Justificatio seu defensio Censurae Facultatis S. Theologiae Academiae Lovaniensis, contrà assertiones quasdam professorum ibidem Societ. Nominis Jesu. De scriptura sacra, praedestinatione, & gratia Christi. Iussu reverendissimorum & illustrissimorum

발행: 1683년

분량: 242페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

4 Caput Secundum ilit ipse per suum Sacramentum austificatio- ni gratiam infunderet Unde intelligitur,hoc quoque loco, non voluntatem praesupponere prs scientiam, sed e contrario prisicien tiam praesupponere voluntatem. Ras ad Ob Sed nunc audiamus quomodo hanc suami de conditionata prqscientia sententiam Conis. firmare, ac ejus antiquitatem ostendere Professores conentur Docet hoc, inquiunt, aperte Augustinus libro I. ad Simpl. cap. 2. Cujus misereturi, sic eum vocat, quomodo 'videt congruere illi, ut non respuat vocan-.tem cujusmodi, rq terea multa eodem loco haberi ajunt Ubi velut praeoccupatione usi, responsionem sibi, quam fugiunt, nostram

objiciunt Librum illum ab Augustino ju-Vene scriptum ante exortam haeresim Pelagianorum, postea autem sese satis correxisse m libris , quos scripsit post haeresim in

lam, jam faetus senex , eoque non debere prejudicium aliquod ex eo libro fieri. Quod refellentes, Calvini hoc effugium esse ajunt, cum aliquid in hac materia ex libris Augustini de libero arbitrio , vel ex quaestionibus ad Simpl. adfertur Eumenim in libro sua praedestinatione dicere, ne in una quidem syllaba se ab Augustino in ipsa praedestinatione differre. Ubi autem contrarium ali- . quid scripsisse videatur, juventutis hoc tempore factum, quando totus Philosophiae in-reirtus , Manichaeorum haereses refellebat . . At quae senex Religiosus c Spiritu Sancto plenus Contra Pelagianos ediderit , ea pro . ipsius opinione facere. Ubi deinde qua runt, utri

42쪽

-HB. Augustini auissiminem c inmina reticos inagis labefactent, Illine qui cum Calvino ejus li os aliquot rejiciunt, an qui totum Augustinum,hoc est, libros ejus omnes citra i ceptionem recimam ibi quaerimus ab eis primitim, utrum s. Augustini libros in juventute seriptos,ac intercaeteros inchoatam etiam expositionem Epistolae ad Bom ita recipiant, ut 3 ea probent, quae ipsemet Augustinus postea retractavi qua' le est inter reliqua , praedestinationem v et ' ritiae esse ex praeviso fidei. merito , quod non I: ex Dei dono, sed ex nobis habeamus. Id is diceremon audebunt , quomod5 totum Amgusti m librosiue ejus omnes sine exceptione recipiunt, Fateantur ergo sese correxisse in aliquibus Augustin quae Tyro adhuc novi uis stripserit. Sed librum ad simplic. dicent sque ψsmodi tetractatione ab ipso jam sene probatum, nec horum ruicquam saltem in eo correctum. Uerum icendum primum eis ine Calvinum de hoc locutun non ibisse heso, de --.ditionatae praescientiae argumento. Longe enim aliud ille agit, totis in hoc viribus incumbens , ut praedestinationis prae dicatione liberum a murum tollat, quod ob

ab Augustino , reum .postea vivis vis

deri eversim. Sed quid ad causam hoc nostram, qui liberum arbitrium cum Dei praedestinatione simi vasserinviso ab Aususti no , ne postea quidem tanquam sublutum affirmamus sed visum Protessoribus fuit

43쪽

44 Caput suun mPulagianismi assinitateni in eorum sententiis 'Otaveramus, ipsi nos vicissim in ipQ st tam argumenti hujus ingressuCalviniani nominis, velut responsionis Societate quadam quoquo pacto gravarent, odio invidiaque

pori dure .liam non arbitramur eos ONvina habere de praedestinatione librum,und g reserto eis constare queat , de hoc eum Au- 'ς istini libW, .vael gument fuisse locutuna,

ruod nuque o Bartholomaeo Camerarioatis apparet , unde repetisse eos verba illa cognovimus

erum ut propius ad rem accellamus, non credimus cnjusque hac Hostrum eam fuisse responsiqnem , ut librum ad Simplic. in argumento praesertim gratiae correctum ab Augustino fuisse dixerit. Id fortasse audiarum ex aliquo fuit, eo libro disputare potiusquam plane pleraeque gratiae: isti vim in

turamque explicare ae proinde sententiam de ilia ejus ex posterioribus i quae jam senex . . contra Pelagianam h resim Fario exercinitus certamine . clarius de accuratim pro gratia Dei locutus est tutius certiusque petendam esse. Id ergo dixisse aliquis nostrum, brsitan potuit , sed suam ibi de gratia vel in aedestinatione correxisse pinea sentei p. timci non arbitramur. Nec licui aliquando hoc excidisset, probandum sutaVerimus praesui um cum libro de dono perseverantiae

dicat , coepisse tum se in eo ad Simpl. libro isti inita planii saperes Et lib. 2.nμ . .s . rael ita dicat in libris pro libero arbitrio

44쪽

propterea ab eo dici um videtur , tum clim prioribus nonnullis libris fidem cuiqtae non ex Deo , sed ex seipso esse putasset, in eo priuium ad Simpl. libro etiam Dei gratiam tu. i esse fidem , Deo revelante, unoicere re

scribere correcto errore , coeperit. Deinde quod gratiae Christi, quanquam breVibus vidi Masverbis liaculentum tamen allic testimonium: .perhibeat 'itis ibens illud nquit, nescio quomodo dicatur, frustra Deum misereri,

nasi nos Velimus. Si enim Deus miseretur, etiam volumus, ad eande quippe misericordiam pertinet ut velimus. Crursus paulo

anta, non potest , inquit, effectiasmisericor odiae Dei esse in hominis potestate, ut frustra

ille misereatur , si homo nolit Quae notaria Professi'ribusi expendi verba velimus, an cum eorum de eisincia Gratiae Christi en tentia satis consentiant Nihil ergo eo libro ab Atigustino dictum,quod gratiae Vel pr d. δεου. destinationis veritati repugnet , etiamsi ut perseu. latetur, non omnia plene 1atis expressequo huc pertinentia dixerit, sed coetu . Pelegianos diligenti si id postea operosiusque fece rit. Namin coepisse tantum de gratia Dei

plenius tum sapere, perficienterque deinceps, Deo miserante s*ripsisse, non a per finione coepisse clarissime profitetur infid'

ergo, inciuiet quispiam citara illa verba A gustini sint volum In primis non ibi praedestinationis turam lationem explicat,set divinaevocationis peculiarem, nec ossim communem,proponit modum quo sic noἡ- alios . Vocet, ut norit sucumros quod

45쪽

Ivin ignoret vim energiam, qua occulio

sic quosdam interiusque vocet ά ut vocando COnVerrat obsequentesque faciat Mideo videat sic vocatos non esse repugnaturo , quia vocando facturus sit ut non repugnente ut nimirum ita hoc dictum sic quomodo si diceretur , sic vocatum esse a Christo Laeta rum, quomodo sciebat eum esse suscitandum. Ubi essicacis vocationis gratiam etsi non planissime plenissimeque explicariu nihil tamen dixit, ouod ei adversetur,at coma modum habere 1ensum non possit. Certe de

Conditionata praescientia toti praedestinationi praesupponenda , nihil neque alibi tradi- 'dit unquam. Neque ante hos quispiam seriptorum fuit, qui eam ex hisce verbis colligendam putarit. Et citant quidem ad Mar- ά . 7 Pa ginem Douardum , cujus haec Citato loco dunt verba haec est differentia inter filiose mei&alios, quod illi vocentur quo modo natos dispositos novit Deus, ut sequantur, sicut dicit, inquit, Augustinus'. . ad L,. d. eis, Simplic. Cui mriedonem adjungunt non 3 im, co similiter loquentem. Sed numquid

et te quia eadem illa usurpant Augustini Verba

ideo conditionatam praescientiam istam Vel inde colligunt , vel usquam ante omnem praedestinationem cogitandam praesupp nendamque esse tradunt Nihil minus sene, nec, si facerent, in tam nova collectiones sequeudos putaremus quemadmodum nec illa, uti sonant, Ruardi verba, ut paulo am. te admonuimus, placere satis possunt.

Profert Apologia dc alterum pro hac con-

46쪽

r a Praedastinviisne. 4 ditionata praescientia Augustini locum ex R m lib. de perseverintve dono repetitum,quem Quit. illena, senex conscripserit ubi durit inesse quibusdam divinum naturaliter lumen immu-- . ' telligentiae, ut si apta suis mentibus velsigna videant , vel audiant Verba nverta tur ad fidem. Et hanc dicere eum,addit,pra destinationis esse gratiam,quae non detur re probis.Respondemus imprimis nec eum A gustini locum ad praesentem admodum Pedi tinere causam. Quin ipsa 'erborum eiustam par indelis , nec ex fonte ipso repetiata citatio, indicio esse potest , quam non satis attente ac ditiqenter expensus hic locussit unde nec mirum , si pariam 'tempestiis, ac praeter authoris mentem produ aucta rit. Nam primum quidem non ibi de praeae .stinatis, sed de reprobis Tyriis ac Sydoniis Augustinus loquitur. Deinde non docet eo loco , quod si omnino praedestinauessent, in eo praedestinationem eorum futuram, quod talia Dominus praedicationisi miracul ium exhibere illis beneficia voluisset,quibus eos ad fidem movendos praestisset, sed in eo.

potia quod fidem eis dar voli in

verba signaque etiam adhibere convenientia , per quae operante interius Deo, ad fidem eonverterentur. Sed ea flere plura in .

Ha , quando do gratia ex propbsito disiero,

tur. Non ergo vel iste Augustini locus pro conditio nata eis praest ientia quicquam patrocinatur. Verum ista confutandae propositae sententia i clam uis

47쪽

a ea 'seeundum .stinationis veritati non solum imper mi rem esse,sed etiam adversem: Augustino e

plicando non solum minime congrum , verum impedimento etiam esse neque pere grinam modo ac recenter excogitatam ubgianique erroris periculum habere: Ex quibus facilis responsio jam est ad Apologiam Assertionis nugurine, qua tueri conantur, certitudinem numeri praedestinatoriam, non vivituti sed conditionata Dei praeordiis natione praeicientiaque pendere Subverso siquidem conditionatae praescientiae fanda mento , caetera quaesuperstrumitur mea comam t. '

A tera quis circa pridestinatronem Ver-s r hic quaestio, de ordine inquiriχ divinae aedestinationis, sit,ae,idelicet s .cundum nostrum intelligendi modum, prioris Dei meiate ad gloriam, electioin praeor- dinatio, namatiam qua pervenitur ad

riam si ex praescientia meritorum, an comtra , praescientia meritorum ex praedestinatione ad gloriam. Et in Deo quidem tametsi

nisicus sic, ollantatis actusquiditio mitis vel posteriis; sed simul vuli Mnia , qua

cumque vult. In rebus tamen ipsis&. esse

aibus praedestinationis ordo ori aliqui ,

48쪽

D Eisa ad Gloris mammed. secundum quem unus possit esse causa alie- rius, pro nostro intestamnis. modo priri. In quo argumento occupatur Apol a

s. Ad quam eodem simul hic tenore reis udodimus. Et mas quidem incensio sto non id proprie argumentum attigera , aut ex professo excusseramus Augustimim a Scholi tam um aspergine , dc adversu Graecos dissidio, vindicara contenti. Ve- quoniam visum hic Profestaribus flueoam rem pluribus agere, neque no respou

uere detrectabimus. Statuunt itaque neminem immediate ' o. absoluto in Lae, meo, sive .ante :ohinen P Uanitur

praevisionem . meritorum ad beatam uitam AE esse praeordinatum 4 sed illam omnem Dei. constitutionem. de aliquorum in gloriam restitutiones prisvisione. boni op m acpςGverantiae omisi partim a gratia i artim a libero arbitrio pendeat, religatam atque suspensam esse Nec ideo voluisse meum r. quemIuam in Bene vivere . ab is olu - . tem eri -- nisi c- laudo, recteque vivendo, non ponti e rum ideo potius salutem ei praeparameέquod num libero arbitrio quamvis per gratian .a' uxo, i ny es ivum ina pirustieriei eo quemadmodum i Dei praedestinatiopidon quendae salutis , necessitaiam non 'adaetiar, cum ea milli Misoluta decreta sto sed mea tiam

49쪽

so sui teνιἰum. tiam acceptaturus quisque eaque per libostum arbitrium ben usurus, staque ratione

pie sancteque victurus praenoscebatur. Ni- aDiriim ut accipi debeat aeternae salutis praedestinatio per dependentiam a libero hoia minis arbitrio, non sic autem ut hominis voluntatem divina constitutio priveniat. Illos vero qui absolutam de cujusque salute Dei voluntatem tueantur, liberum arbitriuna asserunt, simul tueri retinere non polse. Ita illi Nosti a vero sententia est, Deum excommuni generis humani massa , peccato jam depravata meritoque damnationi o noxia, quosdam pro sua misericordia fixo prorsus aeternae voluntatis decreto statuisse ex miseris beatos , atque ex servis Vere per feeteque liberos essiceres, ruinasque Angelorum, quorum superbia numerum minuisset, hac omnino ratione sipplere 1 idque

usque adeo non ex bonorum meritorum

PraeVisione, ut propterea magis, quasi secundo jam loco , de gratia meritorum impartienda constitutum sit, quo possent praedestinati ad tam sublimes c lorum sedes s et- uenire, qui nisi justi prius sanetique ess, i, nullum in caelesti regno locum invenirent. Tanquam si quis potentissimus Monarcha hominem conditionis, originis quidem Drte abjectum, charum tamen atque acceptum,ad regnum decrevisset evehere,ideoque quo magis ad eam sublimitatem foret ido neus, bonis artibus omnique diligentia i stitutionis reddere expolitum atque ornasum in am sente'vim ac rationi Ecrip-

turis

50쪽

b. Etia ad Glinam immad. ituris' veteri Scholae , quae Augustino Duce inter sanioressemperita aluit, nisgis putamus esse consentarieatis, nec libero arbitrio ulla in parte adversam. Od pri-- dmovi . usquam ostendere aggrediamur, expen-1 A'

den hi imprimis prisdestinationis definitio:ztat est quam velut ex Augustino de Oisuque dum explicare conantur, bis depravant praedestinatio, inquit Augustin. gra ais iue praeparatio est, ac rursas irae destina xio, inquit , praescientiain praeparatio est: beneficiorum Dei, quibus certissime libe- tantur quicumque liberantur. Ubi Impri-ti . is marimis non conditionatam , ut Mupra ostendi ις' '

tum , quibus salvamur nominibus hon pri .. orem tantuni effectuum praedestinationis partent , sed utramque simul. Totamque leoligeris, erimple itur illam Et me licet Μὶtae gloriam, quatin othdia quibus ad eana pertingitur' qii' b Apostolum gratia Dei per Iesum Christum vel impriniis aeteria sit Misi;&Her misi mi

Iiberemue At vero Professores praedriationem arati A umtaxat esse' Vesunt Paris oua pei venitur ad gloriam sibiantem ips

SEARCH

MENU NAVIGATION