장음표시 사용
561쪽
hoc P. Sextii pietas exstitit, et omnibus ritia, quoae Massiliani statim prosectus est, ut socerum videre consolarique posset, fluctibus rei publicae expulsum.
in alienis terris iacentem, quem in mutorum suorum vestigiis stare oportebat et ad euii filiam eius adduxit, ut illo insperato adspectu complexuque. Si non ΟΠinem. at aliquam partem moeroris sui deponeret et maximis
ossiciis et illius aerumnam, quoad vixit, et filiae sollitudinem sustentavit. Possum multa dicere de liber litate, de domesticis ossiciis, de tribunatu militari, de provinciali in eo ma stratu abstinentia sed mihi
ante oculos Obversatur reipublicae digilitas, quae me ad sese rapit, haec minora relin Ilier hortatur.
IV. Quaestor hic C. Antonii, collegae mei, iudices, sui sorte, sed societatu consiliorum, meus. Impedior nonnullius ossicii, ut ego interpretor, relligione, quominus exponam, quam multa ad me detulerit, quanto
ante providerit. Atque ego de Antonio nihil dico,
Sori. Quaesiores designati, qui ondemnet; nequie serit, ne, quae a qui que muneri in magistratu prae Sextio de ilius eonsiliis ad se delata esset, sortiebantur. Alii cum eousu signifieat, seta et inania videantur. libus in urbe remane it alii aera Propterea no obiiciat aliquis, Ergorium curabant, Hii in provincias exi tu eum ibant. In Osirinas. Ego, inquit, nauissim, Irivrn ι .eti Ne vel Antonium ne pia participem illius coniurin invidia voeet quem dicat par svisse, neque non suisse hoc unum seipem suisse coniurationis .vel Sex dieo si negare voluisset, se Catilinae illini, qui suo muli starii insidesis ortibus haerere, aut salietis sim mmmi lare, saurum isse, ut inem Avioni nω dieo Oeenrrit Vitatis, et eam, quae de ipso erat,
suspicioni. Nam quod tutelligit, ex su picionem aut omnino tolleret aut eo quod dictum est, posse aliquem certe sedaret. deutrum tamen fecit.
eolidero, et existimare participem testauin advenendum, tuo i, quum Casilinae coniurationis Autonium hie quasi lubrieo in ioco Geuro versuisse, ingeniose saeti, ut hane fetue, quia si sexui quaesturiun
auspicionem neque eousrmet, ne laudat Aillonium vituperat; si Λnhoniiuem eum , quem in consulat tonium exeusat, Sextii ea am ion
eol m habuerat, in exsilio satis sublevat lubrico ut dixi in loco vivenien , suo ossismo emistitutus ad Solium , cuius pei
562쪽
PRO P. LXVl , CAP. praeter unum nunquam illum in illo summo timore ac periculo civitatis, neque communem metum omnium, neque Propriam nonnullomam de ipso suspiacionem, aut insitando tollere, aut dissimulando sedare voluisse. In quo collega sustinendo atque
moderando, si meam in illum itidulgentiam, coniunctam cum summa custodia reipublicae, laudare vere
solebatis par prope laus P. Sextii em debet, qui suum ita consulem observi , ut et illi quaestor bonus, et vobis omnibus hunius civis videretur. Idem, quum illa coniuratio ex latebris atque ex im , is erupisset, palamque armata volitaret, venit
cum exercitu Capuam quam urbem, propter plurimas belli opportunitates, ab illa impia et sceles rata manu attentari suspicabana ur et inde M. Aulanum,
tribunum militum Antonii, Capua praecipitem eiecit, hominem perditum, et non obscure Pisauri, ei in aliis ni sanies partibus . in illa coniuratione versatum. Idemque a Marcellum, quum a non solum Capuam venisset, visum etiam se, quasi armorum studio, in
maximam familiam coniecisset, exterminandum ex illa urbe curavit qua de causa et tum conventus ille
Capuae, qui propter salutem illius urbis consulatu
culum agebatur, Politis, i ii ad uvis. mur M. Pr conspuia Ahionium laesinat et qui in ait, milia. Dunquam inum ample negare, neque M. Aulanum x is Pan non , ii. dimimulare voluisse, uo alienum a Gembl. Erl. c. Mentilanum. Catilinae eonsiliis sui e taeite signi In maximam Iamiliam Gladiato-scat aperte non expouit ne inis rum, qui fere Capuae detinebantur:
563쪽
ORATIO consem sini meo me unum patronum adoptavit,
huic apud me P. Sextio maximas gratias egit et hoc tempore iidem limmites, nomine commutato, coloni, decurionesque sertissimi atque optimi viri, benescium P. Sextii testimonio declarant, periculumque decreto
Suo deprecantur. Recita , quaeso, P. Sexti, quid decreverint Capuae decurionos ut iam puerilis tua vox possit significare inimicis nostris, quidnam quum e corroborarit essectur iri se videatur. Ecorva BR-
nim uri. Non recito incretum ossicio aliquo expres.sum vicinitatis. aut clientelae, aut hospitii publici, aut ambitionis, aut commei dationis gratia sed recito memoriam perfuncti periculi, praedicationem amplissimi beneficii, vocem ossicii praesentis, testim ratum praeteriti temporis. Atque illis temporibus iisdem, quum iam Capuam metu Sextius liberasset, urbem senatus atque omnes boni, deprehensis atque
oppressis domesticis hostibus, me duce, ex periculis maximis extraxissent ego Ilieris eum Capua arcessiri cum Alo exercitu, quem tum secum habebat. Quibus hie literis lectis ad urbem confestim incredibili ces ritate advolavit. Atque, ut illius temporis atrocitatem
inita Capuam coloniam deduxerat ---r decretum pro Sextio nune sicerant decuriones, nomine Dominu
parernas prosequerentvr ininaicitias. ae vieissam eos ecusarent, quoriam accusationibus fuerant parentes ve-
pumina metiatur emi decretum, Me excitat Age , ad parentia depellendum periculum , attesta voeem, infrinam adline et puerium, ut est
actas rite puerilis et ins-; quosntestimitiviaticinostri,quid posthae,
vulgo semina, utrime Neotiosiun, delevi. V om Ita hiita ex emendatione Lambini Vulgo cem, quod visis iiii duiis, o si relationem gratio T.
564쪽
PRO L SEXTIO, CAP. 5re cotulari possitis nudi leuiteras, et vestram memoria in a i timoris praeterit cogitationem excitate Liτου RAR
V. Hoc adventu P. Sextii tribunoruni plebis, Urunt, . qui tum, extremis diebus consulatus mei, res eas, quas gesseram, vexare cupiebant, reliqui quo coniurationis impetus et conatus sunt retardati. Ac, posteaquam est intellectum , Catone, tribuno plebis fortissimo atque optimo cive rempublicam defendente, per se ipsum seriatum populumque romanum, sine militum praesidio tueri facile maiestatem suam, et dignitatem eorum, qui salutem communem periculo suo defendissent Sextius cum illo suo exeruitusumma celeritate est Antonium consequitius. Hic ego quid praedicem, quibus hic rebus consulem ad rem gerendam excitarit quo stimulos admoverit homini,
studioso ortassis victoriae, sed tamen nimium communem Murtem bellique casum metuenti Longum est ea dicere; sed hoc breve dicam. Si M. Petiei non excellens animus in amore reipublicae, non praestans in republica virtus, non summa auctoritas apud mi
lites, non mirificus usus in re militavi exstitisset, neque adiutor ei P. sextius ad excitandum Antonium, cohortandum, impellendum fuisset datus illo in bello
esset hiemi locus, neque unquam catilina, quum e pruina pennini, atque e nivibus illis emersisset, atque aestatem integram nactus, Italiae calle et pa-
ed. Herv. g. legitur sic: non excellens animus et amore rei Misaestraestans
in i tibiicia irrius. Aliae edd. non excelseus mimo M amore respublieae,
565쪽
ORATi Ostorum stabula praedari coopisset, sine multo sanguine, ac siue totius Italiae vastitate miserrima coimmitisset.
VI. Hunc igitii animum ad tribunatum attulit P. Sextius ut quaesturam Macedoniae relinqmini, et aliquando ad haec propiora veniam. Quamquam non est omittenda singularis illa integritas provincialis, cuius ego nuper in Macedonia vidi vestigia non pressa leviter ad exigui praedicationem temporis, sed fixa
ad memoriam illius provinciae seinpiternam. Eriam haec ita praetereamus, ut tamen intuentes et respectantes relinquamus. Ad tribunatum, quia ipse ad sese iam dudum vocat, et quodammodo absorbet orationem meam, contento studio cursuque veniamus. De quo quidem tribunatu ita dicium a Q. Hortensio, ut eius oratio non defensionem modo criminum
deretur continere, sed etiam reipublicae capessendae auctoritatem disciplinamque praescribere. Sed lamen quoniam tribunatus quidem totus P. Sextii nihil aliud, nisi meum nomen causamque Sustinuit, necessario mihi de iisdem rebus esse arbitror, si non subtilius disputandum, ut certe, iudices, dolentius d plorandum. Qua in oratione si asperius in quosdam homines invehi vellem, quis non concederet, ut eos, quorum sceseris furore violatus essem, vocis libertate perstringerem Sed ut agam moderate et huic potius tempori eryiam, quum dolori meo: si qui occulte a
566쪽
sul uti ii asti a lis si nitimi lateant; si qui secet unt alii luis uti litando, atque iide in nunc iacent et quie,scunt, nos quoque simus obliti si qui se osserunt insolenter e insectantur, quoad serri poterunt, pulseseremus neque quemquam ossendet oratio mea misi qui se ita obtulerit, ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur. II. Sed necesse est, antequam do tribunatu P. Sextii dicere incipiam me tota in superioris anni rei- Publicae naufragi ui exponere in quo colligendo ric reficienda salute conini uni omnia reperientur P.
Sextii dicta, sucta, consilia versata. Fuerat ille annus in reipublicae magno motu et multorum timore inamquam intentus arcus in me unum, sicut vulgo ignari rerum loquebantur re quidem vera in universum remi ublicam traductione ad plebem furibundi h ni in is ac perditi, mihi irati . sed multo acrius otii et
communis salutis inimici. Hunc vir clarissimus, milii clue inultis repugnantibus, amicissimus, Cn. Pompeius, omni cautione, Oedere, exsecratione devinxerat, nihil
in tribunatu contra me esse sacturum. At ille nefarius, ex omnium scelerum colluvione nutus, parumsuso diis violaturum est arbitratus, nisi ipsum cauiorem alieni periculi suis propriis Fericulis terruisset nancicti an immuneni quo belluam vinctam auspiciis alli
567쪽
catenis, solvit subito consul, vel tu ego arbitror, exoratus, 'e'. ut non nemo putat, mihi iratus, ignarus
quidem certe et imprudon impendentium tantorum scelerum an malaifum. Qui tribunus plebis felix in evertenda republica sui nullis suis nemus. Qui enim in eiusmodi vita nervi esse potuerunt hominis fraternis flagitiis sororiis stupris, omni inaudita libidine infamis Sed sui profecto quaedam illa reipublicaesortuna satalis, ut ille caecus atque amens tribunus plebis nancisceretur, quid dicam consules hoccine ut ego appellem nomine eversores huius imperii proditores vestrae dignitatis hostes bonorum omnium et
qui ad delendum senatum, affligendum equestrem ordinem, exstinguenda omnia iura atque institutam torum, se illis Ascibus celerisque insignibus summi
honoris atque imperii ornatos esse arbitrabantur. Quorum per deos immortales si nondum scelera vultieraque inusta reipublicae vultis recordari, vultum atque in essum animis intueamini. Facilius facta e rum occurrent mentibus vestris, si ora ipsa oculis Proposueritis.
VlII. Alier unguentis amuens, calamistrata coma, despiciens conscios stuprorum, ac veteres vexatores aetatulae suae, puteali et seneratorum gregibus iaci
sacro monte, plebis musa latae sunt. In iis hoe maxime sanet nux est, ne
iri inattis plebis homini patricio Soluit actuo vulgo additur lagum;
quod delendum Me recte intellexit Sensiis est enim solvit eum
omnit iis istis, quae antea dixerat uspiciis, more iniuruin, sinus --ii, Nisi haec obstarent, non
nioveret me rarior eonstructio legum εοι,'ere Ἀγro legibus lol, ere , de luavid. Oereo mi Cie de leta li 20. Consul Caesar seil qui in cons latu A. V. εi Clodium, plebem
repudiavit Em. Melius enim resisto. dei inuamis agitiis et stupris. Si nondum Ernestius opinabatur uribendum esse G. nam n tauris prorsus esse aiieonu . At non tam hiemsiiunx ea pro nune iam non. Puteam Feneratores, inquit Co nutus, ad uteri disri μι ι oraui.
568쪽
ius atque perculsus, olim, ne sullam illo aeris alieni
in Peto ad columnam adhaeresceret, in tribunatus portuna perfugerat. Contemnebat equites romanos, in initabatur senatui , venditabat se operis, atque ab iis se ereptum, ne de ambitu causam diceret, praedicabat, ab iisdemque se, etiam invito senatu, provinciam sperare dicebat; eamque nisi adeptus esset, se
incolumem nullo modo fore arbitrabatur. Alier, o dii boni quam ieier incedebata quam truculentiis quam terribilis adspectu Punum aliquem te ex barbatis illis,
exemplum imperii veteri , imaginem antiquitatis c lumen rei publicae, diceres intueri. Vestitus aspere nostra hac purpura pIebeia ac paene fusca capillo ita horrido, ut Capua, in qua ipse tum imaginis ornandae causa duumviratauu gerebat, Seplasiam sub-ώrcuire, emisinere sola bant Puteal autem dictum est, in quo seueratores deam huli ibant. Homm
Myllaeo lis rapte et congruenter ad sententiam traduci similitudinem maris quod aes alienum Gabinio fuerit tanquam mare illud naviga tibus insistissimum Scyllae et Charybdis quo certe obruti esset, nisi in trihun aliis quasi portum persit set Et quoniam Siciliensis Deli me itorios eis, de eolumna subiunxit: Bbuiam columnam potuit intelligere, quam Plinius ait in Siciliens freto fuisses et quasi loeum in verbo quaerens , potuit significare . ut quum da Μαenia Θαε- simul tamen vil egiam. Mimilitudinis causa respiceret quae naufragis idem erat quod Maenia debitoribus quum ad illam e naufragio proiecti si adhaeresee-
esset, unde ereditoribus satis erenti Rhegia vero eolanitia dicebatur, quod ab urbe Rhegio non laus dinaret. ---- mxSed ad eolumnam Maeniam, ad quam iudiei de debitoribusmatis a triumviris habebantur.
Masinis ornanda emisa Aee linurisione. Nam duumviratus C macnon erat magistratus,qui nobilitatem
illustria familiae romanae .ugere, eiusque imagines ornare Posset.
Hoc est inquit Manutius, ut sugeretae eomiisneret vultum ad illam so Histe . quam in urbe postea eonsul
prae se serre meditaretur .... Credi bila autem est homines ambitiosos
imaginibus avis etiam adscripsissem Osiraius muniespatis, ut EumM-pua apud PMmuiuin aut salse haec dicta esse a Tullio ad irridendum
illum ciumviratum C. Puanum. GR. Seplasiam tibiarum videretiιr
Nempe quoniam evitium nunquam, Le.
569쪽
on1Tiolauimis vi deretur. Nam quid Hile supercilio dicam7 quod tum hominibus non supercilium, sed pignus rei publicae kidebatur. Tanta erat Mavitas in oculo,
tanta contractio frontis ut illo supercilio respublica, ton tuam Atlante caeham niti videretur. Erat denique hic omnium sermo: Est tamen rei publicae magnum
smumque subsidium habeo quem opponam labi illi atque coeno vultu, medius fidius collegae sui libidinem levitatemque mei habebit senatus in hunc annum quem sequo tur non deerit auctor et dux bonis; mihi denique homines praecipue i utulabantur, quod
habiturus essem contra tribunum plebis furiosum et audacem , quum amicum et astinem tum etiam sorte in et gravem consulem.
IX. Atque eorum alter sesellit neminem uuis enim clavum tanti imperii tenere, et gubernacula reipublicae tractare in maximo cursu ac fluctibus posse arbitraretur hominem emersum subito ex diuturnis
tenebris lustrorum ac stuprorum vino, ganeis lenociniis indulteriisque consectum quum is praeter spe in
in altissimo gradu alienis opibus positus esset, qui
sorum unguetitarium, quod si uae erat subbiturus. - .upertatio de retio miseeiectio edita sueti, itate earel. In SS. plerisqtie erat: ι illo supertilio an
Hrha quod tum hominibus non ιυρ-- talium , aehi Pign ι resub icae sudeba-- ex luterpretatione titterius senten-- - M trario - mu --imur in imauin masse Certe molestum ex eandem sententiam his aliis verbis enuntiari. Αe ortasse in altero niem bro leseudum est in uis Uervilis consulatiι ille tanquam nili sideretur. Ε eerte ducunt vestigia corruptae
570쪽
PRO P. LXTIO, CAP. io non inculo tempestalem impendentem intueri inmulentus, Sed ne lucem quiden insolitam adspicere pos-
x Alter mulios plane in omnes partes sesellit. Ea at enim hominum opinioni nobilitate ipsa, blanda con .eiliatricula, commendatus. Omnes boni semperis
bilitati savemus, et quia utile est reipublicae, nobiles homines esse dignos maioribus suis, et quia valet apud nos chiromim hominum et bene de republica merit
rum memoria etiam mortuorum. Quia tristem semper, quia taciturnum qui subhhrridum atque incultu ni ridebant, et quod erat eo nomine, ut ingenerata sa-
miliae frugalitas videretur, avebant, gaudebant, et ad integritatem maiorum spe sua hominem vocabant, materni generis obliti. Ego autem vere hoc dicam iudices tantum esse in homine sceleris, audaciae, crudelitatis, quantum ipse cum republica sensi, nunquam putavi. Nequam esse hominem, et levem , et falsa opiniones errore hominum ab adolescentia commendatum, sciebam. Etenim animus eius vultu , na-gilia parietibus tegebantur sed haec obstructio uec diuturna est, nec obducta ita, ut curiosis oculis perispici non possit. Videbamus genus vitae desidiam,
inertiam inclusas eius libidines, qui paulo propius
occesserant, intuebantur. Denique etiam sermonis ansas dabat, quibus reconditos eius sensus tenere possemus Laudabat homo doctus philosophos nescio quos neque eorum tamen nomina poterat dicere; sed tamen eos laudabat maxime, qui dicuntur praeter ce teros esse auctores et Ilaudatores voluptatis; cuius, et