장음표시 사용
61쪽
varias sermulas huius pactionis ex-idam Armosi Doctoris scriptum , qui
pendit,eum legitimae iam arti is .dclsecus sentiebat , itaque interpreta denique arti I 8. sic totam contro-lbatur constitutionem Urbani V. vo- aersiam concludit. Dum itaque Re-llebatque Pontificem prohibere dun-wosi pro spiris si beneficio aliquodltaxat ne daretur, exigeretur, aut a temporale quarunt , siue accipiunt,sciperetur eiusmodi temporale proam quidpiam exigunt a persona rece-leretio Religionis. Rei p. Diony-pta aliquod temporale , aut donumisium contendere duntaxat eiusmodi intendunt pro actu , aut beneficio spi-lpactiones esse illicitas , licet non rit ti, debent eorum intuitus , aurifiaut per modum pretii , neque ex intentio ferri, ac dirigi ad temporaleseo sollim motivo prohibitas futile donum , accommodum tamquam adlab Vrbano, quod ex ipsismet con- mortuum minia principale , ct tan-lstitistionis verbis ostendit, nempe quam ad secundarium praemium, sine inde detrahatur Religioni , ne ad finem subordinatam , non velut adiplures a suscipienda Religione reu principale mortuum , or vltimum fi-acentur. 6c ne scandalum generetur,nem , sinateque ramiam , nec tan-lquae tria consequuntur, quando i staquam ad pretium rei stiritualis, quodltemporalia exiguntur etiam aliis de eonfirmat ex Cancellario Parinensi causis, quam propter.pretium Re- inferilis a nobis adducendo. Quialligionis; Ideoque sapienter ab Ee-vetb in pactionibus istis videnturiclesia sunt prohibitae tales pactio-
exigi temporalia, tanquam pretium .ines, & exactiones, quae tamen non& motivum nrincipale.idcirco ab s lunt proprie Simoniacae , nisi fiant omni mali specie abstinere debentlin compensationem spiritualis quod
paciscentes, & ne ab ipso etiam i ldatur , uti hactenus explicuimus; re praesumantur haeretici. Denique Neque Dionys. quidquam istis con- sublieit decretum Academiae Pari-itrarium docet, neque ipsa Acade-siensis circa eam controuersiam, nuimia Parisiensis in suo decreto infe mirum non licere in receptione M litus allegando. nialium exigere temporalia tanqu- PETRus Aust Eo Lus Cardi- pretium spiritualium, vel a nexoraminalis Minorita , Δ Archiepiscopus
spiritualib- faciendo eommutationem Aquensis, cum Parisiis Theologiam unius pro alis. Quae est ipsisti malScholasticam esset prosellas Doctor nostra, 6c vetus sententia ad consti-lfacundus dictus fuit . illum Sixtus
tutionem Simoniae necessarium esse Senensis Virum omnιscientiarum peis pretium , aut quidpiam eius loco.sriιιa clarissimum nominat, ct I gω- Sed hoc decretum Almae Facultatisitarem concionatorem usque ad stimis sub finem exscribemus. mam admirationem , sic scribit in o. Dicas. Eundem Carthusianum d. 1 F. q. vn. art. a. Sι-ma non est impendere totum librum a. de Sio nisi emptio quadam circa Isiritualia.
monia , ut ostendat nullo praetextulDeinde diuersi genera spiritualia di-
quidquam exigi posse in ingressuistinguit, ostenditque quomodo illa
Religionis . & omnes illas pacti Ipossint esse obiectum commutationes essb illicitas, etiamsi non exiga-inis, & venditionis, tum quomodo tur aliquid tanquam pretium Reli-stribus vulgaribus modis, precibus.
Sionis , atque ideo consutat quod substquiis, & pecunia committatui sim
62쪽
libus stiritualis. Vult itaque Aure ius ad Simoniam emptionem . vel commutationem, quae fiat per momdum recompensationis , quidquid enim alio titulo etiam naturalis obligationis Iustitiae dabitur . non erit nit istas propositiones. Prima , in glatiae gratum facientis , & gratis datae eo modo quo emi posIe dixit, committitur Simoniae peccatum, quod est contra Iustitiam. Uma quando illud quod non potest comPa-
ct peccatum quidem contra iv Ktiam: sed qtiando Saeramenta, vel alia eiusmodi commutaκ ur pro temtoralι, da tar impretiabile, σ inaquabιle stro eo, quod numquam poterit illud aquare, Simonia. Ex quo eodem fundamento puta sacramentum , quod tomi mun- l deinde art. 3.definit, Papam esse veredus non Potest aquare , nec minimum gradum sρι ιtMalιum , ι deo sit absolu
te contra naturam contractus , nam
quoή ex natura sua habet, quod gra Simoniacum, cum vendit aliquid spirit te, aut ei ita annexum, ut sumul spirituale niecessarid vendatur, quamuis poenas Simoniae ab Ecclesiato detur, ibi sit veniale, ideo est pec-i latas ipse non incurraticatum coutra iustitiam. In secunda
propositione demonstrat non solum illa spiritualia vendi non polle, sed neque laborem in ministrando alia
teri , lieet aliquid capi possit per
modum necessariae subuentionis, &sestentationis debitum , quae tunc non dantur per modum contra stus, sed per modum alterius obligatimnis naturalis, qui enim oecupatur THOMAs AB ARGERTINA Au gustinorum Eremitarum Generalis
in Parisiensi Mademia diutius audi tor, & Doctor fuit, ibidemque in
totius ordinis comitiis in ipsius caput ob nominis celebritatem creatus anno r3 s. Is in dis .as. q. I ait Simoniam esse , dare ex pacto vem spiritualem pro temporali, additque manifestam prenniae exactionem spirituali mini sterio , non potestiaeqiii pollere pacto. At veris art. 4.ad procurare sibi temporalia, ideoque qui illum eiusmodi ministeriis de tinet , /ebet ex quadam naturali restitia illi ministrare temporalia. Iustitia , inquit, exigit quod unicuique reddatur 'hod suum est ; sed ministranti spiritualia obtigata sunt tem ratia, quantum fusticit ad 6sDπtoionem stiam, ubi non 'osset a&tres emtari: ergo actiti Iustitia Babet , quod
mini Dans βριν itualia ius e recipiartem oratra 2 reeipiens vero 'iritualia inΠε ν ed. ι : Ex hoe patet , virum iceat dare , Vel accipere aliquid pro
ALFit cantandis ; si enim aliquid δε- . it, quando preces, & obsequia
inducunt Simoniam, tisnc aquiposieri pretio , ct ideo in palibau reob- , σobsequi is, quamuis non sint emptio , ct vendi σισs aliter , tamen μανε aq- ostenter. Indmite definiendum esse dicit quandonam commisatur Simonia, etiam in munere a manu , &Vulgares calus communi illa distin
ctione preeij. & stipendii, sere su
stentatioriis explicit, quibus tradit eam ipsam de qua cum aduersariis eontendimus sententiam , ut vides. IOANNrs MAion in Patisiensi Academia nemini inon notu in 4. dist. 13.
63쪽
Materiam Simoniae per quaestiones septem fusissimh dispillauit, & quidem non satis probata vulgari Simoniae definitione,etiam eum additione facta ab Hostiensi , &aliis ipsum sequutis Canonistis, ipse
aliam non multum dissimilem contexuit,Simonias voluis informa,vel in valse emP1dι, vel vendendi spiriartiale , vel λγrstuali annexκm , ait autem, Emere, ct vendere extendun
ear ad omnem eontractum non gratus
tum. Inde colligit primo, Simoniam
eosse committi opere externo non
sequuto, & sine pacto, si quis velit
emere spirituale, & Simon non pepigit cum Petro. secundb, Papam posse esse Simoniacum , quia potest emere,vel vendere spirituale. Deinde
quid sit illud spirituale quod est in
uendibile , & materia Simoniae, ostenditque licitum esse pro labore
administrationis Sacramentoru quidpiam capere , illumque laborem esse enalem contra Durand. 3c Paludis. qui dicebant esse palliaιionem Simois nia. pse verb nititur decreto facultatis Parisiensisante XXXIV. annos edito contra fratrem Ioannem Angeli,qui in η .articulo sic praedicabat.
pere a Parrachianis suis pro confessi
ne , ct Sacramentorum adminii ratione. Quam propositionem sic damnaiauit saeuitas. Hac propossio est contradi possionem iuris naturalis s diuim expreste , ido falsa, s notorie horai-
ea, nam Sacerdos non capit pro Sacra. meniis Adpro eorum admιmsyratione, quae actionem re laborem importat.
Ex qua definitione Aeademiae colligit Major, laborem illum administrandi sacramenta venalem esse, &in illo non eommitti Simoniam. Exigit igitur ad Simoniam Acade. a venditionem, nam ubi illa abest, abesse quoque Simoniam pronuntiat , interprete Majore celebri in ea Magistro, & Doctore. Quaestione secunda, non aliunde . ostendit malitiam Simoniae, quam quod in ea vendatur Spiritus sanctus sicut seruus, re res quae non sunt in nostra potestate, & inappr
tiabiles. Communem autem illam controuersiam de celebratione Missaeis aliquo temporali & recitatione orarum Canoniearum pro distributionibus se definit,& quod vulgo dicunt, esse Simoniam, quando illud temporale est eausa finalis, explicat. Quia potest celebrare pro sex paruis
albissextupliciter. Primo tanquam pro
sine principali, ct vltimato. Secundo, pro pretio adaequato, ac si esset Iumita commutativa, ct valor rei ad rem,sicut eLF in emptione bovis in θνα Terrio, pro sex paruis albis tanquam pro finem3nus principali, ct subordinato, vel subordinabili aheri fni ulteriori. Quarto, vult celebrare pro sex pinnis albis , ct habere pecuniam pro fuisissentatione. Quinto, pro labore,quem habet in celebrando. Sexto pro Hur tione , ct impedimento quo impeditur
celebrando, ne aliis negotιis vacet. Ex
his intentionibus priores duas tantum dieit esse Simoniacas , Neque inde colligere licet aliquam Simoniam essentialiter constitui sine pretio ex mente Majoris, quia distinguit illud pro temporati tanquam pro sine ultimo , ab eo qxod est pro Pretio. Igitur pretium distinguit a fine vitimo, ic in utroque tamen easu Sim niam agnoscit, contra quam nos statuamus. Resp. enim Majorem ne que a seipso, neque a caetrais Doctoribus hactenus allatis dissentire, dedistinguere duntaxat illud tanquam
tio , quod in hoc ultimo sit explieita
64쪽
venditio . & adaequatio valoris ad principaliori concurrit , non fieret. valorem , Vnde ait tanquam mi quod hoc exemplo demonstrat. pretio ad aquais e si est iustitia com- Que amodum quis vadit vit Mis
mutati . ct valor rei ad rem . sicut nam, ut dissistantia audiat , ct de πιε de emptione bouιs an sero. Quaeri vino Baccalaureorum bari e qki t adaequatio pretii non attenditur,imen propter unum tantum non iret, quando quis dat spirituale pro tem- sed propter illa duo , nam vis eorumporali, tanquam fine ultimo , quiasremoto, in in die ieiunabili non ace
licet finia ille sit temporale, quodidit. Quod exemplum applieat dein- capitur eae ea donatione spiritualis,lde celebranti pro sex albis. ali,s non
non est tamen nisi aequivalenter Pr scelebratur .
tium . & non s maliter, aut expli- Ex hae doctrina colligit. quaest. 3.cite, uti iterum explicabit inserius cone. 3.& 4. eum qni proptet pr Aragonius. Quare ipse Maior post ces principaliter eonfert beneficium. tot distinctiones particulae, Pro, de non earando de idoneitate, aut in diuel solum finium, ipsorumque in- idoneitate cognoscenda sisse Sim
ter se subordinationem , quam eo niacum, quia ratione mecum dat m loco explicat, ad extremam totam rise, eum enim nisua sie idoneitas in quaestionem sie concludit. Ex his viro, aut ea non attenditur . ratione
Patet , Simoniam esse necatumgraue, isti. non dat, ct perinde Hy, ae si ct quomodo lacu pro rituali acripse pecuniam a beneficianas eaperet. Quare pecuniam tanquam pro sustenim simili ratione de tollatione be-tione, ac labore, non autem pro pretio neficit propter obsequia praestita adaquato rei. ae si est iustitia com- disserit. matati , ct recipiendo eoscientiam Quaest. 4. dona gratuita pro spl-
non debet facere, nam unus patea tam'ritualibus licita esse , atque ex eoniarum licite luerari. siem alteν illicisὸ. suetudine debita exigere fusas osten-Quae conelusio uniuersalis salsa est, dit, quamuis nolit quod alteri euia si aliter quam pro pretio, vel sorm idam exprobrat praelatorum ulceraliter, vel aequi lenter uti contingit. livere, ct omneu momnosas prela quando temporale est finis ultimiis, i torum penti Grea exactionat excusare. eommitti potest Simonia , dc sanὶi Ad extremum quaest. s. probat rem ipse Maior causam principalem ap- temporalem dari posse Ecclesiae adispellat, qua piis an etiatiue mouet, Cho onere spirituali . dεque ea con- ct ad quam alia reducitur taxquamlditione fieri posse pactionem , in
sinissab fine. Quoties igitur tempo- qua pactione potest . qui rem sese
. rate in datione rei spiritualis erit fi-irit lem dat, velle donationem cesinis principalis . omnes alij fines mulsare, quando onus spirit te pronus principales ad ipsum reducem quo ipla datur . non mandabitur tur , de illud temporale erit vel utilexecutioni;quq omnia ibidem osten- pretium totins filius actionis. M ldit Maior , estque omnibus certumnet denique sapienter Maior , ut &lex fundationibus variis Ecclesiarum, alii pallim , illam non esse causam & praebendarum , in ea uod pacti principalem . sine qua non fieretine dubium non est . quin intenda- effectus, quia etiam sine causa mi-atur principaliter onus illud spirituani 3 principali , quando simul eum te , quod imponitur a dante rem
65쪽
lem . quam sane non dat ullo aliolnemsuam , ct puero prouidendi. Igi fine , quam ut fiat illa actio spiri-itur ex Gersone ubi aberit emptio, tualis . ad quam obligat donatariami& intentio emendi spirituale , non Ecclesiam, & vi ab ea obtineantur erit Simonia. Clarius praeterea suam bona spjritualia, quae ex eiusmodismentem aperit Illustrissimus Can
actione spirituali imposita conseia cellarius considerat. Prima.Plane nul-quentur. Cur igitur in ea pactionella en proprie Simonia, is quia pro- Simonia non est, nisi quia tempo Jhibita iure divino , Gr siticet conu rate non datur per modum pretijinit contractuη iste rerini θιrit alium spiritualis quamuis medio illo tem sprore commensurabιti πβmismale , asporali intendatur quidpiam spiri lsi des , vel do ut deι. Considerat. Ivale. quarta ait Simoniaeam labem posse IOANNES GER soti eruditione, aliquando exosara , wl non inue ride pietate illustris, Academiae Pati- Grca yeceptionem pes uuiarum, vel eois . sensis Cancellatius, tractatu de Stia . qua sunt numismate mensurabi-monia probat in quinta suppositio- ιa. Seruandam tamen esse Apostone , Simoniam beneficialem , dellicam regulam, & ab omni specie qua eo tractatu disputat, prohibitamimali, quantum fieri poterit, absti- esse iure diuino, quia Lo iure pro-inendum. Sequenti deinde Conside-hibitum est . τι illud q-d en ureolrat. quinta tradit commodiorem mo-Dιrirtiale, quo rvr emi, vel vend .ldum vitandae in his Simoniae per ii, Deinde prima suppositione demon- tentionis directionem : placet eius strae, circa beneficium committitverba reddere. Simoniaca , inquin, posse Simoniam , quia in beneficio, 'abα commodius emtara potes per re- Ius suscipient temporalia , quantum- 2ificationem immιi is , desederandaeumque remporaria videritir, en pure scilicet , ut potiarur qxis iure suo, vel θινituale , s ratione obiectι , pνο'e- re sua pacisce. Sis enim lego, nam rea beneficium Ecclesiasticum non ma- Vulgatae editiones,veι ponisAr ne quis gis potest vendi, quam o tum caιδεικνe suo, τηι re sua pacifice , nullum necessaria connexum en, quati tamen'plane sensum reddunt, & α dipo in-inciam non esse vendibile nemo nesci/.4digent. AE piendo temporalia, non ut Nomine autem ossicij intelligit Iunt preliam Isisit tiam, vel expia Gerson, ut constat ex tertia suppo. ditatis nutrimentam , sed necessariastione actum sciandi, qui spiritum sustentaιιοRM coryoyalu adlumem um. lis est ratione sinis, vel obiecti. σlSic itaque saluabitaν illis non essestequenter ratione stsim obseqU .m commxtruionem Sιmoniacam , ubi ν cut sunt baptitare, praedicare. Videssmen raneurrit hoc , do si des, ves do is Gersonem in eo 4oltim constituere dci, quoniam ha dictioισω condition beneficialem Simoniam , quod spi- ω, ct causis , si , τι , propter, ct crituale aliquod vendatur per eam. In simita non nMavor causam principa- responsone verb ad sextam ratio- lem , sed consecutivam,s miniss primnem tradit ex communi DD. posse cipalem , sea motικam , vel adminis dari pecuniam, ut Infans in extreis latitiam , sex meritor am , ut abi, επ-mis baptisetur, si aliter baptisari ne-i elisam cor me m ad faciendas iustifi- queat, nos quidem intentione emendi cationes tuas in aternum propter rebaptis m , sed reamendι vexatio-l ιν ηι1onem 3, γε ut1que retributior
66쪽
sormalis, vel virtualis. Neque ullus id umquam veterum asseruit, aut in controuersiam vocavit, sui queduntaxat quaestio , quandonam censeretur repetiti pretium virtuale, aut
implicitum , vel aequi pollens, de sane per multi dixerunt id contingere, quando finis prinei palis, & omnino ultimus recipiendi temporalia pro spiritualibus, est commodum temporale , quod recipitur; Non velli quando est finis minus principalis, de non vltimus licet sit eausa sine qua non : quod etiam illustrat in
Regul. Mota lib. de auaritia. Dum etiam licita vel propria bona nimia libidine , ves sollicitudine appetuntur, quaeruntur , seu retinentur , quasi in cis fisci totius auxilii, velut ιn DEO Po
neretur , mortale en, quam auaritia
feciem Aponotus ob hoc appellauit idolorum seruitutem , faciem AEquod vi spirituale , ct inde mercedem
temporalem expectans , aut e contra,
quasi unum sit rationabile pretium
alterim , Simoniacus est, aut Ziesita corde , vel ore, vel operer addit licitam esse moderatam sustentationem; Caneatur tamen turpis quamM , ct scanda siti , ct intentionis oculus coninseruetur incorruptus, ut non Hatuatur
ibi principalis sinis in mercede temporali , sed subordinatus ad D E v M, aut non contra DE v M. Similia habet de intentione in collatione benefici j,
pter aliud, ut dicit Philosophm virobique Unum. Uides primo per rectificationem intentionis excludi Simoniam. Vides secundo solam intentionem accipiendi temporale in pretium spiritualium, non autem alio quopiam honesto, & legitimo titulo , in necessariam sustentationem, esse Simoniacam. Vides tertio eam prauam intentionem non sumeten. ter exprimi ner hoc , do ut des . vel si des, aliasve conditiones causales, quia illae non notant necessatio cau- uim principalem ; sed aliquando tan
tum consecutivam , motivam , me
ritoriam , vel adminiculativam. In propositionibus deinde quas subiicit, ait prima proposit. finem principaliter intentum recipiendi temporalia pro admini liratione spiritualium reddere hominem proprie Simoniacum , quod multd magis facit. vii ait proposit. secunda finis
principaliter intentus accipiendι temporalia pro administratione furit lium , tanquam ibi sit adaequatio vera pret, ad pretium, sicut eΠ rn c ommu-
ratione temporalium ad inuicem.
Quod idem repetit sub finem , & in
utroque illo lane agnoscit veram Simoniam. Verum iam pridem monuimus in utroque illo fine repetiti pretium vel explicite, & sor maliter, vel implicite , & aequi ualenter, quo haberi posse respectum licite ad ob- constituitur Simonia , nam quando sequia honesta, de ad alia, rimmodo commodum temporale est finis vl-l tamen intentio principalior , ct finis timus in quo sistit intuitus conserentis spiritualia , aequi ualet commutationi temporalis eum spirituali, uti ex S. Thoma , & aliis iam saepius monuimus. Quare inepte nobis Gersonem obiiciunt, ut probent Simoniam veram , S: propriam posse
consistere sine ulla ratione pretijsii D a v s ,es militas Ecclesiae, scam
Lib. de ratione cordis, Consid. I. agens de Simonia. reperiatur exitus aliquis per directionem cordis, vix inuenitur inter dispensantes oesuscipιentes spiritualia, qni intus , ct purus esse videathr. Deinde Consid. 32. δύ
67쪽
31. & 33. explicat quadruplieem illum intuitum , de quo nuper. Comsd. 3 . Quomodo finis principalis sit luerum temporale , in quo
nimirum tota intentio agentis tandem sistit, quod non colligitur ex eo, quoi non esset alias quid λα
rus. ut docet Considerat. 3 s. Vides itaque , authore Gersone, ex intentione qua quis dat temporale pro spirituali eommitti . aut excusari Si-
uerdere , vel aliam contractum non
gratuitam facere pro syirit Abin habendis pretio rei temporalis. Vbi obseruanda est vox , non est aliud, qua reiicit omnem aliam Simoniam , in qua non est emptio, vel venditio, nempe sermaliter , aut aequi ualenter. Deinde refert ex Petro de Alliaco, 3c Gersone Magistralem , uti appellat , distinctionem quadruplicis intuitus ad commodum temporale in moniam , purgari nempe per dire- datione , & ministratione spiritua tionem eo io, σ rectificationem in-l lium , vel tanquam ad pretium, vel remionis , committi verb per pra- tanquam ad finem ultimum , in quo uam intentionem. o Emdite Can- sistit intuitus spiritualia conserentis, cellarie, si ista hodie scriberes, vel recipientis; vel tanquam ad mo- Novioribus istis Censoribus vapu-l tiuum minus principale , Ee finem lares , dc tanquam doctri false, alia i subordinatum sub ultimo fine ; vel que scandalos , ct qua viam aperit tanquam ad rem debitam iure diutis Simonia, temerarius author damna- no ad sustentationem mini strantisteris, ut qui Simoniam in sola in- spiritualia. Duos primos intuitustentione constituas , & in quadam animi destinatione , aut, ut ipsi loquuntur, imaginariam, εc phanta- meam Simoniam assiimes. Vertim malim eum hoc Eruditissimo Cancellario damnari, quam eum nouisistis Doctoribus contra ipsius Aca.demiae communem id temporis sententiam sentire, & absolui.
de Simonia , & modis quibus illa
Committitur , Se denique rebus in quibus committitur Perpetuo meminie solius pretii.
dieit esse Simoniacos, duos posteriores licitos cum Gersone , cuius verba fere exscribit. Rationemporib sic reddit eonclusi. prima. Smee os rependens θιritualia , ct a
e Pens temporalia intuitu tertio , vel quarto excusatur a Simonia , qu nram non eommutat Juratuale min
sterium . orationem scilicet , vel Misecam pro temporali , ex obluatione
suasi Ciuili, vel legali ra'quam f
metiata pro pretio. In aliis igitur duobus prioribus intuitibus comis modi temporalis . in quibus est SN G BR iEL Biax, qui teste Τri-imonia, debet esse aliqua eommutatio Gemio eius aequali ordinis Cleri- l νmur pro alio, appretrato stra pretio.
rum in communi viventium fuit, Et quia id videri poterat alicui repe--Gymnasio Tubingensi, eui diu riri in intuitu commodi temporalis Praefuit Theologiae Prosessor , destanquam propter finem principa- Simonia fusus icripsit in Canonellem. Sie explicat Gabriel. Secundo Missae. 4 sen. d. x s. &lfierem abiisacerdos suam intenti primo quidem ineo ipso statim ini-inem, τι non impendat θιrituale tu eio , ait allegato Antonino Simo- lptor pecuniam tanquam propιν finem
principalem , sed tanquam Propter f-F 3 nemniam non esse aciud guam emere, τοι
68쪽
rium , referendo intentionem ad suamnstentationem , dcc. ita ut pecunia
cipientem eiusmodi temporalia in
eo casu se obtigare adsolutionem one-rtim impositorum. Non tamen , inquit, intePugenda es ei modi obligatio per morim contientionis legal s per commutationem Issiritualis pro
temporali , sed modo prius expies opere igitur commodum temporale secundum tertium , quartRUpropter finem principalem , est tuitus modMm. Scilicet tanquam apud Gabriel , recipere tanquam propter finem subordinatum lubpretium spiritualis operis, estque ultimo fine, vel tanquam PIoptet euidens ratio , quia tunc est vera rem diuino iure sibi debitam pro commutatio temporalis cum spiri- sustentatione . quia in duplici illo tuali , in qua commutatione sem- intuitu ad temporale, non est comper unum est pretium alterius cui mutatio spiritualis pro temporalis adaequatur, quae commutatio non ideoque non est Simoi ita , dc po4. Ieperitur quando pro ipirituali ca- test licite suscipi reciproca obligatio. I itur temporale propter alios titu-:Duo antem alij intuitus ad tempo-os. & fines , uti appellant, secun- rate tanquam ad pretium aequale, darios , de minus principales , ut Vel. tanquam ad finem principa- sustentationis , ideoque tunc non lem , sunt Simoniaci , quia in il committitur Simonia ; quod in va- lis inuoluitur ea commutatio tem-tiis casibus ibidem ostendit Gabriel poralis cum spirituali. in quo Ga- ex Gersone tractam de Symbolo. pro- briel cum eaetetis D D. constitust 'sitionν 8. de praeterea Gabriel Simonianti Hane potib obligatio- multis contendit , Clelicum etiam nem adreertos actus spirituales, diuitem posse debitum sibi stipen- quam subit recipiens temporaliadium pro spiritualium administra- modo explicato , seruandam omistione absque Simonia accipere, deam no elle sapienter monet ibidem exigere , modo illud principaliter, hoc est , tanquam ultimum finem
non intcndat , sed quia sibi debitum est , ubi de allegat Gerson. tractatu de sollicitud. Ecclesias. Part. 3 3. qui contrariam assertionem dicit esse duriorem quam Fortet. Ex
hac doctrina colligit Gabriel primo
conserentem temporalia ad insti tutionem beneficii , vel diuini cultus Posse ano iere tuae donationi conis
ditiones certas sua intentionss expli-em ιum , quibus temporatia eι --
in recipientes ad certos spirituales alctus coercendos obligentur. Itaque
ipsi im docet quotidiana praxis Eccletiae. colligit secundo Polla re Gabriel, neque quemquam ab ea eximi posse . nisi in tribus quibusdam Casibus necessitatis , ingentis Vtilitatis communis , superiorum dispensationis, uti tradit Gerson tradiatti de sollicitxd. Ecclesiast. βυ. 2 s. alioquin peccatur contra Iustitiam. Haec omnia repetuntur, & elatius explicantur in supplemento eiusdem Gabriel 3 et q. a s. quaH. a. namari. I, ubi explicat vulgatam definitioirem Simon fae, obseruat notatione .Simoniam accipi tripliciter. Prim blarge , ut si tib era voluntas emendia
vel vendendi spirituale, aut spirituali annexuim , sue voluntas illa progrediatui Disitiroo by C
69쪽
diatur iit actum externum , aut non, nem non gratuitam unius pro reli- siue adsit pactum de conuentio , vel quo, O vendere , vel emere1yrrιtuale, pio missio , vel exactio, siue nullum larχὸ esse in tali modo non grata ualitatum adsit. Secundo, Hrict., Si- eowmν ratione dinum pro alio reciperemonia est Collatio non gratuita tempo- Secundo, Pro dicit causam finalem, Stralium pro θιritual , non interuemen- printi palem. Sic dare , aut facere spite pacto. Exemplum. A dat aliquod rituale pro temporali, uti imato ct si- temporale nori exam , ct sine Partione naliter prost ter commodum temporale pravita ipsi B. ob hoc pracra. ut ab eo datum, aut Dudvm. aut exa lum Pr recipiat ordιnes Maliter , princiya- Ma auaritia is gestione , dcc. Est Simo-titer; ct B. praeciae eodem animo , or , iacωm , quιa non gratuito datur. intentione recipιο ut praemium. Rel fort/ seu in animo sit commutatio non B.noluit in animo suo ordinare A. res gratuita huius pro illo. Vides quod leuaret, aut siperaret ab eo te oratia i iam diu contendimus in datione spi- pro mis operis. Eode videlicet animo, ritualis pro temporali tanquam Prode est Simonia mentalis, non pactio- fine principali, de ultimo esse com-nis,aut couentionalis. 3. Simoni altri-imissationem,eamque non gratuitam,ctissime eit illa in qu.ι vitta illam effe- ac proinde pretium aliquod aequiua-ctualem non gratuitam commutatio vem lenter, atque adeo veram Simoniam, temporalis pro θirit lati interuevit' quamuis nulla pactio accedat, quam pHZιο, promissis νel obligatio; ct dici- i etiam non elle necetiarium formalitur Simoma pactionali , vel conuentiο- ter interuenire , iam monuimus. natis, eum quis ex Pacto, vel exact-lTertiδ , pro dicit causam allicientem, praeuὰ dat cum effectu tempora e praspiritualι; videtur enim talis exactio
rigida, ct absoluta pamonem iuclud
re. ωρ. ex tua. de Simonia. In omni
autem illa Simonia vides includiellentialiter aliquam communem non gratuitam temporalis eum spirituali, quod unum modb contendimus. Quod docet manifestius in se quenti notatione. Tertili, ubi tradit multiplieem significationem praepositionis , pro , hoc loco. Primo, quidem dieit appretiationem. 8c adaequationem valoris unius ad alterum. Qui sic dat, recipit, vel expectat
trahe utem, persuadentem, ad donandia
aliquid tib νδ intu uti benesici' suscepti, vel si scipiendi ,siue ante. siue post stat, sublato pusillorum scandalo , ct 'ecie mala , unde stimi posiι 6uspicio
Simoniaca. Quibus verbis iugulatur noua recentiorum opinatio , quam impugnamus. Quarib, eadem praepositio pio dicit stipendiationem. Quintb , punitionem siue poenam.
Sextb , praemiationem gratuitam ad meritum praecedens Septim δ . iniustae vexationis redemptionem Octa-ub, reuerentiam, siue consuetudinem obseruari solitam. Non Λ, adminicu-eorde , ore , vel opere , aut etiam cumitationem, v. g. legas Mi Tam meam, pactione, exactione , promissione , aut
sine expressa pactione, vel exactione, spirituale pro temporali, quasi unum sit rationabile , ct adaquatum pretium alterius, est Simoniaevi. Addit in Simonia tria generaliter reperiri, temporale, de spirituale, dc commutatio- ego legam tuam. In omnibus illis modis in quibus datur spirituale pro
temporali non committitur Simonia,
nisi in duobus primis, quia in illis
solis reperitur eommutatio nIn gratuita, quae verae, de propriae Simoniae essentialis est. Quare Notat. quarta,
70쪽
monet multum referre an detur spiri- sibi videntur noui isti homines, to. tuale pro temporali iam habito, aut'tam Simoniam in imaginatione nondum habito,sed colequendo, hoc diuitaxat consistere. In praesentia- enim ultimum requiritur ad Simo- rum assero duntaxat illud S. Thomaeniam eo quod landetur in contractu a. a. q. IO . a. . licitum esse dare, Memptionis , de venditionis quare accipere temporalia pro sustenta- non est Simonia nisi ubi commodum tione Ministra secundum ordina- temporale, vel munus retributivum tionem Ecclesiae , de consuetudi- concessionis spiritualium, Vel eis an- nem approbatam , modo desit imnexorum interuenit ex cap. non solum tentio emptionis , ct venditionis , hoe
I. quakt. 3. quia gratis datur, quod est , cum sinceritate intentionis. Id-pto nullo pretio habendo datur de iplum apparet in eo , qui praestat tandem concludit. Necesse e i ergo, aliquod oblequium Praelato, cum quod temporale aliquando habendum spe alicuius compensationis , vel saltem aptιtudine detur in ratione pre- remunerationis gratuitae, & liber tidi pro spirituati, vel e contra, si debet liter pro meritis, & qualitate perso- esse vera Simonia. Quod iterum habet nae obsequentis conserendae , non 2ub. 4. notat. 2. Denique repetit quod in ratione pretij , Vel mercedis , pa- monuerat lect. 28 in Canone Asse. cto cessante, non polluitur Simoia ex Gerson. tract.de directione cordis. niaca labe, quod art. 3. dub. 3. G- Considerat. 3 i. post Petrum de Al- rosiar. 2. demonstrat laudatus Gallaco. Quod in admin ratione , vel briel. Denique ex distinctione du- receptione temporalium pro spirituali, plicis intentionis soluit plures diss- vel e contra Dalde vitilis, O necessaria cultates, utrum in singularibus Ca-eu cordis direms: Nam se e numerose s bus admittatur Simonia per decem quis ret e Dam formaret intentionem, dubia. ct cordis directionem in dando , O THOMAS DE UIO, Dominie recipiendo temporale pro θιrituali, vel ni ordinis Generata tu , Caietano e contra, evaderet Simonia labem,quam Episcopatu, Cardinalitia dignitate, alias ineurru. An, amabo , dicent x legationibus Pontificis Clarus, aduersatij, Doctorem istum una cum eruditione , dc ingenij acumine vix
Getisne, de Petro de Alliaco Cardi- Vlli secundus , materiam de Simoianali Eruditissimo facere Simoniam nia is pius explicauit imprimis quitantlim imaginariam , & idealem, tractatu peculiari , deinde in ed quod ex dilectione intentionis Summa Casuum , dc demum in
saepius pendere velint, uti ineptissi- Commentariis ad 2. a. S. Thomae me Valentiae, dc aliis exprobrarunt; quas i. Ioo. Vbique autem supponit, quod monebimus inferius. Vt quid Simoniae iure diuino prohibitae, igitur tam frequentes apud omnis quae sola vera, de propria est , te degeneris D D. qui hanc maici iam ver-iqua duntaxat nos disputare saepiussarunt, explicationes directionis il- monuimus , essentialem esse vendi-lius temporale pro spirituali, de mul- l tionem , vel emptionem ; Nam iistiplicis, ut loquuntur , ut tutus, aut, tradiatu de Sιmonia. quas. I. Cele ut alij vocant, oculi, sue intentio- berrimam controuersam de naturanis in capiendi, temporali pro spiri- Simoniae, quae in emptione benefit ali, si inde sequatur , ut colligeret clorum Ecclssiasticorum committi-