장음표시 사용
41쪽
εc Iegisma Interpretatione. Sectio VIII. rs
mnes tauta erustione, acumine, Crsa State ornatos, tot Pene extem Seocte tot de praecipuis chri lianae resillonis capitibας, ae fidei miarrist controuersiae quot pro*incias Pot ciatntes s auot familiae ιmo uero quot
s f G quasi ex diametro inter se pugnanses sentemias cur una Sempe me ex ratur ineram s mordaci'mὶ insemtur atteram s plus quam stiliter desaeuit in alteram f π hec omnia ex Scripturis eo uod autem
exustae,ut isti nudimuricur neminem ante Lutherum eas,aut recte intelle. . 'p' . ςψ'uon mur s cur tot, cir tuo orcommen arιos in eorum explicationem quotidie moliuntur cur nullum mortalium citra peregrinarum linguarum, Cr earum praecipuὶ, quibus priamo in lucem aeditae sunt,comtionem, eas assequi posse mentiuntur cur doὰ
e simι ιῖι TheoloI Hieronγmus, Augustinus, silarius, Basilius, Greopriis Naettanetenus de inexplicabilibus earum docuitatibM subinde conqueranis tur φ curst mutuo consulun ,σ de Mero scripturarum sensu inter e confiis ranis cur be excusant, er quod in multis forte ob rei dijcultatem batae nati sunt,uemam GaItanis cur tandem Apol,lorum cor baeus Enim.
42쪽
Deli larorum Canonic. numero, aiula Orstate, sancti 'imiis Patres, qui post absolutum externarum sciensiarum cogniti
nem,totam fere uitam in diuinarum literarum studio, discinione, ais latera pretatione insiumpser tis, ueram earnm seviensium assecutiIns, an secussin Od si tunso stiato,ac molimine uerum earum sensum assecuti non sunt aciles prosicto dici nullo modo poterunt. Sin autem assecuti sunt, cur, quaeso,
eorum laterpretationem,ut verum, et orthodoxam non recipiunt Siquι dem trulla omnino de fide, aut religione extat hoc tempore cons rouersis, qssase'. cundum Scripturam,recensiores TheoloI ex Sanctorum Patrum mommen/tis peficuὶ non probauerint, ac constituerint , subbides non proben ac
N. Denisti tunsa est Scripturarum facilitas, tamas earundem perasticuitas,cur Apollati diuino Spiritu plera , omniums sin uam peritia ora nati et si qui alij insigniter θεοδ δακJol,leolium cessationem,G ensium Moacutionem, ais ideὀludaeorum reiectionem, uix multos tandem post annos in js latitare deprehenderunts Nam,ut de Petro, quid linteum coelo dimist sumsibi uellet,ignorante nihil dicamus: certe primores Iudaeorum ad fidem christiani conuersi grauiter cum D. paulo, quod a lege nostica domoanem docere et cum Gentibus conluetudinem haberet, expol lasse: nec nonas Iudaicos ritus, puta ad purificationem, ad uerticis derasionem, σ alia quaedam eiusmodi legalia tantum non inuitum impulisse lagimustiatqui duodeuiginti minimum iam tum anni a chrilli ascensione fluxerunt. In causa
itus maneat Scripturas diuinas hitellectu deiciles esse:αm ill id non him.
eatis periodis,aut par graphis. XI. c AETERUM haec scripturarum discultas non unum, da simplicem aliquam causam habet sed uariam,ac multiplicem. Primo pura,
sacrat imae fidei nostrae mshria adeo recondiα, ο quasi sepultabIc sublitera latigant, ut uix oculatissimus quis eruere hinc queιt, etiam si pius alioqui fit,nee uuluribus Spiritus sancti donu praeditus. Habebant fune P
tres sub lege Mosaica aetatem agentes, Moysen, Prophetas, Cr Psalmos nobisscum Oommunes,quos etiam studi Fime uoluebant, σ tamen perpaucos exies Trinitatis ni larium,christi diu ritem,uniuersams eiusdem O econ miam. Iudaeo ram repudium, impij hominis iustificationcm,alias id gentissidet arcana bis deprehendisse constit. De Haereticis et pulpabili eorum caeseitate, dum Scripturas legunt,multis bis disserere non attinet. VII. Eandem porro didicultatem auget sermo peregrin f, quot crainitio tradita sunt. Nam, ut nuperrime dicebamus, quaevis lingua huic veti digent huel populo vernacula peculiares quas m loquendi formus Iortiri solet,
43쪽
5c legitima interpretatione. Seelio VIII. ro
solet,quis altera proinde ab eo diuersa,ut maxime uesi perficie assequi non potest: tum quaedam rursum prouerbιa,paroemias di litudines ,uel duum .
litudines in alia omnino non receptus. tali I. Auget eandem tertio perpetua quaedam rerum, π vocum uiac ιtudo. Multae uoces apud Graecos,Latinos,fidebrcos, Syros, Arabes, eralias nationes olim usitatae, nunc ubterum in desuetudinem. Multae confra
hoc tempore receptae,quondam eram ignotae. Et ut uoces, ita Cr ipse qgos res perpetuae cuidam mutationi videmur obnoxiae: non ιllae solum, quae arte oonstant,quae demutamur in horas. sed illae quo quae natura. Num er illa quoq; quoi taedio lecta, er ueterum pertaesa,quaeda ubinde nova molitur. tal III. Sed Cr una, Cr eadem uoce miasta interdum, ac diuersa de gnamur. Et cum locum id habeat in omni pene sermone, er labio,tum maxia me in eo, quo totum vetus Testimensum maiori ex parte initio exaratum est Ioc est, in H ebraeo. Est enim eius v viis idioma Us adeo ieiunum, Cr vos cum inops, ut nulla propemodum apud ipsam extet dictio,quae una ex ros, non multarum rerum sit 'mbolum. Haec autem tam frequens homonImia, nonsolam in propbanis,uerum etiam in sacris,magnam procreat obscurita. tem. Vnde etiam interpretes tam Graeci, quam Latini,quam etiam cui
cuus alterius popul vel Iubj,quisacra Biblia interpretatisiunt, in quibasadam plurimum inter se diside M.
Tv. Non parum quarto, uel etiam quinto unum bis tenebras tropi, ά communii loquendi inu prorsus alieni. Hic ligna creanι regem: hic beati censentur,qui seipsos evellunt caiisantve:qui manus, pedes,vel octulos scandalizantet abscindunt, vel evellunD. qui Patrem, Matre nec non Crseipsos quos oderunt. Hic Deus inducitur induus, pedes, caput, Oculos, Crcaetera humani oorporis membra, π lineamenta deserens, irascens item,ac dolens. Hic astra Deum laudant, corvi inuocans, montes selium, Te. Quae
omniast secundum literae superficiem accipiuntur, sicut nonnullos accepisse constat,non poterum prosicto non hiuntes errores parere. XVI. Tum mira rursum sensuum uarietas,ersen e vitarum digitali tudo. Siquidem unus idems scripturae lacus plures sepe admittit sensus. Vnum literalem alterum mγcticum: er hunc rursum diuersum,putaricsm,anagogrcum, tropologrcum, Cre. Est autem non parvi negotij eluse ii sensus ex litera eruere: quae er ipsa quos, nonsemper est una, σβη plexAd diuersa interdum, ex multiplex. XVII. Sed π plurimae quos, Cr apertae ansilograe, Cr antinomiae, hoc est ensentia plane inter se oppositae, hic pugim occurrunt. Et quam Vis
44쪽
De librorum Canonici numero, authoritate,
omnes later se conciliari queas, π soleam: ardui tamen neviij est ita conciliare omnia,ut omnis ommno tollatnr lectori, vel auditori scrupulias. De sola Euan Iliorum conciliatione scriptum est a quibusdam copiose. ods omnia scripturae loca, qμα inter se pugnare uidetur,conciliare uoles,pluarimuin opera insumas,oportet.
X v l l I. Ostenduvi eandem difficultatem, Cr confirmane tandem uuariae sanctorum expositiones, uarixs eorundem de Scripturis quibusdamn mentie π dilputationes. Tum cordatiorum quorundum Haereticoriam exaomolegeses. Fatemur enim,qui inter ipsos minus ursamum,ut qui*iam sacras literas commode exponat olides ilitelligni, opus esse peculiari Dei spiritu, dolio interpretationis,linguarum cognιtione, Patrum lectione, cr alijs proteret multis,quae com niter citra pudorem, σpuluerem non obtingunt. rei κ. ' me bactenus exposivimus baud obscure euincum, uulgarium Bibliorum lectione Laicis, plane quae idiotis no satis tuto permiuuatq; ideo Episoopos,no inuidia,aut m levolemia ut seditiost quinti Euangelij ministri blaterant sed singulari prudemia,amore,eπ beneuolentia motos,non omniabvi popularibus promiscue eorum Uum, er lectionem induire, sed certis, certoq- eum delectu. constit enim quotidiana experientia multo pluresueris tinnis Φiritum binc haurire ,σ iam ame hausisse, qllam, vel peccatorumosum, uel uirtutum studιum.
X X. Hortantur quidem ex veteribus nonnulli fidelem populum ad Seripturarum lect ouem, sed pium, sed catholicum, sed docilem,sed minime Viopum cuiusmodi hoc nostro saeculono est admodum frequens ids eo tempore, quo solis Episcopis publice contionandi ius era atq; adeo quo panc
simae babebunsur publicae conciones.Erat enim unus tantam Episcopus in una
ciuitate, si popHosior erat, ex quandos ne unus quidem:atsi ideo unus idnatam Ecclesius,s.
lia Ecchisiae, alia rursum ratione, σ considerit-tisne, maiorem e Re authoritatem Scripturae. Sectio iis tronae Thesis.
s. Quoniam vero commonstratum est utruns,er scripturas approbrare, er easdem,libi nece itas postulat linterpretari, munus esse Eccliniae proapriu: inpurgant bis, cum Philistaei omnis tum nonnulli quos de agmine praeis sitico, er sontr4 μpcri s asseris,arPrictantur hunc tu modiι. Si Eccliniae est
45쪽
& legitima interpretatione. Sectio IX. x a
controversius, quae circa scripturas ,earumve sementiam interdum obortunatu componere,ac profligare: easdemque calculo suo approbare, maior erraerit uniboritas Ecclesia, quam Scripturae s prout maius id esse solet, quod approbat,constrinat,uel benedici eo quod approbatur, confirmatur,uel be=Mettitur.
I I. Quicquid sit de re ipsi, e qua alios protrunciare malo, quam ipse
aliquid temere effutι re, eerte argumematio haec non est ualida. Num eadem prorsus argumensandi rina inferretur,qui Regeminet Imperatorem in Daminum turba con stitutum peregriuo cuipiam certo Osrideret, maiorem esse Rege,uel imperatore. Sacerdotes item,qui consecram Eucbarsiam: Susis fra eos,qui Metropolitanum:cardinales Episcopo qui Pontifce Maxισ
III. Imo uero Ioannem Baptistim, vel Ecclesiam maiorem esse chriapo,uel spiritusancto. Num baec contra Eunomium desimust Spiritum sanctum uerum esse Deum silium Patri per omnia aequalem, Cr o MoυσioA: ide vero christum uerum esse agnum illum, qui ad soc in carnem veneτuti quo mundi peccatum aboleret. Et tamen nemo,rus insanus plane, aut mente captws,auhcclesiam maiorem dixerit Spiritusncto,aut Ioannem christo. IIII. Sed etsi alicui homini edin Deus impartiretur gratiam,mensi uefirmitatem: quam utis, citra miraculum,si uestet. partiri posset, ut quicuquid diceret,aut pronunctaret,id totum eιtra con rouersiam verum esset,
u posta hanquel issa Scriptura banc in qua renati sumus,et uiuimus,Ecclesiam :uel aliquam aliam rem, de qua quaestιο erat, uerum, aut divinam ese pronuntiaret: tonstitim is maioris ductoritatis censendus esset Ecessa, uel Scriptura,vel alia huiusmodι re,quam ipse talem iudicasset. v. Porro autem virtus authoritas amplior sit,Ecclesiaene,an Scriptus vae, id propter diuersaι opiniones morosas ea de re disiautationes, non facile est stituere, nec forte tutum stu absolute pronuntiare. Ad opinauates autem quod Jemisunt,qui scripturam simpliciter anteponant Eccleastae:punt contra, qui Ecclestum Scripture: sunt tandem, qui quasi inediam inter duas has extremas ingrest uiam, Ecclesiam late acceptam,Scriptus aram excellere: prege autem, ex stricte sumpαm, a Scriptura excedi sta
V l. Fusi accepta eos omnis complectitur, qui suu fueruntq ab or bs exordio, er futurisium usque ad seculi finem: Cr per consequens ipsos Vos sacrorum librorum scriptores. Stricte autem eos tandem ambitu se a
46쪽
De librorum Canonic. numero, authoritate,
eoncludιt, qui in concilio generali suffragum defrutiuum haben , ut sues Episcopi, ex reliqui Ecclestarum praedicti.
VII. Haereticι purιsomnis Scripturam anteponum Ecclesie: ars ideo authoritatem Scripturae aut boritati Ecclesiae. Et ne temere id facere uis deantur,allegam Pupam cum ommbus Episcopis errare posse, cim homines sint erroribus,ermiserijs obuo νοῦ Scriptμram autem nequaquam, ut qua proxime non ab auo,quim a Spιritu sancto dictata fit. vlli. sed haec ratio friuola est, Cr merito is authorum caput ab Ora ibo linis iam olim retorta. Nam δε ideo maior est uis Scripture, quam E clesiae,quod qui Ecclesiam constituli sum homines erroribus, er iusirimi atibus ob tricti, poterit eodem argκmcnto, Cr sacrorum quos uolumitu autboritas infring. Nam π borum qμos proximi autbores suerunt bomiunes, eisdem infirmιtatibus,er miserijs circundati, quibus illi,qui Ecclesiam absoluunt. i X. At librorum scriptores, inquiunt illi,quod certa quadam spiriatus sancti ope niterentur, ab omin errore, er lapsus periculo fuere certi' idem er nos ipsi quos de Ponti'ce Maximo, cT Episcopis, cr caeteris,qui Ecclesiae oorpus oen ιtuunti. quando de ijs, quae sidem, uel mores concernunt, publιce, ac solenniteν pronunciant,asseueramus. X. catholici uero qui Scripturam Ecclesiae proporant,non ob id pro,
ponuus,quod homines sint humanis infirmitatibus presi, qui Ecclesiam effiatiun sed quod maior illis, quorum opera scripta Bibita in lacera prodiere. spiritus sancti Quensia, er peculiarior quaedam eiusdem, ne uel in nummo
Pon scibas,er reliquis Ecclesiae Praelatis obtingere soleat. Erania enim illi immediati Dei Opt. Max. amamenbes,er propria eiusdem organa. XI. Et quamuis simul etiam essent illustria quaedam Eeclesiae membra. hoc tamen necessorio no erant, ut Dei amanuenses, uel spiritus sancti Oruna erant. Poterat enim Deus per quo cunq; sceleratos visum ipsi fuisset,uolu tatem sum mundo patefacere, suamq; legem exprimere. Sicut per cuiapbum.er Balaam improbos alioqui , T nequam homines,maxima quaedam consilij Iui secreta orbi patefacere non dubitavit. N II. Saluo itas per omnia, non solum Ecclesiae catbolicae, sed omniuetiam rectim hac in re sententiam iudicio, citra ullam temeritatem definia posse exillimo, Ecclesiam,π Scripturum ad eum stre modum se babere, quos, habent,quae se mutuo excedunt, Cr i se inuicem uicisim exceduntur. Ecariola enim sine scripto μαrbo esse potest,σ plurimos annos citra ullum om
47쪽
. , idc legitima interpretatione Sectio IX. , i
nius Scripturum sacram non infoeliciter sisit. Siquidem i mundi exordio usis ad populi Israelitici exit*m de Aegγpto quodlpatιum illud firme exae.
quat,aut etiam superat, quod inde usq3 ad bancno iram aetatem consequuatum est)nita omnino in sacris aeditum extabat. Sed er non pauci quos fuisi xerant anni,antequam,quα Seruator uos lar christus merat,s docuerat in
literaε,σ monumenta redigerentur.
Ni II. Scriptura datem,ut diuina,Cr sacra,citra externum Ecclesiae iudicium, esse queat, ut reuera est: nam Ecclesia sua definitione sacram,aut diuinam non elficit,sed tantum eiusmodi esse decernit, publiceq te titum fas est: attamen rusi Ecclesia suam bis authoritatem, Cr calculum interponat priblici pro huiusmodi haberi nos consueuit. Notum est enim illud D.'Aut Leontra Manich. EuanPlio nos crederem, n me commoueret Ecclesiae duo iboritu. XIlII. At uero licet Ecclesia censeat, publices bane, uel illam Scriopturum talem, puta sacrum, uel diuinam este testitum faciat, non ob id lasmen ut hera scripturam relli: aut ullam ipsi legem tanquam ancille imposnit. Cinin cotura potius Scriptura resst, σ gubernat Ecclestam: uel Deus potius iuxta Scripturam per admiruit os uos relli Ecclesam. Debet enim uniuersium Ecclesiae regimen Scriptura esse commensuratum, uel saltem ipsi non essedissentaneum: ut quae expressum gerat dιuinae erga nos uoluntatis pum,ac umbolum. X v: Addo bis, si idem est prorsus authoritas, quod dicentis veritu,
vel ueracitas: ut communiter definditur, maiorem omnino diuinarum Scriapturarum authoritatem esse, authoritate Ecclesiae. Quia uox Scripturae,est uox Dei immediate: Deus enim loquitur nobis per scripturas: uox autem
Ecclesiae est vox hominum, tametst non quorumlibet, ut uulgarium, sed θ, ritum Dei,er infallibilem eiusdem spiritus Uishmium habentium. Vnde Rquod ieri nullo modo potest natiquo digiderem Ecclesia et scriptura busius potius quam illius sententia 'ndum nobis,de nitendum eset. AVI. At obi ciunt hic quidam. Deus per se nou scripstis Nae: attaaman per se dictauit,quod is idem redit ac si per seipsium scrin fiet. Quare licet diuina Scriptura hominum mimis,rio sit excepta, non est tumen bomianum aut humana, sed simpliciter diuitiatais iteo homo eum abrogare,autiminutare. ut quae illa ebsolute praecipit,relaxare neqgdquam potest. αtamen Omma,pro temporum, ac locorum ratione posset Ecclesias eius du- thoritas simpliciter maior esset alithortate Scripturae.
48쪽
. De librorum Canonic.numero,authoritate,
XVII. At uero Decreta, ac Leges Ecclassis,ut simplιcite es absolute Ecclesi hoc est,positiuae sunt: er humanae sum, Cr recte humana appetanatur. Quare ellum per Ecclesiam mutari, et omnino etiam abrogari possin .er pro temporum qualitate subinde mutantur, er abrog sur. Ita lanius tamen haec ipsa suos stituta,vel praecepta diuina dicι pluus, quatenus Naaς stratus Ecclesiasticus in ferenda legibas dιuina authoritate ulcitur. Sed quoniam hoc ipsi cum Magistratu politico int partem com ne est,usus non habet,ut eiusmodι praceptu,leges,stituta, lici decreta dιuinorum nomine apa pellemur. XVIII. sed contra bee elasimodi ratio institui poseissice a in prisceptis Apo blicu nonnunquam dispensat, etiam in lys, quae extant in Scriapturus constit namq; legem de bιgamis, de percussoribus, de sanguine C suffocato,des alijs id tenus nonnullis latam, er literis consignatam, uel non seruari,uel non conflanterseruari. Mare Ecclesia non tantum magi Irda ιem, vel, ut alij loquuntur,mini'rialem in scripturam authoritatem bobetoed Pεσποτι κbda quos hoc est,absolute planam. qualem nimirum Domia ι habere solet tin seruum.
NI X. Negari non potest, Ecclesiam bu eiusmodi stitutis e pensare posse, er rei a laterium di1pensassee Verum eiusmodi stituta, ac leges musum simpliciter diuina, in omne aeuum uim cr robur obtinentia: sed,vi retia qua positiua,pro loco tantum,. tempore obligansis. Qualia proinde praeacepta Apostili non aediderum, ut christi a menses, vel ut legis eiusdem promulilptores,velli hoc quoq , non tamen praecise :sed ut pallores ,σEcaclesiarum Rectores. X X. Etenim ut duplicia extum praecepta diuina: quaedam temporus Ita ut in ueteri Testimenso omia iudicialia, er caeremonialia: quaedam uenia aeterna, ut morulia, eralia quaedam fidem, Cr nouae legis Sucramenuconcernensia, quae proinde intitutiomem non recipiunt: ita inter Apothites, quaedam sum omnino indispensabilia: ut illa, quae achro simpliciter pro,poyenda, σ promulganda acceperam: alia uero, quae mutationem,er dialpensationem pro rerum stitu admittunt: ut illa omnia, quae ipsi propria authoritate pro pace,π tranquid:tate Ecclesiae, publicita inmmodi promoatione in lituerunt. . XXI. Objcis tertio, Cr postremo: Ecclesia aeque tuta est ab errore, atq; Script ra, ergo ambae paris authoritatis, hoc est, ueracitatis existunt. Neutra errare potest,nee Ecclesia nee scriptura, eo tame minus Scripturae
quJ immediatias isupremo, ursempiterno ueritatis pro luxit Hiritu.
49쪽
, & Iegitima interpretatione. Sectio X. a
NXII. Non recipit νιde uerim,uel ueracitas cum sit quaeda relatio secundum se intensione,aut re IlionE in utruns tamen secundu fundamenis tum recipere contingi : e id sit sapiensia, o bomias: siue aliud ab utromidiuersum. certum est eium eo ut quemlibet esse ueracιorem, quo vir ester melior,er sapientior. Et quomam Scripturarum author Dein, o sum me bonus,er summe rurseum sapiens existit, fit, ut nunqua is fallere nee unis quam rursumfailiqueatrat side),ut necessario uerax semper exot.Omnis Mutem homo ex se mendax etit sola autem gratia Deiuerax.πXIII. Uerum erumuero flue Ecclesia sit infra Scripturam: siue aeriptura insta Ecclesiam: siue pari passu procedam ambae, certum m inis dubιtatum est,maneis semper telltimum Scripturarum iudicem, ac interi pretem esse Ecclesiam catholicam. certum est rubilosectis permagnum esse Scripturae authoritatem,hoc est,praeter caetera, veracitatem:ut quae, ad moadum iam expositum,a prima, σ essensiali Meritate proxime dimanarit.
In fidei, Cr religionis controuersijs, validum, ex ueteri, 'atapn Ira ceditione, arFuinentum duci: ex reliquis uero, ubi ab hac disident, vel nulluM,vel tantum pro-Ilbabile. Sectionis declinae, Cr postre-
r. magnum operae est precium , vi in Ecclesia catholica una exiet Biabliorum editio, citra omnem controuersiam certa,er verae a qua proinde' iussit omnino is sidei controuersiijs,eT grauioribus moru et religonis quae,stiombus, ad alium quamcunq; appellare liceat. II. cur non plures s quia mβ bo ut immotum, si certum in Ecclesia priveipium semel 'tuatur, nullum unquam inter haereticos,eπ catholicos disidium componi nulla conremio de fide oborta sopori ilus in haeres de pτehensas,emor8,haereseωsue dilucidὰ poterit reuinci. III. Etenim ubi primum ex eorum grege quoiamst animaduerterit prem ad eam 'tim aeditionem prouocabit, quam errori suo magis seuere intellexerit. Id quod hoc tempore, ubi praeterquim plurimas vetere tot pene extant noue Bibliorum versione aut peruersiones aerim ,γot Η creaticorum Secte, longe erit facili m.
50쪽
- De librorum Cano mc.numero, authoritate,
IlII, Haec autem aeditio nostra bac state, Cr multo etiam ante, apud Latinos est vetus uulgata,quae alio nomine appellatur Hieron mana: proapterea quod D. Hieronγmi opera ex Hebraea Dctasit Latina idq; tanta fide, industrι ac studio ut Graeci homines alioqui supercilioger Latino nomini satis inni non dubitauerint eundem Graece redderer quemadmodum idem H erondimus in apologelico contra Rusynum disertis uerbis temtu id facit. V. Sunt,quι hanc nostram aditionem ex duabus conflatam exili nubine quidem ex Hieronγmiana, inde vero ex altera quadam peruetusti, qui ipsi seeptua Intu interpretum uocant.Se ane falluntur bac in re no parum:
nusquam enim nostra in lys praesertim,quae alicuius sunt momenti icotexta Hebraeo recedit, a septua Inta autem in quam plurimis. De veteris Test menti aeditione nobis hic est sermonam nouum D. Hieronymus Latine no expopuli sed tantum ad exemplaria Graeca correxit. Sicut et psalterium quos,cuius, Cr nunc,CT iam olim frequens usus est in Ecclesia Latina. V i. Ante banc porro celeberrima in Ecclesia erat septuamia intera pretum expositio. In Graeca qui de Graeca,in Latius vero Latina ex Graeca
ad uerbum propemodum expressa: qua etiam usi sunt C prianus, ambro. μ,Augustinus,ta niniti etiam alis,qui partim ante ipsos,partim post ipsos in Ecclesia catholica vixerunt, ex scripserunt. VII. Diui G regorij saeculo utras usum obtinebat,et baec ipsa,π Hira
Numiana q os,quam proindesolam Ss. Sγnodus Tridentina absolute au. tbentica esse uoluit,ait enim: Disuper ea de sacrosancta Tridentina Ianodus consideraus,non parum utilitatis accedere posse Ecclesiae Dei si ex omnibus Latinis aeditionibus,quae circustruntur sacrorum libroru,quaena proauthenalita habenda sit,innotescat: tituit, cT declarat,ut haec ipsa vetus, Cr uulPriaeditio, quae londa tot saeculorum Uu in ipsa Ecclesia probata est. in public
lectionibus,di1putationibus praedicationibus, π exercitionibus pro a then . tua habeatur,et ut nemo illa rei cere,quavis praetextu audeat diei praesumat. VIII. cur non alias etiam recepit s Nuctus, quae modo catholicorum essent, amuduit ais ideo reliquas omnes orthodoxorum ad uberiorem,idua
striorems huius unius expostrionem permisit: sed interim unum hanc in fiacontrouersijs,irrefragabilis antiaritatis dbe uoluit, er id incrito. Vt qua una nulla alia extet, aut cxactior, aut diuturno usu receptior, aut locupleatior aut incorruptior utpote ab incorruptifimo, er in ut ras lingua exera,
citat imo viro ortum ducens. Ecquid enim sunt Monsteri, Pellicani, CT ali' eiusmos per nati TheoloI, ac Bibliorum interpretes cum beato Hieroa vino collatis I X. Sed