M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

발행: 1829년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

DE IN BON ET Q. IV, 9. 461

IX. O magnam vim ingenii causamque taStam, currit nova exsisteret disciplina Perge porro. Sequentur

enim, quae tu scientisSime complexus es, omnem insipientiam, et injustitiam talia vitia similia esse,

omniaque peccata esse paria, eosque, qui natura, doctrinaque longe ad Virtutem processissent, nisi eam

plene consequuti emerit, Summe Me miseros, neque

inter eorum vitam, et improbissimorum, quidquam omnino interesse ut Plato, tantus ille vir, si sapiens non fuerit, nihilo melius, quam quivis improbissimus, nec beatius vixerit'. Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et emendatio. Quae omnino aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam. Quis enim ferre posset ita loquentem eum, qui se am

ctorem vitae graviter et Sapienter agendae profiteretur, nomina rerum commutantem' quumque idem sen-

m. i. omnem insipientiam, et initistisiam Goer delet t. Hanc inquit, Part. Praeter Paris. 1 Eliena 2, ignorant Oxon. . Gud a Monae. et Baa delerique copula vel sine aeriptorum auetoritate hoe in eontextu

merebatur.

a. Similia ὁμοια idem fere est, quod in inferius additum nihil

enim vult ea magnitudine inter aedistine. 3. --no Ignorat Gud. x omnino. Et solet ane has pari. Post negat, va a Mihi addi ae h. l. vim negationis iure auget. G. 4. Noe beatius vixerit.Trea Oxonn. totidemque nostri Malus Philos phati seviset aeribae videntur, quum starent, i robum non Posae esse Maetim sed nee Marius est aeque

non heate, atque, etc. - . S. Nomina rerum comminantum.

Hae Gore. uneis lueludit, notant Iare invecta haec anni P. innutio, Davis. Emeatio : quia enim lata, his in contextis, Ciceronis putabit 'Saepe hi quidem notione primaria repetit: at ut hoc loco, tam hiae , et

distorta eo tractione, nusquam Seria Patiae certe, ut nihil, nisi nominarem commutaretis, ve similiter.

Sed saeue videre est, unde hoc o--ma natum ait Non enim videriant aerinae quum, quae sequitur, Mati tam et apodosin igitur ab hae pari. inoipere opinati, non Potuere, quin

proruas aliquid de suo uinerent. Id

autem tam laeva manu Aeerunt quum omnino apodosin, tum ejus participia vectantes. At his oblatis euneta ex ordine prooedunt. Nam Verta, qu-gus ... i onenι- hoo valent: et

Iiore in sentiendi ratio a eommuni omnium nihil plane differret, tamen rebus lia, in quibus plane idem sentiret, alia nomina imponeret imponera

482쪽

46 M. T. CICERONIS

tiret,quod omnes',quibus rebus eamdem vini tribuercti, alia nomina imponentem, verba modo mutantem, cle, opinionibus nihil detrahentem Patronusne causae, ita epilogo pro reo dicens, negaret esse malum exsilium, publicationem bonorum haec rejicienda esse, non fugienda λ nec misericordem judicem esse oportere Inconcione autem si loqueretur, si Annibal ad potetas venisset, murumque jaculo trajecisset, negaret esse in malis capi, venire, interfici, patriam amittere Anis natus, quum triumphum Aisicano decerneret; QUOD

EIU VIRTUTE, AUT FELICITATE', Pomet dicere, si neque

virtus in ullo, nisi in sapiente' nec selicitas vere 'dici

vellat . Repetitur continuo eadem sententia variatia verbis, idque plane ex

6. --υ irim sontiret, quod omnes meae udo non idom, aedratione praebet. Quid ' a Inde MDhendum ait, . quumque re sentiret, quod omne pia nam irim ala haud

valde desideraria re autem et rationam vomptam a pe eonfunduntur. Inserius modo Gud 2 in 'em mutant, commistis compP mo no et a G.

. Mikienda esse non refigienda. Reiiciuntur Stoiel ἀδιαφορα τω ἀλη- πτωv, Rountur mala. Reii an autem sunt τω ἀποπροηΥ-vem, quae aueto refera vertit vide supra III, 6, a , in Excursu I ad Aoadd. I, s 36 nostrae edit Pag. xsa, sa). spis Eri et Molino. iis an eum aliis, ex e mP. Haritasseeto faesen . s. Quod eius virtute, aut fael sunt vaeha In ipso decreto adhibita. Ita primus rut e Pal. 4 consentienimus Parim apud Davis Vulgabatur prius, . quid de eiu Q ut e nostris Bas et Gud. 1 praebent: nam resquiemendatae lectioni favent nee autem idem mi vidit, haee olemnia triumphi Meemendi verba mae. Pr prio quidem, quod rina virtute, aut, quod uaselisitate seribendum erat: ae eontraetina dixit, verbis quodes

non repetitia. Ita nihil nee se est, ut eum mestio aut renuas, ac -- dena modo an vulgatis uteris aer hatur vidimu enim a tua απι Proae diei, at diversae notiones iunguntur. G. s. In uno nis in sapiente seripti primo omnes nullo ' quod mala eum Nisaeuo ex illa onstructione d -- deris, quae aereis, nem, nec auctori

frequenter dieitue quum rius ratio in eontracta horum ver inrum indole lateat, vide ad Aoadd. II, s. 's, in thid. 4 , 4 S. Neo quidquat hueniolani Ioea, quae avis exestat: quippe quae vel eorrigenda sunt, e

ad suam regulam revoeanda. - Inde in post nisi repetitam ex monti sple EAE Bas et Monae. -- tulit Gore quas ortam ex e mPend. praecedentia voeis. Voces enim, Inquit, . nisi sapiente . Hent in nisi qes sapiens aliis. . to Uere. Ignorat Monao verae: Djsj1jgoo by

483쪽

D FIN BON ET A L. IV, 9. 463

potest Quae est igitur ista philosophia, quae communi more in foro loquitur, in libello suo λ praesertiniquuin, quod illi verbis suis sigiliscent, in eo nihil

novetur, de ipsis rebus nihil mutetur , eaedem res maneant alio modo. Quid enim interest, divitias opes, a valitudinem bona dicas, anne praeposita ' quum ille,

qui ista bona dicit, nihilo plus his tribuat, quam tu, qui eadem illa praeposita nominas Itaque homo inprimis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate

Scipionis et Laelii, Panaetius, quum ad Q. Tuberonem de dolore patiendo scriberet quod esse caput debebat, si probari posset, nusquam 'Posuit, non esse

neque necessario ham vox hue pertinet G. II. Harbis suis Gree seriuit suis verbis. Ita, inquit, recte nostri omnes

triuisponunt, itemque Oxonn. . . Vulgata, κrbis suis, vera languet sto Cie in Epp. meis verbis saepissime. x a De ipsis rebus nihil mututur. Haee Gore ad uneos damnavit, quippe quam sint a Gud a mulsis, inquit,

totva loeus uapeetna erat, me ut pro Metur cuius Ioeo aeripti omnes m νemo, mumur aerihi, reliqua uaque id inιerest, a te velit Emeat solaver in nihil mutetur, eaneellis addixit. Beemio laeet in noti mace. in eo

nihil movetur de rebus ipsis in reliquis cum Davisio deletis Davult ratio

violentior est, quam ut eam sequaria; Emestiana, Inia modo verbis ablatis, non satisfacit Bremiana denique elegana an eat, aed qua non videas, quare ipsis a se is tra positum 1eatue. At Gudiani a verborum hiemi satissa re nemini non debet. Nam quae in eamdem sententiam variatia verbis adduntur, Proesus ex motu aueinris adduntur. In praegresso

autem no nar, quod Lambini, et ante hune Pet. F ei Ingenio debetur,

eerti numna, eram auctoria manum res Itutam Me : nam aeris et mi aeripua miscentur; unde V. c. a Pra

vaa, modo in non mutatum Vidimus. Ceterum, at collatori eodd. ad editi

hibet, quum modo ex Creliquis mo-

-tur enotetur Crat moveatur. Per se

quidem optime sed vix ver Imil est, inter hos oriunctivos a aeribis

per indieat esse me tum immo hoe natum ex eorreeti ne Putamus. x3. Quid enim interest... na Dcas, anne pravosis . m. in vult,

ne de eis. Sed eadem ratio . I. inomiano utrum, quae alia in addito, atrapa n adhaeret, valet in Aeadd. II, a, illudne Mod multo. . .

an, quod Postea, etc. --ΜΟnae. νε-

-t Matis. G. et ε. Da dolore patie. . Ad hune Panaetii liurum haud dubie raseruntur, qua Gelli et Atti XII, cap. s, Gmprobata ab eodem Vecsaqueti vivi atque ἀπαθεια harrat G. et s. Nusquam, quodam exaltensi, pro Mime mulato, pro vulgato numqua dedit, eonfirmant sp EA

484쪽

464 Μ T. CICERONIS

malum dolorem; sed quid esset, et quale, quantumque in eo inesset alieni si, deinde qua ratio esset perserendi cujus quidem, quoniam stoicus fuit, sententia, condemnata mihi videtur esse immanitas ista verborum P.

, x. Sed, ut propius ad ea, Cato, accedam, Mae a

te dicta sunt , pressius agamus, eaque, quae modo dixisti, cum iis conseramus, quae tuis antepono. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, his sic utamur, quasi concessis': quae in controversiam veniunt, de

iis, si placet, disseramus. Μihi vero, inquit, placet agi subtilius, i, ut ipse dixisti, pressius . Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt ego autem a te et gantiora desidero. A mene tu, inquam Sed tamen enitar, et ' si minus mihi multa occurrent, non fugiam

et Gud. a. Refert item Cretano in Gud uterque m ea praebentes, margine. . oeptam quodammodo eonfirmant P-x6. Quantumque in eo inesset aliam eatur in his v. a utraque parte. CL res nostri esset; quatuor xonn. aupra a Q. Antea nempe tae in

alietii sed inesset naturam doloris universum disputarat, iam ad iangula

speetat, a rationis humanae natum reamnaue a. alienam et cum a Pugnantem Cons. - Quasi concessis. Int. Maia oon- - Π. I, 47. G. -- agent. G.

I .mmanit a. v. sp et M. cum . Pressitis. Ex eant H. D. v. Ursini inanitas. Non maI sane, accuratius, subtilius et Em. Clav. quum auetor hac voce, de errore quo V. presse aediarum distinete Notatvis Ioquens, istur: ed Vulgata, ut eum, qui ab argumento non latius di-dimilior eat, ita bene vetoria aen vagatur, ae idem arctius premit, et tentiae eonvenit, qua Stoicorum 4en proprii verbis agit. G. tentiam, dolarem non esse malum, . Uularis. I. . . ad populi immanem vocat; quire quae doloris captum accommodatae , OPPonuntur. aena , humanae naturae o naeniane , que elegantior i. e. a tinua dispu- exuere omnes iubeat G. ista Vide ad Aeadd. H. Io, 3a. o. Qua me dialia frant Merena s. iacta vis Eri et Gud. 24- ωaeribit eme ι-- d. s. Ita, inquit, ex non admittunt quibus nos quidem vir et vi dedimus, quum vulgatum Parum consenum . . .

a a per a Parum fidei habeat. Addi . Et si m. m. multa oee. Re iubet enim, vel hoc admisso, arit , vel latiniae in ut mutari, proria tamon Manua deberet, proximia saeviae nonsat minus apta inridetur, quum modo dixisti, opponerentur sed etiam oratam disputandP genus respuat

485쪽

ista popularia. Sed primum positum sit Τ, nosmet ipsos scommendatos esse nobiS, primamque ex natura hanc' habere appetitionem, ut OnSerVemus nosmet ipsos. Hoc convenit sequitur illud, ut animadvertamus, qui simus ipsis, ut nos, quale Oportet esse, Servemus. Sumus igitur homines; ex animo constamus et corpore quae sunt cujusdam modi ' : nosque Oportet,

ut prima appetitio naturalis postulat, haec diligere constituereque ex his finem illum summi boni atque ultimi, quem, si prima vera Sinin ita constitui De-

Cato, subtilius philosophari requirens.

Sed ne opus erit correctione, si adversativam vim in et agnoveris sensus est D. a me nimium exspectas, si et gantiora desideras. Sed tamen enitar,nt exspectationi tuae atissaeiam Gai vero talia Minus se onerent m. M. Si minus mihi mulara occurrent. Haec recte H DD. damnant Davia. multa in culta murat: Em elegantiora

intelligit; mavult tamen vocem deletam sed nobis, ut Darisii culta parem placet, ita in neutra Emesti ratione acquiescere licet. Placet potius, ut nimis mihi inoolum aeribatur. Nimis et minus ita in scriptis confunduntur, ut solius indicii sit, utram homin

inocrimque loco ponendum sit. μνο- me antem saepe auctor in obscura in

telleetuqne difficilia . . Si Tnac. IV, 24, notionem ... iamlutiam, et inde recte Sehiit orat. 33, II 6 Myolum rei notitia. Si volet auctor, in bacurius per philosophicam dicendi rationem expressis, lopularem dicendi modum aequi. . Sed/rimum Positum sit Goerena scribit: sed positum it primum. Ita inquit, quatuor optimi nostri Dunl-gatu ordo in Sed Primum Os sitis,

scribarum videtur, ρmmunt non adve

bialiter, sed adjective accipientium. II. Cis. pars tertia.

in Positum est, ad iudicandum Prπο- situm α; atque ita absolute dieitur. Cf. supra II, 6, 3 - Posuisti enim, dicere alios, etc. . - Si vulgato ordine auctor scripsisset, pro an more hoc adderet G. in Adde . 8. Eane Gud hane nescit, quod ante compendd. hs, vel G, quibus habere scribitur, facile excidere potuit. G.

s. Qui simus ipsi. Nempe quoad

hominia naturam, non qu ad externa, et quae aeridunt.-Μale inde Gud.

et Monae qui ipsi abjiciunt. G.

Io. Quin fune cujusdounmoa. Reete haec Em ex Graecia, tot τροα, explicat; id infra V. 32, 36 γω Iam vero animus non me solum, sed etiam

euiusdammodi esse debet, Divin. II, xs, 34. Cons in re ipsius explieationem Acadd. I, et a seqq. G.

II. Quen , si prima vera sint. Spis. Eri Monae sunt; ut ante Grat editum eat : idque praeserendum videtur, quum auctor h. l. non dubitantia, sed concludentis personam agat. Sed in proximo sint, quod Davia primus reposuit, acripti omnes nostri consentiunt editis veti sere sunt exhibentibus. Iidem hi quoque magno numero ante earum, scilicet addunt;

quod ortum haud dubie ex proximo

486쪽

466 . . CICERONIS

cosse est, earum rerum, quae Sint 'secundum naturam,

quam plurima et quam maxima adipisci. Hunc igitur finem illi tenuerunt : quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam vivere. Hoc his bonorum videtur extremum β.M. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius λ , quonam modo ab iisdem principiis profecti, essiciatis , ut honeste vivere id est enim vel

ex virtute', vel naturae congruenter Visere), summum bomam sit, et quonam modo, aut quo loco corpus subito deserueritis, omniaque ea, quae quum secundum naturam sint', absint a nostra potestate;

sto muri 3 s ruitur eoad nostri marito ignorant. 12. ure sint. Vulgo iam contra Minos. Davisius reposina sint. 13. me his bonorum videtur αν --. Omnes nostri eum duobus Oxonn impressisque veti. m. 494, Marso, Crati aliis, idosuuro unde magna nobis suspieio oritur, scriptum olim δε-QIudatur, id est, Iudicatur; tibique enim haec verba seribi permutantur. Ceterum haec verba velut clausulam additam putabis Saepe enim si auctor ante transitionem, notione priueapali mutatis verbia repetita. Neque eum Brem in noti ma r. haerebia in Merais Peripateticis), M

XI. a. Ab iisdem Merena aerib. eisdem. Ita, inquit, cum Bas. Gud. 1, Vieto . pro ab iisdem dedimus. a. mel ex ire Gore aeribitis lacrissime, inquit, vulgatur ex Rusoque odicum nostrorum addicente: semper enim auctor e minuto visere, vide supra II, 4, 35. Conseras hue, quae de discrimine inter o et ex ad III, 18 6 egimus stoici autem se α τῆς et κατ αρετη ζζst Prorsus synonyma Ponunt. - enderamus oliminam tu enim addita, quum uotor ad id es partieulam addere non soleat. Sed primo nusquam per se id est parenthesin constituit, atque vel hac de causa parenth. illa ad Mophrasti ratam Tusc. V, 9, 24, ' DD. iure abiecta est. Deinde auctor hoc

dicit, chia nempe verbis nihil aliud

vultis, quam e virtute vivere, etc. .

Quamobrem uilla b L enim admit

turara quum fiat unis, inquit, meliore ordine Erl spia . Gud a vulgo

quae q. a. u. a. -- De recipa notandum est, externa omnia Stoicoa, et quae orporis maent, et quae fortu

nae, ad τα οὐκ ἐρ' - , vel, quod idem eat, ad τα κατα προαιρεσι referre, ideat arbitrariis obus, et si ορ-

adnumerare.

487쪽

D FIN BON ET AL. IV, i. 467 ipsum denique officium. Quaero igitur, quo modo hae

tantae commendationes a natura prosectae , subito a

sapientia relictae sint. Quod si non hominis summum a bonum quaereremus, sed cujusdam animantis is autem esset nihil , nisi animus liceat' enim fingere aliquid ejusmodi, quo verum facilius reperiamus'

tamen illi animo non esset hic vester finis. Desideraret enim valitudinem, vacuitatem doloris; appeteret etiam

conservationem sui, earumque rerum 7 custodiam,

finemque sibi constitueret, secundum naturam vivere: quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint', vel omnia, vel plurima et maxima'. Cujuscum α8que enim modi animal constitueris, necesse est, etiamsi id sine corpore sit, ut fingimus, tamen esse in animo quaedam similia eorum, quae sint in corpore ' ut nullo

modo, nisi ut exposui, constitui possit finis honorum. Chrysippus autem exponens disserentias animantium,

H, I, 3 diximiis Ita eris ex duo, optimi apud Corn. v. EPam. I, 2, reponendm videtur, in abem ab primcipis pereona in Similiter taeero a dueare ἄν --. -- lib. III, P. s. Dantam Maenihil. Peccant aeribae in is, quae non intelligerent,

animantas rarione Pr duos auctorem semper Mento genere emere α

ε. Liceat. Vulgo AM. Damaria pris a reposuit Meat ex I auia. - noam omnes, impressique veri plerique damnant licet G. T. Maeti qua rerum mutodiam P. Μanin eoinicit aurum, quod Davi et in tamqoam deliberandum am-Plina ponunt. Soditior et achrius ambiNNistem mitramus, non viderentia 6 DD. - ea, pro . talia, ra g.

neris au in au ori dici. Ost. I, 4s, a. Ea Posidonius ollegit permulta ,

etc. s. G.

8. Sint noviri omnes firmant. Olim sunt editum est per se ipsum

minime eontemnendum. G. s. Re --α, mel lurima, et maxima Baa. Gud. I, 2, Onae. --n. E. e. e maxima Perperam: σι enim valet M in his, ut saepe. Supra erat Ras, omnibus , αι maximis. G. Io. Quin sint in comore Merennserini sunt. Ita, inquit, e quatuor opsinnam tria Pro Vulgato sint, re mauisua. Scribae enim non minus, quam V DD. ex sensu quodam recti, sed ex pisonia regula non stabilito, ad Meusa eum inciso unetivum addere amant. o autem loci tenored Itari nequit, Manetore indicatImmissae Proseotiam De ipsa hora indieat ratione saepisaime egimus.

488쪽

468 . . CICERONIS

ait alias earum corpore excellere, alias autem animo, nonnullas valere utraque re deinde disputat, quod cujusque generis animantis statui deceat extremum. Quum autem hominem in eo genere posuisset δ' ut

ei tribueret animi excellentiumri summum bonum id constituit, non ut excellere animo, sed uti δέ nihil esse,

praeter animum, Videretur.

II. Ait Mias eamm. Ignorat Gud. earum, idque fatale ab se Pater uxor, nisi toties hune eod. in omitte dis moestus peccare vidimemus: quamquam tum in proximis vix autem serri

poterit. - Ceterum hae haud dubie Chrysippus in libris περ τε η quo. aeripsit certe haec Chrysippea supra Cato m. 5, 8, sua fecerat. Ut vel inde intelligatur, ciceronem Iste mhune ducem aequutum eam . . ra. Quod cujusque generis animantis statui deceat extremum Animantis Em in animanti mutari iubet. Bene quidem ae sine omni nec altate. Amat potius auctor hos ex se pendentes geniti et prorsus ex regula eat, metum Mum regenti praemitu quae

numquam laeditur, nisi quaedam his

interponuntur. Peccant fere eodd. amismantium e sed vox ista h. l. eoueetive sumpta, ut in proximi hominem positum vides. - Notandus deinde error

est Davisit, qui, quum in Eliens avo

et Victoriana debeat reperisset, statimale evidit, probante Emeatio. At, ut

Graeci se pira δεῖ ponunt, lis quoque

Cicero Mepissime et ut recte vidit A. Woit qui his nuper Meet restituit, M. I, 4, 3a, et bid. II, 3 8.

Idem repones , ut mulis mittamus, Parad. a, sin ex eisndum Mari, bet. Praeter enim tres nostros, qui

Meet exhibent, Gud a ibi Meet Maebet refert, glossa aperte gi sato adiuncta G. x s. In omnerest uiuat. Ignorent tres nostri priuespes genore a sed aneto hae proraua ratione a stant varepetere amat, et In hac spa vo- repetenda frequens eat, . . Acadd. Π, 16 so in de suo genere in aliud genua tranaferri, te in Scribit etiam Orat. 14 4a: in Dulce igitur orationis genus... est in illo epidiotim genere: is

in quo intemperantiorem Sinuisium iudicamus, qui de suo dedit, est i a

H, 15,68. Quare iure nobis eligioni

duximus,cipaum auctoria morem obliterare, idque magis, quum vom abieeta ambiguitas quaedam oriretur. G. 24. Non ut ex uere . . . sed uti Pro quo Meren re proponit. M-gabatur ante aula non excaeuere , qui ex uno Eliena non in axe reatituit tribus illis nostris et Crati in mam consentienti a Gud. x et Baa. non ineo excelleres unde glomato manus iselle agnoscitur. G. - Deis

quam, inquit,quod nullius exempli m

minimua, ubi sie u prae dente, reti Ponatur omnes nostri, quatuorquo Oxonn ut pra ni Frequenta etiam aeriori maxime tempore est uti, Pro Meς videturque in eo, ut in tot allia, po-atera aetas pelaeo Latinos imitais esse, qui aeque orebro usu ei firmum ant. Apud Cloer e te, quamquam rarius legitur, as e me me his de tur. Dj0jtjgod by

489쪽

XII. Uno autem modo in virtute sola summum bonum recte poneretur, si quod esset animal, quod totum ex mente constaret: id ipsum tamen sic, ut

ea mens nihil haberet . se, quod esset secundum naturam ut valitudo est. Sed id ne cogitari quidem spotest, quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Sin dicit obscurari quaedam', nec apparere, quia Valde par a Sint nos quoque concedimus. Quod dicit Epicurus de voluptate , quae minimae sint Voluptates', eas obscurari saepe et obrui. Sed non sunt in eo genere

tantae commoditates corporis tamque productae temporibus, tamque multae. Itaque, in quibus, propter

XII. . Uno autem modo Gud. I et Bas tramen, Pro intem, ex veris glos- Non viderunt enim acribae vim in Uno praemisso, ut uno tantum Veliante valeat. Tum quoque vidissent, autem transitioni, ut ubique solet, hoe suo loco servire. 2. Totum ex mente Eat, einer

Gaist , Mne era 'Out Urat, ans eurri nam in praegresso animus utrumque jungitur. Hine supra, similia quaedam in hoc cum eo ore eme dixerat : asseetthua utrumque Commoventibus, etc. qui ad mentem

nihil pertinent. G. 3. Sin incit obseurari quindam Goer.

detur ad ea, quae III, 4 4 am ponebantur; et dicit ad Chrysippum

reserendum est. Quae nisi tenueris, vix te ex his expedies Vest enim auctor,

re vim rerum corporearum ad virtutis splendorem evanescere sic, ut tinuum momentum faciantis.

μio abrupte dio autur. Sensere adeo scribae ud et enim post Epicurus,

etiam addit atque ita quoque Crat. Debet quidemstiod pro sed hoc accipi: at in hoc, qui ad auctoria dicendi

rationem rite attenderit, nondum Plene acquiescet Accipienda igitur etiam erit, vel alia via loco succurrendum.

Nos quidem post dieit, item excidisse iudicamus, quod pro etiam Positum, haud semel a seribis abjicitur, cf. Bech. ad Arch. Poet. 9, 3a, ubi multi et

boni odd. hanc pari intempestive ignoranti Rus glossam puta a Gud. additam : nam etiam eo loco, quo Ponitur, minus probamus. G. 5. Quo minimo sint molvtates. Davis utilitates scribi suadet sed usam idoneam nullam dispicimus. Nam quod modo voluptas Praecessit, hoc nullo modo ad hane coniecturam invitare debebat Epicum enim eorporis voluptates, voluptatibus animi comparatas, minimas dicebat, illasque ab his obscurari et obrui, i. e. vim aram frangi et hebetari. G.

6. D eo genere. I. e. hac σα Parte. Haec verba reseruntur ad ea, quae

obscurantur, nec amarent. G. - o

generae per se satis intelligitur, nec eget interi'. hac ex Parte. Djsj1jgod by

490쪽

47o . . CICERONIS

earum exiguitatem, obscuratio consequitur Saepe C-

cidit, ut nihil interesse nostra fateamur, sint illa necne sint ut in soler, quod a te dicebatur, lucernam adhibere nihil interest, aut teruncium addere' Croesi 3 pecuniae. Quibus autem in rebus obscuratio tanta non

sit si fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Ut ei, qui jucunde vixerit annos decem, si seque vita jucunda menstrua addatur; quia momentum aliquod habeat ad jucundum ' accessio,

bonum sit; sin autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur Bona autem corporis huic

. Utun sola in supra m 14 4s, . ut enim obseuratur et os ditarisca soli lumen lucernae m. Ceterum in sola est, dis aprico medio, quum solis diis undique ala cireumfama: Iis in sese ambulare dicitur Oret. Π, x4, 6o. ale igitur vulgo sole lucente Lexica interpretantur, quum mi de ea

parte die intelligendum, hi solis

ictus gravina sentiuntur. Hineis in sole et pulverem dicitur, etc. G. s. Aut teruncium addere GoremEsetthit adficere. Ita, inquit, Davis exanis pro vulgato addere; ne aliter Oxonn nostrique: ut tanto conse ulr istendurn non esset supra erat l. l.

. ut in divitiis Croesi temnes ae Maio a Putabis vulgatum ortum exeompendio adre, ex quo toties assifferseum adicere si ubique librariis plene

aeribitur commutatur. s. Obseraratio rarit non sit Goer. transponit ex tribua suis optimis, tanta obscuratio non sit, quasi ordine meliore. Io. Qui momentum aliquod habeat ad Iucundiam accessio. Prave primum Bas et Gud. x, hasee: nam directum tempus ad haec eontexta non

coit; quia autem in obliqua structum frequenti exemplo subjunctivo ungitur. - non probandum erat

Emeatis avisi ea, quod hic post habeae addi iubet. Qui enim aurea adhibere potest, is statim intelliget,

hoc pronomine odiosam morem latita, enuntiato celari pronuntiando saepe vero Pronn demonstrativa ale mutuntur si nihilo secius Pronomen addendum putaria, eodem Ioeo in aeriues, cuius comp ta est. In reliqua lectione scripti impressique vere. ηα- emant Erl Sp. Gudor ut Cameris. leo est , accessione Gud 2 eum coxotin allisque accessionem; Baa. Φ. et reliqui eum edd. vett. Plerisque, fuerandam eo sionem. Ex his sorte vera lectio purunda foret, vi ad lumin- dum accessione bonum altis: Ie enim

omnes has diversitate iselli negotio explicaris Vulgain niti dieitve Mall- gemno, Lambinianis in quibus alli

tuo, et Pal. 6. G. - his melius ante tu et eum Merenato interpungi

videin puncto minore iam haec er-ha pendent e praecedenti sententia. Ceterum alterius membri quia . . . a cessio sensu eat Quia enim ham accessio aliquid anis jucundi, bonum

SEARCH

MENU NAVIGATION