장음표시 사용
121쪽
DE IN BON ET M. I, 7. omittendis 4 doloribus, etiam si volii pias ea, qtiae senSum moveat, nulla successerit. Eoque intelligi Potest, quanta voluptas sit non dolere β. Sed ut iis νbonis erigimur, quae exspectamim sic laetamur iis,
quae recordamur. Stulti autem malorum memoria torquentur; sapientes bona prarierita, grata recordatione renovata delectant V. Est autem situm ira 3bis , ut et adversa quasi perpetua obliviolae obrualine ex eris latiniistis regula mone-- eat Nisi foris iunctim positae,
non nisi eum quadam ironis, et maxime ad instantisa, qua vulgo v eant, dicuntur Da amma semesa --
gantia latinitatis leges m abis; Mam. quidem et antia i Seheliseo m
ptura erungi nequit. Em qiadem hane usum doetam , L. L. I, I, 2, nune legem hinam mihi Mo, tot exemplis firmarum, quom du, istisnem inlitat nullum Addi is hos aeque sirinum, ad Ma paru iuncisa unis indieagisum poni Malo Bina quidem loen aliter anadent, iam renn IV, 4, 6 nisi laete etiam, al
t 6. a. non dolem sint optimi mea. ang. at spirema. a. mon olerae; -- liqui vitiavis at ore editi pluma, non Mare ais, Mod pumata aurea
Legg. I, 5, 42. Ne ero , quae ibi do
v. Positus diximus, parum eonvenire videantur eum Cham . ,
hoc , quod i oommunibus horum .
122쪽
mus, et secunda jucunde ac suaviter meminerimus. Sed quum ea, quae praeterierunt, acri animo et t- tento intuemur 9, tunc fit ' ut aegritudo sequatur,
si illa mala sint laetitia, si bona. XVIII. O praeclaram beate vivendi, et apertam , et simplicem, et directam viam quum enim certe nihil homini possit melius esse , quam vacare omni dolore et molestia' perfruique maximis et animi, et corporistum atque infixum est. tenendum
sat eooismihi a dia debere. Et aio
etiara in aliis quibam n loci amarativa attendendum. G. Is Aeri animo M augento intue--r. Trea optimi noatri intenso; quod utique videtur melius, similit dine ab oculorum ei desumpta. Tusc. TV, 17, 38 acrem in omnea parte aciem intendit n. maeo. 2,26 , intentia oculi a re a mn- templari . At vulgata etiam recte aehabet; et orat. III, 5, I Q in oedi rima atque attentissima eogitatione . Adde etiam, parum aures duplicem iis probare. G. ao me'. ore da tumst. Q-Mtur, inquit, quum . . . tune quod ne latinum quidem iudieamus; ohia er- te nullum aquam tale exemplum Moervatum est, in quo non acripti reclina uadeant. Peceatur hae ex parta maxime apud poetas, et nominatim apud Tibullum. In quo nuper maius pag. 4 , statuit tune aliter quam ante vocalem non Poni debere, quod ad prosae scriptore translatum nolim . Veram igitur h. I. Vitium matu- vase arbitramur, quum e tribus atria, totidemque Oxonn. tum edi rarimus es. Vere V s , 147 Quum completus iam mer torum eareer emet, tum illa fiebant, quae
L. Sustium diem audiatia . . Paullo post ordine inverso clang. si bona, Laetitia, quod ex auctoria enuntiata sibi opposita invertendi more proba-x m. I. Apertam. I. e. Planatram, munitam ut sim ex unam eamquaveram innuit, directa denique, quae non Per ambages, sed ad rectam quasi tineam ducit. G. a. Melius esse. Quod ala. l. almpli-eem veri reetique sensum sequi vina, nulli Interiori, et ad regulam rem tae, observationi adstrictum esse melitis madebis, ut has refert aurea
enim hune positum probabunt, quae tum sere iudicium regunt. Atque hoe ipsum eat, in quo toties Em lapsus est, qui, quoties aliquo modo uenit, hoe esse delevit, deterive inmiti'
otissime autem aio esse elansulam facit, a Iovi via in asseveratione Ponitur. Herenn IV, Egens seque tria, qui non satis habet, et Ia eninihil satis potest Mae ... Tuae. V, 21
6 denique exoravit Damoetes tyrannum, ut abire liceret, quod iam beat mouet es--. N. D. I, 14, 36z. aethera deum dixit e- - , ubi iam Davia esse matulit. Sed et ibid. 3 38, α tum ipsum mundum deum dieit ease, ete . Cf. λ dci. I, , 3. G.
123쪽
DE IN BON. ΕΤ ΜΑL. I, 8. Io 3 voluptatibus : videtisne , quam nihil praetermittatur, quod vitam adjuvet, quo facilius id, quod propositum est, Summum bonum consequamur Clamat β
Epicurus, is, quem vos nimis voluptatibus esse deditum dicitis, non posse jucunde vivi, nisi sapienter, honeste justeque vivatur; nec sapienter, honeste, juste, nisi jucunde Τ. Neque enim civitas' in seditione, εbeata esse potest, nec in discordia dominorum do
mus quo minus animus a se ipse dissidens' secum-
4 Uidetisne Dubitari liceat, anne auctor videtis , ne omiam, scripserit, Prose videre vobis Meet is, ut toti solet ignorat enim Spir na, quae ad vides, hae in struetum, addi solet.
Sed tum Cicero , nisi plane fallimur,
sane, vel aliam Maeverantia Paril-lam, adjecisset G. s. Clamat. I. e. Marias a verbia docet is ut enim elamat de clara, et eum vi expream, oee dieitur, lis h. I. ad elare et graviter expressam sentemtiam eleganter transfertur G.
6. 'imis Iu hoe haereas, at ignoratum a Gud a videas quippe quod non auod eo positum videatur. Atqueno quidem an olim haud absonaeoniectura nimirum legendum putaramus, colu eomp. nimis saeve, nee alae exemplo, L. Lem. I, 1s, o, eum nimis confusum videri possit. At Mepe nimis a Methia Hieitur ut I. I. ab ipso Gud a iactum vides Dossendunt enim, ne V DD. iis aeribae quoque, in eius positu ab ipsorum aena ahhorrente sic nuper laetum est, ut haec vox sine iusta eanis dei retur Orat. II, 1, 288 Sed haeo ipsa nimis mihi videor multa in genera deseripataseo, Praemiam enim ibi eum vi partient eo minus ossendere debet, si ereberrimum auctoria morem teneas, quo verba opinionis et dicendi mediis aec alivia cum vir interpo
nuntur. G. I. Non Posse ... nisi Iucunas.
et vidit avia his ipsa Epicuri
Verba exprimi, et ex eius οριαις
- κοιλως, καὶ λαί- , vin τῶμέως. Vide eadem expressa ius. II, x6, et in Tuae mapp. a tua Grae verba ex parte laudantur Dio. V, ep. 19. Ceteram ignorat Gud a verba
nee 2P. . . . iucunde iis solet
selliis in oppositionibus G. g. Neque enim initas. Tres optimi mei enim delent. Sed librarii in hae
particula haud raro offendunt, si ex graee Tot usu, exemplum asserentia est, ut h. I. Neque id mirum, quum eam tum vel . DD. sollicitent: es. pro Mil. 3, 3: Neque enim Pomet aut Ahala, ete. - , ubi enim m. Sehester, alii, vel damnant, vel P-- verae explieant. Eadem ratio est innam, quae tum sere in Iam pravari solet, os ad Aeadd. I, 9, 34. G. s. A se ipse dissidens Ante Daria. Mehatur . a se spa di idena ipse, duplicem nempe lectionem aeribas iunxisse putabis. Gud. imo dissentiens, ex glosa scilicet. Sed hoe test
124쪽
que discordans gustare partem ullam liqui voluptatis et liberae potest. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque aemper utens, nihil quieti videre, is nihil tranquilli potest Quod si corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impedituro quanto magis animi morbis impediri necesso est Animi autem
morbi sunt cupiditates immensae et inanes η, diviti rum, gloriae, dominatiovis, libidinosarum etiam voluptatum. Accedunt aegritudines, molestiae moerores, qui animos exedunt conficiuntque curis hominum non
intelligentium ' nihil dolendum esse animo, quod
quod hoc loco Pinin mala μα-nus. Nihil movimus, quod imam somm esse diiatur et ala vianaeriba non e aut G. a M.quidae Ne sorte lisita tentes; -imquam M. Mittis et libar op timis : --- volum , t aquauet da turbatae, inspua opponituου; quin Doro animo, non s-- , M.t tur. CL Lucret III, 4 γ- noque ullam is Muptatem liquidam puramque relinquit. s. x s. laeti Fufi Muibus . . . Potast. G-- aeribit Qua 'gnantibus, puncto et virgula ante Meti disti Mena ,et με punias invidit. A us, inquit, at in Spir et Oxon. h. et ita vel invitis aeriptio onminus eorrigam inmisset. Satis iam rem vidit, volgatam atqui ab his eontextis ema alienam, aqua lagendum commen. dama. Quod vero ita esse nihil ampli dubitabis, at intellexeris, auquam. I. atque is valere, ut saepe C infra H. Io, M. Si per se Patet, P es hoc.
ria, quod τἀ vulgatam misera assiciat. Nequis huc pertinet, Quod alibi ancine hoe verbum data Pera repatere amat: lsis enim loca longe aliam Prae ae semine finiam in Maiah. I. l. Paeg. s. Pam ratione reruta vice Oleu, a
ra cupidis a immansae et inan . et tuantur Ren et Beem et M Diniae inanas, quum ex auia pluribus via. --vinas adorit ut etiam bini noMei, aditique est se rimi. R enim expueantia est, arinae inanes
3. Animos exedunt cinnsteiumquaeiaris hominum non ineoli entiam. Hi genitivi a a Mantivo regante in longe distracti, instar Paene orum qui apud Graeeos eo equentiae voeantur, et in rari imis exemHis p nendi. Ne autem in hoc verhorum ait vitium odoreris, notandum est, Djsj1jgod by
125쪽
in a dolore corporis msent futurove ei uncium. Nec vero quisquam stultus non horum morborum
aliquo laborat. Nemo igitur est eorum non miser. Accedit etiam min, quae, quasi saxum Tantalo, vsemper impendet tum superstitio, qua qui est im
butus, quietus esse numquam potest. Praeterea bona praeterita non meminerunt, praesentibus non frumi. tur, futura modo exspectant; quae quia certa SSe non possunt, conficiuntur et angore, et metu maximeque eruciantur, quum sero sentiunt, frustra se aut pecu
niae studuisse, aut imperiis, aut opibus, aut gloriae. Nullas enim consequuntur Oluptates, quarum Pintiendi spe inflammati, multos labores, magi OSque
ata homurram, quod ad animos perti
net , pos Ointum mae, ut alia vias, eorum, etc. Pro et quidem ejus, vel eortim dico, olet hoc aenau, in et
quidem eiusmodi hominum, qui non intelligunt . . Sed negligendum non
est vir et Erl exedunt animos transponendo exhibere hoc enim ut aurium causa Praeserendum, ita maxime, quod sententiae via in verbo, non in aniatantivo reperitur. Ista transm-sitio in ea a videtur, quod Gud a animos ignorat. G. et 4. Nemo igitur est eor non miser. Goerena delet est aequuti sumus, i quit, Daris qui deleto Ot, Qua Ioeo ex miniano cod. eorum me it, quod a reliquis abeat. Ex compend. aor facile est nasei potuit, literis p rum distinete pietis. Est certe, simul receptum, ut Em et Brem se runt, non probamus : Pon enim tum ante igitur deberet, ut etae asseverantia, quum isto loco , quo ab his Ponitur , plane ait mi um. At in coneti ione saepisaime omittitur. G. Tuae. I, 5
s , u nemo ergo non miser ν. Aiqua
lis exuuiitia oodd. Os III, 14, 11: et ex tribu mola Divin. II, 6s est. utroque loco aene delebis. Pronior quidem ratio erat, i as eorram in deueatur et e tum aente is uat. lativa patuerit. x s. Maia saxum TanisA. Appu- eat hamo fabulam aula aliter, aedmore plane Epicureo, Lucret. III Myseqq. - miser impendena magnum
timet aere axum Tantalus ... --
ωrmidine torpens. Sed magia in vita
Divum metus urguet inania ortales. Bene autem h. l. Roga monet, Proverbiali in hoo Tantali saxum de imminentium pericaelorum metu dies, is
dato Aretaloeta fragm. p. ehol Pindari Olympp. d. et ram, μηδ' ἐ
gladius,quem Dionysius tyrannua Damoeli avra eaput auspendit, ab hoe
126쪽
6 susceperant. Ecce autem alii minuti et angusti ', aut omnia semper desperantes, aut malivoli, invidi,
dissiciles, lucifligi, maledici, monstrosi Τ; alii autem etiam ' amatoriis levitatibus dediti, alii petulantes,
r6. Minati et angusti, ut omnia se re devorantes, aut Reliquis sere Viris metia eum Nonis et prioris aiat loco, vel a dentibus, vel eo gentibus, verum vidit Matthiae. -- ponit auctor duplex minutorum avu
ceronem unius Graecae vim exprimi volutas minime dubitamus, licet, quae e reas ait, nobis parum Γ- queat , genus Daltemm eorum, qui minutum animum in iis produnt, quae ad eo illi viriumque firmitatem res rentur, hi ae omnia emPer desperantes , i. e. nulla in re eerta sui fiducia uia dicuntur Alterum genua est eorum, qui hune minutum an in prava
erga alios sentiendi , iudieandique
ratione exaerant, generatimque nominantur, maiDM ... morosi Veri alma igitur ea prior aut et ad distinetionem hani nee saria G.
et ' Ma oli, inridi, in curi, ἐυ- vi, Mediet, monstrosi Alii eum Nonio et quibusdam As monstruosnGore morosiis Murata , inquit, serie hi singuit, et ordine emitato ponuntur. Nam Myidi sunt, quo in n- -Anti in eam magnitudinem excrevit, ut, quidquid in altero boni viderint, non In se obvium, animum inde exedant, eum inius odio. itales evadunt, quale vulgna intractα-biles, bene Latini propria voce di cura
voearit. Ex his denuo ii enascuntur, qui hominum elebritatem flagiunt, tristitiae cuicumque anae indulgentes. Cf. Ait m ep. . Qui ipsi, inter mera adieetiva unie recte, non luc
Ῥουσα, sed Mei'odieti, maledicentiae
sere vitio aueeumhunt, aliorem acti nem ad anae menatum nomam ae eraeenaum revomnias. Poat maledicos in aeriptis omniuua mominosi aequumtur, quoa 6. D. Pro animo aentiendique ratione monstrua in dies putant. Sed Maum vidit Lamh. talea ad hae eontexta nimis insanite poni,
neque exstare exemPlum , quo V. monstrosus ale absolute ad animum tranaseratur, correxitque morosus.
Confecit rem 3 atthiae l. l. pag. o , quum doeeret, eo vera gradatione maleatas addi, quappe qui sua natum ad aliorum mores taxandos carpendos que proni sint atque proelium: κακοπροβεις quippe, α φιλαίτιοι. Harum rationum veritati ita cessimus, ut morosi
corrigeremus, quod eompendii lineola ex vitio super' pleta facile aio eor-mmpi potuit. et s. Alii vitem etiam mori a de
usia in autem iure offenderis. Prinyesa primo hae pari. Paneis ante erat additur deinde etiam in p-bato, quantum certe nobis constat, exemplo ullo. Ne recte vocem desideraria, quum etiam per se transeuntia ait et texta jungentis, et pro edenti autem simplex etiam eadem vi proximo colo vel sexcenties subiungatur. Si denique creberrime antem inculcari, memineris, et reputaria, etiam, tertio hoe loco, necessario adeo valere, idque potestate, ab hac notionum serie, aliena vix de ejicienda voeaduhitabis. His si postremo addideris, si Mihi quoque autem ante etiam in--Ieari et Ofr. IlI, 29, 24, mus. ωrte nobiscum etiam de non deleta Djsj1jgod by
127쪽
DE FIN. BON. ΕΤ ΜΑL. I, 8. IOPalii audaces, protervi, iidem intemperantes, et igitaVi,
numquam in sententia permanentes R. Quas ob causas in eorum vita nulla est intercapedo' molestiae. Ι - tur' neque stultorum quisquam beatus, neque Sapientium ' non beatus. ultoque hoc melius nos Veriusque, quam stoici. Illi enim negant bonum quidquam esse ' nisi nescio quam illam umbram,
atoniatehaberia. At aliquo modo G-hium relinqvitur, utra harum Vocum Proseribenda sit, quum autem repetite poni, fr. I, 8, I, in Aoadd. I, Io, 86 , nec raro etiam a seribi adiici,
soleat. G. et s. Alii petulantes . . . Perma nemιH. Defendi Mees anui, et vere sic ab auctore prosecta videntum: sed vix per ae rite probabuntur. Primo vix mete placebit, atra pari modo adis nos in amatoriis leviti dediti, et adhinus sormas, Pettilantes, audaces , repeti, omitti idem eontra ad ro-ων-. Deinde iidem qui vere adamara Dis deditos referuntur; nee
quidquam remi coniectura, item, valet , quum nude ignari appelle
tur, audaces ante, relatione varia,
dies, obscurius ponuntur. Nihil indo rum, at init in isti hastaerunt, V. o. Davis qui idem deleri, atque et ina a mutari iubet; cui recte intiniae l. I. oecurrit Perulans antem dicitur proprie in re amatoria, Parad. III, r Lapsa si petulans fuisset in aliqua nobili virgineo. eui audax iungitur
Pro S . cap. as, insemPer audax petulans, libidinosua . . Pro-ων-- proprie de tauro gregariora unde tranatatio ad haec contexta faei-lia est. Ut denique hi audaeos in appetendiariis, quae desiderant, ita iidem is v K intemperantibus in re amatoria iuneti , appellantur, si aegritudine metuque mentur; cf. Tusc. IV, 9,aa. Nihil igitur mirum, iam . numquam in sententia permanent m. G. xo. Intreeve . Rela. In adnotatu aeripturis vocis intercapedo , binassyli viri linea subducta signans, memorem se ostendit eorum, quae de hoc vocis nominandi eam Memno monentur ivv. m, p. 22 Q.
Quintil. Insit orati. IV, 3, 46. 21. Igitur. Opportuno loco Bremi Quintiliani, Inast orati. 1, iudicium affert, quo Cicero nusquam igitur ab enuntiati initio ponere dieitur. Sed hic haud ita raro non modo ab initio hanc Pari ponit; verum etiam inelauanti, vide insta IV, 7, 7s,
inparia sunt igitur is Idem eamdem etiam altius reiicit, quam V . D. admittunt. Si reponendum Orat. IO, 33. ω Reseramus nos igitur-, eme ram nuper exhinia oodd. in res igitur
nos mutatum Daic scilicet suo ex sensu
librarii. Itidem Tusc. I, 14, 32, Quae
est mulier igitur is rescribendnm Daviatum enim codd. nos montume e tres nostri testantur cf. Divin.
vere augurari . . . et a Sapientium. Ita, Pro vim- tum, quatuor nostri cum P. Mara. aliisque vetus editis. Quae forma, saepe in Cio obliterata, restituenda quoque
infra V, 3I, 4; f. ensing ad oss. III, , , et quo ille laudat. G. 23. Illi enim negant boniam quid-
128쪽
qiaod appellant honestum', non tam solido, tiam splendido nomine; virtutem autem nixam' hoc lamnesto, nullam requirere voluptatem, atque ad beate
vivendum se ipsa esse contentam.
ε, IX. Sed possunt haec quadam rationes dici, noti
-nt ex vir nihil notatur. Quibus e vestigiis veterem laetionem haud dis viter ovilia γα illi negant enim, mae honum quidquam , Displicebat primo, his emim tertio loco posita;
tum enim paene ubique turbatur, ut in forma, quid est enim, saepe Meu mna et Acadd. I S, ax Deinde iidem quoque in verbo οι Peccant, at eum assiseratione praemittitur
tum enim id sere in elausulam reiiciunt. Si autem Cic. proprie Acadd. I, 12, 4s u negabat esse quidquam, quod sciri posset M. Madd. II, 44 6, . qui negant esse quidquam est . In binis illis meis enim per
Comp. scripta esse Etrusit, quod
abeas h. L nequit. G. 24. Umbram, quod areeliarit --nestum. Hoe ex loco apparet, male
tum fatalem in1bram et necemitatem rerum suturarum W; pro umbram enim mim editur. Malis umbrα eat, ad hunc nostrum Ioeum accommodate, in umbra, quod oe satum . Utrumque Rutem Pro umbra honesti, os,
dieitum in Att. VII, p. hominem amentem, ni ne umbram quidem του καλου viderit . . oren. 6. 3, in umbra luxuriae in Pis. 24 5 , - umbrae satiae gloriae, etc. . dicuntur. Umbra quidem non splendet:
putari igitur Cic. ex simili excidisse
possit, quum addatur . non tam solido quam splendido nomine .. Misaae aiam vocem hane ad rei notIonam dicendu est. as Virtutem autem nixam. Ne hae in atmelum omnias, cogitabis ex Praegresso ne aut, Per anaeianthiam
aliquam, dicarare. Alibi enim notavimus, ae satis saepe moneri non minat, varha nam et nescio, Pro non inoo , - , aerius nempe ad Graeeo-- morem accommodata, vino siuat , erat, on dico, non scio, aeri
redire. Quod, et similia, nisi tenueris, dictionis miraealta mei quibus a re adsuescent, at ut fauissimi fidem auam addicant CL Aeadd. II, 244 6. Quod non moneremna, nisi
nuper h. l. misere nescio quem miscere
vidissemus in quae A M. II, 47
a 46, ad simoturam nescio, nec notavimus. Ceterum exhibent Oxonn. E. et ξ innixam sed ex praeced. litem, ut saepe ad h. v. solet, praepositio adhaesit. G. Tm. I. Quadam ratione. Id est, . quodam modo non sine rationea ita enim pron quidam capiendum, si praemittitur. Ut enim dies diem doeet, ita iam nos non recte Aetas videmus, quum Leta. III, 1, 1, in v. qua madmiratione offenderem , ala ut non sine quadam veri speel nimia addi. tum vellemus cf. Acadd. I, 2 8
in quadam hilaritate eonapertim . in A. Poet. I, 28 : de meo quodam amore gloriae. . . Confitebor M. Quo ex loco patet, vix recte unPer Tusc. IV, 3 Etiam novo quodam amore veterem amorem eliciendum putantis ;Dj0jtjgod by
129쪽
DE IN BON ET AL. I, 9. modo non repugnantibus, Verum etiam approbantihus nobis. Sic enim ab Epicuro sapiens semper beat is inducitur . Finitas habet cupiditates negligit mortem de diis immortalibus sine ullo metu vera
sentit; non dubitat, si ita melius sit, migrare de vita. His rebus instructus semper est in voluptate : neque enim tempus est ullum, quo non plus habeat voluptatum, quam dolorum. Nam et praeterita grate meminit, et praesentibus ita potitur, ut animadvertat, quanta
sint ea, quamque jucunda; neque pendet ex futuris, sed exspectat illa, fruitur praesentibus Α, ab iisque vitiis, quae paullo ante collegi, abest plurimum; et,
quum stultorum Vitam cum Sua comparat, magna
afficitur voluptate Dolores autem si qui incurrunt, numquam vim tantam habent, ut non plus habeat
sapiens, quod gaudeat, quam quod angatur. Optime vero Epicurus', quod exiguam dicit sor sa
s. Ut non μι- αδ- aviares. Od. . . quo Vsitati ima est Lati a habeo, quod laeter, doleam,
mo te hae quo e leuntur. NisiI igitur Emeat. i. sae suade do dieit: noe hue pertinent, quae Brevia de avi.
votha pari iure hae in kandi eati
130쪽
tunam intervenire Sapienti7, maximasque ab eo, et gravissimas res consilio ipsius et ratione administrari; neque majorem Voluptatem ex infinito tempore aetatis
percipi posse, quam ex hoc percipiatur, quod videamus esse finitum'. In dialectica autem vestra nullam vim existimavit esse ' nec ad melius Vivendum, nec ad commodius
tque eontinarandae orationis ea a aerebis addantur, et alias quoque ex diversa uetione aptariam naturam Pr dant et vix dubium videtur vero asea seribis additam. Unum modo loeum asseramus pariter eorruptum Oret. α,6 In orationibus vero graecia quidem admirabile eat , quantum inter omnes unus excellatis. Quem non a avonis in his particularum mero
quidem positus offendit Tolle ibi a
ro, cuius loco Gud a , autem Praebet, et sana omnia videbis. Quidem enim
. Exiguam . . fortuniam inter-nire vienti. Inti fere tutum omninomae apientem a interventu fortunae. 8. Maximasque ab oo ... consilio seritis. Maria ex Eliena x, ver
eo et ipsius eaneellis addixit priora, quae in hoe a Ment, et, orello auctore, in Hiis quoque seriptis nona gerentur. Pron ipsius suo periculo illis addidit. Nostri illa omnes servant. Neque vel multu aeripti jubentibus,
utramque eleemim : nam sensus tum
vagabitur. Si attemtram males, ipsissonini vi defendemus, quum id Pron. de sapiente, ex Graeci αυ- more, proprie dicatur, neque id a Stolinavium, M. Legg. I, et s6. sed in ovini philosophia Iam si consilio ipsinsu moria, mi deram ignari insitae, neque in v. - eo habebis, quod au- perfluum dixeris; neque Bremium audies, quia et ex umoris negligentia
defendit Causa tamen, quae tacitem visium , ut haec resecaret, movit, tacenda non eat. Nam in Epicuri κυριακδοξαις, unde haec versa sunt, nullum horum vestigium deprehenditur, e .
παρεμπίπτει τα δὲ μεrιστα καὶ κυ- ρiωτατα ὁ Πισμος δiωκηκε, α κατὰ το σπιεχῆ χρολου τού βιου tot i, καὶ διοικrinai. Sed liberi hae expre a vides, quam ut auspicionis inde iustae ratio deducti sit. Hinc etiam coniectara Iga. Rossi in Commenti.
Laerti adeo suadentia, me non Ο-
V.t quae per eae iam superflui quid habet G. s. mque majorem Initum.
eat, Volupta non temporia longitudine, ae suavitatis magnitudine aestimatur Penito autem errat Daviaria, quum in alterius verbia , oblique versia, indicativum stare posse putat, ex uno suorum idae prohanari eum quo a pari vitio consentit. G. ro. Nullam vim existimaνit ossa, nec . . . dissaren m. Vera esse vivis videtur sed miram est, quod Eri et Spis omima voce vim, post dissarendam, viam addunt, et Gud a Naranhia, et post nullam, et in inuavia
exhibet. Qui quidem positua, Ciceroni perfamiliaris, quo vox primaria enm