장음표시 사용
171쪽
84 De Iure Abbatissarum, di Montes.
lus Tapia hi ambent. Ingressi verbo ipso ingressu cap. 3. num. s. Palatius in . disi. i. solui.ad 9.Nauas.ri res.lib. 3.
Regularibus post Concilium Tridentina;& praedictas constitutiones,peculium,redditus,aut annuos prouentus, etiam ad nutum superiorum amouibiles. Contrariam tamen,&assirinatiuam se-tentiam docuerunt FacundeZ de praecepi. t 'rib.8.cap. 6.num. I 3. Grassius In .dec. aureis pari a IV. 3 .cap. num. 3 3. Barthol. a S.Fausto in Thesauri relig. lib. a. q.
13 qui omnes constanter affirmant, non esse prohibitum ex natura voti paupertatis, nec ex vi iuris communis, Viros, & Mulieres regulares posse habere peculium, R annuos redditus, & prouentus ad nutu superiorum amouibiles ino religiosum , saltem ex licentia Pontificis, posse qmittere prosessionem sub hac conditione , quod possit habere aliquod peculium , quoad usum facti,quia ut sic non est habere dominium. Fatentur etiam licitum esse, ex iusta causa cuilibet Religioso virius'. sexus concedere dictum peculium & annuos redditus ut supra,etiam si religiosus,& Monialis non sit in,Ordine officialis, &bonorum Monasterii administrator, dummodo existant cauta rationabiles , quae a dictis huius sententiae Doctoribus assignatur, de quibus quaestosequenti, quia vo-i tum paupertatis solum excludit possid re aufuti aliqua re independentes a volatate superioris. is Praeterea in illis Monasteri s in quibus,
vel ob nimiam paupertatem, vel on malitiam, incuriam,aut negligentiam superi rum,non potest obseruari vita communis,
dando singulis, & omnibus Monialibus ea, quae sunt ipsis simpliciter necessaria rivel de facto non dantur, potest permitti Monialibus aliquod peculium, & annui
redditus,etiam rei stabilis,ad usus tantum simpliciter necessarios , & amobiliter ai 6 voluntate superiorum, quia ista praedicto modo habere, est tantum contra praecepta Ecclesiastica, Concit.Tridentinum, &Summos Pontis qui non obligant cum morali impossibilitate, qualis censetur es-1 se in casibus propositis.Imo Ledes destit.
Ioannem Gallum, quem ait fuisse praesentem Concilio Tridentino, nec tamen unquam intellexisse annuos redditus fuissei 3 prohibitos a dicto Concilio locita de laudat Praelatos concedentes tales reddi tus subditis , quia cum religiones , ut plurimum non dent illis necessaria, isti si non habent dictosredditus ad sibi lubueniendum, sibi ciuerunt, & sorsui inhoneste.
De causis rationabilibus conce-sVM MARIUM. I Causae rationabiles, quibus peculium, ct
reddisus annui Regularibus concedi
renunciando peculium , ct redditus annuos Mona fierio ad nutum Abba
tissa. Moniales habent simplicem usum facti
circa peculium .r T Rima causa est, ut non habeant pecu A lium Moniales, quoad dominium t quain
172쪽
quam aliquid proprium, sed solum quoad
simplicem usum. Secunda, ut illud habeat cum licentia expressa, aut saltem tacita
a ti quaesto tertio . Tertia ut peculium,sicut Ec redditus annui,& prouentus no sint superflui, sed moderati,non excedentes statum, S conditionem regularem,quia CG-cilium Trident. β1. 23. G t.interdicit, Regularibus mobilia superflua concedi, e go etiam peculium rei supersuum, illud autem dicitur in praesenti superfluit, quod non est necessarium ad statum Religiosi habentis peculium, ut tradit Petrin. tom. a.d subd.q. 2. . t .cosi gitur 9 ubi est,quod in hoc debet attendi ratio qualitatis persone, conditionis,loci, varietatis tempo rum, de nonnullarum aliarum circumstantiarum ad decentiam status construamdam necessariarum, unde quod uni Moniali est superfluum, alij potest esse necessarium, si consideretur religio strictior, vel linior,vel qualitas personae,& gradus, ut si Est Abbatissa, vel alia ossicialis, aut simplex subdita, vel aetas, ut si sit iuuenis, vel senex, infirma, vel sana;dixi ratio loci, quia in una prouincia aliquid est necessarium, quod in alia erit superfluum. Ita Sa
decisum fuit a Acra Congregat. Cardin. vi refert Naidus verb. religiosus num. 3.
Regulares superiorum arbitrio, o praefiniationi Lure debere quoad mobilium superfluitatem, vel conuenientiam, nisiis emersis arbitrii confiterit. Quarta causa est, quod debet redditus esse incorporati bonis Monasterij com- munibus. Quinta ut tam peculium, quam redditus,& prouentus supradicti,non solum sint ad nutu Abbatissae reuocabiles, j verum etiam, ut possint auferri a Monialibus priuatis, quando Abbatissς expedies videbitur, & communi Monialitam Conuentui applicare. Sexta, ut Moniales illis prouentibus, & redditibus non male, nec in malos, & profanos usus, utantur, sed - pro certis, & determinatis pijs , licitisque necessitatibus ab Abbatissa cognitis. Septima, ut iusta,& rationabili causa hoc fiat
ex Sancti. in decal.par. 2. Lib. T. cap. 22. .
Octava, non debet Monialis habere peculij usum penes se, sed apud publicam
depositariam Monasterij ; unde cum D. Aldoneta de Toledo, viro mortuo, facti seisset Monialis, sibiq reseruasset ducen-.tos aureos annuos;interrogata Sacra C
gregatione Cardinalium,an secure id poLset facere; Resp5dit esse contra Concili illam dominam annuos redditus apud se retinere, sed potius dados esse Abballist,
quae illius necessitatibus prouideret, ita . resert Thom de Iesu in cap. n inicatis p. q. v. 1. Nona,vt Monialis a dicta depositaria aliquid peculij acceptura, exponat suam necessitatem , quae etiam Abbatissae constare debet; & sic stantibus dictis co-ditionibus,dicunt Doctores secundae sentetiae in antecedenti quaesito citati, quod optime saluatur consuetudo, ut Abbatissa concedere queat peculium,& redditus, ac prouetus annuos suis Monialibus, quae semper debent paratae esse illos voluntati Abbatissae resignare, etiamsi in usum, Monasterij,aliarumque Monialium dictos
prouctus, & annuos redditus, expendere voluisset, cum circa illos, Moniales, quae . votum Paupertatis emiserunt, ut dictum
est nullum habeant dominium, sed simplicem usum facti.
QUAESITVM IV. 'De legatis Monialibus relictis
1- Religiose bona Habilia in communi possedentes sunt capaces boeditatum ,
a Legari potes omnibus, qui posunt haeredes insilui. a Monactus quicquid acquirit Monasterio
acquirit, O nu.8. Monialibus non licet possidere absolues relictum, el datum 'ur etiam earum
s- Pecuniae resimi ue acqui tae is Montalibus debent Abbatissa, Ocialibus Mon Ierj tribui. 6 Moniales,an retinere aliquid valeant pro
173쪽
8 6 De Iure Abbatissarum .& Monias.
sumntatione propriν indiuidui.
Ioniadis,cui Pater reliquit centum nummos aureos ad suum libitum expendendos, an de licentia Abbat se posset issis alicuiseculari tradere. DRo certo pompertum est, Moniales, L sicut & alios Religiosos, bona stabilia in communi possidentes, esse legatorum,1 & haereditatum capaces, cum per regula certissimam,ijs omnibus possit legari, qui possimi haeredes institui, ut habetur inti. de legasis s. legam,hac tamen lege, & co-ditione, ut non sibi ipsis, sed Monasterio
semper acquirant, iuxta regulam generas lem quidquid Monachus acquNI Mon serio acquirit, quae habetur argumentol lacer de acquir. haereae ct cap.in praesentia de probation. & ideo ex dictis in ante- cedenti quaesito colligunt supradicti Doctores , non licere Monialibus absolute possidere relictum, vel datum,siue earum s labore,& industria partum,imo huiusmodi pecuniae ex dictis capitibus prouenientes, vel quae ab alijs susceperunt, non debent pollideri, nec colligi, aut expendi ab
ipsis Monialibus, sed a publicis ossicialibus Monasterij, & Abbatista tribui, quae
ex eis primum Monialis ipsius, cuius causa id quaesitum est, necessitati prouidebit,& quod superest debet expendere in usu Monaster ij , per decisionem Sacrae Congregat. Cardines. relatam ab Armendata in an ad recop Lles. Nauarr. b. 7. de Rel'. num. Tq. ubi num. 7 . dicit etiam suisse resolutum Moniales, caeteros'. regulares, res etiam parui momenti sibi refctas, vel donatas, tanquam proprias, retinere non posse. Idem dicendum cst de Pacquisitis proprio labore, vel a parentis bus acceptis, ex Armend. cic num. 82. n. 33. dicit licere, clam vel superior: inuito, illa comparare retinere ad si
sietationem proprii indiuidui, si superior,
vel Abbatissa quantumuis requisita, neces arta negauerit, vel subtraxerit; idem ais mat Barb. Dc. t.nu.7.Ex quibus inse
Iat & sequitur, licere Moniali, cui pater, vel alij cosanguinei, & propinqui conceLserunt exempli gratia centum aureos ad suum libitum expendendos, de licentia Abbatissae,alicui iaculari illos tradere, ut dominium illorum maneat apud i ecularem,& viginti sibi quot annis soluat, dum vixerit, atque ea defuncta illos sibi retineat,maxime si ita Moniali concessi sint, ut concedens noluerit dominium in Monasterium transferri, sed omnino cedere in Monialis usum , quia tunc non acquirit Monialis dominium, aut proprietatem, nec usum iuris, sed solum facti ex licentia superioris,ux dictum est Et non obstat decretu Concilis Tridentini sic. cvt. de non concedendo alicui regulari bona stabilia, etiam ad usum fructum , & administrationem, ut bene docent praeter citatos Bela reso c s.conjic entoar.3. D 36. Lectius
de iuLU b. 2. cap. I. num. 63. Ludovicus Lopea prima par. Inscues.cap. Is S . coisse nult. secus dicendum erit, Vt puto, quando Moniali praedicti centum aurei, nulla addita conditione, relinquuntur, quia tunc acquiruntur Monasterio,iuva regu-8 lam dictam,quidquid Monachus acquirit,
Qua ratione acquiratur Monasterio relictum Moniali hac conditione, ut ad illam, dc non ad
Monasterium per- . tineat s VM MARIUM.1 Testatoris voluntas semper seroanda ea
omn mel ori modo, quo fieri potes i. a Condriones turpes adiectae Legatis non mitiant, sed vitiantur.3 ranae adies Eo aBui in eraecto eH ipse im
174쪽
Disputatio VI l. Qua itum V. 87
s Monialisfruatur legato aliquo es a it peccet .
Hoc quaesitum in longum protrahu
tur a Sancheg in decalib. 7. p. II. per tot : Nos autem breuitati stude tes , dicimus in tali casu mentem testat
ris esset, usum legati sic relicti pertinere solum ad Religiosum, & non ad Monastea rium, quia semper voluntas testatoris seruandae est omni meliori modo, quo fieri potest, sed non potest seruari quantum ad hoc, quod Monachus acquirat dominium , aut proprietatem illius, quia
est contra votum Paupertatis,ergo seru . tur quantum ad usum solum, ita Azotai som. I ib. I 2.cap. I o. q. 3. & Molina tomi r . de DILis. I o.col. 9. Si vero testator . expressit, velle tale legatum pertinere ad Monachum, quoad dominium, & pro-b prietatem, valebit legatum, sed illa comis ditio habebitur pro non adiecta, ita Imo- i ta legJalienum 9 . principio num. 3.1., de haereibus insit. Angelus Lquidam s. . ilgo num. 2. C.de necessariissem. red. in . Iason A rubent.ingres Num. 37.C. desacro- ε sanes. EcclesCaddas curatorem verb.ωμ num. I 7.C.de in integrum Riminaldus insit t. per quas personas u nu. I oq. usquὸi 2 Io 8. & ratio est, quia conditiones turpes adiectae legatis non vitiant, sed vitiantur, ac proinde hs reiectis valet legatum l. I. l. siqv s ita, lensquis ita consis utus, i. quae jub conditione l. conitiones quae, O l. con- ' diiunes contra I . de eonditionibus infiit. O Lῖ.nt. .par. 6. haec autem conditio est turpis, &sacrilega, ut pote contra votum Paupertatis,ergo habetur pro non
Si testator vltra procedat, & velit illud Legatum pertinere solum, & quoad dominium, & quoad proprietatem ad Monachum, & non ad Monasterium, & no-; lente Praelato consentire pertineat ad e, traneum ; tunc tale legatum est validum in fauorem Monasterij,& illa conditio ha-3 betur pro non adiecta, quia adiectio poe nae actui interdicto est ipso iure nulla leg. mica in . c. de b s quae poena nom ne relinquuntur, ubi haec habentur verba ,
uodsi aliquisfacere, vel legibus interes
Elam, vel aliasprobrosum, vel etiam im-p6Nile iustas aliquis eorum fuerit, tunc fine usio damno etiam neglecto te toris praecepto seruabitur; atque ita tenent Baria tol l. Lucius Citius 78 tres haeredes num. 3.1.ad trabest. & ibi Cuman.num. 6.Bald.
relu.li.,.q. 88. unde hic apponitur poena actui malo, & per consequens interdicto videlicet, quod Religiosus habeat proprium, ergo talis adiectio poenae, est nulla, & habenda pro non adiecta.
Vtrum autem superior consentiens, ut Monachus siue Monialis potiatur tali I gato, peccet; Dico, non peccare, quatenus consentiat frui legato pro pijs usibus& necessarijs, non vanis,& superfluis, co-tra Grassium in de flar. I .lib. 3 .cap. .nu. 2.Mrmantem Monachum, siue Montalem,ex huiusmodi usu essici proprietarios.
QV AESITUM VI. An pro victu, & vestitu sit licitum aliq uid Monialibus in parti-
culari assignare. s V MM ARIUM.
I Regulares omnes non solum tenentur ad votum Paupertatis, verum etiam ad communem vitam religiosam serua
et ' Paupertatis votum absuὶ communi vita
religiosaseruari potes, licis dissiciliseris Regularibus pro vicis, O vestitu , An is superioribus aliquid assignari possit.
175쪽
88 De Iure Abbatissarum .di Montal.
Moriales ex asuetudine iam introductu quomodo pbsunt aliquos priuatos redditus vitalitios in subsium suarum
necessitatum babere. 's Moniales, quibus permittuntur reddisus, debent animo, CP corde paratae esse ad nutum Abbatisse, idos relinquere,ali is Proprietariae incerentur. r T Ateor, Regulares omnes teneri nonc solum Paupertatis votum seruare,sed etiam specialiter vivere communi vita, nimirum in victu,vestitubiectisternijs,& alijs dispensatis, & distributis a superiore; ratio a est, quia licet sine tali vita communi Paupertatis votum simpliciter obseruari possit, ut bene probat Nauarr. com.3. de reg. num.2 3. & Thomas de Iesu in ae cap. non dicatis q.par. cap. 3. Nihilominus Ecclesia Dei a Spiritu sancto edocta, videns,quod sine vita communi dissicile obseruari pos. st religiosa paupertas, hac de re omnibus religiosis istum specialem modum Paupertatis, qui in vita communi consistit, obseruandum praescripsit, & praesertim in Concilio Tridentinos 1 as .de regi l. cap. 2.& in Concilio Mediollar. 3.tis. e communis tatae usu S in Concilio Aquileiensi
Gener. pag.mibi 3 88.ubi fit specialis mentio de Monialibus: & in Concilio Cain
racen. it. de Monach. cap. 9. O io. quae omnia renouata suerunt etiam a Clemente VIII. in reform.pro regulari ut habetur in 7.tom.Budar. erub. conΠ.fo. & posta modiim confirmata fuerunt iussu S.D. N.
Papae Urbani VIII.in decreto de Apsisti.
ct eieclis. a Non desunt tamen Docto i es asserentes,licitam esse aliquorum Religionum ,&Monasteriorum consuetudinem, in quibus ex superiorum licentia, certi annui redditus cuilibet religioso assignantur ad victum,& vestitum, ac ad alia eius personae necessaria;quod si praeter dictos annuos redditus aliquid deficit,ipse quaerat,& sibi acquirat, ut proprijs necessitatibus subueniat; si vero superest, debet illud
p ijs,di religiosis usibus aplicare, non excedendo limites licentiae, a superiore c. cessae, dummodo tamen sit paratus ,legitimae resormationi faciendae, & introduce-dar pro statu regulari, obedire; ita Sancti.
Hinc inserunt Miranda de Sac. Morialibus q. 9.art. I.& Cordub.luc. cit. m. q. 1 .consuetudine iam esse introductum , ut Moniales habeant aliquos priuatos red. ditus vitalitios in subsidium suarum ne- .cessitatum,tam pro victu,quam pro vesti- tu, quorum proprietas residet penes Monasterium, administratio vero, penes de- depositariam, quae ab Abbatissa in Mo nasterio designatur, ut pro dictis necessitatibus Montalium expendat in casu quo vita comunis minime possint obseruare,
& cum sequentibus conditionibus. Aduertunt tamen, quod& nos superilis tetigimus, quod Moniales quibus huiusmodi redditus permittunt uti cordC, ct animo paratae sint ad Abbatisiae nutu in illos relinquere, alias inreuocabiliter pos . si detes,etiam Abbatissa sciente,& consentiente, voti Paupertatis transgressores, αProprietariae eniciuntur, ex Eman Roderi
mant, sacros Canones prohibetes d:ctos redditus, intelligendos esse de redditibus superfluis,& illicitis, S in dependentibus a voluntate Abbatissae. Similiter esset contra votum Paupertatis, si Abbatissae volenti peculium, & annuos redditus reuocare, Monialis resistat; ita Graissius l b. a.
ligiosus non tenetur obedire, si superior auferat dictos redditus, ut sibi retineat, vel auserat illi particulari religioso,& non
ideatur Diana loco cit.rcf. 3 et . ubi sere omnes dictas decisiones a Doctoribus citatis
176쪽
Disputatio VIII. Quas tum VII.NVIII So
citatis probatas, ostendit non esse dissonas, & contrarias Concilio Trident. loco G.& decretis Clementis VIII. sub die 12. Martij is 96. editis, & ab Urbano VIII. nunc sceliciter regnante, innovatis
anno 162 I. die 2 3. Septembris.
An Monialis Novitia prosessionem emissiua, & bona sua Moinisterio relictura,possit illud obligare ad
sibi soluendam certam annuam, pensionem.
An Monialis de licentia Abbatissae possit bona stabilia possidere.
.SUMMA RIVM. a Monialis etiam de licetia Abbatissae non
potes bona Babilia postiarae, O si ramagnae militatis Monasterio,ct ma Summus Pontifex quomodo dispenset eum Moniali in voto Paupertatis.
ea cui vult relinquere. 2 Mo Herium tenetur Nouitiae conuenia
pensionem ex debito iusinae persoluere. 3 Nouuia Monaserium baeredem infum- tum poteri obligare.
Vtilitas rei acquisitae is religioso professo penti Monolerium exsit .
l. I9. respondet negatiue, & probati ex Concit.Trident. V 2 1. de regularicap. f α. vb 4 habet Nee deinceps liceatsuperioriabus bona bilia alicui regulari concedere h etiam ad Uumfructum, usum,adminissarionem, vel commendam, ait enim, quasi diceret, si ante Concilium hoc licebat, modo non liceat; imo nec Summus Pon- 1 lisex potest hanc licentiam praebere Moniali , nisi cum ipsa dis penset in voto Paupertatis,aut auferat luperioritatem o
- nium Praelatorum, & velit peculium illud Moniali concessumsolum esse reuocabile ab ipso. 3 Tandem ex dictis etiam liquido constat,non licere Moniali possidere agros, aliaque bona stabilia, etiam de licentia Abbatisse, & iusta de causa, etiam magnae utilitatis, vel necessitatis Monasterii, sed omnia debent a Monasterio pom deri, & eorum redditus, & prouentus di- stribui eo modo, quo diximus supra quae. μ. 2.9 4. & ita docent Barth. a S. Fausto
S posito cum Laurent. Petrino i mo t. de subsedito quae Iio. a. 8. I. ver cosi gitur 6. quod facultates relictae a Nouitia excedant dictam pensionem, &quod Nouitia retineat, vel expendat i lem redditum dependenthr a voluntate superioris,dico,posse obligare Monasteriar ad huiusmodi solutionem; & ratio est, quia Nouitia tunc est domina bonorum suorum, ergo potest ea relinquere cui sibi placet,vel absolute vel cum conditione; nec hoc,ut supponitur, est contra votum Paupertatis, nec contra Conc. Trid. a decretum. Imo Monasteriu tenetur N uitiae pensionem couentam ex debito iustitiae persoluere, quia Nouitia erat in sua libertate, quando suum testamentum, &renuciationem condidit, ac suum uniuersalem haeredem Monasterium instituit, &nominauit, cum obligatione soluendi sibi iam proseis; talem pensionem, & dum Monasterium haereditatem sic grauatam acceptauit,absque dubio tenetur ex iustitia illam pensionem soluere. Tum quia , si Nouitia obligasset Monasterium haeredem institutum, ut certam pensionem alteri extra Religionem solueret, ct Monasterium acceptasset, teneretur ex debito iustitiae soluere ergo tenetur soluere Nouitiae iam professae; ut etiam fatetur Ledes
177쪽
rio De Iure Abbatissarum, NMoniat.
Tum denique, quia licet ius exigendi illam annuam pensionem, personae cohae- reat, utilitas tamen, siue dominium ex illo iure proueniens, penes Monasterium, seu Monialem illam de licentia superioris, existit, cum in utilitatem Monasterij resultet,si,ut supponitur,Monialis talem pe-sionem in usus licitos, ac necessarios e pendat, ad quos alias Monasterium tenebatur,ut colligitur ex Grassio lib.3. de cas.
An Moniales bona stabilia possint in
communi possidere. s V M M ARIV M.
et S. Clarae Moniales possunt in communi bona Babilia, ct annuos redditus possidere.
lia in communi haberepossunt. 3 Paupertatis votum dicit abdicationem dominis bonorum temporalium . 4 Moniales omnes cauere debent a reum none quid notabilis quomodolibet ac-qusitsianimo occultandi Abbatisse. s Declarationes Sacrae Congregat. Cardis.
i ' n Iranda locrit e Sare. Oniat. q.9.1VI art. 3.in Oncl. docet. Moniales S. Clarae, tam primae, quam secundae regu- . Iar post Concilium Tridentinum posse hubere bona stabilia incommuni, non Obstante earum Regula,& Constitutionibus ;atque ita prius docuit Eman.Roderi tom. 3.cit.q. 29. r. iq. ubi post formata disputationem,argumentis hinc inde resolutis, concludit, supradictis Moniales post nunc in communi bona possidere, & retianere . E t Hier.Roder. loci est.resolui. I io. num. 1 3.addit, Moniales S.Clarae non solum posse habere bona in communi ii mobilia, nunc post Concilium Tridentin verum etiam posse de licentia superioris
habere prouentus, & redditus annuos vitalitios,pro suis necessitatibus,& pijs ca sis ad instar aliarum Montalium, ut diximus,quia usus sic obtinuit,& non est contra Concilium Tridentinum cit. ut docet
sert decisum suisse a Sacra Congregat. a Moniales omnes cuiuscunque ordinis bona stabilia incommuni habς ξ eoue,quia
3 non repugnat voto Paupertatis. cum huiusmodi votum dicat abdicationem dominij tantum priuati bonorum temporalium, ut diximus,& Armend. n adit. adrecopii leg. Nauar. fol. I 3 8. . num. 3. ait, quod Moniales S. Clarae non sunt com- praehensae in exceptione facta a Concilio Trid. Dc. cit. pro fratribus ordinu Minor. de Obser. ex speciali dec. S. Congr. Card. Caueant tamen Moniales,tam S Claret, quam omnes aliae, ne retineadi quid notabile,animo illud occultandi Abbatissae, alias grauiter contra votum paupertatiSpeccarent, sicut etiam si aliquid acciperent, tam a parentibus , quam a propi quis, seu ex proprio labore , & industria acquirerent,sitne licetia Abbatiss)r, ut do
bellus de insit para ib. a. quas Is j ei. z- ubi addit, licitum esse Moniali recipererarem mediocri valoris,eamque tradere es VI, Moniali pro commutatione alterius rei, Vel etiam extraneo, dummodo habe x promptum animum rem illam tradere Abbatissae,etiam commutatam quo ties ipsa voluerit ; ita etiam tradunt Na
His ouinibus hactentis relatis; in re t ii momenti I decreta quaedam. & responsiones sacrae Congregationis Cardip ta quam sundamenta voti Paupertatis addere mihi libuit,quibus multae .sLae en da turdubitationes, quae circa Paupertatis votum essent dilucidandae. Imo haec omnia
178쪽
nia de dicto voto a me scripta praedictis decretis,ct responsionibus tenoris seque-tis,subijcio.
Declarationes Sacrae Congregationis Cardianalium circa votum Paupertatis.s Stephanus Quaranta insumma Bulgarii verbo casus reseruati pag. miti 19 . ct I9 s. ponit instascripta quaesita cum suis declarationibus praedictae Sacrae Congregationis Cardinalium sub his verbis. Quaeritur primo, An ex dispensatione inferiorum Summo Pontifice, liceat Regularibus possidere, vel tenere agros, annuos redditus,aliaque bona immobilia , videlicet,& mobilia superflua, non obstate decreto Concilij Trid. se,. de regularib. cap. 2.
Secundo, An propter talem dispensationem, seu scientiam Superiorum possidentes,vel tenentes immobilia, vel mobilia superflua, a culpa, vel a poena ςXc
Tertio, An Superioribus asseueranti- . bus huiusmodi licentias posse concedere, fides adhibenda sit. Quarto, An Superiorum arbitrio, de praefinitioni stare debeant Regulares,quoad mobilium superfluitatem, & conue- .nientiam. Quinto,An superiore quantumuis requisito, necessaria suis Regularibus negate, vel subtrahente , liceat ipsis clam, vel inuito eo,illa sibi comparare,seu retinere. Sexto Et quatenus liceat, an itidem li- 'ceat cum necessaria ideo negantur, vel labtrahuntur, quia Monasterij facultates
Septimo, An dicti Superiores Regulares dictum cap. r.declarare,& interpretari possint . . .
. Ad lem dum ion excusari,neque a m pastuque a poma Ufacto incurrenda. i. Ad tertium minime actibendam. . . i, Ad quartum,nistae excess9 arbitriν con-Inerit, utique Iure debere , habita Videliacet ratione persona, ossisi, O regulae, Ila-
tu quepaupertatis , quam prose fiunt, ct
Ad quintum, non licere. Ad Sextu icere spraecisa necessitassis ad indiuiduisu tentationem, caeterum communem penuriam ab omnibus percipienda usque adeo,us quidpriuatim alicui delatum , vel ab ipso partum fuerit, id omne ad Superiore rem deferri oporteat, qui ex eo primum fui currat eius nece rati , cui sintuitu istud obuenerit obeculiar aliaquπnecessitate ultra communem,praematur,r liquum Conuenti incorporetur, , in communem cedat viditatem.
Adseptimum, non posse. Hier. Card. Matthatius. Apud eumdem Stephanum Quarant. loco Gl. habetur sequentes declarationes. In aliquibus Monasterijs Montalium reperiuntur nonnullae moniales,que Ce sus, ct annuos quosdam redditus, & pro uentus, seu fructus percipi unt,sub diuersis contractuum speciebus. Nam;
Aliquae in ipsarum persona emerunt certos redditus a personis Laicis. Aliquae ab alijs Monialibus; Aliquae ab ipsis Monasterijs; Aliae vero dederund pecuniam Monasterio, ut ex earum pecunijs fieret emptio nomine Monasterij ad rationem septem, vel octo pro centenario,& Abbatisi, dabat dictis Monialibus illos redditus, quos ex dictis emptionibus erigebant singulis
Aliquae Monasterijs, seu eorum superioribus certas pecuniarum summas in
nualiter pro Monasterij indigentijs,dedς-
runt pacto adiecto, vel etiam tacita con- .uentione adhibita, ut Monasterium, seu Abbatissa certos redditus ad rationem tot pro centenario, earum vita durante,
Quaeritur an in huiusmodi casibus liceat Monialibus dictos redditus, fructus, & prouctus recipere absque incursu Proprietatis , vel potius tanquam Proprietariae,incurrant pqnas per Concit. Tridentistis et s. cap. a.de Regul. proprietarijs infli- ..ctas, etiam si de licentia Abbatissae, & ad Abbatissae nutum,vel Conuentu sine u Mo
179쪽
sa De lure Abbatissarum & Montal
nasterij nomine percipiant. Congregatio Concilij censuit, in nusio si
Iradictorum casuum licere Monialibus dictosfructus su redditus perc pere, i perceperint incidere in poenaspropositas Decreto d.c. 2. ses 21. de regul. neq.ab huiusmodi poenis excusari ob licentiam Abbatisse, quae etiam dicti Concilij decreto in supra-di Is casibus concedere quidem prob betur, sed debet pro suo munere ex Mona Iemi redditibus,mel eleemosynis Montalium n cessitatibus in insubuenire.
Hier. Card.Matthaeius. Idem Stephantis Quarant.Ac.Gι.verbis Isonanteria Montalum pag. miri 66o. alias declarationes Sacrae Congreg. Camd n .in eadem materia recenset,quae respiciut Constitutiones resormationem Monialium concernentes, quae sub propriis numeris reseruntur infra in fine Disput
6. ΔΓ Ordinationi generali ua Santitai te, che l,speruino come cantano, ne siqnuga obligo doue non λ. E circa alti H colla, che confiste intornoalf vltimo Deer rosatio aut o. in Manto 16oo.come rhabhia da praticare: Sua Beatitudine ba ordimat sidcb ari a V. S. Idus irissima, ne Malacito al='Abiades , e Super ora a cim Icuno M onasterio di per itere alse Monachocis posse elascheduna di esse prendere ualcis cosa deis buentioni, che gli veπο- aio daresenta passare per u ministra communi d Monastes, mea obligo d'hauerne is rendere altro conto, come jaria a ra-gione ae seudo it AE es, perstruitis minu ri,purcis s serui nel resto si Decreto comes H. E bencis quanto alti vita commune, non intende Sua Santita , che o Monacherrine prima de La riforma, is quasi non
ele gono voluntariamente, siano obeueada certaria, come non ι' obliga me no ils duo Casinis 1. os commoda, cis ass rice no netrauuenire in modo alios Monache assibabito, ne alta professione e n sotio assint era riforma,ct Ustruaneta della vita commune ; e con in clasiuno desuritii es V. S. Idus Irissimasi complacera ordinare, esia estguita la mete insua Beatitudine , e se bacio humumente la mano. Di Roma ii Q 8. Mareto I 6oz.
tates ortas super executisne, ct obseruati ne Cap:tulorum s. 6.Conititutionum super regimine M onialium Ciuitatis Nempolitanae , deriarauit, ac decreuit, pitutu s. obseruandu ore tutum, ut iacet in Monasterise, in quibus iamfuit introducta, O acceptata a maiori parte Monialiummita communis n alijs vero in quibus retinentur banenuspro ones, ctsubuerio-ries in isti parie tantum, in qua mandam svisi qua Moniales huiuVmuisanctam , erregularem visendi rationem elegerint, crearum bona ast abdicauerint, o Mon serio ceserint, Superior Monaserj renun-riationem huiusmodi recipere, ct ex Monas Ierj bonis in his, quae ad victum, se vesiatum, ac reliquam viso Hecationem, pertinent , istisprouidere teneatur: Montalove Q, quaepos easdem consituriones receptae fuerint,vel imposterὰm admittentur,in
eisdem Monaseriis, in quibus subuentiones
retinentur, nul unus inuitae cogantur admitam Communem, sed teneantur obseruare Capitulum 6.cum declarationibus inde sequuti sub die 6. Maj I 6oo. ct Mar- iij pro iis anni. 16ΟΣ. ille autem sμο-niales,quae in Odem Mona fierijs reperis, tantΠr professae ante Consituriones, quibu/idem Capitulum 6.obseruare non placuis, priuatae sint omnino vocepassiua, donec re- Apscentes, tἀm sanctu institutum accepta
uerint; easdem porro Consitutiones omnes innovans S. Sanctitas mandauit in caereris omnibus obseruari , ct executioni iman dari.Roma 1622.
180쪽
Disputatio VIII. Quas tum X. 93
Dices in supradictis declarationibus Concilij I ridenti ni cauetur, nullo modo licere religiosis tales redditus possrdere, nec posse superiores facultatem possidendi suis subditis praebere;erὀO,&c.
Respondet Peir. tom. I. desubdito q. 2. i. has declarationes non maiorem
obligationem inducere, quam ipsum Co- cilium, & eodem modo esse interpretandas , ct notat, quod possunt religiosi nons olum retinere praedictos annuos redditus , & census sibi relictos in renunciatione, quam secerunt ante professionem, seu quos Parentes, vel amici eis reliquerunt, sed etiam quos ipsi professi instituerunt eX nuinis eorum industria, praedicando, docendo,libros scribendo, quaesitis; ratio est, quia potest Conuentus religiosis benemeritis in proemium suorum laborum eis licentia concedere huiusmodi annuis censibus fruedi; Idem aifirmat Cenedus
iractit. de Paupertate lib. Io.num . 9.
Utrum statutum laicale sceminarum exclusiuum propter masculos, liget montes es.s V M M ARIV M.
I Ius commune I scutis, O forminis paria formit, desert) uccessionem. 2 Mulier ex eo,quod nocitur, insigitvrsibi potentiasuccedendi is fiatuto exclu=uo feminarum propter masculos. 3 Mulier ingrediens Mona Ierium,an traia fas cum potentia non succedendi in haereditatem,si masculus extiterit. Religiosupervemiens non se extendit ad ad casus, qui suam virtutem ante retiagione ortiuntur.
s Decedendi ius vivente Patre poten auferriser Haturum sub conditione F --. sculus extabit. 6 Statutum ubi iniecit vinculum ante Relia Ionem,llat i disincte. Prim genitus flex Liatutosuccedat in redita e sotus 7secundogenitusat A
ricus , tamen eum ligat. 38 Praedia tributaria antequam transeame . in Ecclesiam, possunt vigore Liai usi
conectari ; ita ut transeant cum onere
iam imposio. 9 Statutum exclusiuum feminam propter masculos, an ct quomodo excludat
Moniales. I o Remina, masculo nato, excluditur a su
cessione, Itante tuto exclusi semia
Doctissimo, & eruditissimo viro P.
situm accepi, quod quotidianum dicit Abbas in cap. quod i Clerici num. o. d.
r. comp. licet controuersia sit inter Doctores, recepta tamen magis communis opinio in iudicando,& conlissendo, videtur affirmativa, siue rationes attendamus, siue numerum Doctorum, qui ea sequuti sunt.
Etenim, ut d issime tradit Castrens
cons. 3o . num. δ' i metvers. V vero Lututum lib. I. in loco ubi est tale statutum, a censetur sublatum, & abolitum ius commune, quod parisormiter Masculis,&keminis desert successionem ; Ita quod ius succedendi, quo ad tales personas ex toto esticitur municipale l. ius Ciuiles . de iuni. O iur. & consequenter non dicitur deferri haereditas mulieri de iure communi, sed ex forma legis municipalis Lilf.vs x ex legibinenat. cons bonorum poss. it. Vnde eo ipso, quod Mulier nascitur, infligiatur sibi haec potentia succedendi ab ipso statuto, scilicet in toto, si non extiterit masculus, & in nihilum si extiterit, & limconsequens transeundo in Monasterium, transit cum illa potentia, sic limitata, &conditionata, & non cum illa, quam haberet a iure communi, cum illud non vigeat, ubi adest tale statutum, vel si viget, cum conditione adiecta a statuto, si Μ
sculus non extabit, quae latum valet,quisetum si ab eodem iure communi, a quo statutumsumit roburiobus Ciuile . de itis. O iuri Sicut igitur ingrediens Monasteriuin loco, ubi non viget tale statutum, ingreditur cum illa potetia succedendi, qua habet