De iure abbatissarum, et monialium; siue Praxis gubernandi moniales, aliasque mulieres sub habitu ecclesiastico, et regulari degentes. ... Cui accedunt Sacrae Rotae Romanae Decisiones ... præsertim quædam nouissimæ, non antea in lucem editæ, quae vna

발행: 1638년

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

aro De Iure Abbatissarum,& Moniat.

nae ipso facto incurrantur ante I dicis sententiam . Quaesitum IV. De Casibus, in quibus dubitari potest, Moniales egressu Clausuram violare.

Quaditum V. Quis possit a praedicta

Excomunicatione absoluere,& ad

Ossicia, ac Dignitates habilirare .

QVAESITVM I.

Quibus tinnis plectantur Moniales,

Clausuram egressu violantes.sVM MARIUM.

x Mιniales ante tempora Bonifacij VIII.

Clausuram praecipientis,extra Mo seria vagantes, oliquibus tamen puenis cruciabantur.

a Poenae contra Moniales Clausuram peregressum violantes ab Apontilicissanctionibus promulg. M. 3 Poenae contra Monia es Classuram egressu Cistantes ion incurrunIur,nis grauis culpa praecedat. 4 rima fravis,grauem culpamsupponit., Monialis occulia Clausuram frangens, qtiibus poenis vinciatur.

1 A Ntiquitus ante tempora Bonifacij tri VIII.quando nondum Clausura indicta erat Monialibus sub praecepto, sed

tantum sub consilio, & quadam conuenientia, nihilominus Moniales extra Monasterium vagantes, poenis varijs plectebantur,ut habetur in Cocilio Lugduriesi

I .cinoi antiq. Gasita sub his verbis. Puesta verὴ, quae connivento Parentum Iborum je volantarie dedicauerint ct intra Monasterium Puelgarum concissionem elegerint, Ose eodem M onaserio quacum. animi leuitate, ct vilitate corporis extra captiuitatis incustim volutate sua sub tr ore1 int, ct de conuero i ne reii osa, cuiuscumq. vocationis Di ritu saeculi delea tiones elegerint, quoujse. in Mona Ie=ium acvnia egres unu reueriatur, 4 communionis gratia segregentur, Viaticum tamen illis mbriat, nis intuitu praebeatur. Et in Concilio Parisiensi V. can. 2 i. in eodem tom. i. Contal. antiquorum Galliae, sic decernitur. IEud etiam unanimi consensu conuenit, quod si quis M Vnucbus, vel M onacha in Congregarisene posti religisam conuersationem elego ino postea, aut adparetes, aut ad prop/iam quamcunqueDANantiam

se de Congregatione ipsa subtraxerint, ab EpiscopoDO per Epistola admoniti, ad septa Mona Di tii redire diuulerint, tu que ad exi um vitae a communione suspens, neopriὐs ad Eucharistiae gratiam admistanIur, quam ad ovilesuum, de quose vagationis insolemia visi suntsubreaxisse, cum humilumae supplicationis. debeam I

iisfactione revexit. 2 Pr ter Constitutionem Bonifacit VIII in cap. peris uisse deILI. regul..in 6. postitam disputat.antecedenti, Concilium TridentinumJess. et s. de regul. cap. s. statuit, quod Episcopi procurent Clausuram Sa-ctimonialium restituere, inobedientes , &contradictores per Censuras Ecclesiasticas,alia .poenas compcscant. Pius V. postquam Monialibus Clausuram perpetuam indixit in sua Extrauaoati, quae incipit Circa Pastoralis, de quL. Jkpra iasputatione antecedenti; aliam edidit , quae incipit de se, O honenias ua .rigidiu S eandem Clausuram pr cepit,CX-plicans ivitas concedendae licentiae ad egressum causas,varijsque poenis assiciens Moniales Clatituram violantes; videlicet,pς nam Excommunicationis ipso facto in-- currendam ipsi Papae reseruatam, & priuationem Dignitatu, Administrationum, ct Officiorum, tunc obtentorum, &inhabilitatem ad illa, & ad aha in futurum obtinenda, ut legenti eandem Constitutionem hic per exlesum appositam, patebita Pius Episcopus, Seruus seruorum Dei. Ad perpetuam rei memoriam.

DEcori, ct honestati omnium Sancti

312쪽

Disputatio XIX.

Coslitatesuper aedificantes, in ipso feli-ιirer inhabitare valeant,copulcntes, ea quai garum existimationi detrahere possent, stet nos consιuosummouere. Sane periculo, cricandaloplana res est,ac regulari obstruamiae vehementer adue tur Sanctimoniales aliquando parentes, fratres dorores,

aut alios agnatos, vel cognatos , nec non

MonasD1ia,c, Miassiationes nuncupata, etiam eis subiecta vi tia aut infrmitatis cause, aliouὶ praes extu a M onasseri' ex re,c, per cuia) tum personarum domus disclirrere,e, vagari, quo veluIi colore eximium quoque honeniatis, pudicitiae δει usae discrimen committunt. Vnde nos mal9

briter occurrere volentes, inhaerentes etiam

decreso Sacri Concilii Triduncini de Clausura frontasitim diu'oxen i,ac aliis nostris si eris super huiusmodi Clausura editis ady- ciea es Volumus, sancimus, ct ordinamusn Li Abbatissarum, P, ibi Faru iuruli

rum , au domorum parentum, ali uinxὸ condian guineorum visitandorum, ab Aue υς-

ς ne , ct praetcatu,nisi ex cia disia magni incendi j, vel insi mi a cis leprae , auς vitii-

Qe sarium temptissare licere. Aliter amequam,v. praefrtur, risientes su Zicenio eundi quomodocumque conce essies, Nun comisaures, ac idarum receptatrices personasaue laicas au saeculares, vel Ecclesiasicas condianguineas, necnon E commuπicationii maioris lausentensia vinci

Quaesitum I. a a S

D Hatim eo ipse,ab M aliqua declaratione subiacere.ὼ quo, praeter qua is Romano Ponti e , nisi in monis arIiculo, absolui ne queant. Et insuper, tam egressas, qua Prae-s dentes, ct alios Superiorespraedictos eis liacentiam huiusmodi concedentes, dignitaribui, se, , admini irationibus per eas, ct eos Iuno obtentisprivamus, ct istas , e, usus ad obtenta, ct alia in posterum obtine. da inhabiles, necnon licencias, ct cultates heu indulta, priuilegia ex di is Monaseri', c, extra ictu sandi a nobis, seu

alio Romano Ponti re praeice re nostro, de Sedis AponLucae Nunti', c, Legatis, etiam de Latere, ac maiore Poenirentiai io, aut Oraeuum praedictorum superioribM,

alijsαὶ per ii sub quibus uque tenoribus, formis, ac cum quibusvis sentituita praeseruaticiis, mentis at muris, eliam noua gratiam datam concedrntibus, alitaquὸ

necnon

313쪽

1 6 De Iure Abbatissarum S Montal.

necnon praefa mn decretum ipsus Concilis quod incipit, Bonifacit VIII. diligenter, , inuiolabiliter sub Censuris Ecclesiasticis, alijsq. praefatis poenis, ct in eodem decreto

contentis,observet, ct obstruari faciant, ct procurent; Contradictores quυlibet, ct r belses, ac praemi s non parentes etiam ali spoenis auctoritate nossa, appelgatione poIL Ista, compescendo , Necnon legitimis δε- per bis habendis seruatis processibus poenas ipsas etiam iteratis vicibus aggravando, inierdictum Ecclesia icum apponendo , i uocato etiam ad hoc in opus fuerit, auxilio brach Uecularis. Non obviantibus praemissis , ac constitutionibus, ct ordinationibus OLIoluis contrari' quibuscumque, auisi aliquibus communiter, vel diuisem ab eadeis: Sede indultum,quod interdici,suspendi, vel excommunicari non possint per literas Apostolicas non facientes plenam, ct expressam de verbo ad verbum de indulto huismodi mentionem, Alijs ApoIIolicis Con-Liitutionibus,& ito ibus dehuiusmodi Clausura di*onentibus nihilominus in suo robo

re duratu)is. Caeterum volumus, quodprae

sentium transumptis etiam impressis manu

alicuius Notari pusilicisubscriptis, ct Agil

lo alictitas Praelati munitis, eadem prorsus Iris ubique terrarum tam in iudicio, qua extra adhibeatur, quae eisdem praesentibus adhiberetur, A forent exhibitae, vel OI ense. Nulgi ergo omnino hominum liceat hanc paginam nora aesanctionis,ordinationse, prinationis,abolitio's,decreti,n. adait,9 voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire . Si qdiis autem hoc attentare proumpserit, indignationem omnipotentis Dei, ac beatorum Petri , Pauli. OHolorum ein sine nouerit incursurum. Dat. Romae apud Sanctum Petrum. Anno incarna

tionis Dominicae Midesimo quingentesmo sexagesimo nono, Kal. Februaris Pont f

gus nostri anno quinto. Vos Glorierius. Ex qua Constitutione satis constat , Moniales e suis Monasteriis egredientes

extra casus exceptos, ipso Iure excom- inimicatas csse maiori excommunicatione latae sententiae Papae reseruata;quod etiam notant Nauar. in cap. Itatuimus num. I. RUel. r. i .verb.Moniales g. i 6.dub. I. AZor. par. I. inIEL morat. lib. t 3. cap. 8. quaest. I. Miranda desacr. Montal. quaest 3. ar. 6. Sancti. iis praecep. Decal. lib. 6. cap. . num. 72. Bonac. de Clausuri q. I. punct. 8. num. 6. Barb. de offic. 9 pο- te II. Disc. alseg. Io 2. num. 2 9.

QUAESITUM IL

Superiores dantes egrediendi licentiam,&egressas Moniales commitantes, quibus poenis a ficiantur. SV M M ARIV Μ.i Episcopi ali'. Superiores Montalium inatust libentiam Monialibus egrediendi e Mona Ierio concedentes, quibus poenis Usciantur. 1 Moniales iniuste de Monanterio egressas,Praelati omnes, aliaequepersonae comitantes,quibus poenis plectantur.3 Clericorum nomine in materia odiose non veniunt Episcopi. Moniales iniuste egregss comitantes rationabhi de causa, dummodo egressui nocooperentur,nuda poena a siguntur.3 Dignitatum, ossiciorum , ct adminii Dationum nomine, quid inuisigatur. I X eadem Constitutione Pij V. H-l , pradicta declaratur, Episcopum , vel alium superiorem, qui sine iusta causa licentiam concessit Moniali e Monasterio egredi,pqnis supradictis in Bulla cona tentis assici, & similiter Episcopus, vel quilibet superior,& omnes Religiosi,aliaeque personae in dignitate constitutae comitantes aut recipientes Moniales iniuste egressas, sicut & omnes alii tam Ecclesiastici, quam seculares , innodantur ijsdacensuris & poenis,& licet de Episcopis, MSuperioribus alijsq. personis Ecclesiasticis in dignitate constitutis non ita apertae videatur in dicta Constitutione Pium Q 3 mentionem facere ; Et nomine Clericorum in materia odiosa non compraehen

dantur Episcopi,nec alij in dignitate con stituti. Abbas in rubri de vico bones.cleri

314쪽

n. q. sicut non videntur compraehendi regulares, quia in omnibus his peculiaris qualitas in Clericis communibus non existens,reperitur, nihilominus cum in

principio Bullae Episcppum, & Superiorem, aliasque personas in dignitate constitutas nominet, intelligi debent, Epio copum, Superiorem , & alios Ecclesiasticos compraehensos fuisse in dicta Bullata,

Bonacin. de claus. q. t. punct. q. num. q. Sancti. In decal. lib. 6. cap. 1 I. Num. I S.

Non autem compraehenduntur in praed ela Constitutione comitantes Moniales iniuste egressas , qui non cooperantur egressui, vel perleverantiae in egressu,sed eam recipiunt,aut comitantur post egrcs sum, ut eius honori,& castitati consulant, vel urbanitatis gratia, amicitiae, aut honoris , vel Consanguinitatis, & quatenus tali delicto nullo modo foueant, quia tantum abest, ut dictae perionae sint alicuius delicti rear, ut potius actum meritorium

exerceant, v afirmant Sanch. loco cicnum. 72. Bonacin. Dc. cit num. 3. Liam. in method. curat. in vend. in fine . Io. Granius par. I. decis lib. q. cap. 2 I. v. 17. AZOr. ρar. I. iniit morat. lib. I 3. cap. 8. q. i. Zerol. in Prax. Episcop. par. I. verb. Moniales ad i 6. quaes ok 7. Lelius Zechius ae repub. EG ιυγas . sit. de regu cup. 3. num. IS. Et Emanuel. Roderic. t m. i. qq. regula .q. 9.ativ i.sub sit diuinus bene j se non audere caecusare ab his poenis cognatos, qui nulla necessitate ducti , sed sola causa vitandi Oppiobrium, vel inurbanitalcm, vel caula amicitiae, aut c0gnationis id efficerent; quod & videtur

tas Doctoribus se iubscribere no audent. In eadem Conlututione Pis V. statuitur duplex poena. Prima eli Excommunica tio releruata Papae cotra Moniales egres-uS. Secunda priuatio dignitatum, admi nistrationum, ossiciorum obtcntorum να inhabilitas ad illa,& ad alia imposterum 0btinenda,& haec posterior poena non est ita generalis sicut prior, ita notat Sanch. Aco cis. num. 63. ubi confutat Eman. RO-detic. Dc.cii. dicentem, Moniales egresita

Qua itum II.

e Monasterio incurrere Excomunicationem latam in Concit. Trid jes et .cap. I. de Regu cum in tali decreto, sicut neque in alio eiusdem Concilis reperiatur talis Excommunicatio, sed in solos ingredientes Monasteria Monialium absque legiti

ma causa.

1 Quid vero intelligatur nomine Dignitatum ,& administrationum, ac ossiciorum, quorum priuatio indicitur in dicta Constitutione, non satis constat , ideo

stat dicendo, intelligi dignitates, & ossicia, ac administrationes, aliaque munera habentia coniunctam superioritat m quandam,Vt ver. gr.Generalatus, Prouincialatus, Commisiariatus Generalis, Visit oratus, Vicariatus, Monachorum, seu

Monialium superior localis, siue iit Abbas, vel Prior Conventualis, osticium Ah-batissae, & Priorissae, & similia,non autem alia officia,qualia sunt esse Concionatore, Consessorem, Lectorem Sacrae Theologiae, Praesectum pharmacopolae,Sacristia',& similium officiorum; quod probat, eae eo quod Sixtus V. in suo Motu proprio contra Regulares illegitime natos,eos dignitatibus, gradibus, & ossicijs priuauit,

di tamen in alia constitutione, quam In adeclarationem supraducti Motus propris edidit; sic ea verba explicuit; qδ ctia probant alijs rationibus Sorb.m cci .paluiungendiι .verbo ingressus in annotat. num. 8. & Bonac. loco est. num. f. ubi citat Fi.lluc. de alios DD. idem sentientes. Haec tamen ratio non placet L Zana: Iom. I. sum. v. IO. Ni m. Soa. qui vult per ossi

cia, dignitates, Administrationes, &c . de quibus in Bullis , & decretis Summorum Pontificium, & Sacrae Congregationis fitsbrmo, intelligi debere ea omnia, quibus

proprie, & secundum communem Vsum,& aestimatione talia vocabula accommodantur; ratio, quia verba legis secundum communem usum , & significationem usurpari debenti

QUAESITVM III.

Vtrum supra dictae poenae ipso secto

315쪽

sta 8 De Iure Abbatis arum, NMoniat.

incurrantur ante Iudicis senatentiam ... SV MM ARIUM.1 Paena, quae contra transgressores in Bullis Pontificiis continentur inbligant inforo interiori, ct exteriori; sed amplia, vi

num. 2.

3 Poenae priuationis vocis activae, ct palmuae, O admini Hrationum o ciorum non obligant in conscientia ante Iudi- . cis sententiam. Poenae in Bulgis Summorum Pontificum, O decretorum pstae , quando incumrantur ab Iudicis declaratione. 3' Reus non tenetur exequi in se poenam sui

6 Poenae, ut incurrantur exigitur Iudicis sententia. x A Nimaduertendum est, poenas, in sc L Bullis Summorum Pontificum, &decretis sacrarum Congregationum Cardinalium apponi consuetas contra trans' gressores,ut Ver.gr.in praesenti, poena EX-

communicationis imposita ipso facto seu

ipso iure aut eo ipso, obligare in foro interioriβ exteriori ta ut transgressores ante Iudicis sententiam teneantur illas subbre. Ita videtur obseruatum a praxi communi Ecclesiae , tum etiam , & supponi a Concilio Tridentyess. 14.cap. 6.dum enim concedit facultatem absoluendi a casibus reseruatis, & delictis occultis, sine dubio supponit incurri in illos, ctiam si non sint deducti ad forum exterius; ex Soto I. de 3MLq. 3.ar. 6. Si vero poenae huiusmodi noet imponantur infligenda: ibosam, S dicatur in Bullis,& decretis ubpoena Excom-mtinicationis, vel excommunicabitur, vel excommunicetur, tunc non incurruntur

dictae poenar,donec per ludicem seratur sententia declaratoria, ut bene docet Abphonsus a Castro lib. a. deleg. poenalic. I. a Poenae autem,quae in Bullis,& decretis apponuntur pro transgressoribus, nempe priuationis vocis activae, pos suae eupria uati is. seviorum, adminisirationum ad

praedicta, vel alia qsaeuis obtinenda,i facto, vel ibo infigendae, non obligant in conscientia ante iudicis sententia, quia talis est praxis apud viros doctos; tu quia hoc est conforme naturae legis humanς, quae debet accommodari fragilit ii humanae, cui esset durum, & rigidum , quod poenae incurrantur ante Iudicis senatentiam. Ita tradunt Molina tomi. de iustris'. 69. & Sol. loco cit.quakI. 6.ar. 6.ad .

Quod si poens non solum ponantur sub terminis ipffacto, ipso iure, aut eo ibo .

c.incurrendae, sed insuper addantur huiusmodi dictiones,scilicet ab . vlta declaratione, ante omnem declaraIDnem , abysque viso Superioris decreto , aut mini Herio , auisen entia, ctri tunc incurruntur tales poenae, & in conscientia obli gant ante omnem declarationem, quia

nihil aliud videntur intendere Bulis Summorum Pontificum , & decreta sacrarum Congregationum Cardin. nisi,quod nulla expectetur sententia ad hoc , ut poenς incurrantur in v troaue foro, alioquin frustra adderentur illae dictiones, ex VasqueZI. et Ais. i 7 o.& Suarea lib. s. de lemb.cap.

ubi notat, quod aliqui oppositum tenent, dicentes per illas dictiones declaratione , abyq.sententia, cto. solum denota-ri,non requiri ad hoc, quod tales poenae

incurrantur,etiam in conscientia, sententiam iudicis declaratoriam, sed ante illam

incurri: non vero denotari, non requiri

sent etiam,aut delicti declarationem, quia dicunt hanc semper necesIariam esse, de hoc non videtur improbabile, quia sic temperatur rigor istarum legum, nempe,s quod non teneatur reus in se exequi pa nam sui delicti,& fatetur idem Legana, ita consuluisse Poenitentiarios Ecclesiae Sal dii Petri Romae, & addit maxime hoc verum esse loquendo de poenis,non quidem pure priuatiuis,in quibus exequendis non exigitur aliqua actio hominis,ut sui inhabilitas,&csed de alijs,in quibus talis actio exigitur, quod etiam affirmat Bonacin.

316쪽

Disputatio Xl X.

Iudicis, ut poenae incurrantur, quod maxime procedit in priuatione ossicij, & administrationis, & dignitatis , cum ea sit poena egens ad sui exequilonem aliquae numana actione; idem videtur sentiro Sosia in e pM.αιί2Clem. 8. Clem. 8. de

et is fici io. cum alijs Doctoribus docent Religiosum in similem culpam lapsum nodebere dimittere usiim sui ossicij, si infamiam timeat, sed quaerere debere modo occulto, & secreto dispesationem, & propter in habilitatem contractam non posse noui oricis onus sulcipere; Nouissime tamen Naidus insum.verb. Monaser n. I. citatas Nauar. & Molinam, conatur Ostendere declarationem delicti semper esse necessanam, alias Reus in conscientia non tenetur exequi contra se ipsum.

De Casibus, in quibus dubitari potest, Moniales egresssu Clausu

ram violare .

dubiorum. casus I. Monialis ambabus pedibus Ianuam Clausurae limites terminatem, se traD serens, An d. Clausuram staneat. 'calus II. Monialis, quae iusta de causa egreditur e Monasterio,abs'. expressa Superioris Licentia, An poenis contra violantes Clausuram latis,assiciatur. casus III. Monialis accedens ad domos comtiguas Monasterij, An ceseatur exco- municata propter transgressionem ram Clausurae.

casu IV. Monialis ascendens stiper tegulas Tecti,An intelligatur egressa Clausu-Monasterii. cases V. Monialis Rotam ingrediens , illamque reuoluens, An Clausuret limites

transgrediatur.

2s VI Moniales degetes in domibus Monasterio contiguis pro fleemosina

peteta, An ex illis egredientes, etiam ad inhonesta patranda, Clauseram

frangant.

Casus VII. Monialis, quae virili more, quasi equitans insideat muros Monasterij, An Clausuram rumpere c enseatur. Casus VIII. Monialis grauibus molestijs vexata, An Superiore adire queat, absque eo,q uod poenis violatium Clausuram, vinciatur. Casus IX. Monialis, quae in aliquibus domibus detinetur, quando egressa Dite Monasterio, An intelligatur Clausura violare, si ex illis egrediatur. Casus X. Monialis existens in ostio aperto Monasteris,An Clausurae leges sit tras gressa, si per iocum compellatur a Socia extra illud. Casiis XI. Monialis siqnetica, An exiens e Monasterio ligetur poenis contra fragantes Clausuram,iatis. Casus XII. Monialis ex vi illata gerens ut rum,exiens ad scelum edendum, Anassiciatur excommunicatione. Casiis XIII. Monialis, An exire possit sint Clausurς lesione e monasterio, ut curam nepotum destitutarum gerat. Casus XIV. Abbatissa, num exiens ad inuisendum . aedificium suae Ecclesiae, vel Monasterij, Clausuram transgredi,

censeatur .

AD I. Casum;Respondeo assirmative;

etiam si receperit se ad aliud spatiu, quod iacet intra clausam Portam Monasterij , & aliam Ianuam, quae saeculari

At Naidus, & Grassius verb. Clausura nu.r .contrarium sentiunt cum Merolla disse. 7.num. Ioz.sed intellige, si Monialis toto eorpore no egrediatur,& maiore corporis parte intra septa remanente,pede, aut pedibus exeat, quia vetitam aetionem non, absoluit , & non est perfecta actio transgressionis, Et hoc etiam verum est, si uno, vel altero palmo recipiat se ambobus pedibus extra Clausurae Ianuam

V etiam

317쪽

aeto De Iure Abbatissarum,& Moniat

etiam ad breue tempus , & statim re deat , quia in tali casu non praetenuitur paruam esse huius rei materiam.

Ad II. Respondeo negatiue, si finita

egressiis causa iusta, statim reuertatur ad Claustrum , ut docent Sancheg loc. citato n. O.de Sosia loc. ci per ea,quae tradit mcroo. quidquid dicant Lelius Lech. de repub.Eccles.tit.de ReguLGyn. I 3. & Lia loco citato s. I o.ratio est,quia Motus proprius Pij V. solas Moniales iniuste egredientes e Monasterio,illis poenis afficit, non at tem egredientes iusta de causa, ut supponimus. Ad III.Respodeo, si Monialis accederet ad domos inhabitatas a sceminis seruitricibus Monasterio contigura,esset eXcomm . municata, cui ad illas saeculariu pateat accessus, & quia haec no sunt Monasterium, sed extra illius clausuram,ex Nauar. com. e Regul. num. 36. & Sanchea loco cit.

Idem dicendum est de Moniali accedente ad propriam Ecclesiam exteriorem, & ad omnem locum,ad quem, ut dximus Rculariu pateat accessus, ex bon.

Ad IV.Respondeo, quod Monialis,si intra p)rtem, quae Monasterium respicit, &ad illud pertinet,contineatur, Clausuram non frangit ; secus si progrederetur ad alienam partem Teii, quia cu prior pars ad Monasterium pertineat est intra Clausuram , non vero posterior, quae spectat ad domum alienam, ita Sanch. ioco cis

Ad V .Respodeo,quod si Monialis ingrediatur Rota,& illam,ad pytem,quae kcularibus patet, verteret, quamdiu non is

egrediatur ex illa,Clausuram non fiangit, ut existimant aliqui,& per copsequens noerit excommunicata, quia pςrfecte nψ' violat Clausur* leges;pςccat tamen gra' uiter ratione periculi , quidquid dicax Com. ii p. 3. lib. 6. resp.morat. Ad VI. Respodeo negatiue, quia tales domus no sunt regulares, neque ad Clausuram spectantes,ita Sancti. loco est. num3 3.Poterunt enim Moni les illae seruit ri

ramine, & sorma colenta in Constitutione supradicta Pij V. Verum quidem est, quod cessate necessitate Monasterij propter quam stipem, & ςleemosynas quaerunt, debent illae professae recludi intrata, liMonasterium, & ad Clausuram cum caeteris Monialibus astringi, & in casu , quo inon emiserint professionem, debent pro disteri, aut habitum dimittere, ut constat .

ex dicta Bulla.

Ad VII. Respodeo, si insideat muro Mo ,

nasterij, qui hortum claudit, aut Mona-. sterium a loco no sacro dididit, non fran- igit Clausuram, ex Sia .lom. .d: RehIlib.

Ad VIlI. Respodeo,cu Victor.de orig.ci Claus. Montes . quae Sanctimoniales pag. 23.quod Monialis grauibus molesti js,& ἰvexationibus torta, si Epis opum, vel Su- iperiorem ad Monasterium, opem sibi ab eo speras accersit; recusat s ius y atus; haec eum adit, violatam ab ea Clausuram

existimo ; haec enim causa ineundi, non sextat in Pij V. literis,Mab illis' dii si,que ibi recensentur Excipe,si eqides vitae pe- Τriculum fuisset in mora. Si ex aliqua iusta

causa exeundi facultatem petat, es non assequatur; poterit ne e septiς exireὸ Non poterit; nisi ne essitas euitandi huminςns vitae periculum urgeat; Ecclesiae enis . . lex de Clausura cum Vitae periculo non subligat. Hec Victorellus.Si autem Monta- lis egrediatur e Monasterio inconsulto Episcopo, siue Superiore ivrgente exeun 'di necessitate Epistopo, spperiore Iabsentibus , git quos sine grgui periculo

subdit, teneri Monialem illam postea Episcopo, vel Superiori significare suum egressu Sachea vel o affirmat, tesset i, uiri isonditione, scilicet, si poterit, durante egressu, quia cum adhuc egressus duret, potest emendari a Sup riore, si cau- hma non preiobet, si vero i sa cessauit, quia

318쪽

Disputatio XIX.

quia Monialis ad Clausuram reuersa est,

non tenetur Superiorem admonere.

Ad VIIII. Monialis,du in aliquibus domibus detinetur,quado egressa suit e Mol nasterio non dicitur frangere Clausura, si

ex illis egrediatur,cum tales Domus non sint Monasterium, nec pars aliqua Clausurae,ex Na-r.com.q.de Regul num. qa. t. . Sanch.ω.cis. num. 9. Victoreil. Lmiliter loc.cit. versMonialisprofipa. Ad X. Respondeo, du Monialis existit in aperto ostio Monasteri, non violat Clausuram, dummodo persecte non sit egres. si,ut notat Laurent. Porteli. in dub.reguLverb. Clausura Monialium num. a s sicut nec si impulsu bracchioru ,& per iocum inuita extra septa Monasterij copellatur; ut affirmat Naid. insumma veis. Cla

sura num. I.

Ad XI .fraenetica exies e Monasterio noligatur supradicta excommunicatione ; ex yictoreil.locicis. Ad XII. Respodeo assirmatiue,nisi id fa-' ceret, ad vitadu imminens ex veneno,aut vulnere vitae periculum,& nisi ante egres.sum Episcopum consulere potuisset; ratio est ; quia lex humana non tollit ius nat rate seruandae vitae. Ita Victorest. Dc.cit. . quaesanctimoniales. Ad XIII. Respondeo,n6 posse Moniale abs . Clausurae violatione exire, ut cura

Nepotum gerat, etiam si destitutae sint omnibus alijs propinquis;ex speciali praecepto S. Congregat. Card.apud Armcd. in addit . ad recopitat. leg. Nauar. lib. 2.tit. i s.leg. 17. de Regular.& Barbos locicit. num. 27. idem dicendum est de Moniali respectu consanguineorum infirmorum, ad quos inutiendos ei ex Monasterio egredi,permitti non debet;eX Bonac. hc.cillunct. 9.num. s .quod etiam elicitur

ex praecitata Consit. Ei U. ut notat BO-' nacin. ibi Ad XIVRespodeo,quod Abbatissa ne- q. quam potest absq. eo,quod Clausura

frangat,exire de Monasterio, ut visitet aedificium Ecclesiae, seu Monasterij,ut tenent communiter Doctores, &praeser- tim Sancti. Dc.cit.num. s et .Barbas. de iure Eccles. cit.num. 88.ratio est,quia per alios

hoc munus praestare potest, & sine egres su potest suam innotescere voluntatem Magistro C aementariorum, qua serma cupiat aedificium construb

Quis possit a praedicta Excommunicatione absoluere,& ad Oilicia, ac Dignitates habilitare.

r Excommunicatio lata contra violantes Clausura per egressum reseruatur Summo Pontifici. 2 Praelati Regulares gaudentpriuilegio Episcoporu absoluendi uossubditos a Censuris occultis.

municatione lata contra Clausuram

per egressum violantes ,sidelicium publicum. Privilegium babentes is Summo Pontifice absoluendi is censuris in conscientia, aupossint M icti absoluere, si deductae μα- forum contemisum.1 Privilegium sine vila refrictione concessu a nobis limitandum non eH. 6 Ab Og iorum, dignitatum, admini trationum priuatione,quis pos t absoluoe; ct ad eadem habilitare .

7 Di copus dispensere potes super inbabilitate ob istictum occulium incursa cusulisubditis. 8 Praelati regulares an possint dis Uare eumsuis subditis super inbabilitate ad

dignitates, ctc. et Tm Icendum est,Summum Pontificem,l I vel habentem ab eo auctoritatem, posse adicita excommunicatione absoluere, dum excommunicatio publica est, quia Pontifex eam sibi reseruatai vero esset occulta posset Episcopus, vel habens ab Episcopo facultatem,ex Concilio TridentinoAsfΣ .cap. 6.ubi omnes casus occulti sibi conceduntur. Ita probat Bonac. Dc.cit. punct. s. num. i .& SancheZ loc. cit.

num.76. quicquid dicant Letlius Zechius

319쪽

1 Et quod dicitur de Episicopo, intelligi

etia debet de Abbatibus, & Practatis Regularibus habetibus iurisdictionem quasi Episcopalem, quia Pius V.in sua extrau gant. quae incipit Romani Pontificis concessit Generalibus, & Prouincialibus, &Superioribus ordinis S. Dominici,ut gaudeant eo Privilegio in foro conscientiar, erga subditos, quo gaudent Episcopi, erga suos,uirtute Concit.Trident.Jesset .de

regulari apud Eman. ROder.qq.regu tom. I. quae II. 61. num. 9. quod priuilegium

loquitur etiam de superioribus localibus, di iure optimo , quia hi quoque iurisdictionem quasi Episcopalem in suos subditos habent; At nequeunt hi Superiores Religionis hanc facultatem delegare, ut

qua re diffuse egi in a. tom. de iur. Abbat. q. de Censuris Sancti loc. D.nu. 78. 3 Poterunt etiam a praedicta excommunicatione absoluere Regulares habentes Piiuilegium absoluendi a Censuris Summo Pontifici reseruatis, etiamsi delictum ad forum contentiosum deductum sit , ut

assirmat Bonac. loco cit. num. a. de qua re longum sermonem feci tom. 2. de Iur. Abbatu .ris.

4 Idem laxendum est de habentibus priuilegium absolute a Summo Pontifice absoluendi in conscientia, etiam si delictust publicum, & ad forum contentiosum

sui oraeCons. 6. Iulij II. m. 3I. ubi post- qua dixit, posse Cosessarios Regulares ab Ordinarijs approbatos absoluere ab excommunicatione occulta Pontifici reseruata per Privilegium Pauli III concessum venerabili Soc. Iesu, & suo Ordini Minimorum , est , si excommunicatio ad sorum contentiosum deducta sit, posse Co-sessarios Regulares ab ordinario approbatos de suorum Superiorum licentia,a soluere, quoad culpam,no quoad poenam

ex dicto Privilegio Pauli III. in quo com

ceditur absolute facultas absoluendi a ce- suris sine ulla restrictione, aut limitatione,s Privilegium autem sine restrictione concessum, a nobis limitandum non est;& subdit,quod non obIlat Congregatio iactae de mente Clementis VIII. die 9. Ianuar. I iso a. de qua in tom. i. Relivosi subditi pag. 68 a. quia ait ille, quod Privilegium Pauli III. erat in usu ante dictam declar tionem , & non est reuocatum ullis Apostolicis Constitutionibus; ita Petrinus,que

refero,non autem sequor.

6 Quis vero in poenis priuationis ossici rum, & dignitatum , & inhabilitatis, ut sertus in Constit. Pij V. dispensare possit, dico similiter, quod in publico delicto

solus Summus Pontifex potest dispensare, in occulto vero Episcopi ex Concilio Tridentino loco cit. cap. 6. & virtute Privilegiorum Abbates, di Praelati regulares habentes iurisdictionem quasi Episcopalem,& etiam Superiores locales, ut bene d

At Sanch. Dc. citi num. 78. existimar, nec Episcopis, nec Superioribus praed ictis integrum esse, in tali inhabilitate, de priuatione a Pontifice inducta,dispens ac , cu non possit dari casus, in quo res sit oc culta, quando tenemus, hanc poenam ne; incurri absque Iudicis sententia, si autem teneremus incurri abs r. alia sententia Iudicis , tunc existente facto occulto, possent quidem Superiores supradicti dispu- sare, quia in inhabilitate contracta ob delictum occultum potest Episcopus dispu-sare cum suis subditis ; ut dictum est. Sorbus loc. cit. voscui. dicitur 3. & Emanuel Roder. in expositione dicti Confiit M. Pij V. nu. 3 s.qui dicunt, per amplissii uri concessionem Eugen. IV.sratribgs Minoribus fictam, posse eos a suis Consessoribus per Praelatos deputatos, tab hac dicta, & similibus inhabilitatibus, absolui semel in vita .' dummodo Anno integro recitent qualibet hebdomada Psalmos Poenitentiales, cum suis Litansis, de

quare videatur Campan. priuic menta. verbo

320쪽

Disputatio XX. Quaesitum I. a 3 3

verbo absolutio extraordis. quo ad tres

Iibus egressus e Monasterio, secundum Constitui. Pij V.

Decori, ct bone Hari.

DISPUTATIO XX.

m licito MontaLu aeresu e M nanterio de licentia suorum

Superiorum. Quaditum I. De Casibus, quibus lucitus est Momalibus egressus e Monasterio secundum Constitutione Pij V. Decbri, O bone Iuti. Quaesitum II. De Casibus consimitubus illis, qui in Bulla Pij V. exprimuntur , in quibus licitus est M nialibus egressias. Quaesitum III. An Monialis possit egredi de Monasterio causa me dedi morbo ita periculoso,ut despe raretur eius salus,illa non egrella. Quaesitum IV. Si Monasterium sit in loco deserto, ad quod Medici nopossint ita frequenter accedere , dc Morbus alicuius Monialis petat Medicorum frequentiam,An poD sit in tali casu infirma e Monaste-

Quassitum V.Moniales quorum com sensis licentia egredi cclausura

queant.

Quaesitum VI. Sub qua forma licen tia egrediedi si Moni libus co

cedenda. Quaesitum VII. Moniales licite egreta dientes e Monasterio , quando ad illud reuertere aeneantur.

I Moniales nul tenus exirepossuntὸ Monaseris,ni ex legitima causa ab Episcopo approbanda. a Moniales quibus casus liciu egredi pos sint ὸ Mona Ierio. 3 Incendii causa, quando Moniales egredi valeant ὸ Clausura. Leprae causa, quando Monialibus licitusAt egressus, s Didimiae causa, quando Agoniales exire valeant ὸ Monaserio. 6 Didimiae nomine, qui nam morbi intelli

gamur.

et Casis in Bulga Pij V. contenti extendunduntur ad miles,sed non benigniores . 8 Egredi ὸ M onas Ierio iusta de causa pos . sunt Moniales, quando alia ratione conjuli nequeunt. r A Liquos apposuit Casus Concilium L, Vernense can. 6. sub anno Christi s s. ut habetur, in rom. . Conciliorum antiquorum Galliae, in quibus licitus erat Abbatisia, & Monialibus egressus per isquens decretum. Consiluimus, ut nusta Abbatissa duo Mona fieria praesumat tabere, nec extra Monasolum licentia habeat exire, ni bobilitate cogete.sed Domηus Rex quam aliquam de ipse .ribbat si adse venire in . Mo , per consensum Diascopi in cuius raro la s. ut suno ad eum aliquis veniat exsu isone, fl nece ras fuerit, ct alibi omnino non debeas, nec pervidus,nec per alis loca emorari, ni tam tum quam celerius posuerit ambulare reuerti. Et ante ' murat de suo Mo serio, quam riuum missum ad domnum Regem transmittate, iusserit Rex venire,

veniat; autem, in Mona Ierio permu-neat. Interim ques inantea bis plenius Iecundum cano'essem: auerit . Similiterner idae Moniales extia Monas Ieriu exire

SEARCH

MENU NAVIGATION