장음표시 사용
361쪽
DE IN. ΟΝ. ΕΤ ΜΑΙ . III, 4. 341tudo diuturna trivit quid censes in latino fore 3 Faciendum id quidem est ' inquam. Si enim Zenoni
licuit, quum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen imponere, cur non liceat Catonio Nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit, ut interpretes indiserti solent, quum sit verbum, quo idem declaret, magis usitatum ' Equidem soleo etiam, quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Et tamen puto Oncedi nobis oportere, ut graeco verbo utamur, Si quando minus occurret latinum, ne hoc ephippiis 4 et acraterea quod pravo loe ponitur, friget
etiam quondam praecedente. P. anui ex ingenio dedit, in rem nomina novarum Nova Id. . eumque sequuti anni Lamh. Gruti avia sed nopositu auctor eripiasset in nova rerum novarum nomina , . quod idem eontra Bremium monendum, qui ipse
de suo, ae novarum rerum nomina no
va, edidit. CL anpra 3 3. Nostra tot aeriptis omprobata lectio optima eat.
Genitiva autem regentem Raum suum eompleotentia a in oecurrent, V. c.
Lem. III, o, 3. Adde ex angentit oram, quem collegimus, numerohaee, Orat. III, 37, 5o: In hoo e borem genere Propriorum , et supra Fin Π, 3 7 . non suo, ae populo-- ausis. ommum, etc.
xx. - Facionatim id quidem est. Siana ale e nostri eum Eliens reta Bas. Reliqui vel ei limum, vel Amsariandum Deillimum, ut multi aliorum referant Ortum vitium inde est, quod scribae olim Hasariandum
opus esse putarunt, ut eum alii quatuor Oxonn praebent. Ex eompendio autem Pamm daatinete eripio fatali mum ortum est Vulgatum editi vett. Is ures firmant. G. - eiendum id quid est. Nova nobis verba edenda sunt, ut secere Graeci. I a Cur non si a Catonis Similia oecurrunt init. A dd. lib. I. et 3. Magis usitatum Ante mi. magis minusque legebatur, quod hic Pal. x Meest. Recte. Ignorant idem spiri et Eri eum aram et vix quidquam frequentius fit, quam ut scribae Post magis, minus addant. Ita au-Pra x, II ad 6. alia magis alia, multi eodd. minus adsutum reserant. G. et ε. Ne hoe ephi iis . . . concedatur Malim in ne hoc in ephippiis ... quam in Proum . . Ita enim putidior προσω ποdo vitabitur. Sed sine aeriptis in talibus nihil audendum est. G. - hippiis Ephippiorum nomine utimur, pro equi tegmine ad mollem vecturam parato, ut ait Nonina
Cato de liberia educandia, mihi
puero modie fuit una tunica et toga, sine issetis cale mentum, equus Rine ephippio . Et notus est versiciana, Optat ephippia bos piger, optat arare caballusis Vocabulo aeratophori Varro utitur de Re rast. lib. I minus sumptuosa vinea, quae in iugo ministret aeratophoro vinum . Aκρατο, Djsj1jgod by
362쪽
tophoris potius, quam proremenis et apoproe cnis, concedatur. Quamquam haec quidem praeposita recte, i et rejecta, dicere licebit Bone facis, inquit, quod me adjuvas et istis quidem, quae modo dixisti, utar potius latinis. In ceteris subvenies, si me haerentem via debis. Sedulo, inquam, faciam. Sed sortuna sortes β. Quare conare, quaeso quid enim hoc possumus agere
divinius βλV. Placet his, inquit, quorum ratio mihi probatur, simul atque natum sit animal hinc enim est ordiendum), ipsum sibi conciliari et commendari ad se
Iulius Pollux an eatalogo Poc Ioram ait ase, quod alii ' τηρα,
alii M- ι, - ει νειρατος, nominant,
ubi vinum moriam aervabatur Non ia
x s. Sed forinna omis. Addunt aeripti muli vittat tu sed auctoris eat proverbia trita indigetare magis, qu- plane ponere. Ita supra II, 6 52, leum in tenebris Madd. I, 4, 18, sus Minervam. Orat. II, 57, 33, -
hut addidit. Scriba talia supplere solere, Plane ex eorum reges eat. . Fortiana Artas. Subaudi , Α Ω- Mat. --λ- est, tuna in se seu II, 4 mentio fit: Foeta enim non modo forinna adjuvat, ut est in Vetere Proverbao, sed multo magis ratio, quae quibusdam quaal praeceptia oonfirmat vim sortitudinis, Admo et adagium, ait Maamna, sortibus periis eva Idam eas fortunam; nam his Hammua res pro para eodem Mon. x6. Qui anim Mepossumus a radisinius Gud a, et Ven. 14s. v. Huumnas Baa. Gud. 1 Mam Cratialiae possumus hoc. Utrumque Proe. Causam traminaltionis in eo quaeres, quod scribae non videbant, vocem, eui primaria nunciat vis ineat, in in viam mae rei tam citerum meta Brem disinis defendit e ua Ioco Em quum ei nimium vi eat. digniara
madet. Eximiua aen. hic vir non ad ea tempora vivendo Pervenit, ubi mediocria meque disina onant ut aetatis suae exemplo parem Ciceroni nast, excusatina modum Medentia, οπερεολον sene didies et G. V. r. Sima alia nam si an mia, eis. Omnem hanc argument tionem ieero sumpatas videt-
Chrysippi libro primo περὶ - ,
eluua verta hue pertinentia hahat Diogeno Laeet lib. VII, 5. Stoici savissime inde a Chryaippo ala ratio-einabantur, et eam idem sepe habet. Vide Lipatam ad Seno a piat.1 a I. Muptatem autem post demum oriri aiebant, a nempe voluptas sit, quum ipsa natura suo ipsius studio ea adipiseatur, quae primae commendationi convenientia int Laert. II, 86,
ubi pro iarib, Ma istis haud dubio eum Salmasio ad Simplicium, p. 54, legendum eat αὐτὴ καθ' siet iv. Similis
iam de voluptate sententia ea apud Aristot. Eliae. lib. x, 3. Coni etiam Aerian. III De primi natura via. u. - s. B M. - nainari M
363쪽
conservandum, et ad suum statum, et ad ea , quae
conservantia sunt ejus status, diligenda alienari autem ab interitu, iisque rebus, quae teritum videantur afferre. Id ita esse sic probant, quod ante quam voluptas aut dolor attigerit, salutaria appetant parvi, aspernenturque Contraria. Quod non fieret, nisi si tum suum diligerent', interitum timerent. Fieri autem non posset, ut appeterent aliquid, nisi sensum haberent sui, eoque se et sua diligerent'. Ex quo im
telligi debet, principium ductum esse a se diligendi
commandari. Expreasit his Cis. Chrysippi verbum λειουσθαι Vid. Meri. VII, 85. G.
a. Et ad suum statum, et ad ea, quin Goer aeribit: et adsuum statum,omus, quin Davis inquit, priorem ad ex Eliena a delevit, Bremio eamdem cancellia cohibente. Aurea hi maxime ammati mae videntur; sed altina quaerendum eat. Auctor his haud dubie Chrysippi verba sequutua eat Laert. II, 85γοικειο ειvα πωτι ζωωvii αὐτου συστασιv, καὶ πῆ ταυτης
συηελσει. Quod si est idque iis
ae ex pleno loco, quem Paucia latDdavimus, at eum eum hoo capite contuleris, videbis' satis are e Itur,
verba, et ad suum statum, non ad 6. Praecedd. ad se sumandiam sed
ad seqq. pertiuere. Per se etiam status ipse, et conservantia stratum, diiungi non debent. Ita vitiose Davia et Bremi egerunt, quum ad illam reiicientes, sequentem relinquerent. Iam referiantula Eri Basil prose et ea, quae , eaque, quae , Pal. I, inque quin, Gud. I, et ea quinque. Ex his ana sponte quisque videt, hane, quam n in corrigendo loco rationem inivimus, unice veram esse prioremque ad recte Mare Maae, et sere scribarum
culpa, sic repetitam, omittici diligenda
autem ad statum quoque reserendum esse. De que denique, et excipiente, saepius monuim . s. v. c. Acadd. I. xa, 43 adde quae loca P. anui. ibidem ad io, 3 omela et servata Praetermissaque a congessit. G. 3. Nisi statum suum diligerent. Goerena addit ipsiam ante suum, nota que : Sex eodd. apud Davis ipsum pro suum reserunt et unde hi statum
ipsi stium conlieit; quod recte impe bat inni Ε, tria Gud a et Boa. ipsum praebent idque sic aecipi li--at, ut statum iesum suum legatur, sine ullo Milicet voluptatis respeetae. Si saepissime pron. me dicitur. CL add. II, 38 rao, cu ibid. Dra . Facile etiam post syllosum suum excidere potuit. Quumque non dispicias , quae ea a illati pronominia fuerit,
hanc oriecturam n tram in texta admisimus auctor enim alias, pro more suo, his in contextis,statum hunc i. e. quem dixi suum, auripsisset. 4. Aurem. Reete Brem Daris. --tem in enim mutari iubentem, memet. Saepe aic haec Pari cona utioni inservit. G. 5. M , et sti diligerent. Cum
PH. x faciunt quidem Spici et Erl et
364쪽
i suis. In principiis autem naturalibus diligendia sui,
plerique stoici non putant Voluptatem esse ponemdam. Quibus ego vehementer assentior ne, si Voluptatem natura posuisse in iis rebus videatur, quae primae appetuntur, multa turpia sequantur Satis emeautem argumenti Videtur, quamobrem illa, quae natura prima sunt ascita, natura diligamus; quod est nemo, quin, quum utrum i liceat, aptas malit et integras omnes parte corporiS, quam, eodem Su, imminutas aut detortas habere.
ad verba superius Maiis , instra con- aervantis anni eiu statua . Nec hoe facit, quod Daria putat, tum auet rem in proximia in a se suaque Ill-gendo in aeripturam sulsae quippe quod opus non es- Addo potius, ea appeti, quae nostra lacere cupiam :habendi autem cupiditas ipa in ausa eat, ut noatra diluamus. G.
6. 4 diligendi sui Gore seribit: a s diligendo. Ita , inquit , eum Pinci, et Elienia a exhibent Eel et Spie. Idem etiam Uriani eod. et Maligeri praebebant. Vulgata diligendi nihil est, ut etiam Em vidit, qui ex Ven. 494, is ae diligendi sui . Mi
. In principiis autem naturalibus auigondi sui Merena v. diligendi sui delat. Ηaee, inquit, unus Ursini eo x ignorat delenda sane, si vel de huius fide dubites Dudum ad uneos damnata eum remio abierim , idque non solum o Chrysippi verba, quae apto elis Davis ex Laert. I. l. ae etiam quoniam omnia τὰ της πρωτα ὁρμω,
e. ris i naturali , ex amore aui, tamquam ex fonte ommuni,
8. Quo natur prima sunt ascisa, natura diligamus Merena delet prius natum, notatque primu innatum, his posita, haesit, prius abiicia dens idemque remi eaneellis inelusit, quum in h. non legatur. Ign rant ipsum aeque Spir et Erl. et hoc vel sine aeriptorum aueforitate deI-dum erat nusquam enim natura Prisma, semper Prima natura. Cf. Aeadd. I. 6, 22. Deinde ut, in quae prima data arant natura is, respectu ad naturam ipsam, quae e eonciliat, Ipsis his ver-hia dicuntur Mn. II, II, 33 ita recte quoque, in quae Prima uni aseita natura , ratione eius qui datis utitur,
potita putari debent. Nihil igitur dubitari Iieet, prius natura recte Medelatum. Infra impliciter Da I, quin prima dilexerat. s. Quam , sodem usu . imminutas. Peareius easdam suadet ita tamen, ut nihil Meeat, quid tum usu sibi velit Daria utramque --m usu, joctum mavult Em ab utraque horum rati me se non alienum profitetur rem denique eas egendum eommendat, at ut in eodem usu a stantivum aliud quoddam latere putet. Inani nisu hos V DD. Iahorare intelliges, si videris, verba eodem usu ad
euriatos ablativo oonaequentiae reserenda Me, hae vi in i ad eumdeni una destinatae maneant ... Sie autehae addita videbis. De ipsis autem
365쪽
Rerum autem cognitiones, Vel si haec verba aut minus placent, aut minus intelliguntur, καταλήφεις appellemus licet δ' eas igitur ' ipsas propter se sciscendas arbitramur, quod habeant quiddam in se quasi complexum et continens Veritatem. Id autem in par
vis intelligi potest quos delectari videmus , etiamsi eorum nihil intersit, si quid ratione per se ipsi inverterunt Artes etiam ipsas propter se assumendas pu-
lati conam non lenia Mepe nuimus. Virgae h. l. addidimus, quibus dignoscerentur. G. Supra Geter. notam, erobservat: equidem quamquam musmodi ablativo oonaequentiae apud te et saepe agnosco et sero, tamen h. l. minua probo, quia aenaua quem verbia istis inmae vult er ne ei quomodo mihi frigere videtur. Liceat igitur illis aliorum V. DD. coni meam qualemcumque me dationem addere. Si Cicero scripsit isdem vel quodamyeasti imminutas, Aelle abire potuit posterius vocabulum in usu suo iacto priua immutari nee se fuit, praesertim quum, quandoaemel erratum, vel pee tum est, in omnia alia abire potius soleant acribae, quam ad rectam rationem redire. xo Rerum autem cunitiones, vel, si . . . amorimus licet Meren seribit: Rerum autem comtionas quas vel comprehensiones, vel perceptiones,ves... καταλέ νεκθ. Verba , inquit, in qua vel comprehensiones, vel emeeption in in editis non leguntur, sed nova nunc accesserunt empla et Erl. Neque opus est, ut ipsa multis probemus, quum aperte stoloeus olim mutilus coeat Οριοιοτελευτα in ea adue ut, ut exciderent. Sed magia etiam ea Ciceronia eme putabis, si intellexeris, verbis eo rehendere et per ereiunetis, innumeria paene loeia uno graecum καταλαμgavet exprimere 1 lere. Adde Acadd. II, 6, Quid esset cognitio, aut Perceptio, aut, si verbum e verbo volumus, e mPrehen-alo, quam καταλη tu illi vocant, , quo loco Davia usus eat, ut ex eoniecturave eo rehensiones addi suaderet; probante idem Reigio ad exemplar suum, laudanteque o. s, 49. Quam anxie contra ex vulgata in proximisHec verba explicanda sunt lxx. Eas is Men has refert, idque penitia ex auctoria more, Laine Parenthesi, post quamcumque παρεμεο-λπι igitur pro inquam aequitur. Ita
Tuae. I, 36 88, hoe iritur ibid. IV. 15, 34, hujus i tu virtutis Catil. Tv xi, 3,- pro his igitur omnibus rebus . Atque ita loci plane multi : contra vero minime Rua quidem rei ratio ex vaga alterius pronominis vi, quum alteritia eerta et determinata sit aua sponte intelligitur Sequuti igitur rectius anmus G. xa. Videmus Goe nc videamus. Recte, inquit, conjunctivum auetori Bremi vindicavit, quem Em ex ingenio videmus edens, obliterarat. Eodem modo et fi eant praeeedit, et aequitur, sit, constent, contineant et aedintersit, ut Bremi vult, eo nune nihil
habet, quippe quod ab etiamsi pendeat, semper hune modum requirente, si magistichilate valet. De hae conjunetivorum intem ratione alio loco
366쪽
tamus, quum quia sit in his aliquid dignum a-mptione , tum quod constent ex cognitionibus, et
contineant quiddam in se ratione constitutum et via. falsa autem assensione 4 magis nos alienatos esse, quam a ceteris rebus, quae sunt contra naturam, arbitramur β. Iam membrorum, id est, partium corporis si alia videntur propter eorum usum a natura esse donata, ut manus, crura, pedes, ut ea, quae sunt intus in corpore, quorum utilitas quanta δ' sit,r3. Quum quia . . . tum quod Goer. seribit eum. . . tum Pe-ime, inquit, hucusque quum . . . tum editum est; idque vel tum, si non quia ... quod adderetur iunguntur enim es nec a se Pendentes, ne sibi oppositae. Baa. Gud, r. ars Crat aliae, rectiori auctoritatem suam adileiant.14. . falsa autem assensione. Gud. 1, assentatione V sit est librarius apientiam suam Promere, qui,
. amentationem silaam assensionem esse , v aset. At non omnis satia assensio, asentatio in est, sed eius
modo, qui contra ipsius sententiam alterius gratia assentitur. Qiiod vonihIl pertinet G.
Is Nos ... Mitramur GoremEaerib arbitrantur, notatque Davis et Em de suo arbitramur dederunt Bremi vulgatum defendit ex solemni, ut dicit Personarum permutatione Mohae accipies, nos Stoicos omnes 4 bitrantur ii, quom auctoritatem aequimur). Idem valet etiam de loco, quem Bremi laudat, infra as,in , arbitrantur. . persequimur. Vide igitur hanc personam permutationem ex
modestiae sonte fluxisse. Saepe autem hoc in libro verbis, appellane e licant, stratuunt, impliciter positis, Stoieorum principes intelliguntur e et omnino Cicero Catonem de Stoicia tertia persona loqui secit. I 6. Membrorum, id est, artium eorporis Verba id est, partium corPoris mae ad I . D. I, o abjici iubet; assentiturque Bremi, quippe qui
non videat, quid hic agant, aut cur auctor merubra vocabulum, satis cuivis notum, explicare voluerit. De dicendi ratione, idest, saepe ad Acadd egimus,
tibi loca in indie laudata junctimaPectasse non Poenitebit. His sategisse nobis videmur : nihi igitur addimus, nisi hoc et Ciceronem agere h. l. de membris, quatenus Parte aurit' sua corporia Adde etiam, quod,
α quae sunt intus in eo ore is, ut aequitur, non recte , certe non proprie,
membra dicuntur et et aio duplicem, utramque gravem, rationem videbis, cur consulto ale auctor scripserit. G. 17. Quorum utilitas quanω sit. Ne in hoe posita ossendas, notandum est, velle auetorem in ipsa voee Mitas vim positam, non tantum in eius
magnitudine ciuent. 33 8 Quum ipsa pecunia , quae Staieno data est,
quanta fuerit, sed etiam ad quam rem data fuerit, ostendatis. Dicuntur igitur pro in et quoad utilitatem eorum, a specta quanta ait n. Si Meua aece-Djsj1jgod by
367쪽
a medicis etiam disputatur alia autem nullam ob utilitatem, quasi ad quemdam ornatum , ut Cauda pavoni, plumae Versicolores columbis, viris mammae atque barba Haec dicuntur ortasse jejunius sunt 39 enim quasi prima elementa naturae quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam O
gito consectari verumtamen quum de rebus gran
dioribus dicas, ipsae res verba rapiunt '. Ita fit quum gravior, tum etiam splendidior oratio. Est ut dicis, inquam; sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Istiusmodi autem res dicere ornate velle, puerile est; plane autem δ' et perspicue expedire posse docti et intelligentis viri. VI. Progrediamur igitur, quoniam, inquit , ab his operis, seriptura volas, quomm quanta ait utiliis ... G. 18. μω - --a rapiant. Eorum probo oui turam, mi remnunt, ima res et eis pariunt. Si certa loquutus est Noate lib. II demist. p. 34. AvisI Qui paris anadent, laeum erumhem reddunt quod Memina ex mera aliorum Onioetum edidit. Res enim grandiores
tem auetori de assectibus proprie, et naultifariam, diritur, Aeadd. II, 36.124. - loeo est, in celeriter προ- diunt, apae celeritate suppeditant in. At o an amnis rerum granditate excitatus, ve infantis, acundus redditur Fatali autem ellipsi a s eootadidum Est. Quae si recte perpenderis, ραxian frigero senties. De elati autem animi oratione haec diei, proxima
verba elaei time Ioquuntur. G. 19. Istiusmodi retem . . . Plan. ααι- arrex delet prius autem.
Haemo, inquis, Ioeo Daria enim suadet adstipulante mestio, remio e -- gante oppositionem hac particula
enuntiato praeeedenti fieri. Recte sie autem defenderetur, nisi rectius eliminanda esset. Si enim codd. consulas, Spir et Eri eius loco ut praebent; Gud a transponit, istis autem modi; sique simul hane indubitatam ver rum eollocationis legem tenueris, ultra quartam oeem in latino sermone inuemaenia secus est nusquam primariam enuntiati vocem excedere Posse, nisi in clausula ponatur; si denique
vocem istam primariam, mare, ex
vulgata quinto loco videris: nos In ea eiicienda mete fecisse conoedes. Ceterum nihil huc facit, quod autem ex vulgata repetite ponitur et ut enim Brem Woph. Meri. Tuli p. 8, laudat, ita vide nos ad eadd. lib. I, P. 3o, 3 36
VI. r. Quoniam, inquit Davis ex Eliens. , transverso ordine, inquis, quoniam eumque sequutus eat Bremi.
Sed ex tam imbecilli auctoritate res impeditioris quaestionis non dirimitur.
368쪽
principiis naturae discessimus, quibus congruere debent, quae sequuntur Sequitur autem prima divisio haec. timabile esse dicitur; sic enim, ut opinor, P pellemus δ' quod aut ipsum secundum naturam sit,
aut tale quid essiciat, ut selectione dignum propterea sit, quod aliquod pondus habeat dignum aestimatione, quam ille αξία vocat AE contraque inaestimabile,
inquam nisi in medio enuntiato P nere; hoc ex pto , a sententiae lausulam ompei. In quem eius morem aperte hac transpositione meatur.
Contra vero haud raro fit, ut idemiateri enuntiato post inseratur. Cf. 4,ra igitur laudas, et hane eorum, inquam, sententiam aequi noneenae oportere . Interdum adeo in apodosin reiicitur vid. Madd. I, 4, 14. Quae re tantes, tardiores h l. ad eorrigendum reddimur, nee n quoque in hoc positu paullum ossenis damur. Ex vulgatae ordine stant nostri
2. Sequis auiam prima dioisio hoc. Quatuor nostri, Haec prima ἀλσisio. Ne quintus quidem Gud. 2, eum vulgata : resert enim hoc ut
prima dirisione hoc, eonjicere Maaia, quum ullaba ne superseripta toties obliterata deprehendatur. εω voetordo, quem illi aervant, optimus sit, et vulgain adeo seleetior valet enim idem, quod haec divisio, quae pinma tamen dubitamus, an hic aliter, quam ut aequente, hae in forma dieatur. CL infra 6 55 D sequitur illa divisio, ut, etc.. vigatae contra
atraetura frequentisaima est. Po istamen haec ex glossa additum putare, quum toties auctori tali in tuetura demonstrativa omittantur. G. 3. seimariti esse dieitur; sic enim, ut Pinor, areenemus M. . . vocato contraque inresti hila sie arena, nisi qUO V . sic Enim ... vovia parenthea includit. Primum. inquit, tria verba ab initio ale aeta- Plea: in statuitur a nostris Mae aliquid.
quod aestimabile leatur . Dein mete, iussu Th. Benuei et avis dedere Em et rem a Pellemus,
licet quatuor etiam nostri eum priua Vulgata, ave mus et sed MI Gud a qui amellaremus habet, meepti veritatem indicat. Denique putanti Μantat Lamb. Davia Bremi exoldisse
graecam V em, quae aestimabus notet; eommendatque Manut Inauditum edibum abin , quod Ponit Post amoummus Davia oontra ἀξια ἔχω , quod Stoicis in usu eat unlae. At hi V. DD. tale quid vix statuissent, a parenthesia signa verbia, sic. . .etri cat,
addenda eas vidissent. Hi enim a
nobis adiretis, de loci intemisista hitari vix Iieet Rei enim notio verbis.
sic anim, te explicatur: neque opus erat, ut auctor graeeam adiectivi v eem adderet, quum eam subatantivi ponat. - De his, ut de iis quae aequuntur, vide Exe m ad nostr Aeadd. I. 4. Quam tua, v vocat si haec eat vera Ioci lactio, subintelligendus
eat Zenora quem tamen Cato ex eo ,
quo in hane di uintionem ingremus eat, ne aemes quidem nominavit Opinor igitur Iegendum esse, quam iniigi meant, scilicet Stoiei, quoa
Cato memoravit modo, et quorum dogmata hic explicaturus est. Huic Djsj1jgoo by
369쪽
quod sit superiori contrarium. Initiis igitur ita constitutis, ut ea, quae Secundum naturam sunt, ipsa propter Se sumenda sint, contrariaque item reiicienda;
primum est ossicium id enim appello καθ' ,'), ut
se conservet in naturae Statu deinceps ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria;
qua inventa selectione, et item ejectione, sequitur deinceps cum ossicio selectio 7 deinde ea perpetua,
vero coniecturae favet id, quod infra in Me ipso rapit oecurrit, quam appelMnt μοια isti P A. C. Quam illo ἀύ- --. Vulgatum reliquimus , sed toti eum Peaeolosaeimus, qui illi . . . occine madet. Brem vulgatum ala defendit, ni moneat, poni excellexitiae pronomen deprimis alienius scholae philosophia, nomine eorum ipso ab Maeella saepe suppresso Psimulque illud Pythago--Ο- α- μαι laudat. Sed si haudi
non satis defenduntur. Nam a vel plene hae eone aeris, jure quaerea, cur vocat, nee potius vocaνi di ines ut infra is, set Zeno προ μι--v nominaνῶι praesens enim h. I. Zenoni propriam mae hane Pinionem innuat, ae a reliqui intelaliter; quom tamen tota portiona In eodem hoc consenserit. Deinde eueZeno maxime, in re Stoicis ommuna Ouini a Contra vero a Iaaimo illi
Ido nominatur, quia in provmanis statuendi plures Stoieorum principes diversa sentiebant. Relinquitur ex his,laeum correctione, mism diximus,4 digere. G.
6. Qua inoant selection ... suu eur Gostren aerib quin inin eis notat que Davis. Em. emi, qua ... segniatur, ediderunt, te iam P. Manutio et Ginter ex aula uadentibus Ante aerimum eat, quin ... 3equunturiinute.
Spis ML et Gud a , sic ut exhinuimus, Praebent neque aliter haud dubie duumviri illi in suis repererunt; sed
quum sequisur legerent, non vidinant, quae in ne quarto stan lumi a cipi et posse, et, quum quin ait scriptomm Ierorumque certe omnium, debere Accedit, quod ex . aeuotione reiectioneque inveniuntur, qua seeum dum naturam sunt, et quae contrarisin: est igitur per se iam quin remina, hoeaena , in qui a Meetione adhibita, et reiectione, inventia i , eto.
. Deinceps cum octo selee . Lamh et Daria suadent, ineus os ciorum sal probante remio At-lantur debent enim verba eum ou Asrieatio pro una notione accipi, sinisgendique rationem eam signifieant, ubi proxima, quid aeui sit, quaeritur. struetur eadem est, qua ae eum iudicio Migere, se mero , dicitur. Haec autem cum Q so satietis dimet ah Illa generali proxime ante pomis: versatur enim in eo, quid, si varinus honestis, ait honestius Mahus utili a utilina, imul eum respectu ad temporum onditionumque vari
tatem. Qua de re de Omesia sibin II
370쪽
tum ad extremum constans, consentaneaque naturae,
in qua primum inesse incipit et intelligi', quid sit,
quod vere bonum possit dici. Prima est enim conciliatio hominis ad ea, quae sunt secundum naturam. Simul autem cepit intelligentiam, vel notionem potius, quam appellant ἐπιοια illi, Viditque rerum agendarum ordinem, et, ut ita dicam, concordiam: multo eam pluris aestimavit, quam omnia illa, quae primum dilexerat 'patque ita cognitione et ratione collegit,
et in exponitur. Caeterita non debet amnestra repetitum offendere : imili mitione si cum deinde, denique, eto. vide iud ad Madd. . s. In qua primum inesso ines e Mintelligi, quid sis, quod mere bonum possis diei. Vel auctoris mentem noua equor, vel haec a sciolis eorrupta sunt omne Pall. Pario, 3 Eliena. uterque, ed. Q C. C. Balliolus editio Victoriana, incipit et noui t. Ciceronem scripsisse suspicor, in in qua primum inmae concipit et intelligit id quod vere bonum possit dies . Nam caimul vidit rerum agendarem ordinem statuit in eo collocatum summum illud hominia per se laudandum et expetendum bonum in alaut ater paullo post loquitur Περὶ πα-ολο ιας, sive του ὀμολο ουμ ως ζω, qui Zenoni finis fuit, agit Noater. De eo vid. I t. Lipa inunduotia Stoic Phil. Ith. II, diaa. 5. Din. Goeren seribit In qua quum primum in se incipit et intelligit . Ausi sumus, inquit, 'aliquid nostro
Marte, ne alieno audace sine eventu
videremur. Addidimus quiam divulgata inteliis refert quod haud dubie ex
eo eorum fluxit, nam liber scriptua, qui te referret, reperina nulla es Omnes intelligis noe his editi v teres. Et tamen in coniniunt lectione acquievissemna, nisi via hae Parnangina exe anda mae r quia enim umquam probarit, in in qua primuinis ae incipit quid ait, quod vere honum pomi diei. o Contra vero, Informis, in quum primum, quum maxime, quum Potimimum , haud raro quum a scribis abjicitur ne minua saepe idem post pron relativum -- vidit. s. Simia aut . Urain. ex libro scripto ac pro utam commendat. Editi vati multi in iisque en 1494, Crat simia atque. Quod si verum Merit, sed simul atque eorrigendum erit. Autem melior eat, et nostris omnibus somprobata seribae oonaino mutamni, quum simia pro simia atque poni nescirent. G. Tureoli de Paret P. 8 6 n. 13. Adde ex mulsa, pro Quint. 5, 8 - imul at mathihi annui et M. G. ro. Quo primMm ει--αι. cer. seribit prima Iia, inquit, eae to d. a nostri omnes Vt ais P rem age Ponitu Mumiui gantur rman tu ν. quae paullo post pleno Dcuntur. SuPra,s 17 . quae Prima sunt acita natura, diligamus ..11. Cossutions e raris . Utiserimi oditique, cogi Mione aeratione, idque ampleotiem mavis ae eae ex vitio seritis admovinniso maxi. --Djsj1jgod by