M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

sunt, quod posterius Posui, similiom. Habent enim accessionem dignam, in qua elaboretur ut mihi in hoc stoici jocari videantur interdum, quum ita dicant, si ad illam vitam, quae cum virtute degatur, ampulla

aut strigilis accedat ' sumpturum sapientem eam vitam potius, quo haec adjecta sint ' nec beatiorem tamen Ob eam causam sore. Hoc simile tandem est inon risu Potius, quam orati me ejiciendum Apampulla

ra Dignam, in qua et oratur. I. . . quam tibi conciliare rude m. Gud. x et Baa in ignorant; aedirave. In et omnisempta consentiunt omnes.

Inserius Moret, in eodem contextu, ponitur. G. ra. Ampulla aut strigilis accedat. Mira an est haec erum minimi momenti designatio nisi cum vilitate usus quoque eorum necessitas iudicanda fuit. Hae enim utensilia annibalneorum, quibus mei Romanique

veterea ita adsueti erant, ut carere iis non possent. Iungitur aio etiam ali

a vita strigili Apulei Floridd. p.ra , Bip. - Strigilem et ampullam, ceteraque balnei utensilia is apud quem etiam accuratam utriusque utensilia descriptionem vide P. Iax, ad quem locum et Colvium conserva, aliosque Apulati init. G. -A talia vase lum vinarium e corio G tabatur a Cynicis, mendicisque Plaut in Persa,aet. I, se x, a. 44 uiuum esse egentem oportet Parasitum probe: Ampullam, strigilem, eaphium, o

eoa, pallium , marsupium habeat,

x3. Quo hinc adjecta sint. Coniectabat Gruterus, scripsisse Ciceronem M. Et videri potest non improbabile quum testetur Velius Longris, lib. de Orthograph. scripsisse Veteres guoi, quod nunc scribimus eui illud quo plaeuisse Lucretio, Catullo, G-ceroni, Virgino, probant grammatici Credit saeile est, Midime inter u-hrariorum manu extremam uterem, et ubi erat quo remansisse quo Etenim

observat ne Perillonina, in Sanet. Μineo. IH IQ, quo veterem east. dativum pronominis qai omnium g nemm a pleriaque habrium Ioco adverbii, atque gravi apice notatum.

I. Hoc simiae tandem est non risu PMi- , quam oratione ficiendum μRecte cavet remi, ne Visiendum malis, laudana in noti macre Orat. I, 3a; in V, 8 Oudendo ad suet. Neron. c. 37. Similitudo enim ab ha- strionibu petita est, a peccantes s nam resinquere aibilo plausuque sinistro eoguntur. Vulgo haec per interem gationem furuntur sed quo modo hane V. m. ad hunc verbo m P situm aptare potuerint, nos certe ignoramua et nisi sorte in potius os, ponito eius rationem quaesiverunt Maal aio auctor, . . Plano. 37, o unumquam mehercule eos mortem

potius, quam immortalitatem Maequutos putavi ... --m valet, tandem aliquando, ex frequenti usu auctoris. Itaque interrogandi signum, ut loco incongruum, a lulit mr Noa non videmua,'Nomodo interi Og nota

lata probabilia sensu elicitosait.

492쪽

47a . . CICERONIS

enim sit 'β, necne sit, quis non jure Optimo irrideam si laboret si At vero gravitate membrorum et cruciatii dolorum si quis quem levet, magnam ineat gratiam; nec, si ille sapiens y ad tortoris equuleum a tyranno ire cogatur, similem habeat vultum, ac si ampullam

perdidisset sed, ut magnum et difficile certamen iniens, quum sibi cum capitali adversario dolore,

depugnandum videret, excitaret Omnes rationes somtitudinis ac patientiae, quarum praesidio iniret illud

dissicile, ut dixi '', magnumque praelium Deinde non quaeremus, quid obscuretur, aut intereat, quia sit admodum parvum sed quid tale sit, ut expleat sum-

rs Ampum anim sit, necne sit. Se quae ad vitam eum virtute degendam accedat. G. x6. Si laboret. Nempe in re tam parvi momenti. Hi notatis facile cavebis , ne in his eum aliis haereas. G. - ωαν. mem/r. Lucret. III, 44 Consequitur gravita membrorum , praepediuntur Crura vaeissanti, etc. . De phraia, grus is m. id Tusc. III, 1.

I7 Nec, si ille viens Bini nostriae ignorant: quod nos quidem minume probamus. Innuit enim auetorinum Epieuri sapientem . qui vel in equuleo exclamet, quam bene est . Vere autem ad hunc respici, similia loeus docet, supra III, 13, 4 D. An vero istius quidquam Potest ase, quam illorum ratione, qui dolorem in

malia ponunt, non posse sapientem Matum esse, quum equuleo torquea

tuel quibus item iret Epicuri -- piens petitur. G. - Nos autem non videmus quomodo te hoe Ioe -- pientem Stoicum non designet e nam ei nulla rea est eum pleurisci aedprobandum est Sinteum ipsum non posse quin disserentiam ponat inter ampullae iacturam et equulei doloros; unde olligas, dolores corporis eam vim habere, ut inter indisserentia poni non possint itaque ipsa virtute

in beata viis aestimanda non Prorsus obrui. t 8. Similem habent vultum, ac si a uuam perdidisset Goreen aeribit et pro ae sie, inquit, omne nostri, eum binis monn et Vien ut recte ante nos Daria ex s, Pau. 3, suis, et

Metoriana dedit, Emestio non Parente. f. supra II, 7, 1 in V, 3, γα similem sibi videri vitam et me

earum eum, etc.

19. Uideret, excitaret. Dixeris auctorem ex onaeontione excidisse, quum praesentia vatur, habeant,

Praecesserint. Sod applicavit imperss. ad proxime anteeedens Piusquampere. Perdidisset, utpote quod auribus motoria inhaereret. Talia exempla fre

quentia sunt; neque rituPeranda quum aio strueturae varietas adiuvetur. G.

si quod dixi acriberetur Dae ante αι dixi vox proxime praecedere debet,

493쪽

mam. Una Voluptas e multis obscuratur' in illa vita voluptaria sed tamen ea, quamvis parva Sit, para Strius vitae quae posita est in voluptate. Nummus in Croesi divitiis obscuratur: pars est tamen ' divitiarum.

Quare obscurentur etiam haec, quae secundum natUram esse dicimus, in vita beata : sint modo partes beatae vitae δ.

XIII. Atqui, si, ut convenire debet inter nos, est 3

quaedam appetitio naturalis ea, quae secundum naturam Sunt, appetenς' eorum mutum est aliqua summa

iacienda. Quo constituto, tum licebit otiose ista quo,

a r. Una volvtas. . . obscuratur. I. e. in si vel una voluptas oba is et sic inserius, . si vel unus nummua, etc.

Tecta sunt diverbia pro . si dixeris,

unam modo voluptatem obscurari, tamen concedes... eam Partem esse ejus vitae, etc. m.

22. Pars est tamen dis Forte legendum , - para est tamen divitiarum illa-- - nempe Croesi, non divitiarum quarumcumque Compend pronominia

sicile ex ultimis prae dentis vocabuli syllabia obliterari potuit. .a3. Sint modo aries beato vitin. Goer ire P. isce beatiar. Hoc inquit, ordine ex Cnostris, et Crat. Cameraria, quae t Peccat, Peccat tamen ex rectiore positu Nam Matre clausulam ob sententiae pondus, occupare debet. XIII. I. Atqui, si, ut Ignorant Bas et Gud. x qui et ex eo scilicet,

quod,quum distracta voce at qui scri- heretur, librarii qui, ut ad ontexis ineptum, abiicerent. . a. metens Lamb. utraque edit. appetentis de suo edidit: sed recte a

Davisio oercitus est: est enim vulgataea etens verissimum Forte Lamb.

ea ad appetitionem applicavit, laum ad n praena reseratur moerambinum ossendebat, quod ipsa appetitio aliquid appetere dieatur;

fruat tamen. Licet enim, inquit Davis ametiti Proprie non re tat, sed ille qui rei cujusdam deside

rio tenetur tamen istiusmodi locutiones auctoribus sunt ustistae. Sic non ambitio gratiae vel odio subscri

bit, at id faciunt homines ambitione dueti. Nihilominus Phaedrus lib. III, sab. Io, 56, dixit: in Ambitio namque

dissidens mortalium ut gratiae subseribit, aut odio suo M. Sic neque, α cense nec oratio indieat at homines qui vel voce utuntur, vel ratione. vine tamen loquendi formulam non refugit Cicero Tusc. V, 9 nec tuam Plutaris. Consol ad Apollonium, P. Io6 B. Infinita sunt huiusmodi. 3. Quo constituto, tum licebit. Brem in noti. scis facile fert, ivv. quo constituto deleantur: idque non tam Propter pleonasmum, quum talia apud Cic. toleranda sint equidem nescio apud quos Latinos Graecosque nou sint); sed reserre ista verba ad tum inepti glossematis speciem; ο

remque rationem esse de Amicit. s. Nohia aecus videtur Glossator enim Primo, qua constituta , relate ad summam, scripsisset, quum contra Cice-Djsj1jgod by

494쪽

474 Μ T. CICERONIS

rere, de magnitudine rerum, de excellentia, quanta in quoque sit ad beate vivendum, de istis ipsis o scurationibus, quae propter exiguitatem Vix aut De vix quidem appareant. Quid, de quo nulla dissensio est βλ Nemo enim est, qui aliter dixerit, quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia reseruntur : quod est vitia

mum rerum appetendarum omnis enim est natura

diligens sui. Quae est enim , quae se umquam deserat, aut partem aliquam sui, aut ejus partis habitum, aut

Vim aut ullius earum rerum, quae secundum naturam Sint', aut motum, aut statum Τὸ Quae autem natura suae

ronis sit, neutra ad sententiae praecedentia omplexum accommodare. Deinde ita erebro usu idem Pari comstiiratus usurpat, ut vix aliud verbum.

Denique nos quidem nihil hoe in loco

os sendamus. Nam in quo onstituto in valet, hoc simulatque constitutum

erit summa eorum omnium saeta in. Talium autem inundantiarum ipse Bremius copiam collegit ad Comellum Nep. Alem. 6, s et Thras. 2,

4. Apud omnes vero et Iatinos, et Graecos, tum et τοτε multipliciter redundare, vis est, ut moneamus. ω-

terum iam suari ad Tur l. p. 8 s,

vidit, tum post duos abit servire consequentiae. De participio autem constitutus ale iudieamus, multis id loria 6 apud Cic. sine iure vel expu

lisse, vel tentasae. Ita v. c. Verr. I,

36, 9 α post haec constituta iudi

cia Μ, valet. . ex quo indicia, ut nunc sunt, eo tituta sunt M. G.

4. Quid, de quo nialia dissensio estp ta Spir et Eri reliquis nostris eum tot aliis multa peccantibus. Rectius dedere primo loco .manui deinde Lambinus ex suis, si ante idem

Eliensi Darisii. G. - sensus est: Quid di m de illa in omniuua eone a principio, nempe id ad quod omina

reseruntur l. e. summum bonum, D

riisse esse, idem esse in omni a naturis, ae generinus. Nemo enim atqui ho non admiserit. s. Omnium naturarum si omnea seripti Goreen tamen dat naturiatam. Edendum erat, inquit, . . quod edd. veti cum B amo, en 1494, Crat pluresque praebent. Natura

enim sunt, quae alias in secundum naturam esse in die'ntur, quaeque in Proximis, mant Partem. . . aut statum ,

accuratius indieantur. Ita inpra ima naturalia dicuntur. Ita demum remo cum his eo inunt me murantur, 33 - ut simile sit omnium naturato illud ultimum, ad quem locum nos vide sis. G. Cui I. V. L. Mentitur. Sed nobis Goer coni labefactare videntur quae nis sequuntur menim esset simile, si, etc. - et Postem, . Qui potius Ita dicis, omne animal applicatum esse ad id etc.

6. Sint Goer scrib. sunt. Hoc, In quit, rectius uos e quinque nostris reposuimus. . Aut motum, antistarum. Horum Djsj1jgod by

495쪽

DE IN BON ET AL. IV, 3. 4 sprimae institutionis oblita est Nulla profecto, quin'

suam Vim retineat a primo ad extremum. Quomodo a igitur ' evenit, ut hominis natura sola esset, quae hominem relinqueret, quae oblivisceretur corporis, quae summum bonum non in toto homine, sed in parte hominis poneret Quomodo autem, quod ipsi etiam fatentur, coustatque inter omnes, conservabitur, ut simile sit omnium naturale illud ultimum δ', de quo quaeritur 3Ium enim esset simile, si in ceteris quoque naturis id cuique esset ultimum, quod in quaque X-celleret. ale enim visum esset ultimum stoicorum.

loco Gud. , --3... status. Quod ne Putea mae aliqua attentione dignum, notandum est, hae in re metorem plurium numerum non amare:

neque aliter Graees, nisi simpliel,

8. Quin autem natum suo primininstitutionis oblita est Prave in Da- Halana et Em sua editur. α Prima institutio is est, quam nos die cis ur

- re post obsita est virgula tantum interpungit, sed ipse in notis inter

rogon tam uadet.

s. Quin valet quin, non Cons. men de Parit p. 3s. Sed videtur orbo substantivo repetito nulla est seribendum, interrogandi signo. Sic

bene sibi, quae est enim ...pis et, a quae autem . . . est respondebunt.

Est enim poat num omissum exemplo idoneo nullo defenderia G. ro. Quomodo igitur Hano vulgatae lectionem tuentur Spiri et Erl. Reliqui nostri quo igitur, ut et alii aliorum Pierique, quod prave reposuit Grut. Compendium vocis quomodo est quo, hinc infinitis loeis a seribis quo Peccatur ut faciunt v. c. in proximis d. a et Baa eadem Partie redem1- te. G. II. Ponaret. Tres optimi nostri ρonereinr. Quod ex similitudine eompendii syllabae ur eum signo rogationis, quale scribae pingunt, ainetum puta. Plura loea inde vitium traxerunt: sed de hoe Baa G. 12. Ut simile sit omnium naturiae illud ultimum. Ita nostri onmes itemque impresia vett. At P. innut Lamb. et Davia ex uno Sigoni eodice naturarum dederunt; oonnisi nempe omisso, ubi superius naturalium eorrexi- mua sed is omnium naturale illud ult.--t, comnium naturalium naturale illud

est , ut sepe si contracte auctor.

Ita haec et eum re ipsa summum enim bonum debet imile esse omnium, quae homo in bonis numerat, Vel P tius hae continere debeo, et eum superiori loe arcte cohaerent. Dixit autem auctor naturalia, non bona, quoniam stoici ea, quae secundum naturam ement, non In bonis, ae in L iαφοροι ponebant, eaque non e petenda, sed sumenda esse statuebant. G. 33. Tale enim visum esset ultimum Stoicorum. In his quomodo interpretes Dj0jtjgod by

496쪽

4 6 . . CICERONIS

3 Quid dubitas igitur mutare principia naturae quid

enim dicis si omne animal, simul atque sit ortum,

applicatum esse ad se diligendum esseque in Se On- servando occupatum Quin potius ita dicis, omne animal applicatum esse ad id, quod in eo sit optimum, et in ejus unius occupati m esse custodia, reliquasque naturas nihil aliud agere, nisi ut id F conservent, quod in quaque optimum sit Quomodo autem optimum, Si bonum praeterea nullum est Sin autem reliqua appetenda sunt si, cur, quod est ultimum rerum appetendarum 7, id non aut ex omnium earum, ut ex plurimarum et maximarum δ' appetitione conclu

ditur 3 ut Phidias potest a primo instituere Signum,

aequieverint, nos plane ignoramua quippe qui iam concoquere nullo tem pore potuerimus. Senait rem eorruptelam loci in noti maere et esse

legi iubet, hae eo tinctione: . taleonim Me ultimum stoieorum supra visum . Sed nobis ne si quidem

eontexta coeunt, a vel in miro verin

hormn Moitu eorumque nimia inde ambigvitate, nihil haeseris. In risum lae vitium quaerendum Me non du-hitam loe Gud. , --

refert. Inderi te v--, i. e. . naturae vere eo entaneum in legendum. Umem autem Pro naturin consent

naeum saepe auctor. l. supra III, 39,64, eto. Compendiorem similitudo haec faeile confuderit. G. et ε. Quid enim dieis. Dieis, ut a

Pal. 4, sic etiam a Gad. a abest. AMeaae h. l. recte Maa Gmt ait nos negamus. Tum eri post quid enim pauetor aequentium matrum ale mu

vando is moria enim enuntiati ordo tenendus fuisset ,-on invertendus

mod modo dicebat interrogationis quasi impetu, ex interposito diris,

fracto. G. rs. Id conservant, quod Gud. et Baa. . id eo ervetur, quod et in ah. I. vulgatum Probam Peccant enim se ae in utramque Partem G. x6. Sin aulam reliqua me ae fiant. Si ex Spis et Erl vulgati silae eorrexim valet enim, at si contra, atque tum meis ubique reati taetur saepe ho modo in reposuit Martria Laguain v. e. Divv. III, P.

et 8 Iidem nostri quoque sint mutant quod modeste instantia soret; atque ita haud alienum a reliqui

loci tenore G. et . Quod est ultimum rerum ανσ- tendarum Trea principes nostri αρ- ρει- - quod et aurea magia Pr bant, et bene congruit eum PraseC. Maesiqua appetenda in At librarii nimia saepe aio notis compendiorum eo etia G. 18. Et maximarum. Hoc ignorat Gud a , atque Eri aut pro et aeribit: sed vide quae supra 6, 15 Qu. I , a , de hac formula monuimus G. Dj0jtjgod by

497쪽

idque perficere; potest ab alio inchoatum accipere, et absolvere. Huic est sapientia similis s. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Hanc intuens ', debet institutum illud, quasi signum absolvere. Qualem igitur' natura hominem inchoavit et as

quod est munus, quod opus sapientiae quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat 3 Si nihil in eo perficiendum est praeter motum ingenii quemdam, id

is in Phidias Potest Primo ... mi estis similis Gore ante hine d Plex Puncturn ponit, deletque est post huic positum. Ipsum vero audiamua

A primo nostri reliqui firmant aliis cum Monae a principio per o -m exhibentibus cons infra V, Is, et r. nunc vero a Primo quidem mirabiliter oeculis natum mi. . . Progredientibus autem aetatihua, etc. Iis Graisi

quoque ἀπὸ πρωτου Deinde Pergere oratio si livio debebat sed partieula haec eum vi omissa loeum dedit levianaeolntho. Denique refert vulgata huic est sapientia similia. sed pravo positu, quum in Praecedd. sapientiae facta mentio non esset Spir. et Eel. huic almilia eat apientiam.

Quod utique melius sed Bas optime, qui est ignorat Ineiacant enim acribae tibique ad simile vel dissimile verbum arabat quod auctor ad hae adieetiva

mimum amat. Ita v. e. his Aeadd.

II. 18, 5 , prininsuisso, deinde assa

insertur. Item hia nuper meis delevit histx orat. I, 23 eis humilius dierum, tamen eo imitem Hoetiis est ei in vim suam, ut debent, et sapientis, et similis, reeipiunt.

Adde vulgatae ambiguiistem, quippe

ex erina positu emtua aenaus Prodeat,

hie Phidias habet apientiam altarialem. Ceterum a Cieero hoe BooApellis Venerem- imperfecisin me e- datus emet, hunc pietorem sorte Prae Phidia statuario ponere maluisset. CLDio. I, episti s 46, et aec. m,

2, 14.

2o. Hanc intuens Goer addit ergo ante intuens. Hanc, inquit, voeem Davia ex uno suo receperat in non paruit Em. Sed testantur remetiterum Spir. H. Victor Crat aliae. Ven. 4sci tur: hae enim duo ex simili comp. ubique eo standuntur. Hoc loco emo vim opportunam eon- Mentioni additidi T. Qualem igitur Spir et Erl. quare. Sed ne de vulgain dubites: scribae in qualis , pro quia ratione posito, haeserunt. Si quare aeribem

dum Met, aequendua etiam Gad aforet, hominum natura rati Ponen . Jam vero vulgatus ordo probatior,

quippe quo sistim intelligatur, qualem ea vi G- , quam diximua G. a. Si nihil inis persciendum ast. er acrib. . si nihil in eo, quod perselendum eatis. Iin, inquit, cum plerisque aliorum 4 optimi nostri. Gud a quod ignorans, ante in o. quidem addit Monae deniquo is nihil in eo, quod . Vulgata ante Da viaium, in eo quidem Persis aediae, quum ipsius quoque codd. quod

reserrent, neutrum admiait, cum Ursini eodie et Pal. s. At aeribae non sic peceant, ut in facillimia quihusque turbent. Immo quod hoc in positu eos offendisae, haud mirum esse de-

498쪽

4 8 . . CICERONIS

est rationem: neceme St, huic ultimum esse, ex vi

tute vitam fingere 'δ Bationis enim persectio est virtus. Si nihil, nisi corpus, summa erunt illa, alitudo v cuitas doloris, pulchritudo, et cetera Nunc dei minis summo bono quaeritur. a XIV. Quid ergo dubitamus in tota ejus natura qua rere, quid sit effectum Quum enim constet inter omnes, Omne officium, munusque sapientiae, in hominis cultu esse occupatum alii' ne me existimes contra stoicos solum dicere eas sententias asserunt ut summum bonum in eo genere ponant, quod sit extra nostram PoteStatem Α, tamquam de animali alia quo loquantur β: alii contra, quasi nullum corpus sit

post nihil libenter est inuti. O . I, x4, et: Nihil enim liberiae, quod non idem natum , est ibid. I, , 6. Neque o si praecedens es Maia rari debet, quin idem statim amra tur. Nequo deniquo huius ipsius Iooosis mana iudieatio enim, ut Mepe, --veranter Ponitur. as. Ex num visum fusum Baa. et Gad et remis Olim editum esta re e quod etiam mi praehet. serinae nempe mini με- eleg clam non Maequinantur: quod auo rex eo ociatione notionum posuit,

Phidiae supra linem montione ἰ nam gaer proprie de statuaris, Plet ria, reliquisque plas ista artibus dio

tur rerem eat, a seeundum H tutem, ad virtutis exemptitem To pulsae minas, vel ex eo emitur,

δα ἐφ' ἡμῖν, eo ua diritur, quippe

499쪽

DE IN BON ET A L. IV, 14 479

homini', ita, praeter animum, nihil curant quum pramertim ipse quoque animus non inane nescio quid

sit neque enim id possum intelligere), sed in quodam

genere corporis; ut ne is quidem Virtute una contentus sit, sed appetat acuitatem doloris. Quamobrem utrique idem faciunt, ut si laevam partem negligerent, dexteram tuerentur, aut ipsius animi, ut iacit He

rillus Θ, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent. Eorum enim omnium, multa praetermitten-

hium non est. Μonae et Cret de inanimali aliquo sed voee Ciceronis tempore prorsus in alata. Inde nonaMimati seripsimus, quippe quod in

Baa nominali latere videatur seribit autem auctor non corpus Nichi om

emeretur, osae eas non eo os . Ita quidem non cum substantivo auo tamquam una vox iungenda est. I.

quae Plura collegit Spalding ad Quintil. Insit orati. IV et 73. Qua ratione hoe loe adhibita , egregie cuncta Con. spirant Intes Igendus est enim Epicurus cum eius sectatoribus, qui summum bonum voluptatem statuens, toties auctori ita loqui dicitur, in quasi animum non haberetis. I. V. L. Goer. coniecturae minus assentitur quam si

non recipias, animalis intelligendum est tamqnam bestia. 6. Alii eonem, quasi nullum comus sis homini. Goer seri, quasi comus num si hominis. Primo, inquit, Gud. 1 aviam exhibet aio tamen ut supra alia manu contra ex diversa laetione notetur. Non videbat librarius, quomodo hae sententiae sibi .ssent oppositae qum in praee d. n. excidisset.-Deinde relinquendus erat vulgatus ordo usim cor's, iubentibus scriptis omni idque iure, quum ex oppositionis ratione sententiae vis non tam in adiectivo, quam subst quaerenda sit. - liv. clam uer habet hominis. . Animus non inane n grata, etc. 3 ire anctor inane de animo eo ore omni experte Aptius Lem. II, 18, 45 , -- comus, tamquam de Meanimi, dicit. Sed h. L inane id intelligit, ad quod notio nulla adiungi possitu veteres enim animum ita penitus simplicem, et omnia νεαοιτος, ut eum Platone loquamur, 'Pertem, ne

eootari quidem posse, iudicabant. G. inlibi rectius Cicero Vide Tuscul. I, 2'. Nihil tamen, quod oninino sit ασωματ , intelligere potuerunt ephilosophis quam plurimi Vid. sellus de per Daemon pag. 46. Hinc

factum , ut daemona etiam honos aliasque gradus inferioria natura rationale eo oribus Pro ratione eon. ditionis aut emastoribus, an tenuioribus instruetas eas censuerint. Eadem fuit Origenis aliorumque Patmm aententia. DAV. 8. Ut si larvam partem negligerent. Id est, ita agunt, ac si miles ita dextram modo latus tegere, et a telo mineum tutum Praentare vellet, ut ainistrum nudum et hostium telis expositam relinqueret G. s. mri a Carthaginiensis erat. summumque bonum in scientia pon Djsj1jgoo by

500쪽

tium, dum eligant aliquid ' quod sequantur, quasi curta sententia Lot vero illa periecta atque plena eorum, qui quum de hominis summo bono quaere

a rent, nullam in eo neque animi, neque corporis partem y vacuam tutela reliquerunt. Vos autem, Cato, quia virtus, ut omnes fatemur, altissimum locimi in homine et maxime excellentem tenet, et quod eos, qui sapientes sunt, absolutos et periectos putamus, aciem animorum nostrorum Virtutis splendore pra stringitis. In omni enim animante est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus; quibus tamen et dolore vacare opus est, et valere Sic 'igitur in homine persectio ista, in eo potissimum, quod est optimum, id est, in virtute laudatur 4. Itaque mihi non satis videmini considerare, quod iter sit' naturae,

hat, quam intuebat esse ultunoni, ad

quod omnia referri deberent. Contra Zenonem seripsit. Cf. ins a V, 8, 3. et o Dum eligant aliquid, quod Baa. et Gud a uod, quod Spir et Eri. aliquod omisso quod. Sed liqvid

h. l. Verum M. G.

TI. Quasi mrta sententia. Curta est muria, decurtata res Orat. 51, 7 : Nihil inconditum, nihil euritin , nihil elandieans, nihil redundans . Unde patet vitiosam brisitatem hae voce notari opponunturperfrui et ena G. 32. Neque animi, neque comoris Partem. Gud a Post animi vocem ηυim addit, et Bas a nimium, quod Ex eadem lactione eorruptum est. Scribae non ferebant anetorem de parte animi loquentem sed os supra Fin. II, 34, 13. G. I 3. In omni enim animante . . . Sic igitur Desiderat Em. Particulam, quae ad si reseratur, addique post am--nte, ut iubet. At sic, vel nudeposita, frequenti exemplo in consecutione dieitur; vide Lem. I, 11, 3I. Enim pro autem dieitur, quum haec sint refellentia. - In iisdem his ΜΟnae aliquod praebet; sed aliquid

h. I. seres recte Potest. G. 34. In virtut laudatiar Davis e milai Deatur, quod, ut elegons, Prae dicat meas. At ista elegantia ut paullo eoaetior foret, ita certe auctoris non est nam quae Daula exempla Prosere, ea nihil hae Resunt, nisi potuisse aie h. l. aeriuere a morem. Vulgata est etiam electior. - tur enim valet, in laudari, aestimari meretur: - et in tat quoad , quo attinet ad , ut innumeris Ioeta.

SEARCH

MENU NAVIGATION