장음표시 사용
201쪽
ii em vestigiis deinceps posteriora Concilia institerunt, Nam Moguntis . sub Leon. III., cap. F a.. hoc privilegium concedit solis Episcopis , de Abbatibus ; ex Presbyteris autem , & Laleis iis lolis, qui digni
fuerint. Tributiisnse verb cap. v I. iis duntaxat, qui per tua merita talem uiuenda , tuo corpoti defuncto I Cum aequisive,unt. Quod iisdem omnino verbis,iubet Meldense eap. 9. vii referuntiqvoque Burchard. lib. 3, γ' ιν i. dc Iu L . 't. cap. a i 3 & iam pridem Theodosius edixerat , ut nemo Apostol0rum , vel Martyrum sedem humandi' corpori, bus existimaret esse concessam.l.μ-mo. C. de sacrosanctis Eccissis. de l. pra . in C. Theodosiam desepulchrorum vιolator. Arcadius tamqn Theodosi j filius, qtietentibus contra hanc simis
Otionem Epiphanium Constyndar Cypti Episcopum in Ecclesia tumulatum fuisse, re exipsiti, non subi
gust. Din. 6 . inuehitur in luxurioia se constitisa , quae fiebant in Caemeteriis , qua non solum honores MartFrum a carnali, ct imperita blebe erodi suerent, sed eriem sIηtia mονtM-rum. Cyprian. 0s. 68. damnat Martialem Episcopum Hispanum propter fiser, Gryxinum gentium more , apud ρνοfana sepulchra de suos, Er alienigenis consepultos. nimirum Christianis erant sua, sacra loca con sepeliendis Melthus destinata, quae S. Dionys. lib. de Hierarch. Ecclescap. 7. ε. 9. loca HonorandA uominat . agens enim de ritu fumrqm, ait i Pontificem corpus desuncti de ponerem loco , siue dotno honoranda,is ῆι , cum aliis e sdem ordinis eorporibus sacris, πιθ' ετέρων ὁμοῖα-
γοῦν ἱερων σωμάτων. Idcirco caemite tia sacris ritibus consecrantur. C. Oufuluam. de consc=M. C. nimis iniqDa.
de excessib. Praelat. Vbi DD. consecrationis formula habetur in rituali:
cete legibus eum , qui iisdem quoque modis., quibus Ec- .
supra illas vixistet, se e M apbrata in Epiphanii vita, Et quibus videas , nunquam v prohibita Miaiise humationem corporum in E c te ι ii si, quin id ans fieret aliquibus , quos vitae uncti s commen
Secundo quoties Ch istiani non
inferebantur in Ecclesias, locus, quo condebantures, sacerdptali benedictione consecraba ur. Gregor. T ron. lib. de gloria Constor. cap. IO6. narrat, se locum, in quo sepelienda erat B. Radegundis, absente.Episeopo Pictauiensi saerasse, ne diutius differretur sepultura cum aliqua sacri Corpoti iniuria. Idcirco Ambros. tib. 2. Uc. cap. 2 g. distrahi vasa sacra concedit Iaxandis sepulturae fidelium spatiis, aeque ac templis aedificandis; Uaque enim loca sacra erant-S.Au-
eles pollimitur cap. I. de confecνat. Eccles in g. ac denique cum Ecclesiis contingua sunt , Putes zarum censentur , ut alibi dictui scit
Tettio denique., sepulchrorum nostrorum unctitas inde manifestbprobatur, quod ad illa non modbpreces sanderemur a sacris ministiis, sed etiam sacrificium offerretur; eam enim ob causam conuenisse ad cae- mitelia fideles , disertissime habet Clem. 6 .constit .cap. vltim de precibus enim, & sacrificio inter sepeliendum, siue inter exequias, & funus frequentatis, nullus dubitandi locus superest. Vide, quae eruditu conis gessit Spondan. lib. I. sit. Parr. .
Ex his omnibus , quae de Claristianae sepulturae sanctitate disput
202쪽
uimus , oritat quaestio proposita in cadaueribus humandis destinatu nostro consectatio, an videlicet vendi queat absque Simonia sepulturae locus, 'quandoquidem sacer , sanctus , & Religiosus est. Dico primo locum nondum magis sacer est', quam Ecclesiae, aut caemeterij pars nondum ulli sepulturae designata , neque ex ea comm nitate suum valorem , & aestimabilitatem materialem amisit, aut malo consecratum vendi posse. ut in eo rem connexionem cum sanctitate sepulchrum aedificetur, aut corpus
defuncti condatur, quia nihildum habet sinctitatis , ratione cuius dicatur Simonia committi , se vendi tui sandus ad Capellam , Ecclesiam , vel altare extruendum. Dieci secundo locum iam consecratum , qualis est Ecclesiae , aut caemeter ij pars , vendi posse a do.
minis illius, ut inibi quis sibi sepulturam eligat, neque Simoniam committi. Ita Ferdinand. κt. s. de S
eum Sylv. Vgolin. de Suar. quos adducit : quia tunc non venditur nisi aequi liuit, ut eo vendito necessaribdicatui vendi aliquid spirituale, quod non fit in venditione templi consectati, aut patiis illius ad extructi nem sepulcnti. Non apparet igitur, cui in hoc casu , aut in eo , quem
in priori assertione posuimus. derivati possit labes Simoniae , de qua solum disputamus ; iniustitia enim,
aut aliqua alia turpitudo, sicut& in omnibus aliis contractibus, in quibus non seruatur aequalitas, variis ex causis eommitti poterit. Dico quarto Iute Ecclesiastico
grauissime prohiberi venditionem illud materiale, quod fuit consecta-l sepulturae, hoc est, loci ad sepult
tum , non autem aliquid sormaliter, ---:-Σ---
teriale ut tantum antecedenter annexum cum re sacra, uti videmus tu Calice consecrato, templis , altaribus, de vasis sacris, quae Omnia Vendi posse absque Simonia, docuimus in superioribus consectariis. Neque
enim 'locus destinatus, & consecraeus ad se philtura ni fidelium magis sacer est , quam aut Calix, aut altare consecratum: neque potius committetur Simonia in venditione eiust modi loci , quam Calicis, aut alistaris. Dico tertio locum communem
sepulturae fidelium , & ad eam consecratum vendi etiam posse, secluso omni iure positivo prohibente eam venditionem. Haec assertio sequitur ex superiori, de eadem omninb rati ne probatur; neque enim locus ille,
ed quδd sit communis, & fidelium
secrati. Ita Innocent. II l. aut, ut aliqua vetusta exemplaria habent Honori. III. rescribens Episcopo Magalonensi. cap. abolenda desepultum. damnat peruersam consuet
dinem apud Montem Pessulanum inolitam, ut decedentibus non prius permitteretur effodi sepultura, quam pro terra , in qua sepeliendi erant. certum pretium persolueretur, Ut videas eo loco , nomine sepulturae non intelligi lanus , sed locum , iuquo quis condendus erat. Idem sanciuerat Concit. Tributiens cap. IG. ubi antiquum iam illum morem subrepsisse queritur, & abhorren dum , atque Christianis omnibus deuitandum dicit, de terram mortuis deinceps vendere , aut sepulturam
denegare prohibet. Neque pro sepulchris, neque pro hominibus f peliendis aliquid muneris exigi san- ciuit
203쪽
e monest. Nannet. cap. s. quod ceron. l. a. de legitur. bustum v&ea mkle Valensi , aut Vasensi tribuit pi non posse , eiusque aeternam au Gratiari. cap. praeipiendum I 3. quast. thoritatem esse , atque Religionem a.&in Epitome Concilio. 'legitur sepulchrorum in i psam terram pene- in Vasensi. eap. ibi tamen nihil l trare , & quaeeunque illis adhaerent.. eiusmodi legitur 3 quibus omnibus religiosa esse, ut non modb marmo- prae iuerat Gregori. tib. I. 's. 4. ra, oc lapides moueri, aut delici e Indict. r. ct E s. 16. Indict. 2. ad lumnae, statuae evelli, 3c arma refi-Bonum,Episcopum Massanensem, ' gi non possent: sed ipsos etiam lade Ianuarium Caraiitanum rescribens; atque etiam Hieronym. qq. a Genes cap. 13. quin immo apud gentiles adeo turpis vitas est iste quaestus , ut nefas esset, prohibente Iutis religione . sepulchra vendere, aut obligare La. σ 9. C. de Religios aut inelis. de habitationibus polluere,
aut in cuiusuis alterius conuersati inis viam eonvertere Lsi quM.f. semε-
tusconsulto. 1. δε Religios de qui ali
quo horum , aliove quocunque modo sepulchra violas i , piaculum committere, de in erimen laesae Religionis incidere iudicabatur l. 3. Τ' da sepakis. violat. ct ι.ε. Qeod. fuitque naee popularis, de publica actio, quae cuiuis de populo competebat, si nemo esset ad quem res pertineret, aut agere nollet. Neque modb vandi sepulchra prohibebantur , sed
etiam quae ipsis inerant, aut coniungebantur. Audi enim Iuliani Am gusti impiissimi hominis rescriptum. ι f. C. neodos. ct Iustimanaas alchro violata. Pergis audacia ad iusa defunctarum, ct aggeres consecraιον eum ct Isidem hine mouere, ct ter ram sellisitare. st cespitem vellere. oximum μrilegis maiores semper habuerim , sed ct ornamenta quadam tricliniis . aat porticibus auferant de sepulchris: albus consulentes , ne inpia iam incidant contaminata resiapides iam remotos , εc auulsos nequaquam vindieare lilaeret laquasi iam diuini Iuris factos. l. qua Reis gio. 43. de rei vindic. agri . de aedificia monumentis adiacentia , si cum illis fuissent eonsecrata, pari religio ne obligabuntur: ideireb ne Reli-io totum solum occuparet, talebant epulchra maceriis elaudi ,3c spatium
Religiosi loei definiri , ut, quid puri , de profani loci relinqueretur, constaret; quod ex variis inlcriptionibus apud Gruter. colliges. 3c cita seruauit Cui acius. lib. I s. obseruat. cap. 36. si quis landiim, in quo se-lulchrum esset, venderentura tame epulchri apud eum remanebant, octantam agri excipiebatue, quan amadeundo lepulchro opus esset. Denique , ut finem faciam. moneo,
luisse Theodoricum ipsa quoque
marmora excipiendis cadaueribus
destinata , leuiori, Ze mediocri protio distrahi; se enim Danieli mam moratio peritissimo tescribit apud Cassi . lib. 3. Epist. a 9. Hinc qui
busdam veniunt ad pretium dolores.s miserabili sorte votorum erescit de
hamana mor e compendium , sea tamen
is non D inquirru sub hae occasione
laxari, ne cogantur miser inter aerebaluctuum , grata plorare dissendi a s cultatam, ct nefanda deuotisne,co Bracti. ast ingeamur parrimonia nogione banorum , hoc fieri prohibemus mortuis prodere , aut dilecta epr strapa, Manium vindice cohibentes. vo- . vilissimis foveis poti s dolenter abi e Ilierunt quoque Duum ori pud Ci-4re. Sit modat in volantMensentium. . . d. s. qua δε Disiti eo
204쪽
si tando ima miseratis pro ementibω ca sepulchralis , sicut vendito fimdqfacu. Si igitur tam turpis quaestus tran atticum illo ius patronatus ipsi rerpetuo visus est , qui ex re sepul- annexum sine Simonia. Ita mensis.chrali colligebatur, de commercium 2. Part. qu LI. 89. in Α, art. I. . sepulcrotum infame existimatum, atque ita neque Abrahamus, neque quid mirum , si Ecclesia repetitis Epitron Simoniaci fuerunt. tertio saepius sanistionibus , terrae , qua quia locus sepulturae consecratus ex natura rei vendi potest, uti diximus, nullo tamen respectu ad consecrati nem' tune autem nullo iure positivo illud ptohibebatur ; quare neuter peccauit,& qui Ephronem accusant, non satis exeus ant Abrahamum. qui illum ad vendendum coegis, Scqui neque aut vexationem iniustam, quam redimeret, aut aliam iustam causam contractui Simoniaco praetexere potuit. Quod autem Hieron. obseruat in illud capit. 23. Genes Ephronem post eam venditionem dictum fuisse Epitran , significante scriptura , eum non fuisse consu maca, perfectaeque virtuo is, qui potuerit memorias vendere mortu
rum. Non ideired facit, hune Simoniacum fuisse, sed quia a statu pers chionis deseendit ad statum impers ctionis. primo enim voluit dare gratis ; deinde eard vendidit ; & idebeum prius ineretur Ephron , perse.
hus, confirmatus , postea Ephran infirmus, & imperseditas nominatus fuit. Seeundo dubitant DD.- ων -- tenda. de sepultar. an Area excipiendo corpori vendibilis sit . Respondentque Innocent. Panormit. Ac alii passim , non posse vendi , ubi ab Episcopo fuit consecrata , sed ante Mihi etiam tune vendibilis vidatur,
non tamen ratione consecrationis
reduplicatiue , uti de ipse sepulchro, & Catiee conuerato diximus
Tettio quaerit Hostiens in cast. .
Aholemia. quid istiendum de illa
corpus operiatur , venditionem,& tepulturae marcimonia interdixit.
Di eo quinto si quis sepulturae
locum contra legem Ecclesiasticam vendat, peccare peccato tum turpis auaritiae, tum intultitiae cum venaat
id , quod alter habet ius gratuito accipiendi, tum Irreligiositatis, qua n. doquidem ea venditio intuitu Reli- cnis prohibetur , ncm tamen Simoniae , quia iam ostendimus Simoniam solo iure Ecclesiastico inductam non esse veram SimOniam , sed similitudinariam dun
Ex his sequit e primo neqtie Abiahamum, neque Ephronem suisse Simoniacos . licet Abraham ab Ephrone emerit speluncam duplicem in sepulturam Sarae mortuae, quadringentu nesis argenti. Genes a 3. primo quia ut ait S. Thom. 1.2.q est. I O. are. 4. ad 3. terra illa nondum erat consecrata ad sepeliendum , dc quamuis ritu gentilitio
filisset consecrata , tamen Abrahaismus non emebat nisi terram , quam
communem . & profanam habebat; Simoniaetu tamen fui stet Ephron ex falso animi errore. Ita Abrahamum etiar quoque Tostat. contra Nic la. Lyran. secundo quia venditus est aves , dc varu cum illo tinnitit spelun-
205쪽
ma tudine , in qua distur cen- familia duntaxat in certo quodam
vim libiae. vi quis in .crito meme- ioco sepeliatur,non autem ullus alius. terio , quod Paradisus dicitia .sepc- vendi potest ex Suar. nam. cit. Ferinitatur ι inalis autem minori .pretio dinand. tractat. t 3. di μιρ. . punct. 8.reconditur. Qub pertinet etiam nηm. 4. Layman. dib. 4. ιractat. Io. quaestio, de honoratiori loco ia Ec- - . Miram. κ m. 37. Aragon. L. L.
clesia , an priuilegium septurae in oo. art. 4. ad 3. Binsfeld. smeo vendi queat. Respondet Hostiens j o' - r . de Surian. I. con. 3. subeam eon uetudinem esse Simonia- j'. quia onus illud ineumbens Cle- eam. Idem quoque sentidAntoni tricis nullum alium admittendi in 1. para. tit. . sap. s. f. 12. Sylvest. zitanodi locum , est aestimabile preveri Simonia. φω . 1 r. atque etiam tio. & saerum non est, sed tempora- Suar. lib. de Simon. ων. 24. num. - le accidenta id duntaxat connexum
s loeos honoratior in ex eo, quod i cum i Pirituali. intra Ecclesiam , aut in caemeterio. minio patronus , cuius eli Cain aut proprio existat aleari ἔ quia uine Pella aliqua cum toto loco subterris tota ratio pretii est maior quaedam loci sanctitas . aut respectus ad illam, ide6que non erit tantam Sirumnia humano iure prohibita , uti exineo , di qui habet ius sepulturae. non committit Simoniam propriam,
si pretium aeeipiat pro iure . quod eoncedit alteri, vi ibidem sepeli
stimauit Suatea, sed etiam natu- tur. Ita Suar. cap. 4. m. num. 1 .' quia vel est locatio , vel venditio Mihi probabilius est, quoa sen- illius terrae, quae tantum sacra est.
tiunt plures Theologi apud eund. xia modo quo altare, aut Calix; a Suar. nullam hic Simoniam proin que aded ex natura Ira vendibilia Driam committi, quia in eo honore manet. Neque eo quod vendatur 1 attenditur duntaxat aliquid huma- Patronis , potius vendetrat quatenus num, εc non sacrum s efiamsi rem lacra est, quam si venderetur a Cleis te ille honot ex aliqua coniunctio- ricis. Prohibitio tamen Ecclesialtiea. ne eum re sacra derivetur. Et vide- de Venditione ad sepulturam . quam mus Magistratibus, aut nobilioribus attulimus superiori conlectatio ranci quibusdam tamiliis retia loca in A.ad hunc quoque casum extenditur. choro, aut prope altare , aut ad dex--atque ad reliquos. & lateos, Equetram deserti ; quae reuet, non vi- ac Clericos obligat, quandoquidem dentur materia Simoniae , litet Unus Conc. Tributiens. cuius verba ibid. locus nobilior alio censeatur, in o retulimus, id intredictum ella vultatae ia altare ι Neque ex venaitio
ne talis loei dicetur vendi eius san- .ctitas , ut tam saeph in ciliis diximus,
maxime qubd ipsemet Lonoe; qui
humanus duntaxat est, quaeratur , non iura quaedam , dc actiones, quae nonnunquam sedem nobili rem sequuntur , qui iterum monebo
omnibus Christianis. Sexto nolle in saneribus maiorem elucem praeserre nisi certo pretio, Simoniacum est ex Hostiens. &M uest quast.i i .eit. distinguendum mihi videtur , quia si ematur tantum gestatio ciueis nobilio is, Ec in e
attendatur quidam honor externus,
suta pretiosior Crux eelebrioremacit pompam sinebrem , est nutasolum Disiti o mi
206쪽
i solum temporale:s ver ematur usus . illius Crucis , qui sacer est, Simo. nia committitur , aut si ea Crux nobiliot habeatur propter Reliquias, quas continet, aut quia ipsemet foris assis prodigio qnodam iacta est,erit quoque Simonia, quia maior aestimatio gestationis talis Crucis sumitur ex sanctitate. Septimo quoties Cleriei ex e suetudine aecipiunt lectum, Pannos, equum , aut aliam eiusmodi sumulectilem morientis , possunt de r demptione ipsorum pacisei eum haeredibus, haec enim sunt temporalia,& illa ex laudabili consuetussi ne capere possunt, atque aded , a Lillam obseruandam per Censuras compel-Iere. ea'. ad Apostolicam. de Simonia. quod dicemus suscis. Non possunt tamen obligare haeredes ad redimendum lectum mortui, s velint illum a se sepeliri; esset enim ea pactio Sumoniaca, quia pretium sepulturae a
v octauo Clerici extranei, qui nolunt conuenire ad funus nisi aerepto pretio, Simoniaci sunt, nisi ilisl ad aeeipiant aut in sustentationem, aut pro ineommodis, & labore e trinlecus, & pet accidens eum istis diuinis officiis coniuncto, dum exliseo dissito accedunt, aut ad compensanda damna temporalia , quae ex mora , quam in eo loco iaciunt patiuntur, uti diximus superiori con sect. a. quaest. 8. idque volunt Inis Docant. in cap. penuit. ne Pralati μώMedi. & Glossa in cap. μι- de G-
moa. quae tamen in cap. Abolenda.de
sepultur. male distinguit in hoe casu inter Clericos, qui ratione benefici j, is ea . Ecclesia tenentur interesse funeri , & eos , qui non tenentur:
Nam neutri pro officio funebri pretium aliquod accipere possunt, nul-
laque dissetentia praeelse ponendi est inter Ebe meos extraneos, & pr eos Ecclesiae, nisi ratione extrini alimius laboris adiuncti, ut m
CONSECTARIUM VIII. An testimonium , o patrociniam in Iudicio mere stirituali, ct Eulesiastico vem
Diximus consectario 2 a quaest. 7. Iudicium mere spirituale. 8c Ecclesiasticum esse materiam Simoniae, , com illud sit exercitium potestatis, atque Itisdictionis spiritualis: quia veto ad illud Iudietum plurima eo
currunt . quae non sunt exercitium
eiusnodi Iurisdictionis , sed cum
illo tantlim antecedenter connectuntur , ut patrocinium, M testim nium; quaeritur,an omnes actus istins .
iudicij. & non solum ipsum Iudi-eium , sue sententia Iudicis . sint
propter eam connexionem materia Simoniae.
Respondeo non esse , quia hoomnia mere temporalia sunt, di spiritualibus antecedenter duntaxat annexa. Ita Ferdinand. dissutar. 3. it. sepius. punct. I 2. -. I 4. Sua reae lib. A. tractat. 3. de Religione.
p. 3 3. num. 9. & alij passim; quod constans Eeclesiae praxis obtinuit, quae enim amabo Iutisdictio spim
tualis est in actore , aut defens re, aut in teste , vel procuratore Rei , vel actoris partes sustinente, quamuis causa , quae disceptatur,
omninb spiritualis sit , & nequeat nisi a iurisdictione spifituali definiri neque quidquam facit , quod vel patrocinio illo, vel testimonio
paretur via ad beneficium , aut ad in
207쪽
Mum spiritualem exerrendum inde enim aliud nqn culligitur, quam connexio quaedam a*identava, ex qua non sequitur Vendito pauocrinni aut testamonio, vendi aut semrentiam, quae nonuntiatur, aut M. Reficium, quod adiudicatur. Itaque vetem adducti a Suar. num. o. qui in lassimphio isto.Simoniam admit. vunt rejiciendi senu , nisi Metas talis testis ac piaς pecuniam p c. si MMe 3 Promo i causan spiritualim. Quae supererant de offieiis temporalibus , de aliis quibus
commodius expendentur in sequen
tibus,m; Iistat enim iam fiasior ex
absque superioris authoritate Riactas damnat, de Simoniae pamis sub
Um isi aua sit quaedam i Irmi ligiosa Ai aptio . aut vendiuorei spiritualis , uti illam definiuimus
quaest. I. statim asparet i intelligi
non mili sine liquo . pretio quod fusiqs in stimus i quast. a. quae ritus ihi qm Midnam ha fit rati nem pressam dari, ad consutum, dum contr* qmβimo a M.
EXPOSITIO, ET CONFIRMAErio propositionu. Sumo spirituale hoc loco in eadem prorsus fgnificatione, in qua
hanc vocem hactenus usurpaui,dum pro materia Simoniae assignaui spia rituale . illud videlicet , quod non, modo ad nullas commoditatςs j &utilitates humanas ordina res sed etiam quandam habet supernatur litatem , vel in se, vel ex ordine ad aliud. Quaero itaque, utrum eiusmodi spirituale , sicut est materia simoniae , ita possit quoque pretium in illa existere , quod est disputare, an, quando unum spirituale commutatur eum alio spirituali, committatur Simonia, sitie ex natura rei, siue ex iure saltem Ecclesiastico Primum illud uegaui in mea. propositione, secundum concedo aliquando co tingere in permutationibus videlicet beneficiorum , quae sunt spiritualibus consequenter annexa. Obseruandum porro est, commuistationes i stas rerum spiritualium inter se variis modis institui polli, ebquod res spiritirilis aliquando merε,& pure spiritualis sit, allIs mixta ex spirituali , de temporali, quod fia
bet annexum vel antecedenter, vel consequenter. Potest itaque primo commutari res putὲ spiritualis eum
.. dia . spui quale. 6 pretium in cum alia Missa, aut osseium diui eonua , Sι trioniaςo, idciret, om- num cum Missa. secundo commut vh lpmina jam tualis clum tur res post spiritualis eum alia spia uia spitiinali praeei se sumpta. βimo Arituui habente annexum aliquodniacae labia. oriri est ex natura rei,'temporale , V. g. Missa cum Calice&.seclis .itore Ecclesiastico , quod consecrato. tertio res una spiritualis solas permutationes bene fietorum. annexacum temporali , permutatuta os diti A a eum
208쪽
cum alia, quae habeat quoque anne-I do componitur appretiatur eum xam temporale , ut duo Rosaria be-salia re spirituali, &-. - su-nedicta , duo beneficia. Quia Dpm tali , etiam insertoriisunt temporale duobus modis connecti seium saltem eiusdem orduita ; qua solet' eum spirituali, anteeetinter, ratione beatitudinem coissipatamus
vel consequenter, uti quae ih. 4. luperiori diximus, fit, ut commutationes instituantur vel inter duo spiritualia actionibus supernaturalibus, quibus illam metemur ex Iustitia quoque eommdlativa ex multotum lententia; de Kltem nullus affirmat, fieri iniu-hu,li1 . diuae eodem modo habeni ': . annexu aliquid temporale , ut in-l clam beatitudini , qubi detur mlet duos Calices consecritos, aut hi j pinin m. Se melcedem actionis su-tet duo beneficia . vel inter ea, quae pernatinalis. Addo , diuerso modo habent annexumetem- ab Adriano de praecepto dandi granorale, ut ingentis pleri j Calix con- cis spiritualia Matth. io. nillil proris aius eum aliquo beneficto. His Lis vrgere , quae enim sine pretio annotatis facile fuerit singulas pro-' temporali dantur, cenis
De permutationibus stiritualium
Dixi igitui primo nullam esse veram , Sc proprie dictam Simoniam verba Christi sunt interpretati, climsolam pollesionem temporalium rein rum his spiritualibus ministeriis Comparati posse .negatant; quod i sum innuit Christus, dum ait, Gratis accepistis , gratia date ; nolite
possidere aurum, neque argentum, neque pecuniam iii zonis vestris. iure diuino,& naturali prohibitam, Obiicit quidem Richard. nos non quando unum spirituale datur pro em dominos horum spiritualium, aealio spirituali , quamuis ex vero pa- proinde illa vendere non trulle qum ,& rigoroso contractu propriae cunque tandem pretio illa venda-eommutat nis detur. Ita sentit S. , mus. Verum neque eadem donare Thom. Durand. Aigentin . Victo- l liceret , atque eorum, eis ceuum. & Soto telas 1 Suar. alios transissee. Deinde sequeretur
Γ' LM' eap. 3o. num. s. quia hi omni Simon a committi Iniustibus deinde adhaescre passim omnes tiara Toprie dictam recentiores quos idcircδ'singulos mus qtai lam. s. e lest. 3. N
simoniae consita meo, quod res cum . C- inters mat
sacra despicatui habeatut , & initia eiusdem ordinis comparatio ntia assiciatur, dum re temporali aesti-i quam sit innariosa. Ergo non erit matur , quod non contingit . quan- S unia. Praeterquam quo negia Dis
209쪽
nequit nobis aliquod dominium initualium ex ipsarum aestimabilitate, haec spiritualia , quae vel sunt aeti nes laetae, de liberae , vel alia quaedam entia permanentia , eaque ma
terialia , sed cum spiritualibus coniuncta , quae ratione illius materia. lis sunt in nostro dominio, & proinde possunt permutari tum ratione rei materialis . tum praecise habita ratione solius spiritualitatis , quae in troque reperitur; sic duo Rosaria
benedicta commutabuntur ratione
benedictionis , siue quia benedicta,
nulla habita ratione materiae, quia reuera etiamsi sint aequalis materiae, nihilominus non fieret commutatio,
nisi solent benedicta. Denique cum simus dil pensatores horum spiritualium, quae libere donare possumus, quidni dc ea poterimus inter se
commutare , modb in ea commutatione nihil peccetur contra reuerentiam eorum , quae commutantur,
aut contra ius diuinum , & naturale; nondum enim agimus de iure hum no aliquam ei in modi commutati pem prohibente. secundo vel res,
aut inaestimabilitate ; sed quod , siue
aestimabilia sint, siue non, siue aequa lis , siue inaequalis valoris, gratis tamen ex Christi lege danda sit; nam curatio miraeulo factatam aestimabilis est, quam si humana arte ficta fuisset, tamen Simoniacus foret qui
pretio curationem miraculo saceret.
Verum iam docui, pretium spiritua. Ie non impedire gratuitam exhibitionem , ic administrationem spiritualium , quam exigit Christus, qui solum pretium temporale exclusi ex interpretatione Patrum; Et qui miraculum curationis commutaret eum
quopiam pio , & spirituali opere,
curaret nimirum sacerdotem cum
obligatione sacrificandi profectb Simoniacus I sicut neque illi,qui pollentes dono miraculorum paciscerentur inter sese de aliquibus edendis miraculis, curabo v. g. Titium depositum , si tu cures Caium, aut sepluuiam a D E o impetres; seueneque recte Richard. eum qui alium baptisaret cum pacto , ut ab ipso quae commutantur inter se, sent pu- l deinde baptisaretur, Simoniae arguit, re spirituales, ut duae Missae , duo cum baptismum commutet proba- diuina ossiciat, duo Sacramenta; veliptismo, quae enim ibi tandem Irre-
sunt mixtae ex spirituali, de temporali, ut duo templa, duo calices consecrati; vel una res est pure spiritualis , dc altera mixta. In prini, casu nulla potest este irreuerentia , quod na Missa aestimetur alia, aut etiam sacrificium commutetur cum diuino
ossicio ; nam etiamsi sacrifieium sit aliquid nobilius .sequam ossicium
supetnaturale , dc spirituale t neque hic proprie pondetamus emcaciam sngulorum istorum . sed volumus v m pro alio dari. Et sane Adrianiloc. cit. non agnoscit Simoniam in istis commutationibus rerum spiris ligio , de iniuria in Sacramentum
Quando verbires e mutatae, sunt mixis ex spirituali, de tempora li , si eodem modo habeant temporale connexum spirituali, v. g. duci grana benedicta, duae actiones S cramentales, duo beneficia; statim apparet , nullam ex natura rei esse Simoniam , modb commutatio fiat ratione tantlim spiritualis annexi, de nulla fiat comparatio inter spirio
tuale , de temporale I Nam si temporale vilius commutetur cum alio remporali pretioliori, propter maiorem quandam spiritualitatem , quod il- Aa a i Ud
210쪽
lia temporale vilius participat v. gr. consecratus, Se administratio saera-Rolarium benedictum pretiosae ma-rmenti . aut beneficium; tunc semiateriae commutatur eum Viliori, quia per in ea commutatione committiis istud habet plutes benedictiones, oc tur Simonia, quia commutatio non Indulgentias, aut contactu plurium fit praecise inter spiritualia , sedln- Reliquiarum sacratius est , reuera teI spirituale, & temporale, quia in committitur Simonia , quia non rebus , in quibus temporale anteceis commutatur spirituale eum spiti tuali praecisE, sed emitur excessus ille , ut ita dicam, spiritualitatis , qui in uno reperitus, per excessum temporalis, quod est in alio.Quando vero terruatus proportio, ita ut nihil attedatur in commutatione spiritualis nisi spirituale , & in commutatione temporalis nisi praecise temporale, & non comparetur spirituale . Vnius cum temporali altei ius, ut inter sese comis pensentur secundum varios excessus
denter se habet , id quod primatio,& pet se datur . est illud temporale,
cum quo deinde venit spirituale annexum; in eo autem, quod est con-
comitanter, aut consequenter anne
xum spirituali, illud quod primb d
tut , est illud spirituale . ratione minius deinde obtinetur temporale in eo iandatum. Itaque quando datur beneficium , datut primd ius spirituale , de consequenter prouentus temporalesi; fit igitur commutatio tunc nulla est Simonia: nam quael primδ . de per se inret tempor sunt antecedenter annexa spirituali- le . εc spirituale , dum Calix con-bus , aeque sunt vendibilia , atque secratus datur pro beneficio , ac ps
erant , antequam connecterentur inde committitur Simonia.
spiritualibus; ergo aequὲ commuta- Denique quando res est purὶ spi-bilia sunt sine periculo Simoniae, non habito respectu ad spirituale annexum. Quae autem concomitanter& consequenter eonnexa sunt, inuendibilia fiunt per eam connexionem ; si igitur commutentur, Unum spirituale commutatur cum alio.
Itaque nisi in commutatione illa temporale distrahatur ab spirituali& comparetur temporale unius cum spirituali alterius . erit commutatio tantum inter spiritualia . ac proinde non Simoniaea , ut inter duastitualis . si eum alia mixta ex spirituali , & temporali eommutetur, da tui aliquid temporale pro spirituali, atque ita non fit commutatio preci-sE inter spititualia, quam solam vino dicabamus a Simonia in nostra propositione.
Confirmantur haec omnia, ex cap. ad dr monα. de rersan permutatione.
ubi Clement. III.:ait licitam esse permutationem duarum Ecclesiarum parrochialium inter se , & praetere, commutationem possessionum ea. actiones Sacramentales , inter duo rundem Ecelesiarum fieri per se pos-
iura spiritualia, , duoque benefi- l se , atque excessiim pollessionum
cia, in quibus non attenditur ma-l unius compensari aliqua pecunia, ius , aut minus commodum tem- modo eontractus illi non miseean tur inuicem. Ubi Glossa veriyer se, obseruat idcitcb eam permutatio-
Quod si res ex spirituali, & temporali mixtae , sue compositae ha-inem licitam esse , quia tam potest beant temporale diuerso modo con-ispirituale commutari eum spirituali. nexum cum spirituali v. gr. Calix quam temporale4cum temporali.