M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schutzii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Orationes tom. 3

발행: 1827년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 로마

601쪽

is, quem luraxines in luctu irridentes, Gram invocat iiiiiiii iam id etiam situm tax iis sini, ut illa

ex vepreculis extractantinisula re inpublicam conaretur. arrodere. Alter vero non ille Serranus ab aratro, sed ex deserto Gavii Olet horreo catalis Eranis in. Calatinos Milios insitus, subito nominibus in tabulas relatis, nomen suum de tabola sustulit. Veniunt alendae Ianuarii; os haec meo

nitum esse simularat. Nam hic nos tomini us videtur stius suisse illius in . rivi QOint ii, qui ex ergastulo Productus se tu Gracchorum familiamin. sererit uuile ei iusia Graiochus i-

Quinti l . emilae Allegoria festiva a mu-

detin litius qua Numeri obscuritas et inuigii ita a dentilatur. Vns.

ler Max. IV, . Ex deserto Qtium Gavii ii ius indam olei filius esset, ob inopi ctiam per adoptionem rati,iii. Quod

quasis ire qiitulam factum est. Nam quum in deserto illo Gavii torre λι Pauca graua Meut, ut aure t tur boc est voce numerarentur. pauetias enim in sum in non sequirebat merito hic eius situs e latis granis in eam ninitiam quae calatini cognomen habet, insitus est. Nas. Alii l gunt ealaesi ι minis, ut Deator in intiet S. Atilium Serran millisi trilinnum plebis qui cum

Dietaturam ab aratro fuerat evomum, tum Si trani tum Cilalint nomen

habuisse, sed a calathis, qui avsvis id mi onustus olim ad urbem aecos i. A, motitiὶ Nomen ut eo pium est.

mniis L simul pauperias uolatur mitis Gavii, qui mauu in Ho

rii pilis amici lianis ne consenti rotrui releris trit, mi de revoeando

ta 'oue promuls turis . aecipio denominibus in tabulas argentarior imrelaiis. T. Mis iuris Mil. d. tabula. ubi cum otelis tribunis plebis su seripserat se de ciceronis reditu Pr

602쪽

PRO P. EXMO, CAP. 34rius scire potesiis equidem alia ita Seo quae tum

frequentia Senatus, quae exspectatio populi qui concursus legatorum ex Italia cuncta , quae virtus, actio, gravitas P. Lentuli consulis fuerit, quae etiam collegae eius moderatio de me qui quona inimicitias sibi Hecum eo reipublicae dissensione susceptas esse dira sei, eas se patribus conscriptis dixit et temporibus resepublicae permissurimi. Tum princeps rogatus sententiam L. Cotta, dixit id, quod dignissinium republica

fuit, nihil de me actum esse iure, nihil more maiorum, nihil legibus non posse quemquam de civitate

lolii sine iudicio de capite non modo iudicari, sed ne seii quidem posse, nisi comitiis centuriatis rim fuisse illam, si inniam quassaiae reipublicii perinsebaiorumque temporum, iure iudiciisque sublatis in

gna rerum periurbatione impendente, declinasse mepuululum , et, Spe reliquae tranquillitatis, praesentes fluctus tempestatemque fugisse. Quare , quum absens rem publicam non minus magnis periculis, quoniquodam tempore praesens liberassem, non restitui me solum, sed etiam ornari a senatu decere. Disputavit etiam muli prudenter, ita de me illum an,entissimum et profligatissimum hostem pudoris et pudicitiae scripsisse quae scripserat, iis verbis, rebus, sententiis, ut,

etiamsi iure esset rogatum , tamen vim habere non posse Quare me, qui nulla lege abessem , non restitui lem, sed revocari senatus auctoritate oportere.

Hunc nemo erat, quin verissime sentire diceret. Sed

D e ,ite non modo itid- sed ne popvlum , ut velit iudicare. Iebri quidem, Mari Sie reset ipsi seu Perturbatione Graevius quia praeissu postulatile. Vulgo de capiae nou cessit inrturbatorum coniecit Permu- modo Ierri sed ne iudierim quidem uione deis, malini oemantine.

603쪽

pos eum rogatiis Cn. Pompeius, approbata laudaia clues Coriae sententia, dixit, sese otii mei causa, utonini populari concitatione defungerer, censere, ut ad senatus auctoritatem populi quoque romani ben sicium erga me adiungeretur. Quum omne certatim,

aliusque alio gravius atque ornatius de mea salute dis xisset, seretque sine ulla varietate discessio surrexit, ut scius, Atilius hie Gavianus, nec ausus est, quum esset emptus, iniercedere noctem sibi ad liberandum

postulavit. Clamor senatus, querelae, preces, OCer ad pedes abiectus. Ille se assirmare postero die moram nullam esse facturiam. Creditum est discessum est.

Illa interea deliberatori merce .long i interposita nocte, duplicata est. Consequuti dies pauci omnino Ianuario mense, per quos senatum haberi liceret: sed tamen actum nihil, nisi de me.

XXXV. Quum omni mora audiscatione, calumnia, senatus auctoritas impediretur, venit tandem concilii de me agendi dies vii Kalendas Febr. Princeps Iv-gationis, vir mihi amicissimus, Q. Fabricius, templum aliquanto ante lucem occupavit. Quietus eo die Se itus, is, qui est de vi reus Actor hic defensorque causae meae, nihil progreditur; consilia exspectat inbmicorum meorum. Quid illi, quorum consilio .

Sextius in iudicium vocatur, quo se pacto gerunt 2 Quum forum , comitium , curiam , multa de nocte a malis hominibus ac servis plerisque occupavissent,

Quum esset emptiuora. e. etsi erat emptus, munia eorruptus, ut in-Soων Cn. Oppius. Vid. orati Matred ad Quir. Coneillida maugendi dies In ecld. primis est comitii, quod recte in cerat. cun mutarum mi. rmo mi enim uulanesi Fili, ea vel ni si a suspectum est, meliusque absit. Nam aeripiendum est,eci, minui die, suerit iuriis, ageretur exviii. remeatione. Sed id est duriin, Meoniam minabeis divitur, mom serm

604쪽

impetum faciunt in Fabricium manus asserant, occidunt nonnullos, vulnerant multos venientem in sorum, virum optimum et constantissimum, Μ. Cispium,

tribunum plebis vi depellunt caedem in foro in ximams, nunt; unisertique, destrictis ghidiis et cruei iis, in omnibus Axi partibus, fratrem meum, virum optimum, sertissimum, meique amantissimum, oculis

quaerebant, voce poscebant. Quorum ille telis libenter, in tanto luctu ac desiderio mei, non depugnandi, sed moriendi causa corpus obtulisset suum nisi suam vitam ad spem mei reditus reservasset. Subiit tamen im illam nefariam consceseratorum latronum: et,

quum ad finiris salutem a populo romano deprecamdam venisset, pulsus e Bostris, in comitio iacuit, s

que servorum et libertorum corporibus obtexit, vitamque tum suam noctis et fugae praesidio, non iuris iudiciorumque defendit Meministis tum iudices, comporibus civium Tiberim complari, cloacas referciri, soro spongii vingi sanguinem, ut omnes tantam illam copiam, et iam magniscum apparatum, non privatum, aut plebeium, sia patricium et praetorium

esse aes,itrarentur. XXXVI. Nihil, neque ante hoc tempus, neque hoc ipso turbulentissimo die, criminationis esse in Sextium. Atqui vi in sero versata est. Certe. Quando enim

opus noue quod cultelinio tamen qui tum demito tribunatu privatustem euerat eorrigere' erisque erat eouectam, sed a Appio Clau-De tignand DHoemotom e eod. dio eius fratre . patricio et praetore, bis iuvenit, Macis melius vulMao re et coinu inlatam Iuuae. -stio ML Sisin ea a i torum iis senientiam in uotirem inoris, si minationis in in Sax--ysis causa alteriam e eminuit, et iure.., M. pr. Dunbinus eriminamini Myolatori tribuetidam. Sextium. quod relinnil Grist. At Grae- Illam eo iam Hessa arbitraremur viva veterem Ieetionem restituit, Recti significat illam aminiorum tu, eumque sequutus est Eriti qui in m

605쪽

ORATIO matoc Lapidationes persaepe, id iuriis non ita saepe, sed nimium tamen saepe gladios caedem Vero tantam. tantos acervos corporum exstructos, nisi sorte isso

Cinmino atque Octaviano ille, quis inqi iam in Aro,idit qua ex concertationis anim ima a plurutinaesa, aut constantia intercessoris orim saepe se ditio, culpa atque improbitate latoris, commodo aliquo imperitis, ait largitione proposita oritur ex Concertatione magistra trium is ritur sensim ex clamore primum, deinde aliqua discessione concionis vix sero

et raro ad manus pervenitur nulla vero verbo facto, nulla concione advocata, nulla lege recitata concita tam nocturnam seditionem, quis a divit A verisimile est, ut cinis romanus, aut homo liber quisquam eum gladio in serum descenderit anto lucem , ne de me ferri pateretur, praeter eos, qui a illo pesti sero ac perdito cive iampridem reipublicae sanguine saginantur Hic iam de ipso accusator quaero, qui P. Sextium queritur cum multitudine in tribunatu, etcum praesidio magno suisse: num illo die merit. Certe, certe non suit. Vieta igitur est causa reipublicae, et vicia, non auspiciis non intercessione, non suffragiis sed

vi , manu . ferro. Nam si obnuntiasset Fabricio is praetor, qui se servaturum esse de Caelo dix ral, nc

cepisset respublica plagam, sed eam, quam ce tam Mmere, non queri posset; si intercessisset collega Fa-

gonduin ea earne lius vidit, non retvulgo aereassiua caela M. uim iis xi et se aer, asse δε caelo luna haec

606쪽

mo P. EXUO, cap. 37 603.bricio, laesisset rempublicani , sed rempubiarum iure

laesisset Gladiatores tu novitios, pro exspectata aedi-Juale suppositos, cum sicariis e carcere emissis ante lucem immittat magistratus templo deiicias caedem maxilliam socias flarum purgesyJ et, quum omnia vi et armis egeris, accuses eum, qui se praesidio minnierit, non ut in oppugnaret, sed ut vitam suam posset

defendere 7 XXXVII. Atqui ne ex eo quidem tempore id egit

Sextius, ut a suis munitus, tuto in foro magistratum gereret, rempublicam administraret. Itaque fretus sanctitate tribunatus, quum se non modo contra vim et serrum, sed etiam contra verba atque intersutionem

legibus sacratis esse armatum putaret, venit in emplum Castoris obnuntiavit consuli quum subito in nus illa Clodiana, in caede civium saepe iam victrix,

exclamat, incitatur, invadit inermem atque imparatum tribunum alii gladiis adoriuntur, alii Dal mentis septoruin et sustibus a quibus hic multis vulnexibus acceptis, ac debilitato corpore et contrucidato,

prorsus necessiiria Cicero enim lio sive ad impediemi , ut quod V dicio si ,raetor iliiiiiii liasseti iuri lunt assaeintil. an Ev. eio, Aetl tit comitia illa dii imeri illit, Forum 'me,' Ilaec Ernestius in-

viri Nini, qui inermi si vetant, se terroruiori tribuit, qui hoc super urimere potuis en pia sui rei publicae bis similius iacere velles. Cui pro

Me obnuntiatione acceptan , non ta sit assentior. Manutius coniicietistine alueri trittitissent, quia praetor frum νυν ea alii μνη- 'imes iti- iure suo usus, et terpretaulti P mitin dias res Turn. Pr eas ectata abditi talis Quam sorvin reddere itisrequens. T.

eo rem tempore petebas, quo bas se Aterjutionem' Nam non licelint ditiones tu her ibi. Onesi ii Ae tribuno plebis loquenti uisaui, d lium Vero sui rudos obiboe et seu interloqui. LAMB. eam ob rem aedilitatis eandidati ou cemsuti Q. Metillo liabituro ut se ante oviliatorum familias. hellitas, pnto, comitia aedilium. p. 3. lib. et oieraaditidos ume-ria sibi eom iv ad Attic. ma.

607쪽

se abiecit exanimatus neque ulla alia re se nun tem nisi opinione mortis depulit. Quem quum iacentem et concisum plurimis vulneribus extremo spiritu exsanguem et consectum viderent, defatigatione magis et errore, quam misericordia et modo,

aliquando cae lare desiiterunt. Et causam dicitSextius dis Via Quid iis quia vivi At id non sua culpa.Plaga una illa extrema defuit quae si accessisset,

reliquunt spiritum exhausisset Accus Lentidium; non percussit locum maledicito Sabinio, homini Beatino, cur tam tempori exclamarit occisum. Ipsum

vero quid accusa, num demit gladiiset num repsegnavit num ut gladiatoribus imperari solet, semam non recepit An haec ipsa vis est, non posse emori 'an illa, quod tribunus plebis templum cruentavit' an, quod quum esset ablatus, primumque resipuisset, non se referri iussit Ubi est crimen, quod reprehenditi. Hic quaero, iudices, si illo die gens ista Clodia, quod sacere voluit, essecisset si P. Sextius, qui pro occiso relictus est, occisus esset suistisne ad arma ituri fuistisne vos ad patrium illum animum, maiorumque virtutem excitaturi' suistisne aliquando rempublicam a funesto latrone repetituri an etiam

tunc quiesceretis, cunctaremini timeretis , quum rempublicam a sacinorosissimis sicariis, et a servis esse oppressam atque occupatam videretis Cuius

igitur mortem ulcisceremini, siquidem liberi esse, et habere rempublicam cogitaretis de eius rivis viri

quid vos loqui, quid sentire, quid cogitare, quid

iudicare oporteat, dubitandum putatis r XVIII. At vero in ipsi parricidae , quorum es- frenatus furor alitur impunitate diuturna, adeo vim

608쪽

PRO P. SEXTio, Ap. 38 66S sui perii terrant, ut, si paulo longior opi

nio mortis Sextii fuisset, Gracchum illum suum, transferendi in nos criminis causa, occidere cogitarint. Se it rusticulus non incautus neque enim homines nequam tacere potuerunt , suum sanguinem

quaeri ad restinguendam invidiam facinoris Clodiani; mulionicam penulam arripuit, cum qua primum Romam ad comitia venerat messoria se corbe contexit. Quum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est. Atque hoc scitis omnes, usque adeo hominem in periculo fuisse, quoadscitum sit Sextium vere. Quod nisi esset patefactum

paulo citius, quam vellem, non illi quidem morio mercenarii sui transserre potuissent inridiam in quos putabant, sed acerbissinu sciteris in viam grai quodam caere minuissent. Ae si itine P. Sextius.

tradices, in templo Castoris animam, quam vix retinuit, edidisset, non dubito quin, si modo esset in republica senatus, si maiestas populi romani revixisset, aliquando statua huic ob rempublicam i hiemsecto, in soro statueretur. Nec vero illamim qiusquam, quos a maioribus nostris, morte obna, positos in illo ioco, atque in Rostris collocatos videtis, esset P. Sextio aut acerbitate mortis, aut animo in rempublicam praeponendus qui quum causam civis calamitosi causam amici, causam bene de republica meriti, Causam senatus, causam Italis , ausam reipublicae:

suscepisset quumque auspiciis resis onique parens

Quintum Graectvm, quem Clodiani qua tiaritve mulionea et g one Oeeidere ogitarunt, ut a Sextiatria Lepide vero fingit Quintium eadem intersectus putaretur. AN. penula fuisse indutum quum pri- misisti, ia... mum Romam, comitia venit quae

609쪽

obnuntiaret, quod senserat luce pallam a nefariis postibus in eoru in hominum clue convectu esset occisus, sanctissiua in templo, sanctissima in catis ,

sanctissimo in magistratu. Eius igitur vitain quisquam spoliandam ornamentis esse dicet, cuius mortem -- nandam monumenio sempiterno putaretis' XXXIX. Homines, inquit, emisit coegisti, Parasti. Quid uti saceret senatum obsideret cives indemiam

to expelleret bona diriperet aedes incenderet tecta distin rharet templa leo Hum immortalium init notaret, tribunos plebis serro e Rostris expclleret'

pro incias, quas vellet, quibus vellet, venderet, reges appellaret rerum capitalium condemnatos, in lib os civitates per legatos nostros reduireret, principem civitatis ferro obse-m teneret 'haec ut emere posset. yiae seri , nisi armis oppressa republica nullo modo poterant, idcirco credo manum si hi P. Sextius et copias comparavit. At nondum erui maturum;

nondum res ipsa ad eiusmodi praesidia viros bonos compellebat pulsi nos eriimus, non omnino ista manu sola, sed tamen non sine ista vos laesit -- rebulis. Qiptum erat serum anno superiore aede Castoris, tanquam arce aliqua , a fugitivis occupata

sile hatur otiani hominum, tum egestate, turn audacia peri litori in clamore con CNrsu Vi manu g προ-

bantur, perferebatis Magistratus templis pellebantur; alii omnino aditu ac soro prohibebantilis nemo resusiebat Gladiatores ex praetoris comitatu comprehensi,

610쪽

PRO P. SEXTIO, CAP. Uin senatum introducti, consessi in vinetita coniecit

Milone , naissi a Serran, menti nulla Foruin

corporibus civi uin Olli uno ruin constratum Caede nocturna. Non modo nulla nova quaestio . sed etiam

vetera indicia sublata. Tribunum plebis plus viginti vulneru/us acceptis ianentem moribundumque vidistis alterius tribuni plebis, divini hominis dicaui

enim quod sentio, et quod mecum sentiunt omnes , . divini insigni quadam inaudita nova magnitudine animi, gravitate, fide praediti, domus est oppugnata ferro, acibus exercitu Clodiano. XI. xii hoc loco laudas Milonem, et iure laudas. Quem enim unquam. viriti iam immortali virtute vi

dimus qui, ni lio praemio proposiis, praeter hoc,

quod iam contritum et conrumpium putatur, iudicium, bonorum, omnia pericula summos labores, gravissumas contentiones irimicitiasque suscepit; qui mihi in us ex omnibus civibus videtur re docuisse, nou verbis, quid oporteret a praestantissimis viris in re

public fieri, et quid necesse esset oportere hominum audacium, versoriim rei Micae sceleri , lembus e iudiciis resistere si leges non valerent, iudicia

non essent, si respublica vi, consensuque audaciunt, urinis oppressa teneretur, praesidio et copiis defendi vitam et libertatem nepesse esse. Hoc sentire, Pr

ASerrano Tei nos enim plebis, num de diε- m t o. inquit,inonis ui uiu Misi erat mi ut eu quum de oppugnata domo mendere. ID. tio sit. Et striinpers la oratio deest Πο is quaestιο Nova quaestio est, euiar, quum Sextium accuses. Quod quum erimiuisa eii Mein nova absolvi disicin . Maxaeae via , de aliquo quaeritiir. Quod Praestantias is tris in Graeu uin cuus Milonis ob iis in P. Clodii eod. Frane. raestantibus. factum est. D. S aeteri Seela ibias eod. Fraudi interius ιι Mini Milouis. D in ed. Pr Mediol. Ascens. --

SEARCH

MENU NAVIGATION