장음표시 사용
111쪽
artificium in Consolatione minime requirebamr. obseruari enim potest, ct in rebus tristibus prisca adhiberi, ut tu Philippicis, Ego mortem actutum
futuram puto : ct in laetis noua usurpari. Itaque mirum non esset,si Cicero, cum ageret de uoluptatibus senectutis, nonnullas ex his uocibus nouasese Funal Rorantia, Refrigeratio, Desideratio , Herbesientem,seniculate, Acino uinaceo, Erratico, luescit. Ruamquam hacponrema uideantur esse propria Agriculturae,ut etiam alia . is enim non uidet,cum uocabula artium non sint immutanda,Occationes , Repastinationes, Consitiones, Insitiones,esse uocabula artis rusticae; quarum usus non iccirco in Ciceronis scriptis rarus en,
quia ipse ab eis abhorruerit, sed quia de huiusmodi rebus raro locutus sit.Succidia uero,uox maxime usitata, quippe quae etiam in prouerbio esse cubortum ipsi agricolae succidiam alteram appellarentsemel ὰ Cicerone usurpata est,quia utendi huiusmodiprouerbio nunquam alias ei occasio oblata eLt . Id quod re*onderi debet de certo, uero Cicerone,non de isto tuo incerto, ficto, qui,propter incertam ct simulatam auctoritatem suam, quacunque ipse ex arbitrio usurpauit, non facile
potest omnibus tamquam Ciceronis uenditar Magisterium autem morum legitur de prouinc. coni. Similes u corrupte legitu Negat Langius, ut testatur Dionysius Lambinus, reperiri baec uerba,Similesq. sunt, in libro uetere, censet deleu-
112쪽
ia. idem Lambinus virmat,in membrana antiqui ima P. Danielis Aureliani primo scriptum fuisse, Simile' suntlys,qui gubernationem, oeci deinde alia manu postea suprascriptum, 'siqui,
c. Salua tamen θ inteira priore, antiquiore scriptura. Itaque haec lectio controuersa non a iuuat nouitalcm tuam.Cruditate, Insomni s,est Ciceroniane dicium. De cruditate non est dubitandum,cuius multa ab alijs asseruntur exempla. Att.Haec metuo,ne insomnia sint. Si legis Insomnia singulariter,praue legis. Diritas, ct Duritas sunt uoces Ciceronianae. In Vat. Quamquam sue omni diritate,atque immanitate teterrimus. Iu
sc. Si qua inuecta diritas ca Iu foret tan Oratore e Duritas, seueritas, quasi maestitia orationis. Vbi legis,occatum, nius legit occaecatum,cum scribit; occationem ab occaecatis seminib. qua id esscitur,dici Tullius uoluit de senectute. Sparsum semen primum id occaecatum cohibet, ex quo occatio,quae hoc efficit,nominata es.quam lectionem agnouit quoque Mannuccius. X autem Oc- cacare, ct occaecatus Ciceroniana est. Appeti apud Ciceronem saepe passive dictum est. Deced re es uox Ciceroniana,unde Decedi impersonales in Assurgi impersonaliter de Inuen. Vt maioribus nata assurgaturin Ciceroniane dicitur Fabulamatatis peragere : sic posse dici uidetur, Aetatis peractio. Iam uides,quanta tui numeri diminutis facta sit. Numeremus modo, qua in ista notaui
113쪽
Cons. ct uideamus non solum, an horum numerus illorum numero aequari posit , uerum etiam,
quanta sit di ferentia inter haec, ubi nonnunquam etiam soloecismus adhibetur,s illa, in quibus tale uitium reprehendi non potes. Ea igitur sunt;
Compage: Immerentes: Infeliciter:Vagitus, suo bus in locis usurpatus: De spondeat animum: δε- decentius: In cciis: Osor: Detractor: Laetabundas: Lacedaemones: Absurditas; Imperitia: Cum nullo dolore: Cum nominis gloria: Com nostro nulnere: Cum nullo sensu; Chmnciminem: Cum nece Cim natura: Cum nihil nisi rectum: Ctim nihil nisi quod reditum: Ad futuram uitam, tam quam ad patriam euolare:Praefinitum esse uitae Ierminum,quem praeterire nemini liceat: Animum simul cum homine interire: Filio suo,pro silio eius: Poenitendum satum: Isse hominem esse memineis rit,ut,si mors ab eo abesset, Di spropior haberetur: De quo est apud Herodotum illum Terxi respondisse: De quo traditum est, nihil eum putauis e a
Lacaenas matronas traditum es consueuisse,ac D-litas esse, contra uero curabant, nec Statuebant . His accesserunt tam multa, quae injecundo meo iudicio collegi. Diae omnia coniuncta cum tot rebus absurdis , satis declarant inum librum Ciceronis non e .SIG. Dixeras etiam Captiuitatem es C suocem minus Ciceronianam:s tamen ea usurpata es in oratione pro C.Cornelio. R i cc. Eam bis
in illo libello usurpatam intellexeram se minus
114쪽
Ciceronianam,id est,minus, ct rarius 2 Cicerone usurpatam, quidem minus,si cum uoco. a Cicerone frequentatis comparetur,cum inueniatur semel in fragmento orationis pro Cornelio apud Asconium; quam a Mario Nixolio inter eas, quae Ciceronianae non sunt, notatam, uideo quidem tennico probasse exemplo esse Ciceronis, sed de ea sola, ut alias dixi, gloriari fortasse non debes. S i c. diuid ἰὴ alias quoque eiusdem esse demons uero ρ R i C c. Expecto , dum hoc facias. S 1 G. Sunt Plauti, rentui, Lucretj,Virgili ,Salinus, Lis3,Suetonj,Taciti, aliorum illius m moriae Di me aequalium . ergo sunt Ciceronis . R i CC. Primum huiusmodi consecutionem negant,nego, ct in perpetuum negabo. Non enim se quitur,quibuscunque uocibus illi usi sunt, omni b. Ciceronem quoque usum esse. Deinde,cumpraeter illos citaueris Martialem, ct Vegetium, uideris
illos inus significasse, cum dixisti, aliorum illius
memoriae fermὸ aequalium: o tamen tu ipsiescis, quam longe hi saepe discesierint a linguae Latinae candore. De Martiali sic scripsit Raphael Volaterranus; Reliquit epigrammatum librum omnino rejciendum, quippe qui neque elegantiae Latina, neque moribus prosit. Vegetius similiter in multis parum Latinus es: ut mirum sit,ie uelle etiam hossi Diis placet,ipse Ciceroni aequare. Praeterea, cum metapboram, oe analogiam maxime probe, non tamen adbibitam esse arbitror a Cicerone iu
115쪽
illis uocib. nisi id alicuius loci auctoritate probetur . Nec quam, utrum ipsis Cicero G potuerit, nectie, qua de re possunt esse uariae hominum inter se discrepantesq. sententia,quae sibi suo arbitratu Ciceronem conforment, sed an usquam usus sit. luod quia ego infitior, . tu,quiprobare debes, non bas, nisi per inanes quasdam tuas consecuti res,uter nostrum melius sentiat ii iudicabunt. Sed pergamus ulterius. S I s. De iungenda diactione Cum, vocis. incipientiri a littera N. ita,utini respondebo. Locus oratoris intelligendus essis praepositione Cum,iuncta cum uocis. incipis 'ib. a No, ne obscaene dici uideatur , Cunno. id
quod ipsa exempla ab eo, et Euinctiliano, ct ceteris allata demonstrant. diuare nes cum hic scria sit, Cum natur aut Cin nullo, nes cum Virgialius dixit, mnauib. obscaene locuti sunt.R I CC. Si, quod tu ipse interpretaris, uerum est,sequitur nihilominus nec auctorem Consolationis reste scripsisse, m nominis tui gloria, nec ne recte dixisse in secunda oratione tua, Cum nonris necessariis, quia praepositio Cum iuncta est cum uoce inchoante a M. Euamquam tibi concedere non possum,
praeceptum illud tam strictim intelligendum esse ,
cum obscoenitas repraesentetur,non solum se dicatur, Cum no ,sed etiam Cum ni, Cum ne, ct mmiliter. Auctoritas enim Euinctiliani generatim probat inter dictionem Cum, ctiuocem in
choantem a littera N. sue sit ollaba Nu, me N
116쪽
H Dialogus inter sue M , De No, siue Nu, aliquid interliciendum esse, quia in dictione Cum littera M, qua exprimi nis labiis coeuntis non potes, aut intersnere nos
indecentissime cogit aut continuata cum insequcnte in natura eius corrumpitur, quae ratio ualet de qualibet uoce incipiente a littera N. dictionicum adhaerente,ac notat deformitati m, aut inte sistendi, aut corrumpendi litteram M, dum mutatur in N. Si G. Si tauinctiliantis uerba illa sua tibi uiaetar ad alia retulisse: aut exemplum certe ad Cum no tantum accommodavit. R I CC. Egregie.Exemplum est,ut ita dicam,speciale.ergo quod exemplo probatur ton poten es generalelNonne Aristoteles declarauit id, quod per se jubsistit in
stantia es, ut homo, equus, non tamen omnis Dbsantia est homo, equus: sic iunctio prohibita tiocis cum , ct Aocum incipientium a lιttera m eri, ut cum nor at non omnis iunctio prohibita es Cumno, potest enim esse Cum na ,C um ni , Cum ne, cum m. Itaque apparet generale esse praeceptum,
etiam se exemplum pi I eciale, cum ratio. allata a uinetiliano sit generalis. Et auctoritas Priscia-Mi,quauis agat tantum de uitato cac bato,cum dierum est Nobiscum pro cum nobis: non tamen iccirco alia admittit cacemata.Nec excusatur Cum natura,quia Virgilius dixerit, Cum nauibus.namo ibi cac batum esse notauit Seruias. Et nou, Dium
117쪽
solum Cum natura non excusatur, sita ne cum nulis quidem , quia obscoenitas est in concursu litterarum uocem obscoenam quodammodo repraesentantium. S I G. Ergo tu Serui, magis, quam Virgilus auribus ac iudici Zabis e praesertim uero cum ille etiam Dorica castra apud eundem animaduerterit, alia omnia eiusdem generis, quiΚtamen uia
demus Virgilia peplurimis delectatum Z R i cc. Tunc maxime Seissi iudicio stabo, cum ex praeceptis ipse iudicauerit, quemadmodum de hoc loco fecisse Mibi uidetur. S i G. Euid de caeteris, ut Cum nostro uulneri medeamur, similibus λ Auuero etiam de illis Cicero locutus es Non puto.
Itaq. ipse, oe reliqui Latini scaliqua scripserunt. R i CC. Non negaui Ciceronem, alios q. sic interdum esse locutos: sed dixi, non saepe HSIG.
Ratio, cur de illis Cicero locutus non set, mihi uia detur esse, quod in tu non est Cum praepositio, sed adverbium Euum. R i cc. At me praepostio
Forsiue adverbium Quum iungatur cum uoce inchoante a littera V obscoenum facit. Num s diacatur, Suum nos te uolumus conuenire, diuum adverbium est. tamen,tecte Cicerone ad Papyrium Paetum,obscoenitatem habet.S i G. Vide,qu so,nesecus sit. Cicero enim ibi nullam, nec in re,, nec in uerbo haerere obscoenitatem contendit. Si
quidem ita scripsit; diuid, quod uulgo dicitur,
Eum nos te uolumus conuenire, num obscoenum
est rade additu Memini insenatu disertum consuli et larem,
118쪽
larem,ita eloqui, Hanc culpam maiorem,an illam dicam/potuit obscoenius enon,inquis: non enim ita sensit. non ergo in uerbo es obscoenitas. Euippe declarauit se nec diuum nos,neque An illam, obscoene edita repuraste, quia,qui id dixerunt, non id uoluerunt. divares in sermone nulla erat sita deformitas,multo minus inscripto. RICC. O miram subtilitatem, tauis non uidet ibi Ciceronem paradoxum Stoicorum defendere, quibus placebat suo quamcl. rem nomine appellare Supponit igitur Cicero,cum uulgo dicitur, Quum nos te uolumus conuenire,obscoenum esse ex lingua Latina consuetudine,quam obscoenitatem etiam prohibuit in Oratore suo: sed tamen ex opinione Stoicorum per iocum i tota enim illa epistola iocosa es) non esse obscoenum disputauit. In fine tamen epiriolae contra scholam Stoicam ait, ο σοφοὶ, εοθ μων ἔσχi,quas dicat, ut explicat Paullus Manusius,magnum lumen Latinitatis; Stoici superiora illa dis utanti mihi autem hoc uidetur,sapientem ita loqui debe-νωt obscoenitatem uitet: quod ego facio, Platonis uerecundiam seruans. Vides igitur ex communi consuetudine Latina loquendi, ex praeceptis oratoriis,nihil interesse,quod attinet ad obscoenitatem,
utrum dicatur, Cum nos,an Quum nos:utrumque
enim obscoenum est, etiam se Stoici παραδο ξω l so disserant,nihil esse obscoenum , nihil turpe dictu cuiasi ei rationem Arist. lib. 3 .Rhet. appellat σο- σμο, MPtis testatur,primum d Ersone fuis
119쪽
se prolatam , quam tamen ipse soluit. eius uerba
Dicebat igitur Boson, Neminem turpe loqui. Nasi duosvnt,ri idemsignificent, aut ambo pariter obscoena esse, aut neutrum on ambo, quod altem eorum non esse obscaenum, omnra fatentur. προ neutrum. Restondet Osiri. id e falsum, primis quod aliud alio magis proprium, oe similius est ,σ ad rem ante oculos constituendam accommodatius: deinde quia saepe eadem res aliquo modo ea hones aliquo modo turpis. Itaque uocabula,qua primunt rem,quatenus es bonem,debent hon existimari: quae exprimunt rem, quatenus es turpis,turpia. Ruamobrem mittamus sopbiIticas rationes,cta communi lingua Latinae eo uetudine, atq. a praeceptis Rhetorica artis non disced mus . Obiter autem, eum interpretatus sis in hunc modum; i in obscisum est quasi dicat,minime; opinionem meam uideo tua interpretatione confirmari, ut dictio Num praeponendast interrogationi leuia negationem , contra quam factum es in v. u s ista
120쪽
II 5 19ialogus Interina Cosolasione, hbi legitur; Num cretamus filii mortem honestam,ac pro patria susceptam tali patri futuram fuisse iucundissimam e Num ei multo melius euenisset e Euod uero ais, si insermone nulla erat sit a deformitas, multo minus inscripto ,
uideris fouere opinionem illorum amicorum tuorum,qui putant elocutionem scriptionis minus exactam esse posse, quam dictionis, quod tamen ex doctrina Aristotelis satis refutaui erum,cum adhuconenderim obscoenitatem repraestentari,non solum, se dicatur, Cum no,sed etiam Cum ni, Cum ne, ct ymiliter: ne me quidem nexare,Ciceronem interdum sic locutum esse, sed uim argumentationis in eo ponere,quod Cicero non sepe,seuero auctor
sepe huiusmodi obscoenitate sermonis usus sus terea me praepositio Cum, me adverbium tauum
iungatur cum uoce inchoante a littera MIemper obscoenitatem esie,qua ad refellenda tria prima argumenta tua pertinuerunt: quid aliud tersi S 1 c. Non de re nihil aliud.RICC.Rectefacis: quoniam duo postrema argumenta tua satis a me alias βnt refutata . SIG. Obiter notasti in eo loco ; Credamus sanὸ Apollini Delphico, qui exoratus a Trophonio, Agamede,d quis. templum magnisice Apollini exaedificatum Delphis erat , ut, quod esset optimum homin tribueret,post diem tertium exanimes sunt inuenti dieitim fuisse, Apollini exaedificatum,pro Ipse exaedificatum .prob Dii immortales,baec crimina eis odisunt,ut aut tu inferen-