Georgi Horni De originibus Americanis [microform] : libri quatuor

발행: 1652년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

271쪽

Σ 8 DEOR Ia IN. GENTIV Μ, Hispanis detectae sunt. Distinguunt Aricii navigationem illam veterem & obsoletam ab ea qua hodie utuntur. Nullae ad occidentem P luviae insulae longissime distantes quam Induecat. Nam Insula S. Mariae & Quiriquari, juxta littus & in continentis conspectu sunt. Et hi fortasse navigatores ex Sina fuere. Vbi semel in Americam venerunt Calaini & Sine sis, non difficile fuit universam terra marique peragrare. Sic Nicariguae quarta gens ex Me-xicanis suit, qui eo per mare pacificum navibus vecti appulerunt cum magna in a ac id est Mexico, siccitas ac annonae caritas esset. Sic in Peruviam ad Mantam & portum veterem in Iim gigantes mari advectu venerunt, quos Tlascalte canorum in Mexico gigantum sobolem putarim ac coloniam.

C A P. X.

De Origine Inearum. Peruvia qualis ante sua ingentos a nos. Traditiones Demanorum. Filius m a Solis. c., eo eonita. Maneo ab extera gente in Peruviam Nerit. Barbaries non nisi ab exteris eorrgitur. Maneonis origo ex Sinis.

HIc vero de origine Incarum & Mexic

norum paulo pressius ex ipsorum traditionibus agendum est. Tradunt Peruant ante quadringentos annos is quod excurrit , Peruν iam

immani barbarie oppressam jacuis, nulla V orum

272쪽

AMERICANARV Μ, Lib. IV. 249 cultu,nulla civitatum communione, fine caraDeum,

observantia legum, per iuretessylvasque instar se- rarum in antru dispersos egisse. Cibus radicet o b

qua alia terra profert, Carnes quoque humana. fles ex arborum foliis vel pellibus contextad.

icquid MexicaniChichimecis idem hi majoribus suis adscribunt. Igitur inquiunt Patern er Sol homines misertus de caela misit Ilium obliam suam qui Religionem ct leges edocerent ac

mitiorem cultum instituerent. Ni primo ad lacum Titicacam inde ad volam ct incultam planitiem Fenerunt, in qua ad tumulam Huanacaut agnito fatali condenda urbis Ioco vicinos late populos exsteluncis suis epocarunt, Solis jussa pratendentes. Sic urbs regia Incarum Cum o , quod umbilicum in cat, exstructa, ct in duas partes, superiorem qua Hanan Curaeo, inferiorem qua Harincat o di-τisa est. Nomen primo Inca fuit Manco, uxori ejus Coya Mama Occis Buaco. frater o soror, Solis o Luna liberi. Haec illi , nec altius originem suam repetunt. Quod originem Manconis a Sole deducunt, & eundem de coelo missum dicunt, quis non videt eum peregrinum fuisse& in Peruviam quocunque tandem casu ex regione cultiore venisse λ ac cum homines simplices videret , usum peregrinitate sua,ad pedi suadendam iis coelestem originem, quo velut firmissimo fundamento totius regni moles &Incarum regnatrix domus inniteretur. Quem-

admodum

273쪽

ud modum Hispanos illis horridis barbis, vestitu & armis facile coelestem originem ac divinos a barbaris honores consecutos legImus. Nam hoc quaerendiim est: Si Manco indigena fuit . unde cultus viro inter barba ros nato &educato, unde miranda sagacitas & ea judicii in condendo maximo Imperio acrimonia Non cnim imperium Cuχconicum per gradus& rudimenta crevit, sed statim sub ipso Maneone eam perseetionem , quoad Leges, Rel, gionem dc constitutiones obtinuit, solo terr rum spatio auctum est. Dico neminem comcipere posse quomodo ex crassissima illa barbarie tantus subito vir emergere potuerit, habitu & cultu peregrino, agriculturae & variarum artium petitus, cui aures in amplum Bramen diducti, cujus Coya sive uxor Ianificii& muliebrium operarum perita. At Peruani referunt ea omnia se a Mancone & Coya accepisse & illis visis,cum & habitu & corpore peregrino essent, multaque ac magnifica promitterent, statim e coelo ortos & Solis liberos, credidisse. Itaque hoc initio tenendum; exterum Manconem fuisse a culta gente prosectum. Quod vel hinc manifestum fit, quia eam barbaries naturam habet,ut nisi ab exteris corrigatur , semper in deterius vergat. Videmus

hoc in Chichimecis Mexicanis & omni illa utrinsque Americae barbarie. Quis credat Brasilianos

274쪽

AMERICANARV Μ, Lib. IV. 23xsilianos unquam ad cultum humaniorem , nisi per exteros, venturos ' Ita Hispanos, Gallos, Germanos Romani, alias gentes Graeci excoluerunt. Venit igitur Manco ab extera sente in Peruviam. Ergo vel ex alia Americae parte vel a transnaarinis oris. Circumspicienti mihi totam Americam qualis ante quadringentos annos fuit, nulla gens occurrit unde oriri potuerit quam Navaliacae & Iucatani. Utraque tamen gens immanior fuit quam ut cum miti Incarum ingenio conveniat. omitto aures diductas & alia. Quaerenda igitur in transmarinis regionibus Incarum patria. Situs Peru-viat is est ut ad occidentem Asiam, imprimis amplissimum Sinarum regnum respiciat. At que hinc originem Incas trahere omnino arbutramur.

CAP. XI.

ricanis eonvenient1a.

DE quo antequam porro agamus. exponendum qui nam sint Incae. Peruant, ut audivimus , solius Manconis& Coyae ejus, tanquam conditorum Imperii sui, meminerunt. Quod verum si Regem & caput considere S

275쪽

deres. Nec putandum Manconem 3e Cosani solos adventasse & illam barbariem exstirpaLse. Imo quis dubitet a barbaris devoratos si isti , si inermes Recte Latius : cum rasiti emercitu venisse oportet Sinenses at tam numerosam gentem aut conderent aut abjugarent. Igitur si non cum amplo,saltem cum satis valido eomitatu adventarunt. Et hi sunt Incae de quibus Garcitatar Inca erant omnes primi subjectι Mosa capa ct qui ex stirpe din erant. Itaque Cunc nenses is vicini omnes erant Inca, ac nulli prater ea Peruant. Incasgnificat Dominum o in genere eos qui ex regio sanguine. Ex quibus patet Incas ex eadem cum Mangone gente fuisse; unde e dem cum ipso cultu usi; aures singulis perforatae,& in miram ac incredibilem latitudinem diductae. Vnde Hispani eos Oreiones id est a ritos nominarunt. Hos igitur a Sinensibus ortos vel Indis Orientalibus necesse est. Specta Leges, imperium,urbes, quid uspiam Talivan- tinsuyo concedit Sinae Architectura Peruina plane Sinensis. Quid de vastissimis urbibus, Cuzcone, Cassiamalca, Quito, & aliis dicam Solius Curconis descriptio qualis Anno CI

In xxxiv. paulo ante excidium fuit, omnem Sinensium urbium admirationem tollit. Ita de ea Petrus Sanchius Pietano a Secretis r Cataco habet arcem ct domos amplius centum mille. Plera

que ex lapide sunt , platea augusta, restae, O incracis

276쪽

ΑΜRRICANARV Μ, a scrucisformam. Forum quadratum θ blice strarum. Am triplici muro, quorum intimus etiam autissimus. Incredibile dictu quanta lapidum moles quam tenaciter o arctrioagmentata : ut non hominum illudsed Damoniorum via videatur. Ru α es imposta rupibuι Omnes Herculis labores ct prisci orbis miracula superant. Haec Sanchius. Eadem & distinctius inca Garcitasse,apud quem& Petrum Ciseam videantur magnificat per universam Taltuantiniuyo Incarum structurae. Itaque non possum illa Latii admittere t PGruanos Sinen bus nec ingenio nec moribus comparandos. non eam industriam ct artium mechani-

caram studia; aliam politia rationem, aliam adi=.ciorum , aliam urbium formam ; nihil quod Sinem. ρ artiscium sniat vel lapiter amulatur. Concedo Scriptura destitutos suisse & aliis quoque rebus quibus Sinenses abundant. Sed non mino- iri artificio Quipis suis utebantur & rudibus

etiam picturis. Nec una omnium Sinensum cultura fuit aut iidem mores vel instituta. Vt si non a Sinensibus, saltem a Catainis origianem trahant Incae , & cultum majorem intu- Ierint Peruviae jam a Tataris habitatae , unde tot cum aliis Americanis communia ipsis se runt. Nam & Mexicanis & Tuniensibus Summus Deorum Sol erat. In regno Bogorae sputum Regis ab uno procerum reverenter manu ceptum:Sicut& apud Peruanos. Vtrobique capti-

277쪽

2 DE OR IGIN. GENTIUM eaptivis in bello primores evulsi dentes. Vtrobique coenobia ejusdem generis. Vnde apparet ejusdem sene cum Peruanis illosGranadenses & alios originis fuisse; ac omne discrimen ab Incis; qui Peruviae peculiares, provenisse. CAP. XII.

nomini o Faσιν in Amerieam fugis. Septem Navaliacum nationes non uno tempore in Americam Mnerunt: Ciaronilogia Memeama vacitat. Glebimur quando adlaeum venerint ineertum. meando nationes ad laeum vene ι ' mando Metaeani3 Hos μισι ρσο ρ regrinis cir advenis habuerum. Pιcti eorum annales. Laterculum chronologiae Moisanae. Eorum Reges.

D: E Mexicanorum origine singulare quid

& dimum ulteriori consideratione olim observabamus. Quia enim illa gens omnium quas America habuit cultissima pariter & r centissimaeest, cujus res no trascendiant ccc an. exHistoriis indagandum suit,sacta ne esset migratio gentis Asiaticae circa illud tempus in Novum orbem'In quo eruendo dum occupamur, factam Sinensum in remotas insulas f gam; cum Tatari regnum eoru expugnarent, ex veneto &AnnalibusMendoetet deprehendimus.Sed est aliqua & in Regum nominibus de in annisdiscrepantia. Venetus Regem Tatar rum Cubtili Mangianorum, qui Sinenses sunt, Facsu

278쪽

AMERICANARvΜ, Zib. IV. 23sFassurem nominat. Gonsato Mendoetae ille quidem D. Ou: hic Te in dicitur. Cujus discrepantiae ratio est quod externarum gentium nomina saepe varient pro linguarum differentia. Itaque Sinensibus Vetou dii tus ti Tepin , qui Tataris Cubiai & Facsur. EtVzou Chan idem. quod Vibeth; quomodo hodie Imperator Talarorum,qui Zagathaiam, Samarcandam, B charam, Balch, Turquestanam & Maurena-haram tenet, vocatur. Et magnam linguae inter Sinenses & Vsbequios Talaros. astiniatatem esse, Texeira observat. Annorum XVII discrepantia inter eosdem est. Venetus enim Αn. Ch. cIa cc Lxv I II , Mendoeta M. Chr.cla cc Lxxxv II. faetam mutationem vult. Cujus rationes possunt reddi variae; si perpem damus in annorum supputatione loqui nonnullos de rerum initiis, alios de ulteriori progressu & supplemento. Vt anno Lxv III Tatari oppugnare Sinas coeperint , toto demum regno anno Lxxxv II potiti. Quanquam non Mendoeta tradit, Α. cIa cc Lxxxv II Sina potitos Talaros:sed male ex ejus verbis id Scali-

ger colligat;de qua controversia ex professe in Chronologicis agemus. Quicquid sit, numeris Veneti omnino standum est, qui rerum pars magna fuit in eo bello. Et errare Gons lus potuit mala Sinensis aerae ad Christianam applicatione. Igitur omnino existimamus Me-

279쪽

1 6 DE ORIGIN. GENTIUM . xicanos ab illis qui cum Facilire fugerunt, Sunensibus, ortos esse. Nam Facfur cum mille ni.

ribia θ maximo comitatu fugit ad inexpugnabilis quasdam insula3 ct in iis permanst. Quaenam illae insulae sint, nunc inquirendum est. Iapan non sein, neque Iava: quia hoc non tacuisset Venetus , cui utraque insula notissima & posterior mox a Tataris ex parte subacta. Philippinas quoque non fuisse patet: quia in illis gentes lingua moribusque a Sinensibus aliae. Olim quidem illae insulae Sinensis Imperii pars; sh- modum ob nescio quas causas deseris ab ipsis, rudem barbariem induerunt, quae usque ad Hispanorum adventum duravit. Ergo restat Sinenses illos in ulteriores Iapane, Philippinis& Iava insulas sugisse, & ob distantiam Tataris inexpugnabiles e qualis America. Subdu- .cta ratione colligitur mille navibus centum sere Sinensium millia aufugisse. Tanta hominum copia ubi potius quam in America & interjacentibus insulis consederint,dici non po est. Ac ne quis equos objiciat,testaturVenetus nullos tum in Sina fuisse. Quae ut clarius percipiantur ; sciendum est; Mexicanos tradere: se olim in septem nationes distinctos loca circa Cul- vacanam, Ataclanam ct Novam dilexicam tenuisse; postmodum diversis vicibus Novam Ηioaniam a huc incuItam occupasse. Sed hoc ex ipsorum Αnnalibus non constat; suerint ne omnes septem

280쪽

AMERICANARUM, Lib. IV. as tiones unius originisλSimul mare transverint Quae cum incerta sint , videmus nihil admodum obstare, quominus distinctis vicibus illae Navaliacum gentes ex Asia in Americam ;hinc in Novam Hispaniam transire potuerint, donec ad septenarium numerum circa lacum excrescerent. Itaque ponamus sane Omnes Navaliacum gentes a Sinensibus ortas quod neutiquam verum esse potest propter rationes supra pro Turcis & Tataris allatas) illud verum manet, quia Chichimecis permixti fuerunt , multum eos a prima origine, quantum ad Linguam & mores, barbarorum consortio descivisse. Itaque venerint licet sex priores nationes ad lacum quandocunque velint . inde nihil inferri potest contra septimae nationis ex Sina circa A. Chr. clacc Lxx vel circiter adventum. De quo antequam agamus, illud praemittendum est, Chronologiam Mexicanorum apud Acostam & Herreram ab A. C. I cc usq; ad cIdi cc incertam & dubiam esse. Idq; etiam Latius vidit,cujus verba sunt: Ratio temporum

apud authores rerum Mexicanarum vacillat . neque

saris constat quo anno uexicani ad lacum aut in provincim venerint, quas tenebant cumHi stant illos oppresserunt. Primo igitur Chichimecas ad lacum venisse An. Ch. Dcc ii libenter scirem quo argumento collegissent. Nam nec ipsi

hoc potuerunt scire , qui demum seculo post, R Λ. Ch.

SEARCH

MENU NAVIGATION