscribere placet ante-dieu P. Bellarmini,qnod eo plaris Societatis est Prolatatibus faciendum est , quod& domesticum sit, de ejus cir nn , quem Romae docentem audierint, a quo, quae hic tradiderunt, pleraque ocimio se accepis se fatentur. Audiamus ergo quid, de hoc ipso agens argumento, scriptum reliquint. Postrema, inquit eorum haeresis est, qui

in psis B. Pauli Epistolis, adiisque sacris ac divinis

SEARCH

MENU NAVIGATION