장음표시 사용
411쪽
si exaltavit serpentem in deserto , ita exaltari oportuit
Pium hommo. Opbitae sal Ophiani vel Ophitae L plusquani haeretici his verbis Christum profestum dicebant, e imitari sacram potestitem ipsius serpentis, quem venerabantur, & Christo praeserebant, quia scientiae boni nobis mali originem dederit Ipsum etiam astervatum in specu introducebant ad benedicendos Eucharisticos pane siros, quos crsectum sacrificium vocabant, singulisque distribucbant Tertuli de praescript ad veri hariet cap. 7. Epiph ha r. 7. Theod libri de haer. ab ait, quos da in ex ipsis dicere Christum in serpentis pec em transmutatum , virginis uterum subiisse. Ita intelligendum illud Damascen de haeres. Ophitae anguem vecn-γantur eumqce Christum se exi limant. Processerunt ex haeresi Nicolai Gnosticorum, aliorumque antiquiorum Epiph. d. l. Vide utrum haec conciliare queas cum verbis Origenis hi, 6 contra eis dicentis, Ophia nos nec este Christianos, nec ipsiosmet Christum profiteri, sed Iesu nomen detestantes suam in sectam recipere. Pag. 196. in et . post solent . a d. Maldonatus in Ioan IV istud, inquid, cevum, men Dei posteriore loco positum esse subiectum , nomen vero
piratus attrib tum sens enim est, Deus est sin-
412쪽
Pag. 2oa post CAP. VII. M. . r. λε, 'detur antiqv ima lectio fu/sse Ge J-αis, non poterat, quod mutatum a debcatis, quasi Christi potentiae injuriam aceret. Grotius P. 28. ἀρύεοιδα ἡ ἴιδατε - εν. αἰ. Tortullianus ad Prax negative legit neque me sicitis,nde sim Idem sensus e scitur, si verba Claristi interrogati e prolata dicamus nec enim ipse Matthaeus orationis distinctionibus usus est. Pag. Q9. iiii penuit ad Grotius in haec
Pag. ari liti ult post iret add. ita autem scribit orti mendacii r apiunt non sunt pro Christo, 7 risi .re se putant eum: qua es sunt haeret/ci qui confundunt Patris N Filii substantiam, Antim dicentes e e Patrem ae fili cc. lo m. a. in divers. Itali recipitini Chri tum , sita non credunt inu U Ine elidis, non credunt in nomine unigeniti, qui si-hum Deo Patra consili Ditialem affirmant, hoc estes semiam quae Pater est cita fortaste locus iste legendus.
Pag. 1 . lin. r. post nodis add. Dionysius Alex Filium dicit ἐνο, ἡ νου καὶ - - τοῦ
413쪽
χro Addenda. que enim ex sentia iuge uiti sicundunt a ponem quandam aut divisionem et em mest. Pag. 27. in et . illa Sed hoc videtur hausiile ex liceretibus nosticorum , Heracleonitarum , manichaeorum , quas secuti Priscillianistae. Pag. 3 I. ante a P. XIV. add. ii XIII. o. 13. Hos locatis me magistrum a Dominum , Ubene dieitu Alii in die extremo dicent, Domine nonne nomine tuo daemonia ejectimus, s virtutes multas fecimus quibus Dominus respondebit: discedite a me, nunquam vos novi, quia veram, id quiliis de his etiam dixerat illud : Non quu- qui mihi dicit Domine, Domine, intrabit regnum cor ori . Matth. VII. 21. 22.23. Sico Matth. XXV. I r. a. Lucce XIII. 23. dicentibus D mine, Domine, aperi nobis, responsum dabitur vesici unde estis. At Apostolis dicit Christus set cutis me magistrum ac dominum, ta bene dicitis. Dubium tamen est an in Spiritu lancio dixerint Apostoli Christum Dominuma collato 1 Cor. XII. 3. Nusius potest dicere Dominus Iesus, nisi is Spiritu incto, cum Ioann. VII. 39 nondum era: Spiritus sinctus datus. Vide de eo Origen tom.
p. o. Ex is, C erat nox. Origenes d. I. Dicendum est Ombodie tunc noctemfuisbesiubsensium
cadentem , quae imago existeret noctis fetae in anima
Iuria, quando quae ferebantur sive ab sum, illae
tenebraei nempe satanas 2 i re se sunt in eum. Voca- Sit enim Deus en as noctem Ouare noctes, inquit Paula ,
414쪽
Paulis , non sui us ibi neque en brarum , dicens: Tr, fratres tan fumu noctis , ne lite tenet arum si-LA Et ilJud , nos qui diei sibi sumus, Io fisimus. . . Ne enim illa viris eras, m nomen et Oriens scilicet reliquerat dum e ederetur , Uitiae solem ι Iesum quidem p rsequebatur Iuda tenebrimum plenus, sed tenebraeo qui ipsa receperat, non apprehenderunt cos, qui per que nrt rorem. ibid. post C A P. XIV. Mol. V. 6. E 'sum via, writa Origenes tona. . in Oan. Dicitur haec lux , lux ori, oua ratione Pater veritatis Deus ampliores S, fato , quam eritas, ta quia Pater est sapientiae , melior est a que praestantior ipsa sapientia, SIM Drtione vir. lux praecesiit. Cyprianus epist ad Pompej. Benedictus Dem veritat si quam veritatem nobis Cissus ostenderi in Evangelio suo licit Ego sum te disse. Porro de veritate plura diximus . . histor Eccles seculo 3. Isita: Origenes tract. I. in Matth. Erue autem V is ita a fonte vitae Patre. qui dixit, o umTu. . Et attende Hli emer, an quemadmodum sentidem nonsiunt sos libi ta fluvius ipsi , ita fons et blaei et ita,' c. oportuit enim eximium quiddam Proponere in eo , quod dicit de Deo S Patre unit cr-sorum tanquam vivo, inter eum, qui est ipsa sita, V infria quae vitam participant. Similiter Tertullianus contra Prax Pater tota 'bstamia est; si F et tr. derisatio totius p rsio Lactantius quoque II p. quoniam plenio con ummitti boni fons in
ipso meo sera sicut est sempe r ut ab eo bono tan-- quam rivus oriretur, produxit et sim seu spiritum, qui
415쪽
quiese virtuti u Dei Paeris praedis; . IV. . mirtute, inquit, quam de Deo Patre anomam rivus de fonte tria luxit illuc: cap. 29. I e Pater ouasi
exuberans fons est ius tali uam i fluens ex eo imus iste anquamsol hic tanquam radii a pol porrius. Tandem catholicis Patre fons omnis deitatu amrit. Tom. I 3 in Ioan Fons aflus in eo , qui biberit ex aqua , quam dat Iesus . salit ad vitam aeternam, nempe ad Patrem exilientem supra vitam aeternam. Est enim Christus ita proinde qui major est Christo, ita etiam est major. Pag. 3 lin. 18. post contrarium add. om. 32. in Ioan uui recipit, quem miserit filius mali, de antichristum recipit quirccipit filium mali, admittit sermonem Chri lo contrarium, ingentem se se veritatem sal que promittentem si se iustitiam,
is ipsum recipit malum. Oppositionem hic constituit illius Ioan XIII. o. quicunque receperit, quem ego misero , ne recipit S , quicunque receperit me recipit eum qui misit me.
Pag. 3s. En si post c. ad . Ibid. Filii mdicit esse facit Patm Patrem autem dici faciem Filis ranisse conorvum , quia Pater si mayo Filio eiusque caput Caput enim Christi Deus. Ibi d. iiii ante peti post Filio add libro etiam I. eum scripsi isse Filiis minorem Patre , e quod secundus ab illa sit, c. atque hoc ordine majorem Patm fortiti dinem esse, quam Filii, α testis est Hieronymus d. l.
Pag. 36 lin. a. post est ada Cyprianus ad IubaJan. Deum Patrem non posmetatum; ed
416쪽
r chi, lum Parum se forem, a quo clarificar perunt, cuius voluntatem usque ad b quin bibendicarios i subeumia mortis impleverat. Aliter sientientes blasphemare Deum Patrem dicit. Pag. 37. lin. a. a d Eusebius locis pluri
Pag et o lin. 4 post sunt. Id. Contra Praxean etiam Tertullianus scribit Sermomm ex Deo processis per productionem. Pag. P. in 18 adu ς προειπι αἰ cre φη-
&c. praedixeresntis Ophelt e De m crucis gendum , quando mortem a sumente sic lassumitur: Vidimus eum non habentem speciem, nec pukhritu-dt em, sed pecies Vulsine sonore supra caeteros flos hominuma homo in plaga con stitutus O dolores, Istiens erre normitatem. Vide ut aperte hominem nominent, qui humana passus est. Et ipse e M , bene
sciens quod moriturum erat esse homiκem , ait suis imsdiatoribus. Nunc autem quamitis me inte ficere, hominem. c. Cons tom. 32. in Ioannem Eadem
fuit sententia Nestorii, antiquiorum haereticorum,
417쪽
corum, duas constituentium perlonas Dei hominis. Pag asa lincio pol du. U. Clem. Strom. I. Cαterarum quidem rarum etiam Iulius et Deus; Fili autem Deus non est nisi sis, Pater Euleb. dem Euang. V. 8. 4mτ si metis Q κυ- ει - , θεος Pine Filii P.iter: Dominiti Comment in falm XV. Lege naturae cujusvis sui Pater Dominus quoque eus existit ob id unigeniti istius sibi Dei qui genuit istum , Pater, est etiam illius Dominus, s Deus, o Pater. Hanc sententiam idem Eusebius, prolixo sermone repet acta,
explicat in epistola ad Alexandrum Athanasi praeceptorem , cujus initium est quanto labore diligentia in has literas inciderima annotavit hoc Epiphanius Diaconus seel. 6. II. Syn Nic.
Pag. 6 . in 16 post numen add. Om a. qui recipit, qrtem miserit si ius mali, illa antichri tum recipit: qui recipit ilium mali, O admittitsermonem Christo contrarium fuememsi esse veritatem , a
seque promittentem se elle justitiam , is ipsium recipit
malum. -- uamobrem recipiamus eos, qui sese mone mittun tur ips9mque De sermonem J.iudquiquam tamen recipiamsi Apostolum amichristi, sermonem apum. Pag. 27 . lin. r. post tectioηem ad sita Clemens Rom. epist. 1 ad Iacob. Ecclesia n.nis,og navis illis portus Dontinus ipse omnipotens Deus; gubernator ter Christus. Cons. Clem Alex. q. . Strom ubi Filium ex toluntate Patrimumdem forum gubernatorem vocat.
418쪽
Pag. ro lin. 13. Post ioch adu cum Irenaeo V. II. Pag. 323. lin. 22 post ado add. Iaerra Philodecharitate, raristoteles junt per generationem
produci non ens adesse Xenophanes apud Eusebium de prae p. Euang. lib. I. c. s. Si inquit, aliquid gigneretur, id ἰm fuisse antea necesse est.
Proclus Elem. pr. s. πῶν γεννητ 'am τε ζ παρεχον της ν δ γενε mi Cm ιν ι omne generatum ab alto perficitur, quod ipsi generationem vel ortum praebet nondum existenti. r. 8 . et δε
ρω ερα πάιωνlων omnino genitum Iove ista ab
ὰλ ες γίνεος Hον εὐν istius quidem quod principio care , generatio non est temporis autem est. I. γενητο ναρχον - ες ν Genitum principii expers non est a 2 pro iisdem habet τι γενέ- β , sugm, τοπινο η γμενον. 32 pro iisdem habet genitum non aeternum et'. 33. quibus generatio ta quod gentia sint, . trili, ab eis ex nincestuare abest aeternitas , prin gis carentiamtas. q. si genita est, neci:s xterna est, neque prDicipii expers. 42. ἡ ω τηκ -vi Mi άi δίοπς, να GHνου δαύα m. aeternitas cruc est ingenitis, princ
419쪽
pii expers esse nequit. 3. duod genitum est priscipii
expers I aeternum et e non pote i. 'Oenerat: non est aeternorum ea a. Ibid. ων τὸ αγνεὰ ζις , γνητα -- αὶ κ . 2, ' quae propterea siunt ut alia laut. .ecmta , Pag. 324. lin. . post converterem add ibid. nequit oenerari quod sit, sed quod non e l. Ibid. in 16 post nito Z .M. Autori libra de Trinitates dem stin tum pre carens, rideo negat duo esse innatas vel ires deos, quia non sint duo initio carentia : vel vice verta. Similiter omnino Symbolum Sirmiens art. 6.anud Hilar de Synodis Socr. II. s. Pag. 36o lin antepenuit post uavit a d. qua voce usus est Origenis uterpres in lib. d. ad Rom. . Pag. 3 o. iiii et add. Similiter Origenes lib. 8. ad Rom. Ita, inquit, diligit creaturam suam ut pro ipsa evacuaverit semetipsum de Dei serna , se dii formam si reperit, humilians emetipsum ad
inquit, per totum terrarum orbem Iesus praedicatus
420쪽
Pag. 3οὶ post lin. 9. omissa sunt
verba sequentia: Plotinus En n. s. Π Vnum , inquit, non esimi , sed progenies eiu est. IV. a. mi laris να-
ἡν necesse est rium superius es Esse iii id est
Mente superius. . Mens enim nisum idem. v. 13. Ipsum sonum elisa impliciter bonitas est te si perior ibid. H πωτως, τ'αPMQ, Jπερ τε ντα τα ὁντα ἀναπέφικτήν. ' μονον ἀγμ ον Prisgum onum est supra omnia Emia, solum Bonum. Eran. 6. l. 8. i. Natura nimi ritis
est ponisum Vnum VII. I . superimest Esemia. c. 38. sentia est inferior Bono . nec recite ridicatur se de bono. Apud Cyrill . . contra Iulian. Plotinus asterit Mentem es e Ens, at ipsium Romimis e supra Ietentem V foenitam. Idem
esse ipsum Bonum , quod e superim et Menie , Usuperius fleri a apud Eulab de praei'. Euang
Al. 1 . Imo infinita alia teitimonia in eo dantur, quibus Mentem appellat a c. ς s. Ipsum autem Bonum Deum Mente in te su
Praeter Plotinum , Prochis Theol. Plat. II. q. assiima S Porphyrium , omnes qui horum Philosophiam acceperunt Sc equuti sunt, eadem sciuire. Dd Iam-