장음표시 사용
381쪽
dem nisi honestae vitae 7 jure contingere. Ita fit, ut honesta vita beata vita sit. Et quoniam is, cui
contingit, ut jure laudetur, habet insigne quiddam
ad decus et ad gloriam, ut ob ea, quae tanta sint, beatus dici jure possit idem de vita talis viri rectis
sime dicitur δ' Ita, si beata vita honestate ceruitur; quod honestum est, id bonum solum habendum est. Quod vero negavi nullo modo possit, quem um squam se stabili, et firmo, et magno animo, quem
eamdem eum Pal. , Spir et Eri. ignorent. Sed rem non conseeit Da- ia enim maxime in positu particulae ossendebat, quum intellexisset, Ciceronem fere is quod quidem non m ait, aeribere. Adde igitur, quidem, a sane valet, enuntiati clausulam amare, atque tum sere irritari solere ;es Acadia I, II, 4 , in et teneam hoc verbum quidem . Semper tamen vel aἰ via propria imo ei subest, idque in parit omnibu tenendum ;vid. Att. VI, p. 2, - - eat magnum illud quidem , verum tamen multiplex pueri ingenium . .r . Nisi honestae vitie scripti et
edd. vett. Hures inhonestin ex comp. nι peceant. Abjecit idem rem viam, nihil monens. Nostri et onmea omni mvocem iure retinent. In demonstrando enim eponit auctor easdem Mea frequentissime. Sed paucis ante omittit Gud. v , mitra m , quod isto contextu abesse rectius liceat. G. I 8 Idam ... dicitur Goer aerib.
dicetur, notatque odem, id ipstim alet; eLBrem de Fato P. s. Dieatiar autem pro vulgata dieitur eorrexim spir et Eri jubentibus. Nimia enim saepe iam ante istarum sollieitari vidimus idque maxime in eo - tione, atque eones ione, hi Cic. hoc tompus prae teria amit. CLauso. IV, 7 sn. in at aegritudo perturbatio est animici emper igitur ea sapiens vacabitis. Ibid. 8, 8, ω et sunt illa sapientis aberit igitur a sapiente aegritudo . . Ibid. Is qua quoniam
vacat; aegritudine etiam vaeahitae. Ceterum sensu est is eadem ratione
eiusmodi viri vita iure meritoque honesta dicetur .
19. Quod vero negari nullo modo
possis, quem umquam Meum hune intricatum, et sine dubio eorruptum, ale emendandum enset aviai r-Quid em p negari ne ullo modo possit quemquam stabili et semo et
magno animo... esses Posse, nisi eo stitutum ait non Mae malum dolorem . Pa res, inquit, opinor, loquitur. moerenato aeriiat: Θi vero ne r uli modo Possit, qu-gMam, et V qv- fortem inmmaei mus, parenthesi includit. Ita, inquit, nobis laeua restitutua videtur. Qui praebent spir et M. At M.quo . . . ullo, Gud. 1, quod ... M .Hino haud dimoile est viam ridere,
qua vulgatum ortum est; scribae enim gus, Pro quo modo positum , non ea,piebant. Quod per se iam, bis in eon
textis, eum coniuncto Mi Pammeoit. Nam etai quidem hane atructuram
Matthiae Is M. Philol. II, 11, 8s,
382쪽
sortem virum dicimus emci posse, nisi constitutum sit, non esse malum dolorem Ut enim qui mortem tu malis ponit, non potest eam non timere; sic nemo
illa in re potest id, quod malum esse decemit η', non
curare, idque contemnere inuo posito, et omnium
assensu approbato illud assumitur, eum, qui magno sit animo, atque sorti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere, et pro nihilo putare ' Quae quum ita sint, effectum est, nihil esse malum, quod
turpe non sit. Atque iste vir altus et excellens, magno animo, vere sortis, infra se omnia humana ducens, is, inquam, quem emcere volumus, quem quaerimuSceiete, et confidere sibi debet, et suae vitae ' et actae et consequenti, et bene de se judicare 4 statuens ni
hil mali posse' incidine sapienti. Ex quo intelligitur
studet tamen exempla latim desid rantur similitis nuper Sin Orat sa,a46. Pro emisi, qu remo divit. Θιε--m deinde nostro loso, praeter avomu eodd. Spis et Gud a Praebent. l. quaquam lineola inperis neglema. Ex insili eompendio reliqua laetionis
variet mala est: nisi forta olim γεγαμ umquam acriptum ratione haud improbabili putaria QMmquam refert etiam Mars et Crat in margine, atque iisdam ante nos rem recepit Parent si in seqq. notata se Ma
ao mcamis Guar aeribit diar Marit. Sic, inquit, Pal. , Epiri Eri et Oxon. . edidimus Is enim, qui ἁ---, id, quoad de mit, curat,aod tum , quum δε-- non comm
mnere, non contemnendum our t.
383쪽
idem illud solum bonum esse, quod honestum sit; idque esse beate vivere, honeste, id est, cum virtute
α. Nec vero ignoro varias philosophorum filisse osententias eorum dico, qui summum bonum, quod ultimum appello, in animo ponerent. Quo quamquam vitiose quidam sequuti sunt: tamen non modo his tribus, qui virtutem a summo bono egregave rurat, quum aut Voluptatem, aut vacuitatem doloris, aut prima naturae in summi bonis ponerent, sed etiam alteris tribus, qui mancam fore puta erunt,
probatur, a vel nescia ale sere aeri- here auctorem, i . nihil potest, non potest fieri, ut aliquid is , aut v αα nihil potest boni emo, quod resor.
dea, te ma6. Idque esse beate visam, --st . . . visam. Omnis vis in idquaquaerenda eat aensu eat, meque aliad esse et beate vivere, quam, etc.
Si mole delevit P. Manut et ante Λ- ω, mam Gud 2 et Baa ignorant. Prave eontra Spis et ei Amnesto ignorant. Et retenta idemque eoerigendum foret, hae vici inae aieidem Me h. v. atque quod hon. . Tmaeo ait supra II, Ir, 34: in Moueis finis honorem est eonam tironat in quod eas volunt, e virtute, id in honesto vivere n vide. G. IX. 1. Q. ... - - sequaeri su Lete. Prava aeripti omnes plerique quas, Mate asta MenetasAEAE quae sed gain Ven. 494, et Crat ut amariatoiada ex m. Benuei eonioetum editumeat. Morina, Ais triba , idem, quod his tribtis q. movit m , alat. --.lII, 5, s et o Mnguentia minua diu nos deleviari videre liuet summa et acerrinis amariise conditis, quam his moderatis . l. e. ae quam his, quibus quotidie utimur, modo. Demiatiplici demonstrativi hujus vi perinipsis egimus saepissime. De re ipsa
es supra II, 1, 34 et in tres uni ea expertes honestatis, unu Aria
suppi vel Epicuri alter Hieronymi tam dia tertius m. - Deinde ueriseribus es thid fas, Polemone, Callia
phonte, Diodoro.-Ceterum anaeol thon in amet ipse vidas, ex tot interipositis paene necessario ortum H ustamen ipsius causa, nonnihil dubito, anne auctor a paerit: in qua quamquam vitioae quidem mutit anni: isa enim te aeripserat, nihil immo et a linearii quidem in quidam
mutassent. G. - Totina lota aenausiae eat: Non ignoro et alio ma Ilosophos, qui haud Meus e Stoiei aummum bonum in animo sola --nt ut si mi summis honum non in virtute sola, sed etiam in elantia posuerunt. Sed quamquam eo mihiloa horum aeritentia vitio sit, tamen ea. ita omnibus antepono, qui virtutem a summo homo egregaverunt et iis qui virtutem eum Numat. --vaeuitate doloris et eum primis naturae eo inriserunt. Dj0jtjgod by
384쪽
sine aliqua accessione, Virtutem, ob eamque rem
trium earum rerum, quas supra dixi, singuli singulas addiderunt his tamen omnibus eos antepono. cuicuimodi' sunt, qui summum bonum in animo, 3 atque in virtute posuerunt. Sed sunt tamen perabsurdi et ii, qui, cum scientia vivere, ultimum hon rum, et qui , nullam rerum differentiam esse dixerunt, atque ita sapientem beatum sore, nihil aliud alii momento ullo anteponentem ut quidam Acad mici constituisse dicuntur, extremum bonorum, et
summum munus esse sapientis Obsistere Visis, assensusque suos firme gustinere 7. His singulis copiose re-
a Singuli singulas Certa est haec P. Fabri emendatio, quam Lambinos, et a Davisio inde init aeqv ntur. Seripti nostri cum reliquis singulis
sing. quod aeque pravum eat, o. singula simulis , ni vett. exonsidere exhibent. Est prorsua eadem constructio,
quae In alius ex alio, de qua nos vide Lem. I, rs, a Meeptio tum Ioeum habet, si voce latae dirimuntur cf. Orat. I, vix autem singulis aetatibus ingulis. Ita quoque unusum atruitur Legg. I, o 29 P. Red. ad uir. , 6, etc. G. 3 cui imodistinc ebant seripti in re timodi, ut semper et ubique hae in oee olent, vide ad Lem. II, 5, 3 spie et Eri euimodi reliqui nostri eum reliquia, cujusmodi A eurate egit de uis Oee Geonov. ad Geu. N. Ait II, e. 8, unde hae a Remendatio per Davia adaesis est. G. 4. Et si, qui ... et qui E ieeronis more eat, aut se ii, qui, aut Meur, repetite inbere. Quod monem , non ut aio in aeriptis eorrigatur, quod in talibus intemperantia soret; sed si sorte Me in sor peia adhue conserendis legatur Magia men auspieionem hane nostram probabis, si videria perabsurdos diei hos philoso- Phos qui praeter Stoicos, ultimum
honum in animo sol, ponerent sam.
sn. Foret igitur in et ii ... et ii non solum ii, sed etiam si is Hersilum et Matonem norari ipso vides. In V 8, 3. G. s. Momonto uno. Beemlana mmomem transponit; sed sine iusta
Addidimus, inquit, vulgatae aut quam Spir et Eri pro ut reserunt alite enim non videmus, quomodo hae eum praecedentibu eohaerere dicantur. Haeseramna iam olim, et νσι ut conieceramus, certi, ista misia solam ut apodosin hane in ero non posse. Sio aententia plene Pergit, in aut ut absurdi sunt quidam eademiel, qui ... dicunturis. Verba autem dioenae eontraetiori disendi rationi in--oue, dudum multi exemplis do-ovit ophena. Metti Tuli P. r. G. . Assans gre mos me restinere. Gud a ignorat suos firmae. Et ane alibi sere Clearo simpliester, αενεαε-Dj0jtjgod by
385쪽
sporideri solet. Sed quae perspicua sunt, longa esse non debent. Quid autem apertius, quam si selectio
nulla sit ab iis rebus, quae contra naturum Sint earum rerum quae sint secundum naturam, tollatur
omnis ea, quae quaeratur laudeturque prudentis 3 Circumscriptis igitur iis sententiis, quas posui, et iis
quae similes earum sunt, relinquitur, ut summum
Mistinere, es. Aeadd. Π, a, o .ro8, ut vulgatae labeisetetur auetoritas, si simul videas, his omissis paria, ut in oppositione solent, exsistere membrari variarime inter sim et miteret quamquam inde Davisio nullum tua enas batur is ter quod e nostris Ma praebet eorrigendi. Cf.
s. Quid autem vertius, quam ... earum rerum ... ollatur Goer addit ut ante arum rerum. Fecimus, Inquit,
nostro periculo. Conquerentur Davis. Em. Brem non dispici, unde tollatur pendeat et ante hos iam an hin. postfra, ut intolerat, probante Erneatio. Davis quam quod suadet. Sed in Lambini ratione non assequeris, unde ut exciderit , eaque Pa inde vaga abeat in Davisi autem conie- einea iure haerebis, si tracturam, . Quid est apertina, quam quod ...tollatur . , ipsam oloecam agnoveris. Brem Cieeronem olitum dicit, . se ab enuntiationis initio eonjunctionem non posuisse, unde conjunctivus pen- ato, laudatque insta 6 53, tamqvam similis oblivionis exemplum; ubi nos , ais, consules Sed a in soloeoniunetivo secundum remium loel luxati culpa haeret, eo ublato tamen non melior structura evadet, . Quid
apertina quam ... tollitur . . . Pru
dentia Z is Accedit, quod auutorem Hos quam obliviosum seceris , si ita
mente absentem statueris : ne meam,
inepta quaeque sic defendi licere. Aperte locus laborat, reeteque vidit
Lamb. ut excidisse modo aptiore loco reposuisset Potuisse autem Post finales ni hane part excidere , nemo
sane dubitabit, qui vel umquam aeriptos libros invexit. Post ouatur deinde tres nostri eum p uribus aliorum editisque vera multis demum addunt: quod quomodo hare contexta invaserit, ignoramus. Abieelmua igitur eum vulgata, respuentibus idem Spiri et Erl. Nobis vero Pam Plaeetis r.emendatio, quia mpit certissimam
membrorum cons citonem, quae est: ω si nulla ait electio earum rerum quae a. s. n. ab iis rebus quae c. n.
a. in ita ut in peius vitium radat quam quod effugere volueritis. Et iis, quo similas Goer aerib. et iis si, quae similes. Si inquit, quam vulgata ignorat, Praeter Gud a reserent nostri omnes is recte entI. Davis et rem ate edidisse putandi sint. Em. Praeter ius eamdem neglexit. Si in autem qu cumgu valet, ut item paullo inserius, ubi vulgata sigia e stiam refert; sed etiam misere παρέλκει Ignorant eam quatuor optimi nostri, abiecisque dudum est umvis et Bremio si vero iidem V. DD. si etiam tollunt, iciunt id quidem scriptoriar auctoritate optimorum; at delere ausi non munus, quum Djsj1jgod by
386쪽
mim sit, vivere ' scientiam adhibentem earum rerum, quae natura eVeniant; Seligentem, quae secundum naturam; et, si quae etiam contra naturam sint, rejicientem id est convenienter congruenterque na-3, turae vivere. Sed in ceteris artibus rivum dicitur artificiose, posterum quodam modo, et consequens Putam
dum est quod illi ἐπιτε μαται, 'appellant. Quod autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur ' Quidquid enim a sapiente proficiscitur, id
eonvenienter naturae seligendo, προ- tendo, te iam sapientiae eat effectio. Eam enim foras, ut perficiatur, non eat nec se exire, sed apud se ipsa manena, etiam meta efficit, dum
ἀλορος propria instituit et proponit
munera. At artis non exata munua
ullum, quod non extrinseco fiat, quod non artem relinquat. o RGUS. a. πvraon reucov. Stoici virtutem
in ὀμολωri ponebant, id eat, in ea sentiendi iudicandique ratione, quae
plene cum natura consentit. Quae an
tem ex hac eo tanti animi mentiaque dispositione ensationes orirentur, ut gaudium, animi hilaritas, etc. easa ἐπηρε,--ατος, quasi sto agori virtuti dixerunt; quippe quae ex illa
dispositione Measario exalaterent. Non igitur tam in extem a ctione et emetu virtuti vim et naturam Ponebant, quam in eo tu et nisu; quippeatne quo ne actio quidem e et acti nem enim quasi virtutis omplementum spectabanti Explicavimus hareverbia communibus, unde facili . quae ex adversa Parie de P -- --quuntur, intelliguntur, et uua ἐπι - χματα, δυσωρο- ιδυ---m memorat Laert. VII, 4 aeq. quem recte
mulus auctoris exempli hae ratio firmetur, et ubique scribarum ignorantia hae si subtrahatur.eto. Relinquitur, ut summum bonum sit . . . iνere. Haec Chrysippi sunt ex
primo hiuus περὶ τελω libro, quae ex parte laudat Laert. II, 87, ατ ιμ- πειρὶ τω ροσε 'tatvono, ζ', est Stob. Eclore. Eth H, Pag. 34. Reliqua si graecis Stoicorum verbia exprimi volueris, si sere onabunt:
ete Davo et q. coni. n. sunt retio is,
fliens et aequens. Praeterea Pal. x et Sealig. ignorant L ed. Victor ignorat etiam. Vide supra H II. xx. Sed in ceteris artibus quum diacitur arti sese Essectorum quae ab artibus et quae a sapientia in convenienter naturae vivendo posita proficiseuntur, dia erimen aperit. Quod artis effectum, artesipa poaterius ait et inseri Q at quod plena sapienter efficit, non Posterius gignatur, quam ipsa unde proficiscitur sapientia : quodque virtutis munua, id virtutia omnlh partibus sit absolutum et perseetum. Nam ut non ad Persectionem progrediatur sapientia, tamen ubi statim προαιρεσις ιunus suum praestitit, in Djsj1jgod by
387쪽
continuo debet expletum esse omnibus suis partibus. in eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Nam ut peccatum Si Patriam prodere, Parentes violare, sana depeculari, quae sunt in effectu sic timere, sic moerere, Sic in libidine esse : peccatum est, etiam Sine effectu Verum ut haec non in posteris et in consequentibus, sed in primis conti
nuo F peccata sunt sic ea, quae proficiscuntur a vi tute susceptione prima, non persectione, recta sunt
X. Bonum autem, quod in hoc Sermone toties usur 33patum est, id etiam definitione explicetur . Sed e 'im definitiones paullum oppido inter se disserunt,
Θ--t, quod attinet ad id, quod is
unde nihil dicit Ern gummis Iuleiena. In quo autem meis hio eontis Davis. qui in bono suadet, ex eat, in in aliquo genere, in aliqua re tua enim diximus, notorem qui , Pro. Misaeis, vel tum ponere, hi eommunia grammitidorem regula e M. Primo ἀπο πρωτου, vere Walhema, Pro Prius vulgata apprime, quae nihil eat. Illam sormulam a urato illustrat Geonov. ad Sen de vita beat. tibi post primum idem eat, quod h. l. posterum divitur. Torum autem Iocumenaeuate exponit Em in Clave Graeca V. - - -τ-οv ut nobis otium s erit, idque magis, quum auctor in proximia se ipse explicet G. - OK--tua aeribit adprimo , notatque
Originam hiuus adverbii, quod eiu dem formae, et significationis eat, ae o ero, Gellius ostendit, Noet Att. H, videri autem potest Cieero id
praetuli e , quod, ut antiquum, Catonia erat eo uetudini atquo ingenio magis eo entaneum. Vietori , a-nutiva, Lambinna dant v H-.ιε. Sic timore, sic moerere, sic ial diae ossa. Posuit uetor tria Perturbation a genera iv ἐ-I. -t. quarto, In laetitia gestiente mae m. misso, quum ad hane oppositionem non Pertineret merare autem dixit. quum substantivum a ritudo verbo deatitueretur, quod alia proprie P nit. De his totum vide uso. DisPP. librum IV. G. rs. Continuo ignorant Bas et Gud. r; sed sine uata ratione G. X. I. Explicem moer scribit -- ρι atur. Ita, Ilaquit, e Pal. 1 APir. l. probante iam Gmtero edidimus: valet enim a sicari solet, se a Stoi-ris Saepe hoe libro auctor si transit. ut tertia pers indieat utatur scar .. Concinduntur igitur eorum argumenta si mri ibid. infra, L, 4 :ωmineepa ex reatur differentia re-- - 39,6ar Pertinere autem ad
rem arbitrantur. Quod reliqui scribaee Metur dederent, nihil mirum eat. a. - eorum in istones an moppido inter se di ferunt. Duo his insunt, quae . D. male habent.
388쪽
et tamen eodem spectant. Ego assentior Diogeni, qui bonum definierit', id quod esset natura absolutum. Id autem sequens , illud etiam quod prodesset a nημα ' enim sic appellemus), Otum, aut Sta-
Aliorum oret, non Stoico m. Sed recte defendit pron. Bremici cogitatione addendum est, quos nosti, Vel de quibara sermo est. Ut enim saepe de pron his ellipticam vim notavimus, ita res se quoque eum is habet: modo quod ista via in illo sit me olor. CL OK. I, 34, 3 , ut e rium.. vigeat industria is, ubi ex praegressia
vv. Instantis aetatis cogitandum, e
rum, quomm aetatis adolescentium mentionem seci, etc. . Nos quidem vinuum ab inaesentia hinua pronominis h. i. inde detraximus, quod ex Acatur correximus.-Deinde haerent in paullum 'pi mavis et Em aed Maquoque voces Bremius tuetur, disti mens inter v id voci, ad quam proxime spectat, praemisaam, et tubiectam; subiectaeque vim minui. Recte. Ita ex loco, quo ponuntur, disserunt,meno, aris, ans, etc. ut ubinde monuimus. Similes structurae arant,ae Parum admodum , Parvo admodum Plures, etc. is
3. Qui bonum defuistis, id, quodeus natura absolutum. Qui est timis; es A M. H, I, 3 : naturam aeuuaa, quae in Profiandis Veritatem...
abstruserito, ibid. 3, 3 Quid loqvae de Demoerit, qui iis ait a naordiri, etc. . Quod si tenueris , nec Daviatum , ne meatium audies, quido sit de suo ineri in causa ediderunt; neque cum remio vaga defendendi ratione verum .paum a ve-etum reddes G. 4. Id aulam sequens. Cogita, b - .um sic definitione conatitutum O.
Nihil igitur est, quod Davis dubitet :nee remium audies qui sequens , ἐπύμπιηματαο dieit. Immo Stoiei βο- num et tu unum idemque esse -- tuebant vide inseri . Notus autem eat pronominum in neutro generenans. G.
s. Etiam Hano voenum malim eum ara delatam G. 6. Δ ελημα Goer scrib. ω ελε v. Graviter, inquit, emper haec vox no. offendit. Neque mirum, nisi naturam verborum turbatam velis. Δει
enim in emolumentum , commodum est, ex re, quae prodestis, idque ex ana naturae, quum a Perseeto demenderit, ut ἐπιρι ηια, Φεροσευρια, ταμδ-μα , etc. . id , quod vis, curat, ministrat, do nam exica a dienda non sunt, quae in talibus ubique miseent. Contra vero quum ἐπι-μΓλεια, θεραπεια, παιδεια, curam,
minisιarium, disciplinam lPaam notent, ρε- uestura sit, i. e. . quod per se ipsum spectatum prodeatis, ne Gesae eat. Sed quum sint, qui eiusmodi rationihus ex linguae natura Petitia, aua culpa dissidant, propius accedamus, quaerentes, ubi demum aio
verba, illud, quod Prodisset, statum aut motum esse , de induatria
explicari y pergit S 17s, ad om-dem triplicem boni distinetionem
389쪽
tum esse dixit, e natura absoluti . Quumque rerum nouones in animis fiant, si aut usu aliquid cognitum sit, aut conjunctione, aut similitudine, aut collat' ne rationis' hoc quarto, quod extremum posui boni notitia iacta est'. Quum enim ab iis rebus, quae
Iam si eodd. quaeria in omnibus aut vhesem, aut ophelen reperitur, ρο- steriusque impressi sere veteres sequuntur Crato ops Ire: arsus autem Ophelon. Inde sorte e. ελιμο conjeceris : sed anctoritate Sexti standum esse judicavimus G. . Motum, aut statum ess dixit, natiam absoluti. Ern. v. e delevit ex Pearcii conjectura, qui notaverat Non invitus fateor me nihil sensus ex his
verbia posse elicere Arbitror sane Ciceronem te scripsisse, inmotum aut statum esse dixit natura absoluti, id est, eius quod est absolutum natura.
Diogenes ut paulo ante dicitur definivit a bonum id quod esset natura absolutum Q huius igitur est consequens, ut idem definiendo diceret illud, quod prodesset, motum aut
statum esse natura absoluti m. -Goer.
dedit absoluto. Primo, inquit, vide Laert VH , Io : ρελιι δε ἐστι nivει νισχεi κατ' ἀρετ iv. Cll. Sext. p. l. l. Deinde, ut iam Bremi vidit,
pro vulgato absoluta, absoluto nece sario eorrigendum fuit. Contextus hic est quum sequeretur Diogenes id bonum, quod natura absolutum esset,
utile quoque id dixit, quod ad na-
ΙΙ. Cis pars tertia. tum absolutum pertineret, idque aut motum age, aut statum M l. e. a quod tale modo videatur, aut quale vere sit . Non autem debet ista struetura, oum Bremio dura videri, quum Paucis ante natura absolutum Ponatur,
atque inde haud esse obseuritas
enasei possit. 8. Aut usu aliquid cognitum sis, aut conjunctions aut similitudine, aut coliatione rationis. Vides quatuor vias, quibus a notionibus simplicibus ad notiones commune Pedi veniatur. At Laert. VII, 52, earum.
tamen, ut idem Stoica resere satis clare videatur, duplicem omnino viam Proponit, περίπτωσtv Μαρρο et απὸ τω ἐουαρ te. μετάεα- . Hanc autem transitionem ab evidentibus ipsam triplieiter fieri dieit, ὁμοιωτικως, ἐπισυ ετικως, Μαλο tot νς. Divertas has a diversis initas distinctione puta:
Posteriorem autem eam, quam cicerosequutus sit, περtet eom vage usum vertens Paucis Post accessionem G.
posui, boni notitia faeta est. Sic Goereng, nisi quod notio scribit pro notitia. Esni, inquit, e Cod. Malig.
et Eliens et, qui bonum, quae ubgata est Iectio, et boni jungunt, verissime eorrectum eat. Addunt plures aeripti et editi veli eius. Non male
sane de summo anim bono sermo est quod non ex comparatione cum Ce-
390쪽
stiri secundum naturam, adscendit animus ' colla-3 tione rationis, tum ad notionem boni pervenit. Hoc antem ipsum bonum, non accessibne, neque Crescendo, aut cum ceteris comparando sed propria vi sua et sentimus, et appellamus honum. Ut enim mel, etsi dulcissimum est, suo tamen proprio genere saporis, non comparatione cum aliis, dulce esse sen
tituri sic bonum hoc, de quo agimus, est illud quidem plurimi aestimandum; sed ea aestimatio genere
teris, quae bona distantur, enascitur. sed potiores eodd. vus non admittunt. Nos deinde ex Spir et Eri notio pro notisi dedimus : praecessit enim notio e et sequitar, ad notionem boni pervenit is Peceat autem a litte --Pra Gud a notitia ι exhibens sic autem aeribae in his Pee runt, quod locum non intelligebant, atque Mntima extremo applicariaut tum Hres opus erat nexui iungendo. Brem. etiam . quarto ad uncos damnavit: sed saepe hic auctor abundantiua l. e. plicatiua loquitur. - sensus est: - hae quarta via, eaque ultimo loco a me posita per analogiam , ratio ad honi notionem Pervenit M. IO. Ab iis rebus. . adscendit aniamtis Editi veterea sere his Bene sed seripti vulgatum premunt. Deivide in exemplari eo eui collationem Spiriet Bas debemua, adnotatum eat escem AD ut codicia nota neglecta videatur. Quod si est, sic acribendum erit; tibique enim sere hoe verbum a seribis depravatum reperitur. s. init ad .orn. ep. Themist. 8 6, qui tamensis parum assii conatant, ut idem vertium, ejusdem optimi odieis de ommendatum Epam 4 4, in eadem dieendi forma non admittant Cli. Os III, o, , eus Leg. arul. 8, 33, Bech orat. 36, 135 Seb. 37.)G.
tr. Non aecessione, neque crescendo ut ... O arando. Id est.
- non usu per a ridens neque eoniunctione aut similitudinem: propriami autem rerum vim, et naturam rationis contemplatione discimus Male igitve plures codd. pro neque atque reserunt. Tractauiue haec a Stoicia omnibus; quippe in quo horum Ethlem ardoversetur: in omnium accuratissime a Senec. Epist. 66, 7 sqq. eli. P.
niua eadem ins cap. 3 et 14, προ- nunt tr. G. - Non ace rion. neque crescendo Hoe ex eo equitur, quod
Stoicis omnia bona sint aequalia. Diogenea Laertius VII, Io I Λοκει
χεσθω. Q. ra. Me Oniam Aoe... est iliud eqvi--m Gad. I et Bas hoc ignorant et satale eo percipaum quidem e rueris. Sed Meetas videntur pronomen aeribae, quum iliud aequatur , ignorante amare Ciceronem post hoc id, te eum quadam redundantia aliud
additum. Cf. infra IV, 6, 43 : hi autem ponim illi quidem prima naturae, etc. . ubi nonnulli legunt illis quidem , et . D. III, 7, 6 P. Mumea fiant, non esse multos, ni illa Dj0jtjgod by