De consolatione edita sub nomine Ciceronis, Antonii Riccoboni defensor, seu pro primo eius iudicio, aduersus secundam Caroli Sigonii accusationem, ..

발행: 1584년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 연설

131쪽

quo ex loquendi modo intelligitur Aeneidem a huc inchoatam in bonore,ct in exinimationesvisest; poemata, alq. sistoriai nobiles , etiam non editas fama, ct sermonib. hominum celebrari consueui . cuia odi etiam uidetur illud Horati, demissione, qui ianituerat mandare litteris bella ci-xilia aeq. tamen adhuc absoluerat,aut ediderat, lu

': Motum ex Metello consule civicum, Bellis caussas, ct uitia, ct modos, Oci paullo post; Paullum seuerae Musa Tragoedia . . Desit theatris: mox, ubi publicas

Res ordinaris, grande munus Cecropio repetes cothurno .

Urae uerba indicant historiam inchoatam,nec abs tutam. Iam sic defenderem Liuium: uel si non posΡm defendere,alsaltem temori praeter rem non accusaremmu igitur ea in re ualde Liuium conte sei. Ego uero nec Liuium, nec Suetonium, ut tu criminaris , contempse a sed ut illum a uerbositate

defendi, sic quae illi, O huic ah aliis obiecta sunt,

ad meam defensionem traduxi. IJ Varenon est, cur tua superbia me in hominum odia trabas . Si G.Accipe in bonam parte quae dico: nam egos et narius te quadragenarium, ut filia prope iure meo monco.R I CC.In eam partem accipio,in quam debeo: sed pergamus.S i c. Addidini etiam illud esse inus Latinum; Isse hominem esse meminerit; ni

132쪽

et Io: Dialogus Inter

diuelli, atq. auferri posset, diu propior habendri es

quam hominiib, ηρς omηi ex parte hominis nomen ipsi congrueret, quia communi, praecipua hominis conditione non ηteretur. In hac re leuissima obmutueram. Nunc dico rectem omnia se habere,atq. ita exponenda essesse hominem esse memineris,nihil autem humanius esse morte,id est, nihil

magis proprium hominum esse morae,ut, id est, MFque adeo ut se mors ab ipso diuelli posse iis propior taberi posse quam homiηib. R i c. Obseruaui, in quarta disceptatione moa Humanum, cum sit coparatissum,aut superlativum, uideribenignum significare,praecipue qpud Ciceronem, non quod bo' minis e Inprurium , illum autem loquendi modu ,

qui congruit sic; Itaque, si mors ab ipsio divelli,amque auferri posset, dijs propior habendus estet, uel ' a se ab ipso diuelli , c. minus probarepossum,

si referatur ad uocem H, S i G. Verum fac aliquas in hoc libro labecul*s residere iniuria librariorum contractas,cur non egi docti adhibito studio delet ἐR a C. Labeculas appellas maximas maculas , grauissma non librariorum, sed ipsius auctoris e ratai At haec plura sunt , qua m quae sanari facile possnt. Sic. Num prura, quam qua in epinolis quondam ad Atti aliorumq, librorum uoluminib. reperta sunt Ric C. Certe plura, si debita ineatur proportio. non solam uerbρrum, sed etiam re

rum errata connumerentur. S i ci ouarto loco re-

rrebendisti illud: De quo est apud Herodotum, il-

133쪽

Ium Iemi res ondisse. quincto illud; De γο tra-

.itument,nihil eumput uisse, Cum autem hortaris,ut ab eo dicendi genere, tamquam impuro,abstineamus, quid aliud tortaris , quam ut Ciceronem in Bruto impure lacutum esse arbitremur ἰ qui sic dixit; De quo sit memoriae prodi tum, eloouentum fui .RICC. Non id hortor; indigne enim exinstituto tuo me criminaris. Num locus uidetur dissim lis si integer legatur in hunc modum; diuem uero xxtet, de quo sit memor proditu eloquentem

fuisse,s itale habitum,primus est M. melius Cethegus .Illud enim Eloquentemfuisse et ita esse habitum,referri debet ad illud, ciuem uero xxtet. raeterea hic ocus non habet Illa Rel dum, Et, s darem esse similem logum, quod tamen non do, negari tamen non posset, tale loqueri genus esse minus, rarius 2 Latinis usui tum. Iami tu astute illa uerba omisisti, Mem uero extet, succenses, quρdasutus nuncuperis e S i G. Eu, injcis sex- Io loco, te Latinitatis sudisses illis iudicandum

relinquere, Lacansas matronas Iraditum eu cias; filiis misera inibicere consueuisse. contrA Retro quos auersis uulnerib, concisios agnoscebant, ab iis refugient , clam sepeliendos curabant, necflatuebant,ero curasse, nec flatuisse: quid aliud admones,nisi ut iudicemus, an Cicero in primo de Oratore Latine dixerit'Dici memini L. asium in Tusculanum se contulisse. Venisse eodem di. Mutius dicebatur . ierant autem cum Craso Cotta, σ . . ii I a Sulpi-

134쪽

r 3 a Dialogus inter

Eulpitius. Exierant autem,id est,Exi'sse autem,et in tertio; Namq; latus tu ei condoluisse,sudoremq; multum consecutum esse audiebamus.Ex quo cum cohorrui et,cum febri domum rediit, ides. edti 1 Ρ.Demet j autem Phalerei praeceptum est, erre amplitudinem in figuris, si non in eodem casiti maneatur.i . probat exemplo Thucydidis. R i c c. At ne hi quidem loci uidentur miles. m in priamo illa uarietas est maxime elegans; Dici memini L. Crassum: Q. Marius dicebatur:Exierant autem

cum ipso Cras . Nec poterat optari Exiisse, nisi

subintelligeretur uo pluralis Dicebantur . In s cundo autem interrupta es series uerborum per ita lud; Ex quo:nec poterat congruere uox Rediisse, nisi adderetur uox Eum. At in loco Consolationis sine ulla alterius uocis subintellectione, siue uiati additione optime quadrassent illa uerba, Cui asese,necfatuisse; ut minus congerentes mihi uidetur dictu,Curabant,nec statuebant;quod deberet pendere ab illo; Lacaenas matronas traditu est. squod attinet ad Demetris praeceptum, amplitudine quiadem habet non in eodem manere casu,sed congruenter,ut apud Nu0didem, cuius uerba congrue

ii me probata, quam similia sinit uerbis Consolationis, ubi deformis fieri casuam mutatio uidetur, sudiosorum iudicio reliqui. S i c. Qua,malum,est ista ratio, ut omnia ferme argumenta una, atque

eadem responsione refellas e tit semper similitudianem abnua1 quod lumen ex eiusmodi restonsons

elucere

135쪽

eticere putas ingeni,' quid enim expeditius,ne a

cum obtusus es e potest quam aut , ocem aliquam Larinam esse negare, a t exemplum esse domite responde λ R i c c. Facile patior, me maledictissisperari,dum odo rationib. non uincar, obtusio tamen potius uidetur esse eius, qui non intelligat,nHI admittiposse tamquam Latinum, quod hiaud optimorum scriptorum aucto, itate, non adumbra tu, caption b. diuorta sed clara, ct recta comprobetur quiq. non uideat, optimam esse rationem refellendorum exemplorum , se nou semilia inendantur dicribente Ara otele μαχητεον. t Νι τὰ πα

εροι. SIG. Sed uideo finem. Extremoni illademquod tu temere obiecit, alio u ro hoc crimen temere simulatum esse dico, id est, fortuito,ac sine longa,ut ope fit, animi meditatis ne constatum , atq. ut dixit Cicero, temere essutiatam.R I cc. Ille locus duplicem seissum baberepotes,quorum primus es is,quem ego dubitari caussa attuleram . diuandos animas medicinam rofugit , i . euenit maxime , cum dolore aspigimum propter nostrorum mortem . Sed qua de causa id

euenit Respondet auctor; Ex eo sit, quod erepti uel amici, uel innis, uel si iij cogitatio ad. o nobis

grata es, quod illum pene ante oculos constituere uideatur,id est,adeo nobis grata est,ut, quia ea uia de delectatur constituere nobis silos ante oculos uiuratur. Nam, ut tradit Aras. κω εν τοd

136쪽

, i ι Dialogus inter'

γοοιο. Sequitur conclusu ; H, id est, ita ut,etiamsi dolorem refricet, ct lacrymas eliciat tamen eam deponere nolimus, ct hoc modo medicinam refugiamus. Offensius adeo accommodatus fuit ad dubitandum,ut etiam quosdam amicos tuos,alioquiis uiros doctissimos, maximo ingenio praeditos,ad id adduxerit,ut probare conatisint Adeo quod esse Laismum,auctoritate Ciceronis pro Archia ab is sis non intellecta. Altersensus es is quem ego quoque uideram nte quam tuae legissem scripta, σquo tu ta se contra me soriaris , ut loquatur' auctor in hunc modum, Medicinam refugimus, in obitu nostrorum , quia cum cogitatio eorum nobis grata sit,ponens eos nobis ante ocul os, medicinam

refugimus,ut si quis diceret, Homo estsubstantia, quia,cum animal sit,ssubstantia em Iocum, quoniam noluisophistice agere, ingenue confessus sum,melius a te, quam ab illis almicis mi explicatum e se. Cum autem omnia dubitandi caussa uolare debeant, pro uno errore satis tua responsione purgato,reposui duos, quod in propositione uide tur aliquid desiderari, quod in probatione' positionis adbibita sit uox, Affinis, pro quolibet propinquo, ut etiam multis alijs in locis. atque, si lapsus essem, non nullis in reb. caecutisse existia inarer, suis enim,inquit Cicero, stam lynceus,

137쪽

qui Atantis icnebris nisiit ostendat, GAugm in nratae)in eo saltem probati deberem, quod nulla pertinacia utor , non enim parum cognosse,sed iuparum cognito stulte , ct diu perseueram turpe est liudq. communi hominum infirmitati hoe u ro singulari uniuscuiusq. uitio attribuendum est, uidisὶputas te in omnibus oculatum fuisse, σomnia sapieterprotulissetRelinquo id oneris alijs, ut enumere quae a te in hac caussa existimari se

sunt temere sutita , quafortassesunt plura,quata quae mihi objciti

a in

T tandem peraremus,demonstrauissententiam illam in principio positam, - J V neprobabilis, siue improbabilis,

cena,me controuersa, euvera Musatisa esset, rationem ullam nonpostulasse, acsapien- , quos ille nominauit, auctoritate contentam fuisse. R i cc. Osendi absurdam esse eiusmodi ramri Gut dicatur aliquid non indigere ratione, quia probabile sit, illam sententiamprobaui non m do probabilem non esse,sedfalsam esse, o nullorum sapientum auctoritate matam. SI G. -- monstraui,quae tu maxime contraria nam minime pro maxime temere te uideo sudisse) in Catone

138쪽

Dialogus inter

dixisthea nequaquam eiusmodi esse.R r ec. ostra di uituperationem senectutis in Consolatione factam, mire temere enim, ct pirauis senectutis tuae

conspicili' legini Minime, pro Mire pag. 7. lis.

Iq.quemadmodum etiam temere in me allatrando Scipionem malain pro Catone maiore nominasti repugnare iis, qus in Catone maiore scripta sunt. SI G. Demonstraui, qua ex alijs Ciceronis libris tr flata notasti,omnia excoquetudine Ciceronis allata,pro arbitrio immutata, o sine deprauatione adhibita esse; Ciceronem autem non a Mureto, sed Muretum 2 Cicerone, uel te concedente, sumpsisse. Ri cc. Osendi ea non soluin aliundejurr pta, ct paullis per immutatased etiam ualde de prauata,nec Ciceronem ,stas uiatorem Ciceronis a Murcio accepi ,Mureti autem nec primum

Iocum, qui longissimus est,nec secundum fuisse ex cicerone expressum oedortasse tertium, se enim solum dedi quem tamen Hie simulator ιmitatur

sit.S IG. Demonstraui ueterem Sigonianum stadimentorum ordinem certitare em,quam eum, quem ru modo a te ipso recedens MIentadi ad tempus ingenii gratia confinxis quaeq. Sigonius paullo ante coniecit,quoniam ratione, non uaticinatione cometinerentur, fieri posse, ut olim a Ciceronepebcrusta sint,quemadmodam tu in aluis tuis commenta-νjs alias approbas quae Iuni audita,ea huius m xima libri veritatem confirmare,ac recte Consolasionem eam opatefacta Laci xuententia pero

139쪽

ratam esse. Ri CC. Ostendi ordinem quadem Sigonianum ingeniosum esse , sed certiorem esse eum, qui ex ipso Cicerrone colligituri, Sigonium qu dammodo profiteri se uatem esse, cum tam acriter foveat ordinem a se excogitatum; fer'. non potuisse,ut Sigonius omnia prorsus fragmenta βιο os dine digesserit ; ac me alias ordinem Sigonianum approbasse,quia Sigonis nimium crediri a turpis-smumq. esse, ut locus Milonian Deus Parar ictae pro fragmetis Consolationis uenditenturiath ex Lactatio satis a parere, aliter locutum esse cuceronem in Cons de Fouana, quam inte Cicero expresserit simulatasS l o Demonaeiraui exempla omnia idoneum ordinem obtinεre, neque ex iis lia

brum simulatum esse,argui posse. R i CC. Ostendi

exempla quaedam ordine in eoo nareata esseta, Hq. argumetum sinonsolum,at cerae conitin Ium cum 'ali's multis probare libri fastatem. S v c. DG monstraui uocabula, ct iuncturas illas, quas tutamquam a Ciceronis praeceptis alienas nota se non item esse. RICC. Ostendi, ut notaueram, ita esse. SIG. Demonstraui,quae tu parum propria diaxisti, defendi no posse. Ricc. intendi defendi non

posse. S i c. monstraui denique,quae tu tamquam parum Latina reprehendist rationi.atq. auctoriatatis.confirmari. R i cc. intendi denique illas rationes is auctoritates nihil ualere. S i c. Mirum

es , quod ino ingenio, ac prudentia praeditus non persticias, aut aliter hanc caussam tibi agendam .su Da .

140쪽

Dialogus interfuisse aut ex bis omnibus baud oeci, hunc librum

Ciceronis non essesqui uero tecum,lit gloriaris, cou .

sentiunt, eos alt1s , quidem fortas firmioribtis rationib.ad eamsententiam descendisses te uero tu huius libri iudicanda quasi pictura, non coloremi ιm,unde maximi similitudo elucet corporis,sed . extrema tantu lineamerastectasie. R t cc. Meum inibi ingenium,ac prudentia,qualecumque, qualiscumque sit, dictat, hanc caussam non aliter, quam egi, mihi agendam fuisse , ct ex his omnis. quae in primo iudicio expressasMnt, confici, MamConsolatione Ciceronis non em,quae sper se haud satis e se rideantur,fort se coniuncta cum tu, quae in quarta secundi iudicii disceptatione collegi, suoris erunt. Ac gaudeo quidem doctos mecum quamplurimos consentire, etiam si extenuandi tuo more negotii mei caussa illos si larib rationib.ad hanc sententiam descendisse dicas: sat enim habeo vid

re te confitentem, cumMea rationes , ut arbitror,

satis firmae sint, etiam firmiores contradstam Conis solatione adduci pose ; ut si non probationes meae,

at saltem concluso contra opinionem tuam uera esse uideatur. Me uero existimo in isto libro discerariendo non uos, ct crepundia, sed totum corpus

spectasse, in lius Consolationis quast rctura

internoscenda non extirema tantum lineameta, sed

colorem . ipsum intuitum esse, quae uerepicti aest, squidem cia. Erudprofecerim,al ,quam tu u-dicabunt. Sro. Ego,qui propter meam erga te be-

SEARCH

MENU NAVIGATION