장음표시 사용
61쪽
Λ. C. N. 423. L. LXXXIX' 49Hae tamen incliiciae non impediverunt, quominus in Thracia bellum inter Athenienses
Lacedaemoniosque Continuaretur. Brasidas id unice agens, ut liam plurimis civitatibus defectionem pei Suaderet, Solonen quoque in fidem acceperat post biduum quam induciae factae essent, sed antequam advenissent legati, huius rei nuncium allaturi. Quum igitur Aristonymus Atheniensis urbem repeteret, BraSidas eam sibi vindicaret, is exorta est, eaque brevi haud parum aucta Mendaei enim Scionen a Brasida non prodi videntes, ad Lacedaemoniorum societatem accesserunt induciis iam CognitiS. Athenienses vero, quum protinus haec accepissent, multo magis irati, adversus utramque civitatem bellum pararunt, et a Cleone excitati, in primis quod insulanis, quibus Scionaei quodammodo annumerari poterant 1), exemphim defectionis datum esset, deCreverunt, ut Xpugnata Scione omnes incolae interficerentur. Hi Vero, adiuvante Brasida liberos coniugesque Olynthum miserunt, oppida praeSidii firmata Sunt Thuc. IV. 19o-193. Diod. XII. u. tDUS accurate haec adiicit: τὰς σπονδα κατελυσαντο. hiloch. p. Chol ad VeSPP. S. ΙΟ. Popponis reprehensione Vindicandus, qui ubi Clintonum correxit, ipse tamen errore non vacuus fuit. Addantur, quo Citavit Poppo Polyaenus, Eunapius et Aristidis Scholiasta. Copias omni celeritate Contractas Athenienses in Thraciam miserunt ducibus Nicia et Nicostrato. Qui quum olidae Cum Classe solvissent, adversus Mendam Contenderunt. Magno oppidani erat incommodo, quod Brasidas ei diccae suppetias laturus contra Arrhibaeum profectu erat Thuc. IV. 24. q. Nec diu resistere potuerunt Peloponnesii milites, qui fortissime pugnante tamen in arcem compul Si Sunt, urbe per civium discordiam Athenisensibus tradita, militibusque diripienda concessa. Qui in arcem se receperant, mox Scionen VaSerunt. Thi C. IV. 29. Sqq. Diod. XII. u. 611. Pliit Nic. c. . p. 527. A. Coll. Com Par. . . . 567. C.
Expugnata enda Scione circumvallari coepit. Interim tamen rediit rasidas, qui a Macodone perfide desertus, admirabili Virtute et consilio copias reduxit incolumes. Thuc. IV. 1;4-128. Perdicca autem, in quem iustUm odium Conceperant Lacedaemonii, Atheniensibus Se rurSUS applicuit; quibus ut fidei documentum exhiberet, Thessalispersuasit, ut Lacedaemoniorum Copias, belli Cumque apparatum impedirent. Per hanc enim regionem post raSidae iter Uperiori anno factum, Lacedaemonii in Thraciam proficisci solebant, Ua quidem Via nuper Si fuerant Ischagoras aliique, quorum nonnullos Lacedaemonii urbibu Sibi conciliatis praefecerant. . huc. IV. 132. In ipsa Graecia nihil magni admodum momenti gestum est. Meminit Clintonus Thespiensium, quorum muri a Thebani eversi sunt, quod Atheniensibus savere viderentur. Memoravit quoque Vir doct. Iunoni Argivae templum Chrysidis sacerdotis imprudentia concrematum Thuc. IV. 33. PauS.IL 17. fin Clem Alex Protrept. p. 35. Deflagravit
62쪽
Heraeum circa mensem Oedromionem, quod apparet ex Verbis: μη δε μυσὶς του πολε ριου τουδε ελαβεν κτα καὶ ἔνατον is μεσου, τε πεφευγει si meminerimus Thucydido belli annos a Munychione anni 43I A C. ComputaSSe. Eaedem induciae in ausa fuerunt, quod sequenti hieme et Lacedaemonii et thenienses quieSCerent. In eloponneSo tamen pugnatum est amantineis et Tegeatis; quorum hi Spartanis adhaerebant, illi eloponnesiorum partibus primum addicti Thuc. III. Io 7 sqq.), deinde magis alteri factioni faVisse videntur. Quod magis etiam apparuit
duodecimo B. . anno. - Ρroelium autem hoc anno aequo arte CommiSsum utrisque
tropaei exstruendi occasionem praebuit huc. IV. 34. Do Alcibiadis aetate, quae a Clintono dicuntur, deque primi illiu πολιτειας annis,
CL Plut in Vit. C. 3. p. 196. Dos admonent, ut verbo CommemoremUS Boeckhianam sententiam de sociorum tributis, hoc anno Alcibiadisque potissimum opera, auctis novaque ratione descriptis. Quod quum antea iam ostenderat Vir Cel. Oec Civ. I. p. 43 I. sqq. , eodem pertinere arbitratus Antiphontis orationes de Lindiorum Samothracumque tributis p. 444. esterm l. l. p. 975. n. 25. 35.); mox Corpori II Scripti. n. 75. fragmentum inseruit, quod ex ipsa hac lege Superste Suspicatur, reiecta sanni Syll. p. a. opinione, qui Belloi prius hoc decretum habebat. Aristophanis Comoediae, quam ετ ελαι inscriptam hoc anno , στει docuit, palmam praeripuerunt Cratinii Πυτινη et Amipsia πιννω. Quod tam aegre tulit poeta, ut in Vespis, Nubibusque ΙΙ. Scripto mandatis, de Spectatorum iudi Cio Vehementer Conquestus sit. Con VeSPP. S. ΙΟΙ5. Sqq. Nubb. Io Sqq. Quaenam Vero infauSti eventus causa fuerit, in magna Virorum doctorum dissensione I equidem haud affirmaverim. Hoc tamen satis constare videtur, Socratis irrisionem ViX CaUSam fuisse, quod praemium Aristophani abiudicatum sit. Summum enim philoSophum, quem Vivum p rum curabant aequales, iniuSte condemnatum, sed Summa animi magnitudine vitaeXCedentem miserati sunt, posteri demum per Platonem potissimum admirari Coeperunt a); hunc, inquam, uterque aemulus hac occasione risisse videtur quod de Conno e fragmentis satis apparet, de Cratini Pyline e fragmento apud Schol. lat. Apolog. p. 332 Behli collegit Rankius, Bibl. Hildesh. a. Ι 828. p. 247. Sqq. Cit a Bunk. in add. ad Crati V. P. 9Ι. Τempora Si spectemus, missis iam Grammaticorum annotationibus in Arg. V. Behh. et
lὶ s. G. Hermamii Praes ad Aristoph. Nubb. p. 43 sqq. II 5 Praeclaiam Stievernii Commentationem frustra Xpetivi. C. F. Hermanni rog7mnn. I. p. 2. Friigschius Q. A. I. p. 2 Est fere sententia G. Hermanni . . . 35 sqq.
63쪽
Α. c. N. 423. L. LXXXIX mad s. 541 544. 1 uti et Aeliano H. 13. locum Athenaei videamus iam Saepius citatum
V. p. 2Ι8 Q, ex quo apparet Amipstae Wννον Eupolidis πιλα ιν biennio esse priorem. Quae Eupolidis fabula, quum acta Sit Una cum Aristophanis Ειρηνη, Alcaeo archonte Arg. Pac e Veneto Cod. ap. Mein Q. S. II. p. ult.), Amipsiae πιννος, Aristophanisque
adeo M φελαι, ad Isarchum referendae Sunt. E Scripta Comoedia nobis Superstite pauca tantum colligi possunt, quae tempus indicent, quo priore Mφελαι actae Sunt. Quamvis enim eorum opinionem improbeS, qui, ut nuper FritZSChii S p. o4. , posteriores Nubes a prioribus adeo discrepasse contendunt, ut diversae prorsus fabulae, non editi0nes, vocandae Sint χ), qui Sque tamen Hermanno l. l. P. 4. Con Cedat, necesse St, multa hic illic sive delendo sive mutando correcta fuisse. Cff. Arg. VII. ceterique loci quos citavit Vir cel. Ultam igitur operam in eo posuerunt Viri docti, ut Stenderent, quaenam e priori editione in posteriorem migrassent, deinde vero, quaenam in priori memorari omnino non potuerint. E quibus maximi momenti est, Celebrata, et propter inSignem errorem, quem CallimaCho peperit cff. EratoSthenica P. 12 Bernii.), famosa vivi Cleonis mentio eidem parabasi iniecta, qua tangitur Eupolidi fabula αρικας, tertio
POS caeSum Cleonem anno in scenam commissa. Reliqua enim quae de . . di Cuntur, VS. 6. q. I 5. Sqq. nihil certi Continere, iam sensit Baithius P. II. , idemque dicendum de s 613. tibi Hyperboliis Hieromnemonis munere fungens tangitur, qui locus eo incertior est, quod Hermannus eum alteri editioni tribuendum censuit. Itaque cancellos nobis positos videmus, Archonte Stratoclem Alcaeumque, ultra quo procedere Pyli expugnatae captiVorumque mentio, vs. 187. Cleonisque Clade diserte vetant.
Fragmenta e Cratini Amipsi aeque fabulis a Runkelio collecta p. 49 Sqq. et ei Delcio Q. S. II. p. 43. FritZSchio occasionem praebuerunt l. l. p. 239. nonnulla de his comoediis disputandi. Sunt tamen fragmenta illa eiusmodi, e quibus praeter nomina irorum ab Aristophane in prioribus posterioribusque fabulis exagitatorum, nihil invenias, quibus
commissionis tempus accuratius definiatur.
Ad eumdem hunc Archontem Isarchum Eupolidis comoediam Πολεις retusit Raspius in argumento, quod de hac fabula Graece scripsit. Qua de re nihil uberius expositum
i Addiderit fortassct aliquis Scholi ad s. 3. I0. 268 superstite fabula inveniri possunt, e prioribus Nubibus de-3l0. III. ubi e tempestatis signification , aut Bacchi invoca sumta ess fabulae argumentum ita erui possit , ut a Utione Scholiastae Didascalicam notam confirmaro voluerunt perstite fabula prorsus discrepasse iudicemus. Neque illud quod tamen hanc ob causam omisi, quod Fritχschius I. I. p. I 82. omittendum puto et virum , dum per totam disputationem
animadVertit Aristophanem scriptam comoediam eidem, qui probandum sibi sumserit. in prioribus Nubibus Socratem prius victus esset, sest celebritati destinare voluisse non nisi strictim ac Ieviter exagitatum fuisse a poeta , qui 2 Cui pisti aut quum multa obstare videantur, eiusdem id dantum igoret, ut seri eum 'improbos discipulos iuvero Iesutatio Iongin peritiorem poscat iudicem, o populi iuvidiam adduceret , ea sere ex priori ista comoediagasse uinciat , quo tandem pacto e paucis istis frustulis, attulisse . quae χὐ ipsum Socratem aut Cum ceteris, aut vel potius Verbis abrupiis , etiamsi statuas omnia qua ab ado, praes iis exagitatum pertineant Alia Hubia movit antiqui scriptoribus e Nubibus citantur, meque tamen in Cl. 1. . . EiΕgus in Diar. at lit. I 836. P. 52I sqq.
64쪽
52 4. c. N. 423 ML. LXXXIX, invenitur in Commentario, nisi quod memorantur einelii Q. S. I. p. 58. Bunkeliique
opiniones, quorum prior fabulam OS Chiorum defectionem doceri non potuisse ostendit, alter p. 143. eodem fere tempore quo VeSPIS, O drama actum fuisse coniecit. Equidem hanc comoediam Vespi priorem ViX UtaVerim, Propter dimanti, Syracosii, Theramenis Domina, qui Seriori demum aetate innotuerunt, inque posterioribus Aristophanis comoediis exagitati sunt. De fabulae autem argumento cum Raspio mihi convenit, qua propter eam ad Lenaeorum seStum, Alcaeo Aristioneve Archonte celebratum, potius retulerim.
Clintonus irritum praetermitten Brasidae conatum, quo exeunte hieme mense Martio Potidaeam occupare tentaVit Thuc. IV. 135. huius anni astos a solutis induciis incipit. Qua clo re ita retulit huc. V. I. του δ' πιγιγνομένου θερους αἱ μὲν νιαυσιοι σπονδαὶ διελελυντο με ηρ Πυθιων κ τ λ. Unc locum Clintonias e CorSini explicatione, praeteritis induciis rursus bellatum eS USque ad Pythia, cita latine reddidit: Bellum renovatum est usque ad Pythia.' CL doct. viri Verba in tabl, ad h. a. et in Append. c. 1. Nimirum intellexit Petavit opinionem, Dodwello aliisque superiori seculo viris doctis probatam, tot tantisque premi moleStitS, a refutari disertis Veterum Scriptorum testimoniis, ut nullus dubitationi locus supersit, quin ythia tertio quoque Olympiadum anno celebrata fuerint i). Nec putem quempiam hodie inVeniri, qui explosae sententiae defensorem se profiteatur ut tuto affirmare poSSimVS, a Thucydidis mente eo aberrare, qui σπονδὰς ab Atheniensibus cum Lacedaemoniis pactas, ythii hum anni uere celebratis, terminatas fuisse dicant. At vero alia res agitur, quando quaeStionem inVeStigandam nobi Siamamus, quodnam ipsum fuerit tempus, aut mensis, quo ythia celebrari solebant. Hic enim in varias
it CD quos citavit Clint. p. 209. vett. scriptorum locos, add. oeckh. Corp. Insor. I. P. I 2 8qq. P. Clint. P. 2l3.
65쪽
Λ. C. N. 422 L. LXXXIXI 53 partes discedunt viri doctissimi qui novissimo hac de re egerunt Boeckhius Pythia
sequentis anni ere Celebrata censet Clintonus festum ipsius anni in quo illustrando e Samur, auctuurn assignat denique Arnoldu Hecatombaeone mense bidorum diem ponit. Quorum postremus id effecisse mihi Videtur, ut Clintoni sententia, quae mihi, nondum n cto Arnoldi commentarium, Boeckhianae praeferenda Videbatur, contra huius dubitationes magi etiam Confirmata sit, neque noViS,AEUae ipSe attulit argumentis admodum debilitetur. Boeckhio in primis adversatur Aeschini oratio Contra CteS. C. 43. . u. R. DariuSenim quum ineunte tertio Ol. 12. anno mortuit sit, ratio paullo ante Pythia haberetur I), C. 93. p. 89. R., Aeschines huius rei ignarus SSe non potuit, Si Pythia sequentis demum anni vere celebrata fuerint. Hanc igitur Arnoldus merito firmissimam partem vocat argumentationiS, qua Clintonus Sus est. Nec Boeckhii aut est ei manni ratio, qua difficultatem suae opinioni adversam superare conati sunt, probabilem qui Vocet u). Reliqua minoris momenti habenda videntur. Nam 1. Boechhio et Arnoldo concedamus oportet, Plutar Chum, in temporibus notandis paullo negligentiorem Dythiorum mentionem facerepotuisse, etiamsi non Sta in post Agesilai adventum celebrata fuerint 3 . . Aristidi, Eleus. I. p. 258. Iebb. posterioris aevi declamatori, hac in re parum auctoritatis tribui solet, quae tamen eo valuit apud BoeCkhium, ut, nisi Thu dide rellictaretur, rationem, quam de tempore occupatae Cadmeae repetiit Clintonius, victricem habiturus esset. Neque tamen pia est, ut, probato Aristidi testimonio, Arnoldo demus, Cadmeam incipiente aestivorum tempore OCCUPatam SSe quod quum putaret Vir doct. Satis iustam vocavit expeditionem, quae non nisi Unica fuit pugna, sub Olynthi muris, simul ac eleutias ope VeniSSet, CommiSSa, qua geStaiuCedaemoniorum praetor Continuo diSCessit, motus sol
tasse ingruenti hieme. . Athenienses quae prudens est Boech hii, Cui aSSentitur Arnoldiis, obiectio , hocensium aerumnis exacerbati, atque indignati quod hilippus praeses
Pythiorum factus esset, elidis affuturos recusare potuerunt, SiVe Continuo post bellum,
Sive novem mensibus post celebrati fuerint. . Ita et oeckhius eishiusque 4 iudica-
I Parum ad nostram quaestionem refert, utrum cum instituit superiorum temporum, quibus Bacchi sesi pupilli
Westermatino V. I. cuius librum frustra quaesivi, ora a praecone produci solebant, tunc Vero Contra leges,tionem quadriennio ante habitam, hoc vero tempore scri immerito civi auream Coronam concessurUS erat Populus. ytam censeas. 3 Illud tamen animadvertendum , hunc Plutarchi Iocum 2 Confr. rueger adnoit ad Clint. Disputat et Ages. c. 19. non multum quidem Probare contra Boech-E. AsCHENSTEINII, de temp. ει Aesch et Demosth. ora hium , sed Arnoldo prorsus adversari. Agesilaus enim, quod tiones Ctesiphonteae habitae sint, Com=n Arov. 183 l. nemo negabit, ante Pythiorum celebrationem vulneratus p. l. q. orum posterior, iam Boeckhi de Darii morio est, sed post solis defectionem, quae die si Augusti sententiam resutavit, tum novam esterm opinionem , observata, tamen proelium ad Coroneam commissum aliquot Verbis αττη ποτὲ τῆ Ἱμέρα φιελλόντων , -περ υνὶ dies antecessit. Praeterierat igitur lam mensis Hecatom-Tῶν ραγωδων γίγνεσθ se. 48. nitentem. His enim haeo , quo currente quum Tinia e Arnoldi sententia minime orator DionTsia magna nunc , quum orationem a celebrarentur . Agesilaus iis interesse non Potuit.
Beat, adesbe, aut propediem ore dicit, sed comparationem o 4 B Hyperbole ΙΙΙ. P. 0. ex cit POPP-
66쪽
runt, oschinem ad proximum auctumnale Amphictyonum concilium, pytagoram mi sum, oratorie componi et quidem Opponi potuisse theoris legatisque, quos Athenienses ad ludos proximo vere Celebrando mittere recusarunt. Quae tamen turbae ne nullae sint, veretur ΚruegeruS, Si nihi auctumno acta concesseris. 4. Clintonus nimis tribuere videtur argumento, quod Iasonis decreto petivit, nec verba Xenoph. Heli. I. 4. Sao: παρηγγειλε ει στρατευσομενοις τον περὶ τα Πυθια χρόνον Θετταλοῖς παρασκευ ζεσθαι, significant: indixit militiam auctumno Pythiorum tempore exituram; multo vero magis simperavit Thessalis, ut ad expeditionem in tempuSῬythiorum se praepararent, i. e. expeditionem circa Pythiorum tempus suscipiendam, non ad hoc Sque tempus continuandam; ' id quod iam indicavit Kruegerus et post eum Arnoldiis. Clintonum tamen in Sententia perSi Stere, nuper e oppone cognovi, sed praestat ruegero adsentiri, monenti, Iasonem modo ludorum causa exercitum comparare VoluiSSe, adeoque in hoc loco in neutram partem certi quidquam colligi posse quamquam Veri Speciem prae efert doct. viri suspicio, a Sonem hieme l. 1 odi. 3. non fuisse SuperStitem. Hae Vero argumenta, etsi Singulis nonnulla sat gravis momenti opponi POSSUnt, coniunctim tamen haud leve pondus afferunt Clintoni sententiae, quae eSch. loco Cit. firmissimo nititur fundamento. Sed videamus nunc de Thucydidi loco, quo uno Boech hius se prohiberi dicit, quo minus manus Clintono porrigat. Arnoldus igitur, quo sibi Thucydidis auctoritatem conciliaret, Verba αἱ μὲν νιαυσιοι κ τ λ. negat Verti posse: annuae induciae finitae Sunt bellumque renoVatum Usque ad tempus ythiorum; ad quam versionem confugerint interpreteS, quibUS PerSuaSumerat, Pythia tertio quoque lympiadum anno celebrata fuisse. Unice Vero probat priorum interpretiam rationem, qui μεχρ Πυθιων cum σπονδαί iungentes, Verterunt: , induciae, quum ad Pythia usque durassent, solutae sunt.' Plus quam perfecti quippe temporis Sum διελέλυντο omnino non defendi posse, si Pythia res a Cleone gestas, de quibus in proximo capite fit mentio, non praecedebant, sed sequebantur. Reiicit igitur et Clintoni et magis etiam Boeckhi explicationem, quarum posteriorem Prila ConSideremus, deinde Clintonum Contra Arnoldum defendere conaturi. Et quidem Boeckhio Satis respondit ruegerus, docens difficultatem, qua Clintoni explicationem premi putabat Vir Cel. ipSiUS opinione omnino non tolli eodem certe iure, quo Boechhila rogaVit, cur, Si ythia auctumno acta fuerint, huc non dixerit μεχρι του πιγιγνομενου χει κωνος rogari PoSSe, quae fuerit causa, quod Pythiis uere celebratis, non dixerit Thuc. μεχρι χειμῶνος τελευτίοντος vel μεχρι ηρος Mos ιε υ. Deinde ObSer Vitidem Vir doct. oech hu obiectionem, verba αἱ σπονδα διελελυντο . . λ. Significare, nussa fuisse σπονδὰς, non adversari Clintoni sententiae, quum etiam quo tempore Pythia celebrata Sunt, noνδα essent, atque his novum bellum terminatum esS deSignari posSit Quae coniectura quam probabilis sit, satis assequimur rePlatanteS, halad
67쪽
facile infestissimos sibi hostes proximo vere quinquaginta annorum foedus facturos fuisse, legatis de pace et societate, per hiemem ultro citroque miSSis c. 17.), nisi induciae antea factae fuissent. Denique hiemalem Spartanorum expeditionem, Cuius mentione probari putat Boechhius, belli narrationem non cum fine aestatis a Thucydide conclusam fuisse Κruegerus ostendit, non nisi iter sui SSe neque illud perfectum, Lacedaemoniis ad pacem propensis Addi possit fortasse, Boechhium hoc loco minus apte cogitare de σπονδαῖς posterioris anni die 15. Elaphebotionis factis, nec melius hanc vocem ab eo reddi inducias, ubi quinquaginta annorum foedus intellexit Minime vero illuc spectant σπονδαί de quibus hic fit sermo verum Thucydides, quam lib. IV. C. III., ubi dedita
opera hanc rem tractabat, accuratius vocavit κεχειρίαν, eodem nomine in ipso psephismate . II 8 appellatam, hic rem obiter commemorans, dixit σπονδὰς, qua igitur vocem intelligamus quidquam diversum ab eo, quod Statim legitur, καὶ is τὴν κεχειρια. Verum et contentionem Arnoldum inter et Clintonum, etsi dirimere iuveni non datur, paullo tamen accuratiu consideremus. Supra iam vidimus, reliqua Veterum Scriptorum testimonia a Clintono allata, partim utrique favere, partim Arnoldo prorSUS adVerSari. Quae addidit de Thessalo, ter eodem mense, quo Delphis praemium adeptu erat, Coronato, nondum Hecatombaeonem prae ceteris Attici anni mensibus indicant, Ut satis probavit Dissenius, qui Boeckhi de Pythiorum tempore doctrinam secutus, ad Pindari l. c. 1 tria alia festa enUmeravit, qui bii Vernali mense Atheni coronari potuerit. Nec dubito, quin certiora Si nobis cognita essent de tempore, quo AthenienSes ludos, festa, certamina instituere solebant, idem de omni fere Atticorum mense probari posset. Ne pollinarium quidem idorum comparationem, quos Romani ante diem quintum Idus Quinctiles celebrare solebant, tantum Valere arbitror, Ut etiam Graecorum ludos eodem tempore celebratos dicamus nullo magis nos movent oeckhii Verba, quorum momentum SenSit etiam Poppo, neque indigna videntur, quae hic iterum describantur: n Pythia eodem fere tempore habita esse, quo convenisset Amphictyonum conCilium, tum inde patet, quod Amphictyones hidorum Pythiorum praesides sunt, eorumqU hieromnemones ante ythia curare Delphis multa debent 2 , tum ex AeSch. . tes. p. 645. c. 3.):ημερῶν μν λίγων μέλλει τὰ Πυθια γιγνεσθαι καὶ τ συνέδριον ob των Ελλλγνων συλλέγεσθαι. Itaque ythia aut auctumno habita sunt aut Vere. BeStat ut ideamus, quid porro Arnoldus rationi obiecerit, qua Clintonus hucydidis locum explicavit. Quae huc fere redeunt: I. Ρlus quam perfecti tempori USUS; quem ipsum tamen hoc loco requiri puto, quia revera iam prius solutae erant induciae, quam Cleon Athenis proficisceretur, isque belli status durabat usque ad Pythia. Expeditio
68쪽
Cleonis, quem operibus bellici paullo ampliu duobu mensibus occupatum cogitari posse opinatur Arnoldus, dum 1eri rorSUS nequeat, ut ex menses illa duraverint, id quod statuendum, si inducit Vere praeterlapsis, Cleon Paullo post I oronen et Amphipolin mavigavit. Adiicit vir doct. idoneam poSSe reperiri auSam, ob quam induciae ad Hec
tonabaeonem usque prorogatae fuerint, eamque in eo SSe quaerendam, quod renitente factione ad pacem proclivi, Cleon non Sine multa ControVersia expeditionem Atheniensibus persuaserit Elicuit hoc argumentum e Verbi 'Ἀθηναιους πεισας, paullo subtilius, ut mihi certe videtur, quum non desint loci, ubi Verbum πειθειν inveniatur absque ulla resistendi notione 1 . Conferri quoque potuerat C. P. καὶ οἱκοθεν ως κοντες
αυτῶ ξυνηλθον; quae tamen verba potita accipi Velim de militum odio in ipsum Clodium, vehementem nec satis peritum praetorem 2), quam quod ipsi Athenienses ab expeditione alieni fuerint. Nec video, quare Cleon etiamSi StatuaS, improbante Kruegero,
C. 2. Verba Κλεων δε . . λ. arcte SSe iungenda Cum Priori capitis initio, et o δ' ιγιγνομενου . T. λ. Ut hae tantum pectent ad alterum membrum, quaeque ei annexa
sint), unychione, quo tendunt verba του δ' επιγιγνομενου θερους, eodemque affecto, Propter omiSS Verba αμα του ηρος Οχομενου Athenas Solvere non potuerit; qui ad SCionen aliquamdiu moratus, ante pugnam ad Amphipolin gestam oronen cepit, ibique
ad res constituendas satis diu mansisse videtur. Hoc autem facile inde colligitur, quod Thucydides C. 3.), OStquam urbi eXPugnationem arravit, non statim Subiungit καὶ μὲν Κλεων φυλακην καταστησαμενος τῆς ορωννὶς αρας τ λ. Sed interponit Panacti a Boeotis occupatae mentionem Cleoni impetum retardavit nonnullorUm quoque oppidorum oppugnatio, e quibu Stagirum frUStra aggreSSUS, GalePS autem Potitus est. Nec contemnenda Verba, quorum Vim Sibi adversantem elevare conatus est Arnoldiis: b δε Κλεων τεως μεν ησυχαζεν, Collati ii quae C. 6 leguntur αυτος at αζε περιμενων έν 'moνι. Cleon enim consilii inops proelium libens detractabat, Perdiccae Thracumque auxilia praestolans. Quam moram ne iusto breviorem habeamus, prohibet ipse Thucydides cons. . . ubi AthenienSium exercitus, praetori ignaviam graviter ferens,
ipsum coegisse dicitur, ut Secum adversus Amphipolin tenderet. Quo circa Arnoldo id dari potest, si Pythia revera Hecatombaeone celebrata fuerint, defendi posse illorum sententiam, qui dicant, Cleoni expeditionem haud longiorem fuiSSe, quam quae Hec
tombaeone affecto suscepta, ante aestatis exitum finiretur: eadem vero expeditio longe maius Consumere potuit temporis spatium, ut nulla adsit causa cur eam toti fere aestati
adscribere recusemus. Q. Quod ultimo loco obiicit Arnoldus: Ρythiorum mentionem
69쪽
auctumno nequaquam convenire, quia Τhucydides pro more suo dixiSSet μέχρι του ι- γιγνομενου χειμωνος Hecatombaeoni Vero esse aptissimam, illud responderi potest: ludorum mentionem nequaquam ab hoc loco esse alienam contra, ne ferri quidem OSSe Verba μεχρι του πιγιγνομενου χειμωνος, quibus usus fuisset Thucydides, si in
narratione ProgressuS a pactis auctumno induciis res eiusdem anni hieme gesta Commemorare incepisSet. Hic ero, quum significare vellet, quo usque nullae SSent πον-δαι, PSam CCasionem memoravit, qua factum fuerit, Ut bello finis imponeretur. Ex iis, quae de annuis induciis huius anni vere Solutis disputavi, apparet me asSentiri non posse eiusdem Arnoldi sententiae, de Delo aestatis tempore lustrata. In eo certe erravit vir doct. quod ludos soletines, in Delii Apollinis honorem institutos, huic aestatiaSSignaVit; qui, quum non Saepius quam quinto quoque anno redirent quae ipsa Arnoldi sunt verba), tertio vero prioris olympiadis anno primum celebrati fuerint I),
hac aeState omnino edi non potuerunt. Induciae mense u DyChione Sollatae Sunt, Sed εν ῆ κεχειρια istrata Delos. Dubitari possit, utrum illa lustratio ineunti veri, an exeunti hiemi sit adscribenda. Prius Historici consuetudini magis quidem convenit, quem dicasinistratae insulae narrationem postposuisse Solutarum induciarum mentioni, quae singillae res eodem fer tempore ineunte aestate acciderint, haec longe maioris fuerit momenti. Sed magis placet Dodwessi opinio, coniicientis, ea quae Superiori S hiemis fine gesta sint, veris initio recensuisse Thucydidem. Quod sane mirum cuivis accidat reputanti consuetum Historici morem, ab quo eum saepius discessisse Dodwello vix concesserim. Hi Vero Si Causam quaerimus, insignemistorici artificium deprehendisse mihi videor Athenienses, ut monet Thucydides, simulabant insulae histrationem
eiecerunt; expulsis Ρharnaces oppidum Atramyttium habitandum Concessit Cons. VIII. Io8.). Atheniensium superstitionem, inhumanitatem ac Violentiam Satis mirari non possumus quin ponte sua nobis oboritur Suspicio aliam subfuisse causam, qua Athenienses ad hanc agendi rationem permoverentur. Ne tantum est, quod SUSpicemiar diSerte eam memorat Diod XU. 73. Delios ab Atheniensibus insula eiectos fuisse dicens, quod clandestinam cum Lacedaemoniis iniissent societatem ci). Eamdem, etsi diserte non memoravit, innuisse videtur Thucydides quod eo magis pateat, si in textum recipere licuerit Voculam δη apud Grammaticos, qui ex hoc loco sua duxerunt, obviam, nec parum aptam ad Simulandi consilium indicandum. Cons. III. Io4 την Λῆλον κα θηραν Ἀθηναιοι κατα χρ VGμ ονδη τινα ibique Bloonas. Quodsi hanc opinionem viris harum rerum peritis aliquatenus
70쪽
probare 'tuerim, totum hucydidi locum, capite I et u in Sic accipiendum putem: is aestatis initio σπονδαὶ superiori anno factae proPSH Solutae erant. ProXime praecesserat Deli lustratio, quae, etsi nulla hostili actio vocari poterat, Lacedaemonios tamen, quibus Delii clam amici erant, ita exacerbavit, ut praeterito induciarum tempore illas instaurare noluerint. Qua CCaSione UsUS est Cleon, utque bellum intermissum suscitaret, civibus expeditionem in Thraciam persuasit.'De ista leonis expeditione pauca addamus. Prius autem dicendum nonnihil de iis rebus quae eodem fere tempore, quo Cleon domo aberat, in Attica acciderunt. Vertente igitur aestate Boeoti anactum, Atheniensium castelliim in Boeotiae finibus situm, per fraudem ceperunt Thuc V. . n. Quod damnum, quamquam in Vicinia acceptum, tamen non impedivit, quo minus Athenienses bello quoque in Thracia Occupati, verum otii, quo ab annuis Lacedaemoniorum irruptionibus fruebantur, pertaeSi noVa restentarent. GraViter enim ferentes, quod Praetores in Siciliam missi domum rediissent, compositione a Siculis inter se facta, lubentes usi sunt occasione, sibi Leontinorum cum initimis dissidio oblata, qua Siculorum rebus iterum se immiscerent. Eo miSSUS Ρhaeax i cum duobus collegis, Camarinaeis Agrigentinisque persuasit, ut Leontinorum
factionem popularem SerVarent, et Syracusas communi aggrederentia ConSilio. Sed quum apud Gelaeos re ei non bene successisset, de eventu desperans domum OVertit, et nonnullis in itinere civitatibus in fide confirmatis, sibive conciliatis, Athena advenit χρονωυστερον, aestati finem VerSus Thuc V. 4 sq. Taylorus Lecti LyS. C. 6. p. 695. hanc Phaeacis legationem commemorari putat in oratione C. Alta, quam haeaci tribuit. De Phaeace autem illi Cogitari non posso, probavit altaenaerius, qui tamen in reliquis minus nobis satiSfacit, ut ad a. I 5. pluribus dicemus. Ad Cleonem redeamus. Supra iam dictum est, Atheniensium exercitum ignaviae pertaesum, qua praetor Perdiccae Thracumque auxilia praestolabatur, huiusque pusillanimitatem cum BraSidae audacia et peritia comparantes, postulasse ut Se adversus Amphipolin duceret. Ita, Secunda fortuna elatus, qua ad Dium usu fuerat, Cum expedita manu profectia est, tamqUam locum exploraturus, urbemque data occasione de improviso occupaturus. Id ipsum Speraverat Brasidas qui copiis in vicinum Collem, V totam regionem proSpicere, PSae conspici non poterant, subductis, Cleonem relicta machinas
iam desiderantem subito aggreditur. Hic pro fiducia metu Cleonis animum occupat; qui turpiter in fugam se coniiciens, ipse interficitur, magna strage a Spartani inter Athenienses edita. Confahuc V. 6-Io. Aristid. II p. 62. Suid. in V. λέων, quique aliter hanc rem narrant, Diod. ΙΙ. 74 Front Ι. 5. 3 93 Polyaen. I. c. 38 Schol. ac.
I De eo nonnulla vett. script testimonia collegit Runk ad Eupolid. si agm. p. 88. citata etiam a Poppone.