C. Julii Cæsaris Quæ exstant opera; cum A. Hirtii sive Oppii commentariis de bellis Gall. Alexand. Afric. et Hispaniensi. Accesserunt ejusdem Cæsaris fragmenta, nec non et nomina populorum, oppidorum et fluviorum, quæ apud Cæserem reperiuntur. ... To

발행: 1755년

분량: 474페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

271쪽

aso A. HIRTII COMMEN 'Q. Cassius legatus simul ducebat, cor Lurgim ad oppidum castra haberet, seditione facta , centurionibus aliquot occisis qui signa tolli non patiebantur, discessisse ; et ad II legionem contendisse , quae ad fretum alio itinere ducebatur. Cognitare, noctu cum V cohortibus undevicesimanorum egreditur: mane pervenit. Ibi eum diem, ut, quid ageretur, perspiceret, mo Tatus , Carmonam contendit. Hic, cum legio XXX et X X I, et cohortes I v ex vlegione , totusque convenisset equitatus ;audit I V cohortes a vernaculis oppressas ad

Obuculam , eum his ad secundam perVenisse legionem , omnesque ibi se conjunxisse , et T. Thorium Italicensem, ducem delegisse. Celeriter habito consilio, Marcellum Cordubam , ut eam in potestate retineret; Q. Cassium legatum Hispalim mittit. Paucis ei diebus assertur conventum Cordubensem ab eo desecisse; Marcellum

que, aut Voluntate, aut necessitate adductum , namque id varie nunciabatur,) con sentire cum Cordubensibus: I I cohortes 3egionis v, qua sueranr Cordubae in praesidio , idem sacere. Cassius, his rebus in Cen Sus , moVet castra ; et postero die Segoviam ad flumen SiIicense venit. Ibi habita concione , militum tentat animos et quos zognoscit, non sua, sed Caesaris absentis

272쪽

Dr BELLO ALEXANDRINO. 26seausa, sibi fidissimos esse, nullumque perim culum deprecaturos, dum per eos Caesari

provincia restitueretur.

L VIII. Interim Thorius ad Cordubam veteres legiones adducite ac, ne dissensionis initium natum seditiosa militum suaque rideretur natura simul, ut contra Q. Cassium, qui Caesaris Πomine majoribus viribus uti videbatur, aeque potentem opponeret dignitatem ; Cn. Pompeio se provinciam recuperare velle, palam dictitabat e et forsitan etiam hoc secerit odio Caesaris , et amore Pompeii ἔ cujus nomen multum poterat apud eas legiones, quas M. Varro obtinuerat e sed id qua mente commotus fecerit , conjectura sciri non potest. Certe hoc prae se Thorius serebat rmilites adeo fatebantur, ut Cn. Ρompeii nomen in scutis inscriptum haberent. Frequens legionibus conventus obViam pro' dit et neque tantum virorum , sed etiam matrum familias ac praetextatorum ; de Precaturque , ne hostili adventu Cordubam diriperent: nam se contra Cassium

sentire cum omnibus; contra Caesarem ne facere cogerentur, orRre.

LIX. Tantae multitudinis precibus et

lacrimis eXercitus commotus, cum Vide

rei ad Cassium persequendum nihil opus esse Cn. Pompeii nomine et memoria .

273쪽

A. HIRTII COMMENT. 262 tamque omnibus Caesarianis, quam Pompeianis, Longinum esse in odio ; neque

se conventum, neque M. Marcellum contra Caesaris causam posse perducere ; no

men Pompeii ex scutis detraxerunt: Marcellum , qui se Caesaris causam defensurum profitebatur, ducem adsciVerunt, praetoremque appellarunt; et sibi conventum adjunxerunt; castraque ad Cordubam posuerunt. Cassius eo biduo circiter I V millia passuum a Corduba, citra sumen Baetim, in oppidi conspectu, loco eXcelso facit castra: litteras ad regem Bogudem in Mauritaniam , et ad M. Lepidum proconsulem in Hispaniam citeriorem mittit, subsidio sibi provinciaeque , Caesaris cauSa, quam primum veniret. Ipse hostili modo Cordubensium agros vastat, aedificia i

cendit.

LX. Cujus rei deformitate atque indignitate , legiones, quae Marcellum sibi du-Cem ceperant, ad eum concurrerunt; ut in aciem educerentur , orant priusque

confligendi sibi potestas fieret, quam Cum

tanta contumelia nobilissimae Carissimaeque possessiones Cordubensium in Conspectu suo rapinis, serro , flammaque consumerentur. Marcellus , cum confligere miserrimum putaret , quod et victoris et

victi detrimentum ad eumdem Caesarem

274쪽

DE BELLO ALEXANDRINO. 263 esset redundaturum, neque Suae potesta tis esse; legiones Baetim transducit, atquc aciem instruit. Cum Cassium contra pro castris suis aciem instruXisse loco superiore videret; causa interposita , quod is in aequum non descenderet, Marcellus militibus persuadet, ut se in castra recipiant. Itaque copias reducere Coepit. Cassius , quo bene valebat , Marcellumque infir

mum esse sciebat, aggressus equitatu legionarios se recipientes , complures novissimos in fluminis ripis interficit. Cum hoc detrimento , quid transitus suminis uitii dissicultatisque haberet , cognitum

esset; Marcellus castra Baetim transfert: crebroque uterque legiones in aciem edu- Cit ; neque' tamen confligitur, propter locorum dissicultates. L XI. Erat copiis pedestribus multo firmior Marcellus: habebat enim veteranas Iegiones, multisque proeliis expertas. Cassius fidei magis , quam virtuti legionum , confidebat. Itaque cum Castra castris co lata essent, et Marcellus locum idoneum Castello cepisset, quo prohibere aqua Cassianos posset; Longinus , Veritus ne ge nere quodam obsidionis clauderetur in regionibus alienis sibique infestis, noctu si lentio ex castris proficiscitur ; celerique

itinere Uliam contendit, quod sibi fidele

275쪽

esse oppidum credebat. Ibi adeo conjun=ta ponit moenibus castra , ut et loci natura V namque Ulia in edito monte posita est, )et ipsa munitione urbis , undique ab op- Pugnatione tutus esset. Hunc Marcellus insequitur, et quam proxime potest Uliam

Castra castris consert e locorumque cognita natura, quo maxime rem deducere Volebat, necessitate est adductus; ut neque confligeret, cujus si rei facultas esset, resistere incitatis militibus non poterat; )neque vagari Cassium latius pateretur, ne plures civitates ea paterentur, quae passierant Cordubenses. Castellis idoneis locis collocatis, operibusque in circuitu oppidi. Continuatis, Uliam Cassiumque munitionibus clausit: quae priusquam perficerentur, Longinus omnem suum equitatum emisit et quem magno sibi usui fore credebat , si pabulati frumentarique Marcellum non Pateretur ἔ magno autem impedimento , si clausus obsidione, et inutilis, necessarium

consumeret frumentum.

L XII. Paucis diebus , isne is Cassii acceptis, rex Bogud cum copiis Venit; adjungitque ei legionem, quam secum as duXOrat, compluresque cohortes auXiliarias Hispanorum r namque , ut in civilibus dissensionibus accidere consuevit, ita temporibus illis in Hispania nonnullae civita

276쪽

DE BELLO ALEXANDRINO. 26stes rebus Cassii studebant , plures Mad-cello favebant. Accedit cum copiis Bogud ad exteriores Marcelli munitiones. Pugnatur utrimque acriter e crebroque id a cidit , fortuna saepe ad utrumque transserente victoriam; nec tamen umquam ab operibus depellitur Marcellus. LXIII. Interim Lepidus ex citerio, re provincia , cum cohortibus legionariis; XXXV, magnoque numero equitum et sε reliquorum a illorum , Venit ea mentes Uliam, ut, sine ullo studio contentiones Cassii Marcellique componeret. Huic v ii nienti sine dubitatione se credit atquei, offert Marcellus e Cassius contra suis se te-

net praesidiis; sive eo quod plus sibi iuris, deberi, quam Marcello eXistimabat; sive eo quod, ne praeoccupatus animus Lepidi s esset obsequio adversarii, Verebatur. Ponit ad Uliam castra Lepidus; neque ha- het a Marcello quidquam divisi. Ne pugnetur, interdicit: ad eXeundum Cassium. invitat; fidemque suam in re omni interponit. Cum diu dubitasset Cassius, quid, sibi faciendum , quidve, Lepido esset cre-i: dendum; neque ullum exitum consilii sui

jι, reperireti, Si permaneret in Sententia; pos--, rutat , uti munitiones disjicerentur , sibi-.que liber exitus daretur. Non tantum in- .ii: ductis factis, sed prope jam constituta Tomus II. Z

277쪽

166 A. HIRTII COMMENT. Opera cum complanarent , custodiaeque munitionum essent deductae; auXilia regis in id castellum Marcelli, quod proXimum erat regiis castris, neque opinantibus omnibus , si tamen in omnibus fuit Cassius, nam de hujus conscientia dubitabatur, impetum fecerunt, compluresque ibi milites oppresserunt. Quod nisi celeriter, indignatione et auxilio Lepidi , proelium

esset diremptum , major calamitas esset accepta.

LXIV. Cum iter Cassio phtefactum esset ; castra Marcellus cum Lepido conjungit. Lepidus eodem tempore Mamcellusque Cordubam cum suis proficiscitur: Cassius Carmonam. Sub idem tempus, Trebonius proconsul ad provinciam obtinendam venit e de Cujus adventu ut cognoscit Cassius , legiones, quas secum habuerat , equitatumque in hiberna distribuit et ipse , omnibus suis rebus celeriter correptis, Malacam contendit; ibique, a verso tempore naVigandi, naves conscendite ut ipse praedicabat, ne se Trebonio, et Lepido , et Marcello committerete ut amici ejus dictitubant, ne per eam ProVi clam minore cum dignitate iter faceret , cujus magna pars ab eo defecerati ut ceteri existimabant, ne pecunia illa ex infinitis rapinis consecta, in Potestatem cu

278쪽

DE BELLO ALEXANDRINO. 26 Iiusquam veniret. Progressus secunda, ut hiberna, tempestate, cum in Iberum flumen , noctis Vitandae causa, se contulisset; inde, paulo vehementiore tempestate, nihilo periculosius se navigaturum Credens , profectus ; adversis fluctibus occurrentibus ostio fluminis, in ipsis faucibus, Cum ne- . que flectere naVem propter vim fluminis, neque directam tantis fluctibus tenere posset , demersa navi periit.

LXU. Cum in Syriam Caesar ex AEgypto venisset; atque ab iis, qui Roma venerant ad eum, cognosceret, litterisque urbanis animadverteret, multa Romae m Ie et inutiliter administrari, neque ullam partem Reipublicae satis commode geri; quod et contentionibus Tribunitiis perniciosae seditiones orirentur; et ambitione atque indulgentia Tribunorum militum , et qui legionibus praeerant, multa contra morem consuetudinemque militarem fierent , quae dissolvendae disciplina severitatisque essent; eaque omnia flagitare adventum suum Videret: tamen praeserendum existimavit , quas in provincias regionesque Venisset , eas ita relinquere constitutas , ut domesticis dissensionibus liberarentur , jura legesque acciperent, et externorum hostium metum deponerent.

Haec in Syria, Cilicia , Asia c leriter se

279쪽

168 A. HIRTII COMMENT. Consecturum sperabat; quod hae provinciae nullo hello premebantur. In Bithynia ac Ponto plus oneris videbat impendere sibi; non enim excessisse Ponto Pharnacem audierat , neque e Xcessurum putabat , cum secundo proelio esset Vehementer inflatus, quod contra Domitium Calvinum fecerat. Commoratus fere in omnibus civitatibus, quae majore sunt dignitate , praemia bene meritis et viritim et publice tribuit: de controversiis veteribus cognoscit ac statuit: Reges , tyrannos , dynastas provinciae, finitimosque, qui omnes ad eum concurrerant, receptos in fidem , conditionibus impositis provinciae tuendae ac defendendae, dimittit et sibi et populo Rom. amicissimos.

LXVI. Paucis diebus in ea provincia

consumptis, Se X. Caesarem, Amicum et necessarium suum , legionibus Syriaeque praeficit ; ipse eadem classe, qua venerat, Proficiscitur in Ciliciam e cujus provinciae civitates Omnes evocat Tarsum ; quod oppidum sere totius Ciliciae nobilissimum fortissimumque est. Ibi, rebus omnibus provinciae ct finitimarum civitatum constitutis, cupiditate proficiscendi ad bellum gerendum , non diutius moratur; magnisque itineribus per Cappadociam consectis, bis

duum Maracae commoratus, Venit Coma-

280쪽

DE BELLO ALEXANDRINO. 269na, Vetustissimum et sanctissimum in Cappadocia Bellonae templum e quod tanta religione colitur, ut sacerdos ejus deae, ma jestate, imperio et potentia, secundus a rege Consensu gentis illius habeatur. Id

homini nobilissimo Lycomedi Bithyno a, iudicavit; qui, regio Cappadocum genere

Ortus, Propter adversam fortunam majo' Tum Suorum mutationemque generis, jure minime dubio, vetustate tamen intermi S so , sacerdotium id repetebat. Fratrem autem AriobarZanis Ariarathen , cum bene meritus uterque eorum de Republ. e , set ἰne aut regni hereditas Ariarathen sollicitaret, aut heres regni terreret, Ariobarzani attribuit , qui sub ejus imperio ac ditione esset: ipse iter inceptum simili velocitate conficere coepit. LXVII. Cum propius Pontum finesque Gallograeciae accessisset ; Deiotarus, tetrarches Gallograeciae tunc quidem pene totius, quod ei neque legibus, neque moribus concessum esse ceteri tetrarchae contendebant,) sine dubio autem rex Armeniae minoris ab Senatu appellatus , depo sitis regiis insignibus, neque tantum primVato vestitu, sed etiam reorum habitu, supplex ad Caesarem venit, oratum , ut Itbι ignosceret, quod in ea parte positus terra um , quae nulla praesidia Caesaris h.

SEARCH

MENU NAVIGATION