장음표시 사용
591쪽
D FIN. ΟΝ. ΕΤ ΜΑL. V 8. 57 dolendi, id ipsum honestum, quod amplecti vult effi
cit turpe β. Ad eas enim res referre quae agas, quarum uIIa, si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse si altera versetur in levissima parte naturae, o,scurantis est Omnem splendorem honestatis, ne dicam
inquinantis. Restant stoici, qui quum a peripateticis
et academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res sequuti sunt Τ. Hos contra singulos dici est
melius' Sed nunc, quod agimus de illis, quum Volemus Democriti autem securitas , quae est animi αδ tamquam tranquillitas , quam appellant ευθυνιι , O
s u is tur a Spir. Et . repetito pronomine, id si is turpe . sed ex
eerta glossa. Cum vi enim si tum e auctor in elaumala posuit, ut sensus esset, et aane, ut turpe ait n. G. 6. Quarum una, si ni mal -- reat, in summo eum bono dicat esse.
Osendisve in dicato nam quomodores ineat, nisi durissima προσωπο-ποiti Ad Cameadem autem dieat relatum velle, item nou, in coacta licet. Amplectimur potiua God aleotionem dicas, quod bene eum agora
quadrat hoc sensu Propter quarum unam, quicumque malo careat, eum in summo statim hono esse dicas . Ablativum autem omisso ropter Poni, et si quis saepe quicumque valere, abunde in superioribus notatum est. G. . Easdem res sequuti sunt. H. consoquuti sic tamen, ut mn dei tum sit Amaaepe aeribae con in cons
qui delent, nescii, hoe pro consectari poni. f. Legg. II, 4 8. Non male autem verbum compositum ad omniaeonvenerit. Sed simplex haud minus probum est. G. 8. Nos oner singulas diei es m Iius Gud a esse, M. esset; quae nihil sunt sed sorte est a serina aliquo aecessit quippe quod in asseverantia oratione omitti soleat : idque maxime, si in adjectivis ioe vis est. Oss. II, 9 Qtamen haec in post
rum gratiora, etc. . Ceterum ex his
simul verbis apparet, illa, quae supras et ean uis inclusimus, ad illa e--
texta inepte accessisse, quum his ver- his aperte auctor hoc agat, ut ex Pisonis Persona loquatur. Quod fieri non poterat, si illa eumdem loqui fecisset. . s. Quam mellant Goer aeribit: quam amellaWit. - , inquit, ex Spir. Gud a, et ars area Mitrecepimus. Davis. Nellat suadet,
laudans infra am, id enim ille
memoeritus summum bonum, μου- μια et saepe αθαμια appellatis. Recte et ho quidem, et, si scriptorem speetas, adeo melius : ae in praesenti necessitas nulla est, ut scriptorem librorum fides deseratur es. Rupra III, 35 s : Zeno προπI Lov. . . nominorit, etc. Vulgatum appellant
ferendum non eatra nam si vel Graeco, intellexeris, tamen mire te anctor ne
592쪽
separanda sitit ab hac disputatione, quia ista animi tranquillitas, ea ipsa est beata vita ' Quaerimus autem, non quae sit, sed unde si ' Iam explosae eiectaeque Sententiae Pyrrhonis, Aristonis, Herilli, quod in hunc orbem , quem circumscripsimus, incidφre non Possunt, adhibendae Omnino non fuerunt. Nam quum Omnis haec quaestio de finibus, et quasi de extremis norum et malorum, ab eo proficiscatur, quod dicimus naturae esse aptum et accommodatum, quodque
i PSum per Se primum appetatum hoc totum et ii tonlunt, qui in rebus iis, in quibus nihil ', quod aut
honestum, aut turpe sit, negant esse ullam cauSam,
cur aliud alii anteponatur, nec inter eas res quidquam omnino putant interesse et Herillus ' si ita sensit, nihil esse bonum, praeter Scientiam, Omnem consilii capiendi causam, inventionemque ossicii sustulit. Sic exclusis sententiis reliquorum, quum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.
IX. Ergo instituto veterum, quo etiam stoici utun-
Io Ea ψω est Maea vita Goer Mais ipsa aed de aummo bono, a quo delet aa. Hoc, inquit, serri nequit pendet nam ista at ili et fixodiam etsi quidem auctor interdum perinanente bono, beatus mae nemo pronomina dupiscat, tamen ἰ eius Potest. Tuae V, 4 4 . G. mos non valet. Accedit, quod εα a. In quibus nihil, quod aut λο- deleto, ima eum pondere loco ad nostiant, aratuum sis, negant. Interanodomaocommodato ponitur Sequu quod απι aeripia plerique reserant non, igitur Bas sumus, qui solus aio quod reeie Lamb. ex duobus auia , Et Praebet mars. et Crat quoque Davia. ex uno laria is tulerunt timereant, aed ordine minua commodo ignorant citem megationem praeteres ima praebent. Ante ipso antem a Oxonn. E. et V Aser quoque atque scribis is addi aolere, saepe notavimus. H. neque ullo modo defendi eam Ven. 494, ima est a vita b. unde licet. Ne tamen vel sic haereaa, post facilius etiam, - παρ ais, patet. iasi ex seqq. sit cogitandum z hoc Davis conjicit re ipsa est,. b. Per se enim quum Lamb. non vidisset, gno non male, aeratne nee sitate etiam delevit. G. s. Non quin sit, sed unde sit. Vis 3. Et erilitis. Et valec hie et haec eat non quaerimus de vita insuer. G. Djsj1jgod by
593쪽
tiir, hinc capiamus exorilium. Omne animal se ipsit militigit, ac simul ut ortum est', id agit, Ut se conservet , quod hic ei primus ad omnem vitam tuendam appetitus a natura datur, se ut conservet , atque ita sit assectum, ut optime secundum naturam asseetum esse possit i. Hanc initio constitutionem si confusam
IX. I. Ac simul ne ortum est. G aer.
scribit simul et ore. Ita, inquit, Palati omnes, aviaiani , nostri , cummarao, Crat ediditque sic Viet rius Lamh. ac simul ut eorrigit, quem tacite aequuti sunt Gronovius et Em. reponente Victorii sui exemplo veram
lectionem Grutero Davia rectius agnoscens, tamen olim vulgatum, et simul ac retinet. a. Id agit, ut se conservet Gnd. Is ut refert quam seriem recepit Davia incertom, utrum anis quibusdam commotus, an quod eadem apsa in
proram is, quae deleta tali, deprehendatur Noa quidem sic transposita h. l.
non probamus : nam via ista, quam tum se accipit, Pro eontexto - tura nimia est. In eqq. se metisaime
praemittitur. G. 3. Quod hic ei rim ... s. ut conservet. Haec Gore parentheia ines dit. Haec, inquit, ni extrinsecus addita, Daris ad uncos abjecit, eademque Ern ex aeqq. huc tracta existimat. At
non viderunt hi V. D. haec si ex pontextis tollantur, nihil relinqui,
quo reserantur inserina P ita, quam ob causam habet eum , quem diximus, animi appetitum P . nam n quam nisi hoe in loe ametitus mentio Praecessit. At parenthesis signa his necessario addenda erant : voluit enim auctor statim ab initio εος ει παροδω notatum, hunc sui conservandi impetum
eme. Neque separatim v. se ut conser Met seribis tribuas mare enim si auctor abeas voluisset, qui ei primus , etc. scriberet. Dixit autem . quod hae
ei primus , ut omnia via in se e conser et colligeretur omnem vitam in quo avis haeret, eat in vitam ab omni parte', ut 1 e.
4. Atque ita si a sectum , ut optimin secundiam naturam affectum esse possit. Hae verba remina obelo digna judicat. Non enim animal, simul ut ortum ait, id agere, ut ita sit
assectum , quemadmodum optime eis eundum natorem assectum esse Ponsit.
Id seri demum procellente tempore , quum viribus alve nimi sive corporiantatur Sequentia satis id demo trare, et inprimis ea, quae legantur eaP.45. At, quantum nos quidem senti mus, ipse hic locus, auctoria ista, non interpolatoris e B eo mare vi tur. m. a. et seqq. Oeetur, qu modo parri aenaim sensimque magis id agant, ν ita sint assecti, prout optime assecti Me possint verba autem id agit, ut nisum modo ad rem inducant, qui nec in insantibus cessat, aliodo quod initio On usus est, et incertus, atque ad sui modo eonaervationerutendit. Neque possit praetereundum est, quod ad sententiae vim cogitato additum est sed vix Vir Docti imus de loci veritate dubita et, itaI Parenthesis signa in vulgala desiderarentur. Ceterum idem recte, ut plane ex Ciceronis more dicta tuetur, quae Davis. ad uncos damnarat. . in Additam. 5 uane initio constitutionem Spii. Erl. et Cratandr in arg. institutiοDjsj1jgoo by
594쪽
habet et ilicertam, ut tantummodo se tueatur', quale
cumque sit. Sed nec quid sit, nec quid possit, nec quid ilistus natura sit, intelligit. Quum autem Tincessit paullum , et quatenus quidquid se attingat, adseque pertineat, perapicere coepit tum sensim incipit progredi, seseque agnoscere, et intelligere, quam ob causam habeat eum, quem diximus, animi appeti
tum coeptatque et ea, quae naturae apta sentit', ampetere, et propulsare contraria. Ergo omni animali
illud, quod appetit, positum est in eo, quod naturae est
accommodatum. Ita finis bonorum exsistit, secundum naturam iVere, Sic affectum, ut optime assici pos- , sit', ad naturamque accommodatissime. Quoniam a tem sua cujusque animantis Datura est, necesse est quoque finem omnium hunc esse ' ut natura ex-nem praebent; quod eontemnendum non mi, ut supra vidimus et inflarx, 3a, videbimus. Nos tamen auri--cho dedimus, quod non aio eorreximus G. 6. Mausatur, quasecumque sis. ω-otandum est in animante nempe re-eens nato in quo quidquid virium ineat, μάμε est, ut eum Aristotele loquamur, non λερ stα. G. Mat. oer dat habet, nota me Lamb. Davis. Em correxerant
Mat, aeriptis editisque vulgatum modum defendentibus. Sed vide quae de hoe indieativo in indefinita interrogatione monuimus IV, 44 67. Olivet dat hMeat.
s. Coeytatque ... quct naturini rasentit Goer transponit sentit via observatque In frequentativo haerent Methae, ut olent God. 2, viat,
Bas capiat, en 14s4 , tentat. Est autem cleptat, quum incipit praecedat, in magis magisque incipit . Vulgatae
autem positum ut sentis, no--- eum onaeum omnium, editi vetarea
optimi quique, et Davisi laesis, a haud dubie aeriptis ipsis iam auetoritas, relinquere coegit. s. Ut Uram sic possit. Errat Em quum ossis mant: eootan m
enim ex praegressis, Omna anim L
atque hi finia omni animali, quod
appetitu praeditum est, communiari sed hoe diserimine, ut, quod ratione destitutum est, inminet ad finem istum feratur. G. Io. Necesse est quoque, sisem -- nitim hunc esse Gore transponit necesse se finem quoque omnium A. e. Hunc, inquit, meliorem ordinem praebent pir. H. et Crat Eumdem positum suopte ingenii acumine assequutus est eis, qui ita in margine exemplaris sui se i iusserit. Ο -- disse in hoe positu librarios patet:
595쪽
pleatur Nihil enim prohibet, quaedam esse et inter se animalibus reliquis, et cum bestiis homini communia, quoniam omnium est natura Communis. Sed extrema illa et summa, quae quaerimuS, inter animalium genera distincta et dispertita Sunt et Sua cuique propria, et ad id apta , quod cujusque natura desiderat. Quare quum dicimus, omnibu animalibus extremum s
eMe, Secundum naturam iVere; non ita accipiendum est, quasi dicamus, unum SSe omnium extremum.
quam Omnium desiderat, ita nos aurium, et verborum collocationi causare piam malamus , certo Persuasi, auctorem, si part addere noluisset, seripturam fuisse in nece e est esse finem omnium hune et . idque magiis, quum V necesse es esse componere amet. Vide nos supra ad in IV, 28, 7. Ceterum enuntiati praecedentia pondus in clauanta natum est malium e se bene tenendum est, ne in ioci sententia haereas. II. Ut natum e leatur Brem.
his sua addi iubet: id enim probare enuntiationis initium, . Quoniam autem an euiusque animantia natum est, ete. . Quaeque aequantur, M quoniam omnium est natum communis is, Resai supposita sint, eri Parum eate subtilis Heliasque infra Dasio et tamen in omnibus anmma omm nimis. --- In loe priore nos quoque hamismus, sed in eo acquievimus, quod putabam ut etiamnunc faeimos', ex Praegressis V . sua et omnium, saeue sua eujusque intelligi : si enim in quod euiusque natum Gideret- , aeque sua ex proximis eootandum est, haud vero addendum. Iam quidem ho addimus, implex sva additum a meis, ulsi etiam, propter Praeeod. Omnium , cujus eaddatur. Contanti igitur eum vulgata sum . Verbis autem , quoniam ... communis, vix recte οθεια suspἰeio adhaerebit, quum et optimo positu inter se juneis reperiantur , nec male ex Noaitione Pod eos, quae aequitur, addantur. . in Additam. 12. Nihil enim prohibet, Moedam
esse . . . Sed extrema in . . . sunt . . . desiderat Goer scribit ιnt, et
desiderat. Vulgatae, inquit, tructura semper nobis offensioni fuit. Non quidem, quod post nihil prohibet ae-e a cum ins aequitur; si enim haud semei nihil impedit strialium: sed locus inaneus et debilia videbatur, et anaquadam apodosi privatus Ambabus igitur ex Spir et Eri conjunctivoaaecepimus sint, et desideret, quorum posteriorem , minus nee aarium n atrolue ιν exprimendum, Gud. quoque, et Bas exhibent. Iam quidem sed vere fit apodoseos, et Pro si modo , o modo, vel modo impliciter, ponitur. Scribarum autem o coniuncti esse his in contextis nullo modo probabile est. De hujus denique sed apodoseos vi ex contextia ubique cognoscenda, sepe egimus. Ceterum distincta et dispertiis, in aua qua que partes et genera distinet α sunt apud philosophos sic nihil opus eat, ut cum m. pro distineta, Disa malit. Djsj1jgod by
596쪽
Sed ii omnium artium recte dici potest commune
esse, ut in aliqua scientia Versetur ' scientiam autem suam cujusque arti esse : sic commune animaliumqmnium 4 secundum naturam vivere, Sed naturas esse
diversas, ut aliud quo sit natura, aliud bovi, alluit
homini, et tamen in omnibus Summa communis, et
quidem non solum in animalibus , sed etiam in rebus omnibus iis F, quas natura alit, auget, et tuetur 6; in quibus videmus ea, quae gignuntur e terra, multa quodam modo efficere ipsa sibi per se 7, quae ad vi
vendum ' crescendumque valeant, et suo ' genere
r 3. Ut in aliqua scientia veraetur. l. merseratia . atque ita cum Aldo navisius correxit. Sed volgatum v rum eat, quippe ui Perte contexta favearit. Ut eat, in te, hac ratione, ut is cogitandumque id est, ut ad
commune, in quo auctor graecum τοκοει imitatus est, reseratur. G. 14. Commune animalium Omnium.
Ven. 4s ordine multo meliori an malium commune omnium et quo demait Mepe egimus es supra II, 3, 7 populorum suffragio omnium M. sic etiam oppositio artium et animalium elarincae prodit. G. Is Sed etiam in rebus Omnibus sis. Gad. a etiam ignorat Per se quidem bene, et exemplo post non solum crebro at h. l. si etiam auctor nolui et seriberet haud dubie, sed in rebus omnibus is vel omisso iis, ut in omnibus vis enuntiati emet, vel iis ante omnibus posito Accedit quod in omissis vocibus Gumano utrique parva sit auctoritas. G. I 6. Alit, auget, et tuetur Mer. delet et Hanc, inquit, pari melius Spir et Eri ignorant Ortum copulae vides : sic autem eam scribae non omittunt. Μagis vero h. i. quam ei
alias abjicienda erat, quum sit in bis
verbis quaedam gradatio in qua uu-etor eonstruetionem iis δετει amata
stio si. suspicionem afferre nou debebat quum rei te vel de plantis diei possit, in eas sibi per a ad Eemeendum plura efficere in recipiendo in me humores terrae caelique, etc. Sed accedit etiam, quod Aristotelea arboribuaplantisque vitam, et, ut nune loquuntur, Pontaneitatem quamdam tribae-hat os de Anima , H, a, etc. ARM. ita Piso quoque in Peripatetica aententia exponenda, ita quae e terra gignuntur, vitam quamdam tribuit. G. I 8. Quo ad visendum omnino legendum , quo ad visendum. Davis. I9. Et suo genere Brem. Post ea adserihi ut vult: mutatam se aliqua talum orationis formam . quoniam gerundium non aptum sui et Vatine ad crocendum, et ad id, ut suo S nempere adeor me interdimi non
librariis solum, sed et viri doetis imposuime, oll. Duhero ad Liviam,
cum aio capimus, ut quin, notet ere
i/ιtentione, eo ne vi, hoe pleniore contextu . nam in his videre lieet
plantas et ροτά multa, ut ita di-
597쪽
perveniant ad extremum ut jam liceat una comprehensione omnia complecti; non dubitemque ' dicere,
omnem naturam esse conservatricem sui, idque habere propositum, quaSi finem et extremum, se ut custodiat quam in optimo' sui generis statu ut necesse sit, omnium rerum, quae natura Vigeant, Similem esse
finem, non eumdem. Ex quo intelligi debet, homini
id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere: quod ita interpretemur ' vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente' ' Haec igitur no ,γhis explicanda sunt sed si enodatius, Vos ignoscetis. Hujus enim aetati, et huic, nunc hoc primum fortasse audienti servire debemus. Ita prorsus, inquam. Etsi
Cam, efficere . . . Per e , eo nisu,
ut ista multa ipsis ad vi v. Mescendumque valeant, et ut hae ratione ad id perveniant extremum , uiris
zo. Non diabitemque dicere Goer. seribit non dubitanterque dicere. Omne nostri, inquit, dubitantemque, quod ex sola Victori editione Davis. recepit, bini eius dubitare serentibus. Sed non videmus quo iure, quum bisanti seribendum esset. Et si vel
auctor ita soloece Positum fuisset, certesne addere Parceret. Sed neqne vulgata auctoris videtur, quum sic luxatiua oratio pergat Ausi igitur sumus aliquid, quum hune nostrorum eo enaum in tam acili verbo non metuitu aecidisse indicaremus, atque bitantemus correximus Turbant enim scribae in adverbiis, quae in erexeunt, auctorique Valde frequentantur saeptasime es suPra II, 3, o,
in He a. ad Oss. I, Io, ibid. III, 33, P.
ar. Quam in optimo Goer tranaP. an quam optimo. Ita, inquit Crat ut P. Μa t. et Lamb. eorrexerant. Po-
ateriores reclamanti Gratero, scripto que impressosque Veii urgenti, nimium tribuerant. Nam oblitus est hie docere, quo modo vulgatae, quam in optimo, probabilis sensua, integra latinitate, inesse pomit, quem nullum videmus. Cetem aeque sic dicitur, atque In tam maximia laboribus, in
tam brevissimo temPore, etc. - seri
bas in his stupere nihil miram est inde reserunt Bas et Gudor, quod in monn. E. et . in ignorant, quam tum neglectam Putabis, quum iam
quam praemissum legeretur. sa. Quod ita inter retemur. . . . vertamu ex Graecis Antiochiis c ete
rem ex hac explieatione aperte Antiochi studium Stoicorum summum bonum cum illo cademicorum Peripatetieorumque qui in his a Polemone inde plene consentiebant' iungendi
Patet G. II. Nihil requirente, valent, . sibi ipsi sufficiente . G. 24. Et huic, utinc hoc primum fomtasse audienti. Erl hic pro hoe, Gad. have quod ex aliis cum P. Manut. recepit Mavis. imbante Em quod
598쪽
ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem
recte 4 isto modo dicerentur. X. Exposita igitur, inquit, terminatione rerum expetendarum, cur ista se res ita habeat, ut dixi, deinceps demonstrandum est. Quamobrem ordiamur in
eo, quod primum posui; quod idem reapse primum est ut intelligamus, omne animal se ipsum diligere Quod quamquam dubitationein non habet est erum
infixum in ipsa natura, comprehenditur' suis cujusque sensibus, sic, ut contra si quis dicere velit, non audiatur tamen, ne quid praetermittamus, rationes, quoque, cur hoc ita sit, asserendas puto. Etsi qui potest intelligiti aut cogitari esse aliquod animal, quod
se oderit λ Bes enim concurrent contrariae. Nam quum
appetitus ille animi aliquid ad se trahere coeperit consulto, quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus quum
idem prae tit. At ex hoc ipso nos plurimo numerum improbamus : nam Prius me ad singula d inna destilhua explicanda respicit , contra vero hoc totius eius complexum P erat; hoo aenam . qui fortasse nunc primum de finibus exponentem auditis. Quod autem idem Ern minua Pron men omittituist, in eo minus etiam eonsentimus, quum ita aententia plana vaga foret. Et explicantis mae sponte patet. G. as. Quamois ad ineraram recte. Non male omittunt Baa. E. etV. reet dinoo enim hiacto , apte, accommodate, eootari neehit. G. x. . Quod dam musae. in tres nostri ne intermarina ut de vera Iectione dubitatis nulla sit Gud a in de re ab eis. Quod eat, nam hoc. sed proximum quod ad totam sententiam pertinet, hac vi, o et hoc, quod primum posui,reapse primum ae m. G. a. comprehenditur moere . additque post eom rehendisun no atque et Hoe vulgo avndeton eat; aed ita prorsus Inepto loeo, ut a vulgatum tuearia, auetoria dicendi uotam prom. Reeepimus igitur que ex Crat. --s hae sorte ex eo, quod statim odit. neglexerant. Nisi Cmitandine aneto--s fixisset, ae pone mus; quae M modo exeiderit inta H. --ς, eo re Misaer, ipse ades.
hentes G. 4. Res enim onererrant. Aeripari pro conmmene ex uno no avis. ω eurrerent, ut etiam x exhi a
599쪽
id sua causa iaciet, et oderit se, et simul diliget quod fieri non potest. Necesse est quidem', si quis sibi ipse
inimicus est si eum, quae bona Sunt, mala putare;
bona contra, quae mala; et quae appetenda, fugere; et quae fugienda, appetere riuae sine dubio vitae sunt eversio . Neque enim, si noui ulli reperiuntur, qui aut laqueos, aut alia exitia quaerant, aut, ut ille apud Τerentium', qui decrevit utantisper se minus injuriae
suo gnato facere ut ait ipse '), dum fiat miser: ninimicus ipse sibi putandus est. Sed alii dolore mo usventur, alii cupiditate iracundia etiam multi efferun
s. Necesse est quidem Codd. P-rant, Partim a necesseque est , Partiam nec ae eat quod is exhibentes ne haeserunt in particulae et vi, et positu aeribae, nescii sic eam sane valere; et supra ΠΙ 8, 28 quod non possit quidem M.
6. Si quis sibi ipse inimicus est. Goer dat si quis ipsi sibi inimicus est. sic, inquit, cum Spir et Erl. Pro sibi ipsi dedimus, ut ter eodem Positui sequentibus eribitur. Quod vero
Em contra eodd. editosque omnes ipse correxit, id h. l. opus non eat, quum in si quis praecedente iusta terili easus defensio lateat aecua est Inamq- . Eum, quae bona sunt, malapse
tare. m. 1494, et mira. ea, eum
olim vulgata quod defendi potest,
quum saepe sic Post si quis, ubi pro quicumque dieitur, Personae Pronomen omittatur. Sed ea ex proximis casibus ortum videtur. G. 8. Quin sine dubio meae sunt eyersio. Alias auctor hoc in positu est scribit, si ut quin implici numero in giactus viaeat, relativo ad sequens substantivim applicando. Sed vulgatum recte ferri potest h. s. in quibus a. d. vita
evertitur. v. in vera vitae ratio tollitaris.
Eadem ratione dicitur Acadd. II, 3r,
ss sequitur omnia Vitae ... Verinsio . . .
s. Ave, ut ille apud Terentium ... inimietis ipse sibi putandus est Daria. ati deIet, Emestio probante Potest aane abesse Potest idem facillime ex praeced. syllaba an natum putari: quum tamen exemplum, quod aequitur, non plene ad in laqueos, aut alia exitia . quadret, non recte deleri Particulam, omnibus et acriptis et editis confirmatam, Putavimus. Notandum deinde est anacoluthon, quum
scribendum fuisset, inimici ipsi sibi
putandi sunt .., ut etiam Davis coniecit. Sed talia auctori requentantur, si quaedam, ut h. I. Terentianus locus, interponuntur G.- - Terent Hie
loeus est exineant acl. I, Men. I,
VS as, et alter inserina ibid. o. Facere oti ait ipse dum. Brem. distinguit, in facere ut ait ipse dumo,, laudatque, ut imae cum vi praepotitum
probet, Legg. III, 7, 1 ; ibid. 4,
32. Quod verissimum esse ita in oculos euiuslibet incurrit, ut in eo eaeeitatem omnium editorum iure aecusemus. G. in Additam.
600쪽
tur et quum in mala scientes ii ruunt, tamen se optime sibi consulere arbitrantur itaque dicunt, nec dubitant ,
ΜΔ sic usus est tibi ut opus est sacto, sace
velut, qui ipsi sibi bellum indixissent cruciari dies.
noctes torqueri vellent nec vero sese ipsi accusarerat
xx. Et quin in mala selerites immunt, tamen se optime sis constitere arbitrantur Merena se it tum pro tamen. Ita, inquit, ex Spis Eri Gud. a remsuim is, quum Vula tamen edatur: quam serremus, Pirruant Iegeretur, ut quum pro licet cespit se : nam aliter sine vilio sic seribi nequit.-Ceterum exhibent Oxonn.V.χ. . etiam simplex ruunt atque ita ante Grut vulgatum est Sed proprie auctor, irmere in . ruere Potius cad interitum, ad aliquem, etc. dicit.-Non abiiciendum denique videatur quod Gud a re Pro se praehet: sed ut re cum reliquo verborum positu non hene convenit, ita videtur scriba in positu reeiproci homisae, quod ex regula auctori praemittitur Inde apud Oxonn. V. 1.3 se abi tum putabis. I a. tioque dicunt, nec dubitant. Haec non erant a V DD. iee pede traminittenda : vix enim sunt, his in contextis, easta iudicanda. Duplex e praebet conjiciendi ratio, Vel, mitaque diotitit nee dubitantes', ut nec dubitantes sari exemplo eum nec viniantes ponaturisimiliter Legg. II, 3.
6, is nec obedientem et noxium eivem H, vel a dicere nee dubitant is, ut nec Pro ne ... quidem n aecipiatur.
Prior ratio, quum facilior ait tum enim modo syllaba es, quae oleta librariis minutis literis superscribi, neglecta putari debet; h. l. praeserenda videtur. arma mea dicun
33. Mihi. . face. Int hic meus ut
mos agendi, tu sae quiequid libet, ei mihi idem libere patiaris. Hae referri possunt Horatii versus in lib. I, epist.2, a Io, ad Lollium D. Quod Paris
ut salvus regnet vivatque beatua, Cogi posse negatos. x 4 Ueiat, qui ... indixissent σα- clari ... ωellent. Hane atrueturam his in eontentia admitti Pome negamus. Si aeripti eo entirent, eoniicerem velut quasi . ut alia ae tamquam .
quasi, ponitur iam comP. qui, quo quasi notatur, eum qui facillime permutatur. Sed SPir et Eri pro velut, qui praebent equi traducta nempe ae ex face quum fac exhibeant. Inde et emi ad contexta supplenda extrin--eus a Maias videtur neque aneumquam aio erue ab initio sententiae legere meminamus. Tum aeribendum foret, quaal ipsi sibi. . indixissent. ut molari vellent . . oat HI eneantem ut sicile excidere potuit, et saepe excidere. In reliquia nostris nihil opia eat Gud a, vae quin, Bas qui ignorat inra. velut etiam qui sibi ipsi in aed ex his certa aeribarum turbae patent. Ceterum ne in v. - -- eiari. . . torqueri , alterutrum mpe fluum putes , gravius V. torqueri