장음표시 사용
581쪽
quibus unum habere exercitum in Italia maximum; duo, qui privati tum essent, Parare si vellent, exercitum posse idque iacturos esse dicebat. Nec mihi ille iudicium populi, nec legitimam aliquam contemtionem, nec disceptationem , aut causae dictionem sed vim arma, exercitus, imperatores, castra denuntiabat. XVIII. Quid ergo inimici oratio vana praesertim. tam improbe in clarissimos viros coniecta, me movit Me vero non illius oratio, sed eorum taciturnitas, in
quos illa oratio tani improba conserebatur qui ium, quamquam ob aliam causam iacebant, tamen hominibus, omnia limentibus tacendo loqui, non insiliando consteri videbantur. Illi autem aliquo tum timore
perterriti, quod acla illa utque omnes res anni stipe. rioris labe clari a praetoribus infirmari a senatu
atque principibus civitatis putabant, tribunum popularem a se alienare nolebant, suaque sibi propiora pericula esse, quam mea, loquebantur Sed tamen et Crassus a consulibus meam causam suscipiendam esse dicebat, et eorum silem Pompeius implorabat; neque
se privatum publice susceptae causae defuturum esse dicebat quem virum studiosum mei, cupidissimum reipublicae conservandae, certi homines, ad eam rem compositi, monuerunt ut esset cautior; eiusque vitae
a me insidias apud me domi positas esse dixerunt; atque hanc ei suspirionem alii literis mittendis, alii nuntiis. alii coram ipsi excitaverunt, ut ille, quum a me cerio nihil limeret, ab illis, ne quid meo nomine moliren-
582쪽
PR P. SEXTi , CAP. 39tur, alibi cavendum putaret. Ipse autem Caesar, quemn ψxime homines ignari veritatis mihi esse iratum putabant, erat ad portus. erat cuin imperio; erat in Italia eius exercitus inque eo exei citu ipsius tribuni plebis, ininiici vaei fratrem praesecemi.
XIX. IIaec ego quum videreini neque enim erant
occulta , senatum, sine quo civitas stare non posset, omnino de civitate esse subluium consules, qui publici consilii duces esse deberent, perfecisse, ut per ipsos publicuiti consilium funditus tolleretur Os,ilui plurimuin i Ossent, Opponi omnibus Concionibus, salso, sed sormidolose tamen auctores ad perniciem meam conciones haberi quotidie contra me vocem pro me, ac pro republica neminem mittere intenta signa legionum existimari cervicibus ac bonis vestris,sulso, sed putari tamen coniuratorum copias veteres, o susam illam Catilinae manum importunum, DUO
luce, et insperata commutatione rerum ESSE PEDOVu-
tam liae quum viderem, quid agerem, iudices I scio enim, tum non mihi vestrum studium, sed meum Prope vestro defuisse. Contenderem contra tribunum plebis Privatus armis Vicissent improbos boni, sortes inertes: interfectus esset is, qui hac una medicina sola potuit
a reipublicae peste depelli. Quid deinde quid Mia
luiarum restaret quid denique erat dubium, quin ille sanguis tribunicius, nullo praese tui in publico Consilio profusus, consules ultores et defensores esset habiturus quum quidem in concione dixisset, aut mihi semel pereundum, aut bis esse vincendum. Quid erat bis vincere 'Id profecto, ut, cum amentissimo tribuno
583쪽
plebis quum decertassem, cum consulibus, ceterisque eius ulioribus dimicaretii. Ego vero, si mihi uni pervix dum fuisset, ac non accipienda reipublicae plaga imsanabilis illa et mortifera, quam illi imposuismat,
semel perire tamen iudices, maluissem, quam bis vincere. Erat enim illa altera eiusmodi contentio, ut neque victi, neque victores rem publicam tenere pos
semus. Quid Τ. si in prima contentione, vi tribunicia victus, in foro, cum multis bonis viris concidissem, senatum consules, credo, vocassent, quem inium de civitate delerant ad arma vocassent, qui ne vestitu quidem defendi rempublicam sissent; tribuno plebis post interitum nieum dissidissent, qui eandem horam
Quam illi imposuissent In ultimo x----- eodes et edd. varimiti M. pr. - - ---ια-- ni insanabilis illa morti 1 qua e --
qua eum Ostiisset. Cod. S. Vict. a. n. a. pl. mihi insanabilis illis mortifera, qtιae imρosui sel. Lamhinus re Posilit: est. n. a. et m. sanabilis, illis moriferavita Ἀ--uismis; quae senimnia a Ciceronis consilio uormis odit. Nee aptior est uino, quam Ernesti
suopte ingenio obsequutua invexit rem Mero si mihi uni Pereundum non
capite id agit, ut ostendat eur sugere, et in exsiliuna ire maluerit, quam seniori obiicere. Nimirum id se aitroiuiblicae causa, et Proptersalutenim sim suorum fetasse Et quum Clo diu, dixisset aut semet mysteran , aut bis eas Mineendum . Cicero sate--, si sibi ua et soli Hemadi insuisset, nee reipublicae insanabilis ex mortifera placa sinis ease inmeta ruisse se semel perire, quam bis
vincere. Etenim alteram eontentionem iniusmodi suisse ut neque victor neque vietus rempublicam tenero
posset. Em proxime ad mliatam aecedit Manutii emendatio Emμπιοι mihi unitereundum uisset, ac ri ienda plaga mihi insanabilis rei- Publicae mortiferi, quam illi scit. Caput ureum periculo mortis obiicie
do imposivis em -- ροέπε--- Loiem quam μμωνα Noaisa ratio paulum discrepat a Maiiuuana. in qua illud ineommodum est quod plagam reipublieae sibi insanabilem dicit. Deinde aptius est Ciceronam dicere plagam tuam ab inimicis suis reipnblicae impositam, quam a seipso sicut in Vatin. e. 8 de eo dicitae rei ad Hera ulnera . quibus Maasiarem blicam deleri, hanc quoquo mortiferum Hagam infrixisse. V assent Recte correxit Eme,
584쪽
PRO P. SEXTIO, CAP. I. 584 meae pestis et suorum praemiorum esse voluissent. XX. Vnum mihi restabat illud, quod forsitan non nemo vir sertis, et acris animi magnique, dixerit: --stitisses. epugnasses, mortem pugnans oppetisses. Do quo te te, inquam, patria, testor, et vos penates,
patriique dii, me vestrarum sedum templorumque Causa me Propter salutem meorum civium, quae mihi semper sui mea carior vita, dimicationem caedemque
fugisse Etenim si mihi in aliqua nave cum meis amicis naviganti, hoc iudices, accidisset, ut multi ex multis locis praedones assibus eam navem se oppressuros minitarentur, nisi me unum sibi dedissent; si id,
Ctores negarent, ac mecum simul interire, quam moti adere hostibus mallent iecissem me ipse potius in Profundum , ut celeros conservarem , quam illos mei
tam cupidos, non modo ad certam mortem, sed in magnum vitae discrimen adducerem Quum vero in hanc reipublicue navem, ereptis senatui gubernaculis, sultantem in alio tempestatibus seditionum ac disco diarum, armatae tot classes, nisi ego unus deditus e sem, incursurae viderentur; quum Proscriptio, caedes, direptio denuntiarentur; quum alii me suspicione pe- riculi sui non defenderent, alii vetere odio bonorem incitarentur, alii inviderent, alii obstare sibi me ar- bitrarentur, alii uiuisci dolorem aliquem suum vellent, alii rem ipsam publicam, atque hunc bonorum statum otiumque odissent, et ob hasce causas, tot
tamque varias, me unum deposcerent depugnarem Potius cum summo, non dicam exitio, sed periculo certe vestro liberorumque vestrorum, quam non id,
vilissent et tarn non est sequutus.
585쪽
quod Onanibus impendebat, unus pro omnibus suscire rem ac stibi rem 2
XXI. Victi essent improbi. A cives at ab eo privato, qui sine armis etiam consul rempublicam miseservarat Sin victi essent boni, tu id superesset non ad sem os videlis rem venturam fuisse 'An mihi ipsi. ut quidam putant, sui mors aequo animo oppetenda' Quid Titim mortemne fugiebam' an erat res ulla quam mihi magis optandam putaremet aut ego illas res tan-las, in tanta inproborum multitudine, quum gerebam, non mihi mors, non exsilium ob oculos vers bantur non haec denique a me ium, tanquam sala, in ipsa re urenda canebantur an erat mihi in tanto luci meorum, tanta disiunctione, tanta acerbitate,
tanta spolliatione omnium rerum, quas mihi aut na-riira aut fortuna dederat vita retinendat lam eram rudis tam ignarus rerum tam expers consilii, aut
ingenii 'nihil audieram nihil videramet nihil ipse i Modo quaerendoque cognoveram 8 ne ciebam vitae brevem esse cursum, gloriae sempiternum ' quum esset omnibus d nil niora, optandum esse, ut vita, quae necessitati leberetur, patriae potius donata, quam
Neservata Dat rarae videretur nesciebam inter sapientissimos homines hanc contentionem fuisse , ut alii dicerent animos hominum sensusque morte restingui, alii autem tum maxime mentes sapientium ac sortiumvirorum, quum e corpore excessissent, sentire ac se re quorum alterum , fugiendum non esse, carere sensu alierum etiam optandum, meliore esse sensu.
- ab eo misisto Li-biii. ex uno die edidit inus eo armat iri--ο; id propter oppositu in sine armis
eonfia sane blanditur. Attaniennon bene sonat ut Ernest monuit,
586쪽
PR P. SEXTio, CAP. a 583 Denique, quum omnis semper ad dignitatem retulissem, nec sine ea quidquam eas petendum esse homini
in vita putassem, mortem, quam etiam virgines Athe nis , regis, opinor, Erechthei filiae , pro patria contemsisse dicuntur ego vir consularis, tantis rebus gestis, timerema praesertim quum eius essem civit
iis, ex qua Q. Mucius solucis castra Porsenae veni set, eumque iniexscere, proposita sibi morie, conatus esse, ex qua P. Decius in imum pater, post aliquot
annos patria virtute praeditus filius, se ac vitam suam , instructa acie, pro salute populi romani victoriaque devovisset ex qua innumerabiles alii pautim
adipiscendae laudis partim vitandae turpitudinis caumsa, mortem in variis bellis, aequissimis animis, oppetissent in qua civitate meminissem, patrem uius Μ. Crassi, sortissimum visum, ne videret victorem inimicum, eadem sibi manu vitam exhausisse, qua
mortem saepe hostibus obtulisset y XXII. Haec ego et mulia alia cogitans, hoc videbatn: si causam publicam mea mors peremisset, neminem
unquam sere, qui auderet suscipere contra improbos cives reipublicae salutem. Itaque non solum si vi inierissem, sed etiam si morbo exstinctus essem, ore putabam, ut exemplum rei publicae conservandae
mecum simul interiret. Quis enim unquam, me a senatu Populoque romano tanto omnium Onoriam studio, non restituto quod certe, Si essem interfectus, acci
dere non potuisset), ullam reipublicae partem cum sua
Ne interri Mictorem an mulit eddadditur Houa. Recte abest Cod Franc. Dresd Q. ,r ideoque iam Graevius delevit. Quia enim jomtique romano
587쪽
minima invidia auderet attingere' servasi igitur in publicam discessu meo, iudices caedem a vobis libem
visque vestris , vastitatem . incendia, rapinas ineo dolore meoque luctu depuli et unus his rempublicam servavi, semel gloria, iterum aerumna mea. Neque
enim in hoc me hominem esse infitiabor unquam, utine optimo fratre, carissimis liberis, fidelissima coniuge, vestro conspectu patria, hoc honoris gradu, sine dolore caruisse glorier. Quod si fecissem, quod
a me benescium haberetis, quum pro vobis ea, quae mihi essent vilia, reliquissem Hoc meo quidem anim , summi in patriam amoris mei signum esse debet certissimum, quod quum abesse ab ea non Possem sine summo dolore, hunc me perpeti, quam illami
heiactari ab improbis, malui Memineram, iudices, divinum illum virum, atque ex iisdem, quibus nos, radicibus natum ad salutem imperii huius,' a
Pium silmma Senectute, quum vim prope iustorum armorum profugisset, primo senile corpus paludibus occultasse demersum, deinde ad infimorum ac tenuissimorum hominum intumis misericordiam confugisse inde navigio perparin, quum omnes o ius terrasque fugeret, in oras Africae desertissimas pervenisse. tque ille vitam suam, ne inultus esset, ad incertissimam spem reipublicae recuperandae re- Servavit ego, qui quemadmodum multi in senatu,
me absente dixerui 0 periculo reipublicae vivebam,
Iustorum armorum Seditiosas leges tulerat Sulpicius in gratiam Marii adeoque rOPe iusta voci tarma Sullae ulciscentis suam, et a riae iniuriam vellatus rim. Ita Lamb. e vestigiis seripturae aliquot eodd. NM. vlgo, ad remis. MM---- - Graevius moiecit: ad Di-rtissimam mem --emina.
Perietuo rei b. Vivere periculo reip. dicitur, cuius easus reiP. Potis-
588쪽
quique ob eam causam consularibus literis de sena. tiis sententia exteris nationibus commendabar, On-ne , si meam vitam deseruissem, rempublicam prodidissem In qua quidem nunc me restituto, vivit mecum simul exemplum stat publicae, exemplum reipublicae defendendae. Quod si immortale resin
tur, quis non intelligit, immortalem hanc civitatem futuram 8 XXIII. Nam externa bella regum, gentium, nationum, iampridem ita extincta sunt, ut praeclare cum iis agamus, quos pacatos esse patiamuri Denique ex bellica victoria non sere quemquam est invidia civium consequuta. Domesticis malis, et audacium civium comsiliis saepe est resistendum eorumque periculorum
est in republica retinenda medicina quam omnem
iudices, perdidissetis, si meo interitu senatui populoque romano doloris sui de me declarandi potestas esset erepta. Quare moneo vos, adolescentes, atque
hoc meo iure praecipio, qui dignitatem, qui rempublicam, qui gloriam speciatis: ne, si qua aliquando
necessitas ad rempublicam contra improbos cive. sendendam vocabit, segniores sitis, et recordatione mei casus a consiliis sortibus refugiatis. Primum, non est periculum, ne qui unquam sint in civitate eiusmodi consules, praesertim si erit his id, quod debetur, persolutum. Deinde nunquam iam, ut spem, quisquam improbus consilio et auxilio bonorum se oppugnare rempublicam dicet, illis tacentibus nec a mali exercitus terrorem opponet togatis neque erit
589쪽
ORATIO iusta causa ad portas sedenti imperatori quare te rorem suum salso iactari opponi Iue patiatur. Nunquam enim erit tam oppressus Senatus, ut ei ne surplicandi quidem me lugendi sit potestas tam captus equester orito, ut equites romani a consule legentur. Quae quum omnia, atque etiam multo alia maiora,
quae consulto praetereo. accidissent videtis me tamen in pristinam meam dignitalem , brevis temporis dolore interiecto reipublicae voce esse revocatum.
XXIV. Sed , ut revertar ad illud, quod mihi in hac omni est oratione propositum, omnibus malis illo anno, scelere consulum rempublicam esse reuisectam pruinum illo ipso die, qui mihi mesius fuit, omnibus bonis luctuosus quum ego me complexu putriae
conspectuque vestro eripuissem, et metu vestri periculi, non mei, furori lio ininis sceleri perfidiae,
telis, minisque cessissem, Patriamque, quae mihi erat carissima, propter ipsius patriae caritatem reliqui seni: quum meum illum casum tam hora sibilem, tam gravem, tam repentinum, non solum homines, sed iecta urbis ac templa lugerent nemo vestrum λrum, nemo Curiam . nenio lucem adspicere vellet illo inqua in ipso die, die dico immo hora , atque etiam Puncto emporis eodem mihi reique publicae pernicies, Gabinio et Pisoni provincia mi est. Prob dii immortales, custodes et conservatores huius urbis ab
quo imperii quaenam illa in republica monstra, quae seel; ea vidistis' Civis erat expulsus is inni rempublicam ex senatus auctoritate cum omnibus bonis de-
590쪽
Pno . SEXTio, cap. 5 58 sonderas et expulsus non alio aliquo, sed eo ipso
Crimine. Erat autem expulsus sine iudicio vi lapi tibiis , ferro, servitio denique concitat, lex erat tala vasto ac relicto soro et sicariis servisque tradito et ea lex, quae ut ne ferretur, senatus suerat veste mutata. Hac tanta periurbatione civitatis, ne noctem quudem consules inter meum casum ci suam praedam interesse passi sunt statim, me perculso, ad meum sanguinem hauriendum , et spirante etiam republica, ad eius spolia detrahenda advolaverunt. Omillo gratulationes, epulas, partitionem aerarii, beneficia, spem, Proni issa, praedam, laetitiam paucorum in luctu omnium Vexabatur uxor mea liberi ad necem quaerebantur gener, et Piso gener, a Pisonis consulis
pedibus opplex reiiciebatur bona diripiebantur,
eaque ad consules deserebantur domus ardebat in Palatio consules epulabantur. Quod si meis in coni- inodis Iaetabantur, urbis tante Periculo coni moverentur.
XXV. Sed, ut a mea causa iam recedam, reliquas illius anni pestes recordamini; sic enim facillime pe spicietis, quantum vim omnium remediorum a magi
stratibus proximis respublica desiderarit. Declarat legit ni multitudo, quia in artam quae latne Sunt, tum ero uti promulgatae fuerunt. Nam latae quidem
sunt consulibus illis, tacentibus dicania immo vero
mugistratibus 'roximis resp. deess- rarat. lna res d. magistrati, apromtιωtudinem. At in lioe nensus nota constat. Rescripsi igitur. Diaarae
Iesum mutitti do. In vulgata gum Iuti is em a verbo dein seri pendere arbitrariis Lamb. ei Ero. P mulgataefueritnt Militas alias leges promulgaverat Clodi iis, quaa deside imi uimit; ob quod impedianiscium, incerium est rio.