Iosephi Gibalini e Societate Iesu theologi, De simonia vniuersa tractatio theologica et canonica. In qua innumerae quaestiones de sacris functionibus, sacramentorum administratione, missarum stipendiis, dotibus monialium, collatione, resignatione, &

발행: 1659년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

ritualia, & sie in eis committitur Si-' autem , Domino venia debeti a. monia i Quae videlicet non com- , Quia pretium emptionis pomtur quasi

mitteretur, ii nullo modo vendi pos nensura adaquans illud quod emi ιαν. sent. Ad quattum ait, Simonem Ma- unde a mensurando numsma dicιιών:gum emere voluit se lpiritualia , Ut gratia autem non potes commensurari postea venderet, atque ideo in eius alicui corporali bono : unde iniuriam emptione venditionem fuisse impli- gratia facit, qui Sacramenta gratiacite contentam. Ideoque secundum vendιt, aut emit. 3. quia contra ratιο- com nem usum loquendι uterque To nem grat a facit, qu/jacramenta gra-catur Si omastus, emens , ct vend Ni tia quasi venalia tractat. Simonia ita- quaest. r. quaerit, an Simonia si hae- que quae in administratione Sacrare sis. Simoniaci non sunt Proprie , simentorum committitur , non consi-

per se loquendo haretici , cum non ha- stit ex S.Thoma nis in ipso tum em-beant aliquam falsam opinionem zscd ptione , de venditione , quod in sin- dicuntur haeretiti propter similitudi- j gulis deinde ostendit in tesponsioninem altus , quia ita operantur ac sii Sus ad argumenta contraria. Ait si- σι mient donum Spiritus Dini Pe- l quidem Matrimonium , Uua es Sa-cunia possάeri, qua aestimatio est haretica. Hanc porrδ haereticam aestimationem consistere in eo , quod aestistimet Spiritum sanctum emi , &vendi, statim explicat in responsione ad secundum, unde infert grauiorem esse hanc haeresim Macedonia. na. quia, inquit, Macedonius Posuit

Spiritum sant Ium esse Patris, ct Fili

seruum e Simoniaci autem oΠendunt

in suo actu si astimare, quod sit seruus homιnis , si ab homine potest emi , sisnri. quaest. 3. ad 3. ait,Eum qui pretio accipit ordines, non intendere,

Emere illud quod est per se spirituale

ut charat Ierem,sed operatione ministri, qua est corporalis, ct causa Sacramenis talia re piritaalis. In quibus omnibus vides a S.Thon . Simoniam constitui in emptione, & venditic ne rei spiritualis,& non aliqua alia ratione. Art. 2. prosequitur casus singulares, in quibus Simonia committitur, atque aded suam mentem de natura

Simoniae distinctius explicat: Et quidem q. i. ostendit Sacramenta tribus de causis vendi, & emi non posse. r. quia Minister eorum dispensator tantum est, non dominus

res cramentum non cadere Iab emptione, Ursecundum Cavones committere Si

moniam , qui pro nubentium benedia mombi s ρecuniam exigit. Quod verbad celebrationem Millae pertinet, Conductos Sacerdotes ait accipere de serios non quasi pretium Missa , sed qua ossentationem vita; atque adeo

expertes esse Simoniae. Quod idem a stirmat in respons. ad 7. de eo qui ad beneficium elemis dat 40 tiganti aduersario aliquid Non in

Prerihm pratationis , sed in redem-ytionem vexationi/ Propriae. quaest.2.

in qua disputat de quibusdam actibus Ministrorum Ecelesiae , qui videntur temporali aliquo compensari. Distinguit duo genera actuum spiritualium, uti etiam secit quod. 8. art. II. quidam enim eiusmodi sunt ex

parte principii , quod est aliquod

spirituale donum, vel ossicium ; quidam ex parte finis, quia per ipsos ad aliquid spirituale peruenitur. In actibus primi generis nullo modo sine Si monia potest aliquis locare astiti fros, sed potin aliquid accipere in funent

tionem vitatin secundis autem actibu .

quia spiritualitia non est ex parau

42쪽

ventis, potest etiam . re, vel ve l mittitur Simonia, esse venditionem, opervi suas, sed non et 'udere 1 oc Ze emptionem spiritualis pro tempos rimate, quod ex eiκι actu acquiri-l tali, caecus profectd est Cum idei sar. In primo igitur casu committi- l eo dicat L D. non sola donationetur Simonia, Zc non in altero, quia pecuniae contineri emptionem, sed in illo piimo venditur spirituale,nonseorum omnium , quorum potest pre- in iecitndo. Vnde colligit r. pro an-itium numismate mensurari.Commodi niuersario celebrando nullo modotautem omnis temporalis pretium licere pacisci , quia est spiritualis posse numismate mensurari, & id. actus primo modo. q. 3. distinguitlcirco qui pro aliquo commodo tem- iterum duplex spirituale quodsubpre-iporali dat spirituale aut ei annexum, Hoponi non debet, nempe res sacra, committit Simoniam ; in qua argi ut sacramenta, Zc actus alicui com- mentatione , nisi datio commodi petens ex ossicio sacro, ideoque du- temporalis sit emptio. parum apte plex est spirituali annexu. Tum con- ratiocinatui S Thom Sic enim eius cIudit. In utroqae committitur Simonia argumentum formandum est. Simo si antum ad id quod drspirituaditare nia consistit in venditione, & em habet. Nempe ut ante dixerat, Cum ptione spiritualis, aut ei annexi proponi ur sub pretio. Inde colligit ad temporali r atqui datio commodii. Vasa consecrata nullo modo ra- temporalis pro spirituali est venditio, tione consecrationis vendenda esse, & emptio. Igitur est Simonia.Maior ut scilicet pro conse atione eorumssupponitur ex ipsa natura Simoniae, aliquid plus exigatur. Et Vendi tan-ieiulque receptissima definitione. Miatum ratiotie materiae, & eo modo dein rem vetb sic probat. Emptio, &sepulturae, Iurii patronatus, de deci-ivenditio consistit in donatione, de maru venditione ratiocinatur. Ad 3. acceptione pecuniae, vel eorum quo quaerit, quibus modis committatur rum pretium potest numismate men- Simonia , dando aliquid temporale,lsurari: omnis autem commodi tem de quaestionem sic definit. Diceudum poralis pretium potest Numismate est , quod Simonιa, ut dictum est, con- mensurari; ergo datio, & acceptio ιι in emptione, ct venditione ψir scommodi temporalis est venditio,&tnaIis, vel eorum,quasum eis annexaetemptio. Huius syllogismi Minoi Emptio autem, vel venditio Mn otium ' patet ex ipsa natura boni, & comis datasne, vel aeceptione pecunia, sed modi temporalis, quod omne pecu-- inm eorum, quorum potest pretium t nia iretiabile est , de numismatemvmismate mensurari ue omnis autem l memurabile, cum omne temporale

invi temporalis commodi pretium po-lsub pretio etiam temporali cadat, es numisemate mensurari, ct ideo quia omnisque pretij mensura sit numis-- ne pro aliquo temporali commoda ma, & pecimia. Maiorem ostendit, dat aliquod spirituale , vel annexum,4quia contraria circa idem versantur, Simoniam eommittit. Bonum deindeldatio autem liberalis , 5e venditio illud temporale diuidit in munus allant contraria, cum haec sit onerosa, lingua, ab obsequio , & a manu. Ini& non liberalis ; ergo eirea idem his S.Doctoris verbis qui non videt,sversantur. At veri, liberalitas non dationem temporalis commodi, aullsolum versatur in donatione pec

boni pro spirituali , per quam com-iniae, sed eorum etiam quorum prei a C a ei a

43쪽

io De Simonia Universis,

tium potest numismate mensurari ex aliosque eximios benefactores, qui- Philolopho lib. . Ethie. cap. i. Igi bus plura priuilegia etiam spiritua lia, tur & venditio reperitur in datione aut spiritualibus annexa imperti ait. non modb pecuniae, sed eorum quo- Quod qui neget, peregrinus, & inque omnium , quorum pretium est fans in sacris monumentis est. Admen utabile num limare, cuiusmodi l tertium fatetur posse aliquem absque est omne bonum , & commodum temporale. Qui itaque dat comm dum temporale pro spirituali, emitillo a spirituale , a que ad eb Simoniam committit. Quae S.Thomae ratiocinatio aut prorias inepta est, aut

dationem accepit non pro liberali donatione, sed pro venditione , aut datione onetola liberali contraria,utiplem et loquitur. In qua eadem signfficatione toto reliquo articulo accipit donationem temporalis pro istituali; unde nunquam usurpauit Vo.eem donationis , quae liberalitatem Sι monia beneficium Mosesiastichm dare ei qui obsecutus est, ut nou habeatuν oeul ad obsequium principaliter, sed ad dirnitatem perso . Sι Partio non interaevit. Atque ita explicat Greg.

dum ait, digni ira elle , Ecelesiastici utilitatibus desudantes Ecclesiast caremuneratione gaudere , ut refertur I 2. q. r. ea . Ecclesiaster67. quan-

quana eo loco qui sumitur ex Registro l. b. 2. Iudi H. it. FP. I 8. non agat Gregor. de remuneratione aliqua spirituali, s d omni tib temporali 1, tradit enim Theodoro Consi- sonat ,& alia ibidem addidit, quibus i liario Aeosimum puerum in mandationem non liberalem sed onero- l cipium. Veiuni de mente sanctissimisam , & quae reipsa venditio sit, eui-lPontificis non disputamus modb, denter significat. Quare ad piimum sed de S.Thomae sensu, qui eam re- ait, Iudicem spiritualem Simonia- munerationem spiritualem.& Ecele- cum esse siue paucis, siue magnis mu- siasti eam siue saeram filis se existima-neribus flectatur, in paruis tamen vix uit. & tamen licet pro impensis o existimari Simoniacum: quia non est i sequiis datam , expertem Simoniae probabile . quod anιmus Iudicis Diria esse dixit, quia non inieruenit Padi ιο, tualis flectatur ad aliquid faciendum oe non habebatur oculus ad obsequium pro paruo munere. Vbi illud pro pre-iprincipaliter, sed ad d gmtatem pertium significat, ut diximus nuper ex sonae. Clim enim nulla interuenis Iet Nauarro, alioquin, non loqueretur Consequenter S. Thomas , qui dixit

pactio, non erat onerosa repensio

obsequiorum , neque ipsorum proidei reo in datione commodi tempo- spirituali emptio : dignitas , &meralis pro spirituali, Simoniam com- rita personae, quibus dignum se ex- mitti . quia ea datio est alicuius, cuius pretium potest numismate mensurari; hoc est venditio , & non liberalis tantum datio. In responsone ad secundum ait Papam sere Simoniacum , si'. ritualia pro temporalibus rebus Ecclesiarum daret. Quae habuerat ea renunciatione Theod rus attendebatur, non verb oculus habebatur ad obsequium Principaliter, tanquam in eius videlicet compensationem, atque praemium daretur illud

spirituale. Qui sinis principalis , aut

reflectio principalis, aut octitur princiad itio sane non excludit aut gratitu- paliter intentus, est acqustio illius dinem, aut liberalitatem, qua saepius temporalis , quod primo, & per se via est Ecclesia aduersus Pi incipes, i mouet ad dadduin i pirituale in com-

ι pensatio

44쪽

pensationem, & veluti pretium, ali pter laudes humanas esse Simoni

quin cum in illa Eccletiastica remu-l cum, quia venditro, π emPrto tu qui neracione dationem l piritaralis agno- bus Simonia consistit , funi voluntaria scat S. Tho m. neque alia de causa commutationes , quia ex eonsensu iacta tuerat, quam ut remuneraren- Gri que fiunt e at veνό hypocrita latur Obiequia exhibita Ecclesiae, quae uorem humanum sibi scrpat per mo- digna erant luo piaemio, & gratitu- dum furti, quod est inuoluntaria com-dinc, non potuit illam S. T homas a municatι o. Nunquid hypocrita alibi nia exculare, si omnis, de quae- quid temporale tanquam finem prin-cunque datio temporalis pio spiri- cipalem fui operis spiritualis inten tuali, aut spiritualis pro temporali dit Z Cur igitur Simoniacus non est, sit Simonia. Quare eam solum da-Isi datio spiritualis intendendo printi Onem , quae venditio, & emptioicipaliter temporale , Simonia est: est , dc in qua aliquid subit vicemiquod enim illud temporale tibi usur- pretii alterius, sapienter statuit esse pet furtiue , auget peccatum, sed Simoniam S. D. eiul modi autem esse Simoniam non diluit: Nam qui cho- eam dationem conjicimus quae mo-iro assistit principaliter propter di stiluetur duntaxat voluntate acquirendilbutiones temporales, Simoniae men-

bonum illud temporale , & non vlloitalis reus est ex aduersariis,& tamen alio motivo, quod explicat ipse S. sibi illas indigne usurpat. Neque di- Thom. ad quartum cum agit de Si-icas, dari illas ab iis , qui existimant monia, quae committitur per munus recte illum perlangi suo ossicio, nam a lingua, ait enim , Marido fiuntietiam laudes dantur hypocritae li- preces pro indigno , vel aliquo p lbentissime ab iis, qui ex operibus tente periculum comminante , ma-ienem is eius piam mentem iudicant,nifeste committi Simoniam: ratio-ineque quidquam magis voluntariumnem reddit, quia saris apparet, quod est . quam laudes, quas aliis ob egre- nihil aliud mouet illum nisi fauor,igia facta rependimus. Quod s dicas, aut periculum vitandum. Si igiturloperi externo ἰ quod ex se laudem alia quapiam ratione moueretur ad meretur, illam exhiberi : dieam ledandum beneficium indigno, noniego, externo illi ossicio quod exere peccaret pecca o Simoniae, quia nonitur ab isto Simoniaco mentali, vii moueretur intuitu solius commodiIcontendunt aduersarii, stipendium, temporalis in illa concessione bene-ldc distributiones rependi 8, Neque inrifieij, quando enim solo illo intuitu,lter hypocritam. Si assistentem choro& fine mouetur. intendit primb , dc propter solas di stributiones, disertia ter te commutationem rei tempora- men ullum afferre possunt aduersari, is pro spitituali, Ac non aliud quid- hac in parte. Ratio igitur propter piam: in omni autem commutatio-tquam hypocrita non est Simoniaeus, ne una res est pretium alterius , ac est illa quam affert S. Tho m. quia in proinde venditio repetitur,quae olim hypocrisi non reperitur emptio, de non fiebat nisi commutatione. Vides'Venditio, in quibus Simonia conia itaque illum finem principalem in- sistit; in omni enim venditione , Aecludere commutationem. 6c proinde emptione est commutatio quaedam pretium. Ad sextum negat Hypocri-iVoluntaria , 6c tacita pactio, quod tam , qui bona spicitualia sis it pro-inon contingit in hypocrisi. Neque .

45쪽

ii De Simonia Uniueisa,

quod subdit de laudibus fartiue quo- este venditio: Nam si in illa non te

dammodo usurpatis.ab hypocrita, Petietur Simonia, cum ideo in con fauet aduersariis, qua enim piincipa- cessione pro commodo temporali litet assisteret choro, N interea quid- alterius, non sit Simonia , quia inpiam lubri petet, an ambo, exculare illa non reperitur venditio , quae est tui ab aduersatiis a Simonia, licet Unica ratio, quam reddit S. T homas, eum illa coniungeret sartum: igitur & propter quam distingait inter neque excusabitur hypocrita , qui concellionem beneficij pro commo propter laudem humanam piincipa- do alterius, & pro commodo pro-liter opus spirituale sacit, licet simul Prio , quod attinet ad Simoniam. cum Simonia sui tum committat. Uo- quia in priori concessione non est luit igitur S. Thom. explicare, quod- Venditio, in posterioli autem est. nam et Iet peccatum hypocr tae, quod Quare clim ait in priori illa conces negabat elle Simoniam , dix tque sone cum concedens solum bonumelle q::oddain furtum , non autem , temporale consanguinei respicit,non non esse Simoniam , quia fui tum esse venditionem, quia nihil accipit; quoddam est, sed quia non est venditio, id emptio, in quibus Simonia consistit. Ad septimum explicat,quo modo committatur Simonia in concessione beneficiorum Acha consanguineis , quando da ut principaliter ratione consanguinitatis, utiturque distinctione ; Nam vel conserens ii tendit temporale bonum illius, cui datur , & non alterius, Et sic feccar

e γ itiuer, sed Simoinam nou committit, quia non vendit , cum nιhil accisiat.

Vel. Inreudit aliquod bonum in seipsum redundans, cuinis odi est domus,& familiat magnificentia, nobilitas,

di potentia , Et sic aliquid accipere sperat pro quo spiritualia dat , ct Sι-

moniam committiti. Additque esse Simoniam a munere , in quo continet ut commodum quod ex tali datione sperat. Vt ratiocinatio S. Thomae fit In posteriori vero intendendo bonum temporale , proprium aliquidi perat accipere, nimirum sine familiae decus, aut diuitiastilla acceptio,& datio est acceptio , & datio , quae venditionem inuoluit , quod non facit omnis datio . & acceptio, ut patet. Denique ad nonum ait Praelatos, qui beneficium conserunt reis tenta sibi aliqua parte fructuum deinceps percipienda, quam antea ex

nulla iusta causa percipiebant, si est

conuentio, & pactio aliqua in tetipsos, eos, quibus concedunt, esse Simoniam , quia nimirum in illa pactione, de conuentione, statim a guttur concessio onciosa , se vendi tio quaedam. In lecundo scripto, Ead. dist. 1 f. qua D. 2. art. I.Non aliter de Simonia disputat, quam ratione venditionis,ma sit. debet ista datio beneficij, &f& emptionis , quod legenti, non praebendae pro commodo proprio Caeco patebit, neque enim opus est temporali quod inde sperans inten- iterum eius verba exscribere. dit , esse venditio , quandoquidem . Verum qui S.Thomae mentem ex concellionem praebendae pro com- eius nouissimo , & elaboratissimo modo solius consanguinei , negat opere summae Theologicae inquirerectae Simoniam, quia non est vendi- solent Theologi , videamus , an intio. Igitur datio pro commodo pro- illo quidpiam emendauit circa doptio, quae Simoniam facit, debet ctrinarn, quam de Simonia tradide-

46쪽

tat in aliis nuper adductis scriptis. impropria, & in ampliori quadam

Igitur 1. 2.r: r Uo. disputans de Simo- significatione in responc ad lettiumnia , vulgatam imprimis Simoniae distinguit illam ab ea emptione, crindefinitionem,qua dicitur esse studio- dicimur emere caelum , laetosamprosa voluntas emendio vel vendendi nonriue emytionis secundum quod aαι spirituale , tuetur εc inde pro- ρitur pro merito. Ideoque math ar-bat Simoniam esse malam,quia asstus guebant aduersarib aliquid spirituale qui eadit in materiam indebitam, emi polse: Qualis veto si emptio;&malus est ex suo genere. Res autem venditio Simoniaca amplius exponit spiritualis est materia indebita em- art. s. Eo siquidem nomine intellii-ptionis , de venditionis triplici de tur omnis contra Du non Iratus tuae, e .caula. I. qettia non potest aliquo terreno i que comprehendi permutationes, depretio comensari. h. quia qui vendit i itani actiones. Deinde ad septimum ait, ipsum Papam eommittere posse Simoniam, si pro re spirituali accipiat pecuniam, acceptione nimirum quae sit venditio , alioquin non loqueretur consequenter. Art. 2.docet.

quomodo aliquid pro administratione Sacramentorum accipi possit aliquando , quia non sumitur tanquo pretium mercedis, sed tanquamst Pendium meustatis:adioquin autem accinpere pecuniam pro spirituali Sacramentorum gratia, est crimen Simonia, quod nulla consuetudine potest excusari. Quaenam autem sit illa acceptio explicat , dum ait. Per pecuniam autem intelligitur omne illud , cuius pretium poreII pecunia emmari. In accepti ne igitur, & datione Simoniaea d

tur aliquid per modum pretii solo intuitu obtinendi illuὰ spirituale pet temporale , siue ex fine principali obtinendi temporalis , Nam si aliis

ex eausis detur , de accipiatur tem p rale etiam aestimabile pecunia , vi in stipendium necessitatis , non erit Slmonia. Ad secundum ait, Sacerdotem non accipere pecuniam quHi protium consecrationis Evcbarsia , amMisse de utanda, hoc enim esset Stismo πι cum, sed quasi si ipendiam sua

Ad tertiu, idem assiimat de absol

tione pro qua non datur pecunia tanquam spiritualia, non est eorum dominus, sed dii pensator, res autem λ solo domino vendi potest. 3. Quia spiritualia gratis danda sunt ex lustu Christi. Matth. r o.qui itaque vendit spiritualia gratiam DE I Vendit. Quaenam, amabo, erit ista S. D. argumentatio, qua probat Simoniam elle malam, quia cadit in materiam indebitam, quod ostendit, quia materia indebi. ta venditionis, 3c emptionis, est res spiritualis, nisi supponat, Simoniam esse ellentialitet, siue , ut ipse loquitur ex genere, te natura sua emptionem Sc vendiuionem rei spiritualis,& non quar acunque dationem spiritualis pro temporali, nisi illud pro

significet Dretium , ut quondam ex ipsemet S. I. monebamus. Inde ad primum ostendit , Simoniam continere quanda m speciem haeresis e

ternae. Secuυιium Me ergo Simonia ha-

rem dicitarν feeundum exteriorem pr renatione: m , quia in Loe quod aliquis vendit d pnam Spiritnus sancti , quodammodc protenarurse esse Dominum spirituali . doni, quod est hareticum.

Si quae is rit ut haeresis in Simonia re-Periri , a ut fingi pos it, ex venditione doni 1.piritualis, . auae illam incindit , pittenda est e x Thoma : atque ut ostrindat se de vera, de propriὶ dicta venditione I oqui, non autem

47쪽

Dὸ Simonia et niuersa,

constituant, ut illa non ex i stat, debet non reperiri in actu, neque pre lium rei spiritualis , neque intellito emendi vel vendendi: atqui S. D. ut excuset Simoniam in datione rei temporalis pro ipirituali, requirit aliquando tantum , ut desit intentiocinendi, vel vendendi; ergo illam accepit pro datione pro pictio : Et

sane omnis venditio pretium inci dit, & omne pretium venditionem,

quam pretiam, sed pro poena .culpa

commiliae. Ad quartum, sic interpretatur consuetudines quid pinna ca

liendi pro quibusdam iuinisteriis

acris : verba vetb S Doctoris diligenter expendenda sitiat, mani selle enim ostendunt in Simonia tequiri, G pretium rei spiritualis, de intentionem emendi, vel vendendi. οι alι- qua ex conjuetudι ne exiguntur , quas pretium rei sρι ruualis cum ιMentione

tudinis obseruantiam . Gr praecipue illud temporale i pro spirituali; qnando ahqtiu voluntarie siti t. Mo- iram coniuetudin exigendi temnet tamen in his omnibus sollicit E pQ dis pro spirituali edicusat hie S. cauendam elle speciem Simoniae. Se i hQm Hanao naeniis refriur ad cupiditatis. Ex his elicies i. ex menta se/μηο ιρHucina inra obseruantia. Tune te S. Thomae exigi ad Simoniam ut ς Hime 'gitu I temporale non pro spidetur aliquid tanquam pretium spi--iςdPIO conluetudine, & ta-ritoalis , & ut habeatur intentio im' dare lux spirituale, nisi commendi, vel vendendi , qtiandoquia i 'ς ludo dandi temporale teruaretur, dem , ubi qii id piam.ita datur , aut AqVf ΦΙ ςι. o, sed pro obtei uantia exigitur, Simoniam elle pronuntiat ςQnsuetudinis , δέ prvter caulas, S.Thomas, ubi autem illa deiunt, yy0p ex quas illa fuit introducta. licet quidpiam temporale detur, aut H nc eandem doctrina in de repetit, exigatur, negat este Simoniam. Se- donyio confirmat toto in l. 3. Vbicundo, Colliges, aliquid dari tan- qu sit an quid accipi re liceat pro quam pretium, & intentionem ven- Rctibu4 spis itualibus, S discite MIGdendi, vel emendi idem omnino esse; Π VcVGre quod syni n. de en in eiusnam in uno casu requirit ad Simo- η si i bis , . aut emere , Simoni niam pretium rei spiritualis cum im l M' H. Licitum tamen acci pere inrentione emendι , vel vendendi. In f siftωμι onem Iecnudtim coi fueta dis altero autem requirit tantum ad ex-iΓςm VProbatam, ct ordinaturiem E

cusandam Simoniam , ut desit intensio emendi, vel vendendi : atqui adtollendam malitiam alicuius achias, tollenda sunt omnia. quae illam essentialiter constituebant, clim igitur pretium rei spiritualis, & inten-clesiae. Statim qiae addit, ita tamen qMoa dest ιntenaio emptionis , ct Pen

tur Per spiruualti m sub Rra Dinnem, qua sunt exhibenda. Hoc,enim quam dam haberet vendtiionis speciem. Si- 44o emendi. ut vendendiseimoniam moninam Itaque con stituit ex e ti

48쪽

ati actio Secunda.

illam excusat ex desectu talis inten-ituimtatem, vel quamcunque carnationis , speciem denique Simoniae masse ilionem, quamuis illieita , Magnoseit, ubi species venditionis, carnalis sit, esse Simoniacam , quia

non veth alibi, ut ex tota ista quae-imRI 1H accipιιur, unde hoc nonpertiastione , & ex casibus particularibus net ad contractumem ionis,ct vendia quos subj it, euidenter constat;mu-i 1-ιs, in quo fundatur Simonia. Quidnera siquidem data quondam Pr thic obganniet aduersarij ὶ an sortassis phetis sui se sine Simonia fatetur,iquod S. D. in rei ponsione ad tertium quia non exhibebantur quasi ad ubi de precibus & laudibus ad bene- emendum prophetia usum. Qui Elee-i fieta concedenda subjicit, si aliqisismosynas dant pauperibus ad eorum ρηιncipaliter ad hae intendit Simoniam Dr*tiones impetrandas, Non eo ten committit. Uerum haec intentio prin-νedant quasi intendentes eorum ora- ei palis est muneris a lingua, quod,

riones emere. Praedicantibus tempo- inquit, 'b pretio eadit. quia igitur ratia debentur, Non ad emendum pra- principaliter ista intendit, quod est dicationis verbum; necessiratis essit ae- pretium beneficij , quod concedit, cistere unde vim tur, ebaritatis en pre- idcirco Simoniacus est. Deinde ex-bere: non tamen venale eu Euange- plicat, quando si ista principalistium, τι pro his prediceri r se enim sie intentio. Netur autem ad horninei-vendunt, magnam rem vili pretio νιη- pMirer 3nrendere qui preces pro indignodunt. Pro ossiciis Ecelesiasti eis dari porrectas exaudii. Quia nullum aliud sne simonia quidpiam , non quasi potest esse motivum, de lubesse debia pretium, sed quasi ΝΗentationis sti- eAEUAE , ut loquitur S. D. Ex qtia pendium. De iis quae pro funetibus illi mo quo porriguntor , spirituale

dantur. Sι autem huiusmodi pacto in- aliqu/d eo feratur. Unde in uno easuterueniente stant,aAt etiam eam inten- imam factum Simoniacum e I, in alte-tione emptionis, re' venditionis , si me- IO ipsum factum non en Simoniacum.

Aia esset. Simili distinctione utimi Hoc est ipsa eollatio bene fieij, prouteirca usum spiritualis potestatis, & pro principali, & primario motivo circa ingressiim Monasterii. Ad quar- habet pretium , siue quidpiam pretum, quaerit, quomodo committatur lio aestimabile, vel non habet. Qua- Simonia in iis quae sunt annexa re ait in eo etiam qui exoratus digno spiritualibus, respondet committiteonseri, possie reperirῖ Simoniam in quoties vendito temporali intelligi-lintenιione si non attendaιur ad dignitur necessarib vendi spirituale, cuiliateinpersona , sed adfluorem huma- annexum est. Itaque hoc etiam locoimvn .Nimiriim tanquam pretium, uti Simoniam non nisi in vendition elsaepius dixit idem D. S. Quodlib. spiritualis agnoscit, indeque solita 8. art. II. disputans de eo quι vadit disti iustione sngulares eastis explieatiad Ecclesiam propter diseributiones, in responsionibus ad argumenta. alias non iturm. Distinguit duplicem Art. s. ostendit committi Simoniamiactum spiritualem , unum expaνte per munera ab obsequio , ct a linynAE. Principiy, quia competit alicui persona

quia ista sunt pretio peeuniae aesti-spropter aliquid spirituale quod in imo mabilia, rationem itaque pretij pomii , sicut Episcopo consecrare Ba stulat S. D. Ad Secundum, negat cas, Diacono legere Euangelium. Alter. D actus

49쪽

ex ea insa inordinata sue ordinem, siue t ordines dine poteD. Quae postrema beneficium confert. Nequi sane nos verba diligenter expendenda sunt, - eum qui ex eausa aliqua, & idcirco enim assem S. Bonaventura, fine inor Cato spiritualia confert, committi posse Simoniam in colla-

Deccare, atque etiamsi Ve- tione ordinum, quia in illis est ali-

lint duenj Simoniam quandam ' quod Rirituale quod vendεροι r , ct

impropriam , & genrratius AEccestium ponasub pretio. Itaque ii nihil in illis inmittere Nos verb disputamus' venderetur, non esset Simonia, sed o propriὲ, dc essentialiter quaedam alia inordinatio. Et sanEdicta uuam Magister, eiusque cele-.communis illa dissicultas, quam pro-

te a Commentitotes in pretio,' ponunt DD. qua nempe Latione in

& venditione communi consensu Sacramentis,ordinibus,& alus eius- constituunt. Sed pergamus in exami- . modi reperiri possit Simonia , nonnanda sanctissimi viri mente. Ille: aliunde petitur, quam ex eo quod igitur in dis. 1 3- citatam art. r. q. .' non appareat , quomodo spirituale multiplicem facit rem spiritualem, . vendi possit , ut ex eorum aIgumen- cuius aliqua talis est pure , Ut gratia, tis constat; ideoque ut Illa diluant&'virtutes, quae neque de Iure vendi DD. de totam dissicultatem expli- Dossunt.neu ue Ae facto; alia adiun- cent, multi sunt In aperienda natura,

α ies eo tali, quae pet illam & distinctione rerum spiritualiuin,

tamen consecratur & fit spiritua-l ut ostendant quomodo aliquae ex Ii, Hoe spirituale de Iure non po- l illis de facto , licet non de rure , vuran viendi , pro eo quod non po-'dicebat S. Bonavent. Vendi possint. re 1 noni sub pretior de facto tamen Venditionem igitur .& pretium ita fiam saeramenta. Alia quaedam sunt runt, ut absque illis neque in Saex annexa spirit libus, & manent ta- mentorum admmistratione , neque men eorporalia in se, ut Calix con- in ordinum collatione , neque in ἴeratus, fundus cui annexum est Ius aliis actibus spiritualibus Simoniam patrcinatus. Inde dilabitur S D. ad veram, & propriam agnoscant, sed ordines de quorum collatione Simo- inordinationem aliam quampiam,&niaea disputabat ε, In illis vel b ait quoties in re aliqua Simoniam eo esse aliquid purὶ spirituale, nempe mitti dicunt, id non nisi ex vendita pratiam sanctificantem,quae per eos tione, quae Inibi reperiatur, demon- confertur ; & aliquid de secundo ge- I strant , ut maniseste fieri vides hoenere spiti tualium, cuiusmodi existit, loco a Bonaventura, qui in respon-Pοιὸ L mimnerialis per aliquod si-i sione ad obiecta , ait gratiam vendi num exterim distensata , cui sUFa- quantum ad potestatem spiritualem rabiliter est adiuncta : primam csiliacei gratiam ὶ impossibile en pretio com

pαrare , vec vendere . secundam vero

possibile est , pretio dars, quia imposisibi ιiter en adiuncta Sacramento exism tori, O ckm istud possit pro pecunia dari, poten s illa potenas vendi. Et sic patri , quod Simonia is Simoriace

ministerialem , qua tuncta est rei exterioνι posita in hominis dιffensatione, dona Spiritus sancti habere ratione sui Spiritum sanctum dispensatorem,

Quantum vero ad annexum hab re

dissesatorem iam nem Purrum, ct primus nunqaeam vendit, sed secandus vendere pote II annexum ιοι, suadest

50쪽

L8 De Simonia Universa,

quoaammodo spirituale , ct propter assequi, ct impetrare per pecuniam istud emituν, ct ideo ipsa dona dicitur quod ad humanam Isectat dissensatιο-

vendere, potest, cum in elim potesta- nem, oesie non estpeccatum Iidei, sed te commissa fiunt temporalia distensaπ-imorum, quoniam talis peroptime noAit,

da . Denique ad id quod objicieba-lct male facit, sicut ct iste qui forniea- 'tur, spiritum sanctum non posse re-itur, sciens fornicationem esse peccartim, digi in seruitutem , respondet, quod non errat in fide, sed in via morum. in se se vendi non paten, tamen ei tu Inde concludit Simoniacum esse effectus vendi possunt, pro eo quod ei u auarum , & in pessima specie auari- esse tu, sent in humauo dominio con- tiae, de non proprie haereticum , ta-stituti. Ex quibus tandem concludit, lem tamen saepius dici. quia opera- veros Ordines a Simoniacis posse tur per modum haeretici, aut quia dari, p1rum sane prudenter, & in- ejicitur a diuino seruitio tanquam utili labore se torquet Bonaventura, haereticus, de propter enorme scelus alij que passim DD. in quaerenda ra- l quod admittit. Ex hac porrδ eom-tione venditionis in gratia sanctifi- muni haeretici appellatione, quam cante, donis Spiritus sancti, de aliis,iSimoniacis tribuunt PP. uti diximus vi. doceant in illis committi Simo- nuper quakp. 3. OV. 1. Confirmaturniam, si ad illam neque venditio, ne- nostra , communisque sententia,

que pretium necessaria sunt. Quidlquam tuemur: idcirco si quidem di- enim facilius erat quam dicere , Si-lcitur haeress Simonia, quia qui illammoniace ista conserit , quoties exsadmittunt, existimant, aut ita sege- aliquo fine temporali inordinato runt, atque s existimarent gratiam, consertentur, siue in illis reperiretur4de dona Spiritus Sancti, aliaque spiratio preti j, & venditionis cuiusdam,'ritualia vendi, de emi posse, cst im- siue non reperiretur. Persuasum igi- pretiabile ponunt sub pretio. quam obtur illis fuit ex eommuni sensu Simo- causam Simoniacum sceleratioremniam ineludere essentialiter pretium, esse Macedonianis referebamus exdc venditionem , atque in omni Si- S.Thoma;quae omnino falsa forent, monia illa esse demonstranda.Ex hoc si Simonia committeretur sine ven- eodem principio colligit q. . graui-dditione , dc emptione spiritualium,tatem huius peecati, bc an sit haeresis;Jneque necellarib poneret seb pretio glauitatem quidem , quia istud quodlquod em retiabιle. Idem 1 lud. q. 4. erat impretiabile sita pretio ponit, quodlexplicans illud. i. ad Cor. 9. qui se- nullo modo potest fieri, quin fat con- minat spiritualia, &c. Sic habet. Sitiam lia viritui με to. An verti sit hoe non intendit prιncipaliter , immὰ haeresis hae distinctione definit. Di- carnalia metit , τι se DLremet, Oeendum quod ille qui emit, vel vendit sciritualia seminat, nulla eIF auaritia, si ritualia , aut c redit ea pro Pretio nklla mercatio, sed manifesa iuuitia, pesso a Fimari , ct vatori rei terrera ut multiplici exemplo probat AρoΠΟ-

aquari , s pr' pecunia possit seri, stlim. Quae verba exscripsi Adrianus hae s bires, mansura, ct sic Ui- insta reserendus. Quomodo verbis mit Simon Magm: aut iste qui ven- in intentione principali metendi .dit, ct emit, ηοπ credit quod oratiaitemporalia pro seminatione spiritu DEI per pecu uam comparetur , sed lium, non autem in intentione minus tamen indens auaritia nititur aliquid principali mercationem esse dixiti Bonavent.

SEARCH

MENU NAVIGATION