De iure abbatissarum, et monialium; siue Praxis gubernandi moniales, aliasque mulieres sub habitu ecclesiastico, et regulari degentes. ... Cui accedunt Sacrae Rotae Romanae Decisiones ... præsertim quædam nouissimæ, non antea in lucem editæ, quae vna

발행: 1638년

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

124 De Iure Abbatissarum,& Montal.

flere possit de ilis, ct Ecclesasicus, ct

saecularis. α Sacrilegium non debet poni tantum inter

crimina Ecclessestica, cum sis mixti fri.

x o Esoluunt sere omnes Doctores, sa-I crilegium mixti esse seri, ita ut non minus sed aeque principaliter de eoas uersus laicum cognoscere possit iudex Ecclesiasticus, atque tacularis; & inter eos locus sit praeuentioni ; ex cap. proposuini defor. comp., in ἀοπ.cum sit generati de iudici',ct in capieticis vers. per boc, de

cunt aliqui, qui sacrilegium ponentes inter crimina Ecclesiastica; at firmant eius cognitionem principaliter, & priuatiue

ad Ecclesiam pertinere, etiam contra laicos, cuius sententiae fuit Balae in authen. Clericos num. 7. C. de us p. 9 Clerici idem tenet Nauar. in cap. nouit. Notab. 6.num. q. de iudic. Dicunt tamen aliqui distinguentes inter poenam spiritualem , &corporalem, si agitur de poena spirituali ad Ecclesiam cognitio sacrilegii pertinere; si vero de corporali,vel satisfacti0ne , partis, ad iacularenν Iudicem, ita Card.

QUAESITUM VL

. Moniales violantes, & a Diuino se uitio abducentes, quam seuere

a Deo, & ab eius Ecclesia

puniantur. sVM M ARIVM.' Sacrilegos Montalium Uiolatores, solu

Deus praeter mortem aeternam maxi

mis plagis, ct calamitatibus animad

uertere .

a Moniatessunt Istonsae Christi, ct Templum Dei. 3 Templum Deisquis violauerit d 'reddi

inum Deus .

Moniales is diuino fruitio abducentes, quibus maledictionibus ab Ecclesia Dei seriantur. Homobonus de Bonis loco cit. f.μ-crarum Virginum, ait,quod in hoc facinus ob immanitatem solet Deus praeter aeternae mortis Barathrum maximis calamitatibus, ac plagis animaduerte re, unde est illud prouerbium,a, cris ab- sine manus, &subdit,quod vulgo creditum est , fatum instare ei, qui sacris rebus , & Deo dicatis hominibus iniuriam insert; unde Hom crus. Cum diuo certare viro , simul atque cupit, quis que Deus bene vult, idum mala plurima cingent. De hac re videntur plurima exempla, apud Hieron. Lamas in I. p.sum. cap. 8. . I . & Marc. Anton. Genuen. in δείλυ nual. Pasi. p. 27.sunt enim siponsae Christi templum Dei,de quo loquens Apo La. Corint. 3.siquis Dei Templum Urias uerit. Jerdet ilgum Deus,de S. Bernardia. Senen. t. a. de laudibus Virg)mtatis j m.

48. cap. 2. ait, Arreptus moritur monacha quic g trirer.

Quam vero ab Ecclesia Dei seuere puniantur, & merito, qui Moniales violauerint, & illas a seruitio diuino abduxcrint, carumq. bona perturbauerint, constat exsequenti anath cmate apposita a Pontifice, dum Moniales consecrat, sub hac

AVctoritate Omnipotentis Dei, &

Beatorum Petri,& Pauli Apostolorum eius, firmiter, & sub interminatione anathematis inhibemus, ne quis praeseces sVirgines, seu Sanctimoniales a diuino icr- uitio, cui sub vexillo Canitatis subiectae sunt, abducat, nullus earum bona subripiat,

212쪽

Disputatio XII.

Piat,sed ea cum quiete possideant. Si quis autem attentare praesumpserit,maledictusi sit in domo, & extra domum, maledictus in Ciuitate, & in agro; maledictus vigii lando, di dormiendo;maledictus manducando, & bibendo , maledictus ambulando, &sedendo; maledicta sit caro eius, &ossa, & a planta pedis, usque ad verticem non habeat sanitatem; veniat super illum maledictio hominis, quam per Moysen in lege filijs iniquitatis Dominus permisit. Deleatur nomen eius de libro viventium. & cu iustis non scribatur. Fiat pars,& haereditas eius cum Cain fratricida cuDathan, & Abiron, cum Anania, & Saphira, cum Symone Mago , & Iuda proditore, & cum eis, qui dixerunt Deo,r ς cedere a nobis, semitam viarum tuarum nolumus. Pereat in die Iudicij; deuoret eum ignis perpetuus cum Diabolo,& Angelis eius, nisi restituat, & ad emendatio-- ne venerit,fiat fiat. Ex Pot ab Romano de Bened a ct consecraς.Virginiag. II 8.

DIS PUTATIO XII.

De Voto Obedientia. , Quaesitum I. Quae , & Quot iplex sit

u obedientia Monialium, aliorum

que Religiosorum, & quanta illius

necessitas.

. Quaesitum II. Moniales,alijque regu- , lares in quibus teneantur suis suas perioribus obedire , in quibus ve-

: Quaesitum I I. De conditionibus ve

ra: Obedientiae. Quaesitum IV. Monialis qualiter te-i neatur praeceptis Abbatissae ob temperare .

' Quaesitum V. An Abbatissa possit

i prςcipere Monialibus in virtute Spiritus Sancti , & Sanctae Obe- a dientiae.

Quaesitum I. I a S

Quaesitum VI. An Pr latus possit co mittere Abbatissae, ut in graui necessitate praecipiat in virtute sani chae Obedientiae, & shb poena e

communicationis .

Quae, & Quotuplex sit Obedientia , Monialium, aliorumque Religiosorum, & quanta illius

nec ellitas.

s V MM ARIVM . .. , Obedientiae definitiones variae.1 Obedwntis,quo vis t. 3 Obedientia materialis, ct formalis, nee nec non oberientia expressa, tacita, cre, interpretativa, quid ni.

4 Obedientia tacita, ct expressa eLi oblia

gatoria .

s Obedientiae speciale obiectum e I praeceisceptum expresum, vel tacitum. 6 Voluntas Praelati non es regula nori, voluntatis,sicut eIIae uina. 7 Obedientia, quam set necessaria tui regulari . 8 Actiones rerum naturalium sicut proce ut ex potentijs naturalibus, ita bumana

ex voluntate bumana.

9 Religio sne obedientia consere non potes.

Deo propriam voluntatem.

I i Obedientiae Votum continet lub se Vota Cantatis, ct Paupertatis.1L Religiosi multi, O Moviales, quando proptentur, cursolius Obed entiae Uo uexprimant, ct non alia Vota essentia lia Religionis. a A Lbertus Magnus in parad. animas 1 cap. 3. sic definit obedientiast , obedientia est cum subditus, quod sibi maxime contrarium est, fideliter & liben ter exequitur,nunquam manifestas signo

213쪽

idis De Iure Abbatissarum. N Montal

vel facto, quod sibi contrarium sit praeceptum.

Et Ioan Climac.g . .sic definit,obedietia est animae propriae perseeta abnegatio, per corpus certius ostensa. Et B. Laurentius Iustinianus in ligno mirae tradi. de obeaeentia cap. I .Obedientia . est spontaneu,& rationale propriae voluntatis sacrificiu, quae definitio coincidit cu

dientia est spontanea, & rationalis propriae voluntatis abnegatio. Alij tamen communiter eam sic defibniunt;Obedientia est virtus moralis pro- .ptam reddens voluntatem propriam adimplendam praecipientis voluntatem. Quotuplex autem sit, omissis varijs distinctionibus apud Doctores,dico ad rem nostram , quod obedientia est duplex ex S. Bernardo de dis.&percept.colo. Asia est persectionis, alia necessitatis, quaa sumcies dicit S.I hom.quodlibet I .ar. Is . Persectionis est lita; quae obedit in omnibus, quae contra Deum non sunt,de qua S.Bernard .loc.citat.in princip ait, Persecta Obedientia legem nescit, terminis non ar

largiori voluntate fertur in latitudinem charitatis: ct ad omne , quod iniungitur, pontanea vigore liberalis, alacrsq. an mimodum non considerans, in infinitam libem

tatem extenditur.

Obedientia vero necessitatis est illata, quae terminis Regulae, & votoru coarctatur; de qua idem S. Bernard. loci est. Is.

qui proficetur 4φondet quidem Obedient a,

non tamen omnimodam, sed determinatὸ secundum regulam, nec aliam,quam S.Benedicti; ut oporteat eum, qui praees, non frana suae laxare voluntati Juper subditos oed praefixam ex regulas biscire mensuram; O sic demum sua imperia moderari circa si uium, quod renum esse confii terit, nec quodlibet reritum, sed id tantum, quod praedictus Pater insiluit,aut certὸ qu-dsitfecudum quod inflituit. Diuiditur praeterea Obedientia in sormalem, & materialem I sormalis est illaeci, qua quis aliquid facit ea expressa intentione, quia superior stae ille sit Deus, siue Praelati, aut alij superiores Regulares)ita mandat; Materialis obedientia est omne opus virtutis,quo impletur praecoptu, ct si non ea intentione expresse fiat, de

subd. cap. a. i ne Barth. a S. Fausto in ocilib. 6. q. 3 s. ubi subdit, quod Armalis obedientia est specialis virtus inter ceteras virtutes morales , & haec rursus subdiuiditur in expressam, tacitam, & interpretam, expressa, est illa, quae habet pro obiecto preceptum superioris expressum,& clarum, quando nimirum superior Voce, aut scripto aliquid praecipit; tacita v

vero est,quae circa praeceptum tacitu ver-- satur,ut quado Superior per signit aliquid praecipit,& istae duae obedientie sunt obli-

gatoriar, quia ut ait S. Thom. Dc. cit spC-cialis obedientiae obiectum est praeceptu expressum vel tacitum; obedientia vero interpraelata est, quae pro obiecto inter-prqtatam habet voluntatem superioris per aliquas coniecturas,licet nullum praeceptum appareat superioris, & haec non 6 est obligatoria, quia ut ait S:Th.loc. cit.Voluntas Praelati non est regula nostrae volutatis, sicut est diuina, sed eius praeceptia; subditus etenim non tenetur velle quiC- quid scit velle Praelatum , quod subditus exequatur, nisi expresse vel tacite ei praecipiat. Praeceptum vero Superioris obligat semper subditum ad aliquam

culpam siue mortalem, siue venialem ex S. Thom.loc.cit. α Sanchea Dc. cit. lib. I.

cap. I.num. 2.

Cauere tamen debent Moniales, alijq. regulares , ne praedictam Obedientiam interpraelatam parvipe ladant,cum sit val- . de persecta,& magis meritoria,est enim promptior, & alacrior, nam praeuenit superioris praeceptum, quod quidem est signum maioris amoris, in quo ratio meriti consistit, ex S. Bonavent.ina lenient NLIincI. 29.

7 Ex quibus colligitur necessitas oeci

214쪽

Disputatio XII.

dientiae ad statum regularem, quia ut ait η S. Thom. Dc.citriciat actiones rerum naturalium procedunt ex potentijs naturalibus, & in istis oportet inferiora moueri, ct regi a Superioribus per naturalem virtutem illis diuinitus collatam , ita oper xiones humanae procedunt ex humana voluntate, & in istis etiam oporter, quod Superiores moueant, & regant inseriorespex suam voluntatem, per praeceptum ex Vt authoritatis diuinitus ordinatae; de quare videatur Valen. tom.3.dis. T. q. 3. p. z.

9 Et praesertim necessaria est obedientia in Religionibus , ut sine illa consistere non possit Religio, nam stabit Religio suo modo , si abnegetur Paupertas, & quilibet Religiosus suo statui sua accomodet coά moda stabit etiam Religiosi,desciscente

castitate, modo vivendi ratio in reliquis non omittatur; sed si obedientia austratur .a Religione, tunc cecidit totum Religionis corpus, quia in eo casu membra capi ii non subijciuntur,ut colligitur ex D. ThOm. 2.2.q. 186. ar. 8.& mirar.de vita seris Vm. a. b. .par. I. cap. I. Valen. locicit.d J. I o q. 2lunct. 2 .osper. q. I o Praedicta necessitas Obedientiae colligitur etiam ex eo, quod Religiosus offert per illam Deo propriam voluntatem,quq potior est, quam corpus, quod offertur, per castitatem,& exteriora bona,quae per votum Paupertatis offeruntur Deo. Hinc colligunt aliqui Doctores & praesertim

dientiae continere sub se vota Castitatis, ct Paupertatis . Ideo multi Religiosi, &Moniales, quando professionem emittiit,

quana continens caetera vota essentialia

Relisionis.

QUAESITVM II.

Moniales,alijque Regulares in quibus

teneantur suis Superioribus obedire,in quibus Vero non.

sVM MARIUM. I Regulares omnes Uriugia sexus tenen-

Qua itum II. I a T

tur obedisesuis superioribus in bis, quae sectant ad eorumsuperioritatem. a Moniales tenemur obediresuis superior

bus, uesint Episcopi, siue alij Praelati

inferiores . 3 Moniales ad eadem tenentur quoad voriuobedientiae, ad quae tenentur alij regulares respective ad sexum. 4 Moniales non tenentur obediresuis incari' scut Praelatis.s Obedire nolentes ex contemptu sine rati nabili causa in re graui,peccant morta

liter a

s Obedientiam praestire nolnes in leuibus,

quomodo peccatum contrabant.

Subditus in quocunque dubiopractico seu leculativo quomodo teneatur obedire Superiori ,etiamsi dubitet, an ressis liarita, melilgicita. 8 Melior es conditio possidentis . 9 Regulares non tenentur obedire suis Superioribus praecipientibus aliquid contra

Dei mandata. I o Homo potius debet morum e gere, quam peccare, nam omne pecca tum eII con

tra Deum.

xi Obedire non debent Moniales. alii up r ligiosi Praelatis praec psentibus contra

ordinationes Ecclesiae, tres canoniactim Summorum fontiscum.

ΙΣ mr unius Monauerist non potes recipere contra proprias Constitutiones. 13 Subditi obedire non tenemur contra praeceptum superioris maioris.1 Praelatis duobus contraria praecipientibus, no licet obedire minori negis Io maiori. 1 1 Praelatis duobus aequalia praecipientibus, crisit obediendum.16 Moniales Episcoposubiem tenentur magis parere Episcopo, quam Abbatissa; idem dicendum de Monialibus subiectis caeteris Praelatis. x Subditus non tenetur obedire in lys, qua sunt circa periculum vitae. I 8 Homines in pertinent bus ad corporis δε- sentionem,omnes sunt pares.

1; 'ID infectis tenetur Monialis deseruire ex praecepto A bbatissae. ro Superior potest praecipere omnes idos aHus

exteriores necessarios ad commune

215쪽

128 De Iure Abbatissarum.& Moniat.

idud bonum, cuius curam gerit.

tis praeliatione, quaesemper es cum peria

culo vitae.

ix Religis us infirma valetudine laborans, ct religioni maxime necessarius, ct tuis,excipitur Ueruitute, ct obequio iji morum te te infectorum. x 3 Subditus non tenetur obedire superiori istahenti, ut exieris pes is infectis adminias, et in miniserio corporali. 1 cuilibet iminei cura propri= corporis, non Aulemyalutis proximi, ni in caseu necessitatis. xs Mon alasseu oblatae in Xenodochiis deserti entes an teneantur Muneribus pe Helaborantibus admi rare. α6 Obedire non tenent ursubditisuperiori praecipiem quae concernunt propriae, vel consanguineorum utilitati. x Subditus non tenetur obedire, ei praecipiatur circa actus mere internos, sed sim

13 Ecclesia non iudicat de occultis. α ρ Pote Iias lassativa debet esse coniuncta , cum pote Iare coactiva. 3o Cognoscere actus more internosssectat ad solum Leum. 3 a Monialis non tenemr ob dire Abbatissa in rebusproposci conglis.

3 3 obseruare, q sum de consim VI magnu obessientiae perse iis. 34 Obedire non tenetur subituisuperiori, si

prinipiar , quae contrariamur naturae

corporis.

3 3 Par in parem non habet imperium. 3 6 Praelatopiaecipienti insoli am ab nentia,

jubilus non tenetur obedire. 37 Secretum,an Monialis uncatur reuelare,s A bbalsa iubeat. 3 8 Lex naturalis, quomodo dictetfecretum esum nisum. 39 Fide pioximoseruare, es de iure naturae. o M onialis interrogam ad manseIIandum

delinquentem occultum, non tenetur

i reuelare.

i Iudex heu Praelatus non potes depersona delinquente occulta iuridies inrerrogare seu amplia, ut num.qa.

I A Duertendum est, regulares subditos V, utriusque sexus,teneri obedire suis Praelatis in omnibus pertinentibus ad eorum superioritatem. Vnde Moniales Prς- latis suis siue sint Episcopi, siue Genera-2 les, aut Prouinciales parere tenentur eo modo,quo c teri Religiosi; quia vere emittunt votum obedietiar praedictis Prae 3 latis,proinde tenentur ad eadem,quς R ligiosi tenentur respective ad sexu,ex sua reZ om.de Relig. lib. . de variet. Relig. cap. I 2. & Ioan. Baptista de Legana in

ε Moniales non teneri obedire Vicarijs, quos solent habere, sicut Praelatis, no enim sunt ipsarum Praelati,& nullam super illas iurisdictionem habent, sed superinte- dentiam vel quid simile e Xercet; idem aD

firmat Mirand. in Man. Praelat. tom. a. q. a r. art. 2.Obedire nolentes ex conleptu,& scienter sine rationabili causa in re g ra-ui,peccant mortaliter, imo etiam in leuibus, quando non obediunt, subiectionem

que dubio siue practico siue speculativo,

rationabili, vel irrationabili, teneri subditos obtemperare superiorum mandatis, nisi inde periculum, siue graue praeiudicium,spirituale, vel temporale, personae, rebus, honori, sibi vel alteri,imineat, in quo casu licite poterint no obedire, ' uousque de tali dubio suiscieter edocti fuerint, vel de absetia huiusmodi periculi, &praeiudicij certiores reddatur,ex Mol. D. I.de luistis. II 3.conpenuit. s. istud circa

216쪽

Disputatio XII.

Et Leetana rem. I sum. cop. q. num. 2

seq. docet, non latum Religiosos teneri Praelato obedire in rebus, quas certo Cognoscunt esse licitas, & honestas, sed etiam quando dubitat an res, quae praecipitur sit licita, vel non,& dummodo non sciat euidenter e sse malam, & illicitam ;ratio delamitur ex S. August. bbr. 22.con

trafausta. 7 .a simili,eo quod etiam Regi iniquo indicenti bellum obediendum esta subditis, dum non constat bellum esse iniustum. Tum quia subditus etiam si habeat dubium speculatiuum an res quae ibli praecipitur sit licita, nec ne, potest tamehabere iudiciu prudeliale quo iudicet, an

res qui; illi praecipitur sit licita,& honesta, quia cu Praelatus sit in possessu suae iurisdi-S ctionis,& in dubi js melior sit coditio possidentis,poterit subditus iudicare, Prael tum licite praecipere, & per consequens tenetur illi obedire. Ita Nauar. p. tq is

9 Non tamen tenentur Regulares obedire suis superioribus cum praecipiunt cOtraria Dei mandatis,quia Actoris. dicitur obed re oportet magis Deo, quam hominibus,unde Gloss explicans illud S. Pauli ad Rom. t '. qui pote uati res sit Dei oraenationi , UBI t, inquit, si quid iusserit, numquid est illi parendum , si contra Proconsulem iubeat Rursus si quid Proconsul iubeat, & aliud Imperator, numquid dubitatur, illo contempto,isti esse omnino parendum ergo a simili ratione, si aliud Pr latus, aliud Deus iubeat,contempto Praelato obtemperandum est Deo. Tum quia cum haec sit iussio iniusta & peccaminosa, subditus non tenetur obedire superiori sic praecipienti; contra autem Deum,siue eius mandata,dicitur esse no ibitina omne

peccatum larthale, seu veniale , sed etiam omne, quod est, aut inducis de proximo in periculum peccati mortalis, ex S.I ho. Io quod b. i r .ari .ubi ait, quod potius debet homo praeeligere mortem, quam venialiter peccare, quia omne peccatum I r est contra Deum. Nec tenentur obedire contra ordinationes Ecclesiae, ut verb gr.

quod Monialis non ieiunet die statuti

Quaesitum II. Ia 9

ab illa, & in similibus, ut habetur in cap. Is quis rascopus et .quae L 3. &.S. Antonin.

3 .sit. I 6.cap. I. 9. Nec etiam contra

ius canonicum , & summorum Pontificii decreta, quia cum inserior non possit in lege superioris dispensare, ex cap. inferior 2 i. AELI. non poterit Superior praecipere contra dictum ius, ct decreta . Non

I 2 tenentur pariter contra ordinationes, &constitutiones sui ordinis obedire eadem ratione, qua supra, quia superior unius Monasterij non habet authoritatem, ut

praecipiat contra proprias constitutiones; de quo videatur S. Antoninus loco est. de Tabiena verb. obedient a num. s. Armilla

IS Neq. tenentur obedire contra praeceptu superioris maioris,quia hoc dictat ratio naturalis, alias superior non esset,si potestas minor subordinata non csset maiori, de qua re Lancell. in gnom. vii. Rel. lib. et sui. r. ar. 3. refol. 6.r Vnde duobus Praelatis contraria praecipientibus noniicet obedire minori, ne

glecto maiori, si tamen contingat quod

raro accidit) ut duo Praelati aequalis omnino authoritatis aliquid praecipiant,tunc

parendum est ei, qui praecipit in ordine ad nobiliorem finem vel ei qui primo pretis cipit, ct si caetera tintharia, poterit Monialis tunc obedire, cui magis ei placue rit; sic elicitur ex LeZana num. 2 I.& Peir. di q. r .de obed. p. T.

16 Similiter Moniales Episcopo subiectet

tenentur magis et obedire, quam Abb tissae , quia est earum Praelatus, & maior superior; ita in terminis re luit Barthol a S.Fausto in et esur. Retu' lib. 6. quae L 8.num. a. idem dicendum est de Montalibus , tam Regularibus, quam sarculariabus Pt latis subiectis respectu dictorum is I7 Praelatorum. Nec tenetur subditus obedire,si praeceptu sit circa periculum vitae, quia superior no potest regulariter iubere subdito, ut mortis periculo se exponat. ita

i 8 bat hac ratione, nam in pertinentibus ad corporis sustentationem omnes homines natura sunt pares;idem tenent Arm.verb. oberinum. s. Tabien.verb. Episc. concl. 6.

217쪽

1eto De Iure Abbatissarum N Montal.

19 Poterit tame Abb..tissa praecipere Moniali,ut inseruiat aliis Monialibus peste insectis, & eo casu dicta Monialiss tenetur Abbatissae praecepto parere;ratio elicitur

xo perior potest prς cipere omnes illos actus

exteriores necessarios ad commune illud bonu,cuius gerit cura, & tunc subditi tenemur obedire etiam cu periculo vitae; ratio rationis est, quia Rex potest praecipe re sis subditis pretiatione pro dcsensione Ciuitatis , quae semper est cum periculo vitae; Tum quia alioquin sequeretur male prouisum esse in religionibus charitati fraternae, si tempore pestilentiae sani Religiosi abirent, infirmis desertis absque re- at medijs, & obsequijs: atque ita fatentur

ab hac obligatione Religiosum infirma valetudine laborantem, & illum, cuius vita esset valde utilis bono Religionis; quia sicut imprudenter huiusmodi Religiosos exponeret Superior tanto periculo, praesertim si alij adessent, ita tales Religiosi non tenerentur prouidentiae illius superioris parere, ut probat Pelei . loco cit. 13 Non tenetur vero Religiosus Superiori obedire, si ei praecipiat, ut extetis peste infectis administret ex Caietan. 2.2.

tur, si loquamur de administratione corporali ad includendas Moniales, quae huiusmodi administrationem tantummodo exercere possunt, ratio dcsumitur ex S.

χρ quod cuilibet iminet cura proprij corporis, non autem imminet cuique cura

de salute proximi, nisi in casu necessitatis, di ideo non est de necessitate charitatis , quod homo proprium corpus exponat pro salute proximi, nisi in casu, quo ten 2 retur eius saluti prouidere. Putarem tamen , Moniales quasdain i, seu Mulieres oblatas,quq in Xenodochijs deseruiunt infirmis , teneri peste insectis ministrate,maxime si ab . dote,& ad huc

finem recipiantur, ut toto tempore vitae suae,infirmis ad dicta Xenodochia conuolantibus inserviant, ratio est, quia ad tale munus cxercendum perpetuo recipium

tur absq. vlla distinctione, quae quide distinctio apponi non potest, ne relinquam tur tanquam dei elictae Mulieres peste insecte , si in dictis Xenodochijs reperiremtur, quod etiam confirmatur experientia a me Florentiae visa annis elapsis tempore contagis, tu Moniales, seu oblatς venerabilis Archilios italis S Maris Novae Mulieribus petie laborantibus solae , &absq.

exceptione administrabant tanto charitatis seruore, ut omnes admirarentur dicetes cum Ecclesiast. cap. 36.ubi non es Mulier ingem scit egens. In multis adhuc excusantur Religiosi,& Moniales suis Superioribus non obedientes. Primo si Superior praecipiat res utilitati sui corporis aut suorum consanguineorum concernentes, & non utilitati spirituali, tunc non teneretur Monialis obedire, ratio est, quia tale praeceptum non est secundum regulam, neque secundum statum religionum , ita Hieronymus Grat.in V p reguli. 2.cap. I. 2. & Le'

27 Secundo, nec etiam te notur Religiosus obedire Superiori praecipienti actus mere internos ver. gr. Fidei, Spei Charitas, & huiusmodii, ratio est, quia non potest superior creatus,aut humana potestas praecipere, vel prohibere actus mere in-2 8 ternos iuxta illud, Ecclesia non iudicat de occultis ex capsecut tuis de semon. 2 3. ac per consequens superior non potest cogere subditos ad tales actus. Et confirmatur ratione clara, & euidenti, quam tradit S. Thom. 1.2.qua I. 9 I. art. 2.nam de

his potest homo legem facere, de quibus potest iudicare,sed de actibus mere internis homo iudicare non potest, ergon

circa

218쪽

Disputatio XII.

circa illos legem facere; maior probatura *9 ex Aristot.Eois.cap. s. ubi ait, potestate legislativa debere esse coniuncta cum po- testate coactiva, alioquin esset inutilis, & inessicax minor est clara, quia cognoscere actus mere interiores spectat ad solum i 3O Deum,iuxta illud Hieremiae cap. 7. P a uum es cor omnium. immutabile, quis cognoscet id e Ego Dom nus scrutans cor, e ct probans renes; si tamen actus internus Si est modus necessarius externi , qui praecipi solet, tunc actus internus cadit sub codem praecepto, quo externus, & oblii gatur Religiosus ad illum: v. g. sispisse a pus,siue alter Praelatus, vel Abbatissa prς- a cipiat Moniali, ut Diuinum ossicium recia tet pro aliquo; Monialis tunc tenetur has bere actus interioris attentionis,& intenb tionis, & tunc non est disponere de actu interiori Monialis, sed disponere de actu 1 coniuncto actui recitandi ossicium Diuii num,actus enim recitandi ossicium est ex- a terior, & non potest recte perfici sine is applicatione actus interioris, ct ideo peri connexionem necessariam poterit in tali, casu praecipi actus ille interior, & subdin tus sub mortali tenetur obedire, ut faten

3a Tertio nec etia tenetur Monialis subdita ad ea, quae Abbatilla ei proponit subi Contilio ; quia quae sub consilio sunt ;i ut patct ex ipso nomine, ad nihil obligat,

ex Less.de iusi.bb. 2.cap. 6. dub. q. num. a 3. Valent Ac. cit. obseruare tamen ea ,

quae sub consilio a Superioribus prOp 3 3 nuntur erit magna obedientiae perfectio, quam aliqui vocant superobedientiam

ex Sancti. aelib. 6.in decal. cap. I. num. 2.

3 Quarto non tenetur subditus obedire superiori in his,quae contrariantur naturqcorporis, ver. gr. si Abbatissa praeciperet Moniali, ut non comedat, vel quod absit ut se nudet coram alijs, & similia,ratio est

natura, ut diximus,om nes homines pares

Quaesitum II. I 3I

sunt, neq. unus alteri subiicitur, cum par 3 3 in parem non habeat imperium cap. inferior in II. 1i .ct cap. innotuis β.quamuis de elin. atque ita videntur docere Ledes de stat. religiosis com. cap .concl. p. & S.

3 6 Similiter non tenetur subditus obedire Praelato praecipienti aliqua particularc,&insolita abstinentiam, & maxime contrariam stropriae regulae, & constitutionibus; ex eisdem S. Anton Tab.& Armii Dc.cit. quia obedientiae votum summopere sundatur in regula, &proprijs constituti nibus. 37 Si petas, An Monialis teneatur obediere Abbatissae praecipienti reuelare secretum fidei suae commisiuin; Respondeo,si secretum comm ssum Vergit in damnum Monasterij, vel alicuius personae, vel Abbatiss)r, aut alterius superioris, tunc non est expectandum Abbatissae, vel alterius superioris praeceptum sed statim reuelan-33 dum, quia licet lex naturalis dictet secretum esse seruandum, alia tamen lex etiain . naturalis, & fortior dictat, bonum commune communi bono particulari praeserendum esse; ita docent S. Thom. 2. a. q. TO. ar. I. ad 2. S. Antonin. a. par. iis, I . . . I9. F. 7. Reginald. in praxi lib. et . num. I ra. Nauar. myum. Cip. I

lib. I 3 .cap. 3I. q seo . si vero secretum non vergit in damnum tertiar personae,sed solum in damnum manifestantis, non te netur Monialis manifestare, ratio est,quia 39 iure naturae debemus fidem proximo seruare, maxime ubi adest manifestum propriae personae damnum; ita videntur sentire S. Th. quod7 b. I. art. I . Sylvest.

disi. 2I. q. 2. In casu vero, quod occultatio secreti nulli prodesset, & reuelatio nulli noceret, tunc reuelare secretum non sesset plusquam peccatum veniale. Nauata insum. p. 18 .nu.s a. pino loc. t. quaes. I.

o Ex quo sequitur, quod Monialis interrogata etiam sub iuramento ad manifesta- dum aliquem, quem deliquisse nouit,non

219쪽

1 3 a De lure Abbatissarum,& Moniat.

tenetur etiam ad quodcunquε praeceptu Abbatissae, vel alterius superioris, illum manifestare, dummodo occulta sit persona, & illi soli sub secreto sit notum deli . Oi ctum; ratio est, quia iudex, seu Praelatus, aut superior non potest de persona delinquente occulta iuridice interrogare, &per consequens subditus no tenetur obedire, manifestundo delictum occultum . . Ita elicitur ex Caiet. 2.2. q. 3 3.ar.7. Sua-reg tum .de relig. lib. I O .cap. II .vum. 7.

x secus vero dicendum est, quando praec dit aliqua infamia, quia tunc iuridice Mo nialis interrogatur,& iuridicE respondere

QVAESITVM III.

De conditionibus verae obedientiar.s V M M ARIV M .

t Obedientia, quas habeat conditiones.. a Bedientia persecta, & Deo gratata, imo, & meritoria has requirit conditiones; Prima, ut sine mora fiat, ex Psal.

118. Viam mandatorum tuorum cucurri

S regula Sanctissimi Patriarchς Benedicti

cap. s. Mox ut aliquid imperatum a Maioresuerit, ac si diuinitus imperetur,moram pati nesciant in faciendo. Secunda, ut viriliter fiat, iuxta illud Psal. viriliter agite, conseretur cor vesrtim. Tertia, ut sine querela, ct murmuratione sit, ex Apostolo ad Ephes. s. omnia facite fine murmurationibus. Quarta, ut cum humilitate fiat Lucae I 7. cum haec omnia fecer:tis, quae praeceptasunt vobis incite serui inutileommus, quodfacere debuimus fecimus. Quinta , quod praecipitur hilariter impleatur ;Ecclesiast. s. In omni dato tuo bilarem se et Altum Iuum, dc S. Bened. cit. cum bono animo a discipulis praeberi oportet, quia hilarem dato G diligit Deus. Sexta, ut libeter exequatur praeceptum, quia seruitiae coacta nunquam Deo placuerunt; ideo Propheta in 33. canebat, voluntarie sacrificabo tan . Septima, sit obedientia cum perseuerantia,& non solum initio re ligionis, quia qui perseuerauerit usque in

Ineni, hocsaluus erit. Has conditiones enumerant Doctores,&praesertim Barthol. a S. Fausto, lib. 6. quaesi. 3 3.

QUAESITVM IV.

Monialis qualiter teneatur Praeceptis Abbatissae obtemperare. SUMMARIUM.. i Abbatissa habet domenicam, ct ciuilem

potentatem, non autem niualem.

pere , ct transegredientes peccabunt iuxta praecepti qualitatem. 3 Fiiij, sicut non obediendo parentibus, peccant mortallter, ita Moniales non

obtemperando Abbatisse praeceptis; o

num. 4.

6 M oniatis,an in allus casu non obediendo Abbatissae sint a peccato immunes. Moniales in dubijs tenentur are cons rLDae Abbatisse. 1 Ancheg loco est. lib. 6.cap. I. num. I7. o docet, Abbatissam non habere potestatem spiritualem in Moniales , sed solam domesticam , & ciuilem , qualem habet Materfamilias in filios, & Magistratus in ciues, Sconsequenter posse ad instar eorum Monialibus praecipere, eius ut praecepta obligabunt, iuxta rei, & materiae imperatae qualitatem. Ita etiam Solus in

Sacrament.tras. de Clauibus d . . dub. vl: δε quod non habeat potestatem iurisdictionis spiritualis, docent AZor .lo

lo .cit. lib. 6. quaeLI. 92. Sed de hoc fusius infra in disput.ri potestat. Abbatis. Admissa ergo huiusnodi potestatec, ulli.

220쪽

Disputatio XII.

uili, & domestica, non autem spirituali in Abbatissa, assiimandum est ex communi 2 colensu Doctorum, illam suis Monialibus posse praecipere,& iuxta praecepti qualitatem transgredientes peccabunt; tame absolute loquendo nolle Abbatissae obedire, erit peccatum mortale, & ratio est, a quia sicut filij proprijs parentibus nor obedientes, absolute, peccant mortaliter, ita & Moniales praeceptis Abbatissae

non obtemperantes, absolute peccabunt mortaliter; antecedens,& consequens docent Sanchea Dc.cit.num. i8. Victoria depoDII.Ecclf q. a.num. . Martinus Ledes. par. 2.q.2o.ari de Barthol a S. Fausto Ct. 6 q.9Σ. num. s. ubi ait,Moniales teneri A

batissae parere in spectantibus ad gubernationem domesticam, sicut filii parentiabus, sub poena peccati mortalis. Vide

tur S. Thom. in .dii 2 . q. 2.ar. a. qu L unc. I .ad 2.Sylvest.-rb. Abbatissa in no Tabien.num. s. Armilla num. 2. dias centes, Abbatissam non esse proprie Pra latam, nec iurisdictionem ordinariam ha . bere, sed quasi ex com missione. 6 In aliquo tamen casuMoniales Iaethaliter non peccabunt non obediendo Abbatillae, nimirum, quando quod praecipitur, peccatum mortale inseri, & interim Moniales certae sint, quod se abstinentes ab huiusmodi praecepto non peccabunt, ex Cordub.loc.GLq. 7.proposit unica, Salasi c. cu. quaesi. ι q.num. I, 6. Sancti. lib. 6.

Quod si ex utraque parte existat squale dubium, & periculum peccati, in cuius' alterum necessario incidendum est deposita conscientia debent Moniales obedire, quia sic obediendo non peccant , sta- te certa regula quod in dubijs tutior pars est eligenda, & etiam, quia in dubijs tenentur tuta conscientia stare iudicio Abia batissae.D.TEOm. n ημα LAE . t 9.q. ἰ q.

luest. verb. Obedentia q. 2. Nauarta cap. i quis autem num. ii de poemt. HII. 7.Cordub. lib. 3.q. r. 9 6. initio, Porteli

Quaesitum V. 133

QUAESITVM V. An Abbatissa possit pricipere Mo

n alibus in virtute Spiritus sancti, O sancta Obedientiae, O praecipiendo, eo

rum mandatum non tenet; limita , venum.

a Praecipere in virtute spiritus sancti, se an ne obedientiae adsolos Praelatos Ecclesiae flectat. 3 Moniales vovent obedire Abbasissis iuxta potesta em , cuius Abbaisse sum

capaces .

Monialis tenetur obedire Abbatisse, si Praelatus praecipiat, ut Abbais in a

virtute anctae obedientiae imperet. 6 Abbatissa poteιIpraecipere in virtut an-cta Obed en aesti praestita. AZorius lac. cit. Lb. I 3. c. I O. quaest T. conatur ostendere, Abbatissa Monialibus praecipere posse in virtute sanctae Obedientiae, & ratione voti emissi; α Moniales parere ex vi professonis regularis teneri cui videtur fauere Victoria cit. A Clambus num. ῖ 2s. i Dicendum tamen est cum Sanch.cisinu. a i .non esse integrum Abbatissis, in virtute Spiritus sancti, de sanctae obedientiae praecipere, & si praecipiant, factum non tenet,neque obligat ad instar praecepti impositi i Praelato; ratio est, quia ex usu Ec-2 clesiae praecipere in virtute Spiritus sancti,& sanctae obedientiae ad selos Praelatos Ecclesiasticos potestate spirituali praedictos, spectat, ita etiam Martinus Ledeis.

. Si dicas,Moniales vovent obedire A M batissae,

SEARCH

MENU NAVIGATION