M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

annorum intercesserint millia, ut omnium siderum eodem, unde prosecta sint, fiat ad unum tempus reversio. Nullus est igitur cujusquam dies natalis. At habetur. Et ego id scilicet nesciebam' '. Sed, ut sit, etiamne post mortem coletur idque testamento cave

bit is, qui Vobis quasi ' oraculum ediderit, nihil ad

nos pertinere post mortem '' Haec non erant eius,

qui innumerabiles mundos, infinitasque regiones,

quarum nulla esset ora, nulla extremitaS, mente per

agravisset. Numquid tale Democritus ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum Sequutus est. Quod o3 si dies notandus fuit, eumne potiuS, quo natus, an eum, quo sapiens factus est' Non potuit, inquies, fieri sapiens, nisi natus esset. Et isto modo ne si avia quidem ejus nata non esset Res tota' , Orquate,

que particulam avia. Recte. Quum scribae ubique inculeant; f. Hotting. ad Divin. II, 8; rem de Fatios, etc. Similiter supra, H, a, 4 , P tnisi , quod additur. Accedit, quod vis

est in musta, quae debilitatur, voce hac tertio loco Posita. G. I9. Ad unum tempus, id est, re ad unum idemque temporis momentum M. Mi autem de anno Physicoriun magno, verba ipsa docent. .eto. Et ego id scilicet neso Goere transp. scilicet id Sic, inquit, quatuor nostri, in Mars Crat aliae, ut reposuimus Saepe Cic. α scilicet is sum; scilicet id agitur nu et ui non poeta illud, α scilicet is superis labor eat - , animo obversatur prae ita modo in ironia quae hoc loco valet. I. Qui vobis quasi Goer dat nobis. Sie, inquit, trini nostri cum avia. et Bremio dederunt, jejune Em vulgatam defendente. 22. Nihil ad nos pertinere post

mortem Geer transp. re nihil post moditem ad nos pertinere . Hoc, inquit, ordine nostri omnea, ien et Ven. a 494. Daris tacite m. ad n Matmori. P. . atque ita Μarsua et Ceat. Ex hac vaga scriptura . suspicari liceat, V. Post mortem ex glossa acta aisse : sed his contextis , non recte aberunt. Exciderant , et in margine scripta, varimode deinde inserta sunt. Per a quidem haec ipsa omni loco stare possunt, dicuntur enim velut in parenthesi sed ordo a nobis receptus, reliquis est Probatior vis enim, quae in nihil est, magis acui

tur. .

a 3. Res tota, Torquate, non etorum'. Malim post Torquate, est additum : nam verbi ubstantivi a- severatio desideratur, saeveque excidere id potuit, et plane commodo loco sic additur, exima so ejus e mPendio per praeced. literam. Sic enim ex loci sententia eum vi ab enuntiati fronte ponitur. G. Int omnino indignum est doctis viris.

312쪽

29a M. T. CICERONIS

non doctorum hominum, Velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Quos quidem dies quemadmodum agatis, et in quantam hominum facetorum 4 urbanitatem incurratis, non dico. Nihil opus est litibus. Tantum dico, magis fuisse vestrum, agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere, ut ageretur.

, o XXXII. Sed, ut ad propositum revertamuri de dolore enim quum diceremus, ad istam epistolam delati sumus', nunc totum illud concludi sic licet. Qui in

summo malo est ictum, quum in eo est', non est beatus Sapiens autem semper beatus est, et est aliquando in dolore. Non est igitur summum malum dolor. Iam illud quale tandem est Bona praeterita

24 Meetoriam Iis ex nostris quo

que Eri nec pir multum abludit faetorum. Reliqui eum olim vulgatas Mosam ae Iaceiosam. Vulvis ve-mmam eat. G. a s Magis Misso esstum, vere... quam illitis Gud a cum allia, eumque vett. Mitis quibuadam, itemque Victorius reum . . . illum Glas et Gud. I, agi Inde eonsarcinari lectio possit, in magis fuisse verum agi. . . quam illum Q ut verum, a quum aleat; qua vi saepius ponitur. Sed perit oppositio, qui haud dubie ab auctore Proseeta est optimique illi nostri

vulgatam tuentur. G. XXXII. r. Totum Mnc. mat.Trea optimI nostri, totum id sed vulgatumilitidie atina est; ita positum, ut ad rem remotiorem GPiniatur, interiemo

nempe hoe, quod ad epistolam Epi-

euri, et te tamentum refertur, Pi

sodio. - concludi si liset sine ulla auetoritate Brem scribit: sis onerudit et G. a. Is tum, quum in eo est. Ita ex solo Pal. et a frutero inde legitur, bonaque fide nos dedimus, licet Eri. iste, ut eodd. reliqui omnes, et Spir nihil notetur. Sic enim veres ibit Cicero, ut innumera loea docent quum contra iste, ut recte minvia vidit, rigeat. Neque mirum est scriba aio meare, ex quo semel hinae hae voces in unam eoaluia. sent. G.

3. Et es alig. Ante hae Goer maiore interpunetione opus esse dicit, quia et est Mumptionis.-Et valet et tamen apiens eat aliquando in dolore. 4. Iam iliud quale tandem est. Onn. . et t. Nam offerunt per se quidem bene, et probato usu. Ut enimIam transeuntis eat, iis eamdem quoque vim nam habet et aretius etiam eontexta neetit, L. Aeadd. I, s a , inprimis si obiectionem occupantia et diluens est, ec pro Areh. Poet. Io, a 3 sed in his solis odd. tam saepe diversa a reliquis sequentibus fides haud satis eris est, eterique in vulgata Perstant. G. Djsj1jgoo by

313쪽

non effluere sapienti, mala meminisse non oportere nPrimum in nostrane potestate est, quid meminerimus 3Τhemistocles quidem, quum ei Simonides, aut quis alius artem memoriae polliceretur oblivionis, inquit, mallem; nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo .magno hic ingenio ios Sed res se tamen sic habet', ut nimis imperiosi philosophi sit, vetare meminisse. Vide, ne ista sint an-liana vestra , aut majora etiam, si imperes, quod facere non possim. Quid, si etiam ' jucunda memoria est praeteritorum malorum ut proverbia nonnullas Simonides, aut quis alius Mer. aeribit an pro aut Hoe, inquit, PH. 1, avia et rem. Idem eois anant Spis. H. et Crat. s. Turaeli. de Parti P. I 4 n. 4 et 5. Plena dicendi forina hae erat, in an Simonidea dicendu est , an alius quia . I. Brut a, 89 paucis ante, quam mortuus est, an diebus dicam , an mensibus in Leg. in I. Is 5 Gabinio dicam, anne Pompeio, an utrique Incertum antem fuisse, qωsnam Themistoesi memoriae artem docendam promiserit, vide ex Arado. II, , , cou. 1οὶ II, 74, 299. I. V. L. omnino serenΕio assent' M. 6. I s se tamen sic huiset Gud as res tremen et Gud. I aes a turerenae transponunt: E. et e se ignorant. Unde se a scribis additum putaris. Sed hi, mei quo cor in sensu, ubique hac in forma peceant. Pluribuaegimus de ista ipsa re ad Legg. I, II, 36. Eamdem tructuram vide mi. 4 3, 4 res a tamen te habet . Sed parum recte vulgo interpungitur, virgula ante ut Oaita, quum ti ait apo se , et is ut valeat Tenor totiua sententiae hic est: α Fatendum quidem est, Themistoclem magnoscisse ingeni, atque iis eum communi hominum captu comparari non recto posse' nihilo secius tamen ita a re habet, ut diximus sic ut imperiosiua agatur, si jubeamur non meminisse M. In hae explicatione Rathio acquiescere lioebit, qui an in his haerere fatetur. G. moerengi interpretationi pror- sua assentimur unde inna probandus gallicus intp. qui vertit La L ns do Themistoelo est in nistise. 7. Uide, ne ista sint Manliana ve- sim offendere olim, teste Lamh. inhia 6 DD. ea ipse dubius haesisse videtur, quid statueret. Sed prohasunt, et aio accipienda : .. Cave ne latue proavi tui, qui nomen imperiosi invenerat, nore, vel ultra etiam fiant in Respicit autem ad ea, quansuPra dixerat, as. 6o, ubi item illi, invi Torquatus Imperiosus audit. Ηo tamen silentio praeterire non licet, in multis eodicibus idas legi, ut eat in quinque xonn Bas vide si; et te Ven. 494. Forte a pati auctor suda si ne SA certe saepe Terent. v. e. Heaut II, 2, 25 Sed heu tu vide ais, ne quid imprudena

dio s. pingi. G. 8 Qtiis, si etiam Goer interpungit

quid si etiam Addidimus, tuquit,

314쪽

veriora Sint', quam Vestra dogmata.Vulgo enim dicitur, jucundi acti labores . Nec male Euripidest concludam, si potero, latineri graecum enim hunc versum

nostis Omnes φ):

Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Sed ad bona praeterita redeamus. Quae si a vobis talia dicerentur qualibus C. arius uti poterat, ut

expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum recordatione levaret dolorem suum : audirem, et plane probarem. Nec enim absolvi beata vita sapientis ilec ad exitum perduci δ' poterit, si prima quaeque

interogandi signum , quod ad riae, si aeniper addi debee. Aliis in loris

nihl hvo usque novavruma, ne rem improbatam poneremus; sed Medoeo, et alias via Naggerandi, quae in quiMesare apparet, Per se ipsa loquitur.

Viri Doeti in his interpungendis plane vagi anni ala Em qui alias Quia, si distinguit, Orat. II, 3, quinquies Quid'si aeriuit. Reete quid si bis

Bremi, o 33 et 34 s. t... sine. Ut quae item apodo. si inehoat, ex prae Ma enuntiatione eoncludit; os Leg. I, 8, 49. 1 . Concludam. . . Omnes Ad haec Parenthesia signa addenda nobis fuere Darisii exemplo, quod posteriores editores nullo in de emerent. Praeterea offendit Brem in omnes, quum duo modo sint,cum mih Cicerocoli quatur Inde aut auctorem sui oblitum dicit, aut omnes deis dum Non quoquo dudum ita eodem offenderamna neque non mirum hoc dici debet. At Corn. m. eodem modo omni de

duabus rebus cf. Epam. I, 1 - mus enim, maloen nostris moribus ahesse a princiPi, Persona; altare

vero etiam in vitiis poni. Quae omnia apud Graecos et gradi et laude digna ducuntur, Idem ibid. 7, 3 omnes de tristis, de Epaminonda nempe, et binis collegis. Ita eris excusandum hoc foret sed quid h. l. cogit, ut

nouis omnes ad Torquatum etTriarium reseratae Emtius ad Epicureos res ms h. aena in vos Epicurei nostis omnes, quippe qui eum in re geratis in. Et sane is est hic versus, ut eum Emeus Motatores optime in rem suam

trahere possint Graeca ipsa Euripidis, ιλλ' ἡδύ τοι --τα - εσθαι voveariis Andromeda sunt, deperdita tibvla:

sed hie ipse versus a multis Veterum laudatur, et Gaiaheri Adverss. -- a II. P. 13-5Is, me opportune laudax Memina G. - conem mi I.

non a tam vertum valet, sed graeeum versum latino versu invidam . . io

quo e Virgil. forsan et haec olim meminisse juvabitis.1 r. Quin si a vobis area die. Int. si utun de honis praeteritis aestur, vos talia bona intelligeretis, te.

II In palude inmerans. E. et ξ. mersus Hoc ne videatur esse aliquid: cf. Pro Sext. 22, C. arium senile corpus paludibus occultasse de

mersum . .

315쪽

DE IN. ΟΝ. ΕΤ ΜΑΙ, II, 32. 95bene ab eo consulta, atque facta, ipsius oblivione

obruentur 4. Sed vobis voluptatum perceptarum re tofi cordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Nam si quae sunt aliae, salsum est, omnes animi voluptates esse e corporis societate Corporis autem voluptas si etiam praeterita delectat 4 DOD

intelligo, cur Aristoteles Sardanapali epigramma tantopere derideat in quo ille rex Assyriae' glorietur,

Se omnes secum libidinum voluptates abstulisse. Quod enim ne vivus quidem, inquit 7 diutius sentire poterat, quam dum fruebatur quo modo id potuit mortuo permaneres Fluit igitur voluptas corporis, et prima quaeque avolat ' saepiusque relinquit causas

vegaeo Paruisitis, inquit, nostes omnibus, Vim .mareo, Crat edd. vett. aliis; vulgo enim nec editur. Sed dudum Davis si incite ediderat, haud dubie item ex suis. Innumera autem paene loca excitari licet, quibus auctor

nec ... nequa et ice Versa, Ponit.

Dum de quovis rei essectu et persectione dici, notum esse debet ad Ciceronem rite aecedentibus. x 4. obrueriturimo firmant spir.

obruerentur, quod stare nequit, correetum, et amavis. In hinia suis repertum G.

et s. Si etiam praeterit delectat. Cum tribus nostris editi veti plerique etiam si Forte olim acriptum erat, si Praeteris etiam si moeteris vim rontextis aptam accipit atque etiam, si adeo notans, altiva reponitur, per

scribas saepe locum suum mutare e

gitur. Cf. Ligar prosectio

voluntatem habuit non tumem -- Hianai etiam nee altatem honestamin.

Repone eum bini nostris necessitatem etiam h G. 16 Ille rex Asfretin Goer scrib. iue rex Syrris. Ita, inquit, nostri omnea, aliique aliorum, editiqua veteres plerique non Aurrire, quod vulgata resert Eodem modo rem legitur Tusc. V, 35 Ior Sardanapali opuleutissimi Syriae regis- meatio Assvryiae ex Comia correctione reponente, licet ibi avis vagum hamis vocum

apud Vett. auetores usum abunde Pro

basset. Ad quem locum hune vide, qui ve ipse ad hoe Aristotelis epigramma commentarii instar erit: quod

ipsum ex deperdit Aristotelis libro est; sed quum ab aliis, tum maxime ab Athenaeo Deipnos VIII pag. 336, Lugd. laudatur. G. 1 . Inquit, supplo Aristoteles, in illo loco quo Sardanapali epigramma deridet.

x s. Et prima quaeque Molae Goer. acrib. rona. Ita, inquit, tres nostri, pluresque aliorum, editique veti. Plerique omnes volgo prima editur Da- is nee prima, nee hoc a nobis rece-Ptum concoquena, quum acripto editosque plures his verba, o ut aiebantis, addere videret, . et prona quidem aqua, ut aiunt; Mepiusque eis. Con-Dj0jtjgod by

316쪽

poenitendi ' quam recordandi '' Itaque beatior Africanus cum patria illo modo loquens,

Desine, Roma, tuos hostes

reliquaque praeclare

Namque tibi monumenta mei peperare labores M.

Laboribus hic praeteritis gaudet tu ubes voluptati

litat. Sed ut verba ista an bina etiam

nostris obvia, aperte scribae sunt, haec

quoque ad Aristotelis dictum, quod

Praecedit, trahentia rata huius coniectura , quae insuper Ciceronem mire loqui sicit, per se ipsa cadit. Bremio quidem vulgata aeque non

placet : monet tamen, v fluere et a lare tua generis esse, qu meta phorae vim amiserint. Primia quinque autem ex verbia praecedd. . si prima quaeque. . obruentur . explicari, notarique voluptatem, quae hs ipso momento adfuerit. Sed nescio quomodo istae voeea, upra bene positae, h. l. vagae videntur. Certe utamus, auctorem tum, et Prima quaeque, quum vis accessit, avolatis, vel ai-mile quid additum fuisse. Possis quidem a uis corii re, quod verbum

auctor valde amat, of suPra, I, 244 in nec praeterita voluptate ἀ- fluere patiatur H et iacile praepos ob Praecedentem e excidere, vel, ut in efferri solet, eo ullo mitti potuit. Sed tamen altera lectio Prona, Pr ferenda videtur, sic ut vox haec ad fluit amommodata sit ut pronum men , quod incitate fertur, prona vis, etc. Si enim bene contextae eunt, notatque auctor, mihi ata-bilain e*m voluptate esse; immo Pron' quamque cursu auferri, Dixit autem ιινolat, ut ejus fugae celeritaten verbo adjuvaret nihil de non bervato tropis sollicitus, qu'm voce, Prona, satis indicasset, quo tendi orationem vellet.

Eisdem fere verbia dixit Virgil. Georg. III, 6 γω optima quaeque dies miseria mortalibus aevi Prima fugit n.

Sic, inquit, nostri omnes : nam vel Gud a qui ex compendio tam eccat, hane ieetionem firmat. Davia sic

ex olo, ut videtur, Pin x dedit. Quoda est, reete Brem rina exemplum aequendum negat. Sed vix probabile est, in tot hujus eodd. causas aeriptum esse, nostris, aine ulla variatione, tam inter se diversis, unum illud ampI cientibus.

ao. Recordandi. Miraberis, quod recordandi, quum media sit potestate, in hac oppositione, simplieiter in ho- nam partem dicatur. Sed in praegre is auctor Mepe recordatio de jucundia tantum laetisque rebus dixerat is h. l. in hac oppositionis brevitate osseu .dere non debeas. G. I. Desine, Roma, tuos hostes. Hic versus qui memoratur quoque de Orat. III, 4a, 6 et sequena in Namque tibi, etc. is desumpti sunt ex Ennii Poemate, quo laudes Scipionis Africani elebraverat. Alii editi jungunt

duos versus.

aa. Namque tibi monumenta . P. I. Goerena seri, nam tibi intinimentia m. Sequuti sumus, inquit, Μureti conjecturam , qui recte in vulgata, Namque,aibi monumenta, haerebat, probatam etiam Bremio. Navi

317쪽

bus. Hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam retulerat' ad corpus tu totus haeres in corpore.

XXXIII. Illud autem ipsum qui obtineri potest, io quod dicitis, omnes animi et voluptates et dolores ad corporis Voluptates et dolores pertinere Nihilne te delectat umquam video, quicum loquar) te igitur', Torquate, ipsum per se nihil delectat omitto

verba Ennii praecedentia vix aliter a cipi licet, quam ut Roma iis hostes auos timere prohineatur. Ad hane rationem, Per se alia firmam, adde quod pie et Eri que ignorat Reserunt etiam omnes nostri, quos ipsi

vidimus, monimenta unde Pronam corruptionis viam videas. Deinde codd. tres nostri, cum aliis et scriptis et editia vett. verere, et ex eodem

sonte E. e. repetere. Quod ipsum ex graeco ευρισκε defendi possit. Sed ubique haec feribae permutant, et bini illi nostri vulgatae favent. I. V. Le- clero in vulgata Ennii manum magis

agnoscit. 23. Retulerat omnes omnino et

wripti et editi, retulerit o quod his in contextis serri nequit Seqnuti igitur

cum remio sumns meatium , qui si eorrexit. Nam si retulerit optativum putaris , nihi umquam obstabit: secus soret, si nihi ere, vel tale quid, positum esset. H. nihil ignorat, si inde forte aliquid exspicari liceat. G. Postea in notis ad calcem appositis cer addidit Possis tamen defendere retuleris, hoe loci sensu γω hie eorum, quae dixi meminit, quippe qui ex his , Ita certe Nat. D. I, 8, 49, viderit tueri licet cuius loco Emest. Plus quam persectnm ponit, aliaque intemperantius mutat. Simili modo ibid. I, I 5 4r diaerit legitur G.

XXXIlI. i. omnes. . . ad cor Oris P. et dolores portis ere ' Sic e nostris unus Gud. x. Nam reliqui verba, ad cor oris . - dolores, ignorant. Hinc

est, qriod arsus omnes. . . inco

Pus, reliquis aeque omissis. Sed non inde additamenti quidquam a scribis

auspicari. Immo aberrarunt a priore v. Dres, ad posteriorem et h. l. Proprie auctoris erat explicate loqui. G.-EL L pertinere. GCer. dedit ac Pro ei. εic, inquit, Daris e tribus anis et ictoriana, nosque ex Gud. I, Venet

x 494, aliisque dedianua. u. Nihilne te delectat umquam Goer. forib. nihil tene et Sequendi fuere, inquit, Spir et Erl. nam si vulgata vera easet, alio ordine auctori post Parenthesin, quam cum Bremio addi dimus, seribendum fuisset. Nihil ob vim negationis praemittitur Orat. II,

Is 64 D. Harum tot tantaramque rerum videtisne , nulla esse Prae Ρta quae in artibxis rhetorum reperiantur .

Pessime ibi Ern ulla mutavit. Sic facile ea bis ambini correctione, qui ante delectat, sua monte luseri qua ad

vulgatam vix recte carebis.- quam

deinde Pro quo, ut alii, ita duo nostr.

inquam praebent, vemm est, et Saepenumero eum hoc, inprimis si in elausula positum est, Permutatur cujus errori exemplum occurrit statim infra, Iros. 3. Igitur saepe parenthesin excipit, L supra II, 2. 4 infra III, 4. 45 IV. 34, 8, etc. atque tum inguam valet. . Djsj1jgod by

318쪽

dignitatem, honestatem, speciem ipsam Virtutum, de quibus ante dictum est haec leviora ponam: Poema Orationem quum aut scri his, aut legis; quum omnium factorum, quum regionum conquiris historiam signum, tabula, locus amoenus, ludi, venatio, villa Luciali nam si tuam dicerem, latebram haberes ad corpus diceres pertinere'; sed ea, quae dixi, ad corpuSne resers, an est aliquid, quod te sua sponte delectet λAut pertinacissimus fueris, si in eo perstiteris, ad

corpus ea, quae dixi, reserae'; aut deserueris totam Epicuri voluptatem, si negaveris. io Quod vero a te disputatum est', majores esse Voluptates et dolores animi, quam corporis; quia trium

temporum particeps animus sit, corpore autem Prae-

4. Villa Liaeulli Bini e nostria, ut et aliorum alii Meuia peccantu quod hoc in nomine fit Mepissime. De -- cullanae autem villae magnificentia et splendore, es. Plut Luculi. o. 39, cu Lem. HI, 13, 3Ο. G.

anacoluthon ut vitaretur, coniecit Davia ponontur. Sed collegit Brem loea satis multa, quibus hanc ieeronis sex pturam firmaret Nobis otium nuper fecit intiniae, qui in libello doanaeoluthia Ciceronia I, p. 8, ut alia, ita huno etiam locum laudat monetque,

esse hos Mousativos. et nominativos ,

qui vulgo absoluti dicantur. Si aecusati spectas, tu vix hue pertinent: nam eo tinctio est, quum oemo, orationem aut scribis, etc. Nominativi autem iis orti videntur, ut auctor ante parentheain constractionem ita plenam sibi cogit ae videatur, ἔ-gnum. . . -lla Luculli, nonne te sua

vome delectant' post parenth autem eius oppositionem intersemisse. Ne a tem ei modi anaeolutha ex memoriae lapsu orta putes Deo ulto admittuntur, ne Post longiorem maxime Parenth. constructio nimis ad am simiae videatur. G. - Idem fer. refers, non virgulam , sed punctum interrogationis ponit. 6. Si in a perseiteris . . . referre Ignorat Erl in eo. Sed sic modo Poetae

Neque audies Em qui referri suadet. Vide nos supra ad Is so: Sine ea igitur iucunde negat posse vivere. Neogitandum esse supra monuimus. Perstiteris se dicendo G. . Quod aer a te disputatum est. Gud. x Bas tres Oxonu Crat. Proauo late disp. Quod primo adspectu videatur esse aliquid, quum sane haeca Torquatoa, i , s seqq. missedisserantur. Sed tum nimis vage disputatum est poneretur nisi malis

iunctim Irue a te seribi quod tamen nihil necesse est. G.

319쪽

sentia solum sentiantur 'ci qui probari potest, ut is, qui propter me aliquid, plus quam ego ipse gaudeat 9ὸ Animi voluptas oritur propter Voluptatem cor-

8. Mistiantur mo prave Em. et B mi rogandi signum Ponunt, ut recte dudum Matthiae Rathiusque viderunt.

s. Qui probari potest, veris, qui pruter m aliquid, plus quam e i se gaudeat P Sic Goere . nisi quod post ropter me aliquid addit μα-

det. Idemque totam aequentem sententiam animi voluptas... Qui grae

tuletur is delet. Ex Spir inquit, -- aere addidimus. H. In eo differt, quod gaudea variet prout Victor. Grut et Davis ediderunt. Ab se id per se quidem iacile posset, nisi inde multiplicem totius loci turbam uno

quasi oculorum obtutu perspicere liceret. Hinc enim est, quod Palatini, Oxonn nostrique reliqui codd. verba, plus quam ego ipse ignorant, aberrante scilicet seriba a gatide ad gaudem, et aio interposita omittente.

Hinc etiam in veti editis insignis illa lectionis diversitas, quum sive librarii,

sive editorea nexui Varim a via consulerent Auxit turbam Mutua panisnus, qui nobis resecandus fuit, quemque vulgata post haec hia verbis addit:. Animi voluptas cui gratuletur data quidem verba eum pra

gremia ita resertiamus, α ut is, qui propter me aliquid gaudeat, animo gaudeat, si voluptas animi ut dieitia oritur, etc. in proram autem , ae et major est... CorPoris in ignorat Paulint aliter Hervag. Camerar Crat aliter P. Manut aliter alii : nam in his di-Veratistibus enumerandis lueri nihil facies. Neque vulgata cum acriptis lyia eonaenti plerique enim reliquorum, nostrique omnes, ianimo

ῬοI. et ramiam resemu, Prout etiam Davis edi curavit sed aprariamisis naturam suam produnt luculenter. Nam quis putet, haσi re Ciceronem aeripsisse, animi V. animo voluptas oritur propter eo oris volupis-tem , quum hic ubique et hoc, et priore libro . pertinet animi vol ad

Via. O . in vel in Proficiscitur animi vae a orpore et ad idem redit, e is

Deinde Cieeronis non est, stas, dicere, si ex alterius sententia iudicat; aed ita sequetur, etc. Denique nogratulator, ni nove dictum, urgeamus, quum auctor magno numero subsit itior, a verbia derivata, neque pauca

rarioris usus, ponat quod contra Bremium monemus quis hanc hoc

nexu structuram Ciceronis seret in Animio apis oritur . . . et maior

est . . . iis fit, etc. . Pr in si animi. . . et Si . . . , sequetur, ut is etc. Videmni

etiam V DD. his scribarum subesse

manum. Em enim verba, in ita fit. . . gratuletur. uneis coemet rem. autem et Rath totum locum, ut is ...

Wmuletur, in suppositis indicant. Sed ex illius ratione magia etiam reliquorum ieiuniis cernitur m committunt, ut prorsua incerina haereas, quem hujus interpreismenti ortum dicas. Sequendus igitur utile nobis inithiae fuit, qui verba ticis ... gaudeat, ex

eo defendit, quod insigni arte Cicerorem confutandam eum ipsa consutatione eadem ententiae serie jungat; quippe quo modo inconvenientia rei luculentius appareat. Si enim hic maxime solet, ubi rem ad absurdum deducit quod vel h. l. dieendum est. Si vero Rath structuram qui Probari potest, ut is, atrocissimum in Pri-Dj0jtjgod by

320쪽

poris, et major est animi Voluptas, quam corporis ita fit, ut gratulator laetior sit, quam is, cui gratuletur. Sed, dum efficere vultis beatum sapientem, quum maximas animo Voluptates percipiat, omnibusque partibus majores, quam corpore quid occurrat ' non videtis. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus majores, quam corporis. Ita miser sit aliquando necesse est is, quem vos beatum semper Vultis esse Nec vero id, dum omnia ad voluptatem doloremque reseretis, efficietis umquam .io Quare aliud aliquid, orquate, hominis summum bonum reperiendum est. Voluptatem bestiis concedamus quibus vos de summo bono testibus uti soletis. Quid, si etiam bestiae multa iaciunt, duce sua quaeque natura, partim indulgenter vel cum labore; ut in gignendo, in educando perfacile appareat , aliud

scianum meatum vocat; expiabit auctorem Gesner, qui ad Quintil.VII, i, 35 et in Thesaur. L. L. ad vorat, exemploriam nubem conge it, quibus docetur ad verba dioendi maxime quale h. L probare eat , ut pro accusat eum ins frequenti usu poni. Ita

demum clare semitur, quo hoc glosae-ma Pertineat e nam commentatus est nescio quia in verba, ruis . . . udeat. Inre igitur auctore indigna recidimus. Io occurrat. Recte vindieat Brem. Occurrat pro Mersatur Mailum, de

qua verbi vi Ern dubitabat Exa-- Μωτιουσθαι dictum puta, quod Platoni frequentator CL Aeadd. II, 4 44. G.

II. Umquam Trea nostri inquam: sed vide sup p. 297, not. 2, sin G. ia Partim ind. elisiam labore...

amareat. Onenduut in his V. D. Pearcius enim Suadet: partim indulgent labori, in gignendo, in educ ut P. a. Marcium m. Probat A. Br mi audaeius hoc, et inna definite, coniectum iudieana, haud dubitat, quin locus aio refingendus ait, in Partim indulgentes vel cum labore gignendo educando , ut Per RPP. Rectius Matthiae, reliquis intactis, ante per tale, ut addi probat. Nos nihil jure in his mutari posse statuimus. Nam indulgenter est illud Neo-

adso valet; et ut pro ita ut aeeipiendum est, atque hac vi haud raro in exemplis anerendis ponitur. Quod autem ad artim alterum ona ctio mutatur, id consulto iacit auctor, quum, quae ad Prius Ponuntur, adhestias omnino omnes reserenda sint; quae contra posteriori adduntur, ad

certa modo earum genera vectent.

Exempla similia assim occurrunt. Possis hoc leve anaeoluthon etiam propter interposita admissum putare hDj0jtjgsed by

SEARCH

MENU NAVIGATION