장음표시 사용
41쪽
S V S , eum signis nouitatis. Pandectae habent probaνο , adponere , adpendere in & contra apparere , appellare. Taciti est adpugnare, A D ante 2 seruatur integrum in lapidibus. Grut. pag. 383. & Reines. p. 36a. HIC A D Q. V I ESCIT. Adde Reines. 69a. Iterum Grut. p. 177. in arcu aquae Marciae: ADQv ISITO Din. . Et sub Traiano , Manut. pag. a 8. Α D Q. V1 SAeneid. 1 v. U. I s. viresquo adquirit eundo tubi Pierius r Antiqua pane omnia exemplaria fresan praepositiones in comporis . Vulgo scribunt acquiescere ,
A D ante R etiam inconstatis est . Pristianus lib. a r. post initium : sequenter inuenimus aditido , adr deo : ipsi vero arrideo placet . Agroecius p. a 273. Ad, praepostris , interro permanet, quando semivocaiis sequiarur , ut es Adficit , adripit. In iure ciuili scriptum est aedrogare , sdνNatio et id quod etiam in Taciti libris , praesertim a Meinshemio & Theod. Rychio ad membranas emendati, seruatur , adroganti moderatione, a nai. I. cap. VIII. adronantiam oris , lib. V. cap. III.
Idem annal. I. cap. LXXIV. & lib. II I. cap. L. adrea. pili in Heinsit castigato Prudentio Psychom. ver. 43. adjidere est : e contrario in Uincentii hymno 468. arripit οῦ adu. Symmach. II. vers. IIa I. aννiper si quis alius vero codex praepositionum integritatem viladiacat, is Prudentianus est . Et Virgilius ad membranas purgatus arreyta tellure , lib. x. 298. & arrepto tempore lib. x I. 4sp. Idem Aen. I. V. Is a. arrectis auribus t& lib. II. χos. arrecta pectora . Scilicet aurium caussa in nonnullis horum aliquid cedendum est. A D ante S plerumque se conseruat. Ad ignare rei tum in antiquis monumentis est : Gruteri vetusta ta
42쪽
aetate fragmentis pag. ao 3.aos. hoc verbum eum D scriptum est : item pag. ao6. ADSIGNAVE
T Ι B V S. Lis autem est sequente duplici consonanis te . Priscianus lib. I. pag. scio. Subtrabitur D) quum sequens ollaba ab S s alia consonante incipit, vi aspiro , aspicis , ascendo , asso . Et Velitis Longus p. aetas. Essetiam ubi necesse es D litteram interire , nulla alia μυλτυra , ut in eo , quod est aspicis , ascendo . Quod suumvir summus facit Henricus Noris , ut illud ASPICIENDI in Lucii cenotaphio tueatur cui consensionem aliorum lapidum adfert, Grut. p. 653. 8.
CIS. Nec vero valida Prisciani ratio est , quia in aliis etiam minus dubitatis S cum alia consonante sub- Leitur : adflare Festi est : adsciscere , adscribere, adspira re, adstringere, Legum Romanarum e adstruere Agro cit: e quibus adfuiseere, adscribere ipse Μanutius defendit, praepositionum integritatis alias parum studiosus. Idem vero adfert p. I s. ex Tiburtino lapide ASCENSV , quod contra adscendere est . Tamen & ipsum adspicere , adspectus in emendatissimis Taciti libris retinetur , annal. x I. cap. xxx I I. & lib. x Iv. cap. LI. ac
alibi. Adi Dausquium in Adsiβο , qui odiosum sigmatismum vocat, si D ex talibus eiiciatur . Tandem A D ante T quoque examinandum est. Manutius pag. 89. Attuli , non Adtuli ; ct similia , a rium sensu comprobante , nee dissentiente Terentio Seau ro , an iquo grammatico, veteribusque libris. Scaura haec ratio est p. a1οo. quia ex semivocalibus geminens
43쪽
praepositiones primam sequesetis υerbi litteram , ut satur ζitem in in tuis, artuIit per T , ct artistit, s attinuit. Contra Grut. pag. I 6. ex vetusto lapide Sertoriam belli ADTULIT: &ex alio etiam satis vetere
re Strabone inscriptio apud Manutilina p. 28. ADTR. IUD. Felii Pompeii scint adtestora , adtegrare , adtritum , adtubernalis : Varronis lib. I v. di v. de I L. sunt adtributum , adtingat , adtentare , quod in Legibus Romanis adtemptare scribitur. Nihilominus in vetusto fragmine apud Grut. pag. sor. legitur ATTIGERET , id est arrigerit : & p. 926. exv III. ludis saecularibus ATTIGIT: quae ratio posteriori aeuo magis magisque inualuit. Hactenus de praepossitione A D in compositione : sequitur C I RC UM , quam grammatici aiunt Μ amittere , si vocalis sequatur : ut circuitus. Sed saepius seruatur , & recte dico eireti masto , circumactus: cir eumeo , circumequiro . Papirianus grammaticus apud
Cassiodorum p. 22st . distinxit inter scripturam & pronuntiationem . Circum , inquit , praepositio , sequentibus votalibus , Μ litteram in enuntiatione amittit ; in feriptura feruor . Sed , ut vidimus , nec in enuntiatione semper , immo ne saepe quidem amittit. Pronuntiamus enim bene circumago , eireumegi. Freinshemius Curtiano Indice ubique m seruandam censet, etiam in circumire , o cireumitur , quod in vetustis ita libris esset. Sane Varro scripsit eiretimitus: & Suetonii Caesare c. xxv. in optimis ciaicibus est eircumitus . Nolim v ro circuitus abiicere , cuius forma , saltem in metro , necessaria videtur . Prudentius Symmach. I. vers. 3I9.
- - terram breviorem Dieere circuitu .
Nihil vero agunt, qui ante plures consonantes Μ in N convertunt, scribentes circundare , circunferre , cir
44쪽
eu pisere , circunflare , tandis , nanque , quia putida haec & horrida : grata vero & suauia circumdo, cireumfero , circumspicis , tamdiu , namque . C O N praepositio ante vocalem N amittit, ut eoaequare , coeo , coire , coortus p quo etiam adspiratio referenda , cohaereo: ante consonantes plures, etiam ex vocalibus ortas seruatur integra , ut concido , conduco , confero , congero , coniicio , connecto , conquiro , conseruo , eontero , conuoluo et ante alias mutatur , sed ante quasedam plerumque ; secus ante ceteras : Sunt autem hae B, L, Μ, P, R, quibus videtur N accederg. Nam eognatus dico & cognosco , num a gnoscor , gnosco, quae supra dubitauimus λ neque agnatus i. e. filius, quia sic congnarus scribendum esset, quod N ante G manet , ut congero , congrego , congruo . Reliquum ergo est , ut sint ex con & natus; it. eon & nosco , N mutato in G : in aliis
enim seruatur , ut connecto , connitor , connumero .
Ante B mutatur in Μ, ut eombibo , comburo . Codices autem Prudentit eombibit Hamartig. 6oo. & alibi. Ante L saepe manet in antiquis inscriptionibus,
quibus est CONL A PSUS VETUSTATE. Grut. pag. p. 48. SI. 173. 187. & CONLATAS T I Ρ Ε, in ponte Tagi ex Traiani aeuo : A E R E CONLATO pag. . a F. 447. 457. & apud. Spo
nium saepe . Sic conlibertus , eonliberta in lapidibus item eouIocare . Grut. p.g. o. n. II. STATU ΑΜCON L O C. Adde 46o. n. 4. & Spon. pag. 2sq. Et CONLUDENTIBUS digitis, Grut. 647. 6 Sed haec non sunt perpetua , verum etiam ex Traiani saeculo habemus STIPE COLLAT A apud Reines. classi II. inscr. xc I II. & Grut. p. 64s. & 964. 984. ς87. COLLIBERTUS,& pag. s 8. n. q. sub Diocletiano , COLLAPSUM; etiam pag. Ioo. n. 6 : item COLLOCARE pag. I 64. n. 6. in quibus euphoniae & auribus seruitum est . Et eoue-C gium
45쪽
gium sere semper scriptum . Vide post Gruteri Instri ptiones , totam sect. II. Spoliti Misceli. ubi innumera exempla exstant . Ante M transit con in similem , ut eommercium , committo, commoveo , communio . Qui secus pronuntiauerit, apres offendet. Ante P itidem in Μ plerumque Vertitur , ut comparo , compertus , compono ,
computo . Augiisti aeuo in Lucii Caesaris cenotaphio seripitim COMPONANTUR: Grut. p. 4 4.
men etiam , sed posteriori aeuo , ut videtur , conparare scripserunt pag. 8I . a.&827. Σ.-conprobare pag. 647. 6. & Aeneid. III. 474. eonpellare in scriptis de
cum cura editis . . Ante R in similem mutat con suam extremam , Ut eorrado , corripio , corrigo , corrumpo . Grur. p. I 28. s.
adleulam vetustate CORRUPTAM. Et prouinciarum seu Italiae partium CORRECTORES passim laudantur in aeui mediocriter posterioris inscriptionibus, nusquam conrectores . Lucretii autem libris omnia secus se habent, eonradens , conrepto lumee diei , conrepunt , conrident, eonripuit, conruit , con-νuptus. Vide Gitanii , Creechii ct aliorum Indices . Sed pauci imitati sunt : & Prudentit editor , Nic. Heinsius , presse MSS. secutus , ct cetera integritati
praepositionum fauens maxime , corripir, corrupis, corruit, corrigens legit. Par ratio est Plautini eon-
ruspari, apud Festum; quod in obsoletis relinquitur : conregnare autem cadentis est Latinitatis . Vtique auribus aliquid, auctore Cicerone, dandum est , nec Vltra exempla probatiora promiscite omnia imitanda : quum nec illis quidem, quae videntur probatiora , ubique insistendum sit . Praepositiones E S EX partiuntur compositiones . Dicimus ebibo , edico , educo , egero , elicio , --go s
46쪽
uertitur , esticio , QDeio , efflo , essio , effundo . Arctaaismus enim est , quod in Ro1 rata Duilii columna legitur E X F O C I O N T , hoc est effugiunt . Ait S vero seruari post X , atque sic etiam poth ex possit , supra disputauimus pastina 25. Servandum onmino est , atque sic E X S E Q. V I leuimus in Lucii Caesaris cenotaphio extremo : EXSTRUERE Grut. pag. 6 I. n. 3. α pag. IIo. . EXSΡECTAT. ET V OTI S p. rop. 3 : re proprium nomen Exsyεetatus pag. 7 . r : & E X S U L T A N S Spon. p. pp. Misc.
Nola igitur curamus, quod etiam ext νυν oc ex: νυ itie
aliquando legitur Grut. p. I 63. I 64. 42ς. 66O. IN praepositio es negatio fatigat orthographiae studiosos . Ante litteras C D F G Η T salva res est di
uet. tab. Orut. p. to 6. io . so6. I N Ρ E R I V Al e etiam inpensa pag. 243. itidem ex Vespasiani aeuo ;ct pag. 63. 343. inyensa: ct inpendia pag. 6 a. n. 8 tin .fectur pag. 74o '. in vetusto marmore Neapoli a-
R ITA VOTA r ut antiquos codices manu scriptos taceam . Unum addo Augusti aetate scalprauri exemplum in Caiano cenotaphio IN PROUIS AE ealamitatis: ad quod o ποια Henr. Noris pag. 487. ita commentatus est : γυud antiquor quoties prae p. tio IN Hrori voei, a P incipienti, iungebatur, ne
47쪽
siquam N itteram in es mutabat . Idem MaraAM D. Virgilii codiee Mediceo sestiatur . Lib. I. Aeneid.
Praeclara haec omnia & speciosa : quo minus tamen in uniuersum adsentiar , alia monumenta , partimaeque antiqua, mihi obstant Vbique in nummis &lapidibus est ΙΜPERATOR , non inperarore
in Ancyrano marmore imperium , impense et & eadem vox imyenso saepe apud Grut. pag. Ios. 66- Φ87. & ιmpendium pag. Ss. 83. &-Traiani imperio Spon
Do Iti ante L tanto res est dissicilior , quanto pau-eiora sunt, quae opponantur antiquitatis argumenta is Aldus Manutius ad iudicium aurium prouocat. IIIu-βris , inquit , malo , quam Inlustris ἰ vr ulectus , quans Iesius ; Illuri , quam Inludo . Ctir ensm non constiIasur auribus ' quartim iudicium superbissimum dixit Ciee-νο in Oratore cap. XLIV. ' Omirtam , seaurum , v serem grammaticum , idem sensi se . Scauri pag. aa6ode mtitatione nouissimae litia ae praepositionum haec regula est : Quoiiss a liquida littera seqtiens caepesis , verritur
in eam , eui siquido praeposta fuerit. INTER ubique manet saluum in compositione tin solo verbo intelligo cedit sequenti liquidae. Papi-
Tianus pag. 3294. INTER praepostris in una voee, sequente L littera , R in eamdem mutat , ut Inrelligo δον teris sequentibus integra manet. Quod etiam in iis libris obieruatur , quorum editoribus quam maxime mutatio praepositionum inuisa est. Lucretius lib. v I. vers. I 6. intellexit: Prudentius ad Symmach. II. vers. 1o 35. non summa intelligis aure. In cete-
48쪽
τει , quamlibet ab L incipientibus , manet praepositio integra , ut interlabi, interluceo, interlitus . , O B praepositio facile , ac quasi necessario , ante certas litteras mutatur Ante C , ut oeeido , a caedo de cado ἰ occubo , occumbo , occurro ἰ ante F , ut offendo , assero , Micis , inundo . Sed tamen laetum obfuseo , &obfrnio . Ante G ambigue , obgannis & oggannio ἰ ου- gero. Ante P cedit simili , ut οπvno , opprimo , πρηο-brium , o pugno . In ceteris manet, ut obdo, obiicio , Iedto , obligo , obIuctor , obmureseo , obnitor , obnvbo , repo , obruo , obferuo , 'obsedeo , obtineo , obuerto . De mutatione B in P contra rationem facta , solius euphoniae caussa , ut Ufequens , optinebis, dictium supra est . Papirianus dicto loco : O B praepostidi interdum ponitur Piena , ut est obire , oberrare et interdum in eam dem litteram transit, a qua sequenx sermo inelytr : υτ o Ue, ommutuit , opposuit. Cetera se bene habent eommutuit audem ingratu. i ct inauditum est . PER, ut plurimum manet : ante solam L capit detrimentum . Priscianus lib. x post initium et D eompositis quibusdum insenio R in L eonuerti , Ut istatim , pelliceo , peuego , pe lueeo , Verum est in peIIicis , quod ubique ita scribitur . Festus : Pellexit, in fraudem induxit. Lucretius lib. v I. vers. 999. - quae ferri pellistae vim rvon aeque yeuueeo , licet tritum pellueidus sit. Ouidius lib. I v. Metamorph. II. perlucentibur alis , etiam Heinfii editione . Seneca de Const. Sap. cap. XVI II. Bre tua perlaeidus , erepidatus , armillatus . Mira sane haec res est . Omnes dicimus perluit, non peIIuit: cur ergo non perlucet ' Et alibi per ante L remanet ', ut per in Iabitur , peYIarum est . quis ferret pellarum y Grut. pag. 36. extr. PERLATUM Iibens possit. Minus gratum pellego Terentius Scaurus quidem pag. 226o. Pellego , omnes antiqui dixerunt, non perlegere . Vnde
49쪽
apud Virgilium IegendMm Aeneid. VI. 34. PeIlegerene oculis. At Servius, ct optimus quisque liber perlegeνent. POST quoque aliquando mutatur. Cicero in orator. cap. XLVII. Pomeridianas quadrisor, quam pCtineνidianar, lib. .arius dixeWim . Dum dicit libentius , satetur quosdam dixisse postmeridianus . Quintilianus lib. II. cap. I. postmeνidianis scholis. Sic MS. Bodl. ct Aldus , ct vir exactissimus Viricus obrecht, qui castigarissimum ex ΜΛS. Quintilianum in lucem edidit. An etiam in ρ,IDceo mutatum secus Varronividaur lib. v. de LL. 9 Volsio in Elymol. qui aliunde derivant. E dem ratio in polluo . Uide idem Erymologicum . In ceteris manet , Ut yonferre , hostii-MMmum , noj ponere . At νονν ieere non a post , sed apo, ro est secundum Festum in fragmento Farnesiano. Tandem SEB succedit , quae etiam subiecta mutationi est ante C, F, G, Μ, R. Dicimus I ccedo , succi ιο , succumbo , succurro , succutio , quae saris cer'
ta sunt aliter autem fuscinis , quo i non a sub est , sed a sus siue fusum e nec dubitatur de F , ut fussirio δ' , fus o , DFundo . Exempla ante G sunt f g ero , Dσσredior ; nisi quod veteri inscriptione apud Grui. eit suo iacta ite ρο ΛUB GULARI. De Μ lia
maior est . Cicero praedicto loco : odiuneti νerbi primam Iitteram Des nos is commutauit , ut subegit , S V Μ-
terus Iam dicto loco , eo uetudine SVΜΜOTA. Et Horatii II. oda xv r. D mmovet lictor . At Iubentius iicit quisque submersur , quam summeroso cur non pariter etiam submouer , Dbmutat, submittitySunt haed in alias libris . Uirg. ecl. I. submillite tau .ror. Aeneid. I. vers. 69. Dbmersar obrue ρ .πes e lib. VII. 126. Dbinauer O. eana. Ante P vertitur in il
R dicant surrigo , surripis, surrogo . Quod veta non
50쪽
chom. 366. vultu. Tacitus Annal. I. cap. l I.
de praetore subrogando. In ipso furrigo praeteritum B repetit , sorte ut distinguatur a surrexi, quod a furgo est. sSuetonius Vitell. c. xv II. mucrone gladii Dbrecto . Ante T non in S convertitur , & fustineo , fustento , fusu- , Iit ab sua sunt; sed manet, ut subtero, subticeo , subintrabo . Anis alias litteras etiam manet B , ut subdo , .
subeo , subigo , subnixor , subsequor , subsisso . iDenique TRANS & T R A, praepositio, in
compositis etiam Variat. Uelius Longus pag. 2227. 'TRANS, praepositio , non nullam habet obseruationem . nam interdum plena est , υt transtulit : intredum minuitur, ut traiicit, traduxit e nec non ab aliis plene ponitur ; ab aliis lenitarem intuentibus , minuitur , ut in eo , quod es transmisit O tramisit: MIii transposuit, alii traposuit. Caesar ut plurimum servavit integram et nec modo cum aliis dixit transferre, transfugere, transgredi , transmittere , transportare , transuersus, trasuebere ς verum etiam rra do saepissime , Ut tamen etiam trado aliquando dicat , & transduco , transiicio . Donatus in principium Phormionis : Transdere veteres sonanrius , quod nos lenius dieimus Tradere : υt Traiarum ἰ nos translatum e contrario . Est etiam veteri inscriptione apud Manutium CORPORIBVS TRALATIS . Difficilior res in verbis ab Sincipientibus, sitne in ea compositione tranς an transcribendum , v. g. ante scando , feribo , scindo ; an plura sint , nescio. Delicatius auditur transcendo , transcribo a nec vero video , quid obstet, quo minuuplene dicamus transseendo , transscribo . Ante vocales non mutatur , Ut transeo , transadigo .