Saratustricae Gâtae: posteriores tres latine vertit et explicavit

31쪽

post0riori Masilaico cultui est propria, aln-rum carminibus, qua nisi do judici p0st moriona saepissime docent, Si pSa gata S, non CommentariOS, QSpiciaS, plane St ign0ta. Contra hanc opinionem nisi unus Obscurior locus, ubi de Silentibus catervi agitur sy. XLIII, 15), 0 quidem Sontentia edi iei pOSSit, qui tamen poetica locutione, quum o divorsist0mporibus t spatii analoga phaenomena, Vate nOStor, ut jam notavi, in unum quasi luminum focum ungor amat, haud difficultor 0Xplicari pot0st. Qua saepe do duabus apud

Quin pugnantium partibus Occurrunt ad terrestria potius arma Sunt referenda.

Quod ad judicium ab unoquoquo hominet OS mortem Subeundum, atae et reliqua Son lavosta in io, Droe consentiunt, quod

32쪽

XVI PRAEFATIO.

istud aena, . . ipsa religi0he, praeside ac judice, transigitur. 0riales, qui ad legum

ejus normam Vitam transegere, ad aeterna lumina pergunt, qui vero malo studubant aeterni opprobriis, tenebris no non ubjectissima nutritioni in maligni spiritus, qui ingulis si rustis, in Sendax est Ver An romainyiis, dicantur I. Locus ubi fit judicium, in gutis ot 0ndav0sta Judicis pon appellatur, qui in alia forma orationi pleniore,

Linguae alarum et roliqua Son lavosta odissorsentia accuratissimo a doctissimo Spi0gelio notata et praecipuo in classico ruin-matico suo opero descripta Sunt. Ceterum, utcunque grammatica et l0Xicalis utriusquae dialoetus difforsentia non adeo magna Videri poteSt, alarum carmina jam ipso Sendavestae Θιασκενώσεως tempore, etiam endice scribentibus probabilitor dimetios intolloetu fuerunt, quum precatiunculae huno vati J O, CUJUS Sermo nil tarum sermonem ' accedit, in

' Coni. X. gr. . XXXI, 20 et t. XXII.

33쪽

PRAEFATIO. XVII

ipsis undicis libris sextat Sendicu commentarius y. XIX), et Susque aetarum, Ut Lan in nemo i sanin a asti XXII auctoro Qui lentor minime intellecti fuerunt. Dissicultatum tamen has intelligendi, non solum iugatarum Sermonis idiotismis, sed etiam in ipS abrupto, hisque peculiari, poetica elocutionis genero Silam SSe neminem, puto, fugit. Gadarum carmina Sara tuStrae QSS coaeva

monet vel maximo horum plane subjectiva elocutio, quum in hi de ipSiUS X. gr. Otamicorum ejus valetudine, de inimicorum injuriis et , denique de nuptiis filia agitur. Idom Sara lustra ut agon cum Deo colloquia in reliqua quidem Sendauesta, idque perpetuo inducitur; sed ibi humana vatis facies minimo jam conspicitur colloquiaque HUS cum Summo numine vatis aliquomodo apotheosi asilasnicorumque dogmatorum ultima sanctioni, elapsi jam OS hunc Seculis, a pia tradition exhibentur. Vivida elocutionis subjoctivitas ot noscio quid in cerum planeque objectivitatem abhorrens, quod per omnia haec 1 carmina uno quasi

34쪽

XVIII PRAEFATIO.

halitu spiraut me gatarum carmina, majorem partem, ad ipsum Sara tuStram, cetera ad familiares suo referre OVOnt.

Sed quisnam homo ipso Saratustras fuit quando ut ubi ViXit Ad haec nisi conjuctationibus hucusque respondetur; numque Olide verum est, ut a it clariss Spiegelius, hunc revera aliquando ViXiS SQ. Sara lustras, ad traditionis rotata florebat

sub rege Vistaspa Bactris ibi in diom obiit.

Sud nomen istaspa manifestissime e Sendauesta est desumptum, quumque ad n tros sit relatum, nil essentialiter novi, puto, neque de ipso hoc rege, Si re fuerit, neque de aetate ejus adjicit. Eidum traditionio serioribus Son lavosta documentis innitendo, doctissimus Spi0golius admitti patitur Sara lustram in occidentali natum esse rano, indoque in orientalom ad Bactros emi grasse, ibique fundamenta religionis sua jocisSe neque jam postea in patrium Solum fuiSS rQVei Sum. Haec opinio in praesentia OCCUpat, neque aliud quidquam probabilius d Sara lustra satis adjici potest.

35쪽

In gatis saepe de inimicis, quibuscum Certar coactus fuerit contraque quos etiam Visibilo, Ignis ope a Deo auXilium obtinuerit, agitur Sed quum ge0graphica nomina ibi foro absint, nisi de psychologica vita ejus ratione nobis utiquo judicandum rostat Atrocissimos

inimicos intor populares Suo habuisse id fur, quum Deum adeo, ad Atryorum opprobrium augendum, non apud Atryos, sed apud Turanio commoraturum, Semel indignatione permotuS, ut jam notaVimUS, XClamaViSSet Ut ipsius Sara lustrao, Sic et amicorum US, nempe iStaspae, Fra8nOStrae, ama8pae et Maidyomaonlia vita conditio plano foro incerta permanot. aio solummodo O Va- tum nostrum in divina doctrina propagandam, adjuVaSSe, rasaostramque a Se probabiliter, conVBI SUm y L, li), non Ocrum, ut traditio docet, Sed generum ejus, nempo Sara lustrae fuisse, cujus filiam noui iacistam in matri

monium duxerit sy. II, 3, 4). Hi pra0fatis nil jam oro addundum mihi

restat, quum iisdem fontibus, Xplicationisque mothodo et ration in hoc ultimo, utque in

36쪽

aut fri0ribus duobus libollis concinnandi usus Suni. G utarum carminibus duas intor ars0s usitatissimas precatiuncula adjeci, quumuli uno in atri in pro initiali stropha alicujus duportiti alarum carminis teneam, altera Vero, quanini perbrevis, non omnino hucuS- quo difficultato, cui aliqua e parte, pr0Spi-Cere Olui, privata mihi sit visa. Faxit Deus Optimus MaximuS, ut meae lucubrationes sagaciori onorabiliuit, Sara tu- Stricarum reliquiarum Xplicationi quantulum-