M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

u statueret, in eo collocatum summum illud hominis per se laudandum et expetendum bonum, quod quum positum sit in eo, quod la auriae Stoici, nos

appellemus convenientiam, si Placet ' quum igitur in eo sit id bonum, quo reserenda sint omnia honeste facta δὶ ipsumque honestum, quod in y bonis

e serat in Egentis , ad hano igitur reuione adhibita, comine, te. Similiter fr. I, 44, o In cognitione et sesentis . in Omit. I, 3, o Pro scientiae cognitione, quod nihil est,

Statiis non scientia et cogitationa, sed se se cognitiona corrigere dehῶ-t. Nostrorum ibi optimus scientu et cognitione peccat. G. 12. Nos appenemus Onνenientiam, si placet. Goer haec verba parenthmi includit, notatque mirum eat, quod toties H. DD. in parenthesi ponendaeaeeutiunt. Ad hae verba eius signa Pertinere, struenara Ioel ratio, at igitur, quae proxime sequitur, clamat.

ομολ- autem τῆς φώσεως naturae

quum universae, tum humanae inteuligenda est. Inde Atolei in κο-ουτος

8 et eis.

omnia referenda sunt, delet honeste 'em, notarium Em et remi v. honeste faeta, Darisii monitu caneellis inelnserunt sed aceuratius Vi- Mauma Sint primum vitium est Erneatianae, haud dubie operamin, a Bremis propagatum et sunt enim Prae-hent edd. et eodd. omnes ordinem deinde, quem dedimus, omnes nostriam aut itemque men hini apud Davisium et edd. Vera plurea. sed addunt spiri EAE Men. Mars altarum omnia eo Moo, quo mum I

gitur Baa. adeo, - - omnia honastenet is, refert. Inde nempe apertagio a eognoscitur. Erant olim amina verba superscripta, et quod Baa. ι legit, id se hoc est scisice ex nota

valet ordinem autem vulgatum vere eor tum esse, is, qui de vera e borum collocatione ogitavit, faenelntiniget. Omnia enim ita cum ii is positum modo in sententiae clausula meis stabit, non in ea media contexti.

Hoe ne dubites, exempla vide Aeadd. Π, 8, 4:-Quum vero Mitabit, quid ait extremum et ultimum bonorem, ignorans, quo omnia reserat, qui poterit eas sapienti in V, a SQ. quo omnia, quae recte serent, resem rentur, neque, etc. - At contra OLLI, 14. ad quam reserenda sunt omnia is, etc. - Imumque valete adeo psum. Inde aliquo modo veram aensit . anui quum post Omnia colo interpungeret; sed loco inepto.

x 4. Quod in bonis ducitur Goerena dat quod solum in bonis d. Hoc , in quit, addidimus ex Spis et Eri quorum Prior plene consentit, alter modo quo peceat. Μimm est, cur sic non dudum V. D. ex coniectum is Stoica enim ratione solum abesse n

quit Neque ob solum mox repetitum

372쪽

352 . . CICERONIS

ducitur, quamquam post oritur, tamen id solum visua y et dignitate expetendum est eorum autem, quae sunt prima naturae, propter se nihil expeten, dum β. Quum vero illa, quae ossicia esse dixi, proficiscantur ab initiis naturae ea ad haec referri necesse est ut recte dici possit, omnia ossicia eo referri, ut adipiscamur principia naturae '; nec tamen ut hoc sit bonorum ultimum, propterea quod non inest iu

primis naturae conciliationibus Is honesta actio Consequens enim est ' et post oritur, ut dixi. Est tamen ea secundiim naturam, multoque nos ad se expetendam magis hortatur, quam superiora omnia. Sed ex hoc primum error tollendus est, ne quis sequi existimet, ut duo sint ultima bonorum. Ut enim' si cui

as. Ut sua Goreen dat e sua vi. Ita, inquit, trans ni Gud uterque et Baa jumerum, quum multo emaeina ait sua praemissum roratia ut in suapte natura et ingento is dicitur. Brenuan verbis uiritur, porticulam demum interserit, auctoritate nulla probatam. x6. Eorum autem, quin sunt μα--- propter se nihil a petendum. Nase Academicis Peripateticisque opponuntur; et Aeadd. I, 6, 22 P. Communis haec ratio, et utrisque Uea norum finia , adipisci, quae essent prima natura, quaeque ipsa per sese

expetenda, aut omnia, aut maxima in G. x et Ea ad hinc re rei necesse est. Goreen tra ponit: necesse est, a d hoc referri, ut Vulgatus ordo, inquit, per se quidem optimus; quum

autem hunc noatrorum nullus, Veteremque editorum vix unus et averam cat: non Potiam a non eum in

qui, quem tot aeriptomm editorumque

eo entiona auctoritas eon rendabat; idque maxime, quum ad eo exta ae-eommodatior esset. rg. Priari α --. Vix m. antellexit, quae uotori rines a in turre dicantur: e lieat enim Per e quae principiis ima in eo entanea m. At principi et prima naturin Prora

idem valent; superina Lx6 principia naturalia dicta, in rebus, Me

primae appetuntur , Ponuntur . . probi enacia mota valitudo, etc.

Quae quum sint, in sei princi α -- euroae, haec ipsa assii conciliare notat.

non quae his in eo enim . .as. In primis naturiae conciliation

bus Ouinis. σι), nihil aliud valent.

373쪽

sit propositum, collineare hastam aliquo, aut sagittam, sicut nos ultimum in bonis diximus, sic illi facere omnia, quae possit, ut collineet huic in ejus

Vulgata praebet, nisi quod habet eo

limare terim collineare In omnitiis

his de philosophia libris nullus est forsitan hoc vel obseurior, vel eo ptior loe .multi igitur editores muri ad eum sanandum et illustrandum excogitarunt nec ita mihi mea placent, at iis, quae de hac re dieturus sum satis expurgari locum credam. Ita lorum legendum esse arbitrur: . Etenim, si cui propositum sit collimare hastam aliquo aut sagittam, huic omnia anni facienda ut eouinee et tamen, ut omnia saeiat, quo Propositum M quatur, hoc quasi ultimum dicimus; tun autem , is seriat, quasi seligem dum non expetendum . Cato haec dieit, ut rubet non esse Stoicis duo ultima bonorem 2 et ad hanc rem p handam pisseri exemplum collimantia hastam. Non eat huic, inquit, finis, ut sistat; sed ut omnia faciat, quo Pr positum suum eonimandi aliquo hastam Mequatur illud, ut eoui et sive seriat, ea selisendum e hoc verupmprie ultimum iaculatoria dieitur. Ridicula haec sunt, sateor, sed Stoicineum ridicula quap pter non est Ci-eeroni vitio dandum, si quid solito seueius in his insit. Interim ΜAS.

exseriptoribus vitio dandum sit, oha--ra multo obseuriora facis esse; mulisque in textum recePta esse, quae inter lineas olim interpretamenti loco exatarent. RARC. - Idem Pearcius

norat ollimam et ollineare hoed ferre: eollimare hastam est dirigere hastam ad aliquem loeumri colli

bit . Ut enim si cui propositum sit, eo lineare hastam aliquo, ut sagittam, aio nos ultimum in bonis dicimus. Sit II. Cis. pars tertia. illi iseere omnia, quae Maait, ut collineet; huic, in ejusmodi similitudine, omnia in facienda, ut eonineet; et tamen, ut omnia fariat, quo pmpositum Maequatur: ait ho quasi ultimum quale o snninium in viis honum dicimus , illud autem, ut seriat, quasi

seligendam , non expetend. is Vix inquit, redere licet, quantopere loena Ne sit in vulgatis neglectuara quamquam ex scriptorum varietate, quae huensque exstabat, si oculam em peris, satali opera plene restitui poterat omnium tamen maxime interpungendi ineuriam mireris. Ut enim sicutis, male vulgo virgula dirimuntur. -Propositum sit, omnes nostri, plurea edd. vetti ipse Davis ex auia incite vulgatu ordo ad hae contexis per aept avias eat.-Collineare, Pal. I, Ven.

149ε, Crat in marg. Davia Bremi es. Hotting. ad Divin. II, 9 et Natth. Miae Phil. Vol. II, P. I, P. 136.

Si prouisue Bas et Gud. I. Respondeo sibi , Ut si eui... iae nos . Dieimias 4 nostri cum aliis, pro statu musta Sit nostra sponte ex sic fecimus, pro liceat res ipsa loquitur. Insusmodi similitudine praebent Pal. x, Spir EH. Gud. I, ara. i. e. . si ta lem simit Persequimur . - Virgulas requirit etiam omnia eum vi positum. Verba in omnia sint facienda, ut eoui-

nee in ex retim auctoria more, ad exempli comparationem Pistis, repetuntur. In v. . Ut omnia siciat, qta ut en licet quo notat ut inde, et et tamen . . . at hoc quasi ulti

mum is cohaerent. - ser. V. gutae ...

disimus parenthesi addixit quippe eui,

inquit, aperte debentur. - Ceterum , sit hoc quasi ultimum , adti collia

374쪽

354 Μ T. CICERONIS

similitudine omnia sint facienda, ut collineet; et tamen ut omnia faciat, quo propositum assequatur :sit hoc, quasi ultimum, quale nos summum in vita

bonum dicimus; illud autem, ut seriat, quasi seligendum, non expetendum.

a VII Quum autem omnia ossicia a principiis natum proficiscantur, ab iisdem necesse est proficisci ipsam sapientiam. Sed quemadmodum saepe fit, ut is, qui

commendatus sit alicui, pluris eum faciat, cui in mendatos sit, quam illum, a quo sit sic minime mirum est, primo nos sapientiae commendari ab initiis naturae, post autem ipsam sapientiam nobis cariorem fieri, quam illa sint, a quibus ad hanc u Derimus. Atque ut membra nobis ita data sunt, ut ad quamdam rationem vivendi data esse appareant : sic

noet isma. Recte an em Em in Pro

sod quae huc nihil saest stelloque sis

et si confiindantur. sensum si addi velis; hae est: Nos id nun honum aie

appetendum dicimus, vehit si hasta

aut sagitta seopum conatitutum Pet a. Ut enim tum siserae te onmis par est.

. poeeos, ita summum bonum ais tenti item, ne peccet, tacienda uniommar et tamen, si vel omnia facisa,

vinde voto potiaris, hoc ultimum tibi erit ne eo H, in quo nos ammeavimmum in vita bonum ponimus riuu eontra, ut seopum serias ipso bono potiaris)- -- ἐ--- via ληπτέω M. Meum Iu ad Aeadd. I,

p. 192 eqq. nostrae odit. , οὐ δ-- - ει 6. metortam eoniecturis nihil moramur. VII. I. A eo sis sis. Seripti omnes aut sis, aret sic, ignorant. Ern. eum Lambino sit adioeit ex edd. Pri-- , in quibus est Ven. 494 P aiat. quidem abesse, sed additur elegantius,

proviseat, quae ad I, o, 34 aeontiali, quibus multa impersonalia Meha ad subiectum a taeerone referri, domist. Sed exemplomm latorum ut eorum onmium, quae nobis innotuerunt'. ah hoe nostro diversa ratio est ut sola aeriptorum in vulgata eo piratio lautionem imperet. Μ-m etiam hoe manebit eur, quum toti Gieero hoe impersonali utatur, his vina laeus numerataee, ubi id ad subi tum relatum sit. Faciliua denique ser inna, Masso non legeretur: similiter enim tum defendi, in eo a aut posset, Sull. 26, 73, quae ita a sortuna ει

375쪽

appetitio animi, quae ὀρμὰ graece Vocatur, non ad quodvis genus vitae, sed ad quamdam sormam vivendi videtur data itemque et ratio, et persecta ratio . Utri. enim histrioni actio, saltatori motus, non quiVis, sed certus quidam est datus sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet; quod genus conveniens consentaneumque dicimus. Nec enim gubern tioni F, aut medicinae similem sapientiam esse arbitramur, sed actioni illi potius, quam modo dixi, et saltationi, ut in ipsa arte insit, non soris petatur extremum, id est, artis essectio : et tamen est etiam

- μῶς In his onjicit Davia primo το

apte eomparari posse docet, dissimilitudinem explicans. In artibus eat et artiseia habitua et artis effemio. Cum habitu sapaentiae nihil est omina ii. missus eat enim habitus ille, nisi materiam in qua versetur, habeat. At --entia in se tota eonvore est et nihil ad se tuendam eorum paeae sunt externa, requirit. Eat anim in animi eam et eootatione Maiis, non in sortunae temeritato : et non minua exercetur in rerum omnium penuria, quam in undantia. Ea quoquo apientia di a ilia artis Metioni. Quum enim suum munua ars nouit, et prodiit opria, iam ab arte ipsum alienum est: ne artia dignitatem amplectitur. At sapientiae inretio, quae est illa ἀλο- πια, in se omnes retinet sapientiae numeros immo ne nomen quidem a

est, prudena, uat in sortia, et tem- Perans, quae sunt vientia Dat affecte fauea inve κατορθωματα, dicun

6. Ut in ipsa arte insit . . . artis affectio Gore delet arte P ait sane, inquit, eum vulgata erini at Meua oodd. suadent Spir M. et Gad aciari ignorant Baa et Gud Vieri. ara. aliae arte in ima transponundi Nihil mirum esse debet, quod serinae madaeripaerunt, Mippe qui non viderent, Ps ad visuriae Pertinere. Hi enim Ioel sanaua eat: Sapientiae onm g omatione et medietna omparatio haud sane Ut nobis conve-

376쪽

356 . . CICERONIS

alia cum his ipsis artibus sapientiae dissimilitudo;

propterea quod in illis, quae recte iacta sunt, non

continentur tamen omnes partes, e quibus mustant. Quae autem nos aut recta, aut recte iacta dicamus, si

placet, illi autem appellant κατορθώματα, omnes numeros virtutis continent. Sola enim sapientia in se tota conversa est et quod idem in ceteris artibus non fit., Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Sapientia enim et

animi magnitudinem complectitur, et justitiam, et ut omnia, quae homini accidant ' infra se esse judicet:

mi Chaman enim inium ellaeuo Cethres t. non rn ipsis manet, ed res prodit rectius illa aetioni histrionis, et saltationi omparatur, ut in

natur, prout in histrionis et saltatoria

arte valet. Hoc contractina uetor, at solet, essest, u ut in Pan inint . . . artis effectio M.

. Eae tamen se otiam alia eum his ipsis Gore delet etiam Hane Iieet, inquit, pari. Pir et Eri firmant, tamen quum reliqui nostri, Moxonn. E. e. non agnoseant, Num e tum

quinto Ioeo quo non debet vis etruntiati poneretur, es'pe quae laealia insit ut sine una dubitatione aporiam, abiecimus. Alia deinde

Brem aliqua inrari jubet: et sane ita multis Ioela aliquis pravatum reperitur, si pro alius aliquis ponitur. Sed h. I. eorreetione Pus non eat, seripus editisque vulgatum tuenti a. His ipsis, i e gubernatione et mediisetna nam has auctor eum apientia comparari improbat. 8. Propterea gaeoa , in sis, quo

re efavi sunt, non contirientur ια-

-- Gore scribit Promere quod in illis quin rectefaeta sunt, non cone nent amen Primo, inquit, motius distinximus Priam vulgo ante quin i

guti ponitur se H in illis ob vim

oppositionis praemissa sunt. Deinde uvigatum continentur, in continent, ex Spis Eri et Baa. Mareo mutavimus, quum, vi vel ad omnas artos, quoad cogites, locus tamen pro coeat. Imaumeria deinde laeta votor verbo, si ad diversa refertur, repetito,

in non continent, quaerent, ludent, Possunt . . . - Continent ... --

aunt. Tamen his recurrit Mepius; vide ad L g. I, 2, '. s. minuem v MAEL Gud. 1 M- ωm ignorat. Sed inservit hae partae. contra n inna, Mepe parenthesi, quae mobis eum Bremio ponenda stat. --tamus etiam Ciceronem tum, illinas. G in t acripturum sui e et hunc enim ordinem observatam vide Laa, 36; nam alia positus verborum via

377쪽

quod idem in ceteris artibus non contingit. enere autem virtutes eas ipsas quarum modo mentionem

feci δ' nemo poterit, nisi statuerit, nihil esse, quod intersit, aut disserat aliud ab alio ' praeter honesta

et turpia.

VIII. Videamus nunc, quam sint praeclare illa iis, αε quae jam posui , consequentia Quum enim hoc sit extremum sentis enim, credo, me jam diu, quod τῖος Graecus dicat', id dicere tum extremum, tum

ut omnia , me tibi aecidant, insis ieesse putes ita iusti est, Meommuni hominum orto in ea exemtionem

fieri nolle. Deinde optimi nostri

aeta ne aed vulgata est probatior. II. Uinuis eas imas. E. et L eas ignorat Per se quidem optime quiuntamen nullus alius M. consentiat, et praeceden VII os hoc Pron aeque sorbere, atque addere potuerit, nihil eorrigendum : in primis si attenderia, T. tenere et imas enuntiati vimeontinere aurea libenter eas admit

tere aent. . .

xa Mentionem feci. oer acrib. se mentionem. Omnes nostros, inquit, sequuti sumus. f. Legg. III, 6, 4, - de quo seci opis mentionem . Agrar. III, 2 4 P. neque apud vo ante Re mentionem . Neque ita Cicero solus, id Com. NeP. Att. 6, 3 in quibus de eo saeit

mentionem, etc.

x3. Nihil esse, quod intersit, aut in orat aliud ab alio. Davis auadet, anu quo in eme eui Em opponit, die his rea ipsa inter ae differre, non quomodo disserant Brem quo non addi vult, sed intelligi , exemplis

allatas, in quibus demonstrativum aut relativum altae enuntiati membro omittatur. Quod quidem licet sit verissimum, ut saepe superioribus est. vidimus tamen hue nihil istat quum non idem relativi Mus Praecedat. Conaimes, in nihil aliud esse quod intersit, aut disseret, ab alio in Dauetor enim aliud altius metat, quum

easdem voce iungere amet, ut vi inguli a singulis, unus ab uno, etc.

atque ita ante in erat recte quod de- uno cogitabis. Quod nisi esset verissimum, sequenda Reinii ratio foret, qui in exemplari suo quo Pro quod, legit. Si zeugma haud infrequens ex- aisteret. Ceterum his Stoie illud indicatur, in modo honestum et turpe dimisere, cetera Me paria, ἀδιάφορα - . G. III. . Quin jam posui. Iram eat modo. G. - Goer incipi eap. VIIIaequenti tantum Da .

a. Enim unu e nostri ignorat.

Offendit nempe scriba in Proxime repetiis; sed us Aeadd. I, 24 6. G. 3. Quod τελος Gramus dicat Goer. aeri, quod τέλος Grinci dicunt Eluenda, inquit, maeula fuit, quam V. DD. ne sensere quidem vulgarum enim Grineus dieat, Cicerone indi-gruum se, dubitari nequit. Talibus ML Meet linguae elegantiis acriba Pollent,

378쪽

358 . . CICERONIS

ultimum, tum summum licebit etiam finem pro extremo, aut ultimo dicere , quum ergo hoc sit extremum , congruenter naturae eonvenienterque' vivere necessario sequit , omnes sapientes semper

feliciter, absolute, sortunate vivere, nulla re impediri, nulla prohiberi, nulla egere. Quod autem continet non magis eam disciplinam, de qua loquor,

at Mars Grinei dieant. Quod ne praeseras , meminisae oportet, et scribas, et . D. ad aeena eum in . iis eo tinetivum inferre solem; qui adeo in vallo habendus est, a rea eris atisdubitata ponitur. G. 4. Quum rem hoc sit exerremum. ore sorssi igitur pro rem. Ita, inquit, nostri omnes 4 God a V. Meeipsa extaderunt). Atmam. in Ioeoinq. l. e. inguam. Sed id vel glossa eat, vel ortum inde Mod compendd.

m et q. eonfusa sunt onmes denique --n eum Ven. 464 enim trinam qui seribarum torpor invexerit,m es-mus nisi inde natum est, ut hareeum inatio sententiae sequarentur. Sed saepe igitur a germis omittitur, ut supra

his II, et restituenda fuerit.

Omissae autem Particulae inco, quae--mque placuerit, alia substitui solet. vlgatum his linguae natura respuit. Nam etai quidem ergo parenthesis ala excipit, ut item pro inquam aleatur,vid ad Acadd. II, 1, 26 tamen accurate untio Paeti dignoscendae. Rrisu enim in quavia eonaeontione; ergo in solo eius sue ponitur. Quare recte rem tum . . dioeretrae, si enuntiatione intem via , suum hoc

sit extremum, omissa, anetor adium, ne Mario ergo aequitur eis. . . ἔ-

psisset. Quod quidem ita certum eat, ut nihil eertius. Et tamen in ea re ab utraque parte ubique P-eatur Erl aequum igitur extremum Me ito qui ordo nobis Praeplacet.

s. Congruenter naturae comuniam

saer aes. Me at h. L Bram in argu- minuto haedua libri, p. 26a, Cheeronomia o tantiae , quod supra, sis ,

mi , aeque impliciter Historie sine hase dimisa re, non Philosophi G. 6. Misiser, Moiste , fortunaeis.

Quomodo V. DD. in his tribus -- paeatis et disiunetis Meebila ae expossierint, Num sileant, vadere monilem: et tamen ubique aiis edunt , et evantur. Immo absiavi adfrem Meapplieandum erat, ut a par id si alter l. e. - haud istermapte Misiser, Heneque fore in Delenda igitur post absoluω virgula fuit Sio ratem aeripiat auotor, ut, quod vocant, ἀπι-- sive latretaivoque selleisiamum apientem lateret. . . Q. a reaeram omina reon vis ... ---- fore. te. Irat hoc dogma non solum indamentum eat totius doctrinae atuisse, Bd stlam exeo pandent vita metunae e nos me, quum i d nos domat mortem et Pau

379쪽

quam vitam serturiasque nostras, id est, ut ' quod honestum sit, id solum bonum judicemus : potest id quidem fuse et copiose, et omnibus electissimis verbis, gravissimisque sententiis rhetorice et ' augeri,

et ornari; sed consectaria me stoicorum, brevia, et acuta delectant. Concluduntur igitur eorum argumenta sic a Quod est bonum, omne laudabile est. . Quod autem laudabile est, omne honestum' est.. Bonum igitur quod est honestum est , Satisne hoc conclusum videtur Certe. Quod enim efficiebatur ex his duobus, quae erant sumpta, in eo vide eme COH-8. Id est, ac Id, ut ubique sere, tale valet, atque h. l. eum vi Ponittar, hoe nexu, Quod continM . . . ita modi'eu, ut eis ne de tota intemtata dubitos Ma Maem me t Gud. , id est plano noscit nempe comP. quo in voculae iudieantur, saepe exeidem ea seest. G.

s. Pol t. Ante ροισι vulgo Pu elum maximum ponitur, tuus loco Davia et rem colo distinxere sed tertim datur, pnnetum mimis, idque loco unio aptum eat. Nam ver rem aitu non bono oeson admittit nee tamen conteRtomm via peruratui, ut hae a praee d. Penitus segregentur.

Non igitur eum ita istam , qui hoc

punctum minua respuunt: aed, ut iuio aliis, iudieii veritatem in F. A. Wolfio suspicimus, qui hane distinetionem in ciceronis eorte philosophi- ei a litam noluerit. G. ro I Rhetori letaver Goee delet rhetoriae uom, inquit, mete a mulsio indo nota notatum: quippe quod bini Parisa. o Gud a ignorant. Matidam a Mallionia; et, quod, tu est, re ipsa oompungitur. Opponitur nimritoicorum contoria bravitas, non is

orato in eopiae, ama demisoriam disserendi ubertati. Non potest igitaer, quin vox hae addita mare idquo magia, quum laetia γε nihil otiti

d. Philos. t. V 83. Subtiliu explieatam Chrysippo tribraeo: qmae iam ex Pist. Iavidavimus, ea ab ho ave a. Chrysippi esse distantur. De Mna 1 nostique duerimine vide quae Maerate

nauum ex uoatria omniuua eat, quibus Mara consentit vulgata trans alis. Eademiastinaptionis almetum ast, quae

visa, nuti ea divinatio . . . Est Igitur divitiatio. Valo autem his positus is id omne talo est, ut ait honestum . Hoc autem allentio praeteriri nequit. duplex sam in Eri non reperiri, lod quo ipaum saevomum reddi, quum neu Djsj1jgod by

380쪽

36o . . CICERONIS

clusum δ' Duorum autem, e quibus essecta conclusio est, contra superius dici solet, non omne bonum esse

laudabile. Nam quod laudabile sit, honestum esse conceditur ' Illud autem perabsurdum, bonum esse aliquid, quod non expetendum sit aut expetendum, quod non placens; aut, si id non etiam diligendum. Ergo et probandum. Ita etiam laudabile. Id autem honestum. Ita fit, ut, quod bonum sit, id etiam h a nestum sit. Deinde quaero, quis aut de misera vita possit gloriari, aut non de beata De sola igitur beata. Ex quo efficitur, gloriatione, ut ita si dicam, dignam esse beatam Vitam quod non possit si qui-

in Graeela insit , et ex Proximis, in omne horinmissae laudabilem, addutum videri possiti

I x. In eo des erae conclusum.

Reeta Em explieat, id esse in On-siong l. e. haud plus minusque i. Conclusione me quam quod ex binis anmpti aequi dixistia coneludereantem Ciceroni, ut includere, Memeum in et ablativo ponitur. G.

x3. Quod laudabilo sit, honestum esse eon ditur. Ita primu Lamb. eomprobante deinde Palatino et Idem firmant spir. H. et Gud. x Olim

.. honesti ait, laudabile , cum reliquis eodd. et edd. Vett. omnibus. Sed prave Tales a barum transp altione sunt ereberrimae G. Iliad. . Per surdiam bonum esse aliquid, quod non 'etendam, etc. Ad haeeoonsera Tuae. V os rasci in etenim

quidquid est, quod bonum ait, id

expatendum est quod autem v

tendum, id certe approbandum: quod vero approbaria, id gratum ac P que habendum: ergo etiam dignitas ei rei tribuenda at quod si ost lauda-hile ait neomae est. Bonum igitur omne laudabile, ex quo efficitur, ut, quod honestum ait, id sit solum bonum in Andis Chersippi inriten, hnne enim huius inventorem mae doctem

ventus, Chrysippe, tui finitor aeem L. . Addo Legg. I, 8 4s. G. - De illo

Stoicorum dogmate, . Bonum omne esse laudablis is, id mut de Repugn. Stoieor. p. Ioas C, et Diogen Laeet. VII, ror DAMet4. Aut non δε δεαεαρ Addunt Baa. et Gud. x, denuo possit. Quod ne se aliquid putea, quum toties auctor verbum hoe in oppositione repetate Ponat, reputabis tum se aut de beata non omitis , acribendum fuisse. Et vagam quidem aedem non habet, qnum in tribus nostris de non berata legatur: ae similite iidem paullo superius, etiaran non inligendum. .rs Gloriatione, ut stridiciam Notabis glori-:onem, quod fere in deteriorem partem aecipitur, hoc loco in meliorem dies, atque inde excusationis formulam additam esse G. x6. -- non possit quidem. Recte

SEARCH

MENU NAVIGATION