Justificatio seu defensio Censurae Facultatis S. Theologiae Academiae Lovaniensis, contrà assertiones quasdam professorum ibidem Societ. Nominis Jesu. De scriptura sacra, praedestinatione, & gratia Christi. Iussu reverendissimorum & illustrissimorum

발행: 1683년

분량: 242페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

divinis libris non omnia scripta esse volunt dictante Spiritu Sancto,sed aliqua interdum sola providentia ac ratione humana duce. Quocirca totam Epistolam ad Philemonem

ut more humano 1criptam contempserunt. Laborabant olim hoc errore tum nomae apud Epiph haeres. 67. tum etiam alii quidam apua Hieron. in c. s. Micheae dc praefatione Commentarii epistolae ad Philemonem apud Aug. lib. a. contra advers. legis ScProphet. C. a. Nostro saeculo Erasmus eandem haeresim renovavit c. Hactenus ille Ceria non poterat Censuram nostram clarioribus confirmare verbis. Quamquam vehementior ejus , quam nostra oratio est, ut qui vicinias tantum , ac ejus erroris accessum notaverimus quia videlicet etiam-ii Professorum sententia nussum in sacris i-hris errorem cum Anomaeis, aut memoriae

lapsum cum Erasmo agnoscat principia ta-inen ea statuunt , unde opinationem hanc illi colligebant. Quamquam quos reprehendit Hieron praefatione ad Philemonem,non lapsum aliquem Paulinae epistolai, sed humanum tantum studium ac industriam obji

Et haec quidem de hoc arguitietito icta sufficiant, nam ad ea quae sub Apologiae fi- nena sequufitur exsuperioribus non iam erit

dissicilistesponsio.

32쪽

Irca assertionem seu articulum de praedestinatione annotaveramus, Certitudinem eam, cujus in definiti e prarietavisitonis B. Augustinus fecish trientione in non recte explicati praesupposita praescientia conditionata , quia nimirum praeme tiam iIle inrelligeret ab lutam , eorum v, delicet, quaeiacere ipse ala selut decrevita atque hinc etiam abiblute praesciret. Hujus occasione prolixe docet polagiatum hoc loco , tum circa assertionem trige simam intani in aedestinationem praesupponere cotiditionatam hujusmodi praescientiam, atque ipsam hinc ejus originalitersendere certitudinem. Quare ios deminecesse est aliquid dicere. Et principio quidem negant a nobis intellectam, quam di-2erunt Conditonatam praescientiam , dum eam hoc pacto interpretati sumus, si accepiare gratianti desperseverare homines volae . sint nimirum secuti ejus vocis notissimam' acceptiohena ac usum. Sed facile patimur ut eorum hac in parte mentem dicamur non esse Ecuti, modo tamen saniorem aliam' explicationem adserant. Eam erg, ffudi mus sicinditionatam, inquiunt, praesciens etiam intelligimus, qua praeiciat Deus quid

33쪽

3 Caput secundum Proesupposita Deum, ajunt, hanc ipsam vocationis gratiam electis suis praeparasse intque hanc csse praedestinationem, cujus etiam omnis certitudo ex conditionata hujusmodi. praestientia pendeat sine qua difficillime ex plicari posse volunt, quomodo cum Dei prs destinatione liberum servetur arbitrium. Sed nec ista minus explicatio displicet, nemque ullo pacto declarandae praedestinationis apud Augustinum definitioni congruit, sed adversatur poti ilS. Nam non est quidem absque praestientia Dei praede1tinatio , quae MAugustino causa fuit; cur ejus instia definitione faciendam putarit mentionem , sed non inprimis , quae Dei praeordinationem antecedat. Neque enim ideo cuiquam vel gratiam, vel gloriam praeparat Deus, quia eam se daturum praescierit, sed contra ideo praescit potius , quia absolute dare decreverit, praescius videlicet eorum quae sit ipse facturus Deinde nec illa . . intelligenda praestientia, quae conditionata sit, qua praesciat Videlicet Deus acceptatu . Tum hanc gratiam atque salvandum, si hoc . vel illo modo vocetur, sed absoluta, qua

praesciat videlicet, quid sit ipse facturus, quomodo eam4 Aug. ibidem&alibi frequentishme explicat. Quod ut rectius pleniusque intelligatur.

Observandum B. Augustinum, praescientiam, de qua loquitur, non ad diversum Iiquod, sed ad idem prorsus referre obje . m, ad quod ipsam praeparationem

ad omnia videlicet Dei beneficii, quibus

34쪽

ortissimὸ liberari, qui qumque liberantur: Atqui conditionata praestientia non haecDei heneficia sed humanae respici voluntatis affectum atque inclinationem, quid videlicet faetura sit , si hoe vel illo modo move tur. Non ergo de tali prae sinentia intelligenda Augustini definitio ut sensus ejus stipraedestinatio est praescientia quid facturus sit homo, si sic vel sic a Deo fuerit v0catus, beneficiorum ejusmodi praeparatio, sed est praescientiai oriun, quae donaturus sit.

beneficiorum, ac eorumdem certaatque eLficax praeparario. Prorsus, inquiunt vi nos

abistulam statuimus pr scientiam,sed quam altera conditionata praecedat Ver quae Augustino, eiusque definitioni , imo timi praedestinationi ipsi impertinens sit. Nam si absolute dare de evit,quid hac praesi pomtione opus csia nisi hac inquiunt, admisia;

non videmus quemadnato dum cumpraedestia nati e liberum arbitrium conciliari possit. Sed videndum sane est , ne dum Veterem re vulgatam liberi arbitrii cum praedestina . tione conciliandi viam relinquimus, ex Umsi novitate pertinuum mina naus, duinque incautius charybdim conamur effugere,

in Scyllam incidamus.Nam primum quidem i.κ-ssermo iste pimessanatio gratiae conditi natam praei supponitotes Mpraesti minovus in Ecclesia, peretrinus ac inauditus est, ac ne scholasticis quidem tractentis DP. Imo nec caeteris huius tempestatis Script ri serenitia . undi non immerito ipsa sustinsolente nosatate auditores offendit ' msque

35쪽

3 6 Capui secundum. resque perturbat, eoque periculi alicujus metum ac suspicionem haud injuria ingerit. Atque ideo etiam malis ci a sensummanireste prae-se-serat, quem non parum putamus erroneum LVidet. Obedire gratiae e vocantem sequiis praescitum esse tantum

'on praedestinato. Si enimnon sollim vocare , sed etiam vocantemse qui , praede stinationis effectus est non praedestinatio talem ullam praestientiam praesupponit, sed ἡ diverso potius praescientia mi Ostinatio. nem Meo enim Deus videt, quod sic. , Vel sic vocati venirent, quia sic iacando facturus esset ut venirent. Cum ergo non solum

vocare, sed etiam vocantemsequi inpraedestinaraonis gratiam pertineat , it sermo tuo haec duo dividit, ut unum ad praedesinatio nem pertinere significet, alterum Vero ad praescientiam. Τertio talis praescientia nihil facit ad prε- destinandi causam. Nec enim adeo praedo. stinat aliquem Deus ad praedestinationis gratiam , quia sic vocati praeVidet obediennam. Siquidem hoc esset praedestinationem gratiae lac dum meriti praescientiam asse-rpre. Cum ergo haec praescientia nihil ad. praedestinationem gratiae faciat, cur eam praedestinatio praesupponit An, sicut ajunt: in Apologia ad Centuram amissium,inra, scientia in Deo necessaria est,liber Vero pri- destinationis achusρ Cur ergo non etiam ad- , dunt, quod praedestinati gratiam totam

36쪽

Quarto, praedestinatio nullam in homne

assectionem, dispositionern aut praepara tionem praerequirit, aut praesupponit, sed ipse est, quae hominem, Quem ut i, inuOmod vult, praeparat, aisponit, & assicit. Non ergo praesupponit humanarum dispositionum atque affectionum praescientiam, ut sic Vocetin tempore,quomodo videt homines natos . dispolitos ut sequantur,

quemad dum Ruardi quavim, paulo post

citanda, verba sonant.

Quinto loco quaerimus und Deus praesciat huncsecuturum, si hoc vel illo modo Vocetur. An qqia facturus sit ipse ut sequa-rur, ideoque praestiat, quia facere constituerit. An quia inter hanc Dei vocationem ac sequendi in homine obsequium ac dbedie xiam, neces tum putent esse nexum, ut porsterius ex priore necessario 'nsequatur. An postremo uia talem videat voluntatis asseclum ac propensionem, Ut sc Vocata

excitata su sa, cx seipsa deinde suisque vinribus sit secuturi Unum quod volent e trLbus eligant. Si primum, illud nobiscum sentiunt sed ubi sequatur, non praesupponatur praescientiaci Sin autem mundum sumant

liberi arbitrii obsecundationem necessa- xiis connexam esse velint, ut tali posita, Catione, utari non possit obedientia. Ergo sum iam absoluta accedit Vocandi Voluntas, sequitur juxta ipserum ratiocinationes 41bluta veniendi necessitas. Quid ergo adcommodiorem liberi albitri defensionem

Mepr fui rit explicandi Wiodus propter

37쪽

Caput Ietundum Urem tamen excogitatus dicitur Posita ejium tali 'ocatione, non est homni recusare liberum, quando sic vocatus non posset non 'enire. At vero si fatentur , non esse ita necessari,connexa, sed consistere simul possis, ut si vocatus non Veniat prpbare, quan tum artan amur, hon poterist, non hoc sepias evenire, ut quidam convenientissimὸ

licet vocati n0 ob1equantur. Statuamus ergo illa accidere, quaenam illa tunc rix cotiditionata praescienti, nonne error pomitias quam praescientia. Non miti e vergeonditionata haec, si sic vocetur, veniet neCjuxta hunc misericordiae intellectum vera

Ausu ni ad Simplic. sententia, Si Deus miseretus, oluxnus. Eri ire ihi odi coii

Ationatam non scientia, sed error versetur necesse est. Nec enim conditionate possumu stire consecuturum esse Petrum it a ze-

ternam si perseveru , nisi vera haec miti' sitio sit Petrusin Ἀ-, si pei

severaverit usque in finem. Et haec quidem propri loquendo de conditionata prae Icientia. Sed neque absoluta veniendi praescirem talarin queat, eas absolut' voluntate quin thodo trahendi, cam non

sequatur, Deus vult illiam trahere quomodo videt ei coovenire ut veniat,ergo Veniet:

o quoi nullus sit trahendi modus cum quc sequens obsecutio ' necessari colini eat. Quanam ergo ratione certo latet Deus, qua vocati0ne posita , quid lapsorum quisque ficturus siti Nulla est rerum necessaria cpn, nexio nisi praeter talem vocationem, .

38쪽

li gratia in eo operari velitiae veniat aut sane squod tertio loco propositu erat)talem praenorit Vocati id veniendum affectionem ac praeparationem, sive liberi arbitrii ex1e ipso suturam Aeterininationem, ut indui Mia secuturus quo modo videt', quisque tentatione posita caturus sit, quod optime norit , quomodo & quantumcumque ad Ia. Huni inclinatus sic, atque propendeat. Hoc, cine emis eligunt, ut talem esse velint homini cuique certam ad consentiendum dinpositionem , propensionemque bonam, si hoc aut illo et do vocetur, sicut est homini corrupto inta dispositio ad cadendum, si sic vel si fuerit ad id impulsus Quod si placet videant sane quam id seseire sit tutum quando juxta istam opinio nem tam pia haec ad credendum consentiendumque assectio, M salutaris inclinatio Praeparatioque sive dei erminatio .clectio Voluntatis , naturae corruptae cibuitur , αν alia detrahitur Huc accedit quod dum pridestinandi prinpositum ex tali conditionara praescientia Pendere dicitur, occulium ibi aliquod g, nificari videtur praedestinationis meritum, quod in liberi arbitrii insit obedientia, si hoc aut illo modo metunt ut quamquam non ex justitia tamen vel de congruo talis Vocatio praebeatur. Nam αβ ejusmodi V0 90 in sequi atque obediro velle, cum hoc ips- sit credore, ad Deum denare non potes non meriti alicujus rationem ha-

39쪽

' Caput secundum, cionem amoliri conentur, negantes talem gratiam propter hanc praevisam obsequendi praeparationem, donari, quia Videt pluribus similiter aut etiam melius asseclis ut Tyriis atque Sydoniis minime detur non tamen satisfaciunt. Neque enim propterea nullum est impetrandi meritum supplex eleemosinae petitio, quia nonnullis sic perentibus ex aliqua justa consideratione negetur. Quemadmodum ergo ad obtinendam eleemosinam invitat in procurat supplex

illa misericordiae flagitatio ita non potestino provocare Deum ad Vocandum praecognita illa tam pia sequendi volunt aes, animique tam laudabilis propensio. Ubi si re- styondeant, consensum eum Sc obedientiam 1eu liberi arbitrii obsecutionem, qua convenientem sibi vocationem sequatur, ipsius esse vocationis effectum, ideoque nihil mi- nusquam meritoriam eam statui vocationis causam: Nos ex adverso replicabimus, si effectus est , non ex ejus praestientia , praemdestinatio, cum causa sit, praeparatur; sed ex causae praeparatione illius est praescientia

Quo fit , ut cum dicitur ex tali praescientia venjendi, vocandi esse praedestinationem Gn possit illa liberi arbitrii obsecundatiqeffectus subire rationem , sed causae in cu . ius sane, nisi meritoriae Unde dc alterunt istud perspicitur hujus sermonis pericultim quo ex tali praescientia praedestinatio dicatur

profluere , ne in vetus illud recidamus. Gratiam Deiserundum meris nostra dari. Reselli vero Uec sententia ex parvularum potest ex-

40쪽

emplo, qui per gratiam regenerati ex mortali hac vita evocantur n quorum sane pri destinatione nullum praescientiae huic est invenixe loculii Nam esse pridemnatos eos, qui tanto iam maluito Dei benefici, de periculis ac saeculi hujus erepti turbinibus

ad beatunt Dei regnum transseruntur me-'gari non potest. astis ergo parvulis, cujus obedientiae prae

scientia hanc regenerationis gratiam divina praedestinatione dicant esse praeparatam Anquia praeviderit eos Deus, si baptizentur, moxque baptigati ex vita hac raperentur. sustos salvosque futuros, lac praesupposta praescientia quosdam bari Zari,in Con festim ex hac vita evocari visivisse , atque hanc Dei inuntatem talium parvulorum' esse praedestinationen, veram cum hoc do praedestinatis parvulis dicunt, quid de non pretaedestinatis cogitandum relinquunt, nisi tales baptizari, sic ue baptizatos mori atque salvari Deum noluisse ' Et ubi tum erit illud Apostoli , quod in ore semper habent, quia Deus omnes homines salvos fieri velit Non enim illos; quos non praedestinavit,nec baptizari voluit. Nec dici poterit, ouos quantum in ipssi est, praestatari eos, baptismoque pro omnibus instituto regenerari voluerit, hi si tantum bonum eis voluisset nulla omnin6 res tam propensam ejssimpe di,isset voluntatem, mola que ad id natura-'

, lem, liberarumque causarum concursum aditemperasset. Deinia cur praescit justifican

dosis baptizemio parvi , isti diuiso

SEARCH

MENU NAVIGATION