장음표시 사용
51쪽
45 DialoguS inter . sub persona Cri dixit lib. I .de Oratisi, quae caeteris in artib aut studiis sta sunt,orator ignoret,iau itumq. ea teneat, quae sint in disceptationib. aut in
usu forens, tamen bis de reb. ipses, se set dicendum, eum cognoscere debere ab iis, qui tenent, quaesiit in quaque re; se de re militari dicendum fuset Sulpicio, eum quaerere debuisse a C. Mario a esuosn de iure ciuili,communicaturum fuisse cum S Scaevola; sen de philosophia, cum Sex. Pompeio; atque si constat inter doctos, hominem linarum Amologiae Aratum de caelosellisq. dixi es
de rebus rusticis hominem ab agro remotissimum Nicandrum Colophonium poetica quadam facultate,non rustica scripsisse; nihil esse impedimenti ,
cur non orator quoque de rebus iis dicat, quas ad certam caussam,tempusq. cognoscit.Mittamus t
men hoc,quod utcumque fuerit,parum interes: inter nos fixum maneat illud, sententiam positam
in principio Consolationis non solum imperfecta esse, quo quamuis probabilis esset, tamen suam
non haberet adiunctam rationem , uerum etiam eiusmodi,ut nec probabilis, nec uera censenda esse uideatur. SIG. Iam dixi,oratorem id minime curare oporteN. Herum ueniamus ad senectutem. RI cc. Tu citius, quam ego: quoniam citius o rus es. SIG. Euas uero nescias minores natu posse etiam citius, er maiores natu tardius senescere, prout illis κακογνηρία, his ευγηρ ιι contigerrit. Vt mmκακογαμ γηρασκει ταν,κb υπηρῶς: sc ἰυ-
52쪽
bigon. oc Niccoo. 69 γηρubabet Θαδυτην γηρως, ψ οἰ πιαν. Sed per iocum me ὰ propositio abducis . niamus igitur ad materiam senectutis, et breuius,se place agamus. Ricc. Si tibi,etiam mihi.
quod in Catone, ubi laudata est senectus, nulla adhibita sit excusatio senemitis in Consolatione uituperatae.
librum de Consolatione scripsi et, et senectutem tantopere uituperasset, eura de re possit in Catone se excusaturum fuisse, ubi imm senectutem d quattuor illis accusationibus defendit, quod auocet a rebus gerendis, quod corpus faciat infirmum, quod priuet omnibus uoluptatibus, quod haud procul absit a morte: oe, quamuis in Dialogo Ciceronis, qui si nectutem ab illis quattuor uitiis uindicavit, non Cicero fueris,sed Cato imitatione expressus, centum ante annos natus,quam Cicero; tamen potuisse eum in prooemio se excusare, quemadmodum in prooemio libri primi de Orat.se excusauit, de Commentariolis suis inchoatis,atque rudibus,qui . . D sibi
53쪽
sbi puero,aut adole Icerui exciderant allud tamen etiam,atque etiam attende , ne lud quidem, quod ais num scere in prooemio potuisse. RI CC.Diaxi Ciceronem potuisse se excusare non solum in prooemio, sed etiam in ipso Dialogo sub persona Catonis,non nominatim sed in uniuersum, ut diceret,in Consolationibus ubi agitur de codicionibus aetatum, solere senectutem uituperari.sed id fieri, ut causia semiatur, uere autem omni laude esse dignam; ut scilicet prudens Lector,qui Consolationem, ct illum Dialogum esse Ciceronis non ignoraret, quo illa uerba tenderent, posset animo comprehendere.Secquod ais ipsum ocere, quod dixi,in prooemio non potuisse, miror te sic loqui . Num, si licet in prooemijs msi τῶν τος πραγ-
νωτος scribere,cur non licuerit τὰ cras τα πραγματος attingere, atque aliquem locum repurgare,
qui dignus esse purgatione existimetur e Tames enim scripsit Cicero,separatum prooemium uitiosum esse, connexum ita principium consequenti orationi esse oportere, ut non tamquam citharo di prooemium victum aliquod, sed cohaerens cum omni corpore membrum esse uideatur: tamen,cum id intelligendum sit potissmum de causses deliberativis, iudicialibus, τω προάυλιω, quod fit is ἀυλει σοι, est separatum a legitimo cantu, non solum simile em potin το --προ
Nerum etiam prooemia historiarum, ut Sallusti in
54쪽
coniuratione Catilinae, in bello Iugurthino, ac quaestionum infinitarum,ut Ciceronis in prima rajculana, in alijs. Ruoniam igitur prooemia in
huiusmodi quaestionibus possuntem si arato
circo uolumen habebat Cicetro prooemiorum, ex
quo sepe eligebaticum aliquod νυγγρ φια instituerati unde factum est, ut in libro de gloria posuerit idem prooemium, quod in Academico te iis,quod non meminisse se illo abusum esse, ideoque cum agnouisset erratum suum, statim nouum prooemium exarauerit, Attico miserit , ut uetus desecaret , nouum agglutinaret, quemadmodum scriptum est ad ipsum Atti Euod si admittuntur quandoque prooemia separata,cur fieri prooemium non potest,in quo res aliqua excuseturὰ S I G.Diacam,si attenderis i dedita opera primum uituperatio senectutis, deinde laudatio congcripta esset, tunc in prooemio fieri purgatio debui et, quia lia her libro, argumentum argumento obiectum es- RGquemadmodum factum ent, cum Gabinius Glias d Cicerone oppugnatus ab eodem defensus est, Secquoniam in Consolatione inter arumnas humanas obiter etiam senectutis incommoda relata sunt in Catone uero de industria senectus pre sonem a quattuor illis uulgatis criminibus liberata es deo non debuit fieri in prooemio purgatio. R I CC iae,quam legem prooemiu imponas,quae,
ut ostendi, in talibus quaestionibus prorsus liberat esse possunt; s tamen per te, nouam istam do-Dia ctrinam
55쪽
ctrinam tuam uitiosa mis ullam contineant ex cusationem,nis liber libro,argumentum argumento obiiciatur. 2uod quale sit, diligentius consideria his. Num, licet liber libro, argumentum argume to non prorsus opponatur,tamen aliquid, quod sit in uno.ct e R diuersum ab eo,quod sit in altero,paten legitimὸ excusari s ut in oratore ad Brutum
sic ς Ego idem, qui in illo sermone nostro, qui est
expositus in Bruto, multum tribuerim Latinis, uel ut hortarer alios, uel quod amarem meos, recordor longe omnibus unum anteferre Demosthenem. in libro de Fato se; diu'd in ali s libris
feci,qui siunt de natura Deorum, itemque in iis . quos de diuinatione edidi, ut in utramque partem perpetua explicaretur oratio,quo facilius id a quoque probaretur, quod cuique maxime probabile uideretur; in hac distulatione de Fato casus qui dam, ne facerem, impedivit. S i c. Euid in quod illa excusatio non fuiι necessaria, quia accusatio, quae adhibetur in Consolatione, non repugnauit
defensioni, qua post siuscepta es in Caton eRICC. Ain tandem,non repugnauit ἐprofecto, si repugnare,s aduersari,obsistere, contra pugna' re , nescio quibus technis persuadere te posse existimes,alteram distulationem n qua senectus via ruperatur,accligatur, misera, atque infortunataustenditur, non repugnare alim n qua benes lauΘdantur, fenduntur, ct non miseri, nec infortunati os tantur . de quo quia in dij crptationibus meis
56쪽
nieis plura dixi,quis in quae hic repeti debeant, nihil mihi aliud addendum arbitror, nisi me id, ut alia, litterarum studiosis iudicandum relinquere. Si c. diuaesiuisti,quo ego tandem modo probaturus si ,Ciceronem in Consolatione sua tanta se nectutis incommoda persecutum esse, cu id haud
aliunde appareat, ct Plinius cum ceteras aetates aerumnosas asserret, unam tamen banc senile om
serit.Ergo, nisi probauero singula,quae suntis boulibro Juisse in Consolatione Ciceronis,caussazecia
dero 'si probaro tum demum ineptae reus imita tionis ero j R i CC. Cur tibi potius uis crevi,sen Mutem in Consolatione uituperatam esse . auti sine ulla probatione . quam mihi neganti λ Id quod licet probares, ob alia tamen multa non tu inepta reus imitationis per me esses, cuius nunquam me esse accusatorem profestus sum:sed ab illis,qui tam multas ct rerum, uerborum Fordes Ciceroni tribuunt , per me Cicero ex instituto meo defenderetur. S i G. Nonne satis id tibi argumenti uidetur, qu)d Plato in Miocho, cum item de contemnenda morte dissereret, aetatum, ut hic, singularum miserias persequens , summas ipsus quaeque ingrauescentis aerumnas exposuit. quas Plinius non attigit, ne in re clari a laboraret . R i CC. Modo nominasti Platonem in Axiocho, modo Aeschinem. Sed id nihil ad rem. Dico autem non ualere argumentum,quia in Axiocho se
nectutis arumna exposta sunt, etiam id facitum
57쪽
esie in Cons. Ciceronis,cum aliqua senectus bona esse possit,qualis illa,quam Arist. inter partes s licitatis ἰυγηρἱαν appellat, non omnis senectus sit mala, quod tamen inissa Consolatione conso lationis indigente, tanquam certissmum ponituro uae uela caussa fuit , quamobrem Plinius , ubi miserias hominum recensuit aullam senectutis habuerit mentionem, non ea,quam tu assera, quia in re clari a sibi non esse laborandum existimatierit. Cum enim alias quoque res clarissmas nam raueris,ne hunc quoque praetermisisse quia claris sima esset: sed praetermisit quiasenectutem per se non esie miseram iudicauim IG. Sentias tu,qtii quid uesis:ego quoque idem faciam.
quod multa sint non solum aliunde sumpta,& paullisper i mutata, sed etiam ple
SE v expone deinceps, quae in tertio loco p
suisti. R I CC. Is est,quod multa,ut historiae, fabula,versus, ententiae , t aliunde sumpta, ct paulisser immutata cum magna plerunque deprauatione. SIC. Tu Cicerone mutira repetiisse scripsisti: ego pluribus allatis exemplis monstraui,id rectissme factum es.RICC. AEqui
58쪽
qui non fuit illis tam multis opus: neque enim ego
hoc negaui . SIG. Addidisti multa fui e leuiter
immutata: at docui quoque, eundem alijs quoque in libris commutata multa repetiysse, oe, cu idem argumentum fuerit Consolationis, Tusculana, recte eadem utrobique, uel paullulum uariata tractasse. R 1 Cc. Vide,utrum hoc sit contra me, qui magis locorum syectaui deprauationem,an potius contra te , cum repugnet illi admirabili ingeni amplitudini,ac singulari uerborum copia, quam uel ipso Cicerone ab inferis excitato expressi , ut,quod factitare Demosthenem obseruasset, qui,
ut tu locutus es, eademmetuerba,quoties apte ca
derent , adhiberet, id fere nunquam ipse faceret; quod res miram ingenii tenuitatem, nimia
Merborum inopiam indicaretiquam repugnantiam alias notaui . S i G. Habeo,quid respondeam,si u lim ,sed contendini in Cons multa esse depraua-D. RICC. Hoc scilicet robur est argumentationis mea. S i G. Velimini ea perpendamus uic autem quaestioni satisfacere cumulate non postum, nisi hoc mihi maxime necessarium prasidium comparem,ut Ciceronem pisdem,quae tu infers, criminiabus se obstrinxisse in algs quoque suis monumen iis ostendam,atque id ualere praecipue ad partum hunc legitimum ostendendum existimem.Etenim siquis aliquem alicuius filium esse iccirco abnu ret , quod pater integer esset, filius autem fortasse aut pedum. aut oculorum uitio laboraret; ego ,se
59쪽
ad me eiusmodi caussa delata esset, cum alia, tum hoc in primis aferrem,eundem patrem alios quoque eiusmodi aut claudos, aut luscissos liberos suscepisee, meque putarem praeclare operam meam nauasse. RICC. Di, immortales,quam seuum
est telum bosiquod tibi paras,ut non poss scriptorem eum,quem tu ipse incognitum appellas,id est, ymulatim Ciceronem sanare, ni se ueri ferias Ciceronem. Ruod faciunt quoque tecum quidam amici tui,uiri clarissimi, ut adulterinum Tullium plus nimio,atque indigne defendentes, germanum accusent. Ego igitur, qui in hominem incognitum
inuebor, cognitum defendo, accusator nomina bor : uos uero,qui cognitum accusatis, incogniato si non uobis, at certe alijs tantopere fauetis, eritis defensores ρ Sed ueniamus ad deprauata. S I G. Expone ina. R i cc. Ordiar ab historijs In Tusc. scriptum est, Decium patrem pugnasse cum Latinis, filium ctim Etruscis, nepotem cum Pyrrho: in Consol Decios pugnase cum Latinis,
cum pater tantummodo decertaris . S i G. Sic alibi quoque locutus est,ut docui, Cicero, ut cum de Deciorum patris, fili, deuotione dissereret, Latinos tantummodo nominarit. RICc. At operae pretium erit uidere,quomodo docueris: atque interim cauebimus, ne tuo telo Ciceronem ossendas.
S 1 s. In libro fecundo de Finibscripsit sic; 'Decius,cum se deuoueret, equo admisso, in media aciem Latinorum irrueret, aliquid de uoluptatib.
60쪽
suis euitabat e paullo post; quod quide eius
factum nisi esset iure laudatum: non esset imitatus quarto consulatu suo filius; neque porro ex eo natus, cum Pyrrho bellum gerens, cecidisset in proelio, eq. E continenti genere tertiam uictimam Ee .praebuisset. Rioc. Non eIllocus similis. Num Cicero de Finib. tres Decios tripliciter in dicauit; patrem, Cum se deuouere sequo admisso in mediam aciem Latinorum irrueret: filium, diuarto consulatu suo: nepotem, Cum Pyrrho bellum gerens. Simulator vero simpliciter dixit, De cios cum Latinis pro patria dimicantes sese ho-sium telis obiecisse. Itaque Cicero non errauissia
mulator vero errauit. Vides ne telum tuum contra
ciceronem nihil adhuc ualere e S 1 G. In Tusc. tibi tres deuotiones, patris, fili, nepotis expressi , tria etiam nomina hostium protulit, Latinorum, Etruscorum, hi: cum tamen commodius pro Etruscis Gallos reponere potuisset,quod Decius filius cum solis Gallis, Liuio teste, confixerit. Ricc. Tametsi Decius filius in Etruria, vo cum Etrusicisisied cum Gallis pugnauito tamen, quia in Etruria illud bellum Samnites,Galli, Etrusci,ct Vmbri contra Romanos communibus armis Πτμbant,non es mirum,si Cicero pro Gallis nomin his Etruscos, apud ruos illud ipsum bellum gerebatur. SI G. Scite. ergo, quoniaη- ar pugna uis cum Pompeio in Macedonia, pugnauit cu Ma