장음표시 사용
81쪽
bolum, sed potius illius matrem, ridendi causam poetae praebuisse. Utrum Hermippi fabula huic anno an sequenti potius Sit adScribenda, utpote incertum amrmare non
In herecratis Ἀγριοι non opus S ad Coniecturam Onlagere, Ut temPUS , quo Clasit fabula, accuratius definiatur. Locuples testi est Athenaeus, si conferas cum latonis Protagora, uti iam fecit Clintonus fabulam Lenaeis attribuens. De duplici huius comoediae editione cogitavit aliquando chleiermacheria VerS URt. . . . I9. non probante Boeckhio de Tragg. p. II. Neque evitatur ea ratione difficultas quam movit Athenaeus propter Protagorae mentionem. Vid. Statil, ad Protag. Praef. P. 17. ac nos ad a. citi. Haud magis Heinrichius V. C. opinionem suam viri doctis probavit, eamdem hanc esse comoediam, Uae ειρων in Scribitur propterea quod fragmenta ex utraque obvia, de musica sermonem factum indicent. Quem a Meinelii in Comm. Misc. I. refutatum esse e talib. l. l. Cognovi, neque enim Vocem μισανθρωπους mutandam SSe in μιξανθρωπους, quippe qua Themisti etiam auctoritate munita, non semiseri illi Centauri, sed solitari homines ab aliorum societate remoti, ideoque morosi et ad aliorum adspectum trepidante significentur. In iis quae a viro doct. addita Sunt, particula non
desideratur. Dimadverti possit, Timothei quoque mentionem c Clint ad a. 398 387. 357. et ipsum Chironis nomen mythologicum, alteram fabulam ab his temporibus
removere. Dedit fragmenta unli P. . Eupolidis Λυτολυκον Aristionis anno tribuendam SSe, testi est Athenaeus V. P. 26., loco a Clint laudato, quem tamen iterum describamus, quippe minu recte explicatum a Bunkelio P. 4. 'Επὶ τουτου Αριστιωνος αρχοντος ΕυπOL , 5 -τοDIκον δι- ξας δια γημοστρατου, χλευ ζει την νικην του AυTOλυκου. Non moror Un C quidem, quod vocem διὰ accepit de histrione, propter Varias de hac re doctorum opibnioneS, quamqUam Vocem διδὰξας, non nisi de eo Cuius nomine acta fuerit fabula, accipiendam esse supra ad Vesparum didaScaliam ostendi. Nec Scholiastam ad Vespas s. Ioas defenderim, Cuius tamen Verba minime movenda loco quo in Codd. leguntur, nec magis ipSa mutanda, quodammodo certe explicari possunt. Sed, quod caput rei est, immerito affirmat Autolyci victoriam 1 Athenaeo adversari, quae hiatus anni Scirophorione mense reportata, eiuSdem Vere irrideri non potuerit. Quae quum, praeeunte Meinelii Q. S.I. p. a. dicebat vir doct. Boechhii auctoritate decipi se passus est, non cogitans illiam errorem iam dudum a Cel viro emendatum esse in libro de Oec Civ. II. p. 165 sq. Con ad a. 428 P. I. diaque anathenaea quum tertio quovi Olympiadum
i Hanc autem quinquertio πε 3τάθλω reportasse vitiose Xenophonte , in vulgus notum est. Plinii Iocum, suem indixit V. B. Fuit enim Autolycus παγκρατιαστης CL Xenoph. animo habuisse videtur . . legitur lib. XXXIV. . . Symp. I. I 2. quem dialogum hac occasione habitum fugi CL C. G. Cobet, vir amic in Prosopogr. Xenoph. p. 54 sq.
82쪽
anno, mense Hecatombaeone, celebrarentur, poeta Autolyci Victoriam integro anno cum dimidio praeterlapso opportune irrisit. Qua propter improbanda est Meinelii coniectura, fabulam ob utolyci victoriam correctam fuisse; si quidem omni facetiarum vis prorsus periisset, tanto tempori Spatio victoriam inter et posteriorem editionem interiecto. Hanc autem ante lymp. XCII. I. agi non potuisse affirmat ob Aristarchi i mentionem. Quaerere tamen qui possit, quid prohibeat, quo minus Aristarchus iam antea Strategi munere
Lacedaemoniorum colonos anno 426. Heracleam missos, sed saepius a Vicinis populis petitos, sub huius anni finem ante 7. Mart. ita devicerunt Aenianes, quique horum Socii erant, ut Boeoti metuentes, ne oppidum ab Atheniensibus occuparetur, expulSo Lacedaemoniorum duco, ipsi in fidem illud reciperent Thuc. V. 1 sq. Diod. XII. 77 id tantum memoranS, colonos a Boeotis praeSidium arcessivisse Thucydides autem subiungit, Lacedaemonios occupationem aegre tuliSSe putaverim, eo brevi a Boeotis restitutionem impetraSSe, atque ita Diodorum tantum cogitasse de auxiliante praesidio. Mons oppo Protegg. I. u. p. 3Ο3.
I Idemne sit Aristarchus, cuius in Aristophanis Triphalete segm. 0 sit mentio, equidem non affirmaverim. Xenophonteus Aristarchus Memm. II. τὶ plane diversus
2 Vid. ad a. 24. p. l. Ex ipsius autem Clintoni
sententia, ad a. 346. prolata, Earpocrationis locus , v. διας ηφισος, ad istius anni Archontem pertinet. Pervulgatus autem est error, quo Philochori verba apud Harpocr. 1. . obvia, ad huius anni ponymum reseruntur . Nec saetis causam inveneris, ex qua iste tam late patens error sit explicandus, nisi fortasse cogitandum sit de caligeri 'Oλυμ gr. ναγρ. No8tris enim temporibus satis notum est, illam collectionem a summo viro maxima estinatione ac temeritate esse consectant, ut Vitiis mirum quantum abundet. Eadem vero doctissimis superioris aevi viris tantam raudem fecit, ut pro vetere monumento certatim laudarent, et eursius ne dubitaverit quidem veterum scriptorum locos corrumpere, quo scilicet os cum caligeri peccatis conciliaret. Cf. Clint. Prooem p. 25. Hic igitur, Lecti. Attic. III. 0. sallacem ducem secutus, posteriores de Attica Antiquitate eriptores actus est comites. Melioris sententiae suerunt auctores, ium Clintonus , 1. l. tum oeckhius, libro mihi non cognito, nisi citatione C. F. Hermanni Ant. r. I 23. 4.
83쪽
εχων τὰς μέγιστας ἐν πολεις των ν Πελοποννήσω ακεδαιμονιων μὲν ὰπέστησεν, μων δε συμμὰχους ποιησε, καὶ ις Οἴου κινδυνους κατεστησεν, ab Arnoldi insimulatione ad Thuc. V. u. Vindicandus videtur. Quis enim neget, Argivos eorumque socios, Alcibiadi potissimum opera nuper Atheniensibus conciliatos, per huius inteloponnesum expeditionem in fide demum coniarmatos fuisse, aliosque etiam populos ad societatem accessisse Cons f. modo quae dixit Thuc. V. 57. I. 17. lut Alc. c. 15. Ne Achaei quidem, primum neutri parti addicti Thuc. ΙΙ. . Alcibiadi suam regionem peragranti, ibi IUe XStruenti munitiones fuerunt impedimento. f. Poppo Protegg. I. 2. P. I a. q. Ut alio quoque Thucydidi locos collegit, ex quibus coniecturam facere licet, Lacedaemonios Achaeis iratos, quod Atheniensibus favissent, domesticis eorum rebus se immiscuisse, deinde ibi instituisse paucorum dominationem, quo facto invitos Coegerint, ut secum militarent. Id tamen ipsum in causa fuisse videtur, ut nihil memorabile ab Achaeis gestum fuerit. f. quem opportune hic contulit BloomfΡaus. VII. 6. S . Sed in viam, ab qua pauli ilum deflexisse mihi videor, redeamUS. Alcibiades igitur, ineunte vere post 27. Mart. μετ λίγων Ἀθηναίων πλιτῶν καὶ τοξοτων Atheni profectus, postquam nonnullo e eloponnesiis socios sibi adiunxit, τὰ τ ὰλλα ξυγκαθωτὶ περι την ξυμμαχίαν διαπορευόμενος Πελοπόννησον τῆ στρατιο, καὶ Πατρέας τε τειχη καθεῖναι πεισεν εις θ λασσαν, καὶ αυτος ἔτερον διενοεῖτο τειχίσαι επὶ τα 'Pίω τω Ἀκαὶ κ μ . Κορίνθιοι δε καὶ Σικυωνιοι, καὶ οἷς η βλὰβλὶ τειχισθέν, βοηδησαντες διεκωλυσαν. etuebant enim, De Athenienses, qui Antirrhium in potestate habebant Poppo I. u. 65 sq. , Crisaei sinu aditum prorSus interCluderent. Praeter huc et hit. l. c. f. etiam Diod. XII. 78. Alcibiade in eloponneso commorante Argivorum animi ad maiora molienda vehementer incitati sunt. Qui cupientes Epidaurum in suam potestatem redigere, ut ipSi a tergo tuti forent, si quando in Corinthiorum agrum irruptionem facere vellent, tum ero etiam ut breviori via Athenis sibi auxilia ferri possent libentes occasione si Sunt, quam ibi eo oblatam videbant, quod Epidaurii Ρythaeensi Apollini, Cuius templo curando praeerant Argivi, hostias non adduxissent. Fines transgressuris obsistere videbantur Lacedaemonii πανδημε adiuncti Socii ad Leuctra usque cf. Poppo Protegg. I. I. I9Ο., quique ab eo ad Thucydidi locum, proxime laudandum, citantur progreSSi; Uum Vero breVi post recessissent, quia pro transitu factis sacrificiis litare non potuissent, Argivi Epidauriam depopulati sunt, idque eo facilius, quod ceteri Peloponnesii Carneorum religione prohiberi se patiebantur, quo minus militiam agerent. huc. V. 53. q. Diod. ΙΙ. 78. Sed minus accurate, Ut Stenderunt ess ac Poppo. Irruperunt ArgiVi exeUnte mense Laconico, qui Hecatombaeus vocatus Atticorum Hecatombaeoni fere conVenit Carneum-
84쪽
724. c. N. 419 L. Caque proxime praecedit. Cf. Corsin. DiSS. XIV. O laudatus ab Idelero l. l. L p. 364. quem
tamen vide p. 362. ubi docetUr EmboliSin periodo apud di Versos Graeciae populos non easdem fuisse. Qua propter CaVendum, ne CurioSiUS in Iuliane anni diem inquiramus, quod modwello, aliisque viris doctis aliquoties accidisse, tum alibi, tum et hic monuit Gosellerus in Ind. A. Interim antineam convenerant legati e diVersis eloponnesi civitatibus. Ibi postulantibus Corinthiis, Argivi Epidauriique exercitum dimittere iubentur: at, quum ne tunc quidem de pace convenire potuiSSent, Epidauriam iterum depopulari coeperunt Argivi. Itaque et Lacedaemonii domo in bellum profecti Sunt, at eadem, quae antea, iis fuit revertendi causa. Etiam AthenienSes, quorum auxilio Argivis amplius opus non erat, circa aestatis finem ante dio. Oct. domum redierunt Thuc. V. 55. Lacedaemonii vero, quum hiems incepiSSet, Epidauriis trecentorum militum praesidium mari miserunt. Quod ut resciverunt Argivi, legati ab iis missi sunt Athenas, questum, quod contra foederis conditiones hostes armatos mari pervehi sivissent of Thuc V. 47 3 5.). Ita, Alcibiade instigante, Laconico cippo subscriptum est, eo foedus violasse quae media fuit quaedam actio, qua ostenderent Athenienses, foedus cum Lacedaemoniis factum, licet illi praetergressi essent Conditiones, nondum tamen prorsUS solutum esse. id Arnold ad Thuc. V. 56. . Messenii autem qui anno 21. ylo
abducti fuerant, eo ab Atheniensibus remissi Sunt, ut Laconiam infestarent Thuc. I. I. Ρliit Nic. c. I O. P. 3Ο. Nulla nobis superest Didascalia dramatum, quae hoc anno Athenis acta fuerint. Coniecit oechhius, de ragg. p. 188. SuppliceS, Euripidi Tragoediam, ad tempora, quae
Ol. LXXXIX. a. 4. proxime Secuta fuerint, referendam Sse. Qua de re suam opinionem ita proposuit, ut huic quaestioni adiungeret Comparationem cum eiusdem Tragici Andromache et eraclidis, quarum priorem Secundo Olympiadis XC., alteram tertio anno doctam suspicatur. Itaque ad illum annum enarrandum Ubi Pervenerimus, nostram qualemcumque de his rebus sententiam proferemUS.
85쪽
Continuae fuerunt hac hie te velitationes Argi Vos inter et Epidaurios, nulla maiori pugna Commissa. Horum tamen urbem, defenSoribu non Satis inStructam, sub oris initium ante 15. April. Argivi, una Cali eo ProseCti, OCCUPare Voli erunt, Verum et iste conatus frustra fuit. huc. V. 56. To δ επιγιγνομενου θερους μεσουντος, quam tempori notan Thucydidi rarius usurpatam Cf. VI. o. ad a. 15. Dodwelliis subtiliter coniecit ad Scirophorionem, medium fere mensem Iunium, esse referendam Lacedaemonii, Ut et Epidauriis graviter
vexatis suCcurrerent, et res in PeloponneSO eStituerent, Cum magnis sociorum copiis
ad Pliliuntem collectis, ipsi Argo oppugnatum profecti sunt. Quibus quum Argivi obviam irent, ab Agide, qui tripartito agmine Argivorum regionem invadebat vid. Poppo
Protegg. I. u. p. 91 p. decepti et Urbi aditu interclusi sunt. In tanto periculo quum versarentur Argivi, qui in Super equitatu Athenien Si umque auxiliis Carebant, vehementer tamen gaudebant, quia in Lacedaemonio in V agro et prope urbem interceptos putarent. Utroque igitur exercitu proelium Xpetente, duce nulla publica auctoritate muniti, sed soli inter se agenteS illud Prohibuerunt, maxima Cum SUOrum offeDsione ci), atque gis con CeSSi quatuor men Sium in JUCitS, XerCitum abduxit, quo ad eam usquo diem nullus pulchrior convenerat Thuc. V. 57-6O. Coll. 3. 4. lut Alc. 15. Diod XII. 78. Μox Argos adveniunt Athenienses ducibus Lachete et Nicostrato quos quum Argivi, inducias solvere detrectanteS, abire iUSSissent, in Stigante tamen Alcibiade legato cons f. Interpp. ad huc. . . , quem Diodoria ιδιωτην ΟCat, decretum est, inducia insciis sociis factas esse irritas, bellumque SSe inStaurandum. Statim igitur adversus Orchomenum profecti, ubi Arcadum obsides a Lacedaemonii depositi erant, urbem in deditionem acceperunt, incolis sibi sociis adiutictis orta dein dissensione Elei, qui impetrare non potuerant, ut ad VerSU Lepreata iret OCiorum exercitiis, domum Se receperunt, reliqui ad egeam oppugnandam profecti sunt. Quod quum audivissent Lacedaemonii, qui praetermiSSam Argo eXPUgnandi Ccasionem aegre ferebant, Orchomeni vero deditione ita commoti fuerant, ut de Agidis domo
86쪽
74 . . . 418 L. Cinevertenda ipsoque magna pecunia mulctando deliberarent, mox venia regi data, ipsi tamen decem Spartanos adderent consiliario. cff. il li a oppone ad c 63. et in Prolegg. I. u. . ΙΟ6., quos qui attenderit, intelliget male a nonnullis huc trahi Xenoph. Heli. II 4. o. et de ep. Lac. 13. . quibu improbantibus exercitum educere ei non liceret;
universi cum elotis Sociisque ex Arcadia arcessitis fines egressi sunt, sexta exercitus parte cum listoanacte rege ad res domesticas tutandas relicta. ittunt etiam nuncios Corinthum et ad ceteros Socios, ut sibi ad antineam praesto sint qui tamen in tempore
Ita pugna ad antineam a Lacedaemoniis conseritur cum Argivis, quibus auxiliabantur tum ceteri socii tum Atheniensium equites, qui nisi adfuissent, Argivi ad internecionem fuissent occisi. Maxima enim clade accepta ruptoque agmine, alterum Cornu terga dedit, alterum a persequendis hostibus rediens in victorem incidit, a quo Circumventi Μantineorum plerique Ceciderunt. Debuit Agis ictoriam haracis prudentiae, qui regem impetuosius hostes opportuno loco Considentes aggredi cupientem, monuit ne malum malo mederi conaretur, sed astu hostes in planitiem pelliceret. Quo pertinent loci a oppone ad C. 65. Si laudati, quibus addas Plut an Seni Sit ger ReSP. C. 27. P. 9 Vide et poplithegg. Rogg. Agid. n. I. p. 19o C. Lacon. pophth. Agid. . . . I 2. P. I 5. PSam Pugnae narrationem vide p. huc. V. 61-75. Diod. XII. 79. lut Alc.
C. 5. P. I98. de munere quo victoriae nuncium ornarunt eumdem in AgeSil. C. 33. P. 14 de lor Ath. . . p. 347. Athenienses utrumque praetorem miSeriant. Cf. Androtion P. Chol ad uv. Vs. 13. ubi vitiosa lectio, quam Clintonu emendavit, Len-gium lebeii Siumque in errorem duxit, immerito criminantes Sigonium de Atli tempp. ad huius i. a. u. SeCuius autem est Sigonius Diodorum; sed Carnea breVi post pugnam ad Mantineam celebrata videntur Thuc. V. 5.), qua propter Dodwello SSentior, eam ad annum 3 ineuntem referenti. Carneorum seriis, quas Lacedaemonii inprimis religiose observare solebant, Argivi sociorum copiis adiuti usi sunt, ut ab Epidauriis, qui pridie proelii ad Mantineam com missi in Argolidem fecerant irruptionem, ultionem peterent. Urbs Vallo cingi Coepit, deinde praesidio ab Atheniensibus relicto ad templum Iunonis prope urbem munitum, in suam quiSque civitatem redierunt huc. V. 5. Brevi autem apparuit, quantum terroris hostibus iniecissent Lacedaemonii, qui hiemis initio Tegeam progressi, Licham Argos praemiserunt duas conditione serentem, alteram belli, pacis alteram. Tunc enim impedire non potuit Alcibiades, quominus optimate pacem foedusque quinquaginta annorum cum LaCedaemonii per- Suaderent populo, qui Societatem cum Atheniensibus, antineis Eleisque factam deseruit. erdiccam quoque Argis oriundum ad defectionem ab Atheniensibus sollicitarunt, hique Epidauriam relinquere iussi sunt eluentes igitur ne sui milites pauci
87쪽
numero a ceteri praeSidiarii opprimerentur, Athenienses miserunt Demosthenem qui copias reduceret: at is callide Argivos caStello elicuit, deinde portas lata Sit, nec munitum locum reddidit, nisi postea foedere cum Argivis instaurato. huc. V. 76-8o. Diod. XII. o. In defininiendo tempore, dum certiora quaero, Odwelli SecutUS Suni sententiam haud veri absimilem, sed natam tamen e Coniectura.
Mantinet ab Argivis deserti, quamvis primum Lacedaemonii resisterent, iis tamen impare tandem compositionem facere coacti sunt, Civitatum quas sibi subiecerant imperio remisso. Factum est foedus in triginta annos, quod et paullo diutius viguit. Xenoph. Heli. V. I. - . . Videbantur igitur Lacedaemonii auCtoritatem inter Peloponnesios, quae sibi paullatim de manibus exciderat, prorSu recuperaSSe. Quae magis etiam confirmata est, quum uita anni hieme πρις εα ηδη et Sicyone et ArgiS, popularis factionis fautoribus interfectis, paucorum dominatio instituta fuit. huc. V. 81 Aristot Polit. V. . p. 39o. . Diod. XII. o. Plut Alc. c. 15. haec leviter adumbrans, utpote ad Alcibiadis vitam pertinentia quidem, ne tamen arcte cum ea Coniuncta AdSCripsit haec Dodmelliis Gamelioni mensi, sed immerito qui quum tempori notam e Sequentibia petiverit, de his primum agaUDUS. optimatium enim, atque inprimi Bryantis Paus. I. o. insolentia adeo exasperavit multitudinem, ut horum libidinem non amplius tolerantes, Gymnopaediariam occaSione eos adorirentur. LaCedaemonii, pro more suo festo die Se prohiberi sinebant, postea αναβαλομενοι τὰς γυ/χνοπαιδιας auxilio profecti sunt; verum id ero, nam in via audiunt popularem factionem Silperasse, adversarios vero partim interfectoS, Partim urbe expulSOS SSe quo audito domum redeunt. Spartam legati ab Argivis missi sunt, qui coram ceteri Socii factum defenderent, sed post multa verba ibi ultro citroque facta, decretum est Argivos iniuste fecisse, bellumque contra eos esse suscipiendum. erterriti
88쪽
adiuvari possent, suadente Alcibiade muro quadraginta stadiorum Paus. II. 36. m. ad mare deduxerunt, in quibus exstruendi et fabri lapicidaeque Athenis advecti, et omnes
Argivi, ne mulieribus quidem XceptiS, OCCUpati fuerunt. I huc. V. 8a Diod et lut. l. ll. tibi animadvertenda verba καὶ τα μακρα τείχη συνεπεισε Alcibiades καθειναι, καi προ Γλιξαντας τῆ θαλασση την πολιν ξὰ φαι παντὰ πασι της Ἀθηναιων δυνὰμεως. Cons. Baehrius. Καὶ το δερος τελευτα. His verbis nituntur Odwelli rationes, quas paullo accuratius exploremuS; sed ipsa, quibuS USUS St, adSCribamu Verba ad a. XIV. extr. : Mensibus VΙΙΙ. tenuisse optimates Argis testatur Diodorias Octavus a Gamelione mensis est anni sequentis Boedromion, quo restituta fuerit Isis Democratia, quam sequenti aestate restitutam testis est Thucydides. Deinde ad a. V. DImmo hac aestate exeunte restitutam Argis Democratiam iam superiori anno probavimus. V Non probavit Vir Cel. sed, ut ex ipsius verbis apparet, disputationem vertit in orbem. At primum, non reStituta est Democratia exeunte aestate, quod Si verum esset, Argivorum populari factio non Gymnopaediarum Sed Carneorum CCaSione Sa fuisset. Illae autem γυμνοπαιδια non Boe-dromioni, verum HeCatombaeoni assignandae sunt. Cons f. loci citati a Goellero in indice Chron. ad C. 82. Ceterique interpp. apud Popponem. Unum lutarchum huc afferam in
Agesil C. 29. p. 612. Sic Cribentem: γυμνοπαιδια ησαν παρησαν δ' ab ευκ- τρων οἱ την συ/ιφορὰν παγγελλοντες, Collato eodem lat. l. l. C. 8. τῆ δε πεμπτη του Εκατομβαιωνος λὶτ06θησαν ε Λευκτροις, et in Camillo C. 9. p. 38. Εκατομ- βαιωνος ἱσταμενου πεμπτη κ . .' Deinde, etiamsi Boedromione optimatibus imporium ademtum fuisset, abuti Diodori testimonio non licebat, ut retro computando Gamolione instituta ligarchia diceretur. Num pugnant haec contra Thucydidem, qui habet: καὶ προ εα ταυτα ην, καὶ χειJ ιῶνος ληγοντος, quae Verba et plerumque et hic Elaphebolionem indicant, Anthesterionem si Embolimaeus mensis praecessit. Alio modo do Diodori loco statuendum, qui aut in numeris corruptia S St, aut, quod magis equidem crediderim, ipse negligentiu locutus est. FortasSe octo mensium spatium intercessit ab quo optimate POS pugnam ad antineam geStam noVa re moliri coeperunt, ut aliquanto OS saUSto SucceSSi imperium assectare potuerint. Cui suspicioni favere videntur Diodori Verba: τὴν su ἐν δημοκρατιαν εγνω α καταλυειν, ριστο
Argivorum muri haud prius absoluti quam deleti suerunt a Lacedaemoniis, qui cum sociis praeter Corinthios duce Agide, irruptionem fecerunt ineUnte hieme post 27. Sept. ,
mox diruta munitione, captisque ysiis, ubi omnes incolae interfecti sunt, in suas quisque civitate Se receperunt. Quibus domum reversis Argivi adverSus Phliasiam profecti sunt, quia exSUles optimates nuper eiecti, ut puto ibi recepti fuerant Thuc V. 83 Diod. XII. I.
89쪽
Diodorus l. l. mentionem facit proelii hocenses inter et Locros commissi, e quo illi victores abierint mille Locris interfectis. Sed esselingius ad h. l. annotavit: Auctor hoc bethun Phocenses inter et Locros, Unde depromSerit, non recordor. De ordine, quo tres Euripidis tragoedias, Supplices, Andromachen et Heraclida SeexcepiSS SUSpicatur oeci litus de Tragg. p. 188 sqq. quia ad hunc annum Ventum St, quo Heraclida in scena exhibitos statuit, iam paucis videamus. Est autem Argi Vorum mentio, in istis dramati passim obvia, quae et virum in opinionem duxiSSe Videtur, qua Supplice Statim acta putaret, postquam foedere a Thebanis ac Lacedaemonii Privatim inito, ad Athenienses se applicuerunt Argivi in quorum igitur laude evagetur poeta. Andromachen vero adscribendam censet anno 18. quo respici potuerit ad Lacedaemoniorum expeditionem contra Argivos susceptam in cuius rei testimonium Ubi vocatur Thue. V. 58 et L . prior locus, sublato typographico errore, quaerendUS Si capite 53. alter quid huc faciat, non video. Nec frustra quaeri poSSe putat Vir Cel. , quae CaUS Sit, quod in hac tragoedia tam vehemens fuerit Euripides in exagitandis LaCedaemoniis, quippe quos brevi ante perfidia publice accusaverint AthenienSeS, idque fortaSSe vel ipsis feriis, quibus fabula ageretur. Quae tamen ultima suspicio et illud habet dubitationis, quod verba Thucydidi c. 56. tibi, post memoratam Solemnem Atheniensium declarationem, ad Argivorum transit cum Epidauriis VelitationeS, quae τον χειμῶ9να ConSUmSerint quod igitur ea Xeunti priori anno magi conveniunt. Denique HeraclidaS, propter Argivorum reprehensionem, inque eo iacta ConViCia, OSteriorem habet pace ab his cum Lacedaemoniis facta, sed prius actam, quam proximo anno 416. populare imperium Argis restitutum fuerit. Quo autem magis suam de harum sabularum temporibu Sententiam confirmaret, hoc etiam animadvertit: omnes idem sentiendi ac Scribendi genus eumdemque poeseos colorem referre. Sed, ut in tota ha qUaeStione, ita et hic maxime observandam mihi putavi flughii admonitionem in rae ad Heracl. P. 2 ' non Singula Verba et quaSdam callide quasi ex ore loquentitu exceptas Spectari oportere Sententias, Sed Diversas fabulas perpendendas esse.' Quod enim de Heraclidis Supplicibusque lubens concedo, ad res publicas utramque fabulam pertinere de Andromache haud iniuria negare mihi videor, cuius argumentum in priVata Peleiadeae domus calamitate ac discordiis versatur, neque ad Atheniensium civitatem quidquam pertinet. Sed Si Singulas Sententias spectamus, Argivorum laudibus equidem potius commiserationem dixerim , ob quas Boechhius Supplices ordine prima posuit, opponi
90쪽
vide et s. 13. Reliqui autem, quos versus attulit BoechhiuS, haudquaquam hunc annum prae ceteris indicant. quod et valet de Alcibiade. in quem iuvenem publicis rebus occupatum, acerbe dicta paSSim OCCurrant. I vero, et pridem hoc nomine exagitabatur, et anno si 15 a Nicia propter aetatem contemtus est accedit, quod si Alcibiadem in Supplicibus subindicatum putemus, Theseus illius perSOnam UStinere debuerit, qui, ut Alcibiades Argivis, Adrasto succurrit Eumdem Theseum ita alloquitur Adrastus,
ipsum vero indiicit poeta querentem de iuvenili nonnullorum temeritate atque insolentia us. 32. indolemque ei tribuit ab Alcibiadis ingenio prorsus alienam. Ita et ea, quae de iuventute dicta in Andromache inveniuntur, parum probant; nec defuerunt tot B. P. OcCasioneS, quibUS Opportune fraudes, perfidia et crudelitas Lacedaemoniis exprobrarentur Argi VOS autem et hoc tempore et postea bello infestarunt Lacedaemonii. Cf. Thuc. V. 3. Vid ad a. 17. H. . ad a. 416.). In Heraclidis denique fili glcius aliquot versus deprehendere sibi visus est, qui hanc tragoediam ad priora . . tempora remoVeant
et possint quidem haec exempla limbus augeri e g. Versum 163. Propter VIStatoriam agrorum mentionem apte Conferas cum s. o 34. Sqq. Eaque Coniectura magi etiam Confirmetur admissa suspicione, quam tamen nisi Summa Cum erecundia Proponere non
audeo. Neque enim facile quis negaverit antiquis tragoediarum poetis iniuriam fieri, si argumenta ex heroicis temporibus eo ConSilio ab iis petita putemUS, quo per allegoriam sua de praeSentibus rebus opiniones proferrent; at tamen non minUS Verum St, publicarum rerum Conditionem, ipsaque tempora, quibus Scriberent, multum apud eos valuisse in argumentis quum inveniendis, tum disponendis i). Quod, ut de Euripide praecipue Valet, ita et hoc loco observandum duxerim, cui univerSae fabulae argumentum, Si pauci Verbis Comprehendendum sit, haud incongrua videntur verba Coproinuncti ad Demophontem regem VS. I P. Sqq. ἰμηδ', περ φιλεῖτε δραν
Φίλους ἐλέσθαι, τους κακίονας λαβης. Praeco inVidiose κακιονας vocat, quos spectatores habebant βλιους, ab hoste praeterius et a OppreSSOS, quibus omni modo succurrendum esset Cuiusmodi ramatis ar-
l Non tibiio, quin iste muli melius probata sint a Veterum significationibus. Berol. I 824. at Ver ea , quod SI EVERNIO , . . Commi de Publicarum rerum in Tragoediis vehementer doleo , ad manus mihi non est.