장음표시 사용
191쪽
1o De Isire Abbatissarum, S Montal.
pendant in alios. ut praeter usuperi ribus deputatos. Lo RHigiosis, in quibus casibus liceat,open
α a Abbatissa, ct Moniales, is possint alia
quando munus suis parentibus pauperibus,vel alijs benefactoribus praebere, O quanti valoris . , Religiosis ossunt donare ad redisendam propriim vexationem. a s Largitimis licitae quantitas relinquenda es arbitrio bom viri. c26 Consuetudo recepta donandi sine licentia superiarram excuset Religiosum , Moniale altem regularitis.1 I Otandum, quod licentia, quae requiritur, & regulariter sussicit ad hoc, ut Monialis, vel quilibet Religiosus, , tenere,possidere, accipere, dare, vel eX- pendere possit, sussicit, quod sit tacita,vel prudenter praesumpta, quado scilicet creditur prudenter superiorem ita velle 2 quia taciti, & expressi eadem est virtus; ccum qui s. de rebus credi. cap.de rescris piis,de quod fit cum implicita, & pruden- ter praesuinpta superioris licentia, cum illius consensu fieri dicitur, ex S.I hOm. 2.2. q. J a. ar. 8. ad I. & Cordub. insum. q. Io 9. Vnde taciturnitas superioris videntis Religiosum aliquid possidere,accipere expendere, vel donare sine licentia, & no
contradicentis, non eXcusat a peccato talem religiosum, nisi quando ex alijs signis, sibi constat,illam esse virtualem approbas tionem;& ducor,quia huiusmodi taciturnitas saepe nascitur ex pusillanimitate superioris , vel ex protervia subditi, ergo non semper arguit licentiam implicitam, nisi id constet ex alijs signis. Ita Grassus
6 Si quaeras, An Monialis retinens, &occultans munus, quod cum licentia tacita Abbatisse accepit, etiam si sciret talem acceptationem Abgbiisse displicere, stangat votum Paupertatis; Respondciat
negative Mendoraq. 8.poHcones.. San- heg insum.lom. a. b. .cap. I 9.Πum. 6 s. quatensis Monialis occultat Munus pis, Verecundia, vel ne repraehendatur ab Ab
ibatissa, p rata tamen semper illud Abba. tissae tradere, ct non retinere, etiam dum scitet, Abbatissam id minime concessiirsi, ut notat inter alios Pettalom. i. desubdit. q. 2. g.q.covcl. i.secus dicendum est si Monialis occultaret, ne Abbatissa auserat, quod aliquando contingit in Monialibus,
ut vult Sancher in decachb. T. p. I9. nu. 6o.quia tunc Monialis peccaret contra ivotum Paupertatis,cum sic occultans velit contra Abbatissae licentiam rem illam possidere. atque ita tradunt Hostiens in cap.cum ad M ona erium desti Monach. num. 6.Ioan. An d Libidem num. 3.S.Bonavent iis c. cipi. ad Nouit. par. I. cap.
rat. ubi multos alios cumulat Doctores idem sentienteS. 7 Debet pariter huiusmodi licentia supe rioris esse voluntaria, & non precibus importunis , vel fluoribus , metu, aut dolo, coacta,& ratio est, quia tunc Iciligiosus
non operaretur secundum voluntatem
superioris,sed suam. Ita Sancti. in decac cu
I 9.ὼ num. I 6.dc Nauar. comm. 2.num. 2 I . corol. 7.
8 Debet tandem huiusmodi licentia esse legitima idest ad necessimos,& pios usus; quia si sit ad prauos, ac inhonestos , aut
inutiles usus, non est valida,superior enim non valet illam concedere; ex Nauar. lib. 3.consit.ω.de regul.cons T y.nu. 33.& Molina tom. 1 .de iura P. 2 7 6.9 Notandum praeterea Abbatissam pos se eandem concedere licentiam largiedi, possidendi,accipiendi, vel expendedi suis Monialibus,quam potest Abbas suis Moro nachis ratio est,quia Abbatissa habet administrationem sui Monasterij, & bonorii . illius,adinstar Abbatis, ut volunt N qasta
192쪽
com. 3. de regu hvm. 4. Corduia loci cit. q. LOpsZ cis.cap. 7 3. His praemissis,ac notatis,deueniendum est ad responsiqnem quaesiti, & dico, non vitari Monialibus, alijsque religiosis occasione alicuius iasti, praebere prandium, aliaque comestabilia suis consanguineis, retalijsque personis benemeritis;vitantur ta men sumptus excessui, & comestiones lautae in dictis sesti occasionibus per illa verba Bullae, opipare, bonorifice,iatur. a 3 Possunt etiam Moniales, alijq. religiosi de licetia superioris cleemosynas praebere, ac pietatis opera erga infirmos,&pauperes exerceret, iuxta laudabiles consu
rudines piorum locorum ; nam bullasti pradicta Clementis Vli I. prohibens largitionem munerum nequaquam locum . sibi vendicat , ii Monialis eleemosynamia praebeat, vel cliaritatis opera exerceat , dummodo seruatis seruandis id efficiat vetdocent Riccius in praxi som. a. resta 2 s. Sosa in expLO:ione dictae Austae. . T. Num. Vi cide Diana in refol. Ortal. de Pauper. Repn i Ool. 9.Imo subdo cum Molina tom.z. de iusf.dis. 276. VazqueZ γυια is Hermosyn.cap. q. n m. I. Grassi par. i. dec . lib. 3 .cap. 1 .num. 6 3 Eman. Rodctaicum. p r. 2. p. 3 2.Sanch. n decaUrb. xv.i9. w.9 Superiores Religionum , &Mon i stetiorum poste, debere faceret eleemosynas de luperfluis bonis Monallei ij; &ctiamsi sum flua desiint, poterunt arbitrio prudentis viri moderatas eleemosy- is nas pauperibus erogare; ratio est , quia cum buperiores habeant legitimam administrationem dictorum bonorum, poterunt in usus legitimos illa distribueret ,
quos debita eoru administratio postulat.16 Dices Moniales Ces rariae Monasteiij, siue sipdicae administrationem bonorum Monalterii habentes, possunt ne dictas eleemosynas pauperibus elargiri Respo-
num.9. Mirand. iom. I. Manual. Prael. q. 8.art. I 2.concti 2 procuratores monasteriorum nequaquam posse facere, nisi eas
cleemosynas , quae sibi Gerint asuperiori
bus commissae; unde a simili videtur di cendum de Cellerarijs,& Sindicis M
nialibus, quae administrationem bono rum , adinstar dictorum Procuratorum
r7 habenti ratio est,quia ex S. Thom loci cit. Monaehus nihil habet proprium, & ne-i8 mo potest dare, quod non habet. i 9 Ex quibus instri Petrin. tom. i. desubdito fit. a. p. a. . 8.religiosos peccare mortaliter contra paupertatis votum, si in
alios usus, praeter deputatos a superiore, etiam licitos, &pios, bona conuentus expendant absque expressa, vel praesui pia superioris licentia, ut supra diximus initio huius quaesiti. et o Aliqui tamen excipiuntur casus, ut noθtat idem Peir. Dccri t. coici. 3. quibus licitum est Religiosis eleemosynam facere absque expresia licentia Praelati, cum in his casibus praestiponatur tacita . Pri mus est, si pauper extrema necessitate laboraret, in quo casu, etiam si superior liticentiam denegaret, poterit quilibet Reli giosus egeno opem ferre, quia in neces xi sitate omnia sunt commania: ex S. Tho
Secundus castis est, quando adest magna necessitas, & ad superiorem non potest haberi recursus, ex Nautar. cit. & Diabien.4verb.eleemosna num.8. Tertius casus, quando res,quae inelee. mosynam erogantur, sunt parui momenia.
ti, & quae communiter pauperibus ostia. tim mendicantibus elargiri iblent . ita .
est,quia praesumitur tacitus superioris c6sensus, lecus autem si non praesumatur; a Qua propter ait Peir. Dc. cit. non licere fratribus in particulari dare frustrum panis nisi praesumatur cosensus Praelati, quia sit singuli darent ad libitum talem eleemosynam quotidie,vel bis, aut ter in hebdo- inada, hoc in damnum graue redundaret
Quartus casus, quando Religiosus ha, bet peculium de dicentia superiori potest ex illo aliqua dare eleemosynam suo sta
193쪽
i o 6 Delare Abbatissarum, et Montal.
Poterunt insuper Abbatissae de lice tia superioris, & ipsae Moniales de Abbatissae licentia ex peculio eis licite permis B,vel ex alijs sua industria acquisitis, pro aliqua pia , & rationabili causa, V. g. pro
nuptijs cognatorum pauperum, pro gratificatione beneficiorum, S in similibus, imunus decem aureorum largiri,vel etiam plurium;maxime si loquamur de parenti-tibus iuxta eoru necessitate, arbitrio prudentis viri pensandam, una, & pluribus vicibus in anno,ex Beia . pancas seu 3 2.
de la Cruet de Hat Relig. cit. cap. I . par. 3.dub. I ium. I 62. qui licet loquantur de viris regularibus, nihilominus non video vllam esse differentiam,cum utriusque sexus sit eadem obligatio propter votur , Paupertatis.
τε Possunt tandem donare Religiosi ad
redimendam propriam vexationem, largiendo v. g. Advocato, ut lites bonum habeant finem,quia hoc naturalis ratio dictat;ut docent Petrin.2 Barthol.a s. Fau.
as Adderem tamen in dictis casibus largitionis,non posse aliquid certe , ct mani-sesse determinari,nisi attenta persona lar giente,& statu Monasterij,nec non persona, cui largitur,led omnia arbitrio prude- . tis superioris, siue consessarij admittenda 16 Adderem praeterea consuetudinent aliquid retinendi, accipiendii dandi, vel
expendendi sine licentia Superiorum , quando est recepta, & viget, consentientibus ipsis, excusare Religiosuin, siue Monialem a peccato, saltem regulariter., quia talis consuetudo habet vim licenti . Ita Sanchez libr. 7. in decal. capit. I9.
num. . quicquid dicant Calderin. Rimin. Redoan.Graifuβ,Tapia ab eodem Sancta
Quid intelligatur nomine esculenti,&pocillenti.
s VM MARIUM.1 Esculenti, ct poculenti nomine quid imulgigatur. 2 Peccatum Proprietatis habes malitiam
L l Bulla, Barthol. a S. Fausto in Thes.
relig.bb. 8. q. et r8. intelligi,ait,valorem, Squantitatem rei, quae in furto inducit peccatum mortale; quia peccatum proprie 2 tatis, solum habet malitiam quasi furti, quia importat usum rei alienet inuito domino, vi dctum es di canteced. sed ego dicerem,hoc relinquendum esse arbitrio prudentis superioris, & Consessarij, quod elicitur ex glossa in cap. tuimus L in super de rescriptis is 6. elim enim in dicto capite esculenta,& poculenta illa sint,quς paucis diebus consumi possunt, glossa diam addit,hoc arbitrio boni viri relinquedum esse, cum aliter non determinetur, habita consideratione personae dantis , recipientis; ut videtur etiam probabilius
An Monialis possit de bonis par phernalibus aliquid largiri.
i Bonaparaphernalia non possunι Monia, . les largiri, quia sunt acquis Io Mon
et seruus, qui Domino sup aliqua acquirit, non potes de tys aliquid largiri.
3 libui, cui actu eiu de nouo aliqua
194쪽
Disputatio lX. Quaesitum VI. N VII. IOZ
. donatio non potes de ea aliquid donare., Acus nec de rebus industria acquiali suis . Religiosus tenetur re Himere res assu stas
cit inciaere in Bullam dictam Clementis, VIII. largientes, & donantes de bonis paraphernalibus, quia huiusmodi bona sunt acquisita Monasterio, ac per consequens corum largitio erit proli bita eo modo, et quo servus, qui domino suo acquirit, non potest de acquisitis aliquid largiri, quia , nullum circa acquisita eidem domino,h bet dominium,b num. 2.addit,quod Rot 3 ligiosa cui de nouo facta est aliqua dona, tio, eadem ratione non poterit de re do-- nata largiri,quia statim quod facta fuit donatio,res acquisita suit Monasterio. Idem dicendum videtur de rebus in- . dustria, labore, alioque modo acquisitis, a Monialibus, imo ctiam de rebus acqui- . sitis ludo, quia Religiosus tenetur restituere perdenti acquisita ludendo, cum 4 non possit aliquid lucrari in ludo, non poterit inquam de acquisitis in ludo do- nare, nec de illis acquirere Monasterio,
sed potius restituere; ita Couar. a. par. . in regu & idem Bartho ι .q. I I 2.
An Monialis incidat in Bullam Clementis VIII. si absque Abbatista
licentia accipiat pecuniam , Ut eam libero in eleemosynam dus VM MARIVM.
affirmativam partem defendunt, & ratio illorum est,quia Monialis postquam accepit huiusmodi pecuniam etficitur domina, cum libere ad dispensandam illam accipiat . Sed contrarium mihi videtur sentien
reseca 9.ratio est, quia Monialis recipiendo dictam pecuniam non acceptauit dominium illius, & proprietatem , sed tanta illam recepit nomine alieno, nempC tr dentis, ut pauperibus illam erogaret. a Ex quo soluitur similis casus si Montalis recipere a parentibus,& consanguineis
v. g.aliquam pecuniarum summam,ad eorum. beneplacitum dispensandam,reserua-do tamen pro se dimidiam.Quaeritur an
Monialis dispensando partem sibi reseru dam, peccet contra votum paupertatis,& in poenas Bullae praedictς incidat. Negativam partem docuit Sosa zn expositi ne d. Busiae cui videtur: adhaerire Diana inresoLmorata fide pauperi. resu. u. t o. ratio est, quia Monialis illa tunc fit tantuadministratrix, non domina illorum bonorum conditione qua supra. a Vnde infert Diana lac. cit. quod Confessarii habent principium satis amplum ad tollendos scrupulos, & adhibenda multa remedia in casibus occurrentibus, nam si Monialis de illis donis domidium non recipiat, sed illud apud dante consanguineum relinquat, tunc sine scrupulo potest de illos disponere in personam consess rij; siue alterius personae, in quo casu se haberet tanquam ministra consanguinei.
I Monialis recipiens pecuniam ad dissensandum non estis tur domina silms . 2 M oniales an largiri queant ea, quae ad insensaxdum illis tradita fuerunt. TVrrianus α. a. m. I. di φ.3q. ob. I. ubi citat Vasquea, & Laiman in
Quid requiratur ad validam donationem factam Monasterio a Nouitia Moniali.
195쪽
regno Casiel et siue ad morum es reo l
et Ertum est,ad validitatem donationis factar Monasterio a Nouitia Moniali requiri onmino licentiam Episcopi, vel eius Ordinati, ex Concit. Triden trita s.
de regular.cap. i .. 16 & donatio aliter et facta est irrita,& nulla , quod etiam docet Eman. Rode r. qq.regular.t m. 2. q. T I . Molina de lusit Ana. υ . t 39. Less. senili tract. lib. a. v. I.dub. q. num. Q. dicentes decretum Concit. Trident. non procedere de donatione causa mortis ite,
dicendum de contractu reuocabili, qua, lis est inter virum.& uxorem,sicut di meris lioratio in tertia bonorum parte, quam
facit Pater in filiu in regno Castellar, quae usque ad Mortem reuocabilis cst .
QVAESITUM VIII. An Monialis possit, aliquid aequipol-
lens alicuius meritis clamiri,
I. Iex naturalis possulat,ut benefacientibus
x Iex gratitud)Ds postulat plus reddatur, quam s acceptum. 3 Monialis potest largiri aliquid Zquipo
: lens meritis alicuus, O ultra. 4 Donatio remuneratoria non e II contra Bulgum Clementis VIII. de largitione munerum, quando excedit valorem mer torum n quarta parte.
6 Famulis beneseruienibus in Adelitate ,
labore, ct indus ta Monasseris,potes tra II pendium aliquid donari . DE lege naturali tenemur benefacEribus benefacere tW nonforte .dei conditiιnibus ηrib. ct l.fl non sit 1 fis p iena adire innideo non est probabile, ut no
ubi fatetur de commani Iurisconsultorum, S Theologorum. Imo lex etiam gratitudinis postulat, quod plus reddatur, quam sit acceptum,
rit Monialis largiri aliquid aequipollens
meritis, & vltra; ita etiam Ioan. Valerus Chart. in dre .utritis .fri verb. Munera disser. i. num. 97. ubi pro sua sententia citat Corduba, & Nauarr. idem docent Cenedo de pauperiret . dub. 27. de Dianaz loco cit.refol. 16.addcntes,donationcna rc- muneratoriam non esse proprie donati O-nem ex l. Attalius regulus1.de donat. ergo nec contra d.Bullam, cum liaec sit satisfactio, & eleemosyna, no . donatio,quando eXcedit valorem meritorum, d bene si ciurum tantum in quarto parte, si leni R notabiliter excedat, reducitur ad donatione proprie dictam; Vnde si res donat valeant duodecim di Monialia douet sendecim, huiusmodi donatio non videtur in Bulla prohibita; quod etiam docet Petrus Barbos in L quae datis 3 .num. 6oss.soluto
probabilem ; Qui Doctores intelligendi sunt modo quo supra; nbia autem de excessu conationis ultra merita; de quo Vbdeatur
196쪽
deatur Surdus lib. r. V. I 6 .nu. 3 3. M noch. e a biIn iudic. cap. 13 2.n. F. Ex quibus deducitur, posse Monialem de licentia Abbatisi ,vltra assi natum stipendium,aliquid amplius praebere Confessirio, quatenus deseruiat maxima charitate,patientia, ct assiduitate ; ut Mrmat scortia lotarit Murem. 39a. & Barthol. a S. Faus .loc.cit. q. 227. qui subdit famulis,
3 de rebus minimis; unde Monialis, quae alateri Moniali munera praebet, cum sine ulla ambitionis intuitu, hoc moliatur, non includitur sub prohibitione dictae Bullae, in qua causa finalis largiendi munera inter Regulares fundatur in praesumptione am bitionis graduum,& dignitatum ,qua cin. sante, cessabit etiam saltem in foro conis scientiae prohibitio, nam lex sundata i , inser utentibus Monasterio magna fidesita- hraesumptione non obligat in foro con- a scientiar,si prohibitio cesset,&cessante s causa cessat effectus L ces ante de appeltat. 6 Quibus sic stantibus,non erit necessaria Abbatissie licentia expressa, & in scriptis sed sussiciet tacita, & multo magis verbalis, saltem in foro conscientiae, de so mel obtenta intelligitur semper durare , ut docet etiam Ioan. Valer. Dc. cit. num. 8 6. & Diana loco cic quicquid dicat Barthol. a S. Fausto loco cit. q. 229. nnm. s. v bhloquitur de licentia, quantum ad se rum exterius. o te, assiduitate, &industria, posse aliquid ultra salarium exhiberi,& non est talis exhibitio proprie donatio, sed beneficii remuneratio, Idem tenuit Paulinus Berti in explicatione d. Bulle Clementis VIII. q. vlt. cas. 6.
An Moniales inter se poliint munera largiri de licetitia Abbatisse.
a Largitio munerum eΠprohibita in ordis ad Religi on qui- ambitionis v Vtrum Monialis possit commodare
x Largitio munerum Anter Religiosos fieri
potest de rebus minimis cum tacita licentia Superioris. a Monialis alteri Moniali munera praebes, quando incurrit in BuEam Clementis VIII. de largitione munerum.
Lex fundata in praesumptione,non obligat in conscientia sipraesumptio cesset. 3 Cessante cassa cesset essectus.
6 Licentia, qua indigent Montales, Ut munera interse largiamur non eri necesse,wsa inscriptis, uescit tacit et , O verbalis, semel obtenta, intePI-tur semper durare. x Λ Ntoninus Diana in resoLmoridepauperire A.resol. I 8.est, largitionε muneru intelligedam eine prohibitam in ordine ad Religiosos, in quibus ambitio timeri potest, ut habetur in verbis ipsius supradictae Bullae Ne praua ambitione impulsi, c. secus si ambitio non timeatur;
tunc enim est,posse fieri largitionem, sed
1 Religisses,anpossit comm tare, qua ad suum usum permissasunt, O nu. q. 1 Commodare HI actus ciuilis Religiosis prohibitus. 3 Vsuarius non potest alteri usum rei bipermisse concedere. 1 M onachi in eodem Moneserio possunt bi i s commutare libros, , res,quae il- lorum usui concessefuerunt. 6 Fratribus Minoribus interdictus es uscommutandi, nec non Monialibus eorulegibussubieres. Religios possunt commutare res ad eorum et sui permissas, etiamsecularitassicerit ni de earum renturione. 8 βω mutuar perit amicum, O prem
s Religiosus non potest emere, O expe K dere
197쪽
dere quisquam ab sesuperioris lice
, π Essus lib. 2. dei L ct iure cap. I. l is Db. num. 79. constanter docet, Religiosum sine peccato non posse commodare, & mutuo dare ea, quae ad suum usum permissa sunt, nisi essent parui m L menti, & crebro occurrentia quia commodare est contractus ciuilis, qui est Monacho prohibitus , ut constat ex st . de rebus creditis'&s. commodati. Idem docet
elucta fatio est, quia usuarius non potesta alteri usum rei sibi permisi e concedae , ut habetur ex g.insiit. de usu, habit.it
rebus tamen paruis, & crebrius occurre- tibus censetur esse licentia tacita, sicut etiam quiudo res datur personae, de qua certum est, quod illam restituet , ut vult Petrus de Ledesina destit. Relig. in com.
s Et Liamas in mesbod. cur. par. 7. capit. 9. quaeΠ. I 2. ait, quod Monachi in eodem Monasterio possunt sibi mutuo ad usum dare libros, & res cuiuscunque pretij, quae unicuique illorum in usum concesta suerunt, absque scrupulo, nam' dans usum voluntarie praebet , quem habebat concessiim , dominium vero non amittit Monasterium ; imo contra charitatem peccaret, qui confratri indigenti, librum,uel aliam rem non commodaret, ut recte monet S. Bonavent. in di-ED Jec. cIllar. i. p. . dummodo ipse non indigeat. Idem sentit FacundeZ in praecep. Ecclesiastica trac. 2.lib. 8. cap. 6.num. . adhaerire videtur Diana in resolutimor.trastis paup.religVs resol. 37. & hic sententia mihi probabilior apparet, cum sit hodiernae praxi religiosorum consor-mis,a qua Eman. Roder. 3. par, s m. cap. 3 Barth.a S. pausto lotarit. q. 137. 6 excludui fratres minores, quibus aliquid est alio permutare abs lauctoritate Pr lati , & sindici interdictum est Et idem somsan dicendum videbitur de Monialibus, satur;s, & legibus praedictorum fiat msubiectis. 7 Si petas, An Monialis, vel alius Regii
laris possit commutare,etiam cum sarcula ribus, res, quas habet ad usum, quando nullam iacturam patitur Monasteriunia, Respondeo aifirmative cum Petrinolo icit. Ioan.de la Crua destit.re g. lib. I. p. 3 .sib. .conclus. 1. & Ledesm. in addit. ad
si . tom. 2. cap. 2.dub. 9. ratio est, quia
mutua charitas, & vicissitudo liberalis inter regulares, & seculares, hoc videntur postulare, sed intelligendum est secunda ,
Petrinum, quando mutuans est certus de restitutione,quia licet transferatur dominium , recipiens tamem remanet restitutioni obnoxius; dix est certus de restitu-t one, quia nisi certus esset, peccaret contra votum paupertatis. 8 Hinc tamen unum aduertendum est, Religiosos multum cautos esse debere in mutuanda pecunia, praesertim sarculari- bus, Ruia ut ait Pein loci est. qui mutuat
perdit pecuniam, & amicum; Quae omnia intelligenda sunt supposita. semper licentia tacita, vel expressa superioris. 9 Quo vero ad secundam partem huius i quartiti, scilicet utru Monialis polsit emere, & expendere; dico cum Nauar. com. I .de regu num. 23.Lopeae a .par. insitu Lcap.6.q. a. Barthol. a S. Fausto loco. citato Eman. Roder. ciccap. 32. concl. 3. dub. I. SancheZ loc. t. num.67. Religiosum non posse emere, nec vendere quicqua ut
absque tacita, vel expressa superioris Iicentia, quia exerceret actum domini, c tra paupertatem regularem, quod limita-I o tur primo a Petri loci cit. Onci. 2. si quis emat non animo, ut sibi applicet, sed ut acquirat Monasterio, & sibi tantum simplicem , & purum usum, quousque superiori placebit Secu0do quando commutatio cedit in utilitatem Monasterii, quatenus superior non intelligatur notabit, ter inuitus
Vinim Monialis possit sine licentiata Abbatisse suam pitantiam
198쪽
I Res quae unico actu consumuntur etcn ba- bent aeninctum usum a dominio. a Monialis potes donare propriam pilam k riam ; quatemo rationabili de causi eontrarium ab Abbatissa non praeci- piatur.
1 R R Ihi videtur pars afirmativa valdet, I probabilis,quia in rebus,quae unii co actu consumuntur, non potest secerni. usus a dominio, ut habetur in Extra g. . ad coditorem 9. auod autem,de verborum
significatione, cum ergo pitantia in actu comestionis sit consumptibilis, & debeatur Moniali eius usus, habebit per conse-li 2 quens dominium illius, ct sic eam donarei poterit: ita S. Antonin. i um. par. q. tit.
Diana cit. refc 28. ubi dicit sententiam contrariam esse probabilem. Nostra ergo sententia sic firmatur, quatenus rationai. Bili de causa Abbatissa contrarium non praecipiat.
Quassitum I. An Moniales teneantur ad Virginitatem, vel Castitatem
Q situm II. De Custodia Castit iis, variisque remedijs illam intem
rius, ac exterius conseruandi.
QuaesitumI. I. De utilitatibus, & fiuctibus Castitatis. Quaesitum IV. Vtrum sub Voto Ca- , stitatis cadat abs talia a vinc
lo Matrimonij, & ab omni actu carnali prohibito.
An moniales teneatur ad Virginita tem vel Castitatem seruandam. sVM MARIU M. et Cantat, qui P.
E Moniales omnes ex vi voti solemnis, O . Eccle praecepto enentur ad institate eruandam. 3 Caristas duplicitὸr conssderatur. Monialis virgo ad Virginitatem. 9 Onitatem, non virgo ad Canitatem
1 Religiosi profusi contrahentes uatrim
niumsunt irregulares irregularitate Bigami aes militudinariae. t Astitas ex D. Thom. 2.2.q. Is a r. est virtus,qua homo secundum iudicium rationis, & electione voluntatis moderate utitur membris corporis; ad x quam seruandam, teneri omnes Moni les professas ex vi voti solemni Castitatis,& Ecclesiae praecepto, habetur ex c. Cum ad Monasterium de stat. Monach. de ex Concilio Turonen. cap. I 6. & Tridentino
3 Castitas dupliciter consideratur,primo, ut dicit abstinentiam perpetuam ab omnibus voluptatibus carnis, tam licitis, qua illicitis,& haec spectat ad Virgines,& Virginalis dicitur, & consecrationem specialem sibi vindicat, vi infra suo loco dicemus .Secundo quatenus Viduas, aliasque Mulieres non Virgines respicit, quae V tum Castitatis emittere possun ac velum Prosessionis recipere,& gestire,atque benedictione selita huiusmodi mulieribus, benedici. Ita Nauar. de regul. cons. 9 i. &Petrus Caroccius in dialog.de voto cant. ν interrog. a.quare Monialis virgo ad Virgianitate, & Castitatem; non virgo ad Castitate seruanda tenetur. Et religiosi professis ducentes in Matrimoniti sunt irregulares irregularitate bigamis similitudinariae; ex
cap. Monach. 27. q. I. Ira enim interprς-tatur,istos contraxisse duo Matrimoniata,
alterum spirituale, cum Christo, & alte-K a rum
199쪽
ii a De Iure Abbatissarii in & Montal.
De Custodia Castitatis, varijsque re
medijs illam interitis,ac exterius conseruandi.
x GIIitas maxime conseruatur per humilitatem cordis, ct cu Liamsensuum. 2 Oculus estprincipis ornicationis. 3 Adultero eruitur oculus. 4 Moniales cauere debent iocossaltationes, bacanalia, choreas, aliarique II bionum inuentiones, pectacula. 1 Moniales intersetes agitationibus Naurorum, O ferarum,an incidant in e communicationem latam a Pio V. in
confiit. quae incipit, De salute gregis. 6 Vbi es eadem ratis,es etiam eadem iuris
Moniales non veniunt anest tione Clericorum in materia poenali, ct o/iosa s Corrumpunt bonos mores col quia praua. 9 Res turpes, ct obscaenae per auditum transeunt,ad intesiectum transmit untur. 1 o Tactus e I actui venereo cognatus, An
ix Di de inter epulas seruatur pudicitia. 13 Ve Ilium cisteritas casitatem conseruat.14 Decenti se itum, quamsit necessaria Monialibus .
is Religiosis personisprohibetur vii vesibus sericis, O virgatis.1 6 Monialis inducens nouitatem in ornameris prouocantibus ad libidinem, non
excusatura peccato Mibali. 1 7 Comam nutrire Monialibus quomodo flaprobibitum,ct nu. et O. 18 Comam non nutrire in Monialibus eHoptimumsignum ad se dendum conia
temptum seculi , ct propriae pulc-
I9 S. Clara apud B. Mariam de Melancula. capit Uur crines deposet et a Castitas conseruatur perfugam, quis victoria contra carnem obtinetur D. mendo. 22 Habitu virorum, O armis non debemiti Moniales in bacanalibus. 23 Mortis, ct aliorum noui simorum con deratio caclitatem tuetur. a Confessarius cautus, qua utilis sis ad Ca-sitatempraeseruanda in Monialibus.
2 6 Ocium,torpor, ac nimia quies casiosi aduersantu .
α Virilis resissentia canitatem quam maxi-mὸ defendit. 2 8 Passis, ct vulnera HIii ea litatem nutriunt, ct protegunt.
T Irginitas, ct Castitas multis modis, & remedijs ab illecebr,s defenduntur, & a turpibus conseruantur. . 1 b Primo per humilitatem cordis, qua nostra fragilitas ad Deum recurrit, & ad resistendum motibus carnis auxilium pC-titi; iuxta illud Sapient. 8. Vidi quod noup sam esse crinen ni Deus det. S.Gregor.l b. .n primo Neg.cap. i . ait,Amen Deosubd humiliter dripuit, carnis Dae δε- dena dominando, ac praeminendo non premit. Et Jhoqias de Kempis irrm. s. ad fratres num. Noton pugnatur armis,am ferro, se patientia,Oratione,, humilitate. Secundo per ulladiam se uum , maxime per visum,auditum, S tactum ; Devisu extat illud Genes. 3 9 jecit uxor Pu-isbar oculos in Ioseph,= ait,domi mecum: Σ unde S.Isidor. lib. 1. desummo bono capit. 3 9.ait, oculus eri principiti fornicationis.& in is quis inseruitutem de adult.deter-3 minatur, ut adultero eruatur oculus; tanquam adulteri n69 o. Caueant igitur Moniales Deo seos toto corde, & animo deseruiente . munda-ng oculis corporeis eontemplari, re tamquam a facie colubri fugiant inanes saltationes, iocos,i canalia,choreas, aliasque illicitas Istrionum inuentiones, io neamenta,& spectacula. circa, γ, obiter dubitant Doctores. i i i
200쪽
, An scilicet Moniales interessentes agitationi taurorum , & serarum incidant in excommunicatione latam a Pio V.in sua Constitutione , quiae incipit De salute Gregis. Praedicta excommunicatio no fuit m derata a Gregorio XIII. quoad Eccle-siasticos, sed tantum quoad seculares, ideo quoad Regulares, & Moniales adhuc remanet in suo robore; quapropter Auila decensuris et . pari. N. .ae . . si bis q. dico 6. ait, Moniales compraehendi in tali excummunicatione, quia ratio indecentiae , qua Summus Pontifex adductus est ad hanc constitutionem facienda, a fortiori militat in Monialibus ubi autems est eadem ratio, militat etiam eadem iuris dispositio. At contrarium videtur probabilius,quia Pius V in dicta sua Extraua--ganti loquitur de Clericis, tam Regulari-ribus, quam saecularibus, Moniales autem non sunt Clerici saeculares,aut Regulares; γ tlim quia versamur in materia poenali, in qua strieta interpretatio verborum est facienda , & in qua non valet argumentum ci minori ad maius, vel c contra, sed propriet significationi verborum standum est; ita docet Bonacina tom. 3.iss. a. st II. .
S . De auditu sufficiat hic referre versum Menandri de quo S. Paulus a. Corinth.
1 3. corrumpunt bonos mores cosi quispraua; & Tertuli. G. 2. ad uxorem cap. 3. ait, honos corru Ut mores confabrelationespe mae, res enim turpes, & obscenae per auditum transeunt, ad intellectum transmittuntur, qui conseruans, & meditans species,easque voluntati praesentans, haec labore laxata, de victa, quandoque succi
sa deturpari, O delectationum Liaidariuxeneno ad mortem nonnuisquamsulet in ci; ideo cum Ecclesiast. 18. sepraures tuas stinis, linguam nee m noli auaere., De tactu,videtur loqui Christus Mati. se manus tua scandalizat te, abcinde ea, n6 alia ratione, nisi ut ait Climacus grad. O nonnunquam, ut exsolo tactu corpus
Et tande de custodia sensuum in generali S. Augustinus lib. s o.bomicis. inquit,
Si Uirginitatem animae integra eruare
de eras, quantum potes obserua bland menta draconis, ne fortes incautus fueris quinquesensus , qui mutunt, quas quinque Virgines permittas a serpente corrumpi, quicquid enim pulcbrescit visu. ouicauid
quicquid lenocinatur odoratu quicqu/dmollescita tactu. In his omnibus Ancauti fuerimussubrepentibus concupscentis malis animae Virginita E corrumpi permittimus, ct impletur inae, quod per Prophetam dictum, es Hierem. 9. Diin uis mors persene-Liras vessas. ii Tertio conseruatur Castitas per carnis maceratione,& mortificationem, qua motus carnales restringuntur,quae fit per panis, vini,ac aliorii ciborum subtractione, atque cilicii, Vilisque indumenti gestationem iuxta illud ad Corinth 9. Caseigo compus mem, inseruitute redigo, quod enim spectat ad cibum,extat illud S. Hieronymi 2 tritum axioma, i cile inter epulaber turpudicitia;de S. Bernardferm. 6 6. D .dicit , Ab inebo a vino,quia in vino luxuria es,aus infirmus sum, modico utar, AbLimebo is ca=nibus, ne dum nimis uti trio carnem mul, ct carnis nutriam viaria; panem imum cum mensura debo δε-
mere , ne oneroso wntre fure ad orandum
taedeat, Et S. Ambros. lib. I .ispo t. cap. i .dicit libido Πάuis ignis es hct ideo non demus ilgi alimenta luxuriae,pascitur libido conuiuise, nutitur delicis, vino acceditur. ebrietate flammatur. i araa r vilis autem indumenti gestatione,& vestium asperitatem maxime conseruatur castitas,dicente D. Bernardo, in Epiastola ad Guillelmum Abbatem, Mem ero, quos serior cardopanum iacit laniorem, e asper habitus carnem facit casiserem .i Decentia enim ornarus omnibus religiosis commendatur, &- maxime necessaria est taminis,praesertim Deo cosecratis, ut